Featured post

ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ALFREDO COSPITO, ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ, ΚΑΒΑΛΑ, 21/03/2023

SOLIDARITY TO ANARCHIST ALFREDO COSPITO , HUNGER STRIKE SINCE 20_10_2022 AGAINST 41BIS , banner in Faliro park Kavala ,North Greece ,21/3/2023
 
#antireport #Free_AlfredoCospito #no41bis

 

Σήμερα ο αναρχικός πολιτικός κρατούμενος, Alfredo Cospito, έπαθε καρδιακή κρίση, είχε τρέμουλο στο χέρι, πόνο στο στήθος, επενέβη ο γιατρός και οι νοσοκόμες, του έκαναν ένεση καλίου στη φλέβα, οι γιατροί ανησύχησαν, λένε ότι υπάρχει κίνδυνος μη αναστρέψιμης βλάβης.

Η κατασταση της υγείας του τωρα ειναι πιο σταθερή, όμως για αρκετή ώρα επικράτησε πανικός καθώς ο σύντροφος εφτασε σε οριακή κατάσταση θανάτου. Ο Alfredo την Παρασκευή 24 Μαρτίου, θα συνδεθεί μέσω τηλεδιάσκεψης με την ακρόαση στην οποία το Εποπτικό Δικαστήριο πρόκειται να αποφασίσει για την αίτησή του για κατ’ οίκον περιορισμό για λόγους υγείας στο σπίτι της αδερφής του. Να μην επιτρέψουμε στο Ιταλικό κράτος να τον δολοφονήσει!

Καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν στη Διεθνή Μέρα Δράσης την Πέμπτη 23 Μαρτίου!

Συγκέντρωση στην Πρεσβεία της Ιταλίας, 18:30.

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ALFREDO COSPITO!

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ!

ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ 41-bis ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΟ!

Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο

https://athens.indymedia.org/post/1624403/

Heart crisis for Alfredo Cospito, a tremor in his hand, a pain in his chest, the doctor and nurses intervened, they injected potassium into his vein, doctors became alarmed, they say there is a risk of irreversible damage. The anarchist himself, on hunger strike since Oct. 20, told lawyer Benedetto Ciccarone who went to the detainee pavilion of St. Paul’s Hospital for the interview.
The alarm was later withdrawn but at one point the worst had been feared. There had been some commotion. Cospito told legal counsel that he had seen on the sheet taped to the machine that monitors him the change in his heart values. Cospito on Friday will be connected by videoconference with the hearing in which the Supervisory Court is to decide on his petition for house arrest for health reasons at his sister’s home.
Featured post

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”THE BANSHEES OF INISHERIN”, ΤΡΙΤΗ 21/03/2023, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

 

Τα Πνεύματα του Ινισέριν

The Banshees of Inisherin

του Μάρτιν ΜακΝτόνα

Η νέα ταινία του Μάρτιν ΜακΝτόνα δεν είναι τίποτα λιγότερο από σπουδαία. Με έναν εξαιρετικά αστείο, απολαυστικό κι εξαιρετικά θλιμμένο τρόπο. 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ, ανάμεσα στις οποίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και υποψηφιότητες για τους τέσσερις βασικούς ηθοποιούς της

Πέντε χρόνια μετά τον Θρίαμβο του «Οι Τρεις Πινακίδες Εξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι», ο Μάρτιν ΜακΝτόνα επιστρέφει, επανενώνοντας τους πρωταγωνιστές του στο «Αποστολή στη Μπριζ», Κόλιν Φάρελ και Μπρένταν Γκλίσον σε μια ακόμη απολαυστική, ιδιοφυή, κατάμαυρη κωμωδία που οδεύει νομοτελειακά προς το δραματικό, επιβεβαιώνοντας πως συχνά «τα πολλά γέλια φέρνουν κλάματα».

Τοποθετημένη στο πλασματικό απομονωμένο νησί του Ινίσεριν, κοντά στις ακτές της Ιρλανδίας το 1923, η ταινία πιάνει την αρχή της αφήγησής της, την μέρα που ο Κολμ, ανακοινώνει στον κολλητό του Πάρικ πως δεν θέλει πια να είναι φίλοι και πως θα πρέπει να σταματήσει να του μιλά. «Απλά δεν σε συμπαθώ πια» του λέει, όταν ο Πάρικ προσπαθεί να καταλάβει για ποιο λόγο δεν μπορούν να πίνουν πλέον τις μπίρες τους μαζί κάθε απόγευμα στις δύο. Ο Κολμ είναι αποφασισμένος πως δεν έχει χρόνο για άσκοπες πολυλογίες και ανούσιες κουβέντες, προτιμά να περάσει τα χρόνια που του απομένουν μέχρι να πεθάνει, συνθέτοντας μουσική, θέλοντας να αφήσει πίσω του κάτι που θα κάνει τους ανθρώπους να τον θυμούνται. «Κανείς δεν θυμάται κάποιον μόνο και μόνο επειδή ήταν καλός άνθρωπος» λέει.

Κι όταν ο Πάρικ επιμένει να προσπαθεί να χτίσει γέφυρες, για να αναθερμάνει την φιλία τους, ο Κολμ τον απειλεί πως για κάθε φορά που θα τον ενοχλεί, για κάθε φορά που θα του ξαναμιλήσει, θα κόβει ένα δάχτυλο του χεριού του με ένα κλαδευτήρι. Μια απειλή που απροσδόκητα, θα κάνει σύντομα πράξη, κάνοντας τον Πάρικ να καταλάβει ότι δεν αστειεύεται, αλλά όχι και να τον πείσει να σταματήσει να προσπαθεί να τον κερδίσει ξανά.

Σύντομα, το τέλος της σχέσης τους, θα εμπλέξει στο δράμα του ολόκληρο το μικρό χωριό τους, δίνοντας στον ΜακΝτόνα την ευκαιρία να παρουσιάσει μια σειρά από εξαιρετικά καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες, που κεντούν πάνω σε ένα άψογο σενάριο και διαλόγους που δεν χτυπούν ούτε μια λάθος νότα. Το φιλμ ξεκινά απολαυστικά, ανυψώνει την ιστορία του στο πεδίο της πιο πνευματώδους κωμωδίας, αφήνοντας χώρο στην ανάσα μιας υπαρξιακής μελαγχολίας να γίνεται όλο και πιο βαριά καθώς η ώρα προχωρά και τα πράγματα σοβαρεύουν.

Οριοθετώντας με αποφασιστικότητα το δικό της ύφος κάπου ανάμεσα στο φολκλόρ, την λαϊκή κωμωδία και το υπαρξιακό δράμα, κατορθώνει να φωτίσει ένα συναρπαστικό πορτρέτο μιας κοινότητας και της ψυχολογίας ενός ολόκληρου λαού και μαζί να εξερευνήσει μια σειρά από πυκνότερες ιδέες: Οι διαφορετικοί τρόποι να βλέπεις και να ζεις την ζωή σου, η αξία της χειροπιαστής στιγμής απέναντι στην φευγαλέα αιωνιότητα, η περηφάνια και οι προκαταλήψεις, η ρευστή φύση της αγάπης, οι δεσμοί που χτίζεις με έναν τόπο και ο τρόπος που αυτός μπορεί να γίνει φυλακή, είναι μερικά μόνο από αυτά για τα οποία μιλούν τα «Πνεύματα του Ινισέριν», με τον δικό του απροσδόκητο μα πάντα αποτελεσματικό τρόπο.

Με φόντο τον Ιρλανδικό Εμφύλιο που μαίνεται στην αντίπερα όχθη, το φιλμ, ακολουθεί μια μικρότερου βεληνεκούς αλλά όχι ήσσονος σημασίας σύγκρουση ανάμεσα στους δύο ήρωές της και στην νοοτροπία τους για την ζωή, μια σύγκρουση που λαμβάνει χώρα στο σημείο όπου το ρεαλιστικό συναντά το παράλογο και το γκροτέσκο το αφοπλιστικά τρυφερό. Χτισμένη από σκηνές που η κάθε μια είναι πιο πετυχημένη από την άλλη και που ο τόνος τους κυμαίνεται από το αληθινά αστείο έως το συντριπτικά επώδυνο, η ταινία οδεύει με απόλυτο έλεγχο προς ένα αναπόφευκτο φινάλε, νικώντας κάθε σου συναισθηματική άμυνα μη αφήνοντάς σου άλλη επιλογή από τα παραδοθείς στην μελαγχολική της πνοή που διαποτίζει κάθε πλάνο σαν την υγρασία του τόπου όπου διαδραματίζεται.

 

Featured post

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ, 14/03/2023

ΠΑΝΟ ΣΤΟ ΙΚΑ ΚΑΒΑΛΑΣ, 14/03/2023

ΚΡΑΤΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ . ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΤΕΣ 

ΠΑΝΟ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ, ΚΑΒΑΛΑ 14/03/2023

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕ.ΒΙΟΜΕ

ΠΑΝΟ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ 12/03/2023, ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΚΑΒΑΛΑ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ . ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΤΕΣ

Featured post

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΤΕΤΑΡΤΗ 8/3/2023 ΣΤΙΣ 12:00, ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΙΑ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ

 

ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΕΣ

 

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΤΕΣ

 

 

Featured post

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΄΄ INVESTIGATION OF A CITIZEN ABOVE SUSPICION”, ΤΡΙΤΗ 07/03/2023, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

«Υπεράνω Πάσης Υποψίας» (1970) του Έλιο Πέτρι

Indagine su un Cittadino al di Sopra di Ogni Sospetto
Ιταλία 1970
Σκηνοθεσία: Έλιο Πέτρι Σενάριο: Έλιο Πέτρι, Ούγκο Πίρο Φωτογραφία: Λουίτζι Κουβέιλλερ Μουσική: Ένιο Μορικόνε Πρωταγωνιστούν: Τζιαν Μαρία Βολοντέ, Φλορίντα Μπόλκαν, Σέρτζιο Τραμόντι, Οράτσιο Ορλάντο, Τζιάνι Σαντούτσιο, Σάλβο Ραντόνε

Από τους «Καταραμένους» (1969) του Βισκόντι και τον «Κομφορμίστα» του Μπερτολούτσι (1970) μέχρι το «Σαλό, 120 Μέρες στα Σόδομα» (1975) του Παζολίνι, το ιταλικό σινεμά βρίθει από ζοφερές απεικονίσεις της εξουσίας ως εκφάνσεις φασιστικής ιδεολογίας και πολυτελούς παρακμής. Πιο κοντά στη φιλοσοφία αλλά και στην αισθητική του δεύτερου, το «Υπεράνω Πάσης Υποψίας» («Investigation of a Citizen Above Suspicion») ποζάρει παραπλανητικά ως θρίλερ αστυνομικού μυστηρίου, με τη σημαντική λεπτομέρεια ότι γνωρίζουμε από την αρχή τον ένοχο.

Ο Τζιαν Μαρία Βολοντέ υποδύεται έναν επιθεωρητή αστυνομίας ο οποίος χρίζεται υπεύθυνος μυστικής αστυνομίας που αναλαμβάνει την κατάπνιξη κάθε ανατρεπτικού στοιχείου. Στην εναρκτήρια σεκάνς επισκέπτεται την ερωμένη του (Φλορίντα Μπόλκαν), η οποία τον υποδέχεται με την ερώτηση «Πώς θα με σκοτώσεις αυτή τη φορά;». «Θα κόψω τον λαιμό σου», απαντά εκείνος, και λίγο αργότερα, εν μέσω ερωτικών περιπτύξεων, θα πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του.

Η σαδομαζοχιστική σχέση τους (που ξετυλίγεται μέσα από εκτεταμένα φλας μπακ που περιγράφουν τις συναντήσεις τους ως αναπαραστάσεις εγκλημάτων που αυτός έχει διαλευκάνει, με εκείνη να υποδύεται το θύμα) είναι μόνο ένα κομμάτι του καθηλωτικού παζλ που κατασκευάζει ο Πέτρι, θέτοντας στο στόχαστρο του τη διαφθορά και την αλαζονεία της εξουσίας. Η απόλυτη ταύτιση της επίσημης αστυνομίας με τον φασισμό εκφράζει τις αντικαθεστωτικές πεποιθήσεις του δημιουργού και αντικατοπτρίζει τα δρακόντεια μέτρα καταστολής των ιταλικών κυβερνήσεων της εποχής.

Αφού διαπράξει με παγερή ψυχραιμία τη δολοφονία, ο ήρωας τοποθετεί εσκεμμένα στον τόπο του εγκλήματος ενοχοποιητικά για τον ίδιο στοιχεία, πεπεισμένος ότι αποτελεί πολίτη υπεράνω υποψίας. Αργότερα θα επιστρέψει με την επίσημη ιδιότητά του, μανιπουλάροντας τους συναδέλφους του αλλά και τα μίντια, κατασκευάζοντας μάρτυρες και σπρώχνοντας στα άκρα τα όρια του απυρόβλητου της θέσης του. Καθώς βυθίζεται ολοένα και πιο βαθιά στην ψευδαίσθηση ότι τίποτα δεν μπορεί να τον αγγίξει, ένα τρομακτικό ερώτημα αναδύεται: Μήπως όλο αυτό δεν αποτελεί απλά τη φαντασίωση ενός παρανοϊκού μυαλού, αλλά μία πιθανή πραγματικότητα; Ή μήπως στόχος είναι να προκαλέσει την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού;

Με συμμάχους τη σαρδόνια ερμηνεία του Βολοντέ και ένα από τα πιο εκκεντρικά σάουντρακ του Ένιο Μορικόνε, ο Πέτρι κινηματογραφεί με μια αεικίνητη κάμερα αυτή τη σύνθετη, αντεστραμμένη καφκική παραβολή, που λειτουργεί εξίσου ως ψυχολογικά ακριβές πορτρέτο ενός χαρισματικού ψυχοπαθή και ως αιχμηρό πολιτικό σχόλιο πάνω στην ίδια την ψυχοπαθολογία της εξουσίας.

 

Featured post

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”ADU”, ΤΡΙΤΗ 21/02/2023, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Τρεις ανεξάρτητες δραματικές κατά βάση ιστορίες με ένα κοινό φόντο, την Αφρική και τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις.

Στην μια ιστορία ο Αντού (του τίτλου) προσπαθεί να ξεφύγει από κυνηγούς ελεφάντων, που τους έχει δει να σκοτώνουν εν ψυχρώ έναν από τους τελευταίους που έχουν απομείνει στο χωριό Μπούμα του Καμερούν, για να πάρουν τους χαυλιόδοντες που θεωρούνται «ευγενές» υλικό μεγάλης αξίας. Ο μικρός Moustapha Oumarou, που παίζει για πρώτη φορά είναι εξαιρετικός ως Αντού που περνάει τα πάνδεινα για να βρεθεί σε έναν καλύτερο κόσμο.

Στη δεύτερη ιστορία έχουμε την τυπική σχέση πατέρα και κόρης. Εκείνος, ο Γκονζάλο (πολύ καλός ο Luis Tosar που τον γνωρίζουμε από τα φιλμ «Κελί 211», «Ο θυρωρός» και «Μέσα απ’ τα μάτια σου») είναι Ισπανός ταγμένος στην προστασία των ελεφάντων. Φτάνει αργά στο Μπούμα με αποτέλεσμα να μην προλάβει να σώσει τον τελευταίο ελέφαντα, που ο Αντού έχει δει να τον σκοτώνουν. Εκείνη, η Σάντρα (Anna Castillo) είναι μαζί του, έχει μόλις ενηλικιωθεί, «τα ξέρει όλα» και θέλει να ζήσει μόνη της σε έναν σκληρό κόσμο. Ο πατέρας την φροντίζει και εκείνη θεωρεί ότι καταπιέζεται και αντιστέκεται. Κλασικά.

Στην τρίτη ιστορία, έχουμε τον Ματέο (Álvaro Cervantes) της Ισπανικής Πολιτοφυλακής, ο οποίος έχει καθήκον να προστατεύει τα σύνορα μεταξύ της Μελίγια που βρίσκεται στη Βόρεια Αφρική, αλλά ανήκει στην Ισπανία. Υπηρετεί κοντά στα συρματοπλέγματα που παρεμποδίζουν την είσοδο. Κατά τη διάρκεια μιας μαζικής απόπειρας εισόδου μεταναστών, την ώρα που οι Αφρικανοί είναι σκαρφαλωμένοι στο συρματόπλεγμα, ένας συνάδελφος του Ματέο χτυπάει με το κλομπ στο κεφάλι έναν μετανάστη που πέφτοντας στο έδαφος πεθαίνει, προκαλώντας την οργή στους υπόλοιπους. Τα επεισόδια γενικεύονται και ο συνάδελφός του περνάει πειθαρχικό με μάρτυρα υπεράσπισης τον Ματέο. Δύσκολο.

Από τις τρεις ιστορίες η τρίτη είναι και η πιο αδύναμη. Το μεταναστευτικό είναι δύσκολο, όταν παίζονται παιχνίδια κοντά στα συρματοπλέγματα. Οι άλλες δύο είναι λίγο πιο δυνατές, έχουν δράση και παράλληλα είναι συγκινητικές. Διαθέτουν και καλύτερες ερμηνείες. Εκπέμπουν βέβαια κάποιο διδακτισμό, αλλά τι να κάνουμε; Ο κόσμος που εμείς έχουμε μάθει να ζούμε, δεν είναι κάτι αυτονόητο και δεδομένο, οπότε καλό είναι να δείχνονται μερικά πράγματα.

Συνολικά, η ταινία είναι καλοσκηνοθετημένη, με αρκετά καλές ερμηνείες και εξαίρετη φωτογραφία του Sergi Vilanova Claudín.

Featured post

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”TRIANGLE OF SADNESS”, ΤΡΙΤΗ 07/02/2023, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

«Triangle of Sadness» του Ρούμπεν Εστλουντ.

Ο βραβευμένος με τον Χρυσό Φοίνικα Σουηδός σε αντικαπιταλιστική (λογο)διάρροια. Διαβάστε τη γνώμη του Flix για την ταινία που κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα του 75ου Φεστιβάλ Καννών.

Ο Ρούμπεν Εστλουντ έχει ήδη αποδείξει (εξαιρετικά με το «Force Majeure», αλαζονικά με το «Τετράγωνο» που του χάρισε τον Χρυσό Φοίνικα το 2017), ότι είναι ένας αιχμηρός παρατηρητής της νεοφιλελεύθερης κοινωνίας του πλούτου και της υποκρισίας, ένας οξυδερκής no-bullshiter της ταξικής σάτιρας. Η νέα του ταινία, το «The Triangle of Sadness», γυρισμένη κατά το ήμισυ στην Ελλάδα, κινείται στο ίδιο κριτικό πλαίσιο, με σεναριακές ταλαντώσεις που μπορεί να προκαλέσουν ναυτία, με εμετούς και ευκοίλια ικανά ν’ αλλάξουν το χρώμα της θάλασσας, με ανθρωπιστική, σοσιαλιστική ιδεολογία που υπογραμμίζει μέχρι τελικής πτώσεως

Κεντρικοί ήρωες, ο Καρλ και η Γιάγια, στην αρχή τουλάχιστον. Ο Καρλ είναι ένα νεαρό μοντέλο που, με αφορμή μια άβολη οντισιόν (το «τρίγωνο της θλίψης», η ρυτίδα ανάμεσα στα φρύδια του, μοιάζει να χρειάζεται botox!), συνειδητοποιεί ότι η καριέρα του φθίνει. Η κοπέλα του, η Γιάγια, επίσης μοντέλο αλλά και πετυχημένη influencer, βρίσκεται σε άνοδο. Μετά από έναν (απολαυστικό) τσακωμό, για να εξιλεωθεί, η Γιάγια προτείνει στον Καρλ να πάνε μια κρουαζιέρα – δώρο, φυσικά, των followers της. Έτσι και θα γίνει, μόνο που στο κατάστρωμα και τη σάλα του γιοτ (που δεν είναι άλλο από το «Christina O» του Ωνάση), ο Καρλ και η Γιάγια θα έρθουν σ’ επαφή με τους εκπροσώπους των υπερ-πλούσιων της Ευρώπης και με αλλεπάλληλες ιδεολογικές κενώσεις.

Αυτο που ξεκινά σαν μια σάτιρα του κόσμου της μόδας και της ομορφιάς, γενικεύεται στην πορεία για να συμπεριλαμβάνει την τάξη των προνομίων και των χρημάτων. Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι στ’ αλήθεια διασκεδαστικό και εύστοχο. Ο καυγάς των δυο μοντέλων για το ποιος, τελικά και γιατί, θα πληρώσει το λογαριασμό του εστιατορίου γίνεται αυτόματα σημείο αναφοράς της ποπ κουλτούρας. Η σκηνή όπου ο Καρλ δεν βρίσκει πώς ανάβει η αναθεματισμένη λάμπα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου φέρνει δάκρυα από γέλια στα μάτια.

Το ύφος όταν το ζευγάρι ανεβαίνει στο γιοτ, αλλάζει. Το φως γίνεται πιο σκληρό, οι χώροι πιο άδειοι, πιο «επιλεκτικοί». Οι ήρωες (περισσότερο «τύποι», οριακά καρικατούρες), που ο Εστλουντ θέλει για επιβάτες είναι ταυτόχρονα ενδεικτικοί αλλά και συμβολικοί. Εδώ χτίζει μια «πολιτεία» του πλούτου και το υπόστρωμα που θα την ανατρέψει. Το ζευγάρι των Βρετανών οπλεμπόρων που λέγεται Γουίνστον και Κλέμενταϊν, συμπυκνώνει με δυο ονόματα τον ευρωπαϊκό επεκτατισμό, η αφόρητη Ρωσίδα κυρία θέλει σώνει και καλά να διδάξει την επανάσταση στους καμαρότους, αναγκάζοντάς τους ν’ αφήσουν τη βάρδια και να κολυμπήσουν, ο άντρας της είναι ένας χυδαίος ολιγάρχης, η επικεφαλής του προσωπικού μια αυταρχική, συμπλεγματική, αλλά απαρέγκλιτα ευγενική Σκανδιναβή, η Φιλιππινέζα καθαρίστρια Αμπιγκεϊλ κρατά καλά κρυμμένους τους άσους στο μανίκι της.

Κάπου στη μέση της ταινίας, γίνεται η ανατροπή (κάπου εκεί, η δράση μεταφέρεται, χωρίς να ονοματίζεται, στην Ελλάδα, στην Εύβοια και στην Ηλεία, με την υπογραφή της Heretic στη συμπαραγωγή και με τη συμμετοχή του μοναδικού Ελληνα ηθοποιού στο καστ, του μεσογειακά γοητευτικού Τιμολέοντα Γκέτσου). Το πλοίο αρχίζει να κουνάει και η κοινωνική δομή συντρίβεται συθέμελα. Το επίσημο δείπνο προκαλεί κοινωνική δηλητηρίαση, ο ίδιος ο καπετάνιος (ο Γούντι Χάρελσον στο ρόλο που, έτσι κι αλλιώς, έχει γεννηθεί για να παίζει) αναλώνεται σε μια εξαντλητική κόντρα με τον Ρώσο ολιγάρχη για το ποιος είναι πιο κομμουνιστής και η σκατοθύελλα έρχεται, παρέα με την εμετοπλημμύρα. Από εκεί και μετά, τίποτε δεν θα είναι ίδιο: το πλοίο εγκαταλείπεται, οι επιβάτες καταλήγουν σε μια ερημική παραλία (πρωταγωνίστρια η Χιλιαδού με τον επιβλητικό βράχο της) και το αγαπημένο, ασφαλές status quo καταρρέει.

Και κάπως έτσι, σε δυο διακριτά μέρη, το «τρίγωνο της θλίψης» γίνεται «τετράγωνο» του… προλεταριάτου. Το πρώτο φωτογενές (αυτό είναι και το νόημά του, άλλωστε), ρυθμικό, το δεύτερο πιο μπερδεμένο σε ομόκεντρους κύκλους που όλο και διευρύνονται χάνοντας το κύριο νόημά τους και επιβραδύνοντας το ρυθμό τους. Η ενέργεια μειώνεται, η δράση σκουντουφλά στα βότσαλα, κάποια «πηδήματα» στο σενάριο μένουν ανεξήγητα, ακόμα και στο πλαίσιο του ότι όσα συμβαίνουν παίζουν μεταξύ ρεαλισμού και συμβολισμού.

Το «Τρίγωνο» είναι μια ταινία ανοιχτή στο ευρύ κοινό, το σκατολογικό χιούμορ πάντα ενθουσιάζει μια μερίδα θεατών, η πολιτική ματιά του είναι ξεκάθαρα υπέρ του αδυνάτου, έστω κι αν οι ιδέες του Εστλουντ διατυπώνονται απλουστευμένες, αλλά και με μια επίμονη, ακόμα και φλύαρη διατύπωσή τους. Σ’ ένα διασκεδαστικό ραντεβού του «Swept Away» (μάλλον του Γκάι Ρίτσι με τη Μαντόνα, παρά της Λίνα Βερτμίλερ), με το «Μεγάλο Φαγοπότι» του Φερέρι, όλα ξεπερνούν ελαφρώς το όριο, από τη δυσπεψία των επιβατών, ως την επιθυμία του Εστλουντ να είναι υπερσίγουρος ότι έχουμε καταλάβει, πάρα πολύ καλά κι αναλυτικά, εκείνο που θέλει να μας πει. Το οποίο, όμως, είναι αυτονόητο εξαρχής, καμουφλαρισμένο σε λαϊκή κωμωδία, εκτεθειμένο στον καυτό ήλιο, πιο προφανές κι από την πιο βαθιά ρυτίδα.

 

 

Featured post

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ ALFREDO COSPITO. ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3, ΚΑΒΑΛΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ ALFREDO COSPITO. 100 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ

ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3

Featured post

Προβολή της ταινίας ”A man of action” A man of action (Άνθρωπος της Δράσης), Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023, στις 21:00 Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

A man of action

Εμπνευσμένη από τη ζωή του Λούθιο Ουρτούμπια, η ταινία Άνθρωπος της Δράσης εξερευνά την προσωπικότητα του Ισπανού αναρχικού που έστησε μια θρυλική επιχείρηση παραχάραξης στο Παρίσι, η οποία τον έφερε στο στόχαστρο της μεγαλύτερης τράπεζας της Αμερικής, όταν κατάφερε να αποκτήσει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό παραχαράσσοντας ταξιδιωτικές επιταγές.

Ο Άνθρωπος της Δράσης είναι μια ταινία με γρήγορους ρυθμούς που καλύπτει πέντε δεκαετίες, από το 1940 έως το 1980, στην οποία ακολουθούμε τα βήματα του Λούθιο, από το ταπεινό ξεκίνημά του ως κτίστη που έγινε ληστής τραπεζών, μέχρι τη στιγμή που πρωτοστατεί στην κατάρρευση μίας από τις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο.

 

Ο ήρωας του καπιταλισμού, του Σωτήρη Λυκουργιώτη

Φρονώ πως κομίζω γλαύκας εις Αθήνας αν διαπιστώσω ξανά την αφάνταστη ικανότητα τής μαζικής κουλτούρας να διαστρεβλώνει τις επαναστατικές ιδέες. Είναι χιλιοδιαπιστωμένη άλλωστε η άποψη πως η υπεροχή τού δυτικού ολοκληρωτισμού τής αγοράς —έναντι όλων των άλλων απολυταρχικών συστημάτων που γέννησε ο 20ος αιώνας— έγκειται όχι μόνο στην ψευδαίσθηση ελευθερίας που σου δημιουργεί μέσω τής δυνατότητας επιλογής ατομικής …μάρκας οδοντόβουρτσάς αλλά και στην ικανότητα τής πολιτιστικής του βιομηχανίας να ενσωματώνει οτιδήποτε υπήρξε κάποτε ανατρεπτικό ή ριζοσπαστικό, να εντάσσει ακόμα και την κριτική εναντίον του στον κύκλο τού εμπορεύματος («αγοράστε, έχουμε ένα κόμμα για όλους»!).

Δεν θέλω λοιπόν να κουράσω με αυτή την οπτική αναφερόμενος στην νέα ταινία τού Νετφλιξ που αφηγείται —σε μεγάλο βαθμό παραποιημένη— τη ζωή τού πρόσφατα αποθανόντα αναρχικού Λούθιο Ουρτούμπια. Θα ήθελα να επεκτείνω όμως την προβληματική εντός τής σφαίρας των κινημάτων και των ανθρώπων που ακόμα συγκινούνται από αυτά.

Η εικόνα του Λούθιο Ουρτούμπια που προβάλλεται στην ταινία δεν είναι, βέβαια, η πραγματική του μορφή. Όπως κάθε μηχανισμός προπαγάνδας, το Νετφλιξ ξέρει να αφαιρεί επιλεκτικά όλα εκείνα τα στοιχεία που δεν ταιριάζουν στην κυρίαρχη εικονογραφία του. Παρόλα αυτά, πολλά από τα στοιχεία που επιλέγει είναι όντως πραγματικά, συνθέτοντας έναν ανθρωπρότυπο επαναστάτη – ειδώλου που έχει, στις μέρες μας, μεγάλη οπαδική απήχηση προκαλώντας μυστηριώδη έλξη και δέος.

Η εικόνα ενός ήρωα που αποθεώνει τη δράση έναντι οποιασδήποτε θεωρίας, το γνωστό «δράσε ή σκάσε!» (αυτό που κάποτε ο Αντόρνο ονόμασε ψευδοδραστηριότητα), που αρνείται οποιαδήποτε συμβατική ζωή έναντι τού ιλίγγου τής διαρκούς παρανομίας, που διεξάγει έναν ατομικό αγώνα έναντι τού κράτους και τού καπιταλισμού (και βγαίνει νικητής ή ηττάται θριαμβικά), που αδιαφορεί για το όραμα μιας άλλης κοινωνίας παρά μόνο για την πραγμάτωση στο «εδώ και τώρα» μιας ατομικής ουτοπίας, που περιστοιχίζεται από «δειλούς και προδότες» ή, σε κάθε περίπτωση, δευτεραγωνιστές και όχι από ισότιμους συντρόφους, δεν είναι η εικόνα ενός επαναστάτη. Είναι η αυθεντική εικόνα τού ήρωα στον καπιταλισμό.

Γιατί πίσω από το δέος που προκαλεί η εικόνα τού ασυμβίβαστου Τζον Ράμπο, του ανυπότακτου Ζακ Μεσρίν, του δικού μας Βασίλη Παλαιοκώστα ή του Νετφλιξιώδους Λούθιο Ουρτούμπια, δεν βρίσκεται κανένας άλλος πέρα από το μοναδικό ήρωα τού σύγχρονου καπιταλισμού: ο αστός «αυτοδημιούργητος» επιχειρηματίας. Είναι αυτός που αποθεώνει την δράση έναντι οποιασδήποτε θεωρίας («οι σπουδές και τα λόγια είναι χάσιμο χρόνου»), που ξέρει να κινείται στο όριο νομιμότητας παρανομίας και να ανακύπτει τα επικερδή χάσματα τού θεσμικού, είναι αυτός που —μόνος του— τα βάζει με θεούς και δαίμονες, το κράτος που τον φορολογεί (αδίκως;) και τον καπιταλισμό που απειλεί να τον αφανίσει μέσα στο βούρκο των ανταγωνιστικών συμφερόντων και της μονοπωλιακής τροπής του, είναι αυτός που αδιαφορεί για το μέλλον παρά μόνο για το εδώ και τώρα μιας προσωπικής αυτοπραγμάτωσης, που νιώθει ηδονή από τη συσσώρευση χρήματος και την ακαριαία σπατάλη του, αυτός που περιστοιχίζεται από ανίκανους ακολούθους ή τεμπέληδες και δειλούς που τον κρατάνε πίσω…

Η παροιμιώδης επιτυχία τού καπιταλισμού να εισβάλει στο βάθος τής ανθρώπινης ψυχής και φαντασίας —στην ψυχή και στην φαντασία ακόμα και των πολεμίων του— έγκειται κυρίως στην ικανότητα τού μύθου του. Γιατί ο θεμελιώδης μύθος του καπιταλισμού είναι ο ατομικός ομηρικός ΑΓΩΝΑΣ, το διαρκές τζογάρισμα στη μπάνκα τού «όλα ή τίποτα», η μορφή τού πολυμήχανου Οδυσσέα, που προαναγγέλλει τον αστό. Αυτού τού ραδιούργου και τολμηρού ιθακήσιου που παλεύει κόντρα στην θέληση των θεών, των φυσικών και κοινωνικών νόμων, να φτάσει, μόνος εναντίον όλων, στον ατομικό του στόχο. Κρατώντας πάντα για τον εαυτό το προνόμιο τη μαγικής «αλήθειας» στο τραγούδι των σειρήνων (που απειλεί να τον «ελευθερώσει»), την ίδια στιγμή που η υποταγμένη (στον ίδιο) εργατική τάξη, με βουλωμένα τ’ αυτιά της, τραβάει διαρκώς κουπί, οδεύοντας προς το χαμό της.

Είμαι σχεδόν βέβαιος πως ποτέ το Νετφλιξ δεν θα κάνει μια ταινία για τον Ερρίκο Μαλατέστα, τον Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι, τον Κροπότκιν, για οποιονδήποτε άλλο γνωστό ή άγνωστο κοινωνικό επαναστάτη, που δώρισε τη ζωή του απλόχωρα στην αλληλεγγύη και στην ανθρωπιά. Πολύ περισσότερο όμως, η μαζική κουλτούρα, αυτός ο αισθητικός κόσμος τού εμπορεύματος, αυτός ο τερατώδης κόσμος του «τίποτα», θα συνεχίζει να πολεμά με όλα τα ύπουλα μέσα της, το συλλογικό επαναστατικό πνεύμα· την τελευταία ηθική συνείδηση, την τελευταία ελπίδα τής ανθρωπότητας πριν την ολοκληρωτική επικράτηση τής βαρβαρότητας.

Ο ήρωας του καπιταλισμού

 

Featured post

A multiorgasmic music experience in Squat Vyronos 3 Kavala 21/1/2023

https://www.facebook.com/events/722579422640007?active_tab=about

Birth Control

Shaka Ponk

The Sound Explosion

Sunnyboys

The Cure

The Waterboys

The Clash

Hoodoo Gurus

MC5

Asian Dub Foundation
Γιάννης Αγγελάκας

Chumbawamba

Sex Pistols

The Stooges

Sonic Youth

Gallon Drunk

Ziggy Was

Bauhaus

Bad Religion

The Gun Club

Tsopana Rave

Nirvana

Therapy

Fuzztones

ΝΤΙΝΟΣ ΣΑΔΙΚΗΣ

The Sound

Joy Division

Μωρά Στη Φωτιά

The Undertones

Dead Kennedys

Γενιά του χάους;

Villagers of Ioannina City

Thrax Punks

Smashing Pumpkins

Tsopana Rave

Τζίμης Πανούσης

Death In Vegas

Morrissey
Featured post

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΗ ΚΑΒΑΛΑ 17/1/2023

ΟΙ ΕΚΚΕΝΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ, Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Μέσα στο τελευταίο διάστημα, το κράτος ενορχηστρώνει μια ακόμα κατασταλτική επιχείρηση απέναντι στα κέντρα αγώνα και τις δομές του κινήματος. Τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Νοέμβρη, μπάτσοι εισβάλλουν και εκκενώνουν την κατάληψη Mundo Nuevo στην Θεσσαλονίκη, και προχωρούν στην σύλληψη τεσσάρων συντρόφων/συντροφισσών που έμεναν στο κτήριο, και στην προσαγωγή άλλων τριών που προσπάθησαν να πλησιάσουν την κατάληψη. Είχε προηγηθεί η εκκένωση της κατάληψης 111 στην Θεσσαλονίκη, της κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη, της κατάληψης Ντουγρού στην Λάρισα, η εκκένωση της στεγαστικής κατάληψης Μελιδώνη στα Χανιά, η εισβολή μπάτσων στην κοινότητα των προσφυγικών στην Αθήνα και οι απειλές εκκένωσης του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου του Αναγνωστηρίου στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Με τις κινήσεις αυτές συμπληρώνεται το παζλ της κατασταλτικής μανίας του κράτους απέναντι σε όσους και όσες οργανώνονται και αγωνίζονται, σε όσους και όσες οραματίζονται, δημιουργούν και παλεύουν για μια διαφορετική κοινωνία, όσους και όσες υψώνουν αναχώματα απέναντι στην επέλαση της κρατικοκαπιταλιστικης βαρβαρότητας.
Η καταστολή αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής κράτους και κεφάλαιο, πόσο μάλλον σε μια περίοδο κοινωνικού αναβρασμού, λόγω της εντεινόμενης φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της κοινωνικής βάσης, αποτέλεσμα των αντιλαϊκών και αντικοινωνικών πολιτικών των τωρινών διαχειριστών του κράτους, της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Τροχοπέδη στην εφαρμογή της ληστρικής πολιτικής του κεφαλαίου αποτελούσε και θα αποτελεί η οργάνωση των καταπιεσμένων, τα ζωντανά και ριζοσπαστικά κέντρα αγώνα, οι δομές του κινήματος όπου προετοιμάζεται, παίρνει σάρκα και οστά η αντίσταση και η αντεπίθεση στο κόσμο της εξουσίας. Αυτό το τσάκισμα των κοινωνικών, ταξικών αντιστάσεων επιδιώκει να πετύχει η ΝΔ, εκκενώνοντας καταλήψεις, ξυλοκοπώντας και συλλαμβάνοντας αγωνιστές με στημένα κατηγορητήρια, συλλαμβάνοντας απεργούς, πνίγοντας στο ξύλο και στα χημικά κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, κάνοντας πράξη το δόγμα «νόμος και ταξη». Η μανία της κρατικής καταστολής δεν τελειώνει εκεί αλλά εξαντλείται πάνω στα σώματα των αγωνιστών, όπως στην περίπτωση του αναρχικού συντρόφου Θάνου Χατζηαγγέλου, μέλος της Αναρχικής Δράσης, ο οποίος μετήχθει εκδικητικά από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Νιγρίτας, λόγω της συμμετοχής τους στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων απέναντι στον νέο σωφρονιστικό κώδικα. Βάζοντας ανάχωμα το σώμα του μέσα από την απεργία πείνας και δίψας που διεξήγαγε από τις 19.12 μέχρι και τις 15.01, διεκδικώντας την επιστροφή του στις φυλακές Κορυδαλλού από τις οποίες μετήχθει χωρίς να του έχει γνωστοποιηθεί ο λόγος.
Η επίθεση στις δομές και τον κόσμο του αγώνα δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Η οχύρωση κράτους και κεφαλαίου εν μέσω μια εντεινόμενης καπιταλιστικής κρίσης επιχειρεί από τη μια να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη κερδοφορία της καπιταλιστικής μηχανής εις βάρος των ίδιων των ζώων και αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας και από την άλλη την επιβολή της κοινωνικής ειρήνης μέσα από ένα καθεστώς τρομοκρατίας, αστυνομοκρατίας και καταστολής. Οι απεργίες, οι εργατικοί αγώνες, οι φοιτητικές κινητοποιήσεις, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις, οι καταλήψεις και οι δομές του αγώνα αποτελούν αγκάθι στις επιδιώξεις κράτους και κεφαλαίου. Για αυτό και τα χτυπούν.
Οι καταλήψεις είναι η υλική έκφραση των ιδεών μας ενάντια στο σάπιο σύστημα τους, είναι χώροι που τροφοδοτούν τους αγώνες μας ενάντια σε κράτος καπιταλισμό και πατριαρχία. Να υπερασπιστούμε τις δομές του κινήματος, τα κέντρα αγώνα, να προετοιμάσουμε και να περιφρουρήσουμε τις διεκδικήσεις της τάξης μας. Να απαντήσουμε με ταξική αλληλεγγύη και να οργανώσουμε την αντεπίθεση μας για την δημιουργία ενός κόσμου απαλλαγμένου από κάθε σύστημα εξουσίας. Να τους τσακίσουμε.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΑΚΙΣΜΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ
πηγή κειμένου , για την υπογραφή : Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου

Featured post

Ανάρτηση Πανό στο πάρκο Φαλήρου 8 Ιανουαρίου 2023 Καβάλα για το δικαστήριο του συντρόφου Χάρη Μαντζουρίδη στις 9 Ιανουαρίου του 2023 στο εφετείο Λουκάρεως στις 12:00 Αθήνα

Featured post

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΕ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ Θ. ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ

ΤΡΙΤΗ 03/01, ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΕ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΠΡΩΙΝΗ ΚΑΙ KAVALA NEWS. ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ TERRA INCOGNITA

Νίκη στην απεργία πείνας και δίψας (από 19/12) του συντρόφου Θ. Χατζηαγγέλου

Ξημερώματα Δευτέρας 19/12 σωφρονιστικοί χαφιέδες γνωστοποιούν στον σύντροφο Θ. Χατζηαγγέλου τη μεταγωγή του από το κελί του στην Δ’ πτέρυγα του κολαστηρίου που ονομάζεται “σωφρονιστικό κατάστημα κράτησης” Κορυδαλλού. Μετά την άρνηση του συντρόφου μας να συνεργαστεί μαζί τους, ανέλαβαν οι γνωστοί κουκουλοφόροι των φυλακών και δένοντας τον ξεκίνησε η μεταγωγή του για τις φυλακές της Νιγρίτας, έπειτα από τη δήλωσή του πως από εκείνη την στιγμή ξεκινά απεργία πείνας και δίψας μέχρι να του γνωστοποιηθεί ο λόγος της μεταγωγής του και να επιστρέψει άμεσα στον Κορυδαλλό. Ο σύντροφος μας για ώρες δεν είχε τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με κανέναν, ούτε καν με τον δικηγόρο του. Το βράδυ της ίδιας ημέρας παραμένει στην Υποδιεύθυνση Μεταγωγών στην Θεσσαλονίκη και πλέον βρίσκεται στα κολαστήρια της Νιγρίτας Σερρών. Στις 25/12 ο σύντροφος Θάνος εισήχθη στο νοσοκομείο Σερρών όπου και κρατείται υπό την ασφυκτική παρουσία μπάτσων μέσα σε ένα δωμάτιο-κελί, καταπατώντας κάθε ανθρώπινο δικαίωμα.

Με τον ίδιο τρόπο στις 22/12 μετήχθη και ο αναρχικός Κώστας Δημαλέξης, από την Ε’ Πτέρυγα Κορυδαλλού στις Φυλακές Τρικάλων.

Η ιστορία γνωστή και ο σκηνοθέτης διάσημο σκουπίδι. Προφανώς σε μια περίοδο που δύο μήνες τώρα πραγματοποιείται ένας αγώνας ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα, η μεταγωγή του Θ. Χατζηαγγέλου είναι ξεκάθαρα μία εκδικητική απάντηση όλων αυτών που στο πρόσωπο του βλέπουν την αμετανόητη λύσσα για ελευθερία, καθώς ήταν από τους κρατούμενους που συμμετείχε ενεργά στις κινητοποιήσεις για την ανατροπή αυτού του εκτρώματος-ψηφίσματος. Σε μία περίοδο που οι κινητοποίησεις στις φυλακές αποσιωπήθηκαν από τα ΜΜΕ, όπου κρατούμενοι υπομένουν ακόμα άτυπα καθεστώτα απομόνωσης με τα επισκεπτήρια να παραμένουν μειωμένα, ακόμα κι αν η πανδημία έχει περάσει για τον έξω κόσμο, που οι πολιτικοί κρατούμενοι δικάζονται και καταδικάζονται σε δεκάδες χρόνια φυλάκισης, ο δολοφόνος μπάτσος του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη και παιδοβιαστές αφήνονται ελεύθεροι.

Ο σύντροφός μας συνεχίζει να μιλά για την αδιαλλαξία της εχθροπραξίας ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας και της υποταγής κι ενώ κατάφεραν να τον ρίξουν στα κελιά της δημοκρατίας τους, συνεχίζει να μιλάει για την πιο μεγάλη μας ιδέα, την Αναρχία. Σε αυτόν τον αγώνα μας βρίσκει δίπλα του, ενάντια σε κάθε καθεστώς εξαίρεσης, ενάντια σε κάθε ανάσα οποιουδήποτε καταπιεστή, ενάντια στη βία που ασκείται από την ύπαρξη του μουχλιασμένου συστήματός τους. Μέχρι την τελευταία ανάσα, είμαστε μαζί και αυτό δεν μπορεί να το νικήσει κανένας τους.

Ο σύντροφος Θ. Χατζηαγγέλου διανύει την 15η ημέρα απεργίας πείνας και δίψας και το κράτος πιέζει καθημερινά για υποχρεωτική σίτιση. Στις 31/12, έξω από το κελί νοσηλείας του νοσοκομείου Σερρών, στο οποίο βρίσκεται ο σύντροφος, βρέθηκαν εξωτερικοί γιατροί με σκοπό να προβούν σε αναγκαστική σίτιση.

Η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο.

Δύναμη και αλληλεγγύη σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους που έχουν προχωρήσει σε απεργία πείνας, απαιτώντας την επιστροφή του απεργού Θ.Χατζηαγγέλου στις Φυλακές Κορυδαλλού.

Αλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας από 20/10 Alfredo Cospito καθώς και στους 11 Τούρκους αγωνιστές/ιες που βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 7/10.

 

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του συντρόφου απεργού Θάνου Χατζηαγγέλου

Ακούστε το καλά ανθρωποφύλακες, κάτω τα χέρια απ’ τους αγωνιστές

Αλληλεγγύη στους αγώνες των κρατουμένων ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα

κατάληψη Terra Incognita

Featured post

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ Θ.ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ Θ.ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ & ΔΙΨΑΣ ΑΠΟ 19/12 σπρευ στην Εθνική τράπεζα, Καβάλα 28/12/2022

#Θανος_Χατζηαγγελου #antireport

Featured post

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ στην πλατεία Καπνεργάτη Καβάλα ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στην απεργία πείνας & δίψας του Θ. Χατζηαγγέλου

 

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ  στην πλατεία Καπνεργάτη Καβάλα  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στην απεργία πείνας & δίψας του Θ. Χατζηαγγέλου  , στις 27/12/2022
Νίκη στον Αγώνα των κρατουμένων ενάντια στο νέο σοφρωνιστικό κώδικα
#antireport #νδ_εγκληματιες #GreeceFascistState #prisons

Featured post

ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΘΑΝΟ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ, ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ ΑΠΟ 19/12, ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ, ΚΑΒΑΛΑ

Θ. Χατζηαγγέλου

Η αδιαλλαξία είναι ένα συμβόλαιο ζωής και θανάτου

Αυτές τις στιγμές υπάρχει μία και μόνο σκέψη – η βαρύτητα του λόγου. Για κάποιους οι λέξεις είναι ένα σύμπλεγμα γραμμάτων χωρίς ουσία. Σκόρπια λόγια που από την στιγμή που γεννιούνται σε βρώμικα στόματα είναι καταδικασμένα να ξεπουληθούν όσο πιο φθηνά γίνεται. Σαν τα άστρα που σβήνουν όταν πέφτουν, δίχως τη λάμψη. Μόνο σκοτάδι. Για άλλους πάλι τα λόγια είναι η αποτύπωση των έργων. Συνέπεια, υπευθυνότητα, προσήλωση, πίστη, λόγια σταράτα που αποτελούν δεσμεύσεις ζωής. Μιας ζωής που οφείλει να είναι ένα σύνολο στιγμών ανταρσίας και πολέμου. Μιας ζωής που αν δεν τη δίνεις για όσα πιστεύεις, είσαι ήδη νεκρός.

Η μεγαλύτερη αναμέτρηση είναι η μάχη ενός υποκειμένου με την ίδια του τη συνείδηση. Ένας αέναος σιωπηλός διάλογος, όπου η ανθρώπινη αδυναμία στέκεται μπροστά στα επαναστατικά καθήκοντα και τις υποχρεώσεις. Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος, πρέπει να μάθεις να περπατάς με ψηλά το κεφάλι χωρίς να κοιτάς πίσω. Να μετράς τα βήματά σου, σαν να καρφώνουν τα λόγια σου βαθιά στο έδαφος. Κάθε βήμα και μία δέσμευση. Να πάμε μπροστά, μόνο μπροστά. Να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω.

Η εκδικητική μεταγωγή μου στο κάτεργο της Νιγρίτας, δεν στόχευε αποκλειστικά και μόνο εμένα αλλά την κοινότητα αγώνα εντός των τειχών που προσπαθεί εδώ και δύο μήνες να σπάσει το φράγμα της σιωπής. Η φασιστική κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να θάψει τους κρατούμενους στο μπετό και όσοι κραυγάζουν ακόμα, έρχονται αντιμέτωποι με το θάνατο. Όμως ο θάνατος δεν είναι ίδιοι για όλους μας.

Άλλοι κρύβουν το θάνατο στα λόγια τους. Άλλοι πάλι στα έργα. Κάποιοι περιφέρονται σαν νεκροζώντανοι στις μητροπόλεις απαξιώνοντας την ελευθερία κάθε στιγμή. Κάποιοι μυρίζουν θάνατο, ένα θάνατο που αναβλύζει σαν τα δάκρυα από τα μάτια. Εγώ προσωπικά έμαθα να τιμώ τη ζωή κοιτώντας μέχρι και σήμερα το θάνατο κατάματα. Χωρίς μισόλογα, μα μόνο με μία δέσμευση: να βηματίζουμε μέχρι το τέλος κοιτώντας ουρανό, ποτέ το χώμα.

Έμαθα στη ζωή μου να επιλέγω συνειδητά την οξεία αντιπαράθεση. Να υπερασπίζομαι την αιχμή του δόρατος, στα προτάγματα του αναρχικού αγώνα. Να κοιτώ το χρόνο να περνάει, από ένα κατειλημμένο μπαλκόνι. Να βηματίζω στη μητρόπολη με το πιστόλι στην τσέπη. Να στρατεύω τις αρνήσεις μου. Να μην συμβιβάζομαι με τα ασυμβίβαστα. Η αιχμαλωσία μου δεν θα σταθεί εμπόδιο σε αυτό. Θα στέκομαι πάντα μπροστά για το συλλογικό συμφέρον, με την πρωτοπορία στη σκέψη και την καρδιά, γιατί αυτός ο κόσμος θα αλλάξει αν το πιστέψουμε όλοι μας. Γιατί αυτή η ζωή δεν εξαργυρώνεται στην υποταγή.

Από τον τσιμεντένιο τύμβο της Νιγρίτας ανασαίνω με τη ζωντάνια της αδιαλλαξίας. Γιατί η πολιτική ευθύνη της στράτευσης στην Αναρχική Δράση αποτυπώνεται στην πίστη και την στοχοπροσήλωση στην πρώτη γραμμή χωρίς δεύτερες σκέψεις και επιπόλαια μισόλογα. Αν διψάω; Ναι διψάω για ελευθερία, για τις στιγμές που θα έρθουν ορίζοντας τα μέτωπα των μαχών που έπονται. Αυτός ο αγώνας έχει ήδη κερδηθεί, γιατί στα μάτια σας βλέπω, πως θυμάστε ποιοι πραγματικά είμαστε. Γι’ αυτό φοβάστε. Γιατί ακούτε το θυμό μας στη λάμψη κάθε καταιγίδας.

Με την καρδιά στο πλάι των 11 Τούρκων επαναστατών, του αδερφού μου Alfredo, του συντρόφου Γιάννη που συνεχίζει αμετάκλητα να συνοδοιπορεί σε κάθε συνένοχη σκέψη μου και καθενός που μπροστά στο νόμο της αντίστασης λέει μόνο αλήθειες.

Ψυχή και σώμα, όλα στον αγώνα.

Μία και μόνο δήλωση μέχρι τέλους: Αμετανόητος!

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση

Φυλακές Νιγρίτας, 23/12/2022

Featured post

ΠΑΝΟ ΣΤΟ ΙΚΑ ΚΑΒΑΛΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΗ ΒΦΛ (ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΦΩΣΦΟΡΙΚΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ)

ΟΙ ΕΡΓΑΤΟΩΡΕΣ ΜΕ ΑΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΕΣ

Την Τετάρτη 21/12 γνωστοποιείται το θανατηφόρο εργατικό δυστύχημα στο εργοστάσιο φωσφορικών λιπασμάτων (Β.Φ.Λ.) στην Καβάλα. Ο 30χρονος Στέργιος Καζάνας, ένα νέο παιδί, δολοφονείται από τη διοίκηση Λαυρεντιάδη και τους ανύπαρκτους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Δεν ήταν ένα ανθρώπινο λάθος ή άτυχη στιγμή, όπως ήδη φωνάζουν τα εξαγορασμένα Μ.Μ.Ε., είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Εδώ και χρόνια φωνάζουμε για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, για τις εγκαταλελειμμένες και σάπιες εγκαταστάσεις του εργοστασίου. Εδώ και χρόνια το σωματείο των εργαζομένων της ΒΦΛ διαμαρτύρεται για τους κινδύνους που εγκυμονούν στην συγκεκριμένη χημική βιομηχανία που απασχολεί ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό, που δεν ενδιαφέρεται για τη στοιχειώδη συντήρηση των εγκαταστάσεων και των μηχανημάτων, για την πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού, για την επανεκπαίδευσή του. Αυτές είναι, δυστυχώς, οι επιλογές της διοίκησης του εργοστασίου και η πολιτική που ακολουθεί ο Λαυρεντιάδης. Αυτές τις ελλείψεις και τους κινδύνους συγκαλύπτουν χρόνια οι τοπικοί εξουσιαστές που αδειοδότησαν το εργοστάσιο, όπως και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους που αδιαφόρησαν ή δεν πήραν στα σοβαρά την επικινδυνότητα της κατάστασης.

Όλοι γνωρίζουν ότι η Β.Φ.Λ., ως χημική βιομηχανία, υπάγεται σε ΚΥΑ της οδηγίας Seveso III. Οδηγία που, πέρα από τον καθορισμό των κανόνων για την αντιμετώπιση κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης έκτασης, υπαγορεύει και τον ασφαλή τρόπο λειτουργίας του εργοστασίου, τους κανόνες εργασίας που θα πρέπει να τηρούνται για την αποφυγή τραυματισμών / εργατικών δυστυχημάτων. Η Οδηγία πρόληψης Βιομηχανικών Ατυχημάτων Μεγάλης Έκτασης (ΒΑΜΕ) αναφέρεται ακριβώς στον ελάχιστο αριθμό εργαζομένων, είτε είναι το σύνολο του εργατικού δυναμικού, είτε της βάρδιας, που απαιτείται κατά την εκτέλεση εργασιών για την διαφύλαξη της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Όλα αυτά δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που γινόμαστε γνώστες εργατικών δυστυχημάτων από στη Β.Φ.Λ., μα, όπως φαίνεται, αν δεν αλλάξει κάτι, ούτε και η τελευταία. Δηλητηριάσεις και διαρροές από επικίνδυνα χημικά, τραυματισμοί από κατάρρευση σάπιων εγκαταστάσεων, φωτιές σε σωληνώσεις και αγωγούς υψηλού κινδύνου, είναι μερικά παραδείγματα που οδήγησαν σε εργατικά «ατυχήματα» και αποσιωπήθηκαν.

Κάθε φορά που έχουμε ένα παρόμοιο περιστατικό, η συγκάλυψη και η αποσιώπηση του γεγονότος από τη διοίκηση της εταιρίας, ανταμείβεται πλουσιοπάροχα. Σε αυτή την παράσταση συγκάλυψης μέρος παίρνουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, τα ΜΜΕ και η κρατική καταστολή. Η ατιμωρησία και η πολιτική κάλυψη που προσφέρεται σε αυτούς τους μαφιόζους των βιομηχανιών, επιτρέπει στη διοίκηση του εργοστασίου να πατάει κυριολεκτικά επί πτωμάτων χωρίς συνέπειες, χωρίς φόβο. Η συνδικαλιστική άμυνα του εργολαβικού (πλέον) εργατικού δυναμικού είναι ανύπαρκτη. Τα κατασκευασμένα εργοδοτικά σωματεία δεν πρόκειται να ασχοληθούν με την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων. Αυτά θα πάρουν εντολή να κινητοποιηθούν, όταν θα κινδυνεύσουν τα συμφέροντα της διοίκησης και του εργοστασίου. Αυτός άλλωστε είναι ο σκοπός τους. Το πραγματικό σωματείο των εξειδικευμένων εργαζομένων βρίσκεται σκόπιμα εκτός εργοστασίου. Έτσι, το εργολαβικό προσωπικό που προσλήφθηκε για να αναπληρώσει όλες τις θέσεις εργασίας μόνιμου προσωπικού δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, όταν το βασανίζουν, δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί, όταν το κλέβουν, δεν μπορεί να προβεί σε κινητοποιήσεις, όταν το σκοτώνουν. Ανειδίκευτη, κακοπληρωμένη εργασία, απεριόριστες βάρδιες, εξοντωτικά ωράρια, τρίμηνες ή εξάμηνες συμβάσεις ομηρίας, ανύπαρκτος εξοπλισμός προστασίας, ανύπαρκτη συντήρηση μηχανημάτων και εγκαταστάσεων απειλούν καθημερινά τους εργαζόμενους που προσέρχονται στη «γαλέρα» του εργοστασίου, χωρίς να γνωρίζουν αν θα βγουν ζωντανοί στο τέλος της βάρδιας τους.

Η κατάσταση στα λιπάσματα Καβάλας έχει καταγγελθεί πολλές φορές, όχι μόνο για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, αλλά και για την μόλυνση που προσφέρει μέσα από τα σάπια φουγάρα της στην τοπική κοινωνία. Ακόμα και εκεί, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και οι αρμόδιοι φορείς, που αδειοδοτούν το εργοστάσιο, κάνουν τα στραβά μάτια.

Περιμένουμε από το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας να πράξει επιτέλους το αυτονόητο : να κινηθεί γρήγορα, προτού «εξαφανισθούν» από τη Διοίκηση του εργοστασίου τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το δυστύχημα αυτό δεν ήταν ο τυχαίος θάνατος ενός εργαζομένου, αλλά η στυγερή εμμονή του Λαυρεντιάδη στα υπερκέρδη.

Περιμένουμε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση που αδειοδοτεί τη συγκεκριμένη Βιομηχανία και από τους αρμόδιους – ανύπαρκτους κρατικούς φορείς, να προβούν, έστω και τώρα, σε εκτεταμένους ελέγχους για τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου και να επιβάλλουν εξοντωτικά πρόστιμα.

Περιμένουμε από την «τυφλή» Δικαιοσύνη να μην θάψει, μαζί με τον εργαζόμενο, την ποινική ευθύνη του Λαυρεντιάδη στα συρτάρια της.

Ελπίζουμε ότι η κοινωνία της Καβάλας δεν θα παραμείνει συνένοχος θεατής σ’ αυτό το έγκλημα, δεν θα ενδώσει, ως αφελής ιθαγενής, «στα καθρεφτάκια» της ελεημοσύνης και της φιλανθρωπίας της Β.Φ.Λ. που είμαστε σίγουροι ότι όλως τυχαία θα προσφέρει, λόγω Χριστουγέννων, η Διοίκηση του Εργοστασίου.

Το περιβάλλον της Καβάλας πεθαίνει εδώ και χρόνια γύρω από αυτή τη χαβούζα της Β.Φ.Λ. τώρα άρχισαν να σκοτώνονται και οι εργαζόμενοι σ’ αυτήν.

Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Featured post

Προβολή της ταινίας ΄΄Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα΄΄, Τρίτη 13/12/2022, στις 21:00, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα

Paris, 13th District

του Ζακ Οντιάρ

Ο Ζακ Οντιάρ καταθέτει μία ασπρόμαυρη ωδή στον έρωτα, την ευτυχία κι όλα όσα όλοι οι άνθρωποι ονειρευόμαστε – σε όποιο διαμέρισμα του Παρισιού, ή της Αθήνας κι αν κατοικούμε. Όχι απόλυτα άρτια ταινία, αλλά τόσο σαγηνευτικά όμορφη, τόσο περίεργα οικεία, τόσο σέξι.

Παρίσι, 13ο διαμέρισμα. Η Εμιλί, μία 25χρονη Κινέζα δεύτερης γενιάς, δεν έχει χρόνο για την άρρωστη με αλτσχάιμερ γιαγιά της – ζει τα νιάτα της έντονα. Πεισματάρα, αυθάδης, διεκδικητική, ασχολείται με περιστασιακές δουλειές κι ακόμα πιο περιστασιακούς έρωτες. Μέχρι που μπαίνει στο διαμέρισμά της ο νέος της συγκάτοικος, ο Καμίλ – ένας νεαρός καθηγητής που εκείνη ερωτεύεται, εκείνος όχι. Δε θέλει σχέση, μόνο one night stands. Μέχρι που στο γραφείο του μπαίνει η Νορά, μία 30χρονη φοιτήτρια που παράτησε τις σπουδές της εξαιτίας της ομοιότητάς της με την porn star Αμπερ – και η παρεξήγηση μετατράπηκε σε viral bullying.

Νέοι άνθρωποι, με ιστορίες που μπλέκονται, με ζωές που διασταυρώνονται, με κορμιά που αγγίζονται. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι εδώ ο Ζακ Οντιάρ («Ο Προφήτης», «Οι Αδελφοί Σίστερς», «Σώμα με Σώμα») δεν έχει πολιτική ατζέντα. Αλλά μήπως ο έρωτας, οι διαπροσωπικές σχέσεις, η αναζήτηση της χαράς και το δικαίωμα στην ευτυχία είναι η πιο σημαντική επαναστατική πράξη τελικά;

Παρίσι, ερωτική πόλη. Ο Οντιάρ όμως δεν φωτίζει το τουριστικό, ρομαντικό Παρίσι. Η κάμερά του πλανιέται ανάμεσα στα κτίρια «Olympiades» (ο οποίος είναι και ο γαλλικός τίτλος της ταινίας), το συγκρότημα εργατικών κατοικιών στο 13ο διαμέρισμα, μία συνοικία που δεν καταγράφουν οι ταξιδιωτικοί κατάλογοι. Κι όμως. Με διευθυντή φωτογραφίας τον Πολ Γκιλόμ, ο φακός βουτά από τον νυχτερινό ουρανό, περνάει από ταράτσα σε ταράτσα, γλιστρά ανάμεσα σε μεσοτοιχίες και εκατοντάδες φωτισμένα παράθυρα – ήδη ερωτευμένος. Από την πρώτη σεκάνς. Ο Οντιάρ αποτυπώνει σε λαμπερό, λάγνο ασπρόμαυρο την ομορφιά της νύχτας, της νιότης, μιας ολόκληρης ζωής που έχουν οι ήρωες μπροστά τους.

Ιδιαίτερα αισθησιακός, σαρκικός, καλαίσθητα φιλήδονος, χαϊδεύει τα κορμιά των ηρώων του, καδράρει τα χείλη και τα πρόσωπά τους, φωτίζει το βλέμμα τους. Η πρόθεσή του είναι ξεκάθαρη: το επίκεντρο των κάδρων του δε θα έχει η ανέχεια, η ταξική πάλη, η δυσκολία της καθημερινότητας (αν και όλα βρίσκονται εκεί, μπροστά μας), αλλά το πόσο ίσοι είμαστε όλοι απέναντι στην ευαλωτότητα του έρωτα, στην ανασφάλεια της απόρριψης, στην περιέργεια της σεξουαλικότητας, στον τρόμο μην μείνουμε τελικά μόνοι.

Ο Οντιάρ αγαπά τους ήρωες, ακόμα κι αν τους παρουσιάζει τρωτούς, αφελείς ή και κακομαθημένους. Τους κοιτά ζεστά, δεν τους τιμωρεί, πρώτη φορά επιλέγει να χαρίσει μια κάθαρση γεμάτη φως, κι όχι σκοτάδι.

Ταυτόχρονα όμως, δεν καταφέρνει να δέσει όλες τις άκρες της ιστορίας σε μία γερή σεναριακή βάση. Να υπάρχει -έστω συναισθηματική- λογική στην εξέλιξη των ηρώων. Δεν πιστεύεις απόλυτα την κορύφωση της πλοκής, η ταινία ξεφεύγει από τον άξονά της. Όμως έχεις δει κάτι σαγηνευτικά όμορφο, περίεργα οικείο, αποπλανητικά σέξι.

Σαν έναν έρωτα που δεν είχε το τέλος που θα ήθελες, αλλά θα θυμάσαι για πάντα στιγμές του.

 

Featured post

Μικροφωνική Καβάλα πλατεία Καπνεργάτη 9/12/2022 για Καταλήψεις , 1η Κατοικία και αστυνομική Βία

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ «ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

ή το χρονικό μίας προαναγγελθείσας εκκένωσης

Οι καταλήψεις  αποτελούν πολύ μεγάλο πολιτικό πρόβλημα για κάθε κυβέρνηση, μια ανοιχτή πληγή στον θεσμό της ιδιοκτησίας, πάνω στον οποίο βασίζεται το κράτος και ο σύγχρονος καπιταλιστικός κόσμος.

Εξαρχής, βασική προτεραιότητα της σημερινής κυβέρνησης των παιδεραστών ήταν η ολομέτωπη επίθεση στις δομές αγώνα και στις καταλήψεις, ώστε να κάμψουν κάθε μορφή υγιούς αντίδρασης απέναντι στον ασφυκτικό τρόπο ζωής που μας επιβάλουν. Επόμενο είναι λοιπόν να έχουν στρέψει οι γαλάζιοι κοτζαμπάσηδες όλη την κατασταλτική τους μανία ενάντια στο ανταγωνιστικό κίνημα Αντιεξουσιαστών και Αναρχικών. Η στόχευσή τους αυτή οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους : εργαλειοποιούν επικοινωνιακά τις επιχειρήσεις εκκένωσης κάθε φορά που θέλουν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από κάποιο οξύ κοινωνικό ή πολιτικό πρόβλημα, επιδεικνύοντας δήθεν πυγμή τύπου «τάξη και ασφάλεια», ιδίως όμως τρομάζουν όταν το πρόταγμα της ελεύθερης οικειοποίησης χώρων φαντάζει η μοναδική αξιόπιστη λύση απέναντι στον βούρκο των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.

Ας θυμηθούμε, λοιπόν, τις πρόσφατες «επιτυχίες» κυβερνητικών και μπάτσων:

16 Αυγούστου αστυνομικοί εκκενώνουν την Κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη, η οποία βρίσκεται εντός του συγκροτήματος του Παλιού Νοσοκομείου. Η εκκένωση έλαβε χώρα σε μία περίοδο που το συγκρότημα του Παλιού Νοσοκομείου παραμένει εγκαταλειμμένο από τον ιδιοκτήτη, δηλαδή την Περιφέρεια, η οποία δεν έχει προβεί σε καμία ουσιαστική κίνηση ώστε να γίνει το συγκρότημα φιλόξενο για την γειτονιά και την τοπική κοινωνία.

22 Ιούλιου πραγματοποιήθηκε με θεαματικό τρόπο αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης της Κατάληψης 111 στη Θεσσαλονίκη , με τους δημοσιογράφους- ρουφιάνους να παίζουν την κασέτα της κυβέρνησης περί «εστία ανομίας» .

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022 εκκενώνεται κτίριο που τελούσε υπό κατάληψη επί της οδού Τζαβέλλα 52 στη Λάρισα, ιδιοκτησίας του Δημοτικού Γηροκομείου Λάρισας. Ο υπουργός προστασίας του πολίτη έγραψε για την εκκένωση της κατάληψης : «άβατα και ανομία δεν μπορούν να έχουν σχέση με τη Δημοκρατία μας». Σύντομα, όμως,“άβατα και η ανομία” θα είναι η αδυναμία των φτωχών και μικρομεσαίων στρωμάτων  να διατηρήσουν, τα μαγαζιά τους , τα σπίτια τους και τέλος την ίδια την υγεία τους (κατάργηση του Ε.Σ.Υ.).

Στις 22 Νοεμβρίου ορδές μπάτσων επιτίθενται στα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και συλλαμβάνουν, δέρνοντας ανελέητα εγκύους, παιδιά, δικηγόρους, φωτορεπόρτερ, 78 άτομα, σε μία επιχείρηση δήθεν έρευνας κατοικίας υπόπτου.

Το πρωί της Δευτέρας 28 Νοέμβρη αστυνομικές δυνάμεις όλων των ειδών προβαίνουν στην εκκένωση της κατάληψης Mundo Nuevo στην περιοχή της ρωμαϊκής αγοράς στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, συλλαμβάνοντας 4 συντρόφους / συντρόφισσες. Τοποθετήθηκαν τόνοι λαμαρίνας στο κτίριο, με σκοπό να το καταστήσουν άχρηστο για οποιαδήποτε χρήση. Από τότε και επί 24ωρου βάσης η περιοχή έχει καταστεί αστυνομοκρατούμενη ζώνη με παρακολουθήσεις αγωνιστών, συνεχείς προκλήσεις, εκφοβισμούς και τρομοκράτηση των κατοίκων, των εργαζόμενων και των ανθρώπων που κινούνται στην περιοχή και έχουν σταθεί αλληλέγγυοι και φιλικοί προς την κατάληψη.

Συγχρόνως με τις επιθέσεις κατά καταλήψεων, το κράτος προωθεί τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα και άλλες πόλεις της Ελλάδας. Θυμηθείτε τις πρόσφατες εικόνες που μπάτσοι και δικαστικοί επιμελητές, πιστοί Υπηρέτες των funds και των Τραπεζών, επιχείρησαν να πετάξουν έξω από το σπίτι της συνταξιούχο 5: 30 το πρωί, σπάζοντας την πόρτα του σπιτιού της και απαγορεύοντας σ’ αυτήν να πάρει μαζί της οτιδήποτε, από τα προσωπικά της πράγματα μέχρι και τις γάτες που ζούσαν μαζί της. Η αλληλεγγύη της γειτονιάς απέτρεψε τα χειρότερα.

Μετά, λοιπόν, τις εκκενώσεις καταλήψεων, ακολουθούν οι «εκκενώσεις» πρώτης κατοικίας. Αυτό βιώνουν σήμερα και οι«φιλήσυχοι» πολίτες, πολλοί από τους οποίους ψήφισαν την ίδια τους την καταδίκη.

Τραγωδία , κακή συγκυρία ή ολοκληρωτικό καθεστώς ;

Έχουμε μια γκροτέσκα, εξαθλιωμένη κοινωνία που ανέχεται μια δολοφονική εξουσία : δολοφονία Μάγγου , δολοφονία Σαμπάνη , εγκλεισμός και βασανισμός του Χάρη Μ. , 19 χρόνια κάθειρξη στον σύντροφο Σταθόπουλο για την αλληλεγγύη του , ξυλοδαρμός και συλλήψεις απολυμένων εργατών, άγρια καταστολή οποιασδήποτε πορείας ή διαμαρτυρίας και άλλα πολλά ζοφερά γεγονότα. Σ’ αυτά ήρθε να προστεθεί και η δολοφονική απόπειρα μπάτσου κατά του 16χρονουΡομά στη Θεσ/νίκη , μία ημέρα πριν από την επέτειο για την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου  Γρηγορόπουλου. Ο Μητσοτάκης την ίδια ώρα απονέμει επίδομα 600 ευρώ στους μπάτσους, ο Θεοδωρικάκος, ως αρχηγός των ένστολων δολοφόνων,  θέτει την καινούργια γραμμή θανάτου για 20 ευρώ. Η αλόγιστη βία της «απελευθερωμένης» αστυνομίας σύντομα θα σπείρει το θάνατο και σε άλλα μέλη της κοινωνίας , που δεν θα είναι , τρανς , αναρχικοί , μετανάστες ή Ρομά, αλλά κάποιο παιδί μεσοαστικής οικογένειας, που θα έχει υιοθετήσει ενδεχομένως το παραβατικό στυλάκι του τράπερ Τρανού με τα όπλα και τις ανόητες λούμπεν μαγκιές νταβατζήδων.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι ένα δυστοπικό σήριαλ στο Netflix , είναι η ζοφερή πραγματικότητα που πλάθουν οι φασίστες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σε συνεργασία με τους Έλληνες ολιγάρχες . Μπορεί να τα χαλάνε για λίγο μεταξύ τους για ένα γκολ ή για ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (βλέπε υποκλοπές, Μαρινάκης κτλ. ), αλλά ο εχθρός τους συνεχίζει να είναι αποκλειστικά ο απλός πολίτης, ο φοιτητής, ο Ρομά, ο καταληψίας, η ανύπαντρη μητέρα, ο μη προσκυνημένος εργάτης. Οι καταλήψεις είναι το τελευταίο ανάχωμα αντίστασης στην ιδιοκτησία του κεφαλαίου και το πτωχευμένο μέλλον του λαού. Ένας υπουργός (βλ. Παναγιωτόπουλο) ή βουλευτής (βλέπε Πάτση) μπορεί να υπεξαιρεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ή να κάνει τον χρήσιμο ηλίθιο του Κεφαλαίου, εγχώριου και ξένου, ο φτωχός πολίτης όμως θα φάει μια σφαίρα στο κεφάλι .

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Featured post

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2022, ΚΑΒΑΛΑ

Στις 6 Δεκέμβρη 2022, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική στην πλατεία Καπνεργάτη  και πορεία προς το  αστυνομικό τμήμα της πόλης, από το Αυτόνομο Στέκι Καβάλας.  Περίπου 60 άτομ@ κατέβηκαν στο δρόμο, υπενθυμίζοντας στην τοπική κοινωνία ότι κράτος και αστυνομία δολοφονούν νέα παιδιά. Οι δυνάμεις της αστυνομίας ήταν υπερβολικές , με ακροβολισμένους μπάτσους μέσα στο δημαρχείο της πόλης. Οι δυνάμεις των μπάτσων  προσπαθήσαν να πλησιάσουν το σώμα της πορείας αλλά η περιφρούρηση τους κράτησε σε απόσταση. Υπήρξε Οργή στα συνθήματα ενάντια στους ένστολους δολοφόνους. Η πορεία κατέληξε στην κατάληψη Βύρωνος 3.

ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ από το Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

https://soundcloud.com/user-10632740/kratos-dolofonos

ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΒΕΝΖΙΝΗ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ – ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝΕ ΡΟΜΑ Η ΕΛ.ΑΣ. ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

Featured post

Πανό στο πάρκο Φαλήρου 2/12/2022 : ΤΡΑΠΕΖΕΣ FUNDS & ΔΕΞΙΟΙ ΣΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ & ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΤΟΥΓΡΟΥ ΛΑΡΙΣΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Featured post

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”ΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ”, ΤΡΙΤΗ 29/11/2022, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Μαγνητικά Πεδία

του Γιώργου Γούση

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιώργου Γούση είναι ένα road movie με προορισμό την καρδιά. 7 υποψηφιότητες για Βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Μια γυναίκα οδηγεί ταραγμένα στην κίνηση της Αθήνας. Στρίβει τελευταία στιγμή προς Κόρινθο, παίρνει αποφασιστικά το δρόμο προς την Πάτρα, μπαίνει σ’ ένα φέρι σιγοτραγουδώντας μελαγχολικά. Ενδιάμεσα, αμήχανα τηλέφωνα – στο παιδί της, στον άντρα της. Ερωτήσεις, δικαιολογίες, ενοχές. Αυτή είναι η Έλενα κι όπως εξηγεί στον Αντώνη, τον άγνωστο άντρα που διασώζει όταν το αυτοκίνητο του μένει στην έξοδο από το φέρι, δεν πάει κάπου συγκεκριμένα. Απλώς, έφυγε. Για πολύ, για λίγο, θα δει. Πήρε το σαραβαλάκι της, τον «Ζορζ», και ξέφυγε – από την Αθήνα, από τη δουλειά, από τη γερασμένη της αντανάκλαση.

Εκείνος, που πάει; Και τι είναι αυτό το μεταλλικό κουτί που κουβαλά; Όχι, δεν σοκάρεται που ο Αντώνης της εξομολογείται ότι αυτή είναι η θεία του, ή μάλλον τα λείψανα της που υποσχέθηκε ότι θα τα συνοδεύσει για την ταφή τους στο αγαπημένο της μέρος. Αντιθέτως, η Έλενα βρίσκει βάλσαμο σε αυτή την αποστολή. Ένα συγκινητικό προορισμό και μια περιπέτεια που θα τη βγάλει επιτέλους από το μυαλό της. Έτσι, οι τέσσερις τους, η Έλενα, ο Αντώνης, η θεία κι ο Ζορζ θα ξεκινήσουν μια διαδρομή, ένα ταξίδι δρόμου που οι άγνωστοι νιώθουν ασφαλείς να ανταλλάξουν τις πιο μύχιες σκέψεις τους, να εξομολογηθούν ανασφάλειες, να τολμήσουν μια τρέλα που βγάζει περισσότερο νόημα από την λογική πραγματικότητα που τους περιμένει στην επιστροφή.

Ο Γιώργος Γούσης, μετά τον πολυβραβευμένο «Χειροπαλαιστή» του, κάνει το ντεμπούτο του στην μεγάλου μήκους, με μία ταινία-έκπληξη. Εργαλειοποιεί το low-budget πλαίσιο της παραγωγής του, βρίσκει την ιδέα να το κάνει στιλ, φόρμα. Με τετράγωνο κάδρο και analog 80ς αισθητική, το ταξίδι της Έλενας και του Αντώνη βιώνεται ως γλυκιά ανάμνηση μουτζουρωμένη με κόκκο. Ένα home video διακοπών, ξεχασμένη βιντεοκασέτα στο πίσω ράφι της βιβλιοθήκης. Ένα καλά κρυμμένο μυστικό που η καρδιά δε χρειάζεται φτιασίδια για να το νιώσει δικό της. Και να το κουβαλάει για πάντα στο μεταλλικό κουτί της.

Ο Γούσης μπαίνει κι αυτός στον Ζορζ, χωρίς να τον ενδιαφέρει πραγματικά ο προορισμός. Αλλά με αυτοπεποίθηση οδηγού, που αν τον εμπιστευτείς, θα σε πάει μια αξέχαστη βόλτα – έξω από τις γραμμές του χάρτη. Άλλοτε επιτρέπει στα χειμερινά, υγρά, άγρια τοπία να τρέχουν κι άλλοτε σταματά καδράροντας από διακριτική απόσταση τους ήρωες του, κινηματογραφώντας τη μη-δράση, τις κλεμμένες στιγμές, τις αμηχανίες, τους αληθινούς διαλόγους ανθρώπων που αποφασίζουν να είναι αληθινοί.

Είναι σημαντικό ότι συνυπογράφει το σενάριο με τους δύο ηθοποιούς του, επιτρέποντας τους να σμιλεύουν τους χαρακτήρες τους μέσα από αυτοσχεδιασμούς, αυθορμητισμό, τόλμη. Η Έλενα Τοπαλίδου αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά ένα εξωγήινο δώρο. Εκφραστική, χειμαρρώδης, τυπάρα. Μια καλλιτέχνης που φορά τα μαύρα γυαλιά της, αλλά δεν κρύβει την μονίμως τεντωμένη ευαισθησία της. Ατρόμητη, βουτά στο παιχνίδι του αυτοσχεδιασμού, αλλά το πιο μαγικό της ταλέντο είναι ότι η τρέλα της είναι αναγνωρίσιμη, οικεία, δική σου. Αν ποτέ τολμούσες κι εσύ να βουτήξεις στην αλήθεια σου χωρίς δίχτυ προστασίας. Η Τοπαλίδου είναι γυναικάρα και ταυτόχρονα το παιδί που ξέχασες να είσαι – σιγοτραγουδά μέσα στον Ζορζ τραγούδια που σε πάνε πίσω και στο θυμίζουν, ξεστομίζει ειλικρίνειες που ένας ενήλικας πια δεν μπορεί. Κι έτσι η «Έλενα» της θα μείνει άγνωστη, αλλά όχι σχήμα. Της έχει δώσει ψυχή, ταυτότητα κι έναν τηλεφωνικό μονόλογο που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

Αλλά έχει και άξιο συνοδηγό. Ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος παίζει με τις αντιθέσεις – ημιάγριο παρουσιαστικό, στιβαρή αρσενική φιγούρα, γλυκό βλέμμα, νατουραλιστική ευγένεια, συνεσταλμένη τρυφερότητα. Ένας άντρας που χαλαρώνει σταδιακά, επιφυλακτικά στην φλύαρη οικειότητα μιας γυναίκας, αλλά την κοιτά μαγεμένος, με κλεφτά λαμπερά βλέμματα έκπληξης και παραδοχής. Κι όταν χαλαρώνει, θα χορέψει κι εκείνος – σαν να μην υπάρχει κόσμος γύρω του. Ούτε ο «Αντώνης» θα μας ανοίξει ποτέ όλα τα χαρτιά του. Δε χρειάζεται. Η μοναξιά του πάλλεται.

Ο Γούσης έχει φτιάξει μια «μικρή» ταινία, ναι. Όμως το road movie δυο ανθρώπων που θα κουβαλήσουν με χαρά ένα μεταλλικό φορτίο για να αποτινάξουν το πραγματικό φορτίο από τις μεσήλικες πλάτες τους, μεγαλώνει, μεγαλώνει, μεγαλώνει μέσα σου. Χαμογελάς, δεν νιώθεις μόνος. Οι άνθρωποι είμαστε μαγνητικά πεδία και κολλάμε ο ένας στον άλλον – με προσμονή ή εντελώς τυχαία, αταίριαστα ή ταιριαστά, για λίγο ή για πάντα.

Featured post

Αφισοκόλληση και ανάρτηση πανό στο κέντρο της Καβάλας στα πλαίσια της πανελλαδικής ημέρας δράσης και αλληλεγγύης στους συντρόφους Β.Σταθόπουλο και Δ.Χατζηβασιλειάδη

Featured post

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΒΑΛΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ , ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ, ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ & ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ Καβάλα 25/11/2022 ανάρτηση πανό στο ΙΚΑ στο κέντρο της πόλης
#antireport #prosfygika
Featured post

49 χρόνια μετά η εξέγερση , πιο επίκαιρη από ποτέ!

17 Νοε. 2022 Καβάλα ,  η πορεία είχε παλμό και κόσμο στο μπλοκ των αντεξουσιαστών , παρόλο που το ΚΚΕ και πάλι σαμποτάρει και προσπαθεί να περιορίσει το κίνημα των αντιεξουσιαστών.

Το μπλοκ είχε έντονη αστυνομική παρουσία κατά τη διάρκεια της πορείας με τους μπάτσους να ακολουθούν το σώμα σε κοντινή απόσταση. Μόνο το μπλοκ των αντεξουσιαστών πέρασε από την αστυνομικό κτήριο , με συνθήματα , ενάντια στη πατριαρχία/σεξισμό ,ενάντια στις παραβιαστικές συμπεριφορές της τοπικής αστυνομίας , ενάντια σε ΝΔ /παιδεραστές , ενάντια στη φτώχεια και τον πόλεμο.

49 χρόνια μετά η εξέγερση , πιο επίκαιρη από ποτέ!

Featured post

Ανάρτηση πανό στο πάρκο Φαλήρου Καβάλας ως ένδειξη αλληλεγγύης 8/11 ,στην κατάληψη Ντουγρου, που βιώνει την καταστολή στη Λάρισα

Αλληλεγγύη ,στους συλληφθέντες της κατάληψης που μετέτρεψαν την εκκένωση του κτιρίου σε δύσκολη υπόθεση και υπερασπίστηκαν το εγχείρημα τους.

Featured post

προπαγανδιστική συναυλία των σωματείων Καβάλας για την Απεργία στις 9 Νοέμβρη

Στα πλαίσια της πανελλαδικής μέρας δράσεων για τους εργαζόμενους της “Μαλαματινα” (5/11), συμμετέχουμε σήμερα 4/11, στην προπαγανδιστική συναυλία των σωματείων Καβάλας για την Απεργία στις 9 Νοέμβρη, με αφίσες και κείμενα αλληλεγγύης και ενημέρωσης προς τον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων της “Μαλαματίνα”.

Η νίκη του αγώνα των απεργών της Μαλαματίνα, θα είναι νίκη όλων μαζί.

Featured post

Accion Mutante Collective Presents THE OPPRESSED -from Cardiff Wales ANTI-FASCIST Oi! band (Active) playing music for Hooligans, 8th of October 2022, Kavala, Greece

Accion Mutante Collective presents 8th of October Kavala Greece 
THE OPPRESSED -from Cardiff Wales ANTI-FASCIST Oi! band (Active) playing music for Hooligans.
S-H-A-R-P Skinheads who support:
Anti Fascist Action (AFA).
Red & Anarchist Skinheads (RASH).
Rock Against Fascism (RAF)
Πέμπτη Κάστα Street Punk Oi! from Thessaloniki
Στίγμα punk band from Thessaloniki
Битов Терор – Bitov Terror Punk/Oi band from Sofia/Bulgaria
Marionnetes Punk/Rock from Trikala
KAOTISK KNULL Punk Apo selanic 
artwork by Lakis Chaotic

 

Featured post

The Punk Rock Vinyl Set by dj’s kamikaze & rDa sTREET Σάββατο 24/09/2022, στις 22:00, στην κατάληψη Βύρωνος 3, Καβάλα

Το Punk Rock Vinyl γίνεται ως μπαρ οικονομικής ενίσχυσης της συναυλίας της κολεκτίβας Accion Mutante , με τους OPPRESSED από Αγγλία , στο Αυτο/ζόμενο στέκι στο ΔΙΠΑΕ Καβάλας στις 8 Οκτώβρη 2022

Featured post

ΠΑΝΟ & ΑΦΙΣΟΚΟΛΗΣΗ 20/9 KABAΛΑ – ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΖΑΚ / ZACKIE

ΑΠΟΔΟΘΗΚΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;

Στις 21/09/2018, ο Ζακ/Zackie δολοφονήθηκε από τον κοσμηματοπώλη Αθανάσιο Δημόπουλο και τον μεσίτη Σπυρίδωνα Χορταριά. Συνεργοί στην άγρια δολοφονία ήταν και τέσσερις αστυνομικοί/μπάτσοι (όπως το προτιμάτε ας μπει).

Μετά από μία δίκη που κράτησε περίπου 4 χρόνια, οι μπάτσοι δολοφόνοι αθωώθηκαν.

Ο δολοφόνος Δημόπουλος βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Ο δολοφόνος Χορταριάς αποφυλακίστηκε δύο μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση, με γελοίους περιοριστικούς όρους

ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΘΝΗ – ΚΡΑΤΗ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ/ZACKIE

Featured post

Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση ”Η Αλήθεια Πέθανε”, Κυριακή 18/9, στις 20:30, στο παρκάκι της κατάληψης Βύρωνος 3, Καβάλα

www.tsiritsantsoules.gr
mail: tsiritsantsoules@gmail.com
Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση
Η Αλήθεια Πέθανε
Τέσσερα μονόπρακτα του Οκτάβ Μιρμπώ
«Ο Πόλεμος και ο Άνθρωπος», «Η συνέντευξη», «Η επιδημία», «Η Αλήθεια πέθανε»
Συντελεστές
Κείμενο: Οκτάβ Μιρμπώ
Μετάφραση: Ντίνα Μαυρίδου, Τατιάνα Σκανάτοβιτς, Ευαγγελία Καραγεωργίου Αλέξης Κομνηνίδης
Παίζουν και σκηνοθετούν τον εαυτό τους: Μαρίνος Μουζάκης, Ντίνα Μαυρίδου
Δραματουργική επεξεργασία-διασκευή-διεύθυνση παραγωγής: Ντίνα Μαυρίδου
Μουσική: Μαρίνος Μουζάκης
Κατασκευή σκηνικών και σκηνικών αντικειμένων: Μαρία Μαρκοπούλου, Κώστας Βαλατσός, Ντίνα Μαυρίδου
Κατασκευή κοστουμιών: Αγγελική Βασιλοπούλου
Η αφίσα και το εξώφυλλο του προγράμματος της παράστασης βασίστηκε στο ομότιτλο έργο του Διονύση Ματαράγκα
Επιμέλεια κειμένου προγράμματος: Κώστας Δεσποινιάδης
Κινησιολογική επιμέλεια, μουσικές επιλογές, σκηνικά, κοστούμια, παραγωγή: Τσιριτσάντσουλες 2022
Ευχαριστούμε το αντιεξουσιαστικό, αναρχικό στέκι Αντίπνοια για τη φιλοξενία των προβών μας κι όλες τις τσιριτσάντσουλες που βοήθησαν στην παραγωγή αυτής της παράστασης.
Υπόθεση
Μετά από δυόμιση χρόνια επιδημιών, λιμών, σεισμών και καταποντισμών, οι Τσιριτσάντσουλες έχουν καταλήξει να ζουν (ξανά) στα σκουπίδια. Εκεί ανακαλύπτουν ένα παλιό γαλλικό βιβλίο του Οκτάβ Μιρμπώ, με μονόπρακτα και διηγήματα και αποφασίζουν να το παρουσιάσουν σε παράσταση. Οι ιστορίες του Μιρμπώ ζωντανεύουν από υλικά των σκουπιδιών και μας επιτρέπουν να παρακολουθήσουμε τη συνάντηση του Πολέμου με την Ανθρωπότητα, την αυθαιρεσία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, την πολιτική αντιμετώπιση μιας επιδημίας και τη δολοφονία της Αλήθειας. Ιστορίες που ενώ γράφτηκαν περισσότερο από έναν αιώνα πριν, μοιάζουν να περιγράφουν τις ζωές μας.
Για την παράσταση
Η συνάντησή μας με τον Οκτάβ Μιρμπώ (1848-1917) ήταν τυχαία και στάθηκε μοιραία. Στα κείμενά του βρήκαμε έναν παθιασμένο συγγραφέα, με βαθιά αίσθηση περί Δικαίου, μαχητικό, με πλήρη έλεγχο των εκφραστικών του μέσων, γνώστη της θεατρικής τέχνης, με ένα ιδιαίτερο, κοφτερό χιούμορ που πολύ μας ταίριαξε. Στην έρευνά μας βρήκαμε μόνο λίγα κείμενά του μεταφρασμένα στα ελληνικά. Ένα πολιτικό κείμενο περί εκλογικής απεργίας, λίγα μυθιστορήματα (εκ των οποίων μόνο Ο Θάνατος του Μπαλζάκ δεν είναι εξαντλημένο) και κάποιους διαλόγους που είχαν δημοσιευτεί στις αρχές του 20ού αιώνα στην καθαρεύουσα. Είδαμε ότι κάποια κείμενά του είχαν παρουσιαστεί το 2018 στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας και πέραν αυτού τίποτα άλλο. Έτσι, ο πολυγραφότατος αυτός αναρχικός συγγραφέας του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, παραμένει στη χώρα μας εν πολλοίς, άγνωστος. Σε μια πιο προσεκτική ανάγνωση των κειμένων του, μείναμε εντυπωσιασμένοι από το πόσο επίκαιρα και φρέσκα παραμένουν τόσο τα έργα του, όσο και το ύφος της γραφής του. Με τη βοήθεια κοντινών μας ανθρώπων, με επαρκέστερη γνώση της γαλλικής γλώσσας, επιχειρήσαμε να μεταφράσουμε ορισμένα από αυτά και τελικά καταλήξαμε στα τέσσερα κείμενα (δύο μονόπρακτα και δύο διαλόγους) που δραματοποιήσαμε σε μία ενιαία παράσταση, με τον γενικό τίτλο «Η Αλήθεια Πέθανε».
Σε αυτά τα κείμενα ο Μιρμπώ ασχολείται με διαχρονικές ιδέες όπως ο πόλεμος, η «τέταρτη» εξουσία του Τύπου, οι επιδημίες, η Αλήθεια και το Ψέμα. Μία δραματουργική διαδρομή που, κατά την κρίση μας, διαγράφει έναν ευρύ θεματικό κύκλο που παραμένει ψηλά στις ανησυχίες και της σύγχρονης εποχής μας. Το κωμικό, σχεδόν γκροτέσκ ύφος και η οξυδερκής ανάλυση των ζητημάτων που διαχειρίζεται, καθιστά το κείμενο πολύτιμο εργαλείο έκφρασης των δικών μας σημερινών αγωνιών, μέσα από ένα μοτίβο λαϊκού θεάτρου, που μπορεί να απευθυνθεί στο σύνολο της κοινωνίας, γεγονός που αποτελεί για την κολεκτίβα μας μεγάλη πρόκληση και ευκαιρία για τη συνέχιση της θεατρικής μας πορείας.
Χρειάστηκε να διασκευάσουμε ελαφρώς τα πρωτότυπα κείμενα και να τα επεξεργαστούμε δραματικά, ώστε να γίνουν θεατρική δράση σύμφωνα με τις ανάγκες του θιάσου μας. Οι δύο κλοσάρ κλόουν, που θα διηγηθούν αυτές τις ιστορίες, χρησιμοποιούν υλικά από τα σκουπίδια, καθώς -όπως λέει και ο Μιρμπώ- η Αλήθεια είναι γυμνή. Το Ψέμα είναι αυτό που «…Το πρόσωπό του είναι βαμμένο σαν παλιού αριστοκράτη… Είναι ντυμένο με βαριά, πλούσια διακοσμημένα υφάσματα και φοράει περούκες και ψεύτικα κοσμήματα… και ποτέ δεν κλαίει στο πεζούλι ενός σιντριβανιού…». Και οι κλόουν αυτοί οφείλουν να πουν αυτές τις ιστορίες γιατί «Μπορεί πραγματικά, κάποιος να σκοτώσει την Αλήθεια… Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία, αφού έτσι και αλλιώς η Αλήθεια δεν πεθαίνει ποτέ…»
Για τον συγγραφέα
Ο Οκτάβ Μιρμπώ ήταν συγγραφέας, κριτικός τέχνης και δημοσιογράφος. Είναι γνωστός στις μέρες μας κυρίως για το μυθιστόρημά του Ημερολόγιο μιας καμαριέρας, που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Λουί Μπουνιουέλ. Λιβελογράφος που έκανε τους πάντες να τρέμουν, αλλά και νεωτεριστής μυθιστοριογράφος, έγραψε θεατρικά έργα κλασικά και μοντέρνα μαζί. Λογοτεχνικά ανορθόδοξος, πέρα από κατηγοριοποιήσεις, περιφρονούσε σχολές και θεωρίες και έσβηνε μέσα σε όλα τα λογοτεχνικά είδη τη ριζική του αποστροφή προς οτιδήποτε θεσμικό. Βίαια ατομικιστής και αναρχικός, ενσάρκωνε τον κριτικό, δυνητικά ανατρεπτικό διανοούμενο.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου Η απεργία των ψηφοφόρων εκδ. Άγρα 2014.)
Για την έκδοση του προγράμματος
Το γεγονός πως το σύνολο σχεδόν του έργου του Μιρμπώ δεν είναι γνωστό στη χώρα μας, μας οδήγησε στη σκέψη να εκδώσουμε τα τέσσερα κείμενα που επιλέξαμε να παρουσιάσουμε, σε μορφή προγράμματος της παράστασης. Στο πρόγραμμα αποφασίσαμε να μην παραθέσουμε τη διασκευή και τη δραματουργική επεξεργασία που κάναμε εμείς, για τις ανάγκες της παράστασής μας, αλλά τη μετάφραση των πρωτότυπων κειμένων του συγγραφέα, ώστε να μπορέσει να διασωθεί πλήρης και αυτούσιος ο λόγος του και να κοινοποιηθεί αδιαμεσολάβητα στο κοινό. Αυτή μας η προσπάθεια δεν θα είχε καταλήξει σε αποτέλεσμα χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της Τατιάνας Σκανάτοβιτς, της Ευαγγελίας Καραγεωργίου και του Αλέξη Κομνηνίδη στη μετάφραση και του Κώστα Δεσποινιάδη στη σελιδοποίηση και την τελική επιμέλεια της έκδοσης.
Featured post

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022, ΣΤΙΣ 18:00, ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ, ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

9 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ  ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ΣΤΙΣ 18:00, ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ, ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ
Featured post

Accion Mutante x Tekno Ritual Guests: Suburbass x Keflat 23 x Kyvie 27/08/2022 Kavala Area

*Σεβόμαστε τους γύρω μας και επικοινωνούμε οποιαδήποτε ανάγκη στο bar.
*Σεβόμαστε το περιβάλλον και δεν αφήνουμε σκουπίδια.
*Δεν ανεχόμαστε παραβιαστικές συμπεριφορές.
*Δεν βγάζουμε φωτογραφίες και βίντεο.
 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ & ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
*Please we support each other and respect everyone , for any need or emergency situation ,we contact with the bar
*We care about the venue and keep it clean from garbage
*We do not accept macho , sexist and violent attitude
*We do not take photos or videos of the event
THANK YOU IN ADVANCE
 
Contact: teknoritual@hotmail.com
accionmutantecollective@gmail.com
Featured post

ΠΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΑΛΑΙΤΖΗ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ 8/8/2022 ΚΑΒΑΛΑ

Την Τετάρτη 10 Αυγούστου συνεδριάζει το συμβούλιο που θα αποφασίσει για την παράταση ή όχι των προφυλακίσεων του Πάνου Καλαϊτζή, του Θάνου Χατζηαγγέλου και της Γεωργίας Βούλγαρη που βρίσκονται προφυλακισμένοι από τις 11/2/2022.

Featured post

“Άντε να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας” μια εκδήλωση για τον Πάνο Καλαϊτζή στη Βύρωνος 3 KABAΛΑ 28/7/2022

https://www.facebook.com/hashtag/freepanoulis?__gid__=254641916236724

Featured post

”ΑΝΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ”, ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΑΛΑΙΤΖΗ, ΠΕΜΠΤΗ 28/07, ΣΤΙΣ 18:30, ΣΤΟ ΠΑΡΚΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΒΥΡΩΝΟΣ 3, ΚΑΒΑΛΑ

Featured post

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΚΑΒΑΛΑ 21/07/2022

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21/07, ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ. ΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ/-ΕΣ, ΜΟΙΡΑΣΑΝ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΦΩΝΑΞΑΝ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ.

Featured post

Βιβλίο-στάση στην Κατάληψη Βύρωνος 3 Διήμερο Eλευθεριακού Bιβλίου, 23- 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Βιβλιο-στάση στην Κατάληψη Βύρωνος 3 Διήμερο ελευθεριακού βιβλίου 23- 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Από τις 7μμ μέχρι τις 12μμ

Πρόγραμμα Σάββατο 23 Ιουλίου 2022

Προβολή ντοκιμαντέρ και συζήτηση για το έργο της Ούρσουλα Λε Γκεν

Εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες

8.30μμ Dj set n’ drinks

10.30μμ Από τις 7μμ μέχρι τις 12μμ

Κυριακή 24 Ιουλίου 2022

Κοινοτική πολυτέλεια. To πολιτικό φαντασιακό της Παρισινής Κομμούνας

Εκδόσεις των ξένων

8.30μμ Dj set n’ drinks 10.30μμ

Από τις 7μμ μέχρι τις 12μμ

Συμμετέχουν: Εκδόσεις των ξένων/ Στάσει Εκπίπτοντες/ Red n’ noir/ Ασύμμετρη απειλή/ Διάδοση/ Κολεκτίβα Druck/ Ελευθεριακή κουλτούρα/ Ουαπίτι/ Πανοπτικόν/ Ευτοπία/ Ναυτίλος/ Ακυβέρνητες πολιτείες

Featured post

ΠΕΜΠΤΗ 14/07/2022, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΚΑΒΑΛΑ

Την Πέμπτη 14/07/2022, περίπου 40 σύντροφοι/ισες (Καβάλα, Αλεξανδρούπολη, Ξάνθη), πραγματοποίησαν πορεία σε κεντρικούς πεζόδρομους της Καβάλας. Πορεία αλληλεγγύης στον σύντροφο απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη. Η πορεία πέρασε και μπροστά από το Α.Τ. Καβάλας, κάνοντας στάση για λίγα λεπτά και φωνάζοντας συνθήματα αλληλεγγύης στον απεργό πείνας. Συνθήματα ακούστηκαν και για την προκλητική αποφυλάκιση του βιαστή Λιγνάδη. 

Βίντεο από την πορεία:

https://www.facebook.com/rda.street/videos/454156946562418/?ref=share

https://www.facebook.com/groups/254641916236724/permalink/578963403804572/?ref=share

Featured post

Αυτο οργανωμένη diy punk συναυλία στο Αυτο/ζόμενο Στέκι στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Καβάλας το Σάββατο 16/7/2022 στις 22:00

Featured post

ΠΕΜΠΤΗ 14/07 ΣΤΙΣ 19:30 ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΡΚΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΒΥΡΩΝΟΣ 3 ΚΑΒΑΛΑ ”ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ, ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ”

…Εν πάση περιπτώσει αυτή τη στιγμή, το δικό μου κεντρί έχει ήδη διατρήσει το σώμα μου και διαχέει δηλητήριο καταστρέφοντας τα ζωτικά του όργανα, πιθανώς μη αναστρέψιμα. Ωστόσο θα διαπεράσει αναπόφευκτα, έστω και προσωρινά, και τη δολοφονική τάξη που συντηρεί αυτό το σύστημα γενικευμένης υποδούλωσης και εκμετάλλευσης της (ανθρώπινης και μη) φύσης…
Ο ΜΟΝΟΣ ΗΤΤΗΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ
11/7/2022,
Γιάννης Μιχαηλίδης

 

Ο σκορπιός είναι ένα έντομο πού διαφέρει ελάχιστα από τα προγονικά του είδη, τα οποία ήταν από τα πρώτα ζώα που περπάτησαν στην ξηρά πριν εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Έχει παρατηρηθεί, ότι άτομα αυτού του είδους όταν βρεθούν εγκλωβισμένα ανάμεσα στις φλόγες, χωρίς ορατή διέξοδο διαφυγής, κάνουν κάτι εντυπωσιακό: στρέφουν το κεντρί τους στον εαυτό τους και αυτοκτονούν! Μία συμπεριφορά που δεν προσφέρει κανένα εξελικτικό πλεονέκτημα, καθώς στις λιγοστές πιθανότητες που η φωτιά θα έσβηνε, τα ζώα που θα επιβίωναν θα μπορούσαν να συνεχίσουν να αναπαράγονται. Μία συμπεριφορά που έρχεται σε αντίθεση με τη θεωρία που θέλει τα έντομα βιολογικά ρομπότ επειδή παρουσιάζουν τυποποιημένες συμπεριφορές.

Η απλούστερη θεώρηση με την οποία μπορώ να ερμηνεύσω αυτή τη συμπεριφορά, είναι ότι η εξέλιξη της ζωής δεν κατασκευάζει ρομπότ, αντίθετα δημιουργεί νευρικά συστήματα επεξεργασίας πληροφοριών και λήψης αποφάσεων. Τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφορών, αναδύονται από τη σύνθετη λειτουργία αυτοοργανωμένων νευρικών κυκλωμάτων, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις ευνοούν όντως την μέγιστη αναπαραγωγική δυνητικότητα. Άρα λοιπόν, τα μικροσκοπικά αυτά νευρικά συστήματα με αρκετές τάξεις μεγέθους λιγότερες νευρικές συνάψεις από ότι οι δικοί μας εγκέφαλοι, παράγουν μία συμπεριφορά που προδίδει στοιχεία της εσωτερικής τους λειτουργίας:

  1. Τα ζώα αυτά βιώνουν πόνο, εννοώντας τον πόνο ως ένα ερέθισμα το οποίο το ζώο προσπαθεί να εξαλείψει.
  2. Τα ζώα αυτά βιώνουν φόβο, εννοώντας τον φόβο ως μία εσωτερική νοητική προβολή μιας μελλοντικής κατάστασης.
  3. Έχουν γνώση ότι διαθέτουν ένα φονικό εργαλείο με το οποίο δολοφονούν τα θηράματα τους και αμύνονται από τους θηρευτές τους: το κεντρί.
  4. Συσχετίζουν το αίσθημα του πόνου με το σώμα τους, καθώς στρέφουν το κεντρί στον εαυτό τους.
  5. Η συσχέτιση του πόνου με την αυτοαντίληψη, εφόσον ο πόνος είναι μία στοιχειώδης μορφή νοητικής κατάστασης, και η συνείδηση είναι η σκέψη πάνω στην σκέψη, συνιστά μία πρωτόλεια μορφή συνείδησης. Άρα ο πόνος είναι κατά μία έννοια συνειδητός.

Επειδή η ανθρωποκεντρική στην πλειονότητα της κοινωνία μας, αποδίδει τα παραπάνω νοητικά χαρακτηριστικά αποκλειστικά στους ανθρώπους, μάλλον θα κατηγορηθώ για ανθρωπομορφισμό (θα μου πείτε από όσα έχεις κατηγορηθεί αυτό σε πείραξε;). Ωστόσο δεν αποδίδω στους σκορπιούς χαρακτηριστικά που δεν συνάγονται από τη συμπεριφορά τους, όπως π.χ. έλλογη σκέψη. Είναι ενθαρρυντικό ότι νεότερες νευροεπιστημονικές έρευνες υπαινίσσονται πως η αρχιτεκτονική των νευρικών κυκλωμάτων που σχετίζεται με τη λειτουργία της συνείδησης στον άνθρωπο και τα υπόλοιπα θηλαστικά, ανιχνεύεται ακόμη και στους εγκεφάλους εντόμων.


Πώς συνδέονται τα παραπάνω με την τωρινή κατάσταση; Μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια αργότερα από την εμφάνιση των σκορπιών, περπάτησε στη γη ένα ον που κατασκεύασε δομές μόνιμου εγκλωβισμού για άλλα ζωντανά όντα, ανάμεσα στα οποία και τους όμοιους του: κλουβιά και φύλακες.

Πολλά ευφυή ζώα σε συνθήκες αιχμαλωσίας σταματάνε να τρώνε και οδηγούνται στο θάνατο (π.χ. από τα δελφίνια που αιχμαλωτίζονται ελάχιστα επιβιώνουν). Αμέτρητοι άνθρωποι σε συνθήκες αιχμαλωσίας, (από τόσο παλιά που έχουν σβήσει οι απαρχές) έχουν προβεί σε απεργίες πείνας μέσα στις φυλακές για να κερδίσουν την ελευθερία τους ή την αξιοπρέπειά τους. Πρόκειται για το αντίστοιχο του αυτοκεντρίσματος από όντα με αρκετή ευφυΐα ώστε να προσπαθήσουν να δώσουν διέξοδο στο αδιέξοδο. Για αυτό πλέον, η απεργία πείνας αποτελεί διεθνώς ένα ιστορικά αναγνωρισμένο ισχυρό μέσο αγώνα, κυρίως των φυλακισμένων.


Στις ελληνικές συνθήκες (όπου μέχρι και η χούντα των συνταγματαρχών έκανε πίσω σε απεργίες πεινάς) οι σύγχρονοι δικαστές και εισαγγελείς διέπονται από μία διαφορετική οπτική. Η πλειονότητα διακατέχεται από υπερσυντηρητικές απόψεις και έχοντας προκαλέσει ανείπωτο πόνο σε δεκάδες χιλιάδες κρατούμενους που τους έχουν στερήσει μακροχρόνια την ελευθερία, εργάζονται για μία βιομηχανία βασανισμού που οχυρώνεται πίσω από προφανή ψεύδη όπως ο σωφρονισμός. Σαν τους εργάτες των σφαγείων, ή σαν τους πιλότους μαχητικών αεροσκαφών που βομβαρδίζουν τις πόλεις του αντιπάλου, έχουν νεκρώσει μέσα τους κάθε ίχνος ενσυναίσθησης και μπορούν να τρώνε το μεσημεριανό τους πείθοντας τους εαυτούς τους ότι κάνουν κάτι χρήσιμο. Για αυτό και βλέπουν την απεργία πείνας ως ένα μέσο αμφισβήτησης της παντοδυναμίας τους και επιδεικνύουν μηδενική ανοχή.

Πώς αλλιώς να ερμηνευθούν, αυτά που γράφουν δικαστές και εισαγγελείς, μέχρι και την 46η μέρα απεργίας πείνας που διεξάγω, όποτε και εκδόθηκε η εισαγγελική πρόταση του εφετείου για την αποφυλάκιση μου;

Προηγήθηκαν δύο συμβούλια όπου δικάστηκα για αυτά που οι δικαστές πιστεύουν ότι θα κάνω και κρατούμαι προληπτικά ως “επικίνδυνος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων”. Στη δεύτερη μάλιστα δική δεν μου έκαναν ούτε μία ερώτηση, ούτε καν για τους τύπους και απλά εξέδωσαν μία προειλημμένη απόφαση μετά από 40 μέρες (30 εκ των οποίων ήδη σε απεργία πείνας). Χωρίς καν σκεπτικό, τους πήρε 40 ημέρες για να γράψουν “σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, προς αποφυγήν άσκοπων επαναλήψεων”. Αντιμετωπίστηκα με προκλητική αδιαφορία.

Απέναντι σε αυτή την αθλιότητα ξεκίνησα την απεργία πείνας. Και στην ανακοίνωση έναρξης της, απαρίθμησα τόσο τις αυθαιρεσίες σε βάρος μου, όσο και πάμπολλα παραδείγματα όπου οι δικαστές έχουν ανοίξει διάπλατα τις πόρτες όταν πρόκειται για παιδιά του συστήματος (μπάτσους – δολοφόνους, δεσμοφύλακες – βασανιστές, φασίστες, μεγαλοκαπιταλιστές).

Εν τω μεταξύ, εν μέσω της απεργίας μου έχουν αποφυλακιστεί πρόωρα ο δολοφόνος του Αλέξανδρου, ένας εκ των δολοφόνων του Ζακ που έβγαλε τόσο φυλακή όσο διάστημα κάνω εγώ απεργία πείνας και ο βιαστής Φιλιππίδης με το απίθανο σκεπτικό ότι δεν κινδυνεύουν τα υποψήφια θύματα επειδή είναι πλέον γνωστός για τις πράξεις του και θα τον αποφεύγουν. Και εγώ που συμπλήρωσα τα 3/5 της ποινής μου εδώ και 7 μήνες “δεν έχω σωφρονιστεί ακόμα καθώς δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα” κατά τα εισαγγελικά σκεπτικά! Αμετανόητοι δολοφόνοι απολαμβάνουν αυτό που παλεύω να κερδίσω εδώ και 50 ημέρες ρισκάροντας τη ζωή μου, αυτό που δικαιούμαι εδώ και 7 μήνες, την ελευθερία.

Φαινομενικά άσχετο το γεγονός της δολοφονίας του χιμπατζή που απέδρασε από τη φυλακή άγριων ζώων του Ζαν Ζακ Λεσουάρ, και όμως σχετικό. Άραγε θα ασχοληθεί η ελληνική “δικαιοσύνη” με έναν κατά συρροή δολοφόνο και βασανιστή της άγριας ζωής; Πολλά τα λεφτά…

Εν πάση περιπτώσει αυτή τη στιγμή, το δικό μου κεντρί έχει ήδη διατρήσει το σώμα μου και διαχέει δηλητήριο καταστρέφοντας τα ζωτικά του όργανα, πιθανώς μη αναστρέψιμα. Ωστόσο θα διαπεράσει αναπόφευκτα, έστω και προσωρινά, και τη δολοφονική τάξη που συντηρεί αυτό το σύστημα γενικευμένης υποδούλωσης και εκμετάλλευσης της (ανθρώπινης και μη) φύσης…

Ο ΜΟΝΟΣ ΗΤΤΗΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

11/7/2022,

Γιάννης Μιχαηλίδης

ΕΚΤΑΚΤΟ: 25 Ιουλίου ορίστηκε το συμβούλιο της Λαμίας για την αποφυλάκιση του απεργού πείνας από 23/5 Γ.Μιχαηλίδη

https://athens.indymedia.org/post/1619834/

Featured post

Mικροφωνική για τον Απεργό Πείνας Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ 7/7/2022 στο λιμάνι της Καβάλας

Την Πέμπτη 07/07/2022, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη. Μοιράστηκε και διαβάστηκε το κείμενο της συνέλευσης αλληλεγγύης, σε ελληνικά και αγγλικά. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης ακούστηκαν συνθήματα αλληλεγγύης.

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

ΓΙΑΝΝΗ ΓΕΡΑ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ


46 μέρες μετά την έναρξη της απεργίας πείνας, ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται αντιμέτωπος με κάθε είδους κατασταλτική μεθόδευση τόσο απέναντι στον ίδιο όσο και απέναντι στο κίνημα αλληλεγγύης, που στηρίζει τον αγώνα του μέσα σε μία τόσο δύσκολη συγκυρία.

Όσον αφορά τον ίδιο το σύντροφο, η κατάσταση της υγείας του είναι πολύ επιβαρυμένη. Σύμφωνα με τη γιατρό που τον παρακολουθεί και έχοντας χάσει πάνω από το 21% του αρχικού σωματικού του βάρους κινδυνεύει από σοβαρή ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών λειτουργιών, καθώς και από σοβαρή μη αναστρέψιμη ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων, που μπορεί να οδηγήσουν τον οργανισμό του σε «πολυοργανική ανεπάρκεια» κατάσταση απειλητική για τη ζωή του.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη είναι επίσης αντιμέτωπος με την απάνθρωπη διαχείριση της διοίκησης του νοσοκομείου της Λαμίας (διευθυντής ΓΝ Λαμίας, Ανδρέας Κολοκυθάς) και της διοίκησης της εξωτερικής φρουράς των φυλακών Δομοκού (διοικητής εξωτερικής φρουράς, Θανάσης Κόκοτας). Ο σύντροφος είναι απομονωμένος στο δωμάτιο του νοσοκομείου χωρίς τηλεόραση, με τη χυδαία δικαιολογία ότι μπορεί να αυτοκτονήσει με τα καλώδια. Οι απεργοί πείνας δεν έχουν αυτοκτονικές τάσεις, βάζουν ανάχωμα τη ζωή τους και αγωνίζονται για να θριαμβεύσει η ίδια η ζωή. Οι νεκροί απεργοί πείνας δεν αυτοκτονούν, δολοφονούνται από τα καπιταλιστικά κράτη, τον ιμπεριαλισμό και το φασισμό. Κάθε εφημερίδα, κάθε γράμμα, κάθε επικοινωνία του ελέγχεται διεξοδικά. Τα επισκεπτήρια με τη συντρόφισσα του είναι ολιγόλεπτα και κάτω από το ασφυκτικό και άγρυπνο βλέμμα ένστολων σκουπιδιών. Το ίδιο ισχύει και για τα επισκεπτήρια με το δικηγόρο του και τη γιατρό του, στα οποία πέρα από κάθε σεβασμό στο ιατρικό και νομικό απόρρητο παρίστανται 4 δεσμοφύλακες. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας εξέδωσε την αρνητική απόφαση ένα μήνα μετά το συμβούλιο και ενώ ο Γιάννης ήταν ήδη στο νοσοκομείο, συνιστούν βασανισμό .

Η απόπειρα ηθικής και σωματικής εξόντωσης του Γιάννη τόσο με την καθυστέρηση της έκδοσης της απόφασης όσο και με το γεγονός ότι δε γνωρίζει πότε θα εκδικαστεί σε 2ο βαθμό η αίτηση της αποφυλάκισης του από το συμβούλιο εφετών της Λαμίας, ταυτόχρονα με τη συστηματική αποσιώπηση του αγώνα του και των δράσεων του κινήματος αλληλεγγύης πανελλαδικά και διεθνώς, θα πέσει στο κενό. Είμαστε δίπλα στο σύντροφό μας με όποιο τρόπο μπορούμε.

Το συμβούλιο εφετών της Λαμίας θα μας βρει απέναντι του. Ο Γιάννης δε θα λυγίσει και το κίνημα δε θα φοβηθεί. Ας το έχουν αυτό στο μυαλό τους όσοι αναγνωρίζουν ελαφρυντικά πρότερου σύννομου βίου στο δολοφόνο του 15χρονου αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Την ίδια περίοδο που ο σύντροφός μας αγωνίζεται για την αποφυλάκιση του, στο εφετείο Λαμίας αφέθηκε για δεύτερη φορά ελεύθερος ο αμετανόητος Κορκονέας. Δε θα μπορούσε να αποτυπωθεί πιο εύγλωττα στο δημόσιο διάλογο η υποκρισία της αστικής δικαιοσύνης.

Ο αγώνας για την αποφυλάκιση του Γιάννη αυτή την περίοδο κοινωνικής αδράνειας και κάμψης των αγωνιστικών αντανακλαστικών είναι αγώνας για την ελευθερία όλων. Ο αγώνας του Γιάννη με ανάχωμα το σώμα του, είναι η έμπνευση να αγωνιστούμε απέναντι σε όσα μας καταδυναστεύουν. Οι αγώνες των πολιτικών κρατούμενων είναι πάντα επίκαιροι και πάντα σύγχρονοι των επίδικων κάθε εποχής. Το δόγμα νόμος και τάξη της Νέας Δημοκρατίας έχει σπάσει και αυτό αποδεικνύεται γιατί όλη η προεκλογική τους ατζέντα έχει βρει απέναντι της ξανά τη δικαιοσύνη του δρόμου. Η ζωή θα νικήσει.!

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΛΩΝ

Η ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

After 8.5 years in prison, after all these arbitrary actions against me, I decided to put an end to my 11 years of suffering, by putting up a mound against the practice of preventive imprisonment, or else the additional punishment of escape with legal loopholes. After 5 more months of preventive detention, I am starting a hunger strike for my release. This choice, with the deep motivation of the much desired freedom, I intend to support it with the same consistency that I have supported my choices so far and for which they are avenging me.“

GIANNIS MICHAILIDIS, PREVENTIVELY IMPRISONED IN MALANDRINOS PRISON, 23/5/2022

Giannis Michailidis started a hunger strike on 23/05/2022. Today 46 days later he has lost more than 21% of his body weight and started to show serious health problems , more specifically vital organs such as the liver, heart and spleen have already started to malfunction. The hunger striker already has anemia, thrombocytopenia, hyperholesterolemia and hypoalbuminemia.

His doctor’s medical assessment is that in a very short time he may develop severe multiple organ function failure.

Under the Penal code applicable to his case, all prisoners who have completed 3/5 of their sentence are entitled to conditional release, if there are no active criminal cases or active disciplinary offenses within the penitentiary. However the Amfissa Judicial Council refuses to release him on the pretext that he does not meet the substantive conditions of release.

Giannis’s hunger strike is taking place at a time when a right wing conservative neo liberal government is in power in Greece. This particular government has shown great interest in repressing political prisoners .

We support the comrades struggle , knowing that it is not an individual case rather than a general attack we as anarchists face both inside and out of the prison cells.

THE STATE AND THE CAPITAL ARE THE ONLY TERRORISTS .

SOLIDARITY TO ALL THE POLITICAL PRISONERS

WE DEMAND THE IMMEDIATE RELEASE OF ANARCHIST HUNGER STRIKER G. MICHAILIDIS

Featured post

Ενημέρωση από συγκέντρωση – μικροφωνική αλληλεγγύης στον Γ. Μιχαηλίδη, Καβάλα 30/06/2022

Στα πλαίσια της 3ης πανελλαδικής ημέρας δράσεων αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση – μικροφωνική στο λιμάνι της Καβάλας. Μοιράστηκε και διαβάστηκε το παρακάτω κείμενο, πετάχτηκαν τρικάκια και ακούστηκαν συνθήματα αλληλεγγύης!

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

ΓΙΑΝΝΗ ΓΕΡΑ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ 

Featured post

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 26/5 στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας, τηλεφωνική επικοινωνία με τον Β. Σταθόπουλο

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 26/5 στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας, τηλεφωνική επικοινωνία με τον Β. Σταθόπουλο

τηλεφωνική  επικοινωνία με τον Συνήγορο του Β. Σταθόπουλου, Θανάση Καμπαγιάννη

Featured post

Παρέμβαση στο ΡΑΔΙΟ ΠΡΩΙΝΗ για τον ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Καβάλα 24/06/2022

Παρέμβαση στο ΡΑΔΙΟ ΠΡΩΙΝΗ Καβάλα στις 24/6 για τον ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ στα πλαίσια της διεθνούς ημέρας αλληλεγγύης

Διαβάστηκε το κείμενο του ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και  διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Ο αναρχικός κρατούμενος στις φυλακές Μαλανδρίνου Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 διεκδικώντας να γίνει δεκτή η αίτηση αποφυλάκισης του. Ενώ ο ίδιος έχει εκτίσει χρονικά το σύνολο της ποινής του (8.5 χρόνια στα κελιά της δημοκρατίας) και σύμφωνα με τους νόμους της αστικής δικαιοσύνης δικαιούται να αποφυλακιστεί, το υπεύθυνο δικαστικό συμβούλιο απέρριψε την 1η αίτηση για την υφ’ορον απόλυση του με το φαιδρό σκεπτικό ότι είναι «επικίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων» και η 2η αίτηση βρίσκεται ακόμα υπό εξέταση με την εισαγγελία να έχει εισηγηθεί αρνητικά ως προς αυτή. Αποφασισμένος και συνεπής για χρόνια στον αγώνα ενάντια στην κρατική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και κάθε μορφής εκμετάλλευση έχει δώσει μάχες μέσω της συμμετοχής του σε κοινωνικούς αγώνες αλλά και σε αντάρτικες ομάδες δράσης. Παρών σε κάθε μορφή αγώνα που προάγει την εξέγερση και την αντίσταση στην εξουσία, έμπρακτα αλληλέγγυος σε όσους βίωσαν την βαναυσότητα και την εκδικητικότητα της καταστολής. Έχοντας κατηγορηθεί ατελέσφορα για ένα σωρό αβάσιμες υποθέσεις (ληστεία στην Πάρο, ένταξη στην ΣΠΦ) και καταδικασμένος, μεταξύ άλλων, για το «έγκλημα» της ληστείας μιας τράπεζας και ενώ έχει καταφέρει να αποδράσει από τα κολαστήρια της δημοκρατίας (μία πράξη για την οποία έχει εκτίσει το νομικό του «χρέος»), παραμένει υπερήφανος επαναστάτης χωρίς ποτέ να υπογράψει δηλώσεις μετάνοιας για τις δράσεις και τις επιλογές του. Είναι προφανές, λοιπόν, για ποιο λόγο το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας του αρνείται την υφ’ορον απόλυση που δικαιούται. Διότι αυτό ακριβώς επιφυλάσσουν σε όσα κρατούμενα δεν «μετανοούν» για την πολιτική τους δράση και δεν πειθαρχούν στον νοσηρό σωφρονιστικό μηχανισμό. Είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δικαστικοί και σωφρονιστικοί λειτουργοί – πραιτοριανοί του συστήματος εκδικούνται όσα αντιστέκονται στις επιταγές τους, στο καθεστώς τους που διαιωνίζει την εκμετάλλευση και την ανισότητα. Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης, ανυποχώρητος στην αναρχική του στάση, πολέμησε και πολεμάει το κρατικό και καπιταλιστικό καθεστώς που σήμερα βρίσκεται σε ακόμα μια φάση «κρίσης», κάτι που η κοινωνική βάση το βιώνει στο πετσί της αδυνατώντας ουσιαστικά να επιβιώσει λόγω της αύξησης του κόστους διαβίωσης. Το βιώνει στους πολέμους των ισχυρών, αναπόσπαστο κομμάτι της καπιταλιστικής οικονομίας και της κρατικής δόμησης των κοινωνιών, που λεηλατούν τον φυσικό κόσμο στο βωμό του χρήματος και εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ύπαρξη με στόχο το κέρδος. Συνέπειες του καθεστώτος αυτού όμως, το βιώνουν και χωρίς να έχουν φωνή να το εκφράσουν η φύση και τα υπόλοιπα έμβια όντα. Ο σύντροφος έχει επιλέξει πλευρά στον κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται συνεχώς και συνεχίζοντας αυτή την στράτευση του επιλέγει ένα από τα πιο σκληρά μέσα αγώνα για να διεκδικήσει την ελευθερία του. Και σε αυτό τον αγώνα του η αλληλεγγύη είναι κρίσιμη και αναγκαία. Γι αυτό λοιπόν δηλώνουμε απερίφραστα την στήριξη μας.

Όποιος ξεχνά τους αιχμαλώτους πολέμου, ξεχνά και τον ίδιο τον πόλεμο.

Δύναμη και αλληλεγγύη σε όλα τα έγκλειστα συντρόφια μας.

Άμεση απελευθέρωση του αμετανόητου αναρχικού συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη που βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/5.

Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων & διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών

Featured post

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ, ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΚΑΒΑΛΑ 24/06/2022

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΠΑΝΟ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Featured post

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/6/2022 Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης στον Αναρχικό Απεργό Πείνας, από 23/5, Γιάννη Μιχαηλίδη ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 19:00, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΝΤΙΚΑ ΞΑΝΘΗΣ

Την Δευτέρα 20/6, το Δικαστικό Συμβούλιο της Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης του συντρόφου απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, παρατείνοντας την ομηρία του.

Τη στιγμή που μιλάμε, μετά από ένα μήνα απεργίας πείνας, ο Γιάννης έχει φτάσει τα 57.5 κιλά, έχει χάσει περισσότερο από το 21% του σωματικού του βάρους και πλέον έχει εισαχθεί στο νοσοκομείο Λαμίας, όπου κρατείται φρουρούμενος και χωρίς να επιτρέπεται σε οικεία του πρόσωπα να τον επισκέπτονται.

Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την αστική δικαιοσύνη. Μία δικαιοσύνη όπου με το ένα χέρι αθωώνει επιχειρηματίες, μπάτσους, φασίστες βιαστές και την κοινωνική ελίτ και με το άλλο φυλακίζει αγωνιστές με κυριότερο για αυτήν στοιχείο την πολιτική τους ταυτότητα. Στεκόμαστε δίπλα στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.

Η άμεση αποφυλάκιση του Γ.Μ. και ο αγώνας ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων είναι ένας αγώνας που μας αφορά όλους, όλες.

«Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων»

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΕΛΙΟΥ

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης

Utopia A.D.

Featured post

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ – ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΤΡΙΤΗ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022, ΚΑΒΑΛΑ

Την Τρίτη, 07/06/2022 στις 18:30 στο λιμάνι της Καβάλας, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική – συγκέντρωση αλληλεγγύης στον σύντροφο απεργό πείνας, Γιάννη Μιχαηλίδη. Μοιράστηκε και διαβάστηκε το κείμενο της συνέλευσης αλληλεγγύης στον σύντροφο, ακούστηκαν συνθήματα, πετάχτηκαν τρικάκια!

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ:

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5/2022

Ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης έχει εκτίσει από τις 29 Δεκεμβρίου 2021, μετά από 8,5 χρόνια κράτησης, τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες τις ποινές του. Το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας ωστόσο αρνείται την αποφυλάκιση του με το πρόσχημα, ότι δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Αυτή η επιπλέον κράτηση, χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσει επιλογές και στάσεις αγώνα.

Μετά την πρώτη απόρριψη της αίτησης του για υφ΄ όρων απόλυση το Φεβρουάριο έρχεται η δεύτερη αρνητική εισαγγελική πρόταση, τώρα τον Μάιο, με τους αρμόδιους δικαστές να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν χρονικά την αποφυλάκιση του, ή μάλλον να δηλώνουν, ότι ο σύντροφος θα χρειαστεί να παραμείνει για αόριστο ακόμα χρονικό διάστημα στη φυλακή έως ότου κριθεί με βάση τις ορέξεις τους, ότι δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο. Για να δικαιολογηθεί αυτή η επ’ αόριστον ομηρία του συντρόφου επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος “δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης, καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”. Πρόκειται δηλαδή για προληπτική παράταση κράτησης ενός κρατουμένου χωρίς χρονικό ορίζοντα.

Με βάση τον Ποινικό Κώδικα που εφαρμόζεται στην περίπτωση του συντρόφου, όλοι/ες οι κρατούμενοι/ες που έχουν συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής τους δικαιούνται την υφ ‘ όρων αποφυλάκιση τους εφόσον δεν συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις ή ενεργά πειθαρχικά παραπτώματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η υφ’ όρων απόλυση είναι ένα αγωνιστικό κεκτημένο των κρατουμένων. Ένα κεκτημένο που μαζί με κάποια άλλα λίγα, όπως οι ολιγοήμερες άδειες, κερδήθηκαν την εποχή του σκληρού καθεστώτος εγκλεισμού και των αιματηρών εξεγέρσεων στις φυλακές.

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ

Αυτή την στιγμή στο πρόσωπο του Γιάννη εφαρμόζεται το πιο απεχθές και οργουελικό πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης. Πίσω από την δημιουργική ασάφεια των ουσιαστικών προϋποθέσεων κρύβεται η αστυνομία σκέψης των δικαστών και των εισαγγελέων, οι οποίοι τιμωρούν τους κρατούμενους όχι για τα ποινικά αδικήματα, που διαπράξανε αλλά για αυτά που φαντάζονται οι ίδιοι, ότι ίσως διαπράξουν σε κάποιο αόριστο μέλλον. Αυτού του είδους η υποκειμενική κρίση πάντα εξαντλείται και εφαρμόζεται εναντίων των πολιτικών αντιπάλων του κράτους και όσων κρατούμενων διατηρούν ένα αγωνιστικό φρόνημα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κρατούμενοι έχουν συμπληρώσει την ποινή που τους έχει επιβληθεί, έχουν υπογράψει για την υπό όρους αποφυλάκιση τους, και περιμένουν να αποφασίσει θετικά κάποιο συμβούλιο αναστολών, μήνες ή και χρόνια, χωρίς να υπάρχει κανένας απτός λόγος απόρριψης πέραν της ύπαρξης μιας αστυνομίας σκέψης που στο όνομα της φαντασίας της προστάζει : “απορρίπτεται” – «είστε επικίνδυνος για αυτά που σκέφτομαι ότι ίσως διαπράξετε» Αυτού του είδους η προληπτική κράτηση αποτελεί επί της ουσίας τμήμα του καθεστώτος εξαίρεσης το οποίο έχει συγκεκριμένες στοχεύσεις και οικοδομείται για να τσακίσει τους αμετανόητους πολιτικούς κρατούμενους/ες καθώς και όσους κρατούμενους/ες αρνούνται να συμβιβαστούν με τις κρατικές προσταγές εντός των “σωφρονιστικών” ιδρυμάτων.

Γνωρίζουμε, ότι οι αμετανόητοι πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος δέχονται όλο το μένος και την εκδικητικότητα του κρατικού μηχανισμού. Εφαρμόζονται σε βάρος τους ειδικοί νόμοι, ειδικά καθεστώτα κράτησης, ειδικές δίκες. Είναι αποδέκτες κάθε είδους δικαστικών πραξικοπημάτων και μεθοδεύσεων. Η αμετανόητη στάση τους, η αντίσταση που διεξάγουν με απεργίες πείνας, με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με πολιτικές παρεμβάσεις, με αποδράσεις, αποτελούν αυτό ακριβώς που θέλουν να τσακίσουν τα κράτη μέσω των αντιτρομοκρατικών τους νομοθεσιών και με τις απαιτήσεις τους για δηλώσεις μετάνοιας. Το παράδειγμα του συνεχή αγώνα και της αντίστασης σε κάθε συνθήκη παρά το κόστος. Την πολιτική επιλογή ότι ο αγώνας δεν είναι μάταιος αλλά αναγκαίος και συνεχίζεται ακόμα και μέσα από τις φυλακές. Γι’ αυτό και είναι αξιοθαύμαστη η στάση του συντρόφου στο πρώτο συμβούλιο που εξέταζε την υπό όρους αποφυλάκιση του. Συγκεκριμένα, η πρώτη απορριπτική πρόταση που έλαβε ο σύντροφος συνοδευόταν από το σκεπτικό των δικαστών, ότι δικαιολόγησε την πράξη της ληστείας γενικώς και αορίστως καθώς και ότι η « καλή διαγωγή » που έχει επιδείξει μετά τη σύλληψή του είναι προσχηματική. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του σκεπτικού, αποτελεί ένα ξεκάθαρο παράδειγμα δικαστικής αυθαιρεσίας, αφού όλο το σκεπτικό βασίζεται σε υποκειμενικές κρίσεις. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος του σκεπτικού των δικαστών, ο σύντροφος ήταν συγκεκριμένος ως προς αυτό και διαχώρισε ηθικά τη στοχευμένη ληστεία τράπεζας και τις μη στοχευμένες ληστείες όπως π.χ. περαστικών ανθρώπων. Οι απαλλοτριώσεις τραπεζών αποτελούν μία συνειδητή πολιτική επιλογή, που αποτελεί διαχρονικό εργαλείο αγώνα των επαναστατικών κινημάτων και ως τέτοια οφείλουμε να τη στηρίξουμε. Απέναντι σε κάθε απόπειρα να αποσπάσουν δήλωση μετάνοιας, ο σύντροφος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και των επιλογών του και δήλωσε το αυτονόητο. Ότι το να ληστεύεις τους ναούς του χρήματος δεν είναι έγκλημα ηθικά και δεν τίθεται ζήτημα «σωφρονισμού» ως προς αυτό. Ληστές είναι τα κράτη και οι καπιταλιστές.

Για αυτό θεωρούν επικίνδυνο το σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη. Επειδή συμμετείχε από νεαρή ηλικία σε αναρχικές μαθητικές ομάδες, επειδή συμμετείχε στις αντιπολεμικές/ αντικρατικές / αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις εκείνης της περιόδου και είχε συλληφθεί κατά την διάρκεια των συγκρούσεων. Επειδή συμμετείχε στους φοιτητικούς αγώνες του 2006-2007 ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, επειδή αγωνίστηκε ενάντια στην λεηλασία της φύσης και είχε συλληφθεί για την παρέμβαση στο καζίνο της Πάρνηθας το 2007, επειδή αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της εξέγερσης του Δεκέμβρη, επειδή ήταν παρών στις μάχες ενάντια στα μνημόνια. Επειδή απαλλοτρίωσε τα ματωμένο πλούτη των τραπεζών. Επειδή σε όλη του την ζωή παραμένει αταλάντευτα αφοσιωμένος στο όραμα της ανατροπής κράτους και κεφαλαίου από αναρχική σκοπιά. Επειδή επί έντεκα χρόνια, είτε ως καταζητούμενος είτε ως κρατούμενος, κράτησε μια αγωνιστική – μαχητική στάση απέναντι στο αστυνομικό-δικαστικό σύμπλεγμα, την υλική έκφραση της κρατικής τρομοκρατίας. Γιατί ποτέ του δε λύγισε, δε μετανόησε, δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο της ρουφιανιάς και της αναξιοπρέπειας.

Η ΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΞΥΠΟΛΥΤΟΥΣ

Είναι επικίνδυνος επειδή δεν εμπλέκεται με το εφοπλιστικό κεφάλαιο που λειτουργεί ως βαποράκι καρτέλ μεταφέροντας τόνους ηρωίνης (NOOR1), επειδή δεν είναι μια προσωπικότητα του καλλιτεχνικού στερεώματος που εκμεταλλεύεται εξουσία και επιρροή για να βιάζει σώματα και ψυχές ανθρώπων (Λιγνάδης), επειδή δεν αποτελεί κάποιο επιφανές διεφθαρμένο στέλεχος κάποιας πολυεθνικής ή κάποιου πολιτικού κόμματος (Energa, Novartis, Siemens). Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η αστική δικαιοσύνη έχει προσήλωση στην “τήρηση των δικαιωμάτων” των κρατουμένων και επιδεικνύει ανθρωπιστικές ευαισθησίες όταν πρόκειται για τα δικά της παιδιά. Ο κατάλογος των δικών τους ανθρώπων που ξεγλίστρησαν ανώδυνα από τα δίχτυα που στήνει η δικαιοσύνη είναι χωρίς τέλος. Η αποφυλάκιση του αμετανόητου Κορκονέα, οι αποφυλακίσεις των μελών της χρυσής αυγής, η πολιτική κάλυψη στους μπάτσους δολοφόνους του Νίκου Σαμπάνη και η εισαγγελική πρόταση παρωδία που συγκαλύπτει τους μεγαλοεπιχειρηματίες βιαστές της Γεωργίας Μπίκα μας δείχνουν, ότι δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού αναγνωρίζουμε στο πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης έναν από τους βασικούς πυλώνες του κράτους.

Σε μια περίοδο όπου η δομική κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει και οι πολεμικές συγκρούσεις επεκτείνονται πλέον και σε ευρωπαϊκό έδαφος, οι στρατηγικές προληπτικής αντιεξέγερσης αποτελούν την πολεμική προετοιμασία για την αντιμετώπιση των κοινωνικών- ταξικών αντιστάσεων. Στο μέτωπο της ποινικής καταστολής, οι ποινικοί κώδικες αυστηροποιούνται ενώ το καθεστώς εξαίρεσης για όλους τους πολιτικούς κρατούμενους συνεχίζει να βαθαίνει και να οξύνεται. Το αίτημα του συντρόφου για την άμεση αποφυλάκιση του αποτελεί έναν αγώνα για να σπάσει η εκδικητική πρακτική του προληπτικού εγκλεισμού και αποκτάει ειδικό βάρος γιατί οι πολιτικοί κρατούμενοι λόγω των πολιτικών επιλογών τους, είναι η προμετωπίδα του κοινωνικού – ταξικού πολέμου. Ο αγώνας του συντρόφου για την αποφυλάκιση του δεν είναι επομένως ένας στενός αγώνας, που αφορά τον ίδιο αποκλειστικά. Είναι μια αγωνιστική επιλογή συνολικά ενάντια σε ένα καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλεται αυθαίρετα και καταχρηστικά απέναντι σε κάθε κρατούμενο που έχει μια αξιοπρεπή στάση αλλά και πιο ειδικά ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης εις βάρος πολιτικών κρατουμένων, αναρχικών ή κομμουνιστών.

Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για έναν κόσμο χωρίς φυλακές και συρματοπλέγματα, χωρίς σύνορα και στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς την λεηλασία και την καταστροφή του πλανήτη από τις πολυεθνικές, χωρίς ταξική εκμετάλλευση, χωρίς φτωχούς και πλούσιους, χωρίς έμφυλη και φυλετική καταπίεση.Για αυτό τον κόσμο αγωνιζόμαστε, για αυτό τον κόσμο αγωνίζεται ο σύντροφος μέσα από την απεργία πείνας που διεξάγει.

Να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε από κοινού με όλες μας τις δυνάμεις την αποφυλάκιση του συντρόφου.

Να στήσουμε αναχώματα απέναντι στην απόπειρα εξόντωσης του απεργού πείνας.

Η ΕΠ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

Featured post

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ & ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ ΚΑΒΑΛΑ 30/5/2022

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

 Από τη Δευτέρα 23/5, αρνείται την πρόσληψη τροφής διεκδικώντας να γίνει δεκτό το νέο αίτημα για άμεση αποφυλάκιση του. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες δίπλα στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.

#antireport #hungerstrike

Featured post

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας στη Φιλίππου 46 την Πέμπτη 26/5 στις 19:00 Η αντιτρομοκρατική υπέδειξε, η δικαιοσύνη εκτέλεσε επιβάλλοντας 19 χρόνια ποινή για την Αλληλεγγύη και την Συντροφικότητα.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Η αντιτρομοκρατική υπέδειξε, η δικαιοσύνη εκτέλεσε επιβάλλοντας 19 χρόνια ποινή για την Αλληλεγγύη και την Συντροφικότητα.
Θα υπάρξει τηλ. επικ. με τους Β. Σταθόπουλο & Θ. Καμπαγιάννη
Στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας στη Φιλίππου 46 την Πέμπτη 26/5 στις 19:00 
Featured post

Δικαστήριο της ΒΦΛ την Τρίτη 24/05/2022

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΒΦΛ ΣΤΙΣ 24 ΜΑΪΟΥ 2022.

Την Τρίτη 24/5/2022 θα εκδικαστεί τελικώς στο δικαστικό μέγαρο της Καβάλας, μετά από μία αναβολή, η δίκη των εργατικών διαφορών που αφορά στις πρώτες ομαδικές απολύσεις των 133 εργαζομένων του σωματείου της χημικής βιομηχανίας λιπασμάτων Καβάλας (ΒΦΛ). Στην ουσία, η δίκη αυτή είναι η πρώτη αντίδραση στις οργανωμένες επιθέσεις του κεφαλαίου στα σωματεία, που εξαπολύονται με αφετηρία τον νόμο Χατζηδάκη, που ισχύει από τον Ιούλιο του 2021. Τις απολύσεις αυτές ακολούθησαν οι ομαδικές απολύσεις των εργαζομένων των πετρελαίων της Καβάλας από την Energean, όπως και αυτές που έχουν ανακοινωθεί για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ.

Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά τα συμφέροντα και ο στόχος των εργοδοτών είναι κοινός: τα σωματεία. Στην περίπτωση της ΒΦΛ, στον υπόδικο επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, έτεινε χείρα βοηθείας η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη μέσω του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας (ΑΣΕ). Το ΑΣΕ είναι η διαιτητική διέξοδος με την οποία το κράτος, σε ρόλο διαιτητή, καλείται να γνωμοδοτήσει αν ο εργοδότης έχει ισχυρά επιχειρήματα ώστε να δικαιολογηθούν οι ομαδικές απολύσεις που ζητά εις βάρος των εργαζομένων. Το ΑΣΕ αποτελείται από 7 τακτικά μέλη, πέντε από τα οποία διορίζονται από την κυβέρνηση και από τα άλλα δύο, το ένα εκπροσωπεί την εργοδοσία και το άλλο τους εργαζόμενους. Ο εργοδότης καταθέτει το φάκελο με όλα τα οικονομικά, φορολογικά και επενδυτικά στοιχεία της εταιρίας/ ομίλου, το κόστος εργασίας, στοιχεία για το εργατικό δυναμικό και την αιτιολόγηση για την αναγκαιότητα των ομαδικών απολύσεων. Επίσης, στον φάκελο αυτόν κατατίθενται τα πρακτικά της διαβούλευσης που προηγήθηκαν με τους εργαζομένους. Αν δεν συμφωνήσουν εργοδότης και εργαζόμενοι, το ΑΣΕ πρέπει να εκδώσει αιτιολογημένη απόφαση και να συγκαλέσει συνάντηση όλων των μερών.

Τα οικονομικά στοιχεία που κατατέθηκαν από τη διοίκηση της λιπασματοβιομηχανίας για τις απολύσεις του 2021, αφορούσαν στον ισολογισμό του μακρινού 2014. Ενώ οι παρατηρήσεις και οι καταθέσεις εκατοντάδων σελίδων των εργαζομένων, δόθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή χωρίς έτσι να υπάρχει σκόπιμα ο απαραίτητος χρόνος για να αξιολογηθούν. Με την τακτική αυτή όμως, οι μεν εκλεγμένοι κρατικοδίαιτοι ψηφοφόροι της κυβέρνησης, μέλη του ΑΣΕ, δε χρειάστηκε να μελετήσουν τίποτε για μια απόφαση που ήταν προεξοφλημένη, οι δε εργαζόμενοι, δεν μπόρεσαν να καταθέσουνε τα δικά τους στοιχεία και να υπερασπιστούν στοιχειωδώς τα εργασιακά τους δικαιώματα. Είναι ενδεικτικό το γεγονός, ότι στη συνεδρίαση του ΑΣΕ κλήθηκε να καταθέσει από την έναρξη της συνεδρίασης μόνο η εργοδοτική πλευρά. Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες και με απούσα την εκπροσώπηση των εργαζομένων, το ΑΣΕ προχώρησε στην έγκριση των μαζικών απολύσεων υπό την εποπτεία της Γ.Γ. του υπουργείου εργασίας κ. Στρατινάκη.

Με μια ακόμη παρένθετη εταιρία, ο Λαυρέντης αποποιήθηκε των χρεών της και κατάφερε επιτέλους με τη βοήθεια του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, να πραγματοποιήσει τις ομαδικές απολύσεις που πάλευε από το 2016. Μάλιστα, η απόφαση αυτή έρχεται κόντρα και στον εξωδικαστικό συμβιβασμό που είχαν κερδίσει οι εργαζόμενοι, ο οποίος υποχρέωνε την εταιρία να τους μεταβιβάσει με το ίδιο εργασιακό καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στις νέες εταιρίες, ενώ αναγνώριζε όλες τις παρένθετες εταιρίες που είχε δημιουργήσει ο Λαυρεντιάδης ως μία και τα χρέη σε ασφαλιστικά ταμεία, δημόσιο και πρώτες ύλες κοινά. Ενώ έξι χρόνια οι εργαζόμενοι βρίσκονται εκτός εργασίας, στη θέση τους έβαλαν ανειδίκευτους εργολαβικούς εργαζομένους ορισμένου χρόνου, γεγονός που ήταν γνωστό σε όλα τα μέλη του ΑΣΕ κατά τη συνεδρίαση του τμήματος ελέγχου ομαδικών απολύσεων.

Η παραποίηση των οικονομικών στοιχείων που παρουσίασε η διοίκηση της ΒΦΛ δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Οι εργοδότες συνηθίζουν να αποκρύπτουν την πραγματική οικονομική τους κατάσταση ανάλογα τα συμφέροντα τους. Αυτό είναι κάτι που θα έκανε οποιοσδήποτε απατεώνας, που θέλει να κλέψει το κράτος. Μόνο που η κυβέρνηση της ΝΔ λειτουργεί ως αρωγός των παραβάσεων και των αυθαιρεσιών των εταιριών, που με θρασύτητα πετούν δεκάδες οικογένειες στο δρόμο, στο όνομα του φιλελευθερισμού και της ανάπτυξης. Έτσι, στην περίπτωση των πετρελαίων, η Energean ποτέ δεν παρέδωσε τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία της εταιρίας, παρουσιάζοντας ένα Πρίνο καταχρεωμένο, κερδίζοντας επιχορηγήσεις εκατομμυρίων και προχωρώντας στις μαζικές απολύσεις, σχεδόν, του συνόλου των εργαζομένων των πετρελαίων Καβάλας. Όπως και στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ αποκρύπτει τα πάντα: περιβαλλοντολογική μόλυνση, πραγματικά οικονομικά στοιχεία, καταπάτηση εργασιακών κεκτημένων, προκειμένου να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της. Φυσικά, η μοναδική διέξοδος των εργαζομένων να αντιδράσουν στην εργοδοτική παραβατικότητα και τη συνεργεία του κράτους, είναι τα σωματεία, για αυτό και βάλλονται.

Είναι σημαντική η παρουσία όλων μας στο δικαστήριο ενάντια στις παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις των εργαζομένων της ΒΦΛ. Γιατί η ανοχή και η τυχόν έγκριση των πρώτων ομαδικών απολύσεων θα αποτελέσει ταφόπλακα στις εργατικές διεκδικήσεις και στον αγώνα για την κατάργηση του εργασιακού εκτρώματος του νόμου Χατζηδάκη. Η κοινωνική απραγία και συνενοχή στις πρακτικές Λαυρεντιάδη των παρένθετων εταιριών και των χρεών, αποδυναμώνουν τις εργατικές αντιδράσεις και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση.

Μπορεί οι καταπιεστές να λειτουργούν με μαφιόζικες πρακτικές, αλλά εμείς μιλάμε τη γλώσσα της αλληλεγγύης και του αγώνα απέναντι στους δυνάστες. Είναι αυτονόητο πως το εργασιακό καθεστώς που επιχειρούν να περάσουν κεφάλαιο και κράτος έχει ως συνέπεια τον οικονομικό εξευτελισμό, τη φυσική εξόντωση των εργαζομένων μέσα από εργατικά ατυχήματα και ατέλειωτες υπερωρίες, την καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης. Στήνουμε τα κοινωνικά οδοφράγματα απέναντι στις πολιτικές της εξαθλίωσης και της μόλυνσης του περιβάλλοντος, καλούμε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος να παραστεί στις 24-5-2022 στο δικαστικό μέγαρο της Καβάλας για να δώσουμε ένα τέλος στην πολιτική των ομαδικών απολύσεων.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΓΕΝΝΑ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΏΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΤΗΣ ΒΦΛ, KAVALA OIL, COSCO ΚΑΙ ΛΑΡΚΟ.

ΤΑΞΙΚΉ ΑΝΤΕΠΊΘΕΣΗ ΣΕ ΚΡΆΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΆ

ΑΥΤΌΝΟΜΟ ΣΤΈΚΙ ΚΑΒΆΛΑΣ

Featured post

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΔΕΗ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, 13/05/2022

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ:

Ρήτρα εξαθλίωσης

 

Οι άνθρωποι παραείναι ανθεκτικοί, αυτό είναι το πρόβλημα.

Είναι σε θέση να κάνουν υπερβολικά πολλά σε βάρος του εαυτού τους.

Αντέχουν υπερβολικά πολύ.

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Την δεκαετή οικονομική κρίση και την παρεπόμενη εξαθλίωση και φτωχοποίηση των χαμηλόμισθων και των καταπιεσμένων, διαδέχθηκε η απαράδεκτη διαχείριση της πανδημίας covid – 19 απ’ την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ως γνήσια νεοφιλελεύθερα αρπαχτικά, φρόντισαν παράλληλα να εντείνουν την κρατική καταστολή και αυθαιρεσία, να μοιράσουν με απευθείας αναθέσεις δισεκατομμύρια ευρώ.

Η κυβέρνηση ακολούθησε πιστά μέχρι και σήμερα το προεκλογικό της πρόγραμμα, παραδίδοντας και την ενέργεια, χωρίς κανένα έλεγχο ή περιορισμό, στο Κεφάλαιο. Ιδιωτικοποίησε την Δ.Ε.Η., ξεπουλώντας την, αφού προηγουμένως φρόντισε να εκμηδενίσει την χρηματιστηριακή της αξία, παραχώρησε τον έλεγχο της εταιρίας στους ιδιώτες – μετόχους. Ιδιωτικοποίησε τον Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε., μετακυλίοντας εξ ολοκλήρου το κόστος και το επιχειρηματικό ρίσκο στους καταναλωτές.

Στο όνομα της δήθεν Πράσινης Ανάπτυξης, εξήγγειλε ένα σχέδιο βίαιης μετάβασης από την εξόρυξη Λιγνίτη στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, με σκανδαλώδεις συμβάσεις ανάθεσης, παραχώρησης, απορρόφησης ευρωπαϊκών κονδυλίων από τους γνωστούς ημέτερους. Προφανώς, δεν πρόκειται για Πράσινη Ανάπτυξη, αλλά για Πράσινο Καπιταλισμό ή καλύτερα Πράσινη Ληστεία. «Αξιοποιώντας» τους περιορισμούς που επέβαλε η ίδια η κυβέρνηση λόγω πανδημίας και την στήριξη των μπουκωμένων από χρήμα Μέσων Μαζικής Εξαθλίωσης, χωροθέτησε με συνοπτικές διαδικασίες περιοχές, ακόμη και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, ως χώρους εγκατάστασης Α.Π.Ε., γνωρίζοντας εκ των προτέρων την ανεπαρκή απόδοσή τους. Κατήργησε χωρίς κανένα σχεδιασμό μονάδες εξόρυξης λιγνίτη, μέχρι κι αυτές που είχαν ολοκληρωθεί πρόσφατα με χρήματα του ελληνικού λαού, βυθίζοντας χωρίς καμία πρόβλεψη ή στήριξη ολόκληρες περιοχές της Ελλάδας στην ανεργία και στην οικονομική ανέχεια (βλέπε Κοζάνη, Πτολεμαϊδα).

Πρωτίστως, όμως, παραδίδοντας τον έλεγχο των τιμών αγοράς και πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας στους δικούς της εκλεκτούς, δημιούργησε μία πρωτοφανή εξάρτηση της χώρας από το φυσικό αέριο ως κύριο καύσιμο (36 % επί του συνόλου) παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Δεν μπορεί να μας αφορά ως πολιτικές οντότητες το εκβιαστικό ψευδοδίλημμα λιγνίτης ή Α.Π.Ε., καθώς και στις δύο περιπτώσεις ούτε η παρούσα κυβέρνηση αλλά ούτε και οι όμιλοι που επιχειρούν στον τομέα των Α.Π.Ε. ενδιαφέρονται για την προστασία του περιβάλλοντος ή του καταναλωτή, παρά μόνο για την συσσώρευση κερδών επ’ ωφελεία του Κεφαλαίου.

Το κόμμα των αρίστων, το οποίο χρωστά εκατομμύρια ευρώ για ρεύμα, δεν υπήρχε περίπτωση να ενδιαφερθεί για τις υπέρογκες χρεώσεις που εδώ και χρόνια επιβαρύνουν τους λογαριασμούς των καταναλωτών. Συνεχίζει ο φορολογούμενος να πληρώνει σε κάθε λογαριασμό απίστευτες χρεώσεις, άσχετες τις περισσότερες φορές με το ηλεκτρικό ρεύμα, όπως ΕΡΤ, δημοτικά τέλη, δημοτικούς φόρους, τέλος ακίνητης περιουσίας. Συνεχίζει, όμως, να πληρώνει και χρεώσεις που θα έπρεπε να αφορούν αποκλειστικά στο Κράτος και στους Επενδυτές της Ενέργειας και ω του θαύματος, καταλήγουν ως υποχρέωση του καταναλωτή, όπως π.χ. χρεώσεις του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς και του Δικτύου Διανομής (το κόστος του οποίου είναι πάνω από το 30% του εκάστοτε λογαριασμού), χρεώσεις σχετικές με την διαβόητη ρήτρα αναπροσαρμογής CO2 (που έχει προβλεφθεί χωρίς σαφή κριτήρια ούτε έγνοια για το δημόσιο συμφέρον).

Στα πλαίσια της στοχευμένης ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας, η κυβέρνηση ξεπούλησε την Δ.Ε.Η. για ψίχουλα, επέτρεψε, με το πρόσχημα της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία, τον ασύδοτο πλουτισμό των τεσσάρων μεγάλων εταιριών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος (Δ.Ε.Η., ΗΡΩΝ, PROTERGIA, ELPEDISON), των golden boys και των παρατρεχάμενών τους.

Εδώ και αρκετούς μήνες, οι χρεώσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος γονατίζουν την πλειοψηφία της κοινωνίας. Η Ελλάδα αναδεικνύεται πρωταθλήτρια σε ακρίβεια στην μέση ετήσια τιμή στην Ευρώπη. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται και αναμένεται να οξυνθεί ακόμη περισσότερο, εξαιτίας δήθεν των επιπτώσεων του πολέμου στην Ουκρανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι την 8η Μαρτίου 2022, λίγες ημέρες μετά την εισβολή της Ρωσίας, η μέση τιμή ανά μεγαβατώρα στη χώρα μας εκτοξεύεται στα 427 ευρώ, την ώρα που οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι και ο πληθωρισμός ,τον Απρίλιο σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ,έσπασε το φράγμα του 10% για πρώτη φορά ύστερα από 28 χρόνια.

Οι έλληνες ολιγάρχες του ενεργειακού τομέα, με τη σύμπραξη του Κράτους, μεθόδευσαν τα τελευταία χρόνια το νομοθετικό πλαίσιο για τη νόμιμη ασιχροκέρδεια στις πλάτες ενός ολόκληρου λαού. Στις 18.6.2018 ιδρύεται το «Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας Α.Ε.» (Ε.Χ.Ε.Α.Ε.), το οποίο όρισε η Ελληνική Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) ως Διαχειριστή Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας. Μέτοχοι του χρηματιστηρίου ενέργειας είναι : ΛΑΓΗΕ (22 %), ΑΔΜΗΕ (20 %), ΔΕΣΦΑ (7 %), Χρηματιστήριο Αθηνών (21 %), Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (20 %), Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου (10 %). Από αυτό το Χρηματιστήριο Ενέργειας περνά το 100 % της παραγόμενης και πωλούμενης ενέργειας ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ στο σύνολο των υπολοίπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ηλεκτρική ενέργεια που περνά μέσω χρηματιστηρίων τους αντιστοιχεί σε κλάσμα της παραγωγής που φτάνει το ανώτατο στο 30 %. Το κρίσιμο όμως στοιχείο που εκτοξεύει την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος είναι ότι αυτή διαμορφώνεται όχι από το μίγμα της παραγωγής του, όπως θα ήταν λογικό, αλλά από το ακριβότερο τμήμα του μίγματος, δηλαδή το φυσικό αέριο.

Στις 16.3.2020, κατόπιν έγκρισης της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, λειτουργεί η Ενεργειακή Χρηματοπιστωτική Αγορά ως Διαχειριστής Αγοράς Παραγώγων Ενέργειας. Στην ουσία, πρόκειται για μια ολιγομελή λέσχη εταιριών, που καθορίζει σε ημερήσια βάση την τιμή του αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας, με όρους σκληρού χρηματιστηριακού τζόγου.

Από τον Δεκέμβριο του 2020 ξεκίνησε να εφαρμόζεται το “target model”, ένας νέος τρόπος τιμολόγησης και αγοράς ρεύματος από τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, με βάση, όπως προείπαμε, την τιμή του φυσικού αερίου. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να δημιουργούν, όποτε το επιθυμούν οι ίδιοι, τεχνητές ελλείψεις στο σύστημα ηλεκτροδότησης, πουλώντας αυτοί στη συνέχεια το ρεύμα σε ανεξέλεγκτες τιμές. Έτσι, μέσα σε λίγους μήνες εκτόξευσαν τις τιμές του πωλούμενου από αυτούς ηλεκτρικού ρεύματος, ακόμη και στο δεκαπλάσιο, φτάνοντας τον Δεκέμβριο του 2021 έως και τις 3000 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Ενώ, λοιπόν, ήδη χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, εν όψει της διεθνούς ανόδου της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, θεσμοθέτησαν ήδη πλαφόν στην τιμή λιανικής πώλησης του ηλεκτρικού ρεύματος, η ελληνική κυβέρνηση δεν έπραξε οτιδήποτε προς την κατεύθυνση αυτή.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, για να είναι σίγουρη ότι η αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή για την εποπτεία και έλεγχο της Ενέργειας, δηλαδή η Ρ.Α.Ε, δεν θα κάνει το παραμικρό για να εμποδίσει όλο αυτό το φαγοπότι, φρόντισε και διόρισε ως μέλη της κόρες, κουμπάρους, ανηψιούς. Πράγματι, η ΡΑΕ, ούσα άφαντη τα τελευταία χρόνια, έστησε κόκκινο χαλί στο καρτέλ των ευνοούμενών της εταιριών ενέργειας, οι οποίες κέρδισαν, ιδίως τον τελευταίο χρόνο, δισεκατομμύρια ευρώ. Απέφυγε οποιονδήποτε έλεγχο, για πρόστιμα ούτε λόγο. Όταν πριν ένα μήνα η αγανάκτηση του κόσμου ξεπέρασε κάθε όριο, η Ρ.Α.Ε. ανακοίνωσε ότι «βρισκόμαστε στο πλευρό του Έλληνα Καταναλωτή και ειδικά των ευπαθών ομάδων που μαστίζονται από την σημερινή ενεργειακή κρίση, θα ερευνήσουμε τυχόν παραβάσεις του Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας». Το αστείο ολοκληρώθηκε με την δήλωση Μητσοτάκη, ο οποίος, αφού πέταξε ψίχουλα επιδότησης των λογαριασμών τύπου 39 Ευρώ, δήλωσε ότι έδωσε εντολή στη Ρ.Α.Ε. να ερευνήσει τυχόν υπερκέρδη των εταιριών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τα οποία θα φορολογήσει 90 %, για να επιστρέψουν στον ελληνικό Λαό, δηλαδή ο ορισμός του εμπαιγμού. Μέχρι και σήμερα, δεν έχει παραδώσει η ΡΑΕ το πόρισμα υπολογισμού των υπερκερδών, ούτε βεβαίως αναμένεται κάποια σοβαρή εξέλιξη στο θέμα αυτό. Αντίθετα, ήρθαν στην επιφάνεια πλείστα όσα παραδείγματα ακραίου πλουτισμού των στελεχών των εταιριών παραγωγής ηλ. ενέργειας, με αποκορύφωμα αυτό του Προέδρου της Δ.Ε.Η. Γεωργίου Στάσση, ο οποίος, αφού έδωσε ανεξέλεγκτα μπόνους αμοιβών στο ίδιο του τον εαυτό ύψους μόνο για το τελευταίο έτος 360.000 Ευρώ, χτίζει βίλλα πολυτελείας στη Τζιά.

Οι τελευταίες πανηγυρικές ανακοινώσεις της κυβέρνησης για δήθεν στήριξη της κοινωνίας απέναντι στην λαίλαπα των τεράστιων αυξήσεων της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος όχι μόνο δεν λύνουν το πρόβλημα, αντιθέτως νομιμοποιούν την αισχροκέρδεια των μεγαλοπαραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας. Η δήθεν αναδρομική επιστροφή των υπερχρεώσεων για το χρονικό διάστημα από Δεκέμβριο του 2021 έως και τον Μάϊο του 2022 αντιστοιχεί σε ένα μικρό μέρος όσων καταλογίσθηκαν στους λογαριασμούς των καταναλωτών με όριο επιστροφής των χρημάτων τα εξακόσια ευρώ. Για το επόμενο χρονικό δε διάστημα των έξι μηνών ή του ενός έτους, αντί η κυβέρνηση να βάλει άμεσα πλαφόν στις χρεώσεις των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας, αποκαθιστώντας έτσι την εγκληματική της σύμπραξη στην αισχροκέρδειά τους, επιμένει να επιδοτεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τα χρήματά μας, τις αυθαίρετες κοστολογήσεις που θα προκύψουν στο μέλλον, νομιμοποιώντας δηλαδή το υπάρχον «χρηματιστηριακό» σύστημα προσδιορισμού της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και τα υπερκέρδη από αυτή. Ούτε λόγος βέβαια για την κοροϊδία της επιστροφής των υπερκερδών των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας με την φορολόγησή τους σε ποσοστό 90 % για το προηγούμενο χρονικό διάστημα των επτά μηνών. Είμαστε βέβαιοι ότι οι υπηρέτες της Ρ.Α.Ε. θα εμφανίσουν με τη βοήθεια της «δημιουργικής» λογιστικής ελάχιστα χρηματικά ποσά προς φορολόγηση, συνεχίζοντας τον εμπαιγμό της κοινωνίας και στο θέμα αυτό.

Στο ίδιο κόλπο φαίνεται να είναι και οι συνδικαΛΗΣΤΕΣ των πρώην δημόσιων εταιριών Δ.Ε.Η.. Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε. και Α.Δ.Μ.Η.Ε. Δεν άνοιξαν το στόμα τους, όταν ξεπούλησαν τις εταιρίες, δεν άνοιξαν το στόμα τους, όταν διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις. Δεν άνοιξαν το στόμα τους κάθε φορά που υπήρξαν νεκροί εργάτες. Δεν άνοιξαν το στόμα τους, όταν κόβαν το ρεύμα σε ανασφάλιστους, ανάπηρους, ασθενείς, άνεργους, χαμηλοσυνταξιούχους. Δεν άνοιξαν το στόμα τους όταν τα αφεντικά τους πριμοδοτούσαν τον ίδιο τους τον εαυτό. Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν θα το ανοίξουν και τώρα. Γι’ αυτό είναι ανάγκη όλοι οι εργαζόμενοι στις εταιρίες – παρόχους ηλεκτρικού ρεύματος να οργανώσουν ξανά τους εργασιακούς τους χώρους, να βγουν να μιλήσουν με απλά λόγια στο Λαό και να αποκαλύψουν τη ληστεία των αφεντικών τους πριν είναι αργά, πριν δηλαδή εισπράξουν οι ίδιοι την οργή του κόσμου.

Ποια είναι λοιπόν η κατάσταση σήμερα ;

Αυξάνονται κατά είκοσι περίπου χιλιάδες κάθε μήνα οι διακοπές της ηλεκτροδότησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών, οι απλήρωτοι λογαριασμοί, διακανονισμένοι ή μη, αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας βιώνουν τη βίαιη φτωχοποίησή τους, στερούμενοι ακόμη και του αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας για κάθε βασική τους ανάγκη.

Οι αυτονόητες ανάγκες των απλών πολιτών, μεταξύ των οποίων και η πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια, δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαρτώνται από τις μεθοδεύσεις των κυβερνητικών επιλογών ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες ξεκάθαρα προωθούν τον αισχρό πλουτισμό των μεγαλοεργολάβων της ενέργειας και αδιαφορούν για την αξιοπρέπειά μας.

Οι δήθεν λύσεις που προσφέρει μέχρι σήμερα ως παυσίπονα η κυβέρνηση, δηλαδή επιδοτήσεις για γέλια στον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος ή η χορήγηση επιδόματος ακρίβειας 300 Ευρώ, δεν μπορούν να βοηθήσουν στην καθημερινή αντιμετώπιση των παγίων εξόδων, έστω και ελάχιστα. Αντιθέτως, είναι σαφές ότι επιθυμούν πολίτες φτωχοποιημένους ή οικονομικά εξοντωμένους και γι’ αυτό ευάλωτους σε κάθε κυβερνητική επιλογή, ανίκανους να αντιδράσουν στο σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων που προωθούν.

Το πρόβλημα είναι ήδη οξύτατο και θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέλλον. Η κυβέρνηση έχει κάνει τις επιλογές της και αυτές δεν είναι η κοινωνία, αλλά τα νεοφιλελεύθερα αφεντικά της.

Η τραγική αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας εντάσσεται σε μία συντονισμένη επίθεση στα λαϊκά στρώματα, που στόχο έχει την πλήρη οικονομική εξαθλίωσή μας. Δεν είναι μόνο οι υπέρογκες αυξήσεις στους λογαριασμούς του ρεύματος, αλλά και η απίστευτη ακρίβεια σε όλα τα είδη και μάλιστα βασικής ανάγκης, η κατακόρυφη αύξηση των ενοικίων, η καθήλωση των μισθών, η εκτόξευση του πληθωρισμού που ροκανίζει τα ελάχιστα εισοδήματά μας. Εντείνεται, λοιπόν, η επίθεση του Κεφαλαίου απέναντι στους ευάλωτους, επιθυμώντας να μας εγκλωβίσει στη μέγγενη της επιβίωσης, χωρίς κανένα περιθώριο αξιοπρέπειας, διεκδικήσεων. Για το Κεφάλαιο η εύρωστη διαβίωση των από κάτω δεν έχει καμία σημασία, προέχει κυρίως η παγκόσμια αναδιάταξη του ενεργειακού χάρτη, η εξυπηρέτηση των οικονομικών στόχων των πολυεθνικών. Αυτοί καθορίζουν τα μέσα παραγωγής, τις τιμές των αγαθών και των προϊόντων, τα σύνορα των χωρών και έτσι θέλουν να συνεχίσουν. Οι πολεμικές επιχειρήσεις σε όλα τα σημεία της γης, βεβαίως και στην Ουκρανία, αυτό επιδιώκουν.

Χρέος μας δεν είναι τα υπερκέρδη των εταιριών ενέργειας, αλλά η άμεση κινητοποίηση, η άμεση αντίσταση. Ως κομμάτι του ανταγωνιστικού κινήματος, είναι σαφές το πολιτικό πλαίσιο που οφείλουμε να κινηθούμε για άλλη μία φορά. Να οργανώσουμε κοινότητες αγώνων για την ανακατάληψη της ζωής μας, να αρθρώσουμε πολιτικό λόγο με ταξικά χαρακτηριστικά και αλληλεγγύη, να αντεπιτεθούμε επιτέλους στις βάρβαρες πρακτικές του Κεφαλαίου και των υπηρετών του που λεηλατούν την αξιοπρέπειά μας.

Το ρεύμα, όπως και το νερό, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα. Είναι αποκλειστικά και μόνο κοινωνικό αγαθό, που δεν πρέπει να το στερείται κανένας άνθρωπος, κανένα νοικοκυριό.

Ας μην γίνουμε φρόνιμοι θεατές της εξαθλίωσής μας !!

Καμιά διακοπή ρεύματος στους ανέργους, τους απολυμένους, τους απλήρωτους, τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Άμεση επιστροφή των παρανόμως εισπραχθέντων από τις υπερχρεώσεις.

Επαναφορά της τιμής ηλεκτρικής ενέργειας στα προ του 2021 επίπεδα.

Αποσύνδεση του λογαριασμού κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας από κάθε μορφής πρόσθετες χρεώσεις υπέρ τρίτων.

Καμία εκχώρηση της ενέργειας στο μονοπωλιακό κεφάλαιο.

Αγώνας για κατοχύρωση της ενέργειας ως κοινωνικό αγαθό.

Αποκλειστικά Κρατικός Φορέας Εποπτείας Ενέργειας, πλήρης αποσύνδεση της Ενέργειας από χρηματιστηριακές πρακτικές.

Μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας με σεβασμό στο περιβάλλον.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ

Featured post

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ Β. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ ✊, ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ, 12/05/2022

Αφισοκόλληση στο κέντρο της πόλης ,για το εφετείο 18 Μάη 2022 Αθήνα των: Σταθόπουλο & Χατζηβασιλειάδη, Καβάλα 12/5/2022

Αυτοκόλλητα στο κέντρο της πόλης ,για το εφετείο 18 Μάη 2022 των Σταθόπουλο & Χατζηβασιλειάδη, Καβάλα 12/5/2022

Featured post

Πανό που αναρτήθηκε για την γυναικοκτονία στο χωριό Πηγές του Ν. Καβάλας, στο Antifa hip Hop live, στις 07/05/2022, στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι του ΔΙΠΑΕ Κακάλας

Ο Γυναικοκτόνος δεν ήταν τέρας , ήταν σύζυγος και ήταν και πατέρας .

Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΜΑΣ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

Featured post

Πανό αλληλεγγύης στο Antifa Hip Hop Live Σάββατο 7/5/2022, στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι του ΔΙΠΑΕ Καβάλας

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟ Θ. ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΗ

Featured post

Πανό αλληλεγγύης σε Σταθόπουλο & Χατζηβασιλειάδη, Antifa Hip Hop live, 07/05/2022

Πανό αλληλεγγύης σε Σταθόπουλο & Χατζηβασιλειάδη, 18 Μάη Εφετείο Αθηνών . Antifa Hip Hop Live Σάββατο 7/5/2022 στις 21:00 στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι του ΔΙΠΑΕ Καβάλας.
ACCION MUTANTE COLLECTIVE
DIY SINCE 2001
Featured post

Aφισοκόλληση free panoulis στο λιμάνι της Καβάλας 28/4/2022 ✊

Πώς να βοηθήσω στην υπόθεση #freepanoulis
 

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ

Κάθε ανάρτηση και αναδημοσίευση έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς κοινοποιεί το ζήτημα της προφυλάκισης και γνωστοποιεί τη σκευωρία της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας. Αν κάποιος/α θέλει υλικό της πρωτοβουλίας για να το αξιοποιήσει, μπορεί να επικοινωνήσει με την Πρωτοβουλία.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Η δημόσια δήλωση αλληλεγγύης με κάθε τρόπο (πανό, αφίσες, τρικάκια, κείμενα συμπαράστασης) είναι βασικός πυλώνας της σύνδεσης του κρατούμενου με το κίνημα. Επίσης αποτελεί πολιτική παρέμβαση ενάντια στο καθεστώς του τρομονόμου 187Α που ποινικοποιεί κοινωνικές, φιλικές, συναδελφικές σχέσεις.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης που έχει δημιουργηθεί για τον Παναγιώτη στηρίζει οικονομικά τις ανάγκες του κρατούμενου. Όποιος/α θέλει να στηρίξει οικονομικά μπορεί να επικοινωνήσει με την Πρωτοβουλία.

ΗΘΙΚΑ

Στέλνοντας αλληλογραφία με απλό ταχυδρομείο. Μπορείτε επίσης να στείλετε φωτογραφίες σε απλή εκτύπωση. Η διεύθυνση αλληλογραφίας είναι:

Παναγιώτης Καλαϊτζής, Φυλακές Κορυδαλλού, Πτέρυγα Δ’

ΤΚ 18122, Αθήνα

Featured post

Προβολή της ταινίας ”DIGGER”, Τρίτη 19/04/2022, στις 21:00, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Digger

του Τζώρτζη Γρηγοράκη

Το πολυβραβευμένο μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Τζώρτζη Γρηγοράκη, είναι μια δυνατή, μεστή ταινία που σκάβει σε βάθος στην ιστορία, τους χαρακτήρες και αποκαλύπτει μια μεγαλύτερη εικόνα που σε αφορά και σε ενδιαφέρει. 10 βραβεία Ιρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Με μια έντονη αίσθηση του τόπου αλλά και της γεωγραφίας των ανθρώπων που τον κατοικούν, η πρώτη μεγάλου μήκους του Τζώρτζη Γρηγοράκη «Digger», χτίζει μαζί το κοντινό πορτρέτο ενός πατέρα κι ενός γιου που προσπαθούν να βρουν ένα κοινό τόπο και να ξαναπιάσουν το νήμα μιας σχέσης που πριν από πολλά χρόνια κόπηκε απότομα.

Ο Βαγγέλης Μουρίκης κι ο Αργύρης Πανταζάρας (εξαιρετικοί και οι δυο στην αποτύπωση στην οθόνη, ανδρών που δυσκολεύονται να ανοιχτούν μα που οι ηθοποιοί που τους υποδύονται βρίσκουν τρόπους να σε κάνουν να κοιτάξεις βαθύτερα), συναντιούνται στη μέση ενός δάσους στη Βόρεια Ελλάδα, εκεί που ο ένας ζει κι όπου ο άλλος επιστρέφει μετά από χρόνια και μετά το θάνατο της μητέρας του. Ένα ορυχείο καταβροχθίζει την γη γύρω από το δάσος που ανήκει στον πατέρα κι εκείνος είναι από τους τελευταίους που αντιστέκονται στην επέλαση του. Ο γιος βλέπει την άρνηση του πατέρα του να πουλήσει το κτήμα του στην εταιρεία σαν μια κούφια πράξη ανόητης αντίστασης αλλά μένει εκεί ελπίζοντας να τον μεταπείσει.

Ο Τζώρτζης Γρηγοράκης συνοψίζει τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο με ενδιαφέροντα και διακριτικό τρόπο, ο ένας καβαλάει και φροντίζει τη μηχανή του, ο άλλος, προτιμά τα άλογα, ο πατέρας μοιάζει ριζωμένος στη γη του σαν δέντρο, ο γιος θέλει να πετάξει μακριά σαν πουλί. Σκηνοθετημένο σχεδόν σαν ένα χαμηλότονο γουέστερν, σε ένα Ελντοράντο όπου κανείς εκτός από λίγους δεν πλουτίζει, το «Digger» δοκιμάζει να χαρτογραφήσει το ενδιάμεσο ανάμεσα στο «μικρό» ενός προσωπικού δράματος και το «μεγάλο» του περιβαλλοντικού μηνύματος σε μια ταινία που είναι τοποθετημένη σε μια μεγαλύτερη εικόνα που μπορείς ξεκάθαρα να δεις.

Και το καταφέρνει ακόμη κι αν το σενάριο επιστρέφει περισσότερες φορές από όσες χρειάζεται σε πράγματα που κάνουν ξεκάθαρο το αδιέξοδο των ανθρώπων του τόπου τον οποίο περιγράφει, και δεν βρίσκει πάντα την ιδανική ισορροπία στις διακυμάνσεις της σχέσης πατέρα και γιου. Κι ακόμη κι αν κατά στιγμές το φιλμ κοιτάζει τους ντόπιους με έναν τρόπο που μοιάζει βγαλμένος από μια λίγο διαφορετική ταινία, το ύψος του φιλμ έχει συνοχή, ταυτότητα και μια αφηγηματική γραμμή που έστω κι αν θα μπορούσε να ήταν λίγο πιο τεταμένη, εξακολουθεί να σε ενδιαφέρει και να σε αφορά.

Featured post

Προβολή της ταινίας ”ANNETTE”, Τρίτη 12/04/2022, στις 21:00, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Annette

του Λεός Καράξ

Το μιούζικαλ του Λεός Καράξ και των The Sparks, ένα τραγικό love story, ένα παράδοξο, μαγευτικό έπος για την αγάπη, το μίσος, τη διασημότητα και το femicide.

«Σταματήστε να με κοιτάτε!»

Πώς να το κάνεις αυτό σε μια ταινία τόσο όμορφη, ιδιοσυγκρασιακή, φαντασιακή, που σε κάθε σεκάνς της σου κόβει την ανάσα; Σχεδόν μια δεκαετία μετά το «Holy Motors», μετά από (παραδοσιακές, στο έργο του), καθυστερήσεις, μετά από πανδημίες και την επίσημη πρεμιέρα στις Κάννες και το βραβείο Σκηνοθεσίας, ο Λεός Καράξ επιστρέφει μ’ ένα κράμα σινεμά, αγάπης και οργής που θέτει, απ’ ευθείας, τον θεατή στο εδώλιο, αναγκάζοντάς τον να πάρει αποφάσεις για την κοσμοθεωρία του, την ώρα που μαγεύεται από ένα τραγικό love story.

Αυτή είναι η ιστορία του Χένρι ΜακΧένρι, ενός εριστικού, διανοούμενου, ανερχόμενου stand-up performer, υποβλητικού, κυνικού, οριακά επιθετικού, μιας σύγχρονης εικόνας του γοητευτικού, πολυπρισματικού «κακού». Και της Αν Ντεφρανού, μιας διάσημης σοπράνο, πανέμορφης, γαλήνιας, διαχρονικά θεϊκής. Οι δυο τους ερωτεύονται με πάθος, κάνουν ένα κοριτσάκι, την Ανέτ (η οποία, χωρίς εξήγηση αλλά και με εκπληκτική εξήγηση, είναι μια ξύλινη μαριονέτα) και καθώς τα οικογενειακά βάρη μεγαλώνουν και η φήμη των δυο τραβά αντίθετες κατευθύνσεις, εκείνης προς τον ουρανό, εκείνου προς την κόλαση, η σχέση τους αρχίζει ν’ αποσυντίθεται.

Ο Καράξ βάζει τον θεατή από την αρχή σε μια σύμβαση, σ’ ένα πλαίσιο ξεκάθαρα meta: στην αριστουργηματική έναρξη της ταινίας, που σε οδηγεί σε κλάματα χωρίς κανέναν άλλο λόγο παρά τα βαθύτερα ένστικτα της συνενοχής και της αγάπης, ο ίδιος και οι συντελεστές της ταινίας ετοιμάζονται για να μας αφηγηθούν το παραμύθι τους. Αυτό εδώ είναι ένα θέαμα, μαγικό κι υπερβατικό, καμία σχέση δεν έχει με τον ρεαλισμό, εκτός από τις ιδέες που θέλει να μεταφέρει: αυτές είναι πέρα για πέρα αληθινές.

Η έμφαση στην ταινία είναι στον ήχο. Όχι μόνο γιατί ο Καράξ, αντί για την «καρέκλα του σκηνοθέτη» κάθεται σε μια κονσόλα, όχι μόνο γιατί αυτή είναι μια από τις λίγες φορές που συνειδητοποιείς αυθόρμητα την αξία του ηχητικού μοντάζ μιας ταινίας, αλλά γιατί είναι ένα απόλυτο μιούζικαλ. Με τη μουσική και το σενάριο / λιμπρέτο γραμμένο από τους εκλεκτικούς Sparks, η κάθε λέξη, ο κάθε φθόγγος, η κάθε ανάσα, λέγονται μελωδικά, σ’ ένα ατονάλ σύνολο από το οποίο ξεχωρίζει μόνο ένα τραγούδι, το We Love Each Other so Much.

Ένα τραγουδιστό love story, θα μπορούσε κανείς να σταθεί μόνο εκεί και να θεωρήσει την «Annette» μια απλοϊκή ταινία σε πληθωρική φόρμα. Αλλά το conceptual παραμύθι στου Καράξ είναι τόσο πιο σύνθετο. Μέσα στο σύμπαν των ηρώων του, τις φουρτουνιασμένες θάλασσες, τις έρημες ακτές, το μπρουταλιστικό σπίτι και τον μαγικό κήπο όπου τα φυτά μοιάζουν να επεκτείνονται ασταμάτητα, καταγράφονται κάποια από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της δικής μας ιστορίας.

Με πάθος και μια μεγαλειώδη εικαστικότητα, η «Annette» θα μιλήσει για την εγκληματική αλαζονεία του καλλιτέχνη, την εύκολη συγχώρεση που παρέχει το κοινό στις αμαρτίες του, την ελαφρότητα της κριτικής και, ακόμα συγκλονιστικότερα, για τα femicides, το νέο κύμα δολοφονιών γυναικών από τους συντρόφους τους, βασισμένων σε ένα πατριαρχικό μοντέλο ανατροφής στο οποίο καλύτερο είναι εκείνη να μην τολμήσει ποτέ να είναι πιο ικανή, πιο πετυχημένη, πιο καλλιεργημένη, πιο…

Όσο η Μαριόν Κοτιγιάρ – με, ουσιαστικά, μόνο μία μεγάλη δική της σκηνή που αποδίδει εκπληκτικά – αξιοποιεί τη δική της, πραγματική φήμη και αίγλη για να ταυτοποιήσει την Αν, όσο ο Σάιμον Χέλμπεργκ κρατά ένα δεύτερο αλλά κομβικό ρόλο, που εναλλάσσει δεξιοτεχνικά το comic relief με το, σπάνιο, αίσθημα ευθύνης, είναι ο Ανταμ Ντράιβερ που ξεδιπλώνει μια τρομακτική δύναμη, μεταμορφώνεται σε πέντε διαφορετικά πλάσματα, σαρώνει την οθόνη με ζωϊκό μαγνητισμό, απέχθεια και τρυφερότητα, ένας ήρωας αντιπαθής κι εθιστικός, επικίνδυνος.

Η «Annette» απαντά μόνο σ’ όσους δεχτούν από την αρχή τις συμβάσεις που ζητά. Μπερδεμένη, μ’ ένα δεύτερο μέρος (των σόου της μικρής Ανέτ) που, αδικαιολόγητα, τείνει στην μπαναλιτέ, αποζημιώνει με το φινάλε της, από εκείνα που σε σημαδεύουν στο σινεμά και που θες να βλέπεις και να ξαναβλέπεις, για να είσαι σίγουρος ότι μπορείς, ότι τα κάνεις δικά σου, ότι βλέπεις την αλήθεια, ή ότι βλέπεις τις μάσκες τη στιγμή που αλλάζουν. «Σταματήστε να με κοιτάτε!», λέει ο performer Χένρι ΜακΧένρι: μόνο που, για μια φορά, δεν μπορείς να σταματήσεις, από την ομορφιά, από την αποκάλυψη ενός οράματος, από τη συνειδητοποίηση ότι το να κοιτάς είναι, τελικά, ο ρόλος σου.

Featured post

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”THE TRAGEDY OF MACBETH”, ΤΡΙΤΗ 05/04/2022 ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

The Tragedy of Macbeth

του Τζόελ Κοέν

Η πρώτη solo ταινία του Τζόελ Κοέν, η νέα διασκευή του Μάκβεθ του Σέξπιρ, είναι μια ταινία απόλυτα πρωτότυπη και, μαζί, απόλυτα συνυφασμένη με το θρύλο, αλλά και με το «κοενικό» σύμπαν. 

Γιατί ο Τζόελ Κοέν να θέλει να κάνει μόνος του ταινία; Γιατί να θέλει να καταπιαστεί με τη μεγάλη τραγωδία του Σέξπιρ, την καταραμένη, πώς μπορεί να την κάνει δική του και, μάλιστα, κρατώντας στο ακέραιο το πρωτότυπο κείμενο, με τη βαριά, πυκνή, δαιδαλώδη, παλιά αγγλική γλώσσα που από μόνη της προκαλεί δέος; Και όμως, όλες οι απαντήσεις κι όλος ο θαυμασμός βρίσκονται στα 100 λεπτά ενός ασπρόμαυρου, πολυσύνθετου και απλούστατου έπους.

Ο Τζόελ Κοέν, λοιπόν, παρουσιάζει τον δικό του Μάκβεθ, την τραγωδία του, τόσο… τραγική που προσθέτει τη λέξη και στον τίτλο. Ο ήρωάς του, ο δεινός πολεμιστής κι έντιμος υποτελής του βασιλιά του, μεταμορφώνεται, με τη βοήθεια της Λαίδης του, σε αχόρταγο λάτρη της εξουσίας που, για να την εξασφαλίσει, σκορπίζει το θάνατο στους ανθρώπους που τίμησε και, τελικά, στον εαυτό του. Το κεντρικό ζευγάρι της ιστορίας είναι, εδώ, αρκετά πιο ανθρώπινο: φιλόδοξοι, εκείνος αρχικά κατακεραυνωμένος από τύψεις, εκείνη γεμάτη αγάπη για τον άνθρωπό της που θέλει να δει να φτάνει ψηλά. Ένα ζευγάρι δολοπλόκο, φονικό, αλλά, ταυτόχρονα, μονιασμένο, συντροφικό. Ο Κοέν δεν θέλει να χτίσει σύμβολα – θέλει να μιλήσει (και) για τα απανταχού καταστροφικά power couples, στις υψηλότερες βαθμίδες της σύγχρονης πολιτικής σκηνής, που τρεφόμενα από την αλαζονεία τους πνίγουν την κοινωνία τους στο ζόφο.

Για την αισθητική της ταινίας του, ο Κοέν δεν προδίδει το παρελθόν του. Ανέκαθεν geek του σινεμά, χρησιμοποιώντας το μεγαλείο του φωτογράφου Μπρουνό Ντελμπονέλ κι ένα εκπληκτικό σκηνογραφικό τμήμα, ξεδιπλώνει την κλασική φόρμα του εξπρεσιονισμού, γεμίζοντας τα πλάνα του σκιές, φυλακές, απειλές, αντιθέσεις, ήσυχο τρόμο. Ταυτόχρονα, όμως, λες σαν ένα φόρο τιμής στο σινεμά του Ορσον Γουελς, γυρίζει σε στούντιο, με σκηνικά που καμαρώνουν τη δισδιάστατη φύση τους, θεατρικά, «χειροποίητα» σαν ένα b-movie φτιαγμένο με πάθος.

Μέσα σ’ αυτό, ακριβώς, το εμφανώς κατασκευασμένο περιβάλλον, ο Κοέν επικεντρώνει μόνο, πάντα, στα πρόσωπα, στους διαλόγους και στις αλλεπάλληλες συντριβές τους. Ζωντανά, εκφραστικά πρόσωπα μέσα σ’ ένα «χάρτινο» σκηνικό, έχουν τη δυνατότητα ν’ ανασάνουν, να εκφραστούν, να δώσουν στο θεατή τη συγκέντρωση και το χρόνο που έχει ανάγκη, για να καταλάβει, να συνειδητοποιήσει, να συλλογιστεί το ανεπανάληπτο κείμενο: να νιώσει και να μην μπερδευτεί, ν’ ακούσει και, επιτέλους, ν’ αναλογιστεί.

Απόλυτα συντονισμένοι μ’ αυτή την επιλογή είναι οι ηθοποιοί του. Από τον Πόρτερ του Στίβεν Ρουτ που, στη μόνο μία, σχεδόν, σκηνή του, συμπυκνώνει το μαύρο κωμικό στοιχείο, την ειρωνεία και τον αγνό συναισθηματισμό της λαϊκής σοφίας, ως την απόκοσμη παρουσία της Κάθριν Χάντερ στο ρόλο και των τριών Μαγισσών, πλάσματα ανατριχιαστικά και καθηλωτικά όπως, ίσως, ποτέ δεν έχουν περάσει στην οθόνη ή στο θέατρο. Η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ κρατά τη Λαίδη της στο μεταίχμιο της κατίνας-νοικοκυράς και της μοιραίας ηγεμόνισσας, με τρόπο που στην αρχή μοιάζει «λίγος», αλλά προοδευτικά αναδεικνύει τη σημασία του. Όσο για τον Ντενζέλ Γουόσινγκτον, που με τρόπο θαυμαστό κάνει το σεξπιρικό λόγο δικό του χωρίς ν’ αλλάξει ίχνος από την αμερικανική προφορά του, δίνει μια ερμηνεία που θα μείνει στην Ιστορία – πρώτα ευάλωτος, ενοχικός, ευαίσθητος, σιγά-σιγά εγκλωβισμένος στις μακιαβελικές αποφάσεις του, μεθυσμένος από τη δύναμη της εξουσίας, κατεστραμμένος και καταστροφικός από τις ίδιες του τις επιλογές κι όλ’ αυτά με μια σπάνια φυσικότητα κι εσωτερικότητα.

Μια ταινία βασισμένη σ’ ένα κλασικό μύθο (για να μην πούμε και σε μια πραγματική, άλλωστε, προσωπικότητα), κατασκευασμένη έντεχνα αλλά με λατρεία στα b-movies, που μιλά για το τίμημα της ζωής και του θανάτου, για τη διαφθορά και την τιμωρία της. Σ’ ένα κόσμο όπου… fair is foul and foul is fair. Αυτό ήταν πάντα το σινεμά των αδελφών Κοέν κι αυτό είναι και τώρα, έστω με τον ένα μόνο στο τιμόνι, έστω ντυμένο με πορφύρα και με αίμα και με κορώνα στο κεφάλι.

Featured post

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΑΛΑΪΤΖΗ

Το απόγευμα της Τρίτης 8/2 προσάγεται από την αντιτρομοκρατική ο Παναγιώτης Καλαϊτζής έξω από το σπίτι της συντρόφου του. Η προσαγωγή μετατρέπεται σε σύλληψη και μαζί με 2 ακόμη άτομα βρίσκονται να κατηγορούνται αρχικά για την υπόθεση τοποθέτησης εμπρηστικού μηχανισμού στο Ίδρυμα εθνικού και θρησκευτικού προβληματισμού και μετέπειτα για συμμετοχή στην οργάνωση Αναρχική Δράση.

Στις καταθέσεις της αντιτρομοκρατικής το όνομα του Παναγιώτη δεν θα αναφερθεί ούτε μια μία φορά. Μοναδικό στοιχείο για τις κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν ήταν η σύνδεση με το σπίτι στο οποίο βρέθηκαν τα ευρήματα και το οποίο είχε παραχωρήσει  τις ημέρες πριν και κατά τη διάρκεια της σύλληψης του σε έναν από τους έτερους συλληφθέντες για να περάσει την καραντίνα του επειδή είχε νοσήσει με covid 19. Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού του και οι γείτονες του θα βεβαιώσουν πως ο Παναγιώτης συχνά έμενε με στο σπίτι της συντρόφου του. Όλα αυτά όμως φάνηκε πως δεν είχαν καμία αξία για την «δικαιοσύνη»: Θα κριθεί προφυλακιστέος με την κατηγορία μέλους «τρομοκρατικής οργάνωσης».

Δεν θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε το ποιόν του Παναγιώτη. Μας αρκεί που το γνωρίζουμε εμείς. Αυτό όμως που δεν μπορούμε να ανεχτούμε είναι το πως αρκεί μια φιλική και συναδερφική σχέση για εμπλοκή σε μια «τρομοκρατική οργάνωση». Πως μπορεί να απαγγέλονται κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες χωρίς να υπάρχει καν αναφορά του ονόματος ενός ανθρώπου στις καταθέσεις των κατήγορων. Δεν είναι ούτε η πρώτη αλλά δυστυχώς ούτε και η τελευταία φορά που οι δικαστικές αρχές αφαιρούν την ελευθερία ανθρώπων λόγω φιλικών ή συντροφικών σχέσεων. Ο κατάλογος είναι μακρύς και το πρόσφατο παρελθόν (βλέπε υπόθεση Ηριάνας) μας έχει δείξει πως αργά ή γρήγορα αυτές οι κατηγορίες πέφτουν και κοινωνικά (το σημαντικότερο) αλλά και νομικά. Κάποιοι θα αναφωνήσουν πως βαρέθηκαν να ακούνε για αστυνομικές σκευωρίες. Εμείς θα απαντήσουμε πως βαρεθήκαμε το τσουβάλιασμα ανθρώπων υπό την ομπρέλα φανταστικών εγκληματικών οργανώσεων, τα καρμπόν κατηγορητήρια και τις μετά «θανάτου» συγγνώμες για λάθη που οδηγούν σε προφυλακίσεις. Και γνωρίζοντας το ρυθμό με τον οποίο κινούνται τα δικαστήρια οι προφυλακίσεις αυτές μπορεί να διαρκέσουν πάνω από 1 χρόνο…

Δημοσιεύουμε αυτή τη σειρά γεγονότων σαν φίλοι και συγγενείς και σύντροφοι του Παναγιώτη για να βάλουμε τον καθένα στη θέση του αλλά και στη δική μας. Δημοσιεύουμε αυτή τη κωμικοτραγική ιστορία για να δείξουμε το πως από τη μια μέρα στην άλλη ένας άνθρωπος μπορεί να στερηθεί την ελευθερία του αλλά και οι φίλοι και συγγενείς του να χάσουν τη συντροφιά του, την παρέα του… Και κλείνουμε με μια υπόσχεση… Δεν θα αφήσουμε ούτε μια ώρα να πάει χαμένη χωρίς να την αφιερώσουμε στην ανάδειξη αυτής της σκευωρίας. Δεν θα κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω πριν να έχουμε τον Πάνο και πάλι δίπλα μας, ελεύθερο έστω και μέσα σε αυτή την παράνοια καταστολής και ανελευθερίας.

Πρωτοβουλία φίλων /συγγενών/συντρόφων-ισσών.
#freepanoulis

Featured post

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤON ZAK/TH ZACKIE OH ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΗΣ, ΣΑΒΒΑΤΟ 02/04/2022 ΣΤΙΣ 11:00, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΗ, ΚΑΒΑΛΑ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤON ZAK/TH ZACKIE OH ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ
ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΗΣ

~Ο Ζακ πάλευε να φανεί φως μέσα από το πιο πηχτό σκοτάδι. Τον
δολοφόνησαν αυτοί που στέκονται ανήμποροι στο φως, κλεισμένοι στο
κουφάρι τους εντός, ανίκανοι στο όνειρο και την ψυχή με άδειο πετσί
χωρίς πνοή!~

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 ο κοσμηματοπώλης Δημόπουλος, ο μεσίτης
Χορταριάς, οι οκτώ αστυνομικοί κι οι διασώστες του ΕΚΑΒ, ο καθένας με τη
σειρά του και όλοι μαζί καταφέρνουν να οδηγήσουν στον θάνατο έναν
άνθρωπο που δεν χωρά ούτε λίγο στην κανονικότητά τους, τον Ζακ
Κωστόπουλο/ZackieOh. Έναν άοπλο και ακίνδυνο άνθρωπο που, για άγνωστους
μέχρι στιγμής λόγους, εγκλωβίζεται σε κατάσταση πανικού εντός του
κοσμηματοπωλείου επί της οδού Γλάδστωνος, στο κέντρο της Αθήνας. Στην
προσπάθειά του να απεγκλωβιστεί σέρνεται να βγει μέσα από την κάτω
βιτρίνα, την οποία σπάει ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του καταστήματος με τη
βοήθεια του φίλου του, κλωτσώντας οι δύο τους με μανία πότε το κεφάλι
του Ζακ επάνω στα γυαλιά και πότε το σώμα του, ώσπου αυτό κείτεται
αιμόφυρτο και ημιθανές στο πεζοδρόμιο. Οι περαστικοί παραμένουν αμέτοχοι
να κοιτούν το βίαιο λιντσάρισμα, ενώ κάποιοι από αυτούς βιντεοσκοπούν το
σκηνικό βίας κι έπειτα πουλούν το υλικό στα ΜΜΕ.

Οι «υπηρέτες του νόμου», καταφτάνοντας στον τόπο του μόλις συντελεσμένου
εγκλήματος, αντιμετωπίζουν τον Ζακ ως ένοχο. Τον δένουν πισθάγκωνα,
αποτελειώνοντας τον με υπηρεσιακή συνέπεια. Άλλωστε, «αυτή είναι η
πρακτική και σε όποιον αρέσει…» Έτσι, οι αστυνομικοί γίνονται οι
δεύτεροι κατά σειρά δολοφόνοι. Ο Ζακ ξεψυχά με τα χέρια δεμένα και χωρίς
καμία βοήθεια από το ΕΚΑΒ.
Η είδηση φτάνει στα αυτιά όλων μας παρουσιάζοντας το θύμα ως «οπλισμένο
πρεζάκι που μπήκε για να κλέψει και αυτοτραυματίστηκε θανάσιμα
προσπαθώντας να ξεφύγει…» Μια είδηση που ταίριαζε απόλυτα με το αφήγημα
της αστυνομίας, το οποίο κατασκευάστηκε και αναπαρήχθηκε για να
ενεργοποιήσει τα ρατσιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, συγκαλύπτοντας
ταυτόχρονα την ενοχή της.

Κάποιοι μίλησαν για «δίκαιη αυτοδικία», για «νόμιμη προστασία της
ιδιοκτησίας», κι έπειτα ακολούθησε ένας διασυρμός από τα Μ.Μ.Ε. που
κατέδειξε ότι η ελληνική κανονικότητα μπορεί εξαφανίσει ακόμη και με τον
πιο βίαιο τρόπο ό,τι χαλά την ευταξία της κοινωνίας και να υποτιμήσει
χυδαία την αξία της ζωής μας. Έτσι, τα Μ.Μ.Χειραγώγησης γίνονται οι
τρίτοι κατά σειρά δολοφόνοι του Ζακ. Ο Ζακ ξεψυχά ξανά και ξανά σε κάθε
αφήγηση «ληστή με μαχαίρι», τηλεοπτικά γκάλοπ,
τοξικοφοβικά-ομοφοβικά-τρανσφοβικά ρεπορτάζ.

Γιατί τόσο Μίσος;

Φεμινίστρια, περήφανη τσούλα, gay, dragqueen, οροθετικός, πολιτική
ακτιβίστρια, αντιφασίστας σε τακούνια, ένας άνθρωπος που πάλευε κάθε
μέρα με τα αόρατα θηρία της κοινωνίας για όλ@ μας. Με όλα του τα πρόσωπα
ασκούσε κριτική στην κυρίαρχη κουλτούρα, την καταπιεστική, την ταξική,
τη μισογυνική, την ομοφοβική. Μέλος του περιθωρίου, του
αποκείμενου, απέναντι στην αρρενωπή τοξικότητα και την κανονικότητα,
διεκδικούσε το δικαίωμα του στην ορατότητα, την ισότητα, τον σεβασμό.
Άλλωστε είχε δεχτεί πολλαπλές επιθέσεις, τόσο λεκτικές όσο και
σωματικές, πριν την τελευταία που κατάφερε τον σκοπό της.

Τρία χρόνια μετά η ZackieOh δολοφονείται μέσα στα δικαστήρια ξανά και
ξανά, δίπλα ον Αλέξη, τον Παύλο, τον Λουκμάν, τον Γιακουμάκη, την Ελένη,
τη Γαρυφαλιά, την Καρολάιν και όλες τις χαμένες αδερφές μας. Στο
δικαστήριο που βρίσκεται σε εξέλιξη, χρησιμοποιήθηκαν με αισχρό τρόπο
ρατσιστικά επιχειρήματα για την υπεράσπιση των δολοφόνων όπως η
οροθετικότητα, η υποτιθέμενη χρήση ναρκωτικών ουσιών και η
παραβατικότητα. Ακόμη κι αν όλα τα σενάρια αυτά ίσχυαν, ακόμη κι αν στη
θέση του Ζακ βρισκόταν ληστής ή τοξικοεξαρτημένο άτομο, τίποτα δεν
δικαιολογεί την κανονικοποίηση της ρατσιστικής βίας, την υποτίμηση της
ζωής και της αξιοπρέπειας.

Αυτοί που σκοτώνουν τους Ζακ αυτού του κόσμου, όπως και οι υποστηρικτές
των δολοφόνων, είναι εγκληματίες που δε διστάζουν να πουν τα μεγαλύτερα
ψέματα για να κρύψουν το φρικτό πρόσωπό τους. Γυναικοκτόνοι, βιαστές και
φασίστες της διπλανής πόρτας είναι έτοιμοι να εκφοβίσουν, να ασκήσουν το
«έννομο» δικαίωμά τους στην κακοποίηση και τον φόνο, εφησυχασμένοι με τη
βεβαιότητα της συγκάλυψης από την αστυνομία αλλά και την αστική
δικαιοσύνη.

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΙ

ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ – ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ

Τσούχτρες – Αυτοοργανωμένη Φεμινιστική Συλλογικότητα Καβάλας

Featured post

Προβολή της ταινίας ΄΄THE FRENCH DISPATCH”, Τρίτη 29/03/2022, στις 21:00, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Η Γαλλική Αποστολή

The French Dispatch

του Γουές Αντερσον

Η πιο τολμηρή, η πιο σύνθετη, η πιο άρτια, η πιο δύσκολη ταινία του Γουές Αντερσον. Υπόκλιση στη δημοσιογραφία που χάθηκε και το μεγάλο σινεμά που πεισμωμένα συνεχίζει.

Το καλοκαίρι του 1925 ένας νεαρός Αμερικανός αποφασίζει να παρατείνει τις διακοπές του στη φιξιόν κωμόπολη Ennui-sur-Blasé και να ξεκινήσει να γράφει τις ταξιδιωτικές του εμπειρίες, μεταμορφώνοντας την εφημεριδούλα του πατέρα του («Liberty, Kansas Evening Sun») σε περιοδικό με τίτλο «Γαλλική Αποστολή». Τελικά, ο Αρθουρ Xάουγιτσερ έμεινε εκεί για πάντα – μέχρι το 1975 που άφησε την τελευταία του πνοή και το τελευταίο τεύχος. Εμείς τον συναντάμε λίγο πριν το τέλος, όπου έχει συγκεντρώσει στην ταυτότητα του περιοδικού δημοσιογράφους, συγγραφείς, κριτικούς με δυνατές πένες, εκκεντρικές προσωπικότητες, ασυμβίβαστο βλέμμα, στηρίζοντας τα κείμενα τους με το δικό του αλάνθαστο ένστικτο – ένα δικό του σύστημα αξιών όπου το ταλέντο και η ακεραιότητα προστατεύονται με όποιο κόστος. Κάπως έτσι συγχωρείται ο νέος ταξιδιωτικός του αρθρογράφος, που καταστρέφει το picturesque όνειρο του μέσου Αμερικάνου, περιγράφοντας το Ennui χαριτωμένο ναι, αλλά χωρίς να παραλείπονται τα ποντίκια που κατακλύζουν τους υπονόμους του, ή τα πτώματα (ξεκαθαρίσματα της τοπικής μαφίας) που εμφανίζονται τις πρωινές ώρες να επιπλέουν στο ποτάμι του. Έτσι δικαιολογούνται τα παράλογα έξοδα της ιδιοσυγρασιακής κριτικού τέχνης, διαμονές σε spa και ακριβά δείπνα, γιατί στο τέλος θα του φέρει το πορτρέτο μίας εικαστικής διάνοιας. Κάπως έτσι, αναδεικνύεται κι ο γαστρονομικός οδηγός σε κάτι πολύ πιο ουσιώδες, που αφήνει στον ουρανίσκο γλυκόπικρη κοινωνικοπολιτική επίγευση: τον γράφει ο γκέι συντάκτης του περιοδικού ως αστυνομικό ρεπορτάζ με αιχμές και ουσία που σου σφίγγουν το στομάχι.

Η δέκατη ταινία του Γουές Αντερσον είναι η πιο τολμηρή, η πιο δύσκολη, η πιο σύνθετη. Η μεγαλύτερη πρόκληση στη σύλληψη και την εφαρμογή της. Μία σπονδυλωτή ταινία ανθολογίας, χωρισμένη με βινιέτες και σχεδιασμένη ως… περιοδικό. Με κεφάλαια, διάρκειες, design ανάλογο του ύφους, του μήκους, της σοβαρότητας κάθε άρθρου.

Όχι, ο Αντερσον δεν υπογράφει «ένα ερωτικό γράμμα στη δημοσιογραφία». Γιατί ξέρει πάρα πολύ καλά ότι η λέξη έχει χάσει το νόημα της. Ο Αντερσον κατασκευάζει, με νοσταλγία, μελαγχολικό βλέμμα και ουτοπική φαντασία μία ονειρεμένη έκδοση, υμνώντας τη δημοσιογραφία που χάθηκε, τα περιοδικά που πέθαναν, τους γραφιάδες που μεταμορφώθηκαν σε δημοσιοσχεσίτες, τα κείμενα χιλιάδων ψαγμένων λέξεων που έγιναν tweets. Kαι τους διευθυντές που δεν λειτουργούσαν ως CEO μίας καλολαδωμένης (από χορηγούς και πολιτικούς) μηχανής, αλλά ως θαρραλέοι οραματιστές που στεκόντουσαν ως ασπίδες ανάμεσα στη συστημική Μηχανή και τον δημοσιογράφο τους. Όπως κι ο Μάρτιν Σκορσέζε με το «The 50 Year Argument» (για το περιοδικό «New York Review of Books»), έτσι κι ο Αντερσον εδώ υποκλίνεται, εμμέσως πλην σαφώς, στο The New Yorker (του οποίου τα τεύχη συλλέγει με θρησκευτική ευλάβεια) και ήρωες που φωτογραφίζουν συγγραφείς της ιστορικής βαρύτητας των Τζέιμς Μπάλντγουιν, Χάρλοντ Ρος, Μέιβις Γκάλαντ. Προσωπικότητες μοναχικές, ιδιαίτερες, συχνά βασανισμένες, καθώς το επάγγελμα που επέλεξαν έδωσε διαφυγή στην προσωπική τους περιέργεια, το ταλέντο, αλλά και τους δαίμονες τους.

Ολα αυτά φυσικά παρουσιάζονται απολαυστικά – με το σήμα-κατατεθέν τρυφερό χιούμορ του βαθιά ανθρωπιστή Αντερσον και τη φαντασιακή του ευφυΐα που εδώ ξεπερνά κάθε άλλη ταινία του.

Στυλιστικά, η «Γαλλική Αποστολή» είναι ένα απαράμιλλης τεχνικής επίτευγμα. Με γυρίσματα στο Angoulême, την υπαρκτή πόλη του γαλλικού νότου, ο Αντερσον δεν περιορίζεται ούτε στο χώρο, ούτε στο χρόνο. Ούτε επαναπαύεται στην αριστοτεχνική σκηνογραφία, τα ευφάνταστα κουστούμια, την έντονη χρωματική παλέτα και το πολυμελές λαμπερό καστ ηθοποιών (από τους Μπιλ Μάρεϊ, Τίλντα Σουίντον, Φράνσις Μακ Ντόρμαντ, και Οουεν Γουίλσον, μέχρι τους Τίμοθι Σαλαμέ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Λέα Σεντού κι Εντουαρντ Νόρτον) που πάντα επιδεικνύει στις ταινίες του.

Εδώ, η φόρμα απογειώνεται. Κάδρα απίστευτης λεπτομέρειας, (τόσο έγχρωμες όσο κι ασπρόμαυρες) σεκάνς που ξεδιπλώνουν σύνθετες γεωμετρικές συμμετρίες, αφηγηματικές ιδέες που θέλουν το live action να μπερδεύεται με το animation και το χρόνο να πηδά από το παρελθόν στο παρόν και πίσω ή να σταματά τη δράση με εμπνευσμένα tableau vivant – τόσο εντυπωσιακά που σταματούν και την αναπνοή του θεατή. Βλέπεις Τατί ή Βισκόντι; Γκοντάρ ή Χίτσκοκ; Τριφό ή Σομέ; Βλέπεις Γουές Αντερσον.

Δεν είναι όμως η οπτική φαντασία του Αντερσον που ξεπετάγεται και σε αρπάζει από το λαιμό, όσο το μεγαλείο όσων κρύβονται κάτω από το στιλ. Σε σενάριο του ίδιου και των Ρόμαν Κόπολα, Χούγκο Γκίνες και Τζέισον Σουόρτσμαν, η απολαυστική αισθητικά επιδερμίδα κρύβει στρώσεις κοινωνικής και πολιτικής ανησυχίας, στην καρδιά της ταινίας. Η πραγματική αξία της Τέχνης σε σχέση με ένα entourage μπίζνας γύρω από τον καλλιτέχνη, οι δαίμονες του τελευταίου κι αν αυτοί συγχωρούνται όταν το έργο του είναι ιδιοφυές, τα πολιτικά κινήματα, η σοβαρότητα, η νεανική τους επιπολαιότητα και η δημοσιογραφική αντικειμενικότητα στην κάλυψη τους, η ομοφυλοφιλία που κρυβόταν σε παράνομους καιρούς στο περιθώριο, η αστυνομική βία, η εκμετάλλευση των μεταναστών.

Ενας πλούσιος, μεστός, ουσιώδης κόσμος που όπως και τα περιοδικά με τα long reads κείμενα, δεν μπορεί απλώς να «ξεφυλλιστεί». Η «Γαλλική Αποστολή» απαιτεί πολλαπλές αναγνώσεις για να πιάσεις όλες της τις χορταστικές πτυχές, όπως επίσης και εικαστικά, χρειάζεσαι να επεξεργαστείς κάθε γωνιά των κάδρων της για να ανακαλύψεις όλα τα καλειδοσκοπικά της δώρα.

Αυτό ίσως είναι κι ό,τι μπορεί να λειτουργήσει εναντίον της ταινίας – στον θεατή που θα νιώσει ότι μπουκώνει από την πληροφορία. Ο Άντερσον δεν επιτρέπει χώρο και χρόνο στα πλάνα του να αναπνεύσουν, να τα σκεφτείς και να τα χωνέψεις. Έχει ξεκινήσει το επόμενο. Με ένα πυκνό λογοτεχνικό/δημοσιογραφικό κείμενο μπορείς να σταματήσεις, να πας πίσω, να ξαναδιαβάσεις μια παράγραφο. Το σινεμά, αντιθέτως, τρέχει μπροστά. Όμως αυτή είναι η πρόκληση. Να αφεθείς. Δε χρειάζεται να τα καταλάβεις όλα, αρκεί να νιώσεις. Οι αισθήσεις να ζήσουν την εμπειρία του εγκεφαλικού και συναισθηματικού πλούτου, χωρίς εκπτώσεις.

Κάτι που, δυστυχώς, δύσκολα πια θα βρεις στα περίπτερα. Στα μανταλάκια (και τα κινηματογραφικά) κρέμονται πλέον πολύ διαφορετικά τεύχη.

Featured post

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΑΛΑΪΤΖΗ, Ανάρτηση Πανό στο Πάρκο Φαλήρου, 21/3/2022, Καβάλα

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΑΛΑΪΤΖΗ – ΟΙ ΦΙΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
#freepanoulis

Featured post

Προβολή της ταινίας ” NUNTA MUTA (Σιωπηλός Γάμος)”, Τρίτη 22/03/2022, στις 21:00, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Σιωπηλός Γάμος

Nunta Muta

Πολιτική σάτιρα και μαγικός ρεαλισμός σε μια αλά Κουστουρίτσα κωμωδία.

Ρουμανία, 1953, σ’ ένα μικρό χωριό, ξεχασμένο από τον Θεό, ακόμα κι από τη… «μαμά ΕΣΣΔ». Ελάχιστοι οι κάτοικοι, αλλά αρκετοί ώστε να γεμίζουν την πλατεία του χωριού και την εκκλησία, σε γάμους, κηδείες και βαπτίσεις! Ένα ζευγάρι ετοιμάζεται να παντρευτεί. Όλο το χωριό επί ποδός για τις προετοιμασίες. Θα γίνει μεγάλο γλέντι, και, φυσικά, όλοι είναι καλεσμένοι! Τα τραπέζια έχουν στρωθεί. Η αυτοσχέδια τοπική μπάντα έχει αρχίσει το τραγούδι και το χορό. Η γαμήλια πομπή έχει ξεκινήσει. Απρόσμενα και ξαφνικά, εμφανίζεται μπροστά τους μια πομπή οχημάτων του Ρωσικού Στρατού. Ο πατερούλης Στάλιν πέθανε. Το Εθνικό Πένθος κηρύσσεται από σήμερα και για επτά ημέρες. Έχουν μια ώρα στη διάθεσή τους για να μαζέψουν τα… του γάμου και να κλειστούν στα σπίτια τους. Επιβάλλονται συσκότιση, ησυχία και σοβιετικός θρήνος. Όλα του γάμου δύσκολα κι ο Στάλιν πεθαμένος. Αποφασίζουν ότι τίποτα δεν θα διακόψει τη χαρά τους. Θα γιορτάσουν το γάμο των παιδιών.… Στα μουγκά!

Featured post

Σάββατο 19/03/2022, DJ SET RDaSTREET ”UPROCK funk soul beat breakbeat”, στις 22:00, στην κατάληψη Βύρωνος 3

ΜΠΑΡ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΧΑΡΗ ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΔΗ

 

 

Featured post

Προβολή της ταινίας ”IDI I SMOTRI (COME AND SEE)”, Τρίτη 15/03/2022, στις 21:00, στο αυτόνομο στέκι Καβάλας

ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ (1985)
IDI I SMOTRI / COME AND SEE

Το σινεμά του Elem Klimov

Ο Έλεμ Κλίμοφ (Elem Klimov) γεννήθηκε στο Στάλινγκραντ στις 9 Ιουλίου του 1933 και πέθανε στις 26 Οκτωβρίου του 2003. Υπήρξε σκηνοθέτης ταινιών κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες του Σοβιετικού Κράτους. Ο Κλίμοφ κατόρθωσε να γυρίσει μόνο 5 μεγάλου μήκους ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του, η τελευταία, Έλα να Δεις/ Come and See, είναι μια από τις πιο συγκλονιστικές αντιπολεμικές ταινίες παγκοσμίως.
Το δυτικό κοινό γνώρισε τον Κλίμοφ κυρίως από τα όψιμα έργα του και ειδικότερα το Agoniia («Ρασπούτιν», 1975, που διανεμήθηκε το 1984) και το Idi i smotri («Come and See»- «Έλα να Δεις», 1985). Κι οι δύο είναι ιστορικές ταινίες, η πρώτη για τον Γκριγκόρι Ρασπούτιν, τον αισθησιοκράτη σύμβουλο του Τσάρου Νικολάου Β’ κι η δεύτερη για τη θηριωδία των ναζί στην Λευκορωσία το 1943.
Ο Κλίμοφ έθεσε τέρμα στην καριέρα του για πολλούς λόγους. Το πολιτικό σκηνικό της Ρωσίας που άλλαζε με γοργούς ρυθμούς και επιπτώσεις που συνεπαγόταν στον πολιτιστικό τομέα, έπληξαν τον Κλίμοφ που είχε διοριστεί, ο πρώτος γραμματέας της Ένωσης Σοβιετικών Σκηνοθετών, το 1986. Η παλαιά φρουρά αντικαταστάθηκε με μια νέα. Ο Κλίμοφ είχε αντιμετωπίσει προβλήματα με τους σκηνοθέτες που ανέδειξε η Περεστρόικα του Γκορμπατσόφ. Ο Κλίμοφ απέτυχε στις προσπάθειές του να εγκαθιδρύσει ένα νέο και δυναμικό σινεμά στα πρότυπα του σπουδαίου Σοβιετικού Κινηματογράφου. Γνωστός καθώς ήταν για τις ιδεολογικές του πεποιθήσεις, παραιτήθηκε από τη θέση του δυο χρόνια αργότερα.

Δεν ολοκλήρωσε ποτέ το σχέδιό του να γυρίσει μια ταινία βασισμένη στο «Μάστερ και Μαργαρίτα», τη φανταστική σάτιρα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, ούτε τη διασκευή του μυθιστορήματος του Ντοστογιέφκι, «Οι Δαιμονισμένοι». Δήλωνε: «Έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για τις ταινίες. Νιώθω ότι έχω κάνει ό,τι ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί.»
Ο Κλίμοφ είχε ένα ακόμα βαθύ τραύμα. Η σύζυγός του, Λαρίσσα Σεπίτκο, σκοτώθηκε το 1979 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας της Farewell. Μια εβδομάδα μετά τον θάνατό της, ο ίδιος ο Κλίμοφ ολοκλήρωνε τα γυρίσματα της ταινίας. Το ζεύγος Kλίμοφ-Σεπίτκο είχε γοητεύσει κατά τη δεκαετία του ’60, μοιράζονταν κι οι δυο τη ρώσικη ειρωνεία, το μαύρο χιούμορ και την ενδοσκόπηση. Αποφοίτησαν από το VGIK, την ανώτατη Κρατική Σχολή Κινηματογράφου, την εποχή που οι σκηνοθέτες στρέφονταν από τον κοινωνικό ρεαλισμό προς ένα δράμα πιο προσωπικό, αναζητώντας τον ρόλο του ατόμου στη σύγχρονη κοινωνία.

Ο Έλεμ Κλίμοφ γεννήθηκε σε οικογένεια κομμουνιστών – το όνομά του αποτελεί ακρωνύμιο των Ένγκελς, Λένιν και Μαρξ – αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Αεροπορίας του 1957. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία κι έπειτα μπήκε στο VGIK. Μετά την αποφοίτησή του, το 1964 γύρισε την πρώτη του ταινία Dobro pozhlovat’, ili postoronnim vkhod vospreshchen («Welcome or No Trespassing», 1964), μια σατιρική ταινία για ένα ατίθασο παιδί που αποβάλλεται από την κατασκήνωση απ’ τον αυταρχικό διευθυντή. Οι Περιπέτειες του Οδοντιάτρου (1965) ήταν η δεύτερη ταινία του κι αυτή σατιρική.

Το Idi i smotri/ Come and See/ Έλα να Δεις, η πέμπτη και τελευταία του ταινία είναι ένα συγκλονιστικό έπος των φρικαλεοτήτων των Nαζί στη Λευκορωσία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ταινία ακολουθεί τον δωδεκάχρονο Φλόρια, ο οποίος γερνά κατά τη διάρκεια της ταινίας καθώς βρίσκεται συνέχεια αντιμέτωπος με την κτηνωδία, τα μαλλιά του ασπρίζουν και ρυτίδες εμφανίζονται στο πρόσωπό του. Τo σενάριο είναι του Αντάμοβιτς που είχε υπηρετήσει στο Β’ Παγκόσμιο κι είχε βιώσει την καταστροφική λαίλαπα που άφησαν οι ναζί στην Λευκορωσία, αναφέρει πραγματικά γεγονότα, όπως η καταστροφή του χωριού Κατίν. Ο Κλίμοφ άντλησε επίσης υλικό από τα παιδικά του χρόνια, όπου αναγκάστηκε να εκκενώσει την πόλη, με μια βάρκα με την μητέρα του και το βρέφος αδελφό του κατά τη μάχη του Στάλινγκραντ. «Οι φλόγες ανέβαιναν ως τον ουρανό, ακόμα και το ποτάμι καιγόταν (Βόλγας). Ήταν νύχτα, βόμβες εκρήγνυνται παντού και οι μητέρες προσπαθούσαν να καλύψουν τα μάτια των παιδιών τους με ό,τι είχαν στη διάθεσή τους. Συμπεριέλαβα στην ταινία όλα όσα ήξερα, παρόλο που δεν είχα δει τίποτα». Αυτή η ταινία ήταν το κύκνειο άσμα του Κλίμοφ και η προσωπική του μαρτυρία.

Ο Sean Penn (Σον Πεν) δηλώνει για την ταινία Come and See : «Πριν από μερικά χρόνια μου τηλεφώνησε ο πατέρας μου και μου είπε να αφησω ό,τι κι αν έκανα και να πάω στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες, Καλιφόρνια (UCLA): Κάποιο τμήμα είχε προγραμματίσει προβολή μιας ρώσικης ταινίας, ενός σκηνοθέτη ονόματι Klimov και δεν έπρεπε να τη χάσω. Βετεράνος σε πάνω από 36 αποστολές στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου, ο πατέρας μου ποτέ δεν υπήρξε ένθερμος θαυμαστής των ταινιών που αναφέρονται στον πόλεμο, αντιλαμβανόμενος είτε τις ανακρίβειες, είτε την τάση της ρομαντικής θέασης των μαχών. Αυτή η ταινία ήταν το Come and See, μια εξαιρετική αντιπολεμική ταινία. Χαίρομαι που έφτασα ως εκεί, εκείνη την ημέρα, Γιατί αυτό που είδα θα μείνει χαραγμένο μέσα μου για πάντα. Είναι ένα αριστούργημα όχι μόνο για τον κινηματογράφο αλλά για όλη την ανθρωπότητα»

Featured post

Σ.Β.Ε.Ο.Δ. (ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΔΙΚΥΚΛΟΥ) 1η Μάη 2022 – Κάλεσμα Για Διεθνή Απεργία Στο Επάγγελμα

Δείτε το κείμενο του καλέσματος στη σελίδα 16 της εφημερίδας του σωματείου μας ΣΤΟ ΡΕΛΑΝΤΙ #41

https://sveod.gr/
Featured post

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΒΦΛ ΣΤΙΣ 22 ΦΕΒΡΟΥΑΡIΟΥ 2022

Την Τρίτη 22/2/2022 θα εκδικαστεί στο δικαστικό μέγαρο της Καβάλας η δίκη των εργατικών διαφορών που αφορά στις πρώτες ομαδικές απολύσεις των 133 εργαζομένων του σωματείου της χημικής βιομηχανίας λιπασμάτων Καβάλας (ΒΦΛ). Στην ουσία, η δίκη αυτή είναι η πρώτη αντίδραση στις οργανωμένες επιθέσεις του κεφαλαίου στα σωματεία, που εξαπολύονται με αφετηρία τον νόμο Χατζηδάκη, που ισχύει από τον Ιούλιο του 2021. Τις απολύσεις αυτές ακολούθησαν οι τμηματικές ομαδικές απολύσεις των εργαζομένων των πετρελαίων της Καβάλας από τηνEnergean, όπως και αυτές που έχουν ανακοινωθεί για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ.
Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά τα συμφέροντα και ο στόχος των εργοδοτών είναι κοινός: τα σωματεία. Στην περίπτωση της ΒΦΛ, στον υπόδικο επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, έτεινε χείρα βοηθείας η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη μέσω του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας (ΑΣΕ). Το ΑΣΕ είναι η διαιτητική διέξοδος με την οποία το κράτος, σε ρόλο διαιτητή, καλείται να γνωμοδοτήσει αν ο εργοδότης έχει ισχυρά επιχειρήματα ώστε να δικαιολογηθούν οι ομαδικές απολύσεις που ζητά εις βάρος των εργαζομένων. Το ΑΣΕ αποτελείται από 7 τακτικά μέλη, πέντε από τα οποία διορίζονται από την κυβέρνηση και από τα άλλα δύο, το ένα εκπροσωπεί την εργοδοσία και το άλλο τους εργαζόμενους. Ο εργοδότης καταθέτει το φάκελο με όλα τα οικονομικά, φορολογικά και επενδυτικά στοιχεία της εταιρίας/ ομίλου, το κόστος εργασίας, στοιχεία για το εργατικό δυναμικό και την αιτιολόγηση για την αναγκαιότητα των ομαδικών απολύσεων. Επίσης, στον φάκελο αυτόν κατατίθενται τα πρακτικά της διαβούλευσης που προηγήθηκαν με τους εργαζομένους. Αν δεν συμφωνήσουν εργοδότης και εργαζόμενοι, το ΑΣΕ πρέπει να εκδώσει αιτιολογημένη απόφαση και να συγκαλέσει συνάντηση όλων των μερών.
Τα οικονομικά στοιχεία που κατατέθηκαν από τη διοίκηση της λιπασματοβιομηχανίας για τις απολύσεις του 2021, αφορούσαν στον ισολογισμό του μακρινού 2014. Ενώ οι παρατηρήσεις και οι καταθέσεις εκατοντάδων σελίδων των εργαζομένων, δόθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή χωρίς έτσι να υπάρχει σκόπιμα ο απαραίτητος χρόνος για να αξιολογηθούν. Με την τακτική αυτή όμως, οι μεν εκλεγμένοι κρατικοδίαιτοι ψηφοφόροι της κυβέρνησης, μέλη του ΑΣΕ, δε χρειάστηκε να μελετήσουν τίποτε για μια απόφαση που ήταν προεξοφλημένη, οι δε εργαζόμενοι, δεν μπόρεσαν να καταθέσουνε τα δικά τους στοιχεία και να υπερασπιστούν στοιχειωδώς τα εργασιακά τους δικαιώματα. Είναι ενδεικτικό το γεγονός, ότι στη συνεδρίαση του ΑΣΕ κλήθηκε να καταθέσει από την έναρξη της συνεδρίασης μόνο η εργοδοτική πλευρά. Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες και με απούσα την εκπροσώπηση των εργαζομένων, το ΑΣΕ προχώρησε στην έγκριση των μαζικών απολύσεων υπό την εποπτεία της Γ.Γ. του υπουργείου εργασίας κ. Στρατινάκη.
Με μια ακόμη παρένθετη εταιρία, ο Λαυρέντης αποποιήθηκε των χρεών της και κατάφερε επιτέλους με τη βοήθεια του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, να πραγματοποιήσει τις ομαδικές απολύσεις που πάλευε από το 2016. Μάλιστα, η απόφαση αυτή έρχεται κόντρα και στον εξωδικαστικό συμβιβασμό που είχαν κερδίσει οι εργαζόμενοι, ο οποίος υποχρέωνε την εταιρία να τους μεταβιβάσει με το ίδιο εργασιακό καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στις νέες εταιρίες, ενώ αναγνώριζε όλες τις παρένθετες εταιρίες που είχε δημιουργήσει ο Λαυρεντιάδης ως μία και τα χρέη σε ασφαλιστικά ταμεία, δημόσιο και πρώτες ύλες κοινά. Ενώ πέντε χρόνια οι εργαζόμενοι βρίσκονται εκτός εργασίας, στη θέση τους έβαλαν ανειδίκευτους εργολαβικούς εργαζομένους ορισμένου χρόνου, γεγονός που ήταν γνωστό σε όλα τα μέλη του ΑΣΕ κατά τη συνεδρίαση του τμήματος ελέγχου ομαδικών απολύσεων.
Η παραποίηση των οικονομικών στοιχείων που παρουσίασε η διοίκηση της ΒΦΛ δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Οι εργοδότες συνηθίζουν να αποκρύπτουν την πραγματική οικονομική τους κατάσταση ανάλογα τα συμφέροντα τους. Αυτό είναι κάτι που θα έκανε οποιοσδήποτε απατεώνας, που θέλει να κλέψει το κράτος. Μόνο που η κυβέρνηση της ΝΔ λειτουργεί ως αρωγός των παραβάσεων και των αυθαιρεσιών των εταιριών, που με θρασύτητα πετούν δεκάδες οικογένειες στο δρόμο, στο όνομα του φιλελευθερισμού και της ανάπτυξης. Έτσι, στην περίπτωση των πετρελαίων, η Energean ποτέ δεν παρέδωσε τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία της εταιρίας, παρουσιάζοντας ένα Πρίνο καταχρεωμένο, κερδίζοντας επιχορηγήσεις εκατομμυρίων και προχωρώντας σε αποκλεισμό του σωματείου μέσω διαδοχικών απολύσεων που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα. Όπως και στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ αποκρύπτει τα πάντα: περιβαλλοντολογική μόλυνση, πραγματικά οικονομικά στοιχεία, καταπάτηση εργασιακών κεκτημένων, προκειμένου να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της. Φυσικά, η μοναδική διέξοδος των εργαζομένων να αντιδράσουν στην εργοδοτική παραβατικότητα και τη συνεργεία του κράτους, είναι τα σωματεία, για αυτό και βάλλονται.
Είναι σημαντική η παρουσία όλων μας στο δικαστήριο ενάντια στις παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις των εργαζομένων της ΒΦΛ. Γιατί η ανοχή και η τυχόν έγκριση των πρώτων ομαδικών απολύσεων θα αποτελέσει ταφόπλακα στις εργατικές διεκδικήσεις και στον αγώνα για την κατάργηση του εργασιακού εκτρώματος του νόμου Χατζηδάκη. Η κοινωνική απραγία και συνενοχή στις πρακτικές Λαυρεντιάδη των παρένθετων εταιριών και των χρεών, αποδυναμώνουν τις εργατικές αντιδράσεις και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση.
Μπορεί οι καταπιεστές να λειτουργούν με μαφιόζικες πρακτικές, αλλά εμείς μιλάμε τη γλώσσα της αλληλεγγύης και του αγώνα απέναντι στους δυνάστες. Είναι αυτονόητο πως το εργασιακό καθεστώς που επιχειρούν να περάσουν κεφάλαιο και κράτος έχει ως συνέπεια τον οικονομικό εξευτελισμό, τη φυσική εξόντωση των εργαζομένων μέσα από εργατικά ατυχήματα και ατέλειωτες υπερωρίες, την καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης. Στήνουμε τα κοινωνικά οδοφράγματα απέναντι στις πολιτικές της εξαθλίωσης και της μόλυνσης του περιβάλλοντος, καλούμε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος να παραστεί στις 22-2-2022 στο δικαστικό μέγαρο της Καβάλας και στις 26-2-2022 στην κοινή πορεία των σωματείων της ΒΦΛ, των πετρελαίων Καβάλας, της ΛΑΡΚΟ και της COSCO στην Αθήνα, για να δώσουμε ένα τέλος σε αυτό τον θίασο των παραλόγων.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΒΦΛ, KAVALA OIL, COSCO ΚΑΙ ΛΑΡΚΟ.
ΤΑΞΙΚΗΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας
Πανό για το κάλεσμα αλληλεγγύης και μοίρασμα κειμένου στη λαϊκή αγορά της Καβάλας
Featured post

Εκκενώστε τους δρόμους από τα όνειρα – Συγγραφέας: Μιχάλης Μαυρόπουλος – Βιβλιοπαρουσίαση στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας Φιλίππου 46 , Παρασκευή 11/2/2022 στις 19:00

Για την αγάπη του αγώνα

«Όταν γοητεύτηκα από το Θείο, κάποια λίγα λόγια με έκαναν να νιώσω βαθιά ολοκληρωμένος, όταν αισθάνθηκα μέσα μου πλήρες, το μεγαλείο τους. Είναι η διδαχή γέροντα προς τον μαθητή του και λέει πως: «ο Παράδεισος έχει κλείσει, δεν χωράει πλέον κανείς, να είσαι με το καλό για την αγάπη και μόνο, απλά γιατί αγαπάς, δεν υπάρχει ανταμοιβή».

Έτσι είναι και με τον αγώνα για την ελευθερία και την χειραφέτηση, κοινωνική και προσωπική. Θέλει αγώνα, καθημερινό, η νίκη δεν είναι αυτοσκοπός, παλεύεις για τον αγώνα, για ένα καλύτερο αύριο, για να είσαι καλύτερος άνθρωπος. Αυτά τα δυο πάνε πακέτο, αγάπη αγώνας, αυτονομία ελευθερία, δέσμευση χειραφέτηση, στράτευση αξιοπρέπεια! Από μικρός αγάπησα…
Featured post

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 04/02/2022, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ Β. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ, Δ. ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ,ΚΑΒΑΛΑ

ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ ΚΑΒΑΛΑ

ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ ΚΑΒΑΛΑ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ & ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ ΠΡΩΙΝΗ ΚΑΒΑΛΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4/2/2022 ΠΡΩΙ ΣΤΙΣ 8 :30
ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ LIVE ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ : ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ? ΕΦΕΤΕΙΟ 9 ΦΛΕΒΑΡΗ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ Β. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ – Δ. ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ από την συνέλευση αλληλεγγύης στον Β. Σταθόπουλο

 

Featured post

Πέμπτη 27/01/2022, Πλατεία Καπνεργάτη, Καβάλα, στις 18:00, Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο συμπαράστασης των εργαζομένων στα πετρέλαια

Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο συμπαράστασης των εργαζομένων στα πετρέλαια.

Τον τελευταίο καιρό ζούμε στην Καβάλα άλλη μια εργοδοτική επίθεση στις βιομηχανίες υψηλής όχλησης της περιοχής. Μετά την απόλυση των 130 εργαζομένων από τη βιομηχανία φωσφορικών λιπασμάτων (ΒΦΛ), σειρά, όπως ήταν αναμενόμενο, πήραν οι 240 εργαζόμενοι και το σωματείο των πετρελαίων της Καβάλας. Η Energean που διαχειρίζεται πλέον τις χερσαίες και θαλάσσιες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, επιχείρησε να αλλάξει τις συμβάσεις αορίστου χρόνου και να μειώσει το προσωπικό. Για να το πετύχει αυτό, έπρεπε πολύ απλά να εμφανίσει οικονομική ζημία, χαμηλή παραγωγή και να κάμψει την προβλεπόμενη αντίσταση των εργαζομένων, χτυπώντας το σωματείο και τη συνδικαλιστική του δράση.

Με δούρειο ίππο το αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, η Energean πήρε την απαραίτητη νομοθετική και πολιτειακή έγκριση, για να προχωρήσει σε εφαρμογή του σχεδίου της. Με τη βοήθεια του κράτους και της συντεταγμένης πολιτείας, διατάζει την εισβολή των ΜΑΤ στις χερσαίες εγκαταστάσεις των πετρελαίων στην Ν. Καρβάλη Καβάλας. Αυτή έμελε να είναι η χειρότερη στιγμή στη μεταπολιτευτική εργατική ιστορία του ελλαδικού χώρου. Με κίνδυνο ενός γενικότερου ατυχήματος, λόγω έκρηξης των εγκαταστάσεων από τη χρήση χειροβομβίδων κρότου λάμψης και τροχών κοπής σιδήρου από την πλευρά της ΕΛΑΣ, οι χώροι εργασίας μετατράπηκαν σε κρατητήρια, και οι κλούβες σε προσωρινά κελιά. Προσήχθησαν 174 εργαζόμενοι, από τους οποίους οι 17 (μαζί και τη διοίκηση του σωματείου) συλλαμβάνονται.

Με την αλλαγή του χρόνου και αφού ¨αποκαταστάθηκε¨ η τάξη με το σπάσιμο της περιφρούρησης ασφαλούς λειτουργίας του εργοστασίου, οι εργαζόμενοι έπρεπε να αποφασίσουν αν θα υποκύψουν στους όρους της εταιρίας ή θα συνεχίσουν τον αγώνα τους. Για κακή τύχη της διευθύνουσας συμβούλου και country manager της Energean, Κ. Σαρδή, το σύνολο των εργαζομένων που υπέκυψαν στους οικονομικούς βασανισμούς και τις πιέσεις θα είναι μόλις 11 άτομα. Το σωματείο του Πρίνου αποφασίζει να προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας και η Energean απαντά με τις πρώτες 24 απολύσεις εργαζομένων. Δεν είναι τυχαίο που μέσα στις πρώτες απολύσεις είναι σύσσωμη η διοίκηση του σωματείου. Με σύμμαχο το χρόνο, αλλά και τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, η εταιρία αποφασίζει τον αργό οικονομικό θάνατο των εργαζομένων, απολύοντας 24 από αυτούς κάθε μήνα και ευελπιστώντας μέσα από αυτό τον εργασιακό βασανισμό, στο “σπάσιμο” και άλλων εργαζομένων.

Με χειροπιαστό παράδειγμα την κατάσταση που επικρατεί μέχρι και σήμερα στη ΒΦΛ, η απομάκρυνση του έμπειρου προσωπικού και η καταστροφή των σωματείων, έφερε εργατικά ατυχήματα, μηδαμινή συνδικαλιστική προστασία στους νέους εργαζόμενους απέναντι στην εργοδοσία, εργολαβικές συμβάσεις, κατώτερους μισθούς και μεγάλη περιβαλλοντολογική μόλυνση στην περιοχή.

Μάλιστα, σε πολύ σύντομο χρόνο από τότε που η Energean επέβαλε τα εργολαβικά συνεργεία και απομάκρυνε το μόνιμο προσωπικό, η ασφάλεια στις εγκαταστάσεις των πετρελαίων δείχνει να βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σημείο. Το σύστημα των πυρσών (Gas Flare), που αποτελεί την κορωνίδα της ασφαλούς λειτουργίας μιας πετρελαϊκής εγκατάστασης, παρουσίασε μια ασυνήθιστη εικόνα. Οι πύργοι αυτοί με τη φλόγα στην άκρη τους, καίνε τις εκπομπές μεθανίου και άλλων τοξικών απαερίων (25 φορές πιο επιβλαβή από το διοξείδιο του άνθρακα), ώστε να μην εισέλθουν στην ατμόσφαιρα. Οι εγκληματικοί χειρισμοί των στελεχών της Energean οδήγησαν στο σβήσιμό τους, γεγονός που δεν έχει συμβεί ποτέ εδώ και 40 χρόνια! Οι πυρσοί έσβηναν ΜΟΝΟ για τη συντήρηση κατά τη διάρκεια του SHUT DOWN και αμέσως μετά άναβαν και πάλι, επαναφέροντας την ασφάλεια στις εγκαταστάσεις.

Η μόνη ρεαλιστική αντιμετώπιση που μπορεί να σταματήσει τη λεηλασία της φύσης και των εργατικών κεκτημένων είναι οι κινηματικές διαδικασίες και οι εργατικοί αγώνες από τα κάτω, όταν αυτοί είναι απόλυτα αλληλοεξαρτώμενοι και συνδεμένοι μεταξύ τους. Ο σεβασμός στη φύση και την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να είναι προέκταση της καθημερινής μας πολιτικής συμπεριφοράς και να συμπορεύεται με τις κοινωνικές διεκδικήσεις. Η εργατική μας συνείδηση πηγάζει από τον αδιαπραγμάτευτο σεβασμό στο περιβάλλον και την αλληλεγγύη μας στις αντιστάσεις αγώνα χωρίς ανταλλάγματα. Δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ πράσινη ανάπτυξη φιλική προς το περιβάλλον που να ελέγχεται από το κεφάλαιο και τις πολυεθνικές, ούτε πρόκειται ποτέ να υπάρξει συμφωνία μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, όταν αυτή χειραγωγείται και διαμορφώνεται από τις κυβερνήσεις. Τα φαινόμενα αυτά των ομαδικών απολύσεων και της ποινικοποίησης των σωματείων και της συνδικαλιστικής δράσης δεν πρόκειται να μείνουνε μόνο σε αυτές τις βιομηχανίες. Έχουν μεγάλες αυταπάτες όσοι πιστεύουν ότι ο νόμος Χατζηδάκη δε θα ακουμπήσει άλλους κλάδους ή το δημόσιο. Μόνο οι αγώνες θα μας βοηθήσουν να κερδίσουμε τη μάχη με το κεφάλαιο και το κράτος απέναντι στη λεηλασία της φύσης, τον εργασιακό μεσαίωνα και την καταστροφή των ζωών μας.

Στηρίζουμε και θα συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο που καλείται από όλους τους φορείς και τα σωματεία της Καβάλας την Πέμπτη 27/1 και ώρα 18:00 στην πλ. Καπνεργάτη. Καλούμε όλες τις αγωνιζόμενες ομάδες, συλλογικότητες και ατομικότητες να στηρίξουν τη συγκέντρωση αυτή και να σταματήσει άμεσα η εφαρμογή του αντεργατικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη, που έχει ως αποτέλεσμα τη ρύπανση και την ανεργία.

Έχουμε πόλεμο με το κράτος και τα τσιράκια του.

Η ανάπτυξη τους, ο θάνατος μας!

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας