Category Archives: Καταστολή

ΣΠΡΕΥ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Β.ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Χ.ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΔΗ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ  13 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ, 06/12/2021, ΚΑΒΑΛΑ

Περίπου 70 άτομα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Καπνεργάτη στην Καβάλα, την Δευτέρα 06/12, ανταποκρινόμενοι  στο κάλεσμα  που έκανε το αυτόνομο στέκι Καβάλας, για τα 13 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Οι συγκεντρωμένοι/ες πέταξαν τρικάκια, μοίρασαν τα παρακάτω κείμενα, φώναξαν συνθήματα κατά της κρατικής καταστολής και των περιστατικών βίας από την αστυνομία, αλληλεγγύης σε πολιτικούς κρατούμενους/ες και αντιφασιστικά! Η πορεία πέρασε από κεντρικούς πεζόδρομους της πόλης και μπροστά από το αστυνομικό τμήμα, καταλήγοντας στην πλατεία Καπνεργάτη, με τους μπάτσους να ακολουθούν από κοντά.

 

Η ΕΛΑΣ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙ!

Η ΕΛΑΣ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙ!

Από παντού,
μέσα κι έξω, απ’ τους πάντες,
δεν υπάρχει νους,
μας τραβούνε σαν τιράντες.
Τα κόλπα τα’ χουνε αυτοί,
καραφλοί, διεστραμμένοι,
αρχηγοί παραμυθιασμένοι.
Αποφασίζουν και φυλακίζουν,
κυβερνούν και δολοφονούν.
Μαφία ή πολιτική…

Κορνήλιος Λουλούδης

Ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος του 2021 ήταν οι μήνες που οι μπασκίνες της ΕΛΑΣ επιχείρησαν και επιχειρούν ακόμη να βασανίσουν και να φυλακίσουν πολλούς κοινωνικούς αγωνιστές. Από τη δίκη των συντρόφων του Ρουβίκωνα (Καλαϊτζίδη και Ματαράγκα), που και το ίδιο το κράτος αναγκάσθηκε να τους αθωώσει, τη δίωξη του συντρόφου Κώστα Κ., την απόπειρα υποχρεωτικής λήψης DNA από τους δεκατέσσερις καταληψίες της πρυτανείας το 2020, μέχρι την προφυλάκιση του Χάρη Μαντζουρίδη, η ειδεχθής πρακτική του μαγειρέματος στοιχείων από την αντιτρομοκρατική είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Το έργο τους δεν αρχίζει ή αναβαθμίζεται εδώ, αλλά είναι συνεχές. Παρόμοιες υποθέσεις είχαμε και στο κοντινό παρελθόν, με τους βασανισμούς του Άρη Παπαζαχαρουδάκη και τις προφυλακίσεις των υπολοίπων διαδηλωτών κατά τη μεγάλη πορεία της Ν. Σμύρνης, την προφυλάκιση του Π. Γεωργιάδη και φυσικά την «παραδειγματική» φυλάκιση του Β. Σταθόπουλου, βασισμένη επίσης σε ένα ψεύτικο κατηγορητήριο.

Τα συστατικά γνωστά : με ανώνυμα τηλεφωνήματα, ανύπαρκτους ψευδομάρτυρες και παραποιημένα δείγματα DNA νομιμοποιούν τις κρατικές απαγωγές των συντρόφων, στήνουν κατηγορητήρια και «φορτώνουν» δικαστήρια στο μέλλον του ευρύτερου αγωνιστικού κινήματος. Οι μεθοδεύσεις αυτές πάντα υπήρχαν, η άνεση όμως και το θράσος της αντιτρομοκρατικής έχουν ξεπεράσει πλέον κάθε όριο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπόθεση του συντρόφου Χάρη Μαντζουρίδη. Τον απαγάγουν κάτω από το σπίτι του, τον συλλαμβάνουν μπροστά στο μικρό παιδί του, χωρίς ένταλμα και κατηγορίες, χωρίς καν να του έχουν πει τον λόγο. Στη βίαιη προσαγωγή του και τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων, οι μπάτσοι συκοφαντούν τον σύντροφό μας, διαδίδοντας ότι πρόκειται για υπόθεση ασέλγειας σε ανήλικο κορίτσι.

Το στημένο κατηγορητήριο του συντρόφου; ένοπλη ληστεία το 2018 στην περιοχή Ζωγράφου ,με μοναδικό στοιχείο τη δήθεν εύρεση δείγματος DNA σε κινητό αντικείμενο και πιο συγκεκριμένα, πάνω σε γεμιστήρα όπλου. Φυσικά, η ΕΛΑΣ εφαρμόζει για πολλά χρόνια τη μέθοδο της στοχοποίησης αγωνιστών μέσω δειγμάτων DNA. Παρόλο που τα μίγματα βιολογικού υλικού που βρίσκονται σε κινητά αντικείμενα δεν είναι, ούτε θα μπορούσαν να είναι αξιόπιστα, ιδίως όταν η μεταφορά τους είναι πάρα πολύ εύκολη.

Για να «δέσει το γλυκό» και να εξασφαλίσει την προφυλάκιση, η κρατική ασφάλεια προσθέτει τα γνωστά ανώνυμα τηλεφωνήματα, ενώ από τις πρώτες ανακοινώσεις της για το συμβάν, επιχειρεί να φορτώσει διάφορες υποθέσεις στον σύντροφο μας, όπως ο εμπρησμός σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων το 2009 (πάλι μέσω ενός δείγματος DNA σε κινητό αντικείμενο) ή την συσχέτιση του με την ληστεία στην Κοζάνη το 2013, μέσω αόριστων και υποθετικών πιθανοτήτων.

Όμοια με την υπόθεση Θεοφίλου για τη ληστεία στην Πάρο τον Αύγουστο του 2012, όπου πάλι με ένα ανώνυμο τηλεφώνημα κι ένα δείγμα DNA που είχε βρεθεί σε εκείνο το περιβόητο καπέλο, ο Τάσος Θεοφίλου προφυλακίστηκε, έμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια, μέχρι να αθωωθεί στο εφετείο και να καταρριφθεί το τσίρκο της αντιτρομοκρατικής. Όμοια με το ανώνυμο τηλεφώνημα στην υπόθεση του συντρόφου Κώστα Κ. , όπου 14 χρόνια μετά προσπαθούν να του προσάψουν κατηγορίες για εμπρησμούς και απόπειρες ανθρωποκτονίας. Όμοια με την περίπτωση Σταθόπουλου, όπου με ένα ανώνυμο τηλεφώνημα, με ένα δείγμα DNA και την απαγωγή του από τους ράμπο της αντιτρομοκρατικής, ο σύντροφος καταδικάστηκε τελικά χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο σε 19 χρόνια κάθειρξης. Όμοια και με την προφυλάκιση του Π. Γεωργιάδη που πραγματοποιήθηκε έπειτα από ένα ανώνυμο τηλεφώνημα και τη δημιουργία έντονου τρομοκλίματος από τα ΜΜΕ, διογκώνοντας το κατηγορητήριο. Όμοια με τόσες και τόσες υποθέσεις αγωνιστών που το κράτος απαγάγει, βασανίζει και φυλακίζει.

Ο συστηματικός σωματικός και ψυχικός βασανισμός από τα σύγχρονα ΕΑΤ – ΕΣΑ κλονίζει τη ψυχική υγεία του Χάρη. Τη μία στιγμή γυρνά από τη δουλειά του και από την άλλη βρίσκεται σιδηροδέσμιος μπροστά στα μάτια του παιδιού του και της συντρόφου του. Οδηγείται προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό και έπειτα στο Δαφνί, συνεχίζεται ο βασανισμός του, δεμένος, φρουρούμενος και υπό φαρμακευτική καταστολή. Η ομηρία αυτή διαλύει τη ψυχική ισορροπία του συντρόφου μας, με κίνδυνο να προκληθούν ανεπανόρθωτες βλάβες.

Δεν έχουμε αυταπάτες για τις προθέσεις του κράτους και του κεφαλαίου απέναντι σε όσους αγωνίζονται, σε όσους αντιδρούν και δεν υποκύπτουν στα κατασταλτικά σχέδια των εξουσιαστών. Ξέρουμε πως έχουμε πόλεμο με τους δυνάστες της καθημερινότητάς μας, μα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο το σύνολο των διώξεων και των φυλακίσεων πολλαπλασιάζεται επικίνδυνα και το μούδιασμα του κινήματος να αντιδράσει τρέφει τις ελπίδες των καταπιεστών για την καθολική βύθιση της κοινωνίας σε μόνιμη ύπνωση. Ξέρουμε πως η συνταγή με τα δείγματα DNA και τα ανώνυμα τηλεφωνήματα είναι παλιά, μα αυτό δεν πρέπει να ρίχνει την ένταση των αντανακλαστικών μας. Η έλλειψη αντίδρασης μας στις πρακτικές αυτές του κατασταλτικού μηχανισμού και η κοινωνική εκκωφαντική σιωπή θα οδηγήσει μοιραία στη νομιμοποίηση των βασανισμών του κράτους.

Έχουμε αργήσει ήδη στην αναμέτρηση με τους βασανιστές του Χάρη και η ζωή του συντρόφου μας κινδυνεύει.

  • Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση του Χάρη Μαντζουρίδη για να βελτιωθεί η υγεία του πριν να είναι αργά.

  • Απαιτούμε την άμεση παύση των διώξεων του Κώστα Κ. και τον 14 συντρόφων καταληψιών της πρυτανείας.

  • Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση του Βαγγέλη Σταθόπουλου και του Πολύκαρπου Γεωργιάδη.

ΕΛΛΑΣ, ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ, ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΩΝ.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Συγκέντρωση 6 Δεκέμβρη 2021, στις 17:00, στην πλατεία Καπνεργάτη. ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ – 13 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Κράτος Δολοφόνος 13 χρόνια μετά ..
Γυρίζει μόνος
στὰ χείλη του παντάνασσα σιωπὴ
συνέχεια τῶν πουλιῶν τὰ μαλλιά του.
Ὠχρὸς
μὲ βουλιαγμένα ὄνειρα κι ἀνέγγιχτος
νερὸ τρεχάμενο στὰ ῥεῖθρα, ὠχρὸς
ἕλληνας.
Πάντα ὁ δρόμος μέσ᾿ στὰ μάτια του
κ᾿ ἡ λάμψη ἀπ᾿ τὴ φωτιὰ
ποὺ καταλύει
τὴ νύχτα.
                                                                 Πέντε Ποιήματα μέσ᾿ τὸ Σκοτάδι.  Νίκος Καροῦζος
Το 2008 δολοφονείται ο δεκαπεντάχρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος από τις σφαίρες του μπάτσου Κορκονέα με συνεργό τον Σαραλιώτη. 13 χρόνια μετά, το αστικό κράτος συνεχίζει να δολοφονεί μετανάστες, ρομά, γυναίκες , παιδάκια, διεμφυλικούς (τρανς), αγωνιστές .
22 Οκτώβρη στο Πέραμα, άλλη μια νέα δολοφονία από την ΕΛ.ΑΣ., αυτή του Νίκου Σαμπάνη, ξεπλένεται από μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας, ως εν δυνάμει παραβατικός. Παράλληλα, λίγο αργότερα , ένα κοριτσάκι 8 χρονών ξεψυχά στην πόρτα του κοινωνικού ρατσισμού. Οι Ρομά έχουν καταδικαστεί σε θάνατο πριν ακόμη γεννηθούν από το κράτος – δολοφόνο με σπόνσορα το σάπιο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας .
Γιατί συνδέουμε τις δολοφονίες αυτές με το κράτος και όχι με τις διεστραμμένες προσωπικότητες που τις διαπράττουν;
Τότε, δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος, γιατί ο Κορκονέας  είχε την κάλυψη του κράτους – δολοφόνου. 11 χρόνια μετά το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας μετέτρεψε την ποινή του από τα ισόβια  σε 13 χρόνια, αναγνωρίζοντας το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου : δεξιόστροφη αντίληψη της «πατροπαράδοτης» βίας σε κάθε τι διαφορετικό. Έτσι, οδηγήθηκε στην πρόωρη αποφυλάκιση, χωρίς μάλιστα να χρειαστεί να καταθέσει αίτηση.
Συνεργός του κράτους – δολοφόνου είναι μέρος της αρρωστημένης κοινωνίας μας. Καλύπτει βιαστές, παιδεραστές, κλέφτες δημόσιου χρήματος, γυναικοκτόνους, αιμομίκτες, διακινητές ανθρώπων, δολοφόνους διεμφυλικών στο όνομα του “πατριωτισμού” και της εθνικής υπερηφάνειας. Μια κοινωνία βασανισμένη από μνημόνια, βιομηχανική ρύπανση και κατάπτυστα ΜΜΕ. Φοβισμένη και πρόθυμη να ξεχάσει κάθε έγκλημα του κράτους, με αντάλλαγμα την σαθρή επιβίωση σε μια γεωγραφία που ελέγχεται και καταστρέφεται συστηματικά.
Το προσωπείο της θεοσεβούμενης, πατριωτικής και οικογενειοκρατούμενης κοινωνίας  κατέρρευσε  μετά τον ενάμιση χρόνο υγειονομικού τρόμου της πανδημίας. Οι άριστοι κλείνουν νοσοκομεία για να εδραιωθεί η ιδιωτική υγεία, ρημάζουν σχολεία για να εμπλουτιστεί η ιδιωτική εκπαίδευση , κατασπαταλούν δημόσιο χρήμα,  καίνε δάση για τις πράσινες επενδύσεις ( ανεμογεννήτριες κτλ ),  αγοράζουν περιπολικά αντί για ασθενοφόρα και προσλαμβάνουν κάθε είδους μπάτσους αντί για υγειονομικούς.
Ο καπιταλισμός μεταλλάσσεται άλλοτε σε φασισμό ( χούντες Μεταξά , Παπαδόπουλου κ.α.), άλλοτε σε νεοφιλελευθερισμό (Μητσοτακέικο ή Παπανδρεικό αφήγημα), θυσιάζει κάθε κομμάτι διαφορετικότητας και εναλλακτικής ζωής,  προτάσσει την ανταγωνιστική επιβίωση των φτωχών στρωμάτων και την ενδυνάμωση της άρχουσας τάξης.
Η δολοφονία του Αλέξη μας όπλισε και μας σημάδεψε, μας έκανε να αρνηθούμε το σάπιο μέρος της κοινωνίας, να κατεβάσουμε το προσωπείο του κράτους – δολοφόνου , να πολεμήσουμε την φτώχεια και τον ολοκληρωτισμό . Να δείξουμε ότι στην βαλκανική  χερσόνησο που ζούμε, δεν ευδοκιμούν μόνο παραβιαστικές συμπεριφορές, εθνικιστικές φιέστες και παιδεραστικές απολαύσεις των αρίστων, αλλά υπάρχουν και  άνθρωποι αλληλέγγυοι , αγωνιστές / ιες  , αξιοπρεπείς και ηθικοί.
Τα καθάρματα της ιστορίας του καπιταλισμού μένουν θαμμένα και ξεχασμένα , ενώ οι ανθρωποθυσίες του κράτους – δολοφόνου μένουν ζωντανές στη μνήμη μας , στη μνήμη της εξέγερσης και της επανάστασης.
Η εξέγερση είναι πάντα στην καρδιά μας και στο μυαλό μας και φυσικά ο φόβος των αρχόντων,  ντόπιων και μη.
Μας δολοφονείτε , αλλά μας κάνετε δυνατότερους.
Για έναν Δεκέμβρη ενάντια στη λήθη, τη διχόνοια και τον ολοκληρωτισμό.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ