Στα πλαίσια της 3ης πανελλαδικής ημέρας δράσεων αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση – μικροφωνική στο λιμάνι της Καβάλας. Μοιράστηκε και διαβάστηκε το παρακάτω κείμενο, πετάχτηκαν τρικάκια και ακούστηκαν συνθήματα αλληλεγγύης!
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΓΙΑΝΝΗ ΓΕΡΑ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 26/5 στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας, τηλεφωνική επικοινωνία με τον Β. Σταθόπουλο
τηλεφωνική επικοινωνία με τον Συνήγορο του Β. Σταθόπουλου, Θανάση Καμπαγιάννη
Παρέμβαση στο ΡΑΔΙΟ ΠΡΩΙΝΗ Καβάλα στις 24/6 για τον ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ στα πλαίσια της διεθνούς ημέρας αλληλεγγύης
Διαβάστηκε το κείμενο του ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών
Ο αναρχικός κρατούμενος στις φυλακές Μαλανδρίνου Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 διεκδικώντας να γίνει δεκτή η αίτηση αποφυλάκισης του. Ενώ ο ίδιος έχει εκτίσει χρονικά το σύνολο της ποινής του (8.5 χρόνια στα κελιά της δημοκρατίας) και σύμφωνα με τους νόμους της αστικής δικαιοσύνης δικαιούται να αποφυλακιστεί, το υπεύθυνο δικαστικό συμβούλιο απέρριψε την 1η αίτηση για την υφ’ορον απόλυση του με το φαιδρό σκεπτικό ότι είναι «επικίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων» και η 2η αίτηση βρίσκεται ακόμα υπό εξέταση με την εισαγγελία να έχει εισηγηθεί αρνητικά ως προς αυτή. Αποφασισμένος και συνεπής για χρόνια στον αγώνα ενάντια στην κρατική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και κάθε μορφής εκμετάλλευση έχει δώσει μάχες μέσω της συμμετοχής του σε κοινωνικούς αγώνες αλλά και σε αντάρτικες ομάδες δράσης. Παρών σε κάθε μορφή αγώνα που προάγει την εξέγερση και την αντίσταση στην εξουσία, έμπρακτα αλληλέγγυος σε όσους βίωσαν την βαναυσότητα και την εκδικητικότητα της καταστολής. Έχοντας κατηγορηθεί ατελέσφορα για ένα σωρό αβάσιμες υποθέσεις (ληστεία στην Πάρο, ένταξη στην ΣΠΦ) και καταδικασμένος, μεταξύ άλλων, για το «έγκλημα» της ληστείας μιας τράπεζας και ενώ έχει καταφέρει να αποδράσει από τα κολαστήρια της δημοκρατίας (μία πράξη για την οποία έχει εκτίσει το νομικό του «χρέος»), παραμένει υπερήφανος επαναστάτης χωρίς ποτέ να υπογράψει δηλώσεις μετάνοιας για τις δράσεις και τις επιλογές του. Είναι προφανές, λοιπόν, για ποιο λόγο το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας του αρνείται την υφ’ορον απόλυση που δικαιούται. Διότι αυτό ακριβώς επιφυλάσσουν σε όσα κρατούμενα δεν «μετανοούν» για την πολιτική τους δράση και δεν πειθαρχούν στον νοσηρό σωφρονιστικό μηχανισμό. Είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δικαστικοί και σωφρονιστικοί λειτουργοί – πραιτοριανοί του συστήματος εκδικούνται όσα αντιστέκονται στις επιταγές τους, στο καθεστώς τους που διαιωνίζει την εκμετάλλευση και την ανισότητα. Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης, ανυποχώρητος στην αναρχική του στάση, πολέμησε και πολεμάει το κρατικό και καπιταλιστικό καθεστώς που σήμερα βρίσκεται σε ακόμα μια φάση «κρίσης», κάτι που η κοινωνική βάση το βιώνει στο πετσί της αδυνατώντας ουσιαστικά να επιβιώσει λόγω της αύξησης του κόστους διαβίωσης. Το βιώνει στους πολέμους των ισχυρών, αναπόσπαστο κομμάτι της καπιταλιστικής οικονομίας και της κρατικής δόμησης των κοινωνιών, που λεηλατούν τον φυσικό κόσμο στο βωμό του χρήματος και εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ύπαρξη με στόχο το κέρδος. Συνέπειες του καθεστώτος αυτού όμως, το βιώνουν και χωρίς να έχουν φωνή να το εκφράσουν η φύση και τα υπόλοιπα έμβια όντα. Ο σύντροφος έχει επιλέξει πλευρά στον κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται συνεχώς και συνεχίζοντας αυτή την στράτευση του επιλέγει ένα από τα πιο σκληρά μέσα αγώνα για να διεκδικήσει την ελευθερία του. Και σε αυτό τον αγώνα του η αλληλεγγύη είναι κρίσιμη και αναγκαία. Γι αυτό λοιπόν δηλώνουμε απερίφραστα την στήριξη μας.
Όποιος ξεχνά τους αιχμαλώτους πολέμου, ξεχνά και τον ίδιο τον πόλεμο.
Δύναμη και αλληλεγγύη σε όλα τα έγκλειστα συντρόφια μας.
Άμεση απελευθέρωση του αμετανόητου αναρχικού συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη που βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/5.
Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων & διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΠΑΝΟ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
Την Δευτέρα 20/6, το Δικαστικό Συμβούλιο της Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης του συντρόφου απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, παρατείνοντας την ομηρία του.
Τη στιγμή που μιλάμε, μετά από ένα μήνα απεργίας πείνας, ο Γιάννης έχει φτάσει τα 57.5 κιλά, έχει χάσει περισσότερο από το 21% του σωματικού του βάρους και πλέον έχει εισαχθεί στο νοσοκομείο Λαμίας, όπου κρατείται φρουρούμενος και χωρίς να επιτρέπεται σε οικεία του πρόσωπα να τον επισκέπτονται.
Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την αστική δικαιοσύνη. Μία δικαιοσύνη όπου με το ένα χέρι αθωώνει επιχειρηματίες, μπάτσους, φασίστες βιαστές και την κοινωνική ελίτ και με το άλλο φυλακίζει αγωνιστές με κυριότερο για αυτήν στοιχείο την πολιτική τους ταυτότητα. Στεκόμαστε δίπλα στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.
Η άμεση αποφυλάκιση του Γ.Μ. και ο αγώνας ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων είναι ένας αγώνας που μας αφορά όλους, όλες.
«Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων»
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΕΛΙΟΥ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας
Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης
Utopia A.D.
Την Τρίτη, 07/06/2022 στις 18:30 στο λιμάνι της Καβάλας, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική – συγκέντρωση αλληλεγγύης στον σύντροφο απεργό πείνας, Γιάννη Μιχαηλίδη. Μοιράστηκε και διαβάστηκε το κείμενο της συνέλευσης αλληλεγγύης στον σύντροφο, ακούστηκαν συνθήματα, πετάχτηκαν τρικάκια!
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ:
ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΟΣ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5/2022
Ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης έχει εκτίσει από τις 29 Δεκεμβρίου 2021, μετά από 8,5 χρόνια κράτησης, τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες τις ποινές του. Το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας ωστόσο αρνείται την αποφυλάκιση του με το πρόσχημα, ότι δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Αυτή η επιπλέον κράτηση, χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσει επιλογές και στάσεις αγώνα.
Μετά την πρώτη απόρριψη της αίτησης του για υφ΄ όρων απόλυση το Φεβρουάριο έρχεται η δεύτερη αρνητική εισαγγελική πρόταση, τώρα τον Μάιο, με τους αρμόδιους δικαστές να μην είναι σε θέση να προσδιορίσουν χρονικά την αποφυλάκιση του, ή μάλλον να δηλώνουν, ότι ο σύντροφος θα χρειαστεί να παραμείνει για αόριστο ακόμα χρονικό διάστημα στη φυλακή έως ότου κριθεί με βάση τις ορέξεις τους, ότι δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο. Για να δικαιολογηθεί αυτή η επ’ αόριστον ομηρία του συντρόφου επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος “δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης, καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων”. Πρόκειται δηλαδή για προληπτική παράταση κράτησης ενός κρατουμένου χωρίς χρονικό ορίζοντα.
Με βάση τον Ποινικό Κώδικα που εφαρμόζεται στην περίπτωση του συντρόφου, όλοι/ες οι κρατούμενοι/ες που έχουν συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής τους δικαιούνται την υφ ‘ όρων αποφυλάκιση τους εφόσον δεν συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις ή ενεργά πειθαρχικά παραπτώματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η υφ’ όρων απόλυση είναι ένα αγωνιστικό κεκτημένο των κρατουμένων. Ένα κεκτημένο που μαζί με κάποια άλλα λίγα, όπως οι ολιγοήμερες άδειες, κερδήθηκαν την εποχή του σκληρού καθεστώτος εγκλεισμού και των αιματηρών εξεγέρσεων στις φυλακές.
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ
Αυτή την στιγμή στο πρόσωπο του Γιάννη εφαρμόζεται το πιο απεχθές και οργουελικό πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης. Πίσω από την δημιουργική ασάφεια των ουσιαστικών προϋποθέσεων κρύβεται η αστυνομία σκέψης των δικαστών και των εισαγγελέων, οι οποίοι τιμωρούν τους κρατούμενους όχι για τα ποινικά αδικήματα, που διαπράξανε αλλά για αυτά που φαντάζονται οι ίδιοι, ότι ίσως διαπράξουν σε κάποιο αόριστο μέλλον. Αυτού του είδους η υποκειμενική κρίση πάντα εξαντλείται και εφαρμόζεται εναντίων των πολιτικών αντιπάλων του κράτους και όσων κρατούμενων διατηρούν ένα αγωνιστικό φρόνημα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κρατούμενοι έχουν συμπληρώσει την ποινή που τους έχει επιβληθεί, έχουν υπογράψει για την υπό όρους αποφυλάκιση τους, και περιμένουν να αποφασίσει θετικά κάποιο συμβούλιο αναστολών, μήνες ή και χρόνια, χωρίς να υπάρχει κανένας απτός λόγος απόρριψης πέραν της ύπαρξης μιας αστυνομίας σκέψης που στο όνομα της φαντασίας της προστάζει : “απορρίπτεται” – «είστε επικίνδυνος για αυτά που σκέφτομαι ότι ίσως διαπράξετε» Αυτού του είδους η προληπτική κράτηση αποτελεί επί της ουσίας τμήμα του καθεστώτος εξαίρεσης το οποίο έχει συγκεκριμένες στοχεύσεις και οικοδομείται για να τσακίσει τους αμετανόητους πολιτικούς κρατούμενους/ες καθώς και όσους κρατούμενους/ες αρνούνται να συμβιβαστούν με τις κρατικές προσταγές εντός των “σωφρονιστικών” ιδρυμάτων.
Γνωρίζουμε, ότι οι αμετανόητοι πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος δέχονται όλο το μένος και την εκδικητικότητα του κρατικού μηχανισμού. Εφαρμόζονται σε βάρος τους ειδικοί νόμοι, ειδικά καθεστώτα κράτησης, ειδικές δίκες. Είναι αποδέκτες κάθε είδους δικαστικών πραξικοπημάτων και μεθοδεύσεων. Η αμετανόητη στάση τους, η αντίσταση που διεξάγουν με απεργίες πείνας, με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με πολιτικές παρεμβάσεις, με αποδράσεις, αποτελούν αυτό ακριβώς που θέλουν να τσακίσουν τα κράτη μέσω των αντιτρομοκρατικών τους νομοθεσιών και με τις απαιτήσεις τους για δηλώσεις μετάνοιας. Το παράδειγμα του συνεχή αγώνα και της αντίστασης σε κάθε συνθήκη παρά το κόστος. Την πολιτική επιλογή ότι ο αγώνας δεν είναι μάταιος αλλά αναγκαίος και συνεχίζεται ακόμα και μέσα από τις φυλακές. Γι’ αυτό και είναι αξιοθαύμαστη η στάση του συντρόφου στο πρώτο συμβούλιο που εξέταζε την υπό όρους αποφυλάκιση του. Συγκεκριμένα, η πρώτη απορριπτική πρόταση που έλαβε ο σύντροφος συνοδευόταν από το σκεπτικό των δικαστών, ότι δικαιολόγησε την πράξη της ληστείας γενικώς και αορίστως καθώς και ότι η « καλή διαγωγή » που έχει επιδείξει μετά τη σύλληψή του είναι προσχηματική. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του σκεπτικού, αποτελεί ένα ξεκάθαρο παράδειγμα δικαστικής αυθαιρεσίας, αφού όλο το σκεπτικό βασίζεται σε υποκειμενικές κρίσεις. Όσον αφορά το πρώτο σκέλος του σκεπτικού των δικαστών, ο σύντροφος ήταν συγκεκριμένος ως προς αυτό και διαχώρισε ηθικά τη στοχευμένη ληστεία τράπεζας και τις μη στοχευμένες ληστείες όπως π.χ. περαστικών ανθρώπων. Οι απαλλοτριώσεις τραπεζών αποτελούν μία συνειδητή πολιτική επιλογή, που αποτελεί διαχρονικό εργαλείο αγώνα των επαναστατικών κινημάτων και ως τέτοια οφείλουμε να τη στηρίξουμε. Απέναντι σε κάθε απόπειρα να αποσπάσουν δήλωση μετάνοιας, ο σύντροφος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και των επιλογών του και δήλωσε το αυτονόητο. Ότι το να ληστεύεις τους ναούς του χρήματος δεν είναι έγκλημα ηθικά και δεν τίθεται ζήτημα «σωφρονισμού» ως προς αυτό. Ληστές είναι τα κράτη και οι καπιταλιστές.
Για αυτό θεωρούν επικίνδυνο το σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη. Επειδή συμμετείχε από νεαρή ηλικία σε αναρχικές μαθητικές ομάδες, επειδή συμμετείχε στις αντιπολεμικές/ αντικρατικές / αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις εκείνης της περιόδου και είχε συλληφθεί κατά την διάρκεια των συγκρούσεων. Επειδή συμμετείχε στους φοιτητικούς αγώνες του 2006-2007 ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, επειδή αγωνίστηκε ενάντια στην λεηλασία της φύσης και είχε συλληφθεί για την παρέμβαση στο καζίνο της Πάρνηθας το 2007, επειδή αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της εξέγερσης του Δεκέμβρη, επειδή ήταν παρών στις μάχες ενάντια στα μνημόνια. Επειδή απαλλοτρίωσε τα ματωμένο πλούτη των τραπεζών. Επειδή σε όλη του την ζωή παραμένει αταλάντευτα αφοσιωμένος στο όραμα της ανατροπής κράτους και κεφαλαίου από αναρχική σκοπιά. Επειδή επί έντεκα χρόνια, είτε ως καταζητούμενος είτε ως κρατούμενος, κράτησε μια αγωνιστική – μαχητική στάση απέναντι στο αστυνομικό-δικαστικό σύμπλεγμα, την υλική έκφραση της κρατικής τρομοκρατίας. Γιατί ποτέ του δε λύγισε, δε μετανόησε, δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο της ρουφιανιάς και της αναξιοπρέπειας.
Η ΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΞΥΠΟΛΥΤΟΥΣ
Είναι επικίνδυνος επειδή δεν εμπλέκεται με το εφοπλιστικό κεφάλαιο που λειτουργεί ως βαποράκι καρτέλ μεταφέροντας τόνους ηρωίνης (NOOR1), επειδή δεν είναι μια προσωπικότητα του καλλιτεχνικού στερεώματος που εκμεταλλεύεται εξουσία και επιρροή για να βιάζει σώματα και ψυχές ανθρώπων (Λιγνάδης), επειδή δεν αποτελεί κάποιο επιφανές διεφθαρμένο στέλεχος κάποιας πολυεθνικής ή κάποιου πολιτικού κόμματος (Energa, Novartis, Siemens). Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η αστική δικαιοσύνη έχει προσήλωση στην “τήρηση των δικαιωμάτων” των κρατουμένων και επιδεικνύει ανθρωπιστικές ευαισθησίες όταν πρόκειται για τα δικά της παιδιά. Ο κατάλογος των δικών τους ανθρώπων που ξεγλίστρησαν ανώδυνα από τα δίχτυα που στήνει η δικαιοσύνη είναι χωρίς τέλος. Η αποφυλάκιση του αμετανόητου Κορκονέα, οι αποφυλακίσεις των μελών της χρυσής αυγής, η πολιτική κάλυψη στους μπάτσους δολοφόνους του Νίκου Σαμπάνη και η εισαγγελική πρόταση παρωδία που συγκαλύπτει τους μεγαλοεπιχειρηματίες βιαστές της Γεωργίας Μπίκα μας δείχνουν, ότι δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού αναγνωρίζουμε στο πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης έναν από τους βασικούς πυλώνες του κράτους.
Σε μια περίοδο όπου η δομική κρίση του καπιταλισμού βαθαίνει και οι πολεμικές συγκρούσεις επεκτείνονται πλέον και σε ευρωπαϊκό έδαφος, οι στρατηγικές προληπτικής αντιεξέγερσης αποτελούν την πολεμική προετοιμασία για την αντιμετώπιση των κοινωνικών- ταξικών αντιστάσεων. Στο μέτωπο της ποινικής καταστολής, οι ποινικοί κώδικες αυστηροποιούνται ενώ το καθεστώς εξαίρεσης για όλους τους πολιτικούς κρατούμενους συνεχίζει να βαθαίνει και να οξύνεται. Το αίτημα του συντρόφου για την άμεση αποφυλάκιση του αποτελεί έναν αγώνα για να σπάσει η εκδικητική πρακτική του προληπτικού εγκλεισμού και αποκτάει ειδικό βάρος γιατί οι πολιτικοί κρατούμενοι λόγω των πολιτικών επιλογών τους, είναι η προμετωπίδα του κοινωνικού – ταξικού πολέμου. Ο αγώνας του συντρόφου για την αποφυλάκιση του δεν είναι επομένως ένας στενός αγώνας, που αφορά τον ίδιο αποκλειστικά. Είναι μια αγωνιστική επιλογή συνολικά ενάντια σε ένα καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλεται αυθαίρετα και καταχρηστικά απέναντι σε κάθε κρατούμενο που έχει μια αξιοπρεπή στάση αλλά και πιο ειδικά ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης εις βάρος πολιτικών κρατουμένων, αναρχικών ή κομμουνιστών.
Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για έναν κόσμο χωρίς φυλακές και συρματοπλέγματα, χωρίς σύνορα και στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς την λεηλασία και την καταστροφή του πλανήτη από τις πολυεθνικές, χωρίς ταξική εκμετάλλευση, χωρίς φτωχούς και πλούσιους, χωρίς έμφυλη και φυλετική καταπίεση.Για αυτό τον κόσμο αγωνιζόμαστε, για αυτό τον κόσμο αγωνίζεται ο σύντροφος μέσα από την απεργία πείνας που διεξάγει.
Να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε από κοινού με όλες μας τις δυνάμεις την αποφυλάκιση του συντρόφου.
Να στήσουμε αναχώματα απέναντι στην απόπειρα εξόντωσης του απεργού πείνας.
Η ΕΠ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Από τη Δευτέρα 23/5, αρνείται την πρόσληψη τροφής διεκδικώντας να γίνει δεκτό το νέο αίτημα για άμεση αποφυλάκιση του. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες δίπλα στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.
#antireport #hungerstrike
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΒΦΛ ΣΤΙΣ 24 ΜΑΪΟΥ 2022.
Την Τρίτη 24/5/2022 θα εκδικαστεί τελικώς στο δικαστικό μέγαρο της Καβάλας, μετά από μία αναβολή, η δίκη των εργατικών διαφορών που αφορά στις πρώτες ομαδικές απολύσεις των 133 εργαζομένων του σωματείου της χημικής βιομηχανίας λιπασμάτων Καβάλας (ΒΦΛ). Στην ουσία, η δίκη αυτή είναι η πρώτη αντίδραση στις οργανωμένες επιθέσεις του κεφαλαίου στα σωματεία, που εξαπολύονται με αφετηρία τον νόμο Χατζηδάκη, που ισχύει από τον Ιούλιο του 2021. Τις απολύσεις αυτές ακολούθησαν οι ομαδικές απολύσεις των εργαζομένων των πετρελαίων της Καβάλας από την Energean, όπως και αυτές που έχουν ανακοινωθεί για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ.
Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά τα συμφέροντα και ο στόχος των εργοδοτών είναι κοινός: τα σωματεία. Στην περίπτωση της ΒΦΛ, στον υπόδικο επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, έτεινε χείρα βοηθείας η κυβέρνηση Μητσοτάκη με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη μέσω του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας (ΑΣΕ). Το ΑΣΕ είναι η διαιτητική διέξοδος με την οποία το κράτος, σε ρόλο διαιτητή, καλείται να γνωμοδοτήσει αν ο εργοδότης έχει ισχυρά επιχειρήματα ώστε να δικαιολογηθούν οι ομαδικές απολύσεις που ζητά εις βάρος των εργαζομένων. Το ΑΣΕ αποτελείται από 7 τακτικά μέλη, πέντε από τα οποία διορίζονται από την κυβέρνηση και από τα άλλα δύο, το ένα εκπροσωπεί την εργοδοσία και το άλλο τους εργαζόμενους. Ο εργοδότης καταθέτει το φάκελο με όλα τα οικονομικά, φορολογικά και επενδυτικά στοιχεία της εταιρίας/ ομίλου, το κόστος εργασίας, στοιχεία για το εργατικό δυναμικό και την αιτιολόγηση για την αναγκαιότητα των ομαδικών απολύσεων. Επίσης, στον φάκελο αυτόν κατατίθενται τα πρακτικά της διαβούλευσης που προηγήθηκαν με τους εργαζομένους. Αν δεν συμφωνήσουν εργοδότης και εργαζόμενοι, το ΑΣΕ πρέπει να εκδώσει αιτιολογημένη απόφαση και να συγκαλέσει συνάντηση όλων των μερών.
Τα οικονομικά στοιχεία που κατατέθηκαν από τη διοίκηση της λιπασματοβιομηχανίας για τις απολύσεις του 2021, αφορούσαν στον ισολογισμό του μακρινού 2014. Ενώ οι παρατηρήσεις και οι καταθέσεις εκατοντάδων σελίδων των εργαζομένων, δόθηκαν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή χωρίς έτσι να υπάρχει σκόπιμα ο απαραίτητος χρόνος για να αξιολογηθούν. Με την τακτική αυτή όμως, οι μεν εκλεγμένοι κρατικοδίαιτοι ψηφοφόροι της κυβέρνησης, μέλη του ΑΣΕ, δε χρειάστηκε να μελετήσουν τίποτε για μια απόφαση που ήταν προεξοφλημένη, οι δε εργαζόμενοι, δεν μπόρεσαν να καταθέσουνε τα δικά τους στοιχεία και να υπερασπιστούν στοιχειωδώς τα εργασιακά τους δικαιώματα. Είναι ενδεικτικό το γεγονός, ότι στη συνεδρίαση του ΑΣΕ κλήθηκε να καταθέσει από την έναρξη της συνεδρίασης μόνο η εργοδοτική πλευρά. Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες και με απούσα την εκπροσώπηση των εργαζομένων, το ΑΣΕ προχώρησε στην έγκριση των μαζικών απολύσεων υπό την εποπτεία της Γ.Γ. του υπουργείου εργασίας κ. Στρατινάκη.
Με μια ακόμη παρένθετη εταιρία, ο Λαυρέντης αποποιήθηκε των χρεών της και κατάφερε επιτέλους με τη βοήθεια του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, να πραγματοποιήσει τις ομαδικές απολύσεις που πάλευε από το 2016. Μάλιστα, η απόφαση αυτή έρχεται κόντρα και στον εξωδικαστικό συμβιβασμό που είχαν κερδίσει οι εργαζόμενοι, ο οποίος υποχρέωνε την εταιρία να τους μεταβιβάσει με το ίδιο εργασιακό καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στις νέες εταιρίες, ενώ αναγνώριζε όλες τις παρένθετες εταιρίες που είχε δημιουργήσει ο Λαυρεντιάδης ως μία και τα χρέη σε ασφαλιστικά ταμεία, δημόσιο και πρώτες ύλες κοινά. Ενώ έξι χρόνια οι εργαζόμενοι βρίσκονται εκτός εργασίας, στη θέση τους έβαλαν ανειδίκευτους εργολαβικούς εργαζομένους ορισμένου χρόνου, γεγονός που ήταν γνωστό σε όλα τα μέλη του ΑΣΕ κατά τη συνεδρίαση του τμήματος ελέγχου ομαδικών απολύσεων.
Η παραποίηση των οικονομικών στοιχείων που παρουσίασε η διοίκηση της ΒΦΛ δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Οι εργοδότες συνηθίζουν να αποκρύπτουν την πραγματική οικονομική τους κατάσταση ανάλογα τα συμφέροντα τους. Αυτό είναι κάτι που θα έκανε οποιοσδήποτε απατεώνας, που θέλει να κλέψει το κράτος. Μόνο που η κυβέρνηση της ΝΔ λειτουργεί ως αρωγός των παραβάσεων και των αυθαιρεσιών των εταιριών, που με θρασύτητα πετούν δεκάδες οικογένειες στο δρόμο, στο όνομα του φιλελευθερισμού και της ανάπτυξης. Έτσι, στην περίπτωση των πετρελαίων, η Energean ποτέ δεν παρέδωσε τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία της εταιρίας, παρουσιάζοντας ένα Πρίνο καταχρεωμένο, κερδίζοντας επιχορηγήσεις εκατομμυρίων και προχωρώντας στις μαζικές απολύσεις, σχεδόν, του συνόλου των εργαζομένων των πετρελαίων Καβάλας. Όπως και στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ αποκρύπτει τα πάντα: περιβαλλοντολογική μόλυνση, πραγματικά οικονομικά στοιχεία, καταπάτηση εργασιακών κεκτημένων, προκειμένου να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της. Φυσικά, η μοναδική διέξοδος των εργαζομένων να αντιδράσουν στην εργοδοτική παραβατικότητα και τη συνεργεία του κράτους, είναι τα σωματεία, για αυτό και βάλλονται.
Είναι σημαντική η παρουσία όλων μας στο δικαστήριο ενάντια στις παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις των εργαζομένων της ΒΦΛ. Γιατί η ανοχή και η τυχόν έγκριση των πρώτων ομαδικών απολύσεων θα αποτελέσει ταφόπλακα στις εργατικές διεκδικήσεις και στον αγώνα για την κατάργηση του εργασιακού εκτρώματος του νόμου Χατζηδάκη. Η κοινωνική απραγία και συνενοχή στις πρακτικές Λαυρεντιάδη των παρένθετων εταιριών και των χρεών, αποδυναμώνουν τις εργατικές αντιδράσεις και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση.
Μπορεί οι καταπιεστές να λειτουργούν με μαφιόζικες πρακτικές, αλλά εμείς μιλάμε τη γλώσσα της αλληλεγγύης και του αγώνα απέναντι στους δυνάστες. Είναι αυτονόητο πως το εργασιακό καθεστώς που επιχειρούν να περάσουν κεφάλαιο και κράτος έχει ως συνέπεια τον οικονομικό εξευτελισμό, τη φυσική εξόντωση των εργαζομένων μέσα από εργατικά ατυχήματα και ατέλειωτες υπερωρίες, την καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης. Στήνουμε τα κοινωνικά οδοφράγματα απέναντι στις πολιτικές της εξαθλίωσης και της μόλυνσης του περιβάλλοντος, καλούμε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος να παραστεί στις 24-5-2022 στο δικαστικό μέγαρο της Καβάλας για να δώσουμε ένα τέλος στην πολιτική των ομαδικών απολύσεων.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΓΕΝΝΑ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΏΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΤΗΣ ΒΦΛ, KAVALA OIL, COSCO ΚΑΙ ΛΑΡΚΟ.
ΤΑΞΙΚΉ ΑΝΤΕΠΊΘΕΣΗ ΣΕ ΚΡΆΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΆ
ΑΥΤΌΝΟΜΟ ΣΤΈΚΙ ΚΑΒΆΛΑΣ