Στις 25 Νοεμβρίου δικάζονται οι Ν. Ματαράγκας και Γ. Καλαϊτζίδης που το μοναδικό τους έγκλημα είναι η συμμετοχή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και ειδικότερα στον αγώνα ενάντια στις μαφίες. Δικάζονται με ένα στημένο κατηγορητήριο και χωρίς κανένα στοιχείο, μια γνώριμη πρακτική του κράτους εδώ και δεκαετίες.
Στις 13/10 ο κρατικός μηχανισμός διαμέσου της ΕΛΑΣ και πιο συγκεκριμένα η υπηρεσία της ΥΔΕΖΙ (εγκλημάτων κατά ιδιοκτησίας) προχώρησε σε απαγωγή του συντρόφου Χάρη Μαντζουρίδη κάτω από το σπίτι του, όπου και διαμένει με την σύντροφό του και το παιδί τους. Η τακτική γνωστή και πολυχρησιμοποιημένη στο πέρασμα των χρόνων, τον περικύκλωσαν, δήθεν για να τον μεταφέρουν στη ΓΑΔΑ με την πρόφαση της προσαγωγής καθότι μετά από ένα “ανώνυμο τηλεφώνημα”(sic) μια βδομάδα νωρίτερα, κατέστη ύποπτος για ληστεία και με συνοπτικές διαδικασίες βρέθηκε να φοράει χειροπέδες, να χτυπιέται μπροστά στα μάτια της έκπληκτης γειτονιάς και να πνίγεται από τους ασφαλίτες. Το ποιόν των αστυνομικών το ξέρουμε και αν έχει λόγο να αναλύσουμε και να απαριθμήσουμε τις βαρβαρότητες τους, είναι απλά και μόνο για να μην ξεχνάει κανείς ποιους έχουμε απέναντι μας και τι είναι ικανοί να κάνουν. Για τα όργανα του κράτους είναι απλά μια Τετάρτη όταν με αναντίστοιχη βία ποδοπατάνε έναν άνθρωπο μπροστά στο ανήλικο παιδί του, είναι απλά μια Τετάρτη όταν περνάνε χειροπέδες σε έναν άνθρωπο που δεν κατηγορείται για τίποτα και κατά τα λεγόμενα τους προσάγεται, είναι απλά μια Τετάρτη όταν λοιδορούν έναν άνθρωπο και διαδίδουν πως ασέλγησε σε ανήλικο κοριτσάκι, ήταν απλά μια Τετάρτη.
Οι εξελίξεις από εκείνη τη στιγμή και έπειτα θα είναι ραγδαίες αποδεικνύοντας το στημένο εκ των προτέρων κατηγορητήριο για τον σύντροφο και την πρωτοφανή μεθόδευση από πλευράς αστυνομίας για την κατασκευή ενόχων. Είναι σαφές ότι το τελευταίο διάστημα η ΕΛΑΣ επιδιώκει το τελειωτικό χτύπημα σε όσους πεισματικά αντιστέκονται κόντρα στο διάχυτο κοινωνικό μούδιασμα που επικρατεί. Οι υποθέσεις πολλές, οι περιπτώσεις όπου το κράτος επιτέθηκε στο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας τα χρόνια της πανδημίας αμέτρητες. Τώρα βλέπουμε μια ουσιαστική αναβάθμιση καθότι φεύγει από την ωμή καταστολή σε επίπεδο δρόμου και μαζικών διεκδικήσεων και περνάει στην ποινική καταστολή αποσκοπώντας και στην φυσική εξόντωση όσων το δυνατόν περισσότερων αγωνιστών. Το διαρκές και “αλάνθαστο” όπλο της κρατικής καταστολής είναι εδώ και αρκετά χρόνια το DNA. Το τελευταίο διάστημα αυξάνονται οι περιπτώσεις διώξεων με μοναδικό στοιχείο την ύπαρξη DNA, εδώ οφείλουμε να εξηγήσουμε τι σημαίνει το εν λόγω στοιχείο και πως δημιουργείται από της αστυνομικές αρχές και τα εργαστήρια τους. Σχεδόν στο σύνολό τους οι διώξεις που αφορούν στο DNA γίνονται με μείγματα βιολογικού υλικού που βρίσκεται σε κινητά αντικείμενα. Το DNA από μόνο του δεν αποτελεί στοιχείο (ούτε καν στην πρωτοπόρο Αμερική που εφήρμοσε τις αναλύσεις μειγμάτων DNA για δεκαετίες μέχρι τελικά να τις απορρίψει ως επισφαλείς) κι ο λόγος που δεν αποτελεί κι ούτε θα μπορούσε να αποτελεί στοιχείο είναι ότι ακόμα και αν ταυτίζεται πλήρως με ένα άτομο η ευκολία μεταφοράς του έχει αποδειχθεί επιστημονικά τρομακτικά εύκολη. Κάτι που δείχνει σαφέστατα ότι η ύπαρξη DNA σε ένα σημείο δεν προϋποθέτει και την ύπαρξη του εν λόγω ατόμου στο αντίστοιχο σημείο. Όμως πέρα από αυτό, στις περιπτώσεις των διώξεων αγωνιστών (και όχι μόνο) τα στοιχεία είναι κατά το πλείστον μείγματα DNA δύο ή και περισσότερων ανθρώπων, το οποίο πρακτικά σημαίνει αμέτρητους πιθανούς συνδυασμούς από τους οποίους εύκολα μπορεί να προκύψουν αντίστοιχα τύποι DNA. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του συντρόφου Χάρη, κατηγορείται λοιπόν για μια ληστεία που έλαβε χώρα το 2018 στη περιοχή του Ζωγράφου με μοναδικό στοιχείο ένα μείγμα DNA που βρέθηκε σε έναν γεμιστήρα κοντά στο σημείο της ληστείας. Φυσικά επειδή η υπηρεσία της αστυνομίας ξέρει πόσο αίολο και επισφαλές είναι το DNA ως μοναδικό στοιχείο δεν παρέλειψε να δημιουργήσει το απαραίτητο κλίμα τρομουστερίας ούτως ώστε να επιτευχθεί η προφυλάκιση του συντρόφου. Έτσι, πέρα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ όπου αναπαρήγαγαν το σενάριο της αστυνομίας περί επικίνδυνου αναρχικού τρομοκράτη, φρόντισαν να συμπεριλάβουν στη δικογραφία ένα ακόμα μείγμα DNA , σε ένα ακόμα κινητό αντικείμενο (γάντι) που βρέθηκε δύο τετράγωνα μακριά από έναν εμπρησμό σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων το 2009. Το πρωτοφανές στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι τόσο το ότι ανασύρθηκε από το αρχείο μια υπόθεση 12 χρόνια μετά, όσο η απροκάλυπτη αναφορά του στην δικογραφία καθότι χωρίς να αποτελεί στοιχείο για περαιτέρω κατηγορία (αυτή του εμπρησμού) συμπεριλαμβάνεται καθαρά και μόνο για να συμβάλει στη δημιουργία κλίματος. Παρότι λοιπόν στην οικία του συντρόφου δεν βρέθηκε κανένα απολύτως επιβαρυντικό στοιχείο, παρότι ο ίδιος ήταν εργαζόμενος καθημερινά και εξασφάλιζε τις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας του, παρότι πατέρας ενός ανήλικου παιδιού και με καθαρό ποινικό μητρώο, προφυλακίστηκε.
Απόρροια αυτής της συνθήκης ήταν ο κλονισμός της ψυχικής υγείας του συντρόφου, όπου ξαφνικά κι ενώ είχε μόλις επιστρέψει από την δουλειά του βρέθηκε να μεταφέρεται στον Κορυδαλλό. Το πρώτο επεισόδιο συνέβη με την είσοδο του στον χώρο αναμονής της φυλακής όπου κατά την διάρκεια μιας κρίσης πανικού που τον κατέβαλε τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε αμέσως στο Αττικό Νοσοκομείο όπου και του παρείχαν την ανάλογη ιατρική περίθαλψη. Στο Αττικό η ψυχική του υγεία επιδεινώθηκε και κρίθηκε απαραίτητη η μεταγωγή του ούτως ώστε να διαφυλαχθεί η σωματική του ακεραιότητα. Έτσι από εκεί τελικώς μεταφέρεται εκ νέου με προορισμό το ψυχιατρικό νοσοκομείο Δαφνί όπου και νοσηλεύεται μέχρι σήμερα. Στο Δαφνί κι έπειτα από φαρμακευτική αγωγή δείχνει σημάδια βελτίωσης κι έτσι ορίζεται η μεταγωγή του για τις φυλακές Κορυδαλλού. Αυτό αποτέλεσε έναν νέο στρεσογόνο παράγοντα που οδήγησε τον σύντροφο σε μια ακόμη έντονη κρίση η οποία έθεσε και πάλι σε κίνδυνο την ζωή και την ακεραιότητα του. Η ουσία της αναφοράς όλων αυτών δεν είναι για να αναλύσουμε με λεπτομέρειες την κατάσταση της ψυχικής υγείας του συντρόφου, αλλά για να καταδείξουμε ένα διαρκές κρατικό έγκλημα που λαμβάνει χώρα στο σώμα και το μυαλό του Χάρη. Η ασφυκτική πίεση που δημιουργήθηκε από την αστυνομία και η άνευ στοιχείων προφυλάκιση του αποτέλεσε την θρυαλλίδα για ένα ξέσπασμα το οποίο εντάθηκε και συνεχίζει να κλονίζει την ψυχική υγεία του συντρόφου.
Για μας τα ζητήματα ψυχικής υγείας δεν αποτελούν ταμπού ούτε στιγματισμό όπως προκλητικά επιβάλλει η καπιταλιστικά πλασμένη κοινωνία. Το ξέρουμε ότι ο καθένας και η καθεμία μας βιώνει έναν διαρκή πόλεμο φθοράς ζώντας και μόνο σε ένα αδηφάγο σύστημα. Πολλώ δε μάλλον όταν βρίσκεται κανείς στο στόχαστρο της εξουσίας και δέχεται άμεσα την βία και την καταπίεση. Ως εκ τούτου γνωρίζουμε πως την ευθύνη τη φέρει πρωτίστως ο ίδιος ο κρατικός μηχανισμός δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα εν γένει και εν συνεχεία τα όργανα του, οι αστυνομικοί, οι δικαστές και λοιποί θεματοφύλακες της εξουσίας.
Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση του, ούτως ώστε να πάψει να υφίσταται αυτό το διαρκές βασανιστήριο. Κάθε μέρα που ο σύντροφος βρίσκεται φρουρούμενος στο Δαφνί είναι άλλη μια μέρα βαναυσότητας.
Σύντροφοι/συντρόφισσες και φίλοι/φίλες του Χάρη
*αναδημοσίευση από athens.indymedia.org
Με δεδομένη την πολιτική σκλήρυνσης των μέτρων σε σχέση με τα σύνορα ευρύτερα και την Ευρώπη-φρούριο, που έγινε ακόμη πιο αδιαπέραστο με πρόσχημα την πανδημία του Covid-19, το ελληνικό κράτος επιλέγει τον καθολικό αποκλεισμό της εισόδου στη χώρα σε πολίτες κρατών με τα οποία δεν έχει ισχυρές οικονομικές συμμαχίες ή/και συναλλαγές, πλην της δυνατότητας λήψης αδειών μετακίνησης για εξαιρετικούς λόγους. Αυτοί οι «εξαιρετικοί λόγοι», όπως είναι αναμενόμενο μέσα σε ένα καπιταλιστικό και νεοφιλελεύθερο πλαίσιο, αφορούν κυρίως την ελεύθερη διακίνηση του χρήματος, των εμπορευμάτων, του τουρισμού, καθώς και της παραοικονομίας και της φθηνής εργατικής δύναμης. Σίγουρα πάντως, ως «εξαιρετικοί λόγοι» δεν εννοούνται η ελεύθερη διακίνηση και οι συναντήσεις των αντιστάσεων και των αγώνων των από τα κάτω ενάντια στον καπιταλισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τον μιλιταρισμό, τον εθνικισμό, των αγώνων για γη και ελευθερία για την αυτοοργάνωση της παραγωγής, για την ελευθεριακή παιδεία, την υγεία ως όλον, την απελευθερωτική δημιουργικότητα, την αυτοδιαχείριση σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, η συνάντηση με την αντιπροσωπεία των 177 συντρόφων και συντροφισσών Ζαπατίστας που κατάφεραν να «εισβάλλουν» και βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, δεν κατέστη εφικτό να πραγματοποιηθεί στο παρόν στη δική μας γεωγραφία.
Ως πανελλαδικός συντονισμός για τη διοργάνωση του ταξιδιού των Ζαπατίστας στην Ελλάδα, ωστόσο, παραμένοντας δεσμευμένοι/ες στη Διακήρυξη για τη Ζωή της 1ης Ιανουαρίου 2021, θα επιμείνουμε. Θα παραμείνουμε συντονισμένες/οι στην προσπάθεια για τη συνάντηση των αντιστάσεων, των αγώνων μας, των ιδεών, των εμπειριών μας στη δική μας γεωγραφία σε ένα από τα επόμενα «κύματα» του ταξιδιού των Ζαπατίστας στην Ευρώπη που ακολουθούν τον χειμώνα και την άνοιξη του 2022.
Ευχαριστούμε όλες και όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που τόσους μήνες συμμετέχουν, στηρίζουν και συνεισφέρουν στις εκδηλώσεις και τις δράσεις μας, παρακολουθούν την εξέλιξη του ταξιδιού και του πανελλαδικού συντονισμού και αναμένουν την άφιξή των compas στην Ελλάδα. Συνεχίζουμε τους αγώνες μας για τη ζωή, ενάντια στα κλειστά σύνορα και τους αποκλεισμούς, και δεσμευόμαστε να ανακοινώσουμε οτιδήποτε νεότερο προκύψει.
Η κατάληψη Κιέπι στο Βερολίνο θα μείνει, Αλληλεγγύη από Καβάλα, Kopiplatz Bleibt solidarity from Kavala Greece
13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 500 ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ
In 1994, a group of armed insurgents emerged from Mexican Lacandon junggle. They claimed their revolt was a move of desperation, an attempt to reveal the miserable living conditions of local indigenous population. Armed conflict lasted just several days, but the fight is still going on.
Twenty years after the insurgency thousands of indigenous people participate in civil Zapatista movement, which opposes all existing governments. In the most remote part of Mexico they are building “another world” – self-sufficient alternative society, autonomous and independent from traditional institutions.
At the same time Zapatistas create vast solidarity networks, that include sympathizers among local population as well as volunteers of non-governmental organizations from all over the globe.
https://zapatista.ru/en/
Πανό ενάντια στην άρνηση της Γαλλίας να επιτρέψει την είσοδο στους Zαπατίστας, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/07/2021, στο παρκάκι της κατάληψης Βύρωνος 3, Οι Τσιριτσάντσουλες : ΣΑΚΚΟ ΚΑΙ ΒΑΝΤΣΕΤΤΙ
