Tag Archives: ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Επιστολή του Κ. Γουρνά

“Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για την ειδική μεταχείριση που μου εξασφάλισε, με τους ξυλοδαρμούς, τις απειλές κατά της γυναίκας μου και των παιδιών μου και την προφυλάκιση μου στις Φυλακές των Τρικάλων, που θα μου στερήσει και το στοιχειώδες δικαίωμα κάθε κρατουμένου να επικοινωνεί με την οικογένεια του. Ειλικρινά δεν πίστευα ότι θα ξεπέσει σε αυτό το σημείο. Επειδή έχω μάθει από τα 20 μου χρόνια να ξεπερνώ τις όποιες δυσκολίες, θα σταθώ όρθιος. Δεν θα πετύχετε τη φυσική και την πολιτική μου εξόντωση.

Κώστας Γουρνάς
16 Απριλίου 2010
12ος όροφος ΓΑΔΑ

Οι απειλές και οι βασανισμοί των κρατουμένων για την αποκαλούμενη ως «Υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα» δεν θα έχουν ως αποτέλεσμα την εξόντωση κανενός/καμίας από εμάς. Μάλλον δεν έχουν καταλάβει ότι δεν θα κάνει κανείς/καμία μας ούτε ένα βήμα πίσω. Είμαστε και θα είμαστε δίπλα τους. Η αλληλεγγύη μας δεν «εξοντώνεται».

Σύντροφοι και συγγενείς του Κώστα Γουρνά

Κείμενο της Νατάσας Ανανιάδου για την στοχοποίηση της

Ένα κουρελόπανο σέρνεται τις τελευταίες μέρες σε εισαγγελικά, δημοσιογραφικά και αστυνομικά γραφεία. Το κουρελόπανο αυτό ονομάζεται “ένταλμα σύλληψης της Α.Α.”. Έχω την τιμή να είμαι η εν λόγω Α.Α. Και τιμή είναι το να βρίσκομαι στο στόχαστρο των κουρελόπανων που κάθονται πίσω από τα προηγουμένως αναφερόμενα γραφεία. Ήδη από την πρώτη μέρα της σύλληψης των έξι συντρόφων, τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια-κοράκια της ασφάλειας έσπευσαν να εκδώσουν τα δικά τους “εντάλματα” και να με συμπεριλάβουν (μαζί με το σύντροφό μου Κώστα Καλαρέμα) στους προς σύλληψη. Δεν ήταν φυσικά παρά το αποκορύφωμα των εδώ και χρόνια ανακυκλούμενων “διαρροών”. Επειδή δεν είμαι fan της επιστημονικής φαντασίας (αρέσκομαι σε πιο κλασικά λογοτεχνικά είδη) θα αρκεστώ να τοποθετηθώ μόνο σε επίσημες αναφορές στο πρόσωπό μου, δηλαδή σε αυτές που προκύπτουν από τη δικογραφία των έξι συντρόφων. Και αυτό επ’ ουδενί ας μη θεωρηθεί ως απολογία μου προς οποιονδήποτε.

Το “στοιχείο” εμπλοκής μου στην όλη υπόθεση δεν είναι παρά ένα αποτύπωμα που βρέθηκε σε χειρόγραφη επιστολή του φυλακισμένου συντρόφου Πολύκαρπου Γεωργιάδη (που εκτός από σύντροφος, τυγχάνει και σύζυγος της αδερφής μου). Πρόκειται για το κείμενο που δημοσιεύτηκε στο βιβλίο “Ιχνηλατώντας το Δεκέμβρη”, το οποίο πραγματεύεται τα όσα ακολούθησαν την 6η Δεκέμβρη 2008. Το χειρόγραφο κείμενο βρέθηκε στο σπίτι του συντρόφου Λάμπρου Φούντα μετά τη δολοφονία του.

Δεν ξέρω αν τα παραπάνω με εμπλέκουν στον Επαναστατικό Αγώνα.
Εγώ, πάντως, παραμένω μονίμως εμπλεκόμενη στον επαναστατικό αγώνα, τον αγώνα των ανθρώπων ενάντια στα αφεντικά και την εξουσία. Επιβεβαιώνοντας τις επαφές που μου καταλογίζουν με τους φυλακισμένους αγωνιστές, δηλώνω δημόσια τη δέσμευσή μου για διαρκή και έμπρακτη αλληλεγγύη στα πρόσωπά τους.

Κι αν οι Νταβατζήδες του Πολίτη (καθώς και μόνο η αναφορά σε “Προστασία” του Πολίτη συνειρμικά μου φέρνει στο μυαλό νταβατζηλίκια της νύχτας) πιστεύουν ότι μπορεί να κάνω έστω κι ένα βήμα πίσω, ε τότε κι εγώ θα επανέλθω στα αρχικώς αναφερόμενα κουρελόπανα, που το μόνο που τους αρμόζει είναι να τους τα τρίψω στη μούρη.

Ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας ζωντανός μέσα στην καρδιά μας
Μια σφιχτή γροθιά για τον Σαράντο, τον Κώστα, τον Χριστόφορο, την Πώλα, τον Βαγγέλη, το Νίκο.

όχι η Α.Α.

αλλά η Νατάσα (Αναστασία) Ανανιάδου.

Επιστολή συντρόφου για την στοχοποίηση του

Η απάντηση για τη στοχοποίηση μου από την Αστυνομία και τα ΜΜΕ

Είμαι ο “διανοούμενος”, “αρχηγός”, “κάτοικος περιοχής της Μαγνησίας”, με “συχνές εκδρομές στην Αθήνα και την Ικαρία”, “με οργανωτικό ρόλο σε κινητοποιήσεις αντιεξουσιαστών” και η λίστα σας, άραγε, έχει τέλος;
Μήπως σας κάνω για το “προφίλ” που ξέρετε πολύ καλά να κατασκευάζετε, σε περιπτώσεις δημιουργίας “τρομοκρατικών οργανώσεων”;
Μήπως σας λείπει κάτι από το παζλ και εγώ σας κάνω;
* Ναι, λοιπόν, είμαι 60 ετών (παρ’ όλ’ αυτά στο χώρο που ανήκω δεν υπάρχουν αρχηγοί, πόσο μάλλον μεσήλικες!).
* Ναι, είμαι ο κάτοικος της οικίας που κάνατε τις έρευνές σας, την Κυριακή 11 Απρίλη 2010, στην Κυψέλη (Σποράδων 21), χωρίς, βέβαια, κανένα αποτέλεσμα.
* Ναι, είμαι ο πατέρας της γυναίκας του Κώστα Γουρνά (δηλαδή είναι γαμπρός μου!)
* Ναι, είμαι ο παππούς των δύο 16μηνων παιδιών τους, και, τέλος
* Ναι, είμαι αντιεξουσιαστής.
Ομολογώ ότι συμμετείχα από τη δεκαετία του 70 στους κοινωνικοταξικούς αγώνες, που διεξάγονται από την πλευρά των καταπιεσμένων ενάντια στο κράτος και στο κεφάλαιο. Κι επειδή η δική μου λίστα είναι μεγάλη, θα αναφερθώ στο πρόσφατο παρελθόν. Συμμετείχα και συμμετέχω, ενεργά, στο “συντονιστικό αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες”, σε κινήσεις αλληλεγγύης στους εξεγερμένους Ζαπατίστας του Μεξικού, σε κινήσεις αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, στη “συνέλευση αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα”, στη “Λαϊκή Συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου” και στην “κατάληψη του ΠΙΚΠΑ”, των κατοίκων αυτών των περιοχών.
Και για να σας διευκολύνω στις έρευνές σας, σας ανακοινώνω ότι αυτές τις μέρες (δηλ. από τότε που ξεκινήσατε τις τρομερές συλλήψεις και έρευνές σας), βρίσκομαι στο πλευρό της κόρης μου, στην οικία της, που ερευνήσατε την Κυριακή 11 Απρίλη 2010.
Από ότι φαίνεται το χολιγουντιανό υπερθέαμα της εξάρθρωσης του “Επαναστατικού Αγώνα”, ήταν το καλύτερο χαπάκι για να θολώσετε τα νερά. Για να περάσετε τα αντικοινωνικά-αντεργατικά μέτρα σας, όπως και την επιτήρηση της χώρας από το ΔΝΤ.
Είναι αναμφισβήτητο ότι η αλληλεγγύη στους ανθρώπους που διώκονται για τη συμμετοχή τους στον “Επαναστατικό Αγώνα” είναι και θα είναι δεδομένη και μαζική. Είμαι ένα κομμάτι των αλληλέγγυων και θα είμαι μέχρι την απελευθέρωσή τους.
Η ποινικοποίηση των οικογενειακών και φιλικών σχέσεων, όσων αντιστέκονται, είναι γνωστή τακτική σας, και εγώ στέκομαι συνειδητά απέναντί της.

Αθήνα, Τρίτη 13 Απρίλη 2010 Μανώλης Μπεραχάς

Ανακοίνωση Κατάληψης ΕΣΗΕΑ

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Έξι σύντροφοί μας συνελήφθησαν και κατηγορούνται για τρομοκράτες. Μια χιλιοπαιγμένη κωμωδία ανεβαίνει ξανά στο θέατρο της «κοινής γνώμης».

Η «εξάρθρωση της τρομοκρατίας» είναιένα έργο που έχει παιχτεί τόσες φορές που και η πιό κοντή μνήμη μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια την κάθε του πράξη. Ένα έργο με τους γνωστούς ατάλαντους παραγωγούς, τους γνωστούς πουλημένους θεατροκριτικούς, το γνωστό κοινό που παρακολουθεί αμέτοχο και τον εξώστη που παλεύει να διαλύσει την παράσταση.
Και όπως πάντα τα συνήθη θύματα.

Γιατί τώρα, γιατί έτσι; Γιατί επέλεξαν αυτή τη συγκυρία;

Δεν έχουμε μπροστά μας εκλογές. Δεν έχουμε Ολυμπιακούς αγώνες. Ούτε ανασχηματισμούς, ούτε (για την ώρα) νέους αντιτρομοκρατικούς νόμους. Έχουμε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό: έχουμε την έμπρακτη αποτυχία του μοντέλου εκμετάλλευσης των τελευταίων δεκαετιών. Έχουμε την πλήρη αποκάλυψη του ψέματος της καπιταλιστικής ευμάρειας. Έχουμε το τέλος του μύθου πως η υποταγή και η συναίνεση «πληρώνουν». Για πόσο καθυστερημένους μας περνάνε ώστε να περιμένουν πως κανείς δεν θα παρατηρήσει πως η πρεμιέρα του έργου τις «εξάρθρωσης…» απείχε μόλις λίγες ώρες από την ολοκλήρωση του deal της ελληνικής εξουσίας με τους διεθνείς όμοιούς της για την διαχείρηση της νέας τους επίθεσης εναντίον της κοινωνίας;

Εδώ και μήνες η επικοινωνιακή εκστρατεία που διαφημίζει την ανάγκη να γίνουν, με τη θέλησή τους, οι φτωχοί φτωχότεροι πηγαίνει παράλληλα με μια άλλη εκστρατεία: η καταστολή απλώνει τα πλοκάμια τη παντού. Από το δικαστικό όργιο της υπόθεσης Χαλανδρίου, την άγρια δύση των επικυρήξεων, τις επιθέσεις σε ανοιχτούς πολιτικούς χώρους, τις προληπτικές προσαγωγές χιλιάδων ανθρώπων, το χτύπημα αυτοοργανωμένων κοινωνικών εγχειρημάτων, την ενεργοποίηση των φασιστικών εφεδρειών… Μια εκστρατεία που στηρίχθηκε σε επιμέρους καμπάνιες τρομοκράτησης τόσο για να πραγματοποιηθεί όσο και για να διασωθεί κάθε φορά που έτρωγε τα μούτρα της. Από το «Αβατο των Εξαρχείων», το «πανεπιστημιακό άσυλο», «την επαίτειο του Δεκέμβρη» φτάσαμε τον τελευταίο μήνα να προαναγγέλεται με κάθε λεπτομέρεια η στοχοποίηση συγκεκριμένων αγωνιζόμενων ανθρώπων, μέχρι την τελική τους σύλληψη.

Το να θολώσουν τα νερά, το να τραβήξουν αλλού το ενδιαφέρον των παθητικών τηλεθεατών είναι ο πρώτος αλλά όχι ο σημαντικότερος στόχος τους. Δεν χτυπούν τους αναρχικούς μόνο για να αλλάξουν επικοινωνιακή ατζέντα, ούτε μόνο για να απαντήσουν στις επαναστατικές τους προκλήσεις. Ο αποδέκτης αυτού του μυνήματος είναι η κοινωνία. Αν τα ψέματα και οι κάλπικες υποσχέσεις του συστήματος βγήκαν πλεόν στην φόρα, αν όλοι οι μηχανισμοί εξασφάλισης της κοινωνικής ειρήνης (κόμματα, καθεστωτικός συνδικαλισμός, ΜΚΟ, φορείς…) δεν πείθουν πλέον κανένα, η πιθανότητα να συμμαχήσουν οι καταπιεσμένοι με τον εαυτό τους, να αμφισβητήσουν το κοινωνικό συμβόλαιο, να αυτοοργανωθούν, να επανοικειοποιηθούν τον πλούτο που παραγούν και τις ζωές που ζούν, είναι μια πιθανότητα που προκαλεί τρόμο στην εξουσία και τους λακέδες της.

Η «εξάρθρωση της τρομοκρατίας» έχει το μάτι στραμένο στις μάχες που έρχονται και όχι στις μάχες που δόθηκαν. Επιχειρεί, μαζί με τις άλλες τρομοκαμπάνιες, να ξεδοντιάσει τον αγώνα των καταπιεσμένων πριν αυτός πάψει να γκρινιάζει και σκεφτεί να δαγκώσει.
Υποθετωντας ότι θα εκμεταλλευτούν την «παγωμάρα» του πρώτου καιρού, πως θα έχουν, όπως στην περίπτωση της 17Ν μια «περίοδο χάριτος» να φτιάξουν όπως τους βολεύει το σκηνικό, επιτέθηκαν. Αλλά αυταπατώνται. Το 2010 δεν είναι 2002. Κι αν προσβλέπουν στα νομιμόφρονα κλαψουρίσματα της καθεστωτικής αριστεράς και του «προοδευτικού επώνυμου κόσμου», προσβλέπουν σε ένα άδειο κέλυφος.

Σήμερα δεν θα έχουν ούτε ένα δευτερόλεπτο αβάντα. Οι σύντροφοί μας δεν είναι μόνοι. Δεν θα μείνουν στιγμή μόνοι τους. Γιατί από τη μια, ως αναρχικοί, ούτε το κοινωνικό τους συμβόλαιο αποδεχόμαστε, ούτε στην δημοκρατική νομιμότητα τους αναγνωρίζουμε άλλο περιεχόμενο από αυτό της διαιώνισης της εκμετάλλευσης και της ετερονομίας. Και από την άλλη ως καταπιεζόμενοι και εκμεταλλευόμενοι ξέρουμε τους αγώνες που πρέπει να δώσουμε, ξέρουμε ποιοι είναι «οι δικοί μας» και ποιοι είναι «οι άλλοι».
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Ένα πολύ δυνατό όπλο.
Όλοι αυτοί οι «άλλοι» καλά θα κάνουν να επαναστοχαστούν το λάθος τους. Ναι, οι συντροφοί μας θα χτυπηθούν. Σέρνονται στα δικαστήρια, συκοφαντούνται, φυλακίζονται. Αλλά οι μπάτσοι θα μας βρίσκουν έξω από τα σπίτια των διωκόμενων. Θα μας βρίσκουν στα δικαστήρια, στους δρόμους, στ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Το Σάββατο 10/4 καταλάβαμε το πολυτεχνείο οδηγούμενοι απο συναισθήματα ανυποχώρητης οργής και αλληλεγγύης απέναντι στους συντρόφους μας. Θέλουμε να δείξουμε οτι υπάρχει ενα μαχόμενο κομμάτι της κοινωνίας που θα συνεχίσει να αντιστέκεται

ο τ ι κ α ι α ν σ υ μ β ε ι…

Καταλαβαίνουμε πολύ καλά το βρόμικο παιχνίδι εξαπάτησης και μαζικής χειραγώγησης που παίζουν τα επαίσχυντα ΜΜΕ. Αυτοί οι απατεώνες του λόγου και μαέστροι της παραπλάνησης, θα χρησιμοποιήσουν επιδέξια τα όπλα τους , παραπληροφόρηση, κατασυκοφάντηση και αποπροσανατολισμός απο τα πραγματικά προβλήματα: την οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία, με σκοπό να κρατήσουν τον κόσμο κοιμησμένο και αδρανή. Κυρίως όμως φοβισμένο. Ο Οργουελ ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν θα μπορούσε να φανταστεί τον τρόπο με τον οποίο θα επαληθευόταν τελικά στη σύγχρονη τηλεδικτατορία. Εμεις απαντάμε:

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ

ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ.

Απο σήμερα και κάθε μέρα ξεκινάει μια λυσασμένη επίθεση αντιπληροφόρησης τοσο στην ιδια την κατάληψη του πολυτεχνείου όσο και σε κάθε γωνιά της Αθήνας. Αρνούμαστε να κατεβάσουμε το κεφάλι και να αποδεχτούμε την εξαπολυόμενη τρομολαγνεία των ΜΜΕ. Η “εσωτερική τρομοκρατία” είναι η αυταπάτη που τυφλώνει το μέσο τηλε-άνθρωπο και τον καθηλώνει σε ένα μάταιο κύνηγι μαγισσών.

Υπάρχουν πολλοί εκκολαπτόμενοι μάγοι και μάγισσες που βαδίζουν με κουκούλες μές το δάσος της πόλης.

Η αστική παρανομία δεν θα περάσει.

Η αντιπληροφόρηση μας απο εδώ και στο εξής θα φτάσει στα αφτιά και του τελευταίου παραπλανημένου νοικοκυραίου.

Δεν θα σταματήσουμε να ενημερώνουμε και να εναντιωνόμαστε αλύπητα για όλες τις στημένες κατηγορίες απέναντι στους συντρόφους μας

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

Αλληλεγγύη

Αυριο το πρωί καλείται συγκέντρωση αλληλεγγύης στα Δικαστήρια της πρωην Σχολής Ευελπίδων στις 9 το πρωί, όπου θα μεταφερθούν οι συλληφθέντες για να απολογηθούν στον εισαγγελέα.

Είναι προφανές ότι το κράτος με πλήρως ενορχηστρωμένες επιθέσεις και προγκρόμ συλλήψεων που βασίζονται σε “αδιάσειστα” για αυτούς στοιχεία, με μηδαμινά στοιχεία στην πραγματικότητα, αφού ο καθένας που ασχολείται με τα πολιτικά κινήματα θα μπορούσε να έχει στην κατοχή του βιβλια και υλικό έντυπο οργανώσεων, στοχοποιεί ουσιαστικά τον αναρχικό και αντιεξουσιαστικό χωρό, θέλοντας ταυτόχρονα να αποπροσανατολίσει τις λαικές μάζες απο τα πραγματικά προβλήματα και τους πραγματικούς του εχθρούς που δεν είναι άλλοι απο τους εξουσιαστές και τα ανδρείκελα τους.

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

http://seeyouonthebarricades.blogspot.com/2010/04/blog-post.html

Ένα παλίο κείκενο για τον Ν. Μαζίωτη

Ο αναρχικός οικοδόμος Νίκος Μαζιώτης δεν είναι μόνος

Η παραδοχή εκ μέρους του Νίκου των κατηγοριών της ανακριτικής αρχής για την απόπειρα έκρηξης, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επαπειλούμενη περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική από την εγκατάσταση της TVX GOLD, και η δημόσια υπεράσπιση της ενέργειάς του, έθεσε, για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση, ένα ερώτημα:
Είναι θεμιτή η χρησιμοποίηση μορφών πάλης που ξεφεύγουν από τα όρια με τα οποία είναι νομικά θωρακισμένο το υπάρχον κοινωνικό-πολιτικό σύστημα;
Το γεγονός ότι ανέλαβε πλήρως τις ευθύνες των ενεργειών του, έχοντας πλήρη γνώση των βαριών συνεπειών για τον ίδιο, χωρίς να καταφεύγει σε υπερασπιστικά τρικ, δείχνει την ηθική και την ποιότητά του. Δίνει ταυτόχρονα και ένα τέλος στην αντίληψη της Αριστεράς ως απλού “θύματος” των κατασταλτικών μηχανισμών.
Τα media τον παρουσίασαν σαν έναν σκοτεινό τρομοκράτη. Αυτό είναι ιδιαιτέρως βολικό, γιατί έτσι ξεμπερδεύουν εύκολα με τις γενεσιουργές αιτίες αυτών των μορφών πάλης.
Ενα σημαντικό κομμάτι της Αριστεράς και των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων τον παρουσιάζει ως “βαρεμένο” που “την είδε κάπως” και το παίζει “μούρη”. Επιχείρημα εξίσου βολικό, για να μη φανεί στα μάτια της κοινωνίας ο παρακάτω τραγικός διχασμός: Στα λόγια, ανατροπή του καπιταλισμού (έλεος!) και στην πράξη, οπαδός της …ομαλότητας. Δηλαδή, αυτοί οι σύντροφοι αρνούνται να πουν το αυτονόητο. Οτι ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με την αποτελεσματικότητα αυτών των μορφών πάλης, δεν παύει οι ενέργειες του Μαζιώτη να είναι σαφώς πολιτικού χαρακτήρα και ο ίδιος ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ.
Η αυτοδιάλυση της RAF έριξε την αυλαία στο μητροπολιτικό αντάρτικο. Αλλωστε κι ο Νίκος, σε πρόσφατη επιστολή του, διαχωρίζει τη θέση του από αυτό και εκφράζει τη διαφωνία του με τη δομή και τη συγκρότηση των οργανώσεων αυτού του τύπου. Εκφράζει την πίστη του στον ακτιβισμό των μαζικών κοινωνικών κινημάτων και σ’ αυτό μας βρίσκει σύμφωνους. Θα προσθέταμε δε ότι όσο εντείνεται ο κοινωνικός πόλεμος του κεφαλαίου, τόσο θα εντείνεται η καταστολή και, ολοένα και πιο συχνά, όσοι αντιστέκονται θα σέρνονται στις φυλακές σαν τρομοκράτες (βλέπε απεργούς της ΕΑΣ το ’93, ή τους εργαζόμενους στην Ολυμπιακή).
Δεν συμφωνούμε, όμως, μαζί του -ακριβώς λόγω της πίστης μας στα μαζικά κινήματα- με πολλές από τις επιλογές του, που δεν παύουν να είναι συζητήσιμες.
Εμείς που ήμασταν και είμαστε φίλοι του, που διασκεδάσαμε, εργαστήκαμε και αγωνιστήκαμε μαζί του, έχουμε να πούμε ότι ο Μαζιώτης είναι ένας επαναστάτης, με αναπτυγμένο αίσθημα δικαίου, ένα σεμνό και απλό παιδί με πίστη και συμμετοχή στους μαζικούς αγώνες, ένα δικό μας παιδί.
Ημασταν μαζί, στις Αυτόνομες Εργατικές Συσπειρώσεις, όταν δίναμε αγώνες στο Μετρό, τον αισθανθήκαμε ακόμα πιο κοντά μας στη Σητεία, όταν πρωτοπόρος επί ποινή απόλυσης αγωνιζόταν να αποτρέψει απολύσεις συναδέλφων σιδεράδων, στον Ερυθρό Σταυρό, όταν έδινε μάχες για την κοινωνική ασφάλιση των μεταναστών, ξανά επί ποινή απόλυσης.
Ενα από τα πολυτιμότερα εφόδιά του είναι η ειλικρινής αγωνία δεκάδων Αλβανών οικοδόμων στο αεροδρόμιο των Σπάτων σχετικά με την τύχη του. Γιατί ο Νίκος είναι από καλή πάστα. Είναι ειλικρινής οπαδός της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Κάνουμε θερμή έκκληση στους οραματιστές της θετικής ουτοπίας του “βασιλείου της ελευθερίας”, σ’ αυτούς που δε βολεύονται με την κατάσταση και θέλουν να την αλλάξουν, στη νεολαία που δε βολεύεται με πλαστικά οράματα- σκουπίδια, σ’ εκείνο το κομμάτι της διανόησης που ασφυκτιά στην πλημμυρισμένη από ψέμα και διαφθορά “εικονική πραγματικότητα”, να βάλουν το δικό τους λιθαράκι σε μια καμπάνια που να απαιτεί να χαρακτηριστεί ο Μαζιώτης πολιτικός κρατούμενος και να δικαστεί ως τέτοιος. Γιατί ο Μαζιώτης είναι άξιος μιας τέτοιας αλληλεγγύης.
Ο πολιτικός κρατούμενος Νίκος Μαζιώτης δεν είναι μόνος.
Υστερόγραφο προς τους οπαδούς του Νόμου και της Τάξης:
Αν ο Μαζιώτης είναι τρομοκράτης, το Δ.Ν.Τ. κατ’ εντολήν του οποίου ο Σουχάρτο σφάζει εκατοντάδες διαδηλωτές, τι είναι; Αν ο Μαζιώτης είναι τρομοκράτης, η G-8 που οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπους, στον Τρίτο Κόσμο και στις δυτικές μητροπόλεις, στο θάνατο από πείνα τι είναι; Αν ο Μαζιώτης είναι τρομοκράτης, τότε ο “μονόδρομος” της ΟΝΕ, που οδηγεί στη χώρα μας χιλιάδες εργαζόμενους στον κοινωνικό αποκλεισμό και στην εξαθλίωση τί είναι;
Αλλωστε είναι γνωστό ότι οι πραγματικοί τρομοκράτες στεγάζονται σε μέγαρα, πίνουν τσάι στις 5, φοράνε γραβάτες και σφάζουν με μετοχές, διατηρώντας τα χέρια τους άσπιλα.

Θεόδωρος Για

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους

Τις τελευταίες ώρες έχουνε πραγματοποιηθεί προσαγωγές και συλλήψεις συντρόφων μας, με την κατηγορία συμμετοχής σε αντάρτικες οργανώσεις. Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάποιο στοιχείο, πέρα από το ότι είναι σύντροφοι με μακρόχρονη και συνεπής συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες.

Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν υπάρχει κάποια “εμπλοκή” τους ή αν οι συλλήψεις τους αποτελούνε ένα επικοινωνιακό τρικ της κυβέρνησης, για να δείξει ότι παράγει “αντι”τρομοκρατικό έργο, τρομοκρατώντας όσους αντιστέκονται και αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τα νέα οικονομικά μέτρα που ψηφίστηκαν και αποφασίστηκαν αυτές τις ημέρες. Μέτρα που θα τρομοκρατήσουνε όλο και περισσότερο τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.

Η αλληλεγγύη μας, όπως πάντα, απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο είναι δεδομένη. Άσχετα αν είναι “αθώοι” ‘η “ένοχοι”, διαφωνούμε ή συμφωνούμε με τις επιλογές ως προς τα μέσα. Ο σκοπός τους είναι ίδιος με το δικό μας: Μία πανανθρώπινη κοινωνία χωρίς προνομιούχους και φτωχούς, δυνάστες και φερέφωνα, μία κοινωνία αυτοοργάνωσης και αλληλοβοήθειας, αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης.

Τρομοκρατία είναι η παγερή σιωπή απέναντι στην καθημερινή άμεση ή έμμεση βία της Εξουσίας.

Και επειδή ο τρόμος σπάει και στον δρόμο παραθέτουμε συνδέσμους με τις πρώτες κινήσεις αλληλεγγύης:

1) Κατάληψη στο Πολυτεχνείο
2) Συγκέντρωση στα Εξάρχεια και video
3) Συγκέντρωση στα Πετράλωνα

Καταστολή και Τρομοκρατία στην Πόλη της Καβάλας

Δεκέμβρης 2009. Ένας χρόνος από την δολοφονία του Αλ. Γργηγορόπουλου από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού και τη μεγαλειώδη εξέγερση που ακολούθησε. Αν και για εμάς ο αγώνας είναι καθημερινός χωρίς ημερομηνίες και επετείους, για ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και ανθρώπων από το εξωτερικό, εκφράστηκε η ανάγκη για την καθιέρωση της 6ης Δεκέμβρη ως επετείου είτε ενάντια στην αστυνομική βία είτε ως ανάμνηση της περσινής εξέγερσης.

Μόνο που φέτος η Εξουσία ήταν έτοιμη και προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει όποιους θα κατέβαιναν στον δρόμο και αποφασισμένη να προβεί σε μαζικές συλλήψεις. Να πάρει τη ρεβάνς και να δείξει ότι έχει το πάνω χέρι, ιδιαίτερα μετά την αλλαγή κυβέρνησης. Όλα τα «στραβά» αποδόθηκαν στην προηγούμενη λες και η νέα δεν είναι η άλλη πλευρά του ίδιου συστήματος εκμετάλλευσης. Άλλαξαν τα ονόματα και τα πρόσωπα όμως οι δομές του συστήματος παραμένουν οι ίδιες.

Ήδη από τον Νοέμβρη άρχισε να δημιουργείται κλίμα με ρεπορτάζ για τον «φετινό Δεκέμβρη». Είδαμε πανελλαδικά τις πόλεις να αστυνομοκρατούνται και η Καβάλα δεν αποτέλεσε εξαίρεση, με δεκάδες αστυνομικούς παντού και με κλούβες και ματ να έχουνε παραταχθεί για μία εβδομάδα στον Κήπο, σκηνές πρωτόγνωρες για την πόλη μας, αλλά σίγουρα όχι κολακευτικές. Είδαμε αστυνομικούς της ομάδα Δ να ορμάνε πάνω σε διαδηλωτές και να παρασύρουνε – τραυματίζουνε 50χρονη γυναίκα. Είδαμε και στην πόλη μας να «την πέφτουνε» σε διαδηλωτές για εκφοβισμό με το πρόσχημα της εξακρίβωσης στοιχείων και να κυκλώνουνε την πορεία μνήμης στις 6 Δεκέμβρη και να προσπαθούνε να ασκήσουνε τρόμο. Μάθαμε ότι δεν περιορίστηκαν μόνο σε εμάς τους «συνήθεις ύποπτους», τους «σκληρούς» και τους «εν δυνάμει ταραξίες» αλλά άσκησαν τρομοκρατία κυρίως σε μαθητές και επεκτάθηκαν και στο στέκι «Νέα Πόλη» τρομοκρατώντας νεαρές κοπέλες που κουβαλούσαν πανό.

Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε η νέα κυβέρνηση, αισθανόμενη προφανώς ασφάλεια με το προβάδισμα των 10 εκλογικών μονάδων, επιδόθηκε σε ένα είδος «τσαμπουκά» απέναντι σε κάθε ανυπότακτη φωνή. Τα Εξάρχεια έγιναν κατεχόμενη ζώνη με κάθε είδους αστυνομικών και έσπρωξαν προς τα εκεί ξανά τη διακίνηση ηρωίνης. Παρέες νεαρών χαρακτηριστήκαν «τρομοκράτες τις κατσαρόλας» και πολλοί προσήχθησαν, άλλοι καταζητούνται και άλλοι φυλακίστηκαν, ως ύποπτοι για μία αντάρτικη ομάδα (Σ.Π.τ.Φ.) που όχι μόνο δεν δέχθηκε κάποιο πλήγμα από τις άσχετες διώξεις, αλλά συνεχίζει να αναβαθμίζεται. Την παραμονή της 6ης Δεκεμβρίου έγινε έφοδος σε ένα στέκι – αυτοδιαχειριζόμενο χώρο (Ρεσάλτο) με πολύχρονη παρουσία και ανοικτή κοινωνική δράση και χαρακτηρίστηκε «γιάφκα»…

Μέσα σε αυτό το κλίμα περιμέναμε κάποια κίνηση και εδώ στην μικρή, πλην όχι ασήμαντη, Καβάλα. Έτσι στα τέλη του Δεκεμβρίου ξεκίνησε μία σειρά από κινήσεις εκφοβισμού και προσαγωγών, αφού τις ημέρες της επετείου δεν έγιναν συλλήψεις για να δικαιολογήσουνε τον μισθό τους στα αφεντικά τους. Ενδεχομένως να περίμεναν μία αφορμή και αυτή την βρήκανε, ύστερα από μία νυχτερινή επίθεση σε τράπεζες στο κέντρο της πόλης. Όπως ήτανε αναμενόμενο δεν έγινε κάποια έρευνα για το τι είχε γίνει, αλλά την έστησαν έξω από 2 αυτο-οργανωμένους χώρους με πολυετή ύπαρξη και ανοιχτή κοινωνική δράση, το Αυτόνομο Στέκι και την Κατάληψη Βύρωνος 3. Μάζεψαν όποιον βρήκαν στους δρόμους γύρω, αντιγράφοντας την τακτική της «σκούπας» και τους προσήγαγαν στο τμήμα. Παρότι δεν προέκυψε κάτι το ενοχοποιητικό και δεν υπήρξε σύλληψη, εξανάγκασαν τους προσαχθέντες σε εκβιαστική δακτυλοσκόπηση. Πράξη η οποία είναι παράτυπη σύμφωνα με τους νόμους που υποτίθεται ότι υπηρετούν. Ένας σύντροφος αρνήθηκε να υποβληθεί σε αυτή την διαδικασία και κρατήθηκε με την κατηγορία «ψευδή στοιχεία», νόμο που ψηφίστηκε στην Χούντα. Οδηγήθηκε στο αυτόφωρο, όπου ενώ θα έπρεπε να αθωωθεί, η υπόθεση του πήρε 2 φορές αναβολή.

Τις επόμενες μέρες τα τσακάλια της τοπικής αστυνομίας, συνέλαβαν άνεργο σύντροφο και 2 φίλους του που τον βοηθούσανε σε εμπορική αφισοκόλληση για νυκτερινό μαγαζί. Όπως του είπαν, off the record, η σύλληψή του εν ώρα εργασίας, έγινε για λόγους εκδίκησης. Φυσικά στην συνέχεια σύνδεσαν της υπόθεση με την επίθεση στις τράπεζες και υπέβαλλαν και τους 3 σε δακτυλοσκόπηση. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο τρίτος, από τον οποίο πήρανε τα αποτυπώματα, είναι φίλος του από την Ιταλία και ανάπηρος με ένα χέρι, ο οποίος των επισκέφτηκε για τις εορτές!!! Το τρίτο περιστατικό έγινε στις αρχές του νέου χρόνου, όταν έγινε προσαγωγή 4 συντρόφων ύστερα από λεκτική αντιπαράθεση με ελεγκτή του αστικού ΚΤΕΛ
. Παρότι το περιστατικό λύθηκε, οι αστυνομικοί κάλεσαν άρον-άρον τον Κ. Σιμούδη και τον Μαραπίδη και τους υπέβαλαν και αυτούς εκβιαστικά σε δακτυλοσκόπηση!!! (ο 1 εκ των οποίων αφέθηκε ελεύθερος αφού είχε δώσει δακτυλικά αποτυπώματα σε προηγούμενη προσαγωγή!)

Ενδεχομένως με αυτές τις κωμικοτραγικές κινήσεις να ήθελαν να μας κάνουνε να χάσουμε την ψυχραιμία μας και να έρθουμε σε μία έντονη αντιπαράθεση μαζί τους για να μπορέσουνε να κάνουνε κάποιες συλλήψεις. Άλλωστε και τα τοπικά ΜΜΕ έγραφαν για τον «φόβο βεντέτας μεταξύ αναρχικών και αστυνομίας». Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι ο αγώνας για την αξιοπρέπειά μας και την κοινωνική απελευθέρωση δεν είναι βεντέτα για χολιγουντιανές ταινίες ή για σίριαλ α λα Φώσκολος. Είναι μία διαρκή στάση και παρέμβαση, τόσο προσωπική όσο και κοινωνική για την αυτο-οργάνωση και για το να πάρουμε πίσω όσα μας στερούνε και μας κλέβουνε καθημερινά. Από τα προϊόντα και τα είδη πρώτης ανάγκης που όλο και ακριβαίνουν ως τον καθημερινό χρόνο και το μέλλον μας που διαγράφουνε με όλο και πιο ζοφερές συνθήκες φόβου και ανασφάλειας. Ώρες ώρες, αναρωτιόμαστε και εμείς αν οι μπάτσοι αισθάνονται άνετα με την συνείδηση τους για όλα όσα κάνουνε. Αν το ξεροκόμματο που τους πετάνε αξίζει για να γίνονται στα μάτια της κοινωνίας τα μισητά μαντρό-σκυλα που φυσικά δεν χτυπάνε μόνο τους αναρχικούς, αλλά και συνταξιούχους, απεργούς εργάτες, κακόμοιρους πρόσφυγες και μαθητές… Μαντρό-σκυλα μίας «δικαιοσύνης» ταξικής, μίας «δικαιοσύνης» για τα συμφέροντα των λίγων και προνομιούχων απέναντι σε όλους τους υπόλοιπους.

Όπως και να έχει, δεν τους φοβόμαστε και θα συνεχίσουμε… Είναι οι όλο και χειρότερες συνθήκες διαβίωσης, που οπλίζουνε τις συνειδήσεις μας. Δεν θα κάτσουμε να ανεχτούμε την υποβάθμιση της ζωής μας με πρόσχημα την τεχνητή οικονομική κρίση που κατασκεύασαν. Αν πριν κάποιες δεκαετίες αυτά που γράφαμε φαινόντουσαν ρομαντικές ιδεολογικές αναζητήσεις, πλέον η αναρχία (δηλαδή η αυτο-διαχείριση, η συλλογική – κοινωνική αυτο-οργάνωση στην βάση της ισότητας – αλληλεγγύης – αμοιβαιότητας) έχει αρχίσει να γίνεται απαραίτητος όρος ζωής για να ζήσουμε ελεύθερα και με αξιοπρέπεια. Όσο πάει και θα μεγαλώνει και είναι στο χέρι όλων μας να κερδίσουμε ένα καλύτερο σήμερα και αύριο.

Καβάλα: Ο Δ. Ασφάλειας Κ. ΣΙΜΟΥΔΗΣ έκανε πάλι το θαύμα του…

Σήμερα το απόγευμα, 13 Ιανουαρίου, τέσσερις σύντροφοι επιβιβάστηκαν σε αστικό λεωφορείο από το Τ.Ε.Ι. με προορισμό το κέντρο. Στα μέσα της διαδρομής μπήκε στο λεωφορείο εκλεκτής και ζήτησε για έλεγχο τα εισιτήρια, ο οποίος θεώρησε παρατυπία το ότι ο ένας σύντροφος είχε τσαλακώσει-τρίψει το εισιτήριο. Ακολούθησε λεκτικός διαπληκτισμός και ο ελεγχτής – «ράμπο των αστικών» κάλεσε τους μπάτσους.

Οι τέσσερις σύντροφοι προσήχθησαν στο τμήμα, όπου «δια μαγείας» ύστερα από την παρέμβαση του διευθυντή της ασφάλειας ΚΩΣΤΑ ΣΙΜΟΥΔΗ ξεχάστηκε το περιστατικό και τους υποχρέωσε – εκβίασε σε δακτυλοσκόπηση, θεωρώντας τους ύποπτους για τα γεγονότα της 16ης Δεκέμβρη !!!

Το γεγονός προστίθεται σε μία σειρά προκλήσεων της αστυνομίας απέναντι σε συντρόφους και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους με ανοικτή κοινωνική παρουσία για πολλά χρόνια. Θυμίζουμε την δίωξη συντρόφου με την κατηγορία των «ψευδών στοιχείων» λόγο της άρνησης του να υποστεί την εκβιαστική δακτυλοσκόπηση και την προσαγωγή τριών την ώρα που έβγαζαν το μεροκάματο τους – αφισοκολλούσαν, εκ των οποίων οι δύο είναι άνεργοι (ο ένας αλλοδαπός) και ο τρίτος ανάπηρος (με ένα χέρι). Υποθέσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί ο διευθυντής της ασφάλειας ΚΩΣΤΑΣ ΣΙΜΟΥΔΗΣ.

Πίσω Ρουφιάνοι – Εμπρός Σύντροφοι !!!