ΧΟΥΝΤΑ του ‘67 – ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ του 2021 : μία Κεραμέως και ένας Χρυσοχοΐδης … δρόμος!
Από τις πρώτες στιγμές της η τρέχουσα κυβέρνηση έδειξε με σαφήνεια τις πρωτόγονα οπισθοδρομικές αντιλήψεις και προθέσεις της για τον νευραλγικό τομέα της εκπαίδευσης, όταν το προβεβλημένο στέλεχός της Αδ. Γεωργιάδης δήλωνε – χωρίς ντροπή και κόντρα στην ανθρώπινη κατάκτηση του ορθολογισμού – ότι καταργείται η διδασκαλία της Κοινωνιολογίας από το Λύκειο, διότι παράγει αριστερούς επιστήμονες!!! Αυτή η δημόσια δήλωση είναι αρκετή και δεν χρειάζεται να προσθέσει κανείς τίποτα άλλο, για να γίνει κατανοητή η φασιστικής έμπνευσης κοσμοθεωρία των ανθρώπων που κυβερνούν τη χώρα.
Ωστόσο – και επειδή η πραγματικότητα δεν λυπάται κανέναν – έρχεται το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση από την υπουργό παιδείας Κεραμέως για να ξεπεράσει κάθε φαντασία. Μία από τις βασικότερες διατάξεις του προβλέπει την ίδρυση πανεπιστημιακού αστυνομικού σώματος ( κι άλλοι μπάτσοι στο κεφάλι μας! ) με αρμοδιότητα τη τήρηση της τάξης στους πανεπιστημιακούς χώρους. Επιπρόσθετα προβλέπεται η τοποθέτηση καμερών (!!), ώστε το οργουελικό όραμα της υπουργού να πάρει σάρκα και οστά και, συνεπώς, να ελέγχεται σιδηρόφρακτα η ζωντάνια και η ενστικτώδης ανάγκη των νέων για αλλαγή ή ανατροπή της όποιας πραγματικότητας δημιουργήθηκε από άλλους για τους ίδιους. Όλα αυτά – και ενώ προβάλλονται από τα μέσα που ΄΄ενημερώνουν΄΄ μαζικά ως αναγκαία και αυτονόητα μέτρα για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας της υγείας διδασκόντων και διδασκομένων όπως και της δημόσιας περιουσίας – αποτελούν τη κατά γράμμα εφαρμογή αυτού που πρώτος ο Μακιαβέλλι δίδαξε στους επίγονους του: σπείρε τον φόβο και άσε τον υπήκοο να ζει με την έγνοια ότι μπορεί να είναι ένοχος για κάτι· αυτή η έγνοια πάντα είναι χρήσιμη στον εξουσιαστή.
Με αυτόν τον τρόπο ερμηνεύεται η λογική και ψυχοκοινωνική θεμελίωση του νομοσχεδίου της Κεραμέως και απαντά στο εύλογο ερώτημα που θα έθετε κάποιος: προς τι όλα αυτά από τη στιγμή που το πανεπιστημιακό άσυλο είναι κατηργημένο και υπάρχουν ήδη εδώ και κάποια χρόνια σεκιουριτάδες που ελέγχουν και ρουφιανεύουν όσα πρέπει στην αστυνομία. Η δράση και η ίδια η ύπαρξη του φοιτητικού κινήματος μεταδικτατορικά ενοχλούσε τη Δεξιά στην Ελλάδα , αλλά (όταν δεν την εξυπηρετούσε) και την Αριστερά· ένα κίνημα που ΄΄ξεδοντιάστηκε΄΄ και αφομοιώθηκε από το πολιτικό σύστημα τη δεκαετία του ΄80 και όταν τη δεκαετία του ΄90 και εξής ενσωματώθηκε στο ευρύτερο αγωνιστικό κοινωνικό κίνημα με τις διάφορες μορφές που παίρνει κατά καιρούς, τσακίστηκε στο ξύλο και σύρθηκε στα αστικά δικαστήρια (βλ. Νοέμβρης 1995, υπόθεση ζαρντινιέρας στη Θεσ/νίκη και πλήθος άλλων).
Ένα και μόνο στιγμιότυπο ΄΄φωτογραφίζει΄΄ την αντίληψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την εκπαίδευση και δεν είναι άλλο από τη συνεδρίαση της Βουλής στις 2 Φεβρουαρίου (ημέρα κατάθεσης του νομοσχεδίου Κεραμέως): δεύτερος τη σειρά εισηγητής είναι ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Χρυσοχοΐδης· δηλαδή τοποθετήθηκε ως άμεσα εμπλεκόμενος με τα εκπαιδευτικά θέματα ο υπουργός των μπάτσων!!!
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο απώτερος και τελικός στόχος της κυβέρνησης της Ν.Δ. είναι η εγκαθίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημιακών σχολών στα πρότυπα της αγγλοσαξονικής νεοφιλελεύθερης οικονομικά εκπαιδευτικής πολιτικής σύμφωνα με την οποία τα πανεπιστήμια – επιχειρήσεις δέχονται τους πελάτες – φοιτητές σε καθωσπρέπει campus με καλοκουρεμένες χλοερές εκτάσεις και βιβλιοθήκες με χορηγούς τον Λάτση, τον Βαρδινογιάννη (ωχ συγγνώμη, αυτός χορηγεί την υγεία!), τον Μαρινάκη ή την Εκκλησία. Δεν θα τους περάσει όμως το σχέδιο για το γκρέμισμα της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης για όλους, ούτε και ο διακαής πόθος τους για μια κοινωνία διάφορων ταχυτήτων όπου οι μεν θα διαχωρίζονται απ΄ τους δε με βάση το χρήμα και, τελικώς, στον ορίζοντα της σκέψης όλων θα ανατέλλει καθημερινά η αγωνία για επιβίωση και όχι η ορμή για ζωή.