Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο συμπαράστασης των εργαζομένων στα πετρέλαια.
Τον τελευταίο καιρό ζούμε στην Καβάλα άλλη μια εργοδοτική επίθεση στις βιομηχανίες υψηλής όχλησης της περιοχής. Μετά την απόλυση των 130 εργαζομένων από τη βιομηχανία φωσφορικών λιπασμάτων (ΒΦΛ), σειρά, όπως ήταν αναμενόμενο, πήραν οι 240 εργαζόμενοι και το σωματείο των πετρελαίων της Καβάλας. Η Energean που διαχειρίζεται πλέον τις χερσαίες και θαλάσσιες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, επιχείρησε να αλλάξει τις συμβάσεις αορίστου χρόνου και να μειώσει το προσωπικό. Για να το πετύχει αυτό, έπρεπε πολύ απλά να εμφανίσει οικονομική ζημία, χαμηλή παραγωγή και να κάμψει την προβλεπόμενη αντίσταση των εργαζομένων, χτυπώντας το σωματείο και τη συνδικαλιστική του δράση.
Με δούρειο ίππο το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, η Energean πήρε την απαραίτητη νομοθετική και πολιτειακή έγκριση, για να προχωρήσει σε εφαρμογή του σχεδίου της. Με τη βοήθεια του κράτους και της συντεταγμένης πολιτείας, διατάζει την εισβολή των ΜΑΤ στις χερσαίες εγκαταστάσεις των πετρελαίων στην Ν. Καρβάλη Καβάλας. Αυτή έμελε να είναι η χειρότερη στιγμή στη μεταπολιτευτική εργατική ιστορία του ελλαδικού χώρου. Με κίνδυνο ενός γενικότερου ατυχήματος, λόγω έκρηξης των εγκαταστάσεων από τη χρήση χειροβομβίδων κρότου λάμψης και τροχών κοπής σιδήρου από την πλευρά της ΕΛΑΣ, οι χώροι εργασίας μετατράπηκαν σε κρατητήρια, και οι κλούβες σε προσωρινά κελιά. Προσήχθησαν 174 εργαζόμενοι, από τους οποίους οι 17 (μαζί και τη διοίκηση του σωματείου) συλλαμβάνονται.
Με την αλλαγή του χρόνου και αφού ¨αποκαταστάθηκε¨ η τάξη με το σπάσιμο της περιφρούρησης ασφαλούς λειτουργίας του εργοστασίου, οι εργαζόμενοι έπρεπε να αποφασίσουν αν θα υποκύψουν στους όρους της εταιρίας ή θα συνεχίσουν τον αγώνα τους. Για κακή τύχη της διευθύνουσας συμβούλου και country manager της Energean, Κ. Σαρδή, το σύνολο των εργαζομένων που υπέκυψαν στους οικονομικούς βασανισμούς και τις πιέσεις θα είναι μόλις 11 άτομα. Το σωματείο του Πρίνου αποφασίζει να προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας και η Energean απαντά με τις πρώτες 24 απολύσεις εργαζομένων. Δεν είναι τυχαίο που μέσα στις πρώτες απολύσεις είναι σύσσωμη η διοίκηση του σωματείου. Με σύμμαχο το χρόνο, αλλά και τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, η εταιρία αποφασίζει τον αργό οικονομικό θάνατο των εργαζομένων, απολύοντας 24 από αυτούς κάθε μήνα και ευελπιστώντας μέσα από αυτό τον εργασιακό βασανισμό, στο “σπάσιμο” και άλλων εργαζομένων.
Με χειροπιαστό παράδειγμα την κατάσταση που επικρατεί μέχρι και σήμερα στη ΒΦΛ, η απομάκρυνση του έμπειρου προσωπικού και η καταστροφή των σωματείων, έφερε εργατικά ατυχήματα, μηδαμινή συνδικαλιστική προστασία στους νέους εργαζόμενους απέναντι στην εργοδοσία, εργολαβικές συμβάσεις, κατώτερους μισθούς και μεγάλη περιβαλλοντολογική μόλυνση στην περιοχή.
Μάλιστα, σε πολύ σύντομο χρόνο από τότε που η Energean επέβαλε τα εργολαβικά συνεργεία και απομάκρυνε το μόνιμο προσωπικό, η ασφάλεια στις εγκαταστάσεις των πετρελαίων δείχνει να βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σημείο. Το σύστημα των πυρσών (Gas Flare), που αποτελεί την κορωνίδα της ασφαλούς λειτουργίας μιας πετρελαϊκής εγκατάστασης, παρουσίασε μια ασυνήθιστη εικόνα. Οι πύργοι αυτοί με τη φλόγα στην άκρη τους, καίνε τις εκπομπές μεθανίου και άλλων τοξικών απαερίων (25 φορές πιο επιβλαβή από το διοξείδιο του άνθρακα), ώστε να μην εισέλθουν στην ατμόσφαιρα. Οι εγκληματικοί χειρισμοί των στελεχών της Energean οδήγησαν στο σβήσιμό τους, γεγονός που δεν έχει συμβεί ποτέ εδώ και 40 χρόνια! Οι πυρσοί έσβηναν ΜΟΝΟ για τη συντήρηση κατά τη διάρκεια του SHUT DOWN και αμέσως μετά άναβαν και πάλι, επαναφέροντας την ασφάλεια στις εγκαταστάσεις.
Η μόνη ρεαλιστική αντιμετώπιση που μπορεί να σταματήσει τη λεηλασία της φύσης και των εργατικών κεκτημένων είναι οι κινηματικές διαδικασίες και οι εργατικοί αγώνες από τα κάτω, όταν αυτοί είναι απόλυτα αλληλοεξαρτώμενοι και συνδεμένοι μεταξύ τους. Ο σεβασμός στη φύση και την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να είναι προέκταση της καθημερινής μας πολιτικής συμπεριφοράς και να συμπορεύεται με τις κοινωνικές διεκδικήσεις. Η εργατική μας συνείδηση πηγάζει από τον αδιαπραγμάτευτο σεβασμό στο περιβάλλον και την αλληλεγγύη μας στις αντιστάσεις αγώνα χωρίς ανταλλάγματα. Δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ πράσινη ανάπτυξη φιλική προς το περιβάλλον που να ελέγχεται από το κεφάλαιο και τις πολυεθνικές, ούτε πρόκειται ποτέ να υπάρξει συμφωνία μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, όταν αυτή χειραγωγείται και διαμορφώνεται από τις κυβερνήσεις. Τα φαινόμενα αυτά των ομαδικών απολύσεων και της ποινικοποίησης των σωματείων και της συνδικαλιστικής δράσης δεν πρόκειται να μείνουνε μόνο σε αυτές τις βιομηχανίες. Έχουν μεγάλες αυταπάτες όσοι πιστεύουν ότι ο νόμος Χατζηδάκη δε θα ακουμπήσει άλλους κλάδους ή το δημόσιο. Μόνο οι αγώνες θα μας βοηθήσουν να κερδίσουμε τη μάχη με το κεφάλαιο και το κράτος απέναντι στη λεηλασία της φύσης, τον εργασιακό μεσαίωνα και την καταστροφή των ζωών μας.
Στηρίζουμε και θα συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο που καλείται από όλους τους φορείς και τα σωματεία της Καβάλας την Πέμπτη 27/1 και ώρα 18:00 στην πλ. Καπνεργάτη. Καλούμε όλες τις αγωνιζόμενες ομάδες, συλλογικότητες και ατομικότητες να στηρίξουν τη συγκέντρωση αυτή και να σταματήσει άμεσα η εφαρμογή του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη, που έχει ως αποτέλεσμα τη ρύπανση και την ανεργία.
Έχουμε πόλεμο με το κράτος και τα τσιράκια του.
Η ανάπτυξη τους, ο θάνατος μας!
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας
