Category Archives: Αυτομόρφωση

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”ΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ”, ΤΡΙΤΗ 29/11/2022, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Μαγνητικά Πεδία

του Γιώργου Γούση

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιώργου Γούση είναι ένα road movie με προορισμό την καρδιά. 7 υποψηφιότητες για Βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Μια γυναίκα οδηγεί ταραγμένα στην κίνηση της Αθήνας. Στρίβει τελευταία στιγμή προς Κόρινθο, παίρνει αποφασιστικά το δρόμο προς την Πάτρα, μπαίνει σ’ ένα φέρι σιγοτραγουδώντας μελαγχολικά. Ενδιάμεσα, αμήχανα τηλέφωνα – στο παιδί της, στον άντρα της. Ερωτήσεις, δικαιολογίες, ενοχές. Αυτή είναι η Έλενα κι όπως εξηγεί στον Αντώνη, τον άγνωστο άντρα που διασώζει όταν το αυτοκίνητο του μένει στην έξοδο από το φέρι, δεν πάει κάπου συγκεκριμένα. Απλώς, έφυγε. Για πολύ, για λίγο, θα δει. Πήρε το σαραβαλάκι της, τον «Ζορζ», και ξέφυγε – από την Αθήνα, από τη δουλειά, από τη γερασμένη της αντανάκλαση.

Εκείνος, που πάει; Και τι είναι αυτό το μεταλλικό κουτί που κουβαλά; Όχι, δεν σοκάρεται που ο Αντώνης της εξομολογείται ότι αυτή είναι η θεία του, ή μάλλον τα λείψανα της που υποσχέθηκε ότι θα τα συνοδεύσει για την ταφή τους στο αγαπημένο της μέρος. Αντιθέτως, η Έλενα βρίσκει βάλσαμο σε αυτή την αποστολή. Ένα συγκινητικό προορισμό και μια περιπέτεια που θα τη βγάλει επιτέλους από το μυαλό της. Έτσι, οι τέσσερις τους, η Έλενα, ο Αντώνης, η θεία κι ο Ζορζ θα ξεκινήσουν μια διαδρομή, ένα ταξίδι δρόμου που οι άγνωστοι νιώθουν ασφαλείς να ανταλλάξουν τις πιο μύχιες σκέψεις τους, να εξομολογηθούν ανασφάλειες, να τολμήσουν μια τρέλα που βγάζει περισσότερο νόημα από την λογική πραγματικότητα που τους περιμένει στην επιστροφή.

Ο Γιώργος Γούσης, μετά τον πολυβραβευμένο «Χειροπαλαιστή» του, κάνει το ντεμπούτο του στην μεγάλου μήκους, με μία ταινία-έκπληξη. Εργαλειοποιεί το low-budget πλαίσιο της παραγωγής του, βρίσκει την ιδέα να το κάνει στιλ, φόρμα. Με τετράγωνο κάδρο και analog 80ς αισθητική, το ταξίδι της Έλενας και του Αντώνη βιώνεται ως γλυκιά ανάμνηση μουτζουρωμένη με κόκκο. Ένα home video διακοπών, ξεχασμένη βιντεοκασέτα στο πίσω ράφι της βιβλιοθήκης. Ένα καλά κρυμμένο μυστικό που η καρδιά δε χρειάζεται φτιασίδια για να το νιώσει δικό της. Και να το κουβαλάει για πάντα στο μεταλλικό κουτί της.

Ο Γούσης μπαίνει κι αυτός στον Ζορζ, χωρίς να τον ενδιαφέρει πραγματικά ο προορισμός. Αλλά με αυτοπεποίθηση οδηγού, που αν τον εμπιστευτείς, θα σε πάει μια αξέχαστη βόλτα – έξω από τις γραμμές του χάρτη. Άλλοτε επιτρέπει στα χειμερινά, υγρά, άγρια τοπία να τρέχουν κι άλλοτε σταματά καδράροντας από διακριτική απόσταση τους ήρωες του, κινηματογραφώντας τη μη-δράση, τις κλεμμένες στιγμές, τις αμηχανίες, τους αληθινούς διαλόγους ανθρώπων που αποφασίζουν να είναι αληθινοί.

Είναι σημαντικό ότι συνυπογράφει το σενάριο με τους δύο ηθοποιούς του, επιτρέποντας τους να σμιλεύουν τους χαρακτήρες τους μέσα από αυτοσχεδιασμούς, αυθορμητισμό, τόλμη. Η Έλενα Τοπαλίδου αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά ένα εξωγήινο δώρο. Εκφραστική, χειμαρρώδης, τυπάρα. Μια καλλιτέχνης που φορά τα μαύρα γυαλιά της, αλλά δεν κρύβει την μονίμως τεντωμένη ευαισθησία της. Ατρόμητη, βουτά στο παιχνίδι του αυτοσχεδιασμού, αλλά το πιο μαγικό της ταλέντο είναι ότι η τρέλα της είναι αναγνωρίσιμη, οικεία, δική σου. Αν ποτέ τολμούσες κι εσύ να βουτήξεις στην αλήθεια σου χωρίς δίχτυ προστασίας. Η Τοπαλίδου είναι γυναικάρα και ταυτόχρονα το παιδί που ξέχασες να είσαι – σιγοτραγουδά μέσα στον Ζορζ τραγούδια που σε πάνε πίσω και στο θυμίζουν, ξεστομίζει ειλικρίνειες που ένας ενήλικας πια δεν μπορεί. Κι έτσι η «Έλενα» της θα μείνει άγνωστη, αλλά όχι σχήμα. Της έχει δώσει ψυχή, ταυτότητα κι έναν τηλεφωνικό μονόλογο που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

Αλλά έχει και άξιο συνοδηγό. Ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος παίζει με τις αντιθέσεις – ημιάγριο παρουσιαστικό, στιβαρή αρσενική φιγούρα, γλυκό βλέμμα, νατουραλιστική ευγένεια, συνεσταλμένη τρυφερότητα. Ένας άντρας που χαλαρώνει σταδιακά, επιφυλακτικά στην φλύαρη οικειότητα μιας γυναίκας, αλλά την κοιτά μαγεμένος, με κλεφτά λαμπερά βλέμματα έκπληξης και παραδοχής. Κι όταν χαλαρώνει, θα χορέψει κι εκείνος – σαν να μην υπάρχει κόσμος γύρω του. Ούτε ο «Αντώνης» θα μας ανοίξει ποτέ όλα τα χαρτιά του. Δε χρειάζεται. Η μοναξιά του πάλλεται.

Ο Γούσης έχει φτιάξει μια «μικρή» ταινία, ναι. Όμως το road movie δυο ανθρώπων που θα κουβαλήσουν με χαρά ένα μεταλλικό φορτίο για να αποτινάξουν το πραγματικό φορτίο από τις μεσήλικες πλάτες τους, μεγαλώνει, μεγαλώνει, μεγαλώνει μέσα σου. Χαμογελάς, δεν νιώθεις μόνος. Οι άνθρωποι είμαστε μαγνητικά πεδία και κολλάμε ο ένας στον άλλον – με προσμονή ή εντελώς τυχαία, αταίριαστα ή ταιριαστά, για λίγο ή για πάντα.

Βιβλίο-στάση στην Κατάληψη Βύρωνος 3 Διήμερο Eλευθεριακού Bιβλίου, 23- 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Βιβλιο-στάση στην Κατάληψη Βύρωνος 3 Διήμερο ελευθεριακού βιβλίου 23- 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022

Από τις 7μμ μέχρι τις 12μμ

Πρόγραμμα Σάββατο 23 Ιουλίου 2022

Προβολή ντοκιμαντέρ και συζήτηση για το έργο της Ούρσουλα Λε Γκεν

Εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες

8.30μμ Dj set n’ drinks

10.30μμ Από τις 7μμ μέχρι τις 12μμ

Κυριακή 24 Ιουλίου 2022

Κοινοτική πολυτέλεια. To πολιτικό φαντασιακό της Παρισινής Κομμούνας

Εκδόσεις των ξένων

8.30μμ Dj set n’ drinks 10.30μμ

Από τις 7μμ μέχρι τις 12μμ

Συμμετέχουν: Εκδόσεις των ξένων/ Στάσει Εκπίπτοντες/ Red n’ noir/ Ασύμμετρη απειλή/ Διάδοση/ Κολεκτίβα Druck/ Ελευθεριακή κουλτούρα/ Ουαπίτι/ Πανοπτικόν/ Ευτοπία/ Ναυτίλος/ Ακυβέρνητες πολιτείες

ΤΡΙΤΗ 13/7/2021 στις 21:30 Αυτομόρφωση / Προβολή στο παρκάκι της κατάληψης Βύρωνος 3 Καβάλα «Αυτές, οι άλλες, οι αληθινές… ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ (Ellas, las otras, las de deveras… LAS MUJERES ZAPATISTAS)

Ομάδα Imagen Mx – Ενημέρωση, Εικόνα και Έρευνα, Μεξικό 2009

«Κρατούν το μέλλον στα χέρια τους τώρα, στο παρόν. Και το ξέρουν. Το πλάθουν, όπως πλάθουν τον πηλό ενός αγγείου, με όλες τις δυσκολίες που έχει το υλικό. «Είμαστε εδώ και εδώ θα συνεχίσουμε», λένε. «Εμείς αξίζουμε, και ας έλεγαν ότι είμαστε άχρηστες. Είμαστε εδώ». Είναι σίγουρες ότι, ναι, αξίζουν και για τις αλλαγές που πραγματοποιούν σήμερα, για να κληροδοτήσουν ένα αύριο δίκαιο και αξιοπρεπές για τα παιδιά, για τις νέες και τους νέους.
Αυτή η δουλειά είναι αφιερωμένη στις γυναίκες τσολ, σόκε, τοχολαμπάλ, τσοτσίλ, μαμ και τλελτάλ, που με αυτοπεποίθηση άλλαξαν την ιστορία των ιθαγενών γυναικών και του κόσμου.»

 
Αυτές που δεν υπάρχουν
Οι ιστορίες τους.
Οι χαρές και οι λύπες τους.
Οι πόνοι και η οργή τους
Η λήθη και η μνήμη τους.
Τα γέλια και τα δάκρυά τους.
Οι παρουσίες και οι απουσίες του.
Οι καρδιές τους.
Οι ελπίδες τους.
Η αξιοπρέπειά τους.
Τα ημερολόγιά τους.
Αυτά που ολοκληρώθηκαν. Αυτά που απόμειναν και τους τα οφείλουμε.
Οι κραυγές τους.
Οι σιωπές τους.
Αυτό κυρίως οι σιωπές τους.
Υπάρχει κάποια που δεν τις ακούει;
Που δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της σε εκείνες;
Γυναίκες που αγωνίζονται.
Ναι. Εμείς.
Αλλά κυρίως, εκείνες.
Αυτές που αν και δεν υπάρχουν, είναι εδώ μαζί μας.
Γιατί δεν ξεχνάμε.
Γιατί δε συγχωρούμε.
Γι’ αυτές και με αυτές αγωνιζόμαστε.
Γυναίκες ιθαγενείς Ζαπατίστας
8 Μαρτίου 2021

ΠΡΟΒΟΛΗ – ΑΥΤΟΜΟΡΦΩΣΗ, ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ/AUTONOMIA ZAPATISTA, ΤΡΙΤΗ 22/06/2021, ΣΤΙΣ 21:30, ΣΤΟ ΠΑΡΚΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΒΥΡΩΝΟΣ 3

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΡΟΧΗΣ, Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΦΙΛΙΠΠΟΥ 46

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΣΑΒΒΑΤΟ 10/4/2021, στο παρκάκι της κατάληψης Βύρωνος 3

   Το Σάββατο 10 Απρίλη το αυτόνομο στέκι Καβάλας πραγματοποίησε ανοιχτή ενημερωτική εκδήλωση με αντικείμενο τον ερχομό των Ζαπατίστας στην Ευρώπη και την Ελλάδα το καλοκαίρι του 2021.Η εκδήλωση έγινε στο παρκάκι της κατάληψης Βύρωνος 3 και η ημερομηνία της δεν επιλέχθηκε τυχαία, καθώς την ίδια μέρα του 1919 οι ηγετικές μορφές του ζαπατίστικου αγώνα Εμίλιο Ζαπάτα και Πάντσο Βίλα δολοφονήθηκαν, μαζί με πολλούς άλλους εξεγερμένους ζαπατίστας, σε ενέδρα. Σ’ αυτή την ημερομηνία-ορόσημο των συντρόφων από το Μεξικό, έγιναν ανάλογες δράσεις σε πολλές πόλεις της χώρας και της Ευρώπης.             Στην εκδήλωση ακούστηκε η ηχογραφημένη διακήρυξη του αγώνα των Ζαπατίστας  και ακολούθησε εισήγηση από μέλος μας, η οποία αποτέλεσε και το μεγαλύτερο  χρονικά μέρος της δράσης και διανεμήθηκε σχετικό έντυπο υλικό, αλλά και άλλο από προηγούμενες. Στην εισήγηση μας έγινε αναφορά στην ταυτότητα και το αγωνιστικό παρελθόν των Ζαπατίστας συντρόφων/ισσών, στην εν γένει καταστολή και προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα, στους λόγους που τους ωθούν σε ένα τόσο μεγάλο ταξίδι και, τέλος, στη χρησιμότητα και τα οφέλη για εκείνους κι εμάς από μία τέτοια γνωριμία και όσμωση. Ακολούθως, υπήρξε εκτενής αναφορά και περιγραφή της δικής μας οργανωτικής δομής σε Ελλάδα/Ευρώπη, ώστε να γίνουν κατανοητές οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες με τις οποίες λειτουργούμε και παίρνουμε αποφάσεις, αλλά και τα προβλήματα που κάθε τόσο ανακύπτουν και μαθαίνουμε να τα αντιπαρερχόμαστε. Κατόπιν έγινε συζήτηση και τέθηκαν ερωτήματα από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση, στα οποία προσπαθήσαμε να απαντήσουμε στον επαρκέστερο βαθμό, και κατέδειξαν το ζωηρό ενδιαφέρον του κόσμου για το όλο εγχείρημα (π.χ. ερωτήματα για το πως θα μπορούσε κάποιος να βοηθήσει, αν θα υπάρξουν μεταφραστικά προβλήματα και ιδέες για να ξεπεραστούν κ.α.).                                                                                                     Καταληκτικά, η προσέλευση και η συμμετοχή του κόσμου ήταν ικανοποιητική (περίπου 40 άτομα) δεδομένου ότι η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε εξωτερικό χώρο και ότι διανύουμε περίοδο έξαρσης της πανδημίας Covid 19.

Βιβλιοπαρουσίαση – Συζήτηση ”ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, προφίλ από τη Βοσνία 1995-96”, στην κατάληψη Βύρωνος 3, Παρασκευή 26/07/2019, στις 21:30

Βιβλιοπαρουσίαση – Συζήτηση


Τέλος Πολέμου, προφίλ από τη Βοσνία 1995-96


Joe Sacco, εκδόσεις «Κινηματικό Αρχείο Ιωαννίνων», 2019


Tο τρίτο και τελευταίο έργο του διεθνούς φήμης κομίστα Joe Sacco για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Το κόμικ «σκιαγραφεί» δύο ιστορίες. Η πρώτη αφορά το Σόμπα, ένα Βόσνιο καλλιτέχνη που προσπαθεί να προβάρει με την μπάντα του, όσο οι εξελίξεις «τρέχουν» στο μέτωπο και στην πόλη του Σαράγεβο στο τέλος του πολέμου. Ενώ η δεύτερη με το εθνικιστή-φασίστα Ράντοβαν Κάρατζιτς. Άραγε, πως είναι να περνάς Χριστούγεννα με τον ηγέτη των Σέρβων της Βοσνίας, σύμμαχο του ελληνικού εθνικού κορμού στα σχέδια για αναδιάταξη του χάρτη των Βαλκανίων, ο οποίος έχει διακηρύξει ανοιχτά την πρόθεση του να προσαρτήσει μια «καθαρή εθνικά» Βοσνία στην αγκαλιά της μαμάς Σερβίας;


Η έκδοση στοχεύει τόσο στη διατήρηση της μνήμης για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εναντίον των μουσουλμάνων της Βοσνίας, όσο και στη στήριξη των ολικών αρνητών στράτευσης με πολίτικους και υλικούς όρους.

Εκδήλωση με τον Θ. Καμπαγιάννη για τη δίκη της Χρυσής Αυγής, Κυριακή 9 Ιουνίου 2019, στις 18:30, στο Πάρκο Φαλήρου (στη σκακιέρα).

Νομιμοποιώντας τους Ναζί μέσω των εκλογικών διαδικασιών- εκδήλωση εξελίξεις γύρω από τη δίκη της Χρυσής Αυγής, με ομιλητή τον κ. Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρο, μέλος της Πολιτικής Αγωγής του αντιφασιστικού κινήματος στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Οι ίδιοι οι φασίστες, είτε της Χ.Α., είτε των ΠΑΤΡΙΕ, είτε άλλων φασιστικών μορφωμάτων, αποποιούνται τις ιδεολογικές τους βάσεις και μέσα από την εκλογική διαδικασία επιθυμούν την νομιμοποίηση και την εδραίωση τους. Πατώντας επί των δημοκρατικών διαδικασιών, επικαλούνται την νομική κατοχύρωση τους μέσω των ψηφοδελτίων, ενώ την ίδια στιγμή υμνούν τις χούντες του Μεταξά και της επταετίας. Μόνο οι αφελής και οι πολιτικά ανάπηροι θα δικαιολογούσαν το ξέπλυμα των φασιστών μέσα από την εκλογική διαδικασία και θα τους δεχόταν, κοιτώντας το δέντρο και όχι το δάσος του φασισμού. Άλλωστε η λογική της καλής και νόμιμης Χ.Α. είναι αυτή που κινείται στα πλαίσια του δήθεν συνταγματικού τόξου, επιζητώντας την αναγνώριση της ως πολιτική δύναμη μέσα στο υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν σε αυτούς που αναφέρονται στην στροφή του ναζιστικού μορφώματος σε μια σοβαρή και νόμιμη χ.α., πως και οι δολοφονίες του Φύσσα και του Λουκμάν, όπως και οι δεκάδες ρατσιστικές επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν όταν η χ.α. σουλατσάριζε στα δελτία ειδήσεων ως μια σοβαρή τρίτη πολιτική δύναμη στην χώρα.
Εμείς από τη μεριά μας, ως ο κόσμος που εναντιώθηκε σε κάθε μορφή της ακροδεξιάς τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο, δηλώνουμε για άλλη μια φορά παρόντες/παρούσες στην αντιφασιστική μας συνείδηση και με αυτή την εκδήλωση επιδιώκουμε να ενημερώσουμε την κοινωνία της Καβάλας για το τι σημαίνει η παρουσία- νομιμοποίηση ενός ναζί στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης. Η Καβάλα από το 2010 και μετά έχει δεχτεί πολλές ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις, για να αφήσουμε ανενόχλητο ένα ασπόνδυλο να κείτεται στους χώρους αποφάσεων αυτής της πόλης. Παλεύουμε για την εξάλειψη της φασιστικής απειλής από τα σχολεία μας, τους χώρους εργασίας μας, τους δημόσιους χώρους μας. Η σιωπή και η συστηματική αδιαφορία αποτελεί συνενοχή στη νομιμοποίηση και στο ξέπλυμα του φασισμού. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.
Σηκώνουμε τα κοινωνικά αναχώματα, στέλνουμε τους φασίστες πίσω στις τρύπες τους.

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Το ωράριο της εκδήλωσης, τόσο η έναρξη όσο και η λήξη της, θα τηρηθούν αυστηρά.

Προβολή & Συζήτηση του Ντοκιμαντέρ ”Σε Σύγχρονη Δουλεία”, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας, 11/4/2019 στις 21:30

To «Σε σύγχρονη δουλεία» (πρωτότυπος τίτλος «De la servitude moderne») είναι ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2007 από τον Jean-François Brient. Η κινηματογραφική του προσαρμογή, από τον Victor León Fuentes, είναι ένα ντοκιμαντέρ ανεξάρτητης παραγωγής διάρκειας 52 λεπτών. Το βιβλίο και η ταινία διατίθενται δωρεάν σε διάφορες γλώσσες. Το κείμενο γράφτηκε στην Τζαμάικα τον Οκτώβρη του 2007 και το ντοκιμαντέρ ολοκληρώθηκε στην Κολομβία τον Μάιο του 2009. Η ταινία αποτελείται από οπτικό υλικό προερχόμενο κυρίως από διαφημίσεις και ντοκιμαντέρ.

Βασικός σκοπός του έργου είναι να καταγγείλει την κατάσταση του ανθρώπου ως σύγχρονου σκλάβου μέσα στο πλαίσιο του «Εμπορικού Ολοκληρωτισμού» (του πραγματικού ονόματος, όπως υποστηρίζει, της αστικής δημοκρατίας) και να καταδείξει τις μάσκες που καλύπτουν τη δουλεία του.

Η θέση που υπερασπίζεται βασίζεται στην ιδέα ότι η δικτατορία δεν ασκείται πλέον από έναν άνθρωπο αλλά από μια αρχή: το εμπόρευμα ή το χρήμα που υπαγορεύουν την ύπαρξη κάθε ανθρώπινου όντως, που όντας υποβιβασμένο σε έναν καταναλωτή, έναν εργαζόμενο, έναν υπηρέτη, χάνει την ανθρωπιά του.

Το κείμενο και η ταινία διατίθενται ελεύθερα δικαιωμάτων. Μπορούν να αντιγραφούν, να διανεμηθούν και να προβληθούν χωρίς κανένα τίμημα, και «σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να πουληθούν ή να εμπορευματικοποιηθούν κατά οποιονδήποτε τρόπο». Όπως δηλώνουν οι γράφουν Jean-François Brient και Victor León Fuentes «Θα ήταν επιεικώς ανακόλουθο να προτείνει κανείς ως εμπόρευμα ένα αντικείμενο που σκοπός του είναι να στηλιτεύσει την πανταχού παρουσία του εμπορεύματος. Ο αγώνας ενάντια σε κάθε ατομική ιδιοκτησία, πνευματική ή άλλη, είναι η δύναμη κρούσης μας ενάντια στην υπάρχουσα κυριαρχία. Αυτή η ταινία, που διανέμεται έξω από κάθε είδους εμπορικά και νομικά κανάλια, δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο χάρη στην υποστήριξη όσων οργανώνουν τη διάδοση ή την προβολή της. Δεν ανήκει σ” εμάς. Ανήκει σε όσους επιθυμούν να την αδράξουν για να τη ρίξουν στη φωτιά της μάχης».

«Η σύγχρονη δουλεία είναι μια εθελοντική δουλεία, που χορηγείται από το πλήθος των δούλων, που σέρνονται στην επιφάνεια της γης. Οι ίδιοι αγοράζουν όλα τα αγαθά που πάντα τους υποδουλώνουν λίγο παραπάνω. Οι ίδιοι τρέχουν πίσω από μια εργασία, όλο και πιο αλλοτριωτική, η οποία πρόθυμα και γενναιόδωρα τους δίνεται, αν είναι αρκετά υπάκουοι. Οι ίδιοι διαλέγουν τους κύριους που θα πρέπει να υπηρετούν. Για να καταφέρει αυτή η παράλογη τραγωδία να τεθεί σε ισχύ, χρειάστηκε πρώτα απ’ όλα να αφαιρεθεί από τα μέλη αυτής της τάξης η συνείδηση της εκμετάλλευσης και της αποξένωσης τους. Ορίστε ο παράξενος νεωτερισμός της εποχής μας. Σε αντίθεση με τους δούλους της αρχαιότητας, τους δουλοπάροικους του Μεσαίωνα ή τους εργάτες των πρώτων βιομηχανικών επαναστάσεων, σήμερα, είμαστε μάρτυρες μιας τάξης ολοκληρωτικά υποταγμένης που όμως δεν το ξέρει ή μάλλον που δεν θέλει να το μάθει. Συνεπώς, αγνοούν την εξέγερση που θα έπρεπε να είναι η μόνη νόμιμη αντίδραση των εκμεταλλευομένων. Δέχονται χωρίς αμφισβήτηση, τη θλιβερή ζωή που χτίστηκε για εκείνους. Η αποκήρυξη και η παραίτηση είναι η πηγή της δυστυχίας τους.»

Ζαν Φρανσουά Μπριέντ