Το Κράτος του νεο-ολοκληρωτισμού είναι εδώ & ήρθε για να μείνει…
για τα γεγονότα στις Σκουριές της Χαλκιδικής

11.000.000 ευρώ. Tο τίμημα που κατέβαλε η Hellas Gold, για να αποκτήσει το δικαίωμα εκμετάλλευσης 317.000 στρεμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική με σύμβαση που υπέγραψε με το Ελληνικό Δημόσιο, κατόπιν μεσολάβησης του Πάχτα, τότε υφυπουργού Οικονομίας και σημερινού Δημάρχου Αριστοτέλη. Η σύμβαση έγινε χωρίς διαγωνισμό, με απευθείας ανάθεση σε μια εταιρεία που είχε δημιουργηθεί δυο μέρες πριν (με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ!) και με απαλλαγή της από οποιαδήποτε ευθύνη αποκατάστασης περιβαλλοντικών ζημιών που είχαν γίνει από την καναδική TVX Gold (έφυγε νύχτα από τα μεταλλεία Κασσάνδρας αφήνοντας απλήρωτους 472 εργαζόμενους – συνολικό χρέος της προς τους εργαζόμενους: 17 εκατ. ευρώ).
95.700.000 ευρώ. Το κέρδος των Μπόμπολα – Κούτρα – Τίμις (κυρίων μετόχων της “Ελληνικός Χρυσός”) από την τμηματική πώληση της εταιρείας στη μητρική πολυεθνική European Goldfields.
Η αγοραία αξία των μεταλλείων, όπως υπολογίστηκε από διεθνή οίκο έξι μήνες μετά την πώλησή τους από το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή 37 φορές παραπάνω. Αυτό δεν εμποδίζει την τότε ελληνική κυβέρνηση να επιδοτήσει την “Ελληνικός Χρυσός” με 15.000.000 ευρώ.
15.436.000.000 (!) ευρώ. Η αξία των μεταλλευμάτων που βρίσκονται στα μεταλλεία της Χαλκιδικής.
0 ευρώ. Το κέρδος του Ελληνικού Δημόσιου. Σύμφωνα με τον Μεταλλευτικό Κώδικα, ο ορυκτός πλούτος ανήκει αποκλειστικά στις εταιρείες που τον εκμεταλλεύονται και δεν προβλέπεται η απόδοση δικαιωμάτων στο Δημόσιο από την εκμετάλλευσή του.
3.000 στρέμματα δάσους θα καταστραφούν για να υλοποιηθεί το έργο.
15.000.000 μ3: η ποσότητα νερού που αντλείται σήμερα ετησίως στην περιοχή των μεταλλείων, ξεπερνώντας την ετήσια κατανάλωση νερού ολόκληρου του νομού Χαλκιδικής.

Οι κάτοικοι στις Σκουριές της Χαλκιδικής δεν αντιστέκονται απλά ενάντια σε μια επένδυση η οποία έκανε κάποιους ιδιώτες-μεγαλοκαρχαρίες ακόμα πλουσιότερους και το ελληνικό δημόσιο κατά πολύ φτωχότερο, ούτε μόνο ενάντια στην καταστροφή ενός αρχέγονου δάσους, μνημείου φυσικής κληρονομιάς. Αγωνίζονται ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής τους, γιατί πουθενά στον κόσμο δεν υπήρξε αποκατάσταση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τα μεταλλεία χρυσού όπου κι όποτε κι αν αυτά κατασκευάστηκαν. Κι αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν καλά και οι δύο εμπλεκόμενες πλευρές.

Για αυτό το Κράτος και τα πιστά «σκυλιά» του οι δυνάμεις καταστολής απαντούν στους αγώνες των αντιστεκόμενων κατοίκων με ξύλο, τρομοκρατία, διώξεις, δακρυγόνα στα σχολεία, προσαγωγές μαθητών, “στρατιωτικού τύπου” περικύκλωση του χωριού της Μεγ. Παναγιάς, αποκλεισμό πρόσβασης στο δάσος για τους κατοίκους και πολλά άλλα. Για αυτό και οι εμπλεκόμενες εταιρίες και τα τσιράκια τους οι εργαζόμενοί της από τη μια επιτίθενται στο δάσος και χτυπάνε όσους κατοίκους αντιστέκονται ενώ από την άλλη φιγουράρουν σε πληρωμένες διαφημίσεις σε γνωστές φυλλάδες πανελλήνιας κυκλοφορίας για να μας πείσουν για την «ανάπτυξη» που θα φέρει αυτή η επένδυση στην περιοχή.

Εμείς αυτό που λέμε είναι ότι εκεί που το κράτος και οι μεγαλοκαρχαρίες μιλάνε για ανάπτυξη κρύβεται εκμετάλλευση και καταστροφή. Εκεί που μιλάνε για αποκατάσταση της τάξης και της νομιμότητας κρύβεται φασισμός, βία και κρατική τρομοκρατία.
Το Κράτος και τα αφεντικά του, οι τράπεζες οι εταιρίες κτλ με πρόφαση την «κρίση χρέους» επιτίθενται στους από κάτω αυτού του κόσμου με περικοπές σε δημόσια-κοινωνικά αγαθά (παιδεία, υγεία) με μειώσεις σε μισθούς (άμεσους & έμμεσους). Ληστεύουν αυτούς που παράγουν τον πλούτο αυτού του κόσμου, προμοτάρουν τους φασίστες και χτυπάνε κατειλημμένους χώρους & εστίες αντίστασης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥΣ

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

www.anarxikoikavalas.squat.gr

Εχτές, Τρίτη 19 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Καπνεργάτη μικροφωνική αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους κατοίκους στις Σκουριές Χαλκιδικής για τον αγώνα που δίνουν ενάντια στα μεταλλεία χρυσού.
Μοιράστηκαν κείμενα του Ανοιχτού Συντονιστικού Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού και ακούστηκαν ηχητικά αποσπάσματα από τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία.

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε και μοιράστηκε από μαθητές της Αντιφασιστικής Συνέλευσης Μαθητών Καβάλας

«Δεν μας φοβίζουν μάνα μου, οι σφαίρες και τα κανόνια,
Μον’ μας φοβίζουν μάνα μου, του βυζανιού τα χιόνια…»

Τραγουδάει η γιαγιά μέσα από τα μπλόκα των κατοίκων της Ιερισσού 7 Μαρτίου το 2013. Σαν μαθητές μένουμε έκπληκτοι από το σθένος και το κουράγιο των κατοίκων να αντισταθούν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Ενάντια σε γκλοπ και δακρυγόνα με μόνο σύμμαχο τα ίδια τους τα χέρια και την καρδιά τους, όσο αυτή βαστάει μέσα στα χημικά. Μαθητές εγκλωβίζονται στο σχολείο ενώ λίγο πιο πέρα ένα βρέφος 11 μηνών μεταφέρεται στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα.

Και αυτό γιατί αυτοί οι κάτοικοι διάλεξαν να αντισταθούν στο ξεπούλημα του τόπου τους, στην καταστροφή της φυσικής ομορφιάς του μεγαλύτερου οικονομικού πνεύμονα της περιοχής, του τουρισμού. Μα πάνω απ’ όλα γιατί διάλεξαν να σταθούν με αξιοπρέπεια ενάντια στις δυνάμεις καταστολής και την κυβέρνηση αυτής της γης. Στο σχολείο μας λένε ότι η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει τον πολίτη. Στα λίγα που καταλαβαίνω το μόνο που βλέπω είναι την αστυνομία να προστατεύει τους πλούσιους, τους μεγαλοεργολάβους και τους φασίστες.

Σαν αντιφασίστες μαθητές εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας απέναντι σε αυτούς που αρνούνται να διαχωριστούν με τους συγχωριανούς τους, κάθε ηλικίας, ιθαγένειας και θρησκείας, στους μαθητές που αποκλείστηκαν μέσα στο σχολείο και βομβαρδίστηκαν από χημικά και στέκονται με αξιοπρέπεια στον φόβο και στην καταστολή που έχουν υποστεί εδώ και μέρες στο χωριό τους. 

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους συλληφθέντες κατοίκους και σε όσους περνάνε τα μαρτύρια και τα βασανιστήρια της αστυνομίας σε μαθητές και ηλικιωμένους, προσπαθώντας να τους τρομοκρατήσουν να παλέψουν για τον τόπο τους.

Και που ξέρουμε εμείς αν δεν έρθουν και στον τόπο μας να φτιάνουνε ένα εργοστάσιο χρυσού, μια δεξαμενή σε έναν υδροβιότοπο όπως η Βάσοβα. Και τότε αν αντιδράσω θα έχω την ίδια μεταχείριση? Δυστυχώς ναι. 
Γι’ αυτό εκφράζω την αλληλεγγύη μου, αντιδρώ και ενημερώνω την πόλη μου ότι αυτός ο κίνδυνος δεν είναι μακριά. Αυτός ο πόλεμος δεν είναι μόνο δικός τους. Είναι και δικός μας. 

Αντιφασιστική Συνέλευση Μαθητών Καβάλας

Πανό αλληλεγγύης για τον Σπύρο Δραβίλα & για τους 4 του Βελβεντού