Author Archives: anarxikoikavalas
ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ UTOPIA AD (ΚΟΜΟΤΗΝΗ), ΙΚΑ ΚΑΒΑΛΑΣ, 14/04/2024
FUNK HIP HOP ABSTRACT REGGAE DUB, ΣΑΒΒΑΤΟ 13/04/2024, ΣΤΙΣ 22:00, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΝΣΟΦΟΒΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Το Σάββατο 9/03/24 στη Θεσσαλονίκη έγινε μια ομοφοβική επίθεση σε βάρος δύο νεαρών τρανς ατόμων στην κεντρικότερη πλατεία της πόλης , την Αριστοτέλους, και μάλιστα ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη το φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ με αφιέρωμα στο Queer σινεμά . Μια « αγέλη » περίπου 150 νεολαίων της λούμπεν ακροδεξιάς παρενόχλησαν , έβρισαν , κυνήγησαν και πέταξαν αντικείμενα εναντίων των δύο μελών της ΛΟΑΤΚΙ ˖ κοινότητας και μάλιστα ανάμεσα στα άτομα που κινήθηκαν απειλητικά εναντίον τους βρίσκονταν και αρκετοί ανήλικοι που με τα κινητά τους τηλέφωνα φρόντισαν να απαθανατίσουν όλη αυτή τη σκηνή . Μια σκηνή που σε μας προκαλεί όχι απλά αποτροπιασμό και ντροπή αλλά τεράστια οργή.
Την επόμενη μέρα δόθηκε μια δυναμική απάντηση στο δρόμο με μία μαζικότατη αντιφασιστική / αντι πατριαρχική πορεία κατά τη διάρκεια της οποίας κάποιοι από τους τραμπούκους που συμμετείχαν το Σάββατο στην επίθεση κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων , επιχείρησαν εκ νέου να επιτεθούν σε αλληλέγγυο κόσμο και φυσικά πήραν την απάντηση που τους αναλογεί και τράπηκαν σε φυγή κακήν κακώς .
Σε εμάς είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι οι ομάδες που πραγματοποίησαν τις 2 αυτές επιθέσεις δρουν φασιστικά, ομοφοβικά και ρατσιστικά άλλοτε με τη ταμπέλα του φανατικού οπαδού, άλλες φορές ως συμμορίες γειτονιών ή σχολείων και τις περισσότερες φορές ως μέλη οργανωμένων ακροδεξιών ομάδων. Είναι οι ίδιοι που τα προηγούμενα χρόνια πραγματοποιούσαν επιθέσεις σε καταλήψεις της Θεσσαλονίκης , σε αναρχικούς , σε μετανάστες ακόμα και σε ομόφυλα ζευγάρια στο κέντρο της πόλης . Στη Θεσσαλονίκη βλέπουμε τώρα τα αποτελέσματα του εκφασισμού της νεολαίας , μια συνθήκη που έχει δρομολογηθεί ήδη από το 2018 όταν παιδιά γυμνασίων και δημοτικών σχολείων παρακινούνταν να κάνουν καταλήψεις για την ελληνικότητα της Μακεδονίας αλλά και αργότερα εν μέσω πανδημίας για τη χρήση της μάσκας . Φυσικά αυτές οι ομάδες δεν έδρασαν σχεδόν ποτέ αυθόρμητα αλλά παρακινούνταν , οργανώνονταν και είχαν συνδρομή από εκκλησιαστικούς , παραστρατιωτικούς και κάθε είδους ακροδεξιούς κύκλους με την ανοχή της αστυνομίας και εννοείται του εγχώριου κεφαλαίου . Όσο η κοινωνία βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στη φτώχεια και την ανέχεια ιδίως σε μία περίοδο όξυνσης των γεωπολιτικών ανταγωνισμών , οι εξουσιαστές δίνουν ολοένα και περισσότερο πρόσφορο έδαφος στο φασισμό . Έτσι ξεκινάει ένας κύκλος βίας με κανιβαλιστικά χαρακτηριστικά και στόχο πάντα τους από τα κάτω , καθώς δεν έχουμε δει ποτέ φασιστικές ομάδες να κινούνται εναντίων των δυνατών , των ισχυρών , των εξουσιαστών αυτής της χώρας. Δεν είδαμε ποτέ αντίδραση για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών , τσιμουδιά για την ακρίβεια , για τις ιδιωτικοποιήσεις , τη διάλυση του συστήματος υγείας και τις εργατικές διεκδικήσεις .
Δεν τρέφουμε αυταπάτες . Ο ρόλος των φασιστών ήταν πάντα δίπλα στα αφεντικά , υπηρέτες του κεφαλαίου και κανίβαλοι απέναντι σε μετανάστες , εργάτες και σε οποιονδήποτε άλλον ξεφεύγει από τα ρατσιστικά/ πατριαρχικά τους πρότυπα . Ο δικός μας ρόλος είναι πάντοτε απέναντί τους να διεκδικούμε τη θέση μας στο δρόμο , να ισοπεδώνουμε τους μπροστινούς του κεφαλαίου. Μέχρι να εξασφαλίσουμε ότι θα μπορούν ελεύθερα ταπροσφυγόπουλα να πηγαίνουν σχολείο, τα ζευγάρια να περπατούν ανενόχλητα ανεξαρτήτως φύλου, οι θηλυκότητες να μην καταπιέζονται και οι εργάτες να οργανώνονται και να διεκδικούν.
Ούτε σπιθαμή χώρου για την παρουσία οποιουδήποτε ομοφοβικού, ρατσιστή , νεοναζί στους δρόμους και στις ζωές μας .
Πάντοτε ενάντια στους κανίβαλους αυτού του κόσμου .
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας .
Without Darkness There is No Light -Electro Ebm Industrial, Σάββατο 23/03/2024, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο ΔΠΘ, πρώην ΔΙΠΑΕ Καβάλας
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”THE ZONE OF INTEREST”, ΤΡΙΤΗ 19/03/2024, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ
Ζώνη Ενδιαφέροντος
The Zone of Interest
του Τζόναθαν Γκλέιζερ
Η «κοινοτοπία του Κακού» σε μορφή οικογενειακού δράματος, ή ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, όταν αυτός είναι ο Ρούντολφ Ες.
Το πρώτο πράγμα που σε καλύπτει μ’ ένα στρώμα ψύχους είναι η φωτογραφία του «The Zone of Interest», της πρώτης δουλειάς που παρουσιάζει ο Βρετανός Τζόναθαν Γκλέιζερ μετά το «Κάτω από το Δέρμα» του 2014. Τόσο καθαρή ώστε να διαγράφεται κάθε λεπτομέρεια της πλούσιας, καταπράσινης φύσης, του ολόλευκου δέρματος, του γυαλιστερού μαύρου σκύλου, των καλοσιδερωμένων ρούχων. Τόσο αποστειρωμένη ώστε, χωρίς αιτιολογία, να σε σπρώχνει μακριά. Η περίσταση μοιάζει ειδυλλιακή – το ένστικτο σε έχει ήδη βυθίσει στον εφιάλτη.
Αυτή είναι η ιστορία, χαλαρά βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Μάρτιν Εϊμις του 2014, της καθημερινότητας του Ρούντολφ Ες και της οικογένειάς του, όσο έζησαν στο κομψό σπιτάκι με τον κήπο, δίπλα στο ποτάμι, αντικριστά στον τοίχο του Άουσβιτς. Γύρω από το στρατόπεδο, η «ζώνη ενδιαφέροντος». Μέσα στο σπίτι, μια μπαναλιτέ που παραλύει τις αισθήσεις. Τρόμος, ησυχία και χαμόγελο.
Ο Ρούντολφ Ες, ο Διοικητής του Άουσβιτς, είναι ένας ήρεμος άντρας, σύζυγος με κατανόηση – ακόμα κι όταν η γυναίκα του, Χέντβιγκ (η ήδη πολυβραβευμένη για το ρόλο της, Σάντρα Ούλερ), στα πρόθυρα της νεόπλουτης υστερίας), προβάλλει αντιστάσεις για την επικείμενη μετάθεσή του: εκείνη δεν θέλει να μετακομίσουν, θέλει να μείνουν εδώ, είναι ιδανικός τόπος για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, δίπλα στη φύση, με την απλότητα της βουκολικής ζωής. Η ζωή στο σπίτι κυλά με τις αναμενόμενες μεταπτώσεις, εντολές στις υπηρέτριες (αποστεωμένες, βωβές κοπέλες, τυχερές που κάθε τόσο η κυρία τούς μοιράζει ρούχα κι εσώρουχα που βρήκε… πού;), «εργάτες» με ριγέ στολές που φέρνουν «λίπασμα» για τον κήπο, ευχάριστο απογευματινό τσάι με άλλες κυρίες αξιωματικών και χαριτωμένα κουτσομπολιά, ή σχόλια για μόδες, σαν το όμορφο φορεματάκι που η μία πήρε από εκείνη την Εβραιοπούλα. Ανεμελιά για τα παιδιά που απολαμβάνουν το μπάνιο τα Σαββατοκύριακα, ή παίζουν στα κρεβάτια τους – με οδοντικές γέφυρες που φυλούν σ’ ένα κουτάκι. Εντάσεις με την πεθερά, τη μητέρα της Χέντβιγκ, τη μόνη που αφήνει να διαφανεί μια απορία για το ανθυγιεινό περιβάλλον. Και στο φόντο το φουγάρο που φτύνει μαύρο καπνό και δυσοσμία που νομίζεις ότι αισθάνεσαι.
Σε κάθε κάδρο, στιγμές οικογενειακής ρουτίνας, στιγμές παράνοιας. Οι δυο στρατιώτες με τα πολυβόλα που διασχίζουν το πάνω μέρος του κάδρου, σχεδόν απαρατήρητοι. Έξω από τον παραδεισένιο κήπο με τα πολύχρωμα λουλούδια που μυρίζει το αφράτο μωρό, ο χαρακτηριστικός πυργίσκος του Άουσβιτς. Ο ήχος, ο δεύτερος παράγοντας που παγώνει τις αισθήσεις, ήχος που έρχεται από πολύ κοντά, χωρίς να φαίνεται η πηγή του: πάνω από τους διαλόγους, τα γέλια ή τους τσακωμούς, παραγγέλματα που ουρλιάζονται, πυροβολισμοί, κραυγές πόνου. Στιγμές εικαστικών διαλειμμάτων, όπως δυο ολόκληρες σεκάνς σε αρνητικό, απομονωμένες, παράλληλες δράσεις, με το δικό τους αντιθετικό νόημα.
Ο Τζόναθαν Γκλέιζερ είναι ένας ψυχρός σκηνοθέτης, σαν τον Χάνεκε που περιβάλλει με ανέκφραστη κομψότητα τη βία των ιστοριών του. Ψυχρά κοιτάζει κι αυτό το σύμπαν, τον Ρούντολφ Ες που προβληματίζεται με τη δουλειά του, εάν ο φούρνος κυκλικής καύσης είναι, τελικά, πιο αποτελεσματικός για την αποτέφρωση των «φορτίων», ή που ξεπλένει καλά το μόριό του μετά από μια ερωτική ατασθαλία στο γραφείο του. Δείχνει, χωρίς να υποδεικνύει. Άλλωστε, δεν έχει νόημα να υποδείξει κάτι. Τα εγκλήματα τα έχει καταγράψει η Ιστορία, για την κοινοτοπία του Κακού έχει γράψει η Χάνα Αρεντ, εάν είσαι αρνητής του Ολοκαυτώματος ή φασίστας, δεν θα σ’ επαναφέρει στη λογική μία ταινία. Δεν χρειάζεται συναισθηματική νοημοσύνη για να κρίνεις. Χρειάζονται ακριβώς αυτά που προσφέρει: μια προσέγγιση ταυτόχρονα εγκεφαλική και πραγματιστική, μια ομορφιά κομμένη και ραμμένη με χάρακα, με αυστηρές γραμμές και παραδοσιακές αξίες. Με ενέσεις παραμυθιού, όταν αυτό είναι το «Χάνσελ και Γκρέτελ», το πιο γκροτέσκ, πιο αιματοβαμμένο απ’ όλα τα παραμύθια της φρίκης.
Αν κάτι περισσεύει, ίσως είναι η «επίσκεψη» της κάμερας, στο φινάλε (όχι, κανένα σπόιλερ), στο πραγματικό Άουσβιτς του σήμερα, στο μουσείο (παρότι κι εδώ με μια προσέγγιση καθημερινότητας, με το συνεργείο καθαρισμού να σκουπίζει τα δάπεδα και να γυαλίζει τις βιτρίνες με τ’ απομεινάρια του θανάτου). Τα νοήματα έχουν τεθεί, δεν χρειάζεται παραπάνω επεξήγηση. Μόνο μια υπενθύμιση, του Τζόναθαν Γκλέιζερ, ανάμεσα στις γραμμές και στις σκηνές, ότι το Κακό ζει μέσα στην πεζότητα, ότι τα πρόσωπα εξουσίας του δικού μας κόσμου χρειάζονται εξονυχιστική παρατήρηση γιατί κι εκείνα μπορεί να το κρύβουν μέσα στις κλισέ φράσεις τους, τις αναμενόμενες εμφανίσεις τους, τη δική τους ρουτίνα. Λίγες φορές βλέπεις στο σινεμά μια αποθέωση της μπαναλιτέ τόσο έντεχνη, σπάνια μια ταινία που σε αναστατώνει χωρίς να προσπαθεί να το προκαλέσει. Γιατί τίποτε στην ταινία του Γκλέιζερ δεν είναι κοινότοπο και όλα είναι, με τον πιο σαδιστικό τρόπο.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 187 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3, ΣΑΒΒΑΤΟ 09/03/2024 ΣΤΙΣ 20:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ
Στις 22 Φεβρουαρίου 2024 πέρασε ο νέος ποινικός κώδικας ο οποίος υπερψηφίστηκε από την ΝΔ. Ο νόμος έκτρωμα δεν μελετήθηκε, ούτε καν συστάθηκε από κάποιο σώμα έμπειρων συνταγματολόγων και δικαστικών, αλλά διαμορφώθηκε από τα θέματα που απασχολούν- ενοχλούν την κυβέρνηση του Μαξίμου και έχουν μεγάλη προβολή από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Αυτός ο νόμος φτιάχτηκε για να ποινικοποιήσει το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα, την συνδικαλιστική δράση και να λειτουργήσει παραδειγματικά σε όποιον σκέφτεται να αντιδράσει, να διαμαρτυρηθεί για τα κεκτημένα του, να βλάψει την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο νέος νόμος έχει ιδεολογικό πρόσημο και μας γυρνά πίσω στις σκοτεινές εποχές της χούντας των συνταγματαρχών. Εκεί όπου η απειλή για τα πρότυπα του κράτους είχε ιδεολογικούς εχθρούς, δηλώσεις νομιμοφροσύνης, βασανισμούς (που υπάρχουν και σήμερα) και φωτογραφική εφαρμογή. Αυτό ακριβώς κάνει και ο νέος ποινικός κώδικας. Φωτογραφίζει τις δράσεις του Ρουβίκωνα, τις διαδηλώσεις, τις καταλήψεις, το εκπαιδευτικό, τους αγώνες των υγειονομικών, τις αντιδράσεις στους πλειστηριασμούς, τους αγώνες των εργατών.
Η φωτογραφική εφαρμογή του νέου νόμου προδίδει τον φόβο που τρέφει η κυβέρνηση απέναντι στην κοινωνική δράση του Ρουβίκωνα. Στοχεύοντας στην ποινικοποίηση της ακτιβιστικής του δράσης, το Μαξίμου επιχειρεί να χτυπήσει ποινικά, οικονομικά και πολιτικά τους συντρόφους. Η ΝΔ προσπαθεί να προστατέψει τους ψηφοφόρους της, που δεν είναι άλλοι από φοροεισπρακτικές εταιρίες, δικηγόρους, παιδοβιαστές, διεφθαρμένους υγειονομικούς, εργοδότες και μπάτσους.
Έχοντας βιώσει σε τοπικό επίπεδο το κυνήγι μαγισσών, τις κατηγορίες ηθικής αυτουργίας για την αντιφασιστική μας δράση στην πόλη της Καβάλας, νιώθουμε την ανάγκη να στηρίξουμε τους συντρόφους/ισσες του Ρουβίκωνα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και στο στόχαστρο του νέου Π.Κ.
Για αυτό οργανώνουμε στις 9 Μαρτίου μια ενημερωτική εκδήλωση- συζήτηση με μέλη του Ρουβίκωνα και με καλεσμένους δικηγόρους. Μια κουβέντα για τον νέο ποινικό κώδικα, την ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και την φωτογραφική δίωξη του Ρουβίκωνα με το άρθρο 187 παρ. 3 του γνωστού αντιτρομοκρατικού νόμου. Σηκώνοντας τα οδοφράγματα της αλληλεγγύης, οργανωνόμαστε από την βάση και μέσα από την ενημέρωση και την έμπρακτη στήριξη δηλώνουμε παρόντες/ούσες στον αγώνα ενάντια στην στοχοποίηση των συντρόφων/ισσών μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο Ρουβίκωνας είναι μόνο η αρχή και όσοι πιστεύουν ότι δεν θα αποτελέσουν στόχο, έμμεσα ή άμεσα, του νέου Π.Κ., απατώνται οικτρά. Εργαζόμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, εκπαιδευτικοί και φοιτητές, σύντροφοι/ισσες και αγωνιστές/στριες, φυλακισμένοι/ες, ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας, νοσηλευόμενοι και νοσηλευτές, έχει έρθει και η δική μας η σειρά. Η μόνη εγκληματική συμμορία αυτού του τόπου είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και αν δεν αντισταθούμε σε αυτές τις πολιτικές, οι πόλεις μας θα γίνουνε μοντέρνες φυλακές.
Σάββατο 9 Μαρτίου 2024, στις 20:00, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ, ΚΑΒΑΛΑ 28/02/2024
Την Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024, συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη. Στην Καβάλα η απεργιακή συγκέντρωση ήταν στις 11:00 στην κεντρική πλατεία. Συμμετείχαν αρκετοί φορείς της πόλης, εργαζόμενοι/ες, μαθητές/τριες, φοιτητές/τριες. Το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό μπλοκ κατέβηκε με πανό ‘ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ. ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΡΓΗ’. Κατά τη διάρκεια της πορείας ακούστηκαν αρκετά συνθήματα με έντονο και δυνατό παλμό!
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
Στις 28 Φεβρουαρίου 2023 στους Ελληνικούς σιδηροδρόμους δολοφονήθηκαν 57 άνθρωποι με ξεκάθαρη υπαιτιότητα του ελληνικού κράτους. Μια εμπορική και μια επιβατική αμαξοστοιχία κινούνταν στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή με αντίθετη φορά και συγκρούστηκαν μετωπικά παρά τα πολυδιαφημισμένα συστήματα ασφαλείας για τον έλεγχο της κυκλοφορίας των τρένων, με αποτέλεσμα τον θάνατο 57 ανθρώπων και τον τραυματισμό ακόμα 180. Δύο τρένα συγκρούονται και από την σύγκρουση αποκαλύπτεται η συστημική σαπίλα των μιζών, των επιχορηγήσεων και των εξοπλισμών του ιδιωτικοποιημένου ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου. Εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, μετανάστες και κυρίως νεολαίοι και φοιτητές/τριες ήταν οι επιβάτες οι οποίοι βρήκαν φρικτό θάνατο, ενώ στο παρασκήνιο η απόπειρα συγκάλυψης πολιτικών ευθυνών ξεκινάει ήδη από τις πρώτες ώρες της δημοσιοποίησης της σύγκρουσης με φόντο τα κροκοδείλια δάκρυα των ηθικών αυτουργών στις τηλεοπτικές κάμερες .
Στήνοντας την κυβερνητική ομερτά.
Από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος στα Τέμπη, ο κρατικός μηχανισμός υπό τις εντολές υψηλά ιστάμενων πολιτικών προσώπων, εμπόδισε ανεξάρτητους ελεγκτικούς φορείς να αναλάβουν το κομμάτι της διερεύνησης και της πραγματογνωμοσύνης. Τα δεκάδες δις που υποτίθεται πως ξοδεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια, για την αγορά σύγχρονων βαγονιών ,τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου και την αναβάθμιση των συστημάτων ασφαλείας (περιβόητη σύμβαση 717),φαίνεται πως κατέληξαν στις τσέπες μεγαλοεργολάβων και πολιτικών. Η ιδιωτικοποίηση και το “σπάσιμο” του ΟΣΕ σε μικρότερες εταιρίες καθώς και η πώληση του στην Ιταλική εταιρία Ferrovie Dello Stato Italiane, αποδείχθηκε ένα ατέλειωτο εξοπλιστικό φαγοπότι, αφήνοντας πόνο και θάνατο. Η κυβέρνηση όρισε τους δικούς της κομματικούς ιστάμενους σε θέσεις κλειδιά και χάρη στο νομικό καθεστώς των παρένθετων εταιριών, που μπερδεύει τις υποχρεώσεις τους, η όποια ελπίδα για απόδοση ευθυνών εξανεμίστηκε και έτσι οδηγούμαστε σήμερα στην απόλυτη συγκάλυψη του εγκλήματος . Με την ίδια ευκολία το ελληνικό κράτος, μέσω της κυβερνητικής πλειοψηφίας, απέρριψε την έκκληση της ευρωπαϊκής εισαγγελικής αρχής να συμμετέχει στις έρευνες και να διερευνήσει την πιθανότητα ποινικής ευθύνης πρώην υπουργών. Άλλωστε, η αλληλοκάλυψη των μεγαλοκαρχαριών όταν τα συμφέροντα τους συγκλίνουν, είναι δεδομένη.
Οι πρώτες και άμεσες κυβερνητικές ενέργειες συγκάλυψης έγιναν από επιτροπές που συστάθηκαν εκείνη την στιγμή από υπουργούς και τοπικούς εξουσιαστές της κυβερνητικής μαφίας (Αγοραστός, Τριαντόπουλος, Πλεύρης), οι οποίοι μαζί με τους Γ.Γ των αρμόδιων υπουργείων και τους εκπροσώπους των αρχών, προχώρησαν ήδη από την πρώτη εβδομάδα του εγκλήματος, σε μπάζωμα του χώρου και αλλοίωση των στοιχείων, πριν καν ολοκληρωθούν οι έρευνες. Η δεύτερη πράξη του έργου του δολοφόνου που προσπαθεί να καλύψει τα ίχνη του, ήταν η σύσταση τριμερούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων φιλικά προσκείμενων προς την κυβέρνηση, που σκοπό είχε την υποβάθμιση των κυβερνητικών ευθυνών, την απόκρυψη στοιχείων σχετικά με την έκρηξη και το είδος φορτίου της εμπορικής αμαξοστοιχίας, ώστε να διασφαλιστεί πως το τελικό πόρισμα θα περιορίζεται μόνο σε αναφορές για λάθη του ανθρώπινου παράγοντα. Κάτι που αποτελούσε, εξάλλου επίσημη γραμμή του Μαξίμου από τις πρώτες στιγμές όταν προβάλλονταν τα δακρύβρεχτα διαγγέλματα του πρωθυπουργού.
Το στημένο σώμα βουλευτών που καλείται ως εξεταστική επιτροπή, χωρίς γνώσεις, έγγραφα και δικογραφίες, αποτελεί από μόνο του ύβρη, προσβολή και κοροϊδία προς τον αγώνα των οικογενειών και την μνήμη των θυμάτων. Οι λύκοι στους οποίους το “δημοκρατικό” πλειοψηφικό σύστημα ανέθεσε να φυλάνε τα πρόβατα, δημιούργησαν ένα ασφαλές περιβάλλον για τους κυβερνητικούς βουλευτές και τα διοικητικά στελέχη των εταιριών, τα οποία καταθέτοντας ως μάρτυρες, αποσιώπησαν την κυβερνητική σπατάλη και το φαγοπότι των εταιριών και αποποιήθηκαν των ευθυνών τους .
Υπό το πέπλο προστασίας που του εξασφαλίζει η κάθε άλλο παρά αμερόληπτη εξεταστική επιτροπή, κάνει την εμφάνιση του και ο ηθικός αυτουργός των δολοφονιών των Τεμπών, ο Αχ. Καραμανλής. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων για το ευνοϊκό αποτέλεσμα της επιτροπής, ο πρώην υπουργός μεταφορών θα κουνήσει το δάχτυλο στους επικριτές του και μέσα από ένα σόου κυνικότητας, θράσους και αλαζονείας, θα δηλώσει περήφανα αθώος. Το ανδρείκελο αυτό, εφτά μέρες πριν την δολοφονία των Τεμπών διερρήγνυε τα ιμάτιά του για την λειτουργία και την ασφάλεια των τρένων, προτρέποντας και παραπλανώντας το επιβατικό κοινό να χρησιμοποιεί τα τρένα ώστε να ενισχυθεί το αφήγημα περί οικονομικού θαύματος του ασημένιου βέλους. Πίστεψε, πως υπονομεύοντας τους συνδικαλιστές του ΟΣΕ και τα εξώδικα τους για την κατάσταση των σιδηροδρόμων και αγνοώντας ταυτόχρονα τα πορίσματα των εμπειρογνωμόνων επιδεικτικά, θα έπειθε την κοινή γνώμη για την αθωότητά του. Μάταια. Με πλήρη αναξιοπρέπεια και ανηθικότητα υπαινίχθηκε πως ο πόνος των συγγενών θα πρέπει να είναι “βουβός”, χωρίς να ενοχλεί, αναφερόμενος στον αγώνα του συλλόγου των οικογενειών των θυμάτων.
Το επόμενο βήμα της εγκληματικής οργάνωσης του ελληνικού κράτους.
Δικαστική εξουσία και ΜΜΕ προχωρούν στην γενικότερη αποδόμηση και υποβάθμιση του γεγονότος, ελπίζοντας με την πάροδο του χρόνου να καταφέρουν να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Οι εισαγγελείς από την πρώτη στιγμή κατευθύνουν τις έρευνες με απίστευτη προχειρότητα, ενώ με θράσος επιδεικνύουν σε όλους πως η αμερόληπτη εφαρμογή των νόμων δεν ισχύει για τις υψηλές τάξεις και τους ισχυρούς. Με την δικαιοσύνη να μην λειτουργεί , όχι από επιλογή, αλλά από επιβολή, οι ποινικές ευθύνες μοιράζονται επιλεκτικά στα αναλώσιμα διοικητικά στελέχη και η επίσπευση της δίκης μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Η επιλογή αυτή προφανώς δεν έχει άλλο σκοπό από το να μην αφήσει χρονικά περιθώρια σε περαιτέρω έρευνες και εξετάσεις μαρτύρων. Πόσω μάλλον, όταν μελέτες και πορίσματα που προκύπτουν συνεχώς από τους πραγματογνώμονες που διόρισαν οι συγγενείς των θυμάτων , ξεγυμνώνουν το κυβερνητικό αφήγημα και καταρρίπτουν συνεχώς την συγκάλυψη του Μαξίμου.
Ο αγώνας για αξιοπρέπεια των οικογενειών.
Οι οικογένειες των θυμάτων πιέζουν με κάθε τρόπο εισαγγελείς και ανακριτές για να πράξουν τα αυτονόητα. Ακόμα και οι στοιχειώδεις ενέργειες που αφορούν στην έκρηξη που σημειώθηκε στο σημείο της σύγκρουσης, γίνονται κάτω από την συνεχόμενη επιμονή και πίεση των οικογενειών με τρομερή καθυστέρηση και συνεπακόλουθη αλλοίωση στοιχείων. Την προκλητική αυτή στάση της δικαστικής εξουσίας απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων, ήρθε με περίσσιο θράσος να πλαισιώσει και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αρμόδια για την περίπτωση των Τεμπών, προς την πρόεδρο του συλλόγου Μ. Καρυστιανού, η οποία στην προσπάθειά της να διαμαρτυρηθεί για τις καθυστερήσεις και τις παραλείψεις στην υπόθεση τους, η εισαγγελέας παρότρυνε τον σύλλογο “να σταματήσει να ασχολείται με το γεγονός και να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής που τους απομένει με ηρεμία και γαλήνη, με την βοήθεια της εκκλησίας…”. Μέσα από όλη αυτή την συστηματική απαξίωση, με σθένος και αξιοπρέπεια, οι οικογένειες των θυμάτων προσπερνούν τα κρατικά εμπόδια και σηκώνουν τον αγώνα για δικαιοσύνη στους ώμους τους, έχοντας όλη την κοινωνία στο πλάι τους.
Προσπαθώντας να αποσιωπήσουν τους συνδικαλιστικούς αγώνες για ακόμα μια φορά.
Η απαξίωση των εργατικών συνδικαλιστικών αγώνων από το Μαξίμου δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Είναι η συνέχεια της αντεργατικής πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, που με νομοσχέδια και τροποποιήσεις, επιχειρούν να ποινικοποιήσουν την συνδικαλιστική δράση και τους εργατικούς αγώνες. Ακόμα και στην δική μας περιοχή, δεν είναι λίγες οι φορές που με παράνομο τρόπο οι εργοδοσίες των μεγάλων χημικών βιομηχανιών του τόπου μας (Πετρέλαια και Λιπάσματα), προχώρησαν σε εικονικές ποινικοποιήσεις των εργατικών σωματείων, ώστε να προβούν σε ομαδικές απολύσεις. Πόσω μάλλον, όταν συνέβησαν εκρήξεις στις σάπιες εγκαταστάσεις των εργοστασίων, θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα και πυρκαγιές μέσα σε εύφλεκτες μονάδες, με την ανύπαρκτη αντίδραση όλων των αρμόδιων ανεξάρτητων ελεγκτικών φορέων και την ανοχή των αρμόδιων τοπικών αρχόντων οι οποίοι συνεχίζουν να τους αδειοδοτούν.
Όμοια και στο ατύχημα των Τεμπών, όλες οι εταιρίες αγνόησαν τις προειδοποιήσεις των εργατικών σωματείων των σιδηροδρόμων, ενώ η Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) συνέχισε να τους αδειοδοτεί , αφήνοντας επιβατικό κοινό και εργαζόμενους στο έλεος της τύχης τους.
Η χρόνια οικονομική εγκληματική απάτη, η σωρεία καταχρήσεων, παραλήψεων και λαθών οδήγησαν στην δολοφονία των Τεμπών. Έδειξαν με τον πιο ωμό τρόπο, την γύμνια και την ψεύτικη βιτρίνα του εκσυγχρονισμού που ευαγγελίζεται ο καπιταλισμός. Μια βιτρίνα που ράγισε και φανέρωσε το πραγματικό πρόσωπο της ανάπτυξης, που πλουτίζει σε βάρος των ζωών μας. Τα όνειρα δεκάδων ψυχών συνετρίβησαν στο όνομα του κέρδους, της ανάθεσης και της απληστίας. Μας εξαπάτησαν, μας έκαναν να νιώσουμε ασφαλείς, υποσχόμενοι βήματα εκσυγχρονισμού και σταθερότητας. Μόνο που δεν προσέξαμε ότι πατούσαν πάνω στα άψυχα κορμιά μας. Αυτοί εισέπρατταν κονδύλια και εμείς εισπράξαμε Τέμπη.
Μα λογαριάζουν χωρίς τον λαό. Μόνο εμείς, οι από τα κάτω, μπορούμε να σπάσουμε το τείχος του κυνισμού και της αλαζονείας, δίνοντας ένα τέλος σε αυτή την λαιμαργία του καπιταλισμού που τρέφεται από τους κόπους μας και από το αίμα μας. Με αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη και αποφασιστικότητα στεκόμαστε απέναντι σε κάθε πολιτική και δικαστική εξουσία, απέναντι σε κάθε δυνάστη. Δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στους κρατικοδίαιτους που μας εξαθλιώνουν και να διεκδικούμε τον έλεγχο των ζωών μας. Μέχρι την απελευθέρωση των αδύναμων αυτού του τόπου και την ταφή όλων όσων εκπροσωπεί αυτό το σύστημα, θα αγωνιζόμαστε ενάντια στην θανατοπολιτική επιλογή κράτους και κεφαλαίου, θα αγωνιζόμαστε για την κοινωνική χειραφέτηση και την ταξική δικαιοσύνη. Διάλεξαν την συνενοχή, την συγκάλυψη και την απαξίωση. Εμείς διαλέγουμε την Αλληλεγγύη, την Αξιοπρέπεια και την Ισότητα.
Κείμενο αλληλεγγύης προς την εκκενωμένη κατάληψη Αναρχικό Στέκι Utopia A.D.
Στις 7/2/2024, η Τεχνική Υπηρεσία του Δ.Π.Θ, προχώρησε στην εκκένωση της Κατάληψης Utopia A.D. υπό την συνοδεία της κρατικής ασφάλειας. Δύο μέρες πριν, στις 5/2, προηγήθηκε η εισβολή των ΜΑΤ στην Κατειλημμένη Νομική Σχολή από τους Φοιτητικούς Συλλόγους, έπειτα από μήνυση του κοσμήτορα της Νομικής Σχολής Μ. Χρυσομάλλη. Η επέμβαση του κατασταλτικού μηχανισμού είχε ως αποτέλεσμα τις προσαγωγές 18 φοιτητών/τριών, εκ των οποίων οι 12 μετατράπηκαν σε συλλήψεις και τον τραυματισμό κάποιων εκ των προσαχθέντων.
Η εκκένωση του Utopia στην παλιά νομική, ήταν η απάντηση των πολιτικών των ιδιωτικοποιήσεων στους αγώνες που δίνουν εδώ και καιρό οι φοιτητές ενάντια στην εμπορευματοποίηση της παιδείας. Χτυπώντας βίαια πρώτα την κατάληψη των φοιτητών στην Νομική και έπειτα εκκενώνοντας το Utopia, η κυβέρνηση με δούρειο ίππο τον κομματικό πρύτανη, Φ Μάρη, επιχειρεί να φοβίσει τους φοιτητές που εξεγείρονται χτυπώντας για παραδειγματισμό τόσο τους κινηματικούς χώρους αγώνα, όσο και τους ίδιους τους φοιτητές. Μετά την εκκένωση του Utopia, σύντροφοι έκαναν παρέμβαση στο γραφείο του πρύτανη Φ. Μάρη, ξεμπροστιάζοντας τον δημόσια για το μεγάλο φαγοπότι που έχουν στήσει με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που αγοράζονται για λογαριασμό του πανεπιστημίου, αλλά και απαιτώντας να τους επιστραφεί το σύνολο των αντικειμένων που βρίσκονταν μέσα στο Utopia. Μέχρι σήμερα ο Κοσμήτορας της Νομικής και οι Πρυτανικές Αρχές αρνούνται να αναλάβουν δημόσια την ευθύνη των πράξεων τους και να επιστρέψουν τα πράγματα του στεκιού.
Η Κυβέρνηση και τα τσιράκια της προσπαθούν να κάμψουν οποιαδήποτε αντίδραση και αντίσταση στα σχέδια τους. Αφού είδαν ότι οι ρουφιάνοι των κομματικών νεολαίων τους δεν μπόρεσαν να καταστείλουν το φοιτητικό και το ευρύτερο κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, έβαλαν μπροστά τους μπάτσους, τις εισαγγελικές αρχές και οποιονδήποτε παρατρεχάμενο είναι πρόθυμος να αποτρέψει κάθε κινητοποίηση. Η επιλογή της εκκένωσης του Utopia A.D στην συγκεκριμένη κοινωνική και πολιτική συγκυρία δεν είναι καθόλου τυχαία. Η εκκένωση πραγματοποιήθηκε μερικές ημέρες πριν την έναρξη του τριημέρου εκδηλώσεων αλληλεγγύης προς τους 11 Τούρκους αγωνιστές στην Θράκη και ακολούθησε η σύλληψη ακόμα δύο Τούρκων αντιστασιακών, την ίδια ακριβώς ημέρα. Είναι πάγια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία φαίνεται να εναρμονίζεται πλήρως με τη στάση του τουρκικού προξενείου, να κρατάει χαμηλά ή να καταστέλλει τις φωνές που μάχονται ενάντια σε ότι τρέφει την αντιπαλότητα των δύο κρατών, που πιστεύουν στη διεθνοποίηση και την παγκόσμια ταξική και εργατική χειραφέτηση.
Η κατάληψη του αναρχικού στεκιού Utopia A.D. μετράει 21 χρόνια αγώνα, αντίστασης και άρνησης ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας και της υποδούλωσης. Είναι το κομμάτι του Δ.Π.Θ και της Κομοτηνής το οποίο θα βόλευε αρκετούς τοπικούς και εθνικούς αφεντάδες να εξαφανιστεί. Είναι το σημείο που ενώνονται οι τοπικοί εργατικοί και οικολογικοί αγώνες με τις φοιτητικές διεκδικήσεις. Είναι ο κόσμος που δεν βλέπει τους φοιτητές ως επένδυση του τοπικού κεφαλαίου, αλλά μοιράζεται μαζί του τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και τις διεκδικήσεις τους. Είναι οι εργάτες που δεν διαχωρίζουν την θρησκεία ή την φυλή, αλλά διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο για όλους, μέσα από τα σωματεία, τις συνελεύσεις και τις εργατικές διεκδικήσεις. Το Utopia A.D. είναι η πιο αγνή παραγωγή πολιτισμού της τοπικής κοινωνίας μέσα από τον αδιάκοπο αγώνα για ισότητα, αλληλεγγύη και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Στην εποχή του 41% των κρατικών δολοφονιών, της βουλευτικής αλαζονείας, της συγκάλυψης και της κοινωνικής εξαθλίωσης, αυτές οι αξίες και τα ιδανικά είναι επικίνδυνα. Δείχνουν ότι ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός χωρίς αφεντικά, δούλους και θεούς. Ενάντια στα μονοπώλια της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Όσες φορές και να εκκενώσετε το στέκι, η απάντηση μας θα παραμένει η ίδια: Ό,τι και να γίνει η Utopia A.D. κατάληψη θα μείνει. Τίποτα δεν θα μείνει αναπάντητο.
ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΜΕΝΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗ UTOPIA A.D.
ΜΠΑΤΣΟΙ – TV – ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ – ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΟΥΝΕ ΜΑΖΙ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ