Category Archives: Καταλήψεις

Κείμενο αλληλεγγύης προς την εκκενωμένη κατάληψη Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.

Στις 7/2/2024, η Τεχνική Υπηρεσία του Δ.Π.Θ, προχώρησε στην εκκένωση της Κατάληψης Utopia A.D. υπό την συνοδεία της κρατικής ασφάλειας. Δύο μέρες πριν, στις 5/2, προηγήθηκε η εισβολή των ΜΑΤ στην Κατειλημμένη Νομική Σχολή από τους Φοιτητικούς Συλλόγους, έπειτα από μήνυση του κοσμήτορα της Νομικής Σχολής Μ. Χρυσομάλλη. Η επέμβαση του κατασταλτικού μηχανισμού είχε ως αποτέλεσμα τις προσαγωγές 18 φοιτητών/τριών, εκ των οποίων οι 12 μετατράπηκαν σε συλλήψεις και τον τραυματισμό κάποιων εκ των προσαχθέντων.

Η εκκένωση του Utopia στην παλιά νομική, ήταν η απάντηση των πολιτικών των ιδιωτικοποιήσεων στους αγώνες που δίνουν εδώ και καιρό οι φοιτητές ενάντια στην εμπορευματοποίηση της παιδείας. Χτυπώντας βίαια πρώτα την κατάληψη των φοιτητών στην Νομική και έπειτα εκκενώνοντας το Utopia, η κυβέρνηση με δούρειο ίππο τον κομματικό πρύτανη, Φ Μάρη, επιχειρεί να φοβίσει τους φοιτητές που εξεγείρονται χτυπώντας για παραδειγματισμό τόσο τους κινηματικούς χώρους αγώνα, όσο και τους ίδιους τους φοιτητές. Μετά την εκκένωση του Utopia, σύντροφοι έκαναν παρέμβαση στο γραφείο του πρύτανη Φ. Μάρη, ξεμπροστιάζοντας τον δημόσια για το μεγάλο φαγοπότι που έχουν στήσει με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που αγοράζονται για λογαριασμό του πανεπιστημίου, αλλά και απαιτώντας να τους επιστραφεί το σύνολο των αντικειμένων που βρίσκονταν μέσα στο Utopia. Μέχρι σήμερα ο Κοσμήτορας της Νομικής και οι Πρυτανικές Αρχές αρνούνται να αναλάβουν δημόσια την ευθύνη των πράξεων τους και να επιστρέψουν τα πράγματα του στεκιού.

Η Κυβέρνηση και τα τσιράκια της προσπαθούν να κάμψουν οποιαδήποτε αντίδραση και αντίσταση στα σχέδια τους. Αφού είδαν ότι οι ρουφιάνοι των κομματικών νεολαίων τους δεν μπόρεσαν να καταστείλουν το φοιτητικό και το ευρύτερο κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, έβαλαν μπροστά τους μπάτσους, τις εισαγγελικές αρχές και οποιονδήποτε παρατρεχάμενο είναι πρόθυμος να αποτρέψει κάθε κινητοποίηση. Η επιλογή της εκκένωσης του Utopia A.D στην συγκεκριμένη κοινωνική και πολιτική συγκυρία δεν είναι καθόλου τυχαία. Η εκκένωση πραγματοποιήθηκε μερικές ημέρες πριν την έναρξη του τριημέρου εκδηλώσεων αλληλεγγύης προς τους 11 Τούρκους αγωνιστές στην Θράκη και ακολούθησε η σύλληψη ακόμα δύο Τούρκων αντιστασιακών, την ίδια ακριβώς ημέρα. Είναι πάγια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία φαίνεται να εναρμονίζεται πλήρως με τη στάση του τουρκικού προξενείου, να κρατάει χαμηλά ή να καταστέλλει τις φωνές που μάχονται ενάντια σε ότι τρέφει την αντιπαλότητα των δύο κρατών, που πιστεύουν στη διεθνοποίηση και την παγκόσμια ταξική και εργατική χειραφέτηση.

Η κατάληψη του αναρχικού στεκιού Utopia A.D. μετράει 21 χρόνια αγώνα, αντίστασης και άρνησης ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας και της υποδούλωσης. Είναι το κομμάτι του Δ.Π.Θ και της Κομοτηνής το οποίο θα βόλευε αρκετούς τοπικούς και εθνικούς αφεντάδες να εξαφανιστεί. Είναι το σημείο που ενώνονται οι τοπικοί εργατικοί και οικολογικοί αγώνες με τις φοιτητικές διεκδικήσεις. Είναι ο κόσμος που δεν βλέπει τους φοιτητές ως επένδυση του τοπικού κεφαλαίου, αλλά μοιράζεται μαζί του τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και τις διεκδικήσεις τους. Είναι οι εργάτες που δεν διαχωρίζουν την θρησκεία ή την φυλή, αλλά διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο για όλους, μέσα από τα σωματεία, τις συνελεύσεις και τις εργατικές διεκδικήσεις. Το Utopia A.D. είναι η πιο αγνή παραγωγή πολιτισμού της τοπικής κοινωνίας μέσα από τον αδιάκοπο αγώνα για ισότητα, αλληλεγγύη και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Στην εποχή του 41% των κρατικών δολοφονιών, της βουλευτικής αλαζονείας, της συγκάλυψης και της κοινωνικής εξαθλίωσης, αυτές οι αξίες και τα ιδανικά είναι επικίνδυνα. Δείχνουν ότι ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός χωρίς αφεντικά, δούλους και θεούς. Ενάντια στα μονοπώλια της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Όσες φορές και να εκκενώσετε το στέκι, η απάντηση μας θα παραμένει η ίδια: Ό,τι και να γίνει η Utopia A.D. κατάληψη θα μείνει. Τίποτα δεν θα μείνει αναπάντητο.

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΜΕΝΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ UTOPIA A.D.

ΜΠΑΤΣΟΙ – TV – ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ – ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ UTOPIA A.D. ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ, ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ 12ΧΡΟΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΩΝΟ, ΠΑΝΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ, ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ, ΚΑΒΑΛΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, ΣΑΒΒΑΤΟ 10/02/2024, ΣΤΙΣ 20:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΣΤΟ ΔΙΠΑΕ ΚΑΒΑΛΑΣ

Χαιρετίζουμε τους απανταχού καλλιτέχνες,
τεχνίτες, χομπίστες και επαγγελματίες ! Όσες χαραμίζουν απλήρωτες εργατοώρες
για ένα μπούλετ στο βιογραφικό τουςκαι δεν είχαν ποτέ κονέ. Με μια πνοή
αλληλεγγύης χαιρετίζουμε όλου τουκόσμου τους διασκεδαστές, γελωτοποιούς,
καλλιτέχνες του δρόμου – της σάλας – του
μπάνιου και κάθε είδους ονειροπαρμένες και
περιπλανητές που η έκφρασή τους χώρο δε
βρίσκει. Με αυτό το κάλεσμα θέλουμε να σας
συναντήσουμε.
Είναι γεγονός πως βρισκόμαστε σε μια
πραγματικότητα που θέτει τον καλλιτέχνη
έρμαιο σε μια αγορά και ένα σύστημα
κέρδους όπου η ελεύθερη έκφραση κρίνεται
περιττή. Αισχρή εκμετάλλευση, ανεργία,
παραβιαστικές συμπεριφορές, κίβδηλες
υποσχέσεις για καριέρες, κανιβαλισμός
μεταξύ συνεργατών και οτιδήποτε άλλο έχει στην ατζέντα του ο καπιταλισμός για μια καθώς πρέπει καλλιτεχνική πορεία. Η τέχνη είναι εμπόρευμα και ο καλλιτέχνης έμπορος του εαυτού του. Σίγουρα δεν προβλέπεται καμία αμφισβήτηση, τίποτα ουσιαστικό και ανατρεπτικό. Ακόμα κι αν κάποιες φωνές παλεύουν να ακουστούν έξω από τα λαμπρά παλάτια, οι συκοφάντες της αυλής κλωτσούν τους γελωτοποιούς ως αποβράσματα και επαίτες. Η ατομική οδός φαίνεται να είναι και η μόνη οδός.
Όμως, το αποκορύφωμα αυτής της πραγματικότητας δεν είναι οι επιπτώσεις της, αλλά η πίστη των θυμάτων ότι τα πράγματα έτσι είναι και έτσι θα είναι για πάντα. Ενώ υποφέρουν, φτάνουν να πιστεύουν ότι ευθύνονται για όσα τους συμβαίνουν, ότι ίσως δεν προσπάθησαν αρκετά ή απλώς δεν ήταν φτιαγμένα για αυτό.
Υπό την επήρεια της ψευδαίσθησης των ίσων ευκαιριών, συρρέουν στα αστικά κέντρα, τα οποία ρουφούν τη ζωή από την επαρχία. Τρέχουν σε δύο δουλειές, για να φτάσουν ένα πρωί να αντιληφθούν ότι πλέον σιχαίνονται την τέχνη τους (όχι γιατί έπαψε να είναι όμορφη).
Εγκλωβισμένες μονάδες που μέσα στη μοναξιά του τετραγώνου τους αδυνατούν να κοιτάξουν
προς τα έξω, να δούνε την ομορφιά της συνάντησης κι ας μοιάζουν τόσο πολύ. Κι όμως, η πρώιμη αξία της τέχνης πηγάζει από την ανθρώπινη ανάγκη για επικοινωνία. Η τέχνη μπορεί να είναι μέσο αμφισβήτησης και αντίδρασης, μπορεί να είναι εργαλείο αυτοβελτίωσης.
Είμαστε το Δίκτυο Καλλιτεχνών!
Με καμβά την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, προσπαθούμε να εκφραστούμε ελεύθερα έξω από αυτήν την κουλτούρα και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για
να την αλλάξουμε. Μέσα στο Δίκτυο το κάθε άτομο είναι ελεύθερο να εκφραστεί όπως θέλει,
αδιαμεσολάβητα, έξω από την πίεση της εκμετάλλευσης, του ανταγωνισμού και της απόδοσης. Για εμάς, η επιθυμία για καλλιτεχνική δημιουργία είναι επαρκής προϋπόθεση για να θεωρηθεί το κάθε αποτέλεσμα τέχνη. Η τέχνη ευτελίζεται όταν περιορίζεται.
Γι’ αυτό λειτουργούμε αυτοοργανωμένα και χωρίς ιεραρχία (με οριζόντιες διαδικασίες). Το βασικό
όργανο του Δικτύου Καλλιτεχνών είναι η εβδομαδιαία του συνέλευση, η οποία είναι πάντα ανοιχτή.
Εκεί όλα τα άτομα συμμετέχουν ισότιμα. Στόχος μας είναι να ενθαρρύνεται και να υποστηρίζεται η καλλιτεχνική (και όχι μόνο) έκφραση όλων.
Το Δίκτυο είναι πρωτίστως ένας χώρος συνάντησης, όπου με κοινό παρονομαστή την τέχνη βρισκόμαστε, αλληλεπιδρούμε, προβληματιζόμαστε, συν δημιουργούμε, αλληλοϋποστηριζόμαστε.
Οι ιδέες μας και ο τρόπος με τον οποίο έχουμε επιλέξει να λειτουργούμε, μπορούν να ευδοκιμήσουν μόνο σε χώρους όπου δεν περιορίζεται από κανέναν η πολιτική ή η προσωπική έκφραση, όπου δεν υπάρχουν ιδιοκτήτριες, μεσάζοντες, υπεύθυνοι που θα σου απαγορεύσουν την είσοδο. Ανοιχτοί δημόσιοι χώροι, καταλήψεις και γενικότερα δομές του κινήματος μπορούν να στεγάσουν ομάδες με καλλιτεχνικό χαρακτήρα, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα μέσα από τις δράσεις τους να απευθυνθούν σε ένα ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Γι’ αυτό και εμείς, ως Δίκτυο Καλλιτεχνών, έχουμε επιλέξει να στεγάσουμε τη συνέλευσή μας στην κατάληψη Libertatia. Αυτό δε σημαίνει, όμως, πως οι δράσεις μας περιορίζονται εκεί. Έχουμε την πρόθεση να επεκταθούμε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γαλαξία. Ούτως ή άλλως, για εμάς, τα πάντα είναι πολιτικά. Εφόσον η τέχνη, αδιαμφισβήτητα, συγκαταλέγεται στα πάντα, άρα και η τέχνη είναι πολιτική. Το να επιλέγει ένα άτομο να μην εκφράζεται πολιτικά μέσα από τη δημιουργία του για εμάς αποτελεί μια πολιτική επιλογή, και πολύ ισχυρή μάλιστα. Όμως, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε, πως η συμμετοχή στο Δίκτυο σε καμία περίπτωση δεν προϋποθέτει ταύτιση πολιτικών απόψεων. Το μόνο όριο που μας εκφράζει είναι η απουσία εξουσιαστικών, σεξιστικών, ομοφοβικών, ρατσιστικών και φασιστικών συμπεριφορών, οι οποίες δεν είναι με κανέναν τρόπο ανεκτές.
Η συχνότερη και πιο χαρακτηριστική δράση του Δικτύου είναι οι παραστάσεις Καμπαρέ (ή πιο
σωστά, παραστάσεις Νέο-Μέτα Καμπαρέ). Είναι ουσιαστικά μια συνδημιουργία, όπου το κάθε
άτομο ή ομάδα ατόμων ετοιμάζουν ένα καλλιτεχνικό νούμερο όπου το σύνολό τους παρουσιάζεται ως μια ενιαία παράσταση. Η δομή του μας εκφράζει τόσο καλλιτεχνικά όσο και οργανωτικά. Η συμμετοχή είναι ανοικτή και ευέλικτη, έτσι ώστε το κάθε νούμερο να συμμετέχει όταν και όσο μπορεί και θέλει. Επίσης, η διαδικασία της προετοιμασίας κάθε παράστασης εμπεριέχει πολύ συνεργασία, αλληλοϋποστήριξη και συλλογική δημιουργία. Και αυτό ακριβώς είναι το νόημα!
“Το νεομετακαμπαρέ για μας είναι η συλλογική πραγμάτωση της ελεύθερης έκφρασης μας μέσα από παραστάσεις δίχως όρια”.
Το Δίκτυο όμως δεν περιορίζει τη δράση του μόνο στις παραστάσεις αυτές. Στην πραγματικότητα,
είναι πάντα ανοιχτό σε προτάσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε πραγματοποιήσει ως τώρα προβολές ταινιών, καλλιτεχνικά τζαμ, φωτογραφικές βόλτες, ποίηση με αψέντι τις Τετάρτες, εκθέσεις, workshop ζογκλερικών. Ακόμα και αν κάποιο άτομο θέλει να συμμετέχει χωρίς να ασχοληθεί με το καλλιτεχνικό
κομμάτι του Δικτύου, για να παρακολουθήσει, να συζητήσει ή ίσως και μόνο να ακούσει, είναι
απόλυτα θεμιτό.

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ, ΚΑΒΑΛΑ, 05/11/2023

Κυριακή 5/11 τοποθετήθηκαν πανό (πάρκο Φαλήρου Καβάλα ) σε ένδειξη αλληλεγγύης της 16χρονης αντιφασίστριας που τραυματίστηκε από τους μπάτσους την ημέρα της μεγάλης αντιφασιστικής συναυλίας στην Αθήνα

“ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 16ΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΡΙΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ/ΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/Η ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ”

και του επερχόμενου δικαστηρίου των συντρόφων/ισσων για την υπόθεση της κατάληψης Terra Incognita, που θα λάβει χώρα στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης την Δευτέρα 6/11/23

“ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ TERRA INCOGNITA , ΔΙΚΗ 6/11/23 ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗ

ΑΦΙΣΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3 – ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

From the ashes of Evros, central Greece and Rhodes to the mud of the valley.

Last summer, we experienced the destructive fires and floods of the political choices of the New Democracy government, with thousands of acres of land and lifelong struggles getting lost within the mud and the ashes. Political choices that led to the death of dozens of refugees and local citizens and thousands of animals that were found dead, burnt or drowned waiting for the 112 of the eviction of their souls.

The free social spaces and squats, the only barricade against the insufficiency of the state mechanisms.

The general antagonistic movement and the self-organized spaces build the defence of the people against the destruction, the inexistence and the neglectfulness of the state. Solidarity networks are established and groups of action dive into the fires and floods. Squats and self-organized spaces function as centers of coordination, setting up cooking places and organizing the fulfillment of the immediate needs of the afflicted.

Resistance against barbarity.

The state mechanism, in an effort to disorient the common consensus from its responsibilities, puts the blame on the afflicted while hitting the squats with the aid of the deep state.

Uprising now and always.

While we are drowning on mud, while we are fighting the fires, the state does not waste any opportunity to attack self-organized structures. Self-organization is the way of society we desire, of the elimination of oppresion and the exploitation of humans on other humans, animals and the environment. Our lives are constantly in danger of being lost in the fires and floods, in the trains and ships, at the borders and by the uniformed murderers and the useless government funded people within our villages and our cities. By defending the squats, we defend the movement against the rotten world of authority.

By defending the squats, we defend the movement against the rotten world of authority.

Solidarity with all those stuggling within or outside the walls against the system that gives birth and upbrings poverty, fascism, war and death.

Get your hands off of the squats

See you on the streets

autonomous centre of kavala & squat vyronos 3