ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ ΚΑΒΑΛΑ

ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ ΚΑΒΑΛΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Β.ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Χ.ΜΑΝΤΖΟΥΡΙΔΗ

Η ΕΛΑΣ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΕΛΕΙ!

Από παντού,
μέσα κι έξω, απ’ τους πάντες,
δεν υπάρχει νους,
μας τραβούνε σαν τιράντες.
Τα κόλπα τα’ χουνε αυτοί,
καραφλοί, διεστραμμένοι,
αρχηγοί παραμυθιασμένοι.
Αποφασίζουν και φυλακίζουν,
κυβερνούν και δολοφονούν.
Μαφία ή πολιτική…

Κορνήλιος Λουλούδης

Ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος του 2021 ήταν οι μήνες που οι μπασκίνες της ΕΛΑΣ επιχείρησαν και επιχειρούν ακόμη να βασανίσουν και να φυλακίσουν πολλούς κοινωνικούς αγωνιστές. Από τη δίκη των συντρόφων του Ρουβίκωνα (Καλαϊτζίδη και Ματαράγκα), που και το ίδιο το κράτος αναγκάσθηκε να τους αθωώσει, τη δίωξη του συντρόφου Κώστα Κ., την απόπειρα υποχρεωτικής λήψης DNA από τους δεκατέσσερις καταληψίες της πρυτανείας το 2020, μέχρι την προφυλάκιση του Χάρη Μαντζουρίδη, η ειδεχθής πρακτική του μαγειρέματος στοιχείων από την αντιτρομοκρατική είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Το έργο τους δεν αρχίζει ή αναβαθμίζεται εδώ, αλλά είναι συνεχές. Παρόμοιες υποθέσεις είχαμε και στο κοντινό παρελθόν, με τους βασανισμούς του Άρη Παπαζαχαρουδάκη και τις προφυλακίσεις των υπολοίπων διαδηλωτών κατά τη μεγάλη πορεία της Ν. Σμύρνης, την προφυλάκιση του Π. Γεωργιάδη και φυσικά την «παραδειγματική» φυλάκιση του Β. Σταθόπουλου, βασισμένη επίσης σε ένα ψεύτικο κατηγορητήριο.

Τα συστατικά γνωστά : με ανώνυμα τηλεφωνήματα, ανύπαρκτους ψευδομάρτυρες και παραποιημένα δείγματα DNA νομιμοποιούν τις κρατικές απαγωγές των συντρόφων, στήνουν κατηγορητήρια και «φορτώνουν» δικαστήρια στο μέλλον του ευρύτερου αγωνιστικού κινήματος. Οι μεθοδεύσεις αυτές πάντα υπήρχαν, η άνεση όμως και το θράσος της αντιτρομοκρατικής έχουν ξεπεράσει πλέον κάθε όριο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπόθεση του συντρόφου Χάρη Μαντζουρίδη. Τον απαγάγουν κάτω από το σπίτι του, τον συλλαμβάνουν μπροστά στο μικρό παιδί του, χωρίς ένταλμα και κατηγορίες, χωρίς καν να του έχουν πει τον λόγο. Στη βίαιη προσαγωγή του και τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων, οι μπάτσοι συκοφαντούν τον σύντροφό μας, διαδίδοντας ότι πρόκειται για υπόθεση ασέλγειας σε ανήλικο κορίτσι.

Το στημένο κατηγορητήριο του συντρόφου; ένοπλη ληστεία το 2018 στην περιοχή Ζωγράφου ,με μοναδικό στοιχείο τη δήθεν εύρεση δείγματος DNA σε κινητό αντικείμενο και πιο συγκεκριμένα, πάνω σε γεμιστήρα όπλου. Φυσικά, η ΕΛΑΣ εφαρμόζει για πολλά χρόνια τη μέθοδο της στοχοποίησης αγωνιστών μέσω δειγμάτων DNA. Παρόλο που τα μίγματα βιολογικού υλικού που βρίσκονται σε κινητά αντικείμενα δεν είναι, ούτε θα μπορούσαν να είναι αξιόπιστα, ιδίως όταν η μεταφορά τους είναι πάρα πολύ εύκολη.

Για να «δέσει το γλυκό» και να εξασφαλίσει την προφυλάκιση, η κρατική ασφάλεια προσθέτει τα γνωστά ανώνυμα τηλεφωνήματα, ενώ από τις πρώτες ανακοινώσεις της για το συμβάν, επιχειρεί να φορτώσει διάφορες υποθέσεις στον σύντροφο μας, όπως ο εμπρησμός σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων το 2009 (πάλι μέσω ενός δείγματος DNA σε κινητό αντικείμενο) ή την συσχέτιση του με την ληστεία στην Κοζάνη το 2013, μέσω αόριστων και υποθετικών πιθανοτήτων.

Όμοια με την υπόθεση Θεοφίλου για τη ληστεία στην Πάρο τον Αύγουστο του 2012, όπου πάλι με ένα ανώνυμο τηλεφώνημα κι ένα δείγμα DNA που είχε βρεθεί σε εκείνο το περιβόητο καπέλο, ο Τάσος Θεοφίλου προφυλακίστηκε, έμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια, μέχρι να αθωωθεί στο εφετείο και να καταρριφθεί το τσίρκο της αντιτρομοκρατικής. Όμοια με το ανώνυμο τηλεφώνημα στην υπόθεση του συντρόφου Κώστα Κ. , όπου 14 χρόνια μετά προσπαθούν να του προσάψουν κατηγορίες για εμπρησμούς και απόπειρες ανθρωποκτονίας. Όμοια με την περίπτωση Σταθόπουλου, όπου με ένα ανώνυμο τηλεφώνημα, με ένα δείγμα DNA και την απαγωγή του από τους ράμπο της αντιτρομοκρατικής, ο σύντροφος καταδικάστηκε τελικά χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο σε 19 χρόνια κάθειρξης. Όμοια και με την προφυλάκιση του Π. Γεωργιάδη που πραγματοποιήθηκε έπειτα από ένα ανώνυμο τηλεφώνημα και τη δημιουργία έντονου τρομοκλίματος από τα ΜΜΕ, διογκώνοντας το κατηγορητήριο. Όμοια με τόσες και τόσες υποθέσεις αγωνιστών που το κράτος απαγάγει, βασανίζει και φυλακίζει.

Ο συστηματικός σωματικός και ψυχικός βασανισμός από τα σύγχρονα ΕΑΤ – ΕΣΑ κλονίζει τη ψυχική υγεία του Χάρη. Τη μία στιγμή γυρνά από τη δουλειά του και από την άλλη βρίσκεται σιδηροδέσμιος μπροστά στα μάτια του παιδιού του και της συντρόφου του. Οδηγείται προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό και έπειτα στο Δαφνί, συνεχίζεται ο βασανισμός του, δεμένος, φρουρούμενος και υπό φαρμακευτική καταστολή. Η ομηρία αυτή διαλύει τη ψυχική ισορροπία του συντρόφου μας, με κίνδυνο να προκληθούν ανεπανόρθωτες βλάβες.

Δεν έχουμε αυταπάτες για τις προθέσεις του κράτους και του κεφαλαίου απέναντι σε όσους αγωνίζονται, σε όσους αντιδρούν και δεν υποκύπτουν στα κατασταλτικά σχέδια των εξουσιαστών. Ξέρουμε πως έχουμε πόλεμο με τους δυνάστες της καθημερινότητάς μας, μα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο το σύνολο των διώξεων και των φυλακίσεων πολλαπλασιάζεται επικίνδυνα και το μούδιασμα του κινήματος να αντιδράσει τρέφει τις ελπίδες των καταπιεστών για την καθολική βύθιση της κοινωνίας σε μόνιμη ύπνωση. Ξέρουμε πως η συνταγή με τα δείγματα DNA και τα ανώνυμα τηλεφωνήματα είναι παλιά, μα αυτό δεν πρέπει να ρίχνει την ένταση των αντανακλαστικών μας. Η έλλειψη αντίδρασης μας στις πρακτικές αυτές του κατασταλτικού μηχανισμού και η κοινωνική εκκωφαντική σιωπή θα οδηγήσει μοιραία στη νομιμοποίηση των βασανισμών του κράτους.

Έχουμε αργήσει ήδη στην αναμέτρηση με τους βασανιστές του Χάρη και η ζωή του συντρόφου μας κινδυνεύει.

• Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση του Χάρη Μαντζουρίδη για να βελτιωθεί η υγεία του πριν να είναι αργά.

• Απαιτούμε την άμεση παύση των διώξεων του Κώστα Κ. και τον 14 συντρόφων καταληψιών της πρυτανείας.

• Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση του Βαγγέλη Σταθόπουλου και του Πολύκαρπου Γεωργιάδη.

ΕΛΛΑΣ, ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ, ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΩΝ.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Στις 13/10 ο κρατικός μηχανισμός διαμέσου της ΕΛΑΣ και πιο συγκεκριμένα η υπηρεσία της ΥΔΕΖΙ (εγκλημάτων κατά ιδιοκτησίας) προχώρησε σε απαγωγή του συντρόφου Χάρη Μαντζουρίδη κάτω από το σπίτι του, όπου και διαμένει με την σύντροφό του και το παιδί τους. Η τακτική γνωστή και πολυχρησιμοποιημένη στο πέρασμα των χρόνων, τον περικύκλωσαν, δήθεν για να τον μεταφέρουν στη ΓΑΔΑ με την πρόφαση της προσαγωγής καθότι μετά από ένα “ανώνυμο τηλεφώνημα”(sic) μια βδομάδα νωρίτερα, κατέστη ύποπτος για ληστεία και με συνοπτικές διαδικασίες βρέθηκε να φοράει χειροπέδες, να χτυπιέται μπροστά στα μάτια της έκπληκτης γειτονιάς και να πνίγεται από τους ασφαλίτες. Το ποιόν των αστυνομικών το ξέρουμε και αν έχει λόγο να αναλύσουμε και να απαριθμήσουμε τις βαρβαρότητες τους, είναι απλά και μόνο για να μην ξεχνάει κανείς ποιους έχουμε απέναντι μας και τι είναι ικανοί να κάνουν. Για τα όργανα του κράτους είναι απλά μια Τετάρτη όταν με αναντίστοιχη βία ποδοπατάνε έναν άνθρωπο μπροστά στο ανήλικο παιδί του, είναι απλά μια Τετάρτη όταν περνάνε χειροπέδες σε έναν άνθρωπο που δεν κατηγορείται για τίποτα και κατά τα λεγόμενα τους προσάγεται, είναι απλά μια Τετάρτη όταν λοιδορούν έναν άνθρωπο και διαδίδουν πως ασέλγησε σε ανήλικο κοριτσάκι, ήταν απλά μια Τετάρτη.

Οι εξελίξεις από εκείνη τη στιγμή και έπειτα θα είναι ραγδαίες αποδεικνύοντας το στημένο εκ των προτέρων κατηγορητήριο για τον σύντροφο και την πρωτοφανή μεθόδευση από πλευράς αστυνομίας για την κατασκευή ενόχων. Είναι σαφές ότι το τελευταίο διάστημα η ΕΛΑΣ επιδιώκει το τελειωτικό χτύπημα σε όσους πεισματικά αντιστέκονται κόντρα στο διάχυτο κοινωνικό μούδιασμα που επικρατεί. Οι υποθέσεις πολλές, οι περιπτώσεις όπου το κράτος επιτέθηκε στο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας τα χρόνια της πανδημίας αμέτρητες. Τώρα βλέπουμε μια ουσιαστική αναβάθμιση καθότι φεύγει από την ωμή καταστολή σε επίπεδο δρόμου και μαζικών διεκδικήσεων και περνάει στην ποινική καταστολή αποσκοπώντας και στην φυσική εξόντωση όσων το δυνατόν περισσότερων αγωνιστών. Το διαρκές και “αλάνθαστο” όπλο της κρατικής καταστολής είναι εδώ και αρκετά χρόνια το DNA. Το τελευταίο διάστημα αυξάνονται οι περιπτώσεις διώξεων με μοναδικό στοιχείο την ύπαρξη DNA, εδώ οφείλουμε να εξηγήσουμε τι σημαίνει το εν λόγω στοιχείο και πως δημιουργείται από της αστυνομικές αρχές και τα εργαστήρια τους. Σχεδόν στο σύνολό τους οι διώξεις που αφορούν στο DNA γίνονται με μείγματα βιολογικού υλικού που βρίσκεται σε κινητά αντικείμενα. Το DNA από μόνο του δεν αποτελεί στοιχείο (ούτε καν στην πρωτοπόρο Αμερική που εφήρμοσε τις αναλύσεις μειγμάτων DNA για δεκαετίες μέχρι τελικά να τις απορρίψει ως επισφαλείς) κι ο λόγος που δεν αποτελεί κι ούτε θα μπορούσε να αποτελεί στοιχείο είναι ότι ακόμα και αν ταυτίζεται πλήρως με ένα άτομο η ευκολία μεταφοράς του έχει αποδειχθεί επιστημονικά τρομακτικά εύκολη. Κάτι που δείχνει σαφέστατα ότι η ύπαρξη DNA σε ένα σημείο δεν προϋποθέτει και την ύπαρξη του εν λόγω ατόμου στο αντίστοιχο σημείο. Όμως πέρα από αυτό, στις περιπτώσεις των διώξεων αγωνιστών (και όχι μόνο) τα στοιχεία είναι κατά το πλείστον μείγματα DNA δύο ή και περισσότερων ανθρώπων, το οποίο πρακτικά σημαίνει αμέτρητους πιθανούς συνδυασμούς από τους οποίους εύκολα μπορεί να προκύψουν αντίστοιχα τύποι DNA. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του συντρόφου Χάρη, κατηγορείται λοιπόν για μια ληστεία που έλαβε χώρα το 2018 στη περιοχή του Ζωγράφου με μοναδικό στοιχείο ένα μείγμα DNA που βρέθηκε σε έναν γεμιστήρα κοντά στο σημείο της ληστείας. Φυσικά επειδή η υπηρεσία της αστυνομίας ξέρει πόσο αίολο και επισφαλές είναι το DNA ως μοναδικό στοιχείο δεν παρέλειψε να δημιουργήσει το απαραίτητο κλίμα τρομουστερίας ούτως ώστε να επιτευχθεί η προφυλάκιση του συντρόφου. Έτσι, πέρα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ όπου αναπαρήγαγαν το σενάριο της αστυνομίας περί επικίνδυνου αναρχικού τρομοκράτη, φρόντισαν να συμπεριλάβουν στη δικογραφία ένα ακόμα μείγμα DNA , σε ένα ακόμα κινητό αντικείμενο (γάντι) που βρέθηκε δύο τετράγωνα μακριά από έναν εμπρησμό σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων το 2009. Το πρωτοφανές στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι τόσο το ότι ανασύρθηκε από το αρχείο μια υπόθεση 12 χρόνια μετά, όσο η απροκάλυπτη αναφορά του στην δικογραφία καθότι χωρίς να αποτελεί στοιχείο για περαιτέρω κατηγορία (αυτή του εμπρησμού) συμπεριλαμβάνεται καθαρά και μόνο για να συμβάλει στη δημιουργία κλίματος. Παρότι λοιπόν στην οικία του συντρόφου δεν βρέθηκε κανένα απολύτως επιβαρυντικό στοιχείο, παρότι ο ίδιος ήταν εργαζόμενος καθημερινά και εξασφάλιζε τις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας του, παρότι πατέρας ενός ανήλικου παιδιού και με καθαρό ποινικό μητρώο, προφυλακίστηκε.

Απόρροια αυτής της συνθήκης ήταν ο κλονισμός της ψυχικής υγείας του συντρόφου, όπου ξαφνικά κι ενώ είχε μόλις επιστρέψει από την δουλειά του βρέθηκε να μεταφέρεται στον Κορυδαλλό. Το πρώτο επεισόδιο συνέβη με την είσοδο του στον χώρο αναμονής της φυλακής όπου κατά την διάρκεια μιας κρίσης πανικού που τον κατέβαλε τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε αμέσως στο Αττικό Νοσοκομείο όπου και του παρείχαν την ανάλογη ιατρική περίθαλψη. Στο Αττικό η ψυχική του υγεία επιδεινώθηκε και κρίθηκε απαραίτητη η μεταγωγή του ούτως ώστε να διαφυλαχθεί η σωματική του ακεραιότητα. Έτσι από εκεί τελικώς μεταφέρεται εκ νέου με προορισμό το ψυχιατρικό νοσοκομείο Δαφνί όπου και νοσηλεύεται μέχρι σήμερα. Στο Δαφνί κι έπειτα από φαρμακευτική αγωγή δείχνει σημάδια βελτίωσης κι έτσι ορίζεται η μεταγωγή του για τις φυλακές Κορυδαλλού. Αυτό αποτέλεσε έναν νέο στρεσογόνο παράγοντα που οδήγησε τον σύντροφο σε μια ακόμη έντονη κρίση η οποία έθεσε και πάλι σε κίνδυνο την ζωή και την ακεραιότητα του. Η ουσία της αναφοράς όλων αυτών δεν είναι για να αναλύσουμε με λεπτομέρειες την κατάσταση της ψυχικής υγείας του συντρόφου, αλλά για να καταδείξουμε ένα διαρκές κρατικό έγκλημα που λαμβάνει χώρα στο σώμα και το μυαλό του Χάρη. Η ασφυκτική πίεση που δημιουργήθηκε από την αστυνομία και η άνευ στοιχείων προφυλάκιση του αποτέλεσε την θρυαλλίδα για ένα ξέσπασμα το οποίο εντάθηκε και συνεχίζει να κλονίζει την ψυχική υγεία του συντρόφου.

Για μας τα ζητήματα ψυχικής υγείας δεν αποτελούν ταμπού ούτε στιγματισμό όπως προκλητικά επιβάλλει η καπιταλιστικά πλασμένη κοινωνία. Το ξέρουμε ότι ο καθένας και η καθεμία μας βιώνει έναν διαρκή πόλεμο φθοράς ζώντας και μόνο σε ένα αδηφάγο σύστημα. Πολλώ δε μάλλον όταν βρίσκεται κανείς στο στόχαστρο της εξουσίας και δέχεται άμεσα την βία και την καταπίεση. Ως εκ τούτου γνωρίζουμε πως την ευθύνη τη φέρει πρωτίστως ο ίδιος ο κρατικός μηχανισμός δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα εν γένει και εν συνεχεία τα όργανα του, οι αστυνομικοί, οι δικαστές και λοιποί θεματοφύλακες της εξουσίας.

Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση του, ούτως ώστε να πάψει να υφίσταται αυτό το διαρκές βασανιστήριο. Κάθε μέρα που ο σύντροφος βρίσκεται φρουρούμενος στο Δαφνί είναι άλλη μια μέρα βαναυσότητας.

Σύντροφοι/συντρόφισσες και φίλοι/φίλες του Χάρη

*αναδημοσίευση από athens.indymedia.org