Category Archives: Αυτόνομο Στέκι

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, 27/09/2024

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

Το μεσημέρι της Τετάρτης 28/8/2024, αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στον χώρο της κατάληψης Libertatia (Θεσσαλονίκη) με πρόφαση τον έλεγχο για την πραγματοποίηση παράνομων εργασιών μετά από καταγγελία και στη συνέχεια προχώρησαν στην προσαγωγή 13 ατόμων, με τις 11 απ’ αυτές να μετατρέπονται σε συλλήψεις. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που ήταν μέσα ενημέρωσαν άμεσα τους ανθρώπους της γειτονιάς και αλληλέγγυο κόσμο, ο οποίος κινητοποιήθηκε τάχιστα και πραγματοποίησε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το κτίριο, ενώ το ίδιο απόγευμα πραγματοποιήθηκε πορεία γειτονιάς με περισσότερα από 200 άτομα. Οι κατηγορίες που εντέλει αποδόθηκαν στους συντρόφους και τις συντρόφισσες ήταν αυτές της παράνομης επέμβασης σε διατηρητέο κτίριο και της απείθειας λόγω της άρνησής τους να δακτυλοσκοπηθούν.

Πρόκειται για την 4η κατά σειρά επίθεση του κράτους στην κατάληψη Libertatia μέσα σε 6 χρόνια, μετρώντας συνολικά 27 συλλήψεις. Φυσικά αυτή η καταστολή δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία πόσω μάλλον όταν η εκκένωση γίνεται μερικές μόνο ημέρες πριν την έναρξη της ΔΕΘ, στο πλαίσιο του επικοινωνιακού σόου που είχε στήσει η κυβέρνηση ώστε η προσοχή να στραφεί οπουδήποτε αλλού πέραν των ανεπαρκών εξαγγελιών της και ελπίζοντας να χαϊδέψει τα αυτιά του ακροδεξιού ακροατηρίου της Θεσσαλονίκης ώστε να ξαναγυρίσουν στο κομματικό μαντρί τυχόν ψήφοι που διέρρευσαν προς τα δεξιά της (ας μην ξεχνάμε τα υψηλά ποσοστά της Νίκης και του Βελόπουλου στην πόλη ). Φυσικά η εκκένωση αυτή αποτελεί συνέχεια της επίθεσης που δέχτηκε η κατάληψη και τον Γενάρη του 2018 από φασίστες στα πλαίσια των συλλαλητηρίων περί του “Μακεδονικού” ζητήματος. Έκτοτε, οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες, με πληθώρα αλληλέγγυου κόσμου στο πλευρό τους ανοικοδομούν -με τα δικά τους μέσα και τους προσωπικούς τους κόπους- την κατάληψη.

Στις 24/9/24 έγινε ανακατάληψη της Libertatia, με τη συμβολή δεκάδων συντρόφων/ισσών και αλληλέγγυων. Στη συνέχεια αστυνομικές δυνάμεις όλων των ειδών περικυκλώνουν την περιοχή και επιχειρούν να εκκενώσουν εκ νέου την κατάληψη κάτι το οποίο δεν κατάφεραν να κάνουν λόγω της μαζικότητας του αλληλέγγυου κόσμου. Την επόμενη μέρα, στις 25/6 στις 5.00 τα ξημερώματα αστυνομικές δυνάμεις πραγματοποιούν εκ νέου επιχείρηση εκκένωσης, συλλαμβάνοντας 3 συντρόφισσες/ους που βρισκόταν μέσα στο κτίριο της κατάληψης με τις κατηγορίες της διατάραξη κοινής ειρήνης, και νόμο περί αρχαιοτήτων, ενώ πραγματοποίησαν και 2 προσαγωγές αλληλέγγυων που φτάσανε στο σημείο με τη μια να μετατρέπεται σε σύλληψη. Με το πέρας της τελευταίας αστυνομικής επιχείρησης ο χώρος σφραγίστηκε και αστυνομικές δυνάμεις παραμένουν μέχρι και σήμερα έξω απ’ αυτόν, επιτηρώντας τον.

Το όργιο της κρατικής καταστολής απέναντι σε ομάδες, σχήματα, άτομα, καταλήψεις και συλλογικότητες αγωνιζόμενων ανθρώπων δε σταματά εδώ: συλλήψεις, φυλακίσεις, δίκες, έρευνες σε στέκια και σπίτια, επιθέσεις σε πορείες, εκκενώσεις καταλήψεων, ασφυκτική παρουσία μπάτσων κάθε είδους και παρενοχλήσεις σε πλατείες και πολιτικούς χώρους, επιθέσεις στην πρώτη κατοικία και εξώσεις, συνδικαλιστικές διώξεις και επιθέσεις σε σωματεία, εργαζόμενους και απεργούς. Από τη μία βλέπουμε εκδικητικές απορρίψεις αποφυλάκισης πολιτικών κρατουμένων και άρνηση στη χρήση αδειών (Μαζιώτης, Κουφοντίνας), εκδικητικές μεταγωγές και ολοένα και πιο σκληρά μέτρα σε κρατούμενους με κοινωνικοπολιτική συνείδηση (Θ,Πικάσης), επιθέσεις σε μέσα αντιπληροφόρησης (Άπατρις) και στην ίδια την ελευθερία του λόγου (δίωξη Γ. Καλαϊτζίδη) και από την άλλη η αστική δικαιοσύνη αφήνει ελεύθερους παιδοβιαστές και κακοποιητές (Λιγνάδης, Λύτρας) Επιχειρείται με λίγα λόγια η δαιμονοποίηση της πολιτικής δράσης ομάδων και προβλέπονται σκληρότερα μέτρα για τους αγωνιζόμενους/ες ειδικότερα μετά την ψήφιση του Νέου Ποινικού Κώδικα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις δύο εβδομάδες μετά την εκκένωση της Libertatia χτυπιέται και δεύτερη κατάληψη, το Παπουτσάδικο στο Χαϊδάρι. Η κατάληψη εκκενώθηκε στις 10/09 με σκοπό προφανώς να αποδοθεί στον επιχειρηματία Λολοσίδη ωστέ να την εκμεταλλευτεί εμπορικά . Το κτήριο ήταν παρατημένο από τον ιδιοκτήτη Λολοσίδη για πάνω από 20 χρόνια , ενώ από το 2011 οι σύντροφοι συντηρούσαν το εγκαταλελειμμένο κτήριο δίνοντας του ζωή μέσα από τις εκδηλώσεις , τις συναυλίες και τις συνελεύσεις τους . Στο πλαίσιο του ίδιου δόγματος καταστολής που έχει βάλει στο στόχαστρο κάθε καταληψιακό εγχείρημα εκκενώθηκε και η κατάληψη Ya Basta που στεγαζόταν σε χώρο εντός του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα ξημερώματα της 23ης Σεπτεμβρίου η τεχνική υπηρεσία εισέβαλε στον χώρο της κατάληψης , άδειασε το χώρο , άλλαξε κλειδαριές και έχτισε την πόρτα από μέσα.

Οι καταλήψεις είναι χώροι έκφρασης των ιδεών μας ενάντια στο σάπιο σύστημα τους, που τροφοδοτούν τους αγώνες μας ενάντια σε κράτος καπιταλισμό και πατριαρχία. Υπερασπιζόμαστε τις δομές του κινήματος, τα κέντρα αγώνα, διεκδικούμε την ελευθερία και τα δικαιώματά μας και προσπαθούμε να στηρίξουμε, να προετοιμάσουμε και να περιφρουρήσουμε τους αγώνες μας. Απαντάμε με ταξική αλληλεγγύη και οργανώνουμε την αντεπίθεση μας για την δημιουργία ενός κόσμου απαλλαγμένου από κάθε σύστημα εξουσίας.

Μένουμε συνεπείς στην πολιτική μας στάση και ηθική, αρνούμαστε να συνδιαλαγούμε με το κράτος σε κάθε ιδιοκτησιακή σκέψη και δηλώνουμε παρόντες/ουσες στη μάχη για την κοινωνική ισότητα και την ταξική χειραφέτηση, μέσα από τους κοινωνικούς και τους εργατικούς αγώνες. Οι καταλήψεις και τα κέντρα αγώνα είμαστε εμείς.

ΝΑ ΜΟΛΥΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ, ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Ενημέρωση από τη συγκέντρωση & πορεία για Παύλο Φύσσα και Ζακ Κωστόπουλο στην Καβάλα, 18/09/2024

18/9 το αντιεξουσιαστικό μπλοκ , 60 ατόμων , μετά τη μικροφωνική στο Λιμάνι της Καβάλας , για τους Φύσσα / Ζακ, κατευθύνθηκε ως πορεία στο ΑΤ Καβάλας, δυναμικά και με παλμό. Μια διμοιρία ΜΑΤ και ΟΠΚΕ ,μαζί με ένα συρφετό ασφαλιτών ,μας ακολουθούσε όλη τη διαδρομή ! 

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ:

Γυναικοκτονία Αγ. Ανάργυροι, παρέμβαση από το Αυτόνομο Στέκι & Αλληλέγγυους/ες στο Α.Τ. Καβάλας 25/04/2024

ΤΑ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙ ΚΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

Τη Δευτέρα 01/04/2024, η Κυριακή Γρίβα δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τον πρώην σύντροφό της ακριβώς έξω από το Α.Τ Αγίων Αναργύρων. Η Κυριακή βρέθηκε στο Α. Τ. για να καταγγείλει την επίμονη παρενόχληση που δεχόταν και να ζητήσει προστασία, καθώς είχε αντιληφθεί πως ο γυναικοκτόνος της είχε στήσει καρτέρι κάτω από το σπίτι της. Μέσα στο τμήμα εισέπραξε την πλήρη αδιαφορία των μπάτσων για την καταγγελία της καθώς όχι μόνο δεν κράτησαν τα στοιχεία της, αλλά απάντησαν αρνητικά και στο αίτημα της να συνοδευτεί από περιπολικό μέχρι το σπίτι της προτρέποντάς την να καλέσει την Άμεση Δράση.
Η συνέχεια γνωστή, με τον εξωφρενικό διάλογο της Κυριακής με το τηλεφωνικό κέντρο της αστυνομίας, την απαξιωτική απάντηση του τηλεφωνητή πως τα περιπολικά δεν είναι ταξί και την επίθεση με μαχαίρι όσο ακόμα η τηλεφωνική επικοινωνία με το 100 ήταν σε εξέλιξη. Η Κυριακή έπεσε νεκρή ακριβώς έξω από το φυλάκιο του ΑΤ .
Η γυναίκα αυτή έπραξε ακριβώς όπως προτρέπει και διαλαλεί το κράτος ότι πρέπει να πράττουμε ώστε να προστατευτεί η ζωή μιας θηλυκότητας . Και το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο το κράτος μέσω των υπηρετών του , των μπάτσων, να την παραδώσει αβοήθητη στα χέρια του δολοφόνου της .
Το γεγονός της δολοφονίας μιας γυναίκας ακριβώς έξω από ένα αστυνομικό τμήμα αποτυπώνει με τον πιο τραγικό τρόπο το σεξισμό και την πλήρη αδιαφορία του κράτους απέναντι στις ζωές των θηλυκοτήτων. Δεν είναι θέμα ελλιπούς εκπαίδευσης των μπάτσων , λάθος χειρισμών ή ανθρώπινου λάθους όπως διατείνεται για άλλη μια φορά η ΝΔ . Είναι θέμα ιδεολογίας , μισογυνισμού και πατριαρχίας της κυβερνώσας νέο φιλελεύθερης παράταξης και κατά συνέπεια του τρόπου που έχει επιλέξει να δομήσει τα όργανα καταστολής .
Εξάλλου ξέρουμε καλά ποια είναι η δουλειά των μπάτσων : Η αστυνομία υπάρχει με μοναδικό σκοπό την προστασία των συμφερόντων του κεφαλαίου , των καναλαρχών ,των μεγαλοεπιχειρηματιών, των πολιτικών προσώπων και τη διαχείριση του πλήθους που αντιδρά στις πολιτικές τους στην οποία ειδικεύονται τα ΜΑΤ .
Η δήθεν προστασία του πολίτη είναι μία βιτρίνα , ώστε να πληρώνουμε αδιαμαρτύρητα τους φόρους μας για να συνεχίσουν τα όργανα καταστολής να επιτελούν τον πραγματικό ρόλο που τους έχει ανατεθεί : τη διασφάλιση των σχέσεων κυριαρχίας . Για αυτό το λόγο οι μπάτσοι εκπαιδεύονται να είναι δουλοπρεπείς στα αφεντικά τους, ρατσιστές, φασίστες και τσαμπουκάδες στους φτωχούς.
Η συμπεριφορά αυτή δεν μας είναι άγνωστη καθώς και στην πόλη μας την Καβάλα, έχουν υπάρξει περιστατικά απαξίωσης, αδιαφορίας και χλευασμού προς θηλυκότητες που θέλησαν να καταγγείλουν την κακοποίηση τους . Συγκεκριμένα, ένα χρόνο πριν θηλυκότητα που δέχτηκε τραμπούκικη επίθεση μέσα σε κατάστημα εστίασης γιατί τόλμησε να μην ανταποκριθεί στο δήθεν φλερτ που δέχτηκε, θέλησε να καταγγείλει τη βία που της ασκήθηκε και παρουσιάστηκε στο τμήμα σε άσχημη ψυχολογική και σωματική κατάσταση. Εκεί ο αξιωματικός υπηρεσίας την ειρωνεύτηκε , υποβίβασε το βίωμα της και την απαξίωσε εντελώς . Τέλος, της κατέστησαν σαφές πως εάν συνεχίσει να επιμένει στην καταγγελία του γεγονότος θα προέτρεπαν τον θύτη να κάνει και αυτός αντι μήνυση για ψευδή καταγγελία .
Για αυτό δεν περιμένουμε από κανένα κράτος , από κανέναν μπάτσο να μας σώσει από τους βιαστές ,τους κακοποιητές ακόμα και τους δολοφόνους . Ως αγωνιζόμενες γυναίκες οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε μέχρι το γκρέμισμα του κράτους, της πατριαρχίας και του καπιταλισμού. Εώς ότου οικοδομήσουμε στα συντρίμμια του σάπιου αυτού συστήματος τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας , της ελευθερίας και της αναρχίας .
Η ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ
https://soundcloud.com/user-10632740/ta-peripolika-den-einai-taxi
https://youtu.be/E82y1hF5ewE
https://youtu.be/-rsPvhjppwY
https://youtu.be/UgWXjyZ8beU
https://youtu.be/mnLcgMYki4k

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΝΣΟΦΟΒΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Το Σάββατο 9/03/24 στη Θεσσαλονίκη έγινε μια ομοφοβική επίθεση σε βάρος δύο νεαρών τρανς ατόμων στην κεντρικότερη πλατεία της πόλης , την Αριστοτέλους, και μάλιστα ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη το φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ με αφιέρωμα στο Queer σινεμά . Μια « αγέλη » περίπου 150 νεολαίων της λούμπεν ακροδεξιάς παρενόχλησαν , έβρισαν , κυνήγησαν και πέταξαν αντικείμενα εναντίων των δύο μελών της ΛΟΑΤΚΙ ˖ κοινότητας και μάλιστα ανάμεσα στα άτομα που κινήθηκαν απειλητικά εναντίον τους βρίσκονταν και αρκετοί ανήλικοι που με τα κινητά τους τηλέφωνα φρόντισαν να απαθανατίσουν όλη αυτή τη σκηνή . Μια σκηνή που σε μας προκαλεί όχι απλά αποτροπιασμό και ντροπή αλλά τεράστια οργή.

Την επόμενη μέρα δόθηκε μια δυναμική απάντηση στο δρόμο με μία μαζικότατη αντιφασιστική / αντι πατριαρχική πορεία κατά τη διάρκεια της οποίας κάποιοι από τους τραμπούκους που συμμετείχαν το Σάββατο στην επίθεση κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων , επιχείρησαν εκ νέου να επιτεθούν σε αλληλέγγυο κόσμο και φυσικά πήραν την απάντηση που τους αναλογεί και τράπηκαν σε φυγή κακήν κακώς .

Σε εμάς είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι οι ομάδες που πραγματοποίησαν τις 2 αυτές επιθέσεις δρουν φασιστικά, ομοφοβικά και ρατσιστικά άλλοτε με τη ταμπέλα του φανατικού οπαδού, άλλες φορές ως συμμορίες γειτονιών ή σχολείων και τις περισσότερες φορές ως μέλη οργανωμένων ακροδεξιών ομάδων. Είναι οι ίδιοι που τα προηγούμενα χρόνια πραγματοποιούσαν επιθέσεις σε καταλήψεις της Θεσσαλονίκης , σε αναρχικούς , σε μετανάστες ακόμα και σε ομόφυλα ζευγάρια στο κέντρο της πόλης . Στη Θεσσαλονίκη βλέπουμε τώρα τα αποτελέσματα του εκφασισμού της νεολαίας , μια συνθήκη που έχει δρομολογηθεί ήδη από το 2018 όταν παιδιά γυμνασίων και δημοτικών σχολείων παρακινούνταν να κάνουν καταλήψεις για την ελληνικότητα της Μακεδονίας αλλά και αργότερα εν μέσω πανδημίας για τη χρήση της μάσκας . Φυσικά αυτές οι ομάδες δεν έδρασαν σχεδόν ποτέ αυθόρμητα αλλά παρακινούνταν , οργανώνονταν και είχαν συνδρομή από εκκλησιαστικούς , παραστρατιωτικούς και κάθε είδους ακροδεξιούς κύκλους με την ανοχή της αστυνομίας και εννοείται του εγχώριου κεφαλαίου . Όσο η κοινωνία βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στη φτώχεια και την ανέχεια ιδίως σε μία περίοδο όξυνσης των γεωπολιτικών ανταγωνισμών , οι εξουσιαστές δίνουν ολοένα και περισσότερο πρόσφορο έδαφος στο φασισμό . Έτσι ξεκινάει ένας κύκλος βίας με κανιβαλιστικά χαρακτηριστικά και στόχο πάντα τους από τα κάτω , καθώς δεν έχουμε δει ποτέ φασιστικές ομάδες να κινούνται εναντίων των δυνατών , των ισχυρών , των εξουσιαστών αυτής της χώρας. Δεν είδαμε ποτέ αντίδραση για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών , τσιμουδιά για την ακρίβεια , για τις ιδιωτικοποιήσεις , τη διάλυση του συστήματος υγείας και τις εργατικές διεκδικήσεις .

Δεν τρέφουμε αυταπάτες . Ο ρόλος των φασιστών ήταν πάντα δίπλα στα αφεντικά , υπηρέτες του κεφαλαίου και κανίβαλοι απέναντι σε μετανάστες , εργάτες και σε οποιονδήποτε άλλον ξεφεύγει από τα ρατσιστικά/ πατριαρχικά τους πρότυπα . Ο δικός μας ρόλος είναι πάντοτε απέναντί τους να διεκδικούμε τη θέση μας στο δρόμο , να ισοπεδώνουμε τους μπροστινούς του κεφαλαίου. Μέχρι να εξασφαλίσουμε ότι θα μπορούν ελεύθερα ταπροσφυγόπουλα να πηγαίνουν σχολείο, τα ζευγάρια να περπατούν ανενόχλητα ανεξαρτήτως φύλου, οι θηλυκότητες να μην καταπιέζονται και οι εργάτες να οργανώνονται και να διεκδικούν.

Ούτε σπιθαμή χώρου για την παρουσία οποιουδήποτε ομοφοβικού, ρατσιστή , νεοναζί στους δρόμους και στις ζωές μας .

Πάντοτε ενάντια στους κανίβαλους αυτού του κόσμου .

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας .

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”THE ZONE OF INTEREST”, ΤΡΙΤΗ 19/03/2024, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Ζώνη Ενδιαφέροντος

The Zone of Interest

του Τζόναθαν Γκλέιζερ

Η «κοινοτοπία του Κακού» σε μορφή οικογενειακού δράματος, ή ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, όταν αυτός είναι ο Ρούντολφ Ες.

Το πρώτο πράγμα που σε καλύπτει μ’ ένα στρώμα ψύχους είναι η φωτογραφία του «The Zone of Interest», της πρώτης δουλειάς που παρουσιάζει ο Βρετανός Τζόναθαν Γκλέιζερ μετά το «Κάτω από το Δέρμα» του 2014. Τόσο καθαρή ώστε να διαγράφεται κάθε λεπτομέρεια της πλούσιας, καταπράσινης φύσης, του ολόλευκου δέρματος, του γυαλιστερού μαύρου σκύλου, των καλοσιδερωμένων ρούχων. Τόσο αποστειρωμένη ώστε, χωρίς αιτιολογία, να σε σπρώχνει μακριά. Η περίσταση μοιάζει ειδυλλιακή – το ένστικτο σε έχει ήδη βυθίσει στον εφιάλτη.

Αυτή είναι η ιστορία, χαλαρά βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Μάρτιν Εϊμις του 2014, της καθημερινότητας του Ρούντολφ Ες και της οικογένειάς του, όσο έζησαν στο κομψό σπιτάκι με τον κήπο, δίπλα στο ποτάμι, αντικριστά στον τοίχο του Άουσβιτς. Γύρω από το στρατόπεδο, η «ζώνη ενδιαφέροντος». Μέσα στο σπίτι, μια μπαναλιτέ που παραλύει τις αισθήσεις. Τρόμος, ησυχία και χαμόγελο.

Ο Ρούντολφ Ες, ο Διοικητής του Άουσβιτς, είναι ένας ήρεμος άντρας, σύζυγος με κατανόηση – ακόμα κι όταν η γυναίκα του, Χέντβιγκ (η ήδη πολυβραβευμένη για το ρόλο της, Σάντρα Ούλερ), στα πρόθυρα της νεόπλουτης υστερίας), προβάλλει αντιστάσεις για την επικείμενη μετάθεσή του: εκείνη δεν θέλει να μετακομίσουν, θέλει να μείνουν εδώ, είναι ιδανικός τόπος για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, δίπλα στη φύση, με την απλότητα της βουκολικής ζωής. Η ζωή στο σπίτι κυλά με τις αναμενόμενες μεταπτώσεις, εντολές στις υπηρέτριες (αποστεωμένες, βωβές κοπέλες, τυχερές που κάθε τόσο η κυρία τούς μοιράζει ρούχα κι εσώρουχα που βρήκε… πού;), «εργάτες» με ριγέ στολές που φέρνουν «λίπασμα» για τον κήπο, ευχάριστο απογευματινό τσάι με άλλες κυρίες αξιωματικών και χαριτωμένα κουτσομπολιά, ή σχόλια για μόδες, σαν το όμορφο φορεματάκι που η μία πήρε από εκείνη την Εβραιοπούλα. Ανεμελιά για τα παιδιά που απολαμβάνουν το μπάνιο τα Σαββατοκύριακα, ή παίζουν στα κρεβάτια τους – με οδοντικές γέφυρες που φυλούν σ’ ένα κουτάκι. Εντάσεις με την πεθερά, τη μητέρα της Χέντβιγκ, τη μόνη που αφήνει να διαφανεί μια απορία για το ανθυγιεινό περιβάλλον. Και στο φόντο το φουγάρο που φτύνει μαύρο καπνό και δυσοσμία που νομίζεις ότι αισθάνεσαι.

Σε κάθε κάδρο, στιγμές οικογενειακής ρουτίνας, στιγμές παράνοιας. Οι δυο στρατιώτες με τα πολυβόλα που διασχίζουν το πάνω μέρος του κάδρου, σχεδόν απαρατήρητοι. Έξω από τον παραδεισένιο κήπο με τα πολύχρωμα λουλούδια που μυρίζει το αφράτο μωρό, ο χαρακτηριστικός πυργίσκος του Άουσβιτς. Ο ήχος, ο δεύτερος παράγοντας που παγώνει τις αισθήσεις, ήχος που έρχεται από πολύ κοντά, χωρίς να φαίνεται η πηγή του: πάνω από τους διαλόγους, τα γέλια ή τους τσακωμούς, παραγγέλματα που ουρλιάζονται, πυροβολισμοί, κραυγές πόνου. Στιγμές εικαστικών διαλειμμάτων, όπως δυο ολόκληρες σεκάνς σε αρνητικό, απομονωμένες, παράλληλες δράσεις, με το δικό τους αντιθετικό νόημα.

Ο Τζόναθαν Γκλέιζερ είναι ένας ψυχρός σκηνοθέτης, σαν τον Χάνεκε που περιβάλλει με ανέκφραστη κομψότητα τη βία των ιστοριών του. Ψυχρά κοιτάζει κι αυτό το σύμπαν, τον Ρούντολφ Ες που προβληματίζεται με τη δουλειά του, εάν ο φούρνος κυκλικής καύσης είναι, τελικά, πιο αποτελεσματικός για την αποτέφρωση των «φορτίων», ή που ξεπλένει καλά το μόριό του μετά από μια ερωτική ατασθαλία στο γραφείο του. Δείχνει, χωρίς να υποδεικνύει. Άλλωστε, δεν έχει νόημα να υποδείξει κάτι. Τα εγκλήματα τα έχει καταγράψει η Ιστορία, για την κοινοτοπία του Κακού έχει γράψει η Χάνα Αρεντ, εάν είσαι αρνητής του Ολοκαυτώματος ή φασίστας, δεν θα σ’ επαναφέρει στη λογική μία ταινία. Δεν χρειάζεται συναισθηματική νοημοσύνη για να κρίνεις. Χρειάζονται ακριβώς αυτά που προσφέρει: μια προσέγγιση ταυτόχρονα εγκεφαλική και πραγματιστική, μια ομορφιά κομμένη και ραμμένη με χάρακα, με αυστηρές γραμμές και παραδοσιακές αξίες. Με ενέσεις παραμυθιού, όταν αυτό είναι το «Χάνσελ και Γκρέτελ», το πιο γκροτέσκ, πιο αιματοβαμμένο απ’ όλα τα παραμύθια της φρίκης.

Αν κάτι περισσεύει, ίσως είναι η «επίσκεψη» της κάμερας, στο φινάλε (όχι, κανένα σπόιλερ), στο πραγματικό Άουσβιτς του σήμερα, στο μουσείο (παρότι κι εδώ με μια προσέγγιση καθημερινότητας, με το συνεργείο καθαρισμού να σκουπίζει τα δάπεδα και να γυαλίζει τις βιτρίνες με τ’ απομεινάρια του θανάτου). Τα νοήματα έχουν τεθεί, δεν χρειάζεται παραπάνω επεξήγηση. Μόνο μια υπενθύμιση, του Τζόναθαν Γκλέιζερ, ανάμεσα στις γραμμές και στις σκηνές, ότι το Κακό ζει μέσα στην πεζότητα, ότι τα πρόσωπα εξουσίας του δικού μας κόσμου χρειάζονται εξονυχιστική παρατήρηση γιατί κι εκείνα μπορεί να το κρύβουν μέσα στις κλισέ φράσεις τους, τις αναμενόμενες εμφανίσεις τους, τη δική τους ρουτίνα. Λίγες φορές βλέπεις στο σινεμά μια αποθέωση της μπαναλιτέ τόσο έντεχνη, σπάνια μια ταινία που σε αναστατώνει χωρίς να προσπαθεί να το προκαλέσει. Γιατί τίποτε στην ταινία του Γκλέιζερ δεν είναι κοινότοπο και όλα είναι, με τον πιο σαδιστικό τρόπο.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΟΥΣ ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 187 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3, ΣΑΒΒΑΤΟ 09/03/2024 ΣΤΙΣ 20:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Στις 22 Φεβρουαρίου 2024 πέρασε ο νέος ποινικός κώδικας ο οποίος υπερψηφίστηκε από την ΝΔ. Ο νόμος έκτρωμα δεν μελετήθηκε, ούτε καν συστάθηκε από κάποιο σώμα έμπειρων συνταγματολόγων και δικαστικών, αλλά διαμορφώθηκε από τα θέματα που απασχολούν- ενοχλούν την κυβέρνηση του Μαξίμου και έχουν μεγάλη προβολή από τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Αυτός ο νόμος φτιάχτηκε για να ποινικοποιήσει το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα, την συνδικαλιστική δράση και να λειτουργήσει παραδειγματικά σε όποιον σκέφτεται να αντιδράσει, να διαμαρτυρηθεί για τα κεκτημένα του, να βλάψει την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ο νέος νόμος έχει ιδεολογικό πρόσημο και μας γυρνά πίσω στις σκοτεινές εποχές της χούντας των συνταγματαρχών. Εκεί όπου η απειλή για τα πρότυπα του κράτους είχε ιδεολογικούς εχθρούς, δηλώσεις νομιμοφροσύνης, βασανισμούς (που υπάρχουν και σήμερα) και φωτογραφική εφαρμογή. Αυτό ακριβώς κάνει και ο νέος ποινικός κώδικας. Φωτογραφίζει τις δράσεις του Ρουβίκωνα, τις διαδηλώσεις, τις καταλήψεις, το εκπαιδευτικό, τους αγώνες των υγειονομικών, τις αντιδράσεις στους πλειστηριασμούς, τους αγώνες των εργατών.

Η φωτογραφική εφαρμογή του νέου νόμου προδίδει τον φόβο που τρέφει η κυβέρνηση απέναντι στην κοινωνική δράση του Ρουβίκωνα. Στοχεύοντας στην ποινικοποίηση της ακτιβιστικής του δράσης, το Μαξίμου επιχειρεί να χτυπήσει ποινικά, οικονομικά και πολιτικά τους συντρόφους. Η ΝΔ προσπαθεί να προστατέψει τους ψηφοφόρους της, που δεν είναι άλλοι από φοροεισπρακτικές εταιρίες, δικηγόρους, παιδοβιαστές, διεφθαρμένους υγειονομικούς, εργοδότες και μπάτσους.

Έχοντας βιώσει σε τοπικό επίπεδο το κυνήγι μαγισσών, τις κατηγορίες ηθικής αυτουργίας για την αντιφασιστική μας δράση στην πόλη της Καβάλας, νιώθουμε την ανάγκη να στηρίξουμε τους συντρόφους/ισσες του Ρουβίκωνα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και στο στόχαστρο του νέου Π.Κ.

Για αυτό οργανώνουμε στις 9 Μαρτίου μια ενημερωτική εκδήλωση- συζήτηση με μέλη του Ρουβίκωνα και με καλεσμένους δικηγόρους. Μια κουβέντα για τον νέο ποινικό κώδικα, την ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και την φωτογραφική δίωξη του Ρουβίκωνα με το άρθρο 187 παρ. 3 του γνωστού αντιτρομοκρατικού νόμου. Σηκώνοντας τα οδοφράγματα της αλληλεγγύης, οργανωνόμαστε από την βάση και μέσα από την ενημέρωση και την έμπρακτη στήριξη δηλώνουμε παρόντες/ούσες στον αγώνα ενάντια στην στοχοποίηση των συντρόφων/ισσών μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο Ρουβίκωνας είναι μόνο η αρχή και όσοι πιστεύουν ότι δεν θα αποτελέσουν στόχο, έμμεσα ή άμεσα, του νέου Π.Κ., απατώνται οικτρά. Εργαζόμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, εκπαιδευτικοί και φοιτητές, σύντροφοι/ισσες και αγωνιστές/στριες, φυλακισμένοι/ες, ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας, νοσηλευόμενοι και νοσηλευτές, έχει έρθει και η δική μας η σειρά. Η μόνη εγκληματική συμμορία αυτού του τόπου είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και αν δεν αντισταθούμε σε αυτές τις πολιτικές, οι πόλεις μας θα γίνουνε μοντέρνες φυλακές.

Σάββατο 9 Μαρτίου 2024, στις 20:00, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας.