ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΤΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ.

Με αφορμή το αυστηρό lockdown και την αστυνομοκρατία των τελευταίων ημερών στην Δυτική Αττική, σύντροφοι από Ελευσίνα, Πέραμα, Σαλαμίνα, Βίλια, Οινόη, Παγκράτι, Ευαγγελισμό, Καβάλα,και Γιάννενα προχώρησαν σε αναρτήσεις Πανό και αναγραφή συνθημάτων ώστε να γνωστοποιηθεί παντού η συνθήκη που επικρατεί εδώ.

Την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020, , ο Χρυσοχοΐδης στην Ελευσίνα δήλωνε : «Δεν έχω να πω πολλά, στην πραγματικότητα έχω να πω ένα μόνο: Κανείς δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού του. Είμαστε εδώ για βοηθήσουμε, να εξηγήσουμε να συνδράμουμε, αλλά του κεφαλιού του κανείς. Σε αντίθετη περίπτωση θα σφραγισθούν οι περιοχές, ακόμη και σπίτι-σπίτι. Δεν είναι ούτε απειλή, ούτε προειδοποίηση. Είναι απόφαση και θα γίνει έτσι αν χρειαστεί».

Οι παραπάνω δηλώσεις δείχνουν το πως θέλει ο κρατικός μηχανισμός να διαχειριστεί την πανδημία. Στέλνοντας δηλαδή υπεράριθμες αστυνομικές δυνάμεις και τρομοκρατώντας αντί να ενισχύσουν συνολικά το σύστημα υγείας. Τα κέντρα υγείας της δυτικής αττικής υπολειτουργούν ή κλείνουν, και το Θριάσιο νοσοκομείο έχει τρομερές ελλείψεις μεγαλύτερες από ότι είχε πριν την πανδημία. Θέλουν να διαχειριστούν την πανδημία με αυστηρούς ελέγχους στον δρόμο, αλλά ουδεμία συζήτηση δεν γίνεται για μέτρα και τεστ στις βιομηχανίες οι οποίες απασχολούν δεκάδες χιλιάδες εργάτες. Ο στρατός του Χρυσοχοΐδη βρίσκεται παντού, προσάγει, τραμπουκίζει και δεν διστάζει να κόψει πρόστιμα ακόμα και σε εργάτες που τα αφεντικά τους, τους κολλάνε ένσημα 4ωρου αντί για 8ωρου, οπότε τα έγγραφα μετακίνησής τους γράφουν άλλη ώρα.

Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις είναι πλήρως εναρμονισμένες με τις κυβερνητικές αποφάσεις, με τους Δημάρχους να ζητάνε εντατικότερους ελέγχους και τις όποιες αντιδράσεις τους να περιορίζονται στο να καταγγέλλουν πως τα ΜΜΕ διογκώνουν την κατάσταση και κάνουν κακό στα προφίλ των περιοχών μας. Φασίστες, ρατσιστές και συνωμοσιολόγοι ενώνονται και προσπαθούν να στρέψουν την διάχυτη κοινωνική αγανάκτηση απέναντι στους Ρομά και τους πρόσφυγες.

Είναι στο χέρι όλων μας να αναχαιτίσουμε αυτή την λαίλαπα που έρχεται καταπάνω μας σε όλα τα μέτωπα. Είναι πολύ σημαντικό όταν όλα είναι ελεγχόμενα από το κράτος και τα παπαγαλάκια του να μπορούμε να αρθρώνουμε δημόσια έναν ισχυρό αντίλογο. Για αυτό δράσεις σαν την παραπάνω, πρέπει να πληθύνουν, να αναβαθμιστούν και να διευρυνθούν.

LOCKDOWN ΤΑΞΙΚΟ ΧΩΡΙΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗ

από Αναρχικοί/ές από την Ελευσίνα

Σήμερα, 05/12 συγκεντρωθήκαμε στις 14:00 στην πλατεία Καπνεργάτη της Καβάλας για να τιμήσουμε τη μνήμη του δολοφονημένου από την ελληνική αστυνομία Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 06/12/2008. Οι σύντροφοι/ -ισσες που συγκεντρωθήκαμε μοιράσαμε ενημερωτικά κείμενα και φωνάξαμε συνθήματα εναντίον του κράτους και των μπάτσων.

Ο πρώτος λόγος που αποφασίσαμε να αποτίσουμε φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Αλέξη μία μέρα πριν από την κανονική επέτειο, είναι η προστασία των συντρόφων/ -ισσών από το ενδεχόμενο επιβολής προστίμων ή παρεμπόδισης τους από τους μπάτσους· κι αυτό γιατί σε πολλούς συντρόφους/ -ισσες δεν επιτράπηκε να προσέλθουν στην αντίστοιχη συγκέντρωση λίγες μέρες πριν, στις 17 Νοέμβρη.

Ο δεύτερος λόγος που μας ώθησε στη συγκεκριμένη απόφαση είναι η αποτροπή του κινδύνου να έρθουν οι μπάτσοι σε επαφή μ’ εμάς, θέτοντας μας αντιμέτωπους με το φάσμα να κολλήσουμε covid-19. Είναι γνωστό σε όλους ότι τα κρούσματα κορωναϊού μέσα στις τάξεις των μπάτσων είναι πάμπολλα ( ειδικά μετά από τις συγκεντρώσεις που πραγματοποίησαν οι αντιεξουσιαστές/ -ιστριες σύντροφοι/ -ισσες μας την 17η Νοέμβρη σε όλη τη χώρα ), και η πιθανότητα να μας μεταδώσουν τον ιό είναι πολύ ενισχυμένη. Επιπλέον, η αντίληψη και ο σεβασμός μας για το βάρος ευθύνης και τον φόρτο εργασίας όλου του υγειονομικού προσωπικού της χώρας μέσα στις συνθήκες της πανδημίας, δεν μας επιτρέπει το ρίσκο επαύξησης του όγκου δουλειάς τους.

Ακόμη ένας λόγος που αποφασίσαμε να συγκεντρωθούμε μία μέρα πριν την 6η Δεκέμβρη, είναι για να αποδείξουμε στην τοπική κοινωνία, ότι όλη αυτή η χολιγουντιανή προετοιμασία των μπάτσων και η μετατροπή της πόλης σε φρούριο κάθε φορά, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα καλοστημένο τσίρκο επίδειξης δύναμης και διασποράς του κοροναϊού. Όλα αυτά τα μέτρα που επιβάλλουν για τις συγκεντρώσεις, όπως οι απαγορεύσεις, τα πρόστιμα και οι εκφοβισμοί, είναι κομμάτι της γενικότερης καταστολής του κρατισμού μηχανισμού, στηριζόμενος στη λογική πως αποτρέποντας τις συγκεντρώσεις των πιο αγωνιστικών και ριζοσπαστικών κομματιών της κοινωνίας, θα λειτουργήσει παραδειγματικά και εκφοβιστικά για όσους σε πρώτη φάση απλά το σκεφτούν, και κατασταλτικά για όσους επιχειρήσουν να κατέβουν στο δρόμο για να διεκδικήσουν ή να διαμαρτυρηθούν για τα αυτονόητα. Τα μέτρα αυτοπροστασίας τα τηρούμε αυστηρά και μόνοι μας χωρίς να μας τα επιβάλλει κανείς.

Ο χρόνος και ο χώρος των δράσεων και των συγκεντρώσεων μας, ορίζεται από εμάς. Αποδεικνύοντας στις δυνάμεις καταστολής πως αν χρειαστεί, εμείς επιλέγουμε τις συνθήκες, τον τρόπο, την ασφάλεια των συντρόφων/ισσών, όπου και όποτε εμείς θέλουμε.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΔΗΜΙΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ,

ΚΑΜΙΑ ΝΤΡΟΠΗ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΠΛΕΝΕΙ

Τιμή στην μνήμη του δολοφονημένου από την Ελληνική Αστυνομία

Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου 2008

………………………….

Μελετώ την μοχθηρία σαν φυσικό φαινόμενο

μοιραίο, σχεδόν σαν να μην ήμουν το αντικείμενο

και αισθάνομαι έλεος για τους νεαρούς και γέρους φασίστες

που θεωρώ μορφές ασθένειας αποκρουστικής

και αντιθέτω μονάχα την βία της λογικής.

Παθητικός σαν το πουλάκι, που βλέπει

το κάθε τι πετώντας και φέρνει στην καρδιά του

στον ουρανό την συνείδηση, που δεν θα συγχωρήσει.

(Πιερ Πάολο Παζολίνι, από το ποίημα «21 Ιουνίου 1962»)

Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 ο δεκαπεντάχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός στα Εξάρχεια της Αθήνας από τις σφαίρες του μπάτσου Κορκονέα με συνεργό τον μπάτσο Σαραλιώτη. Υπουργείο Δημόσιας Τάξης (αυτό που σήμερα ονομάζεται προστασίας του πολίτη) και Ελληνική Αστυνομία επιχειρούν να υποβαθμίσουν την εκ προθέσεως δολοφονία σε ατυχές συμβάν. Ύστερα απ’ αυτή την άγρια εν ψυχρώ δολοφονία, ο κόσμος εξεγείρεται σε όλη την χώρα και επιτίθεται λυσσαλέα σε κάθε αστυνομικό τμήμα, σε κάθε μπάτσο και σε καθετί που ενσαρκώνει το περιεχόμενο των λέξεων κράτος και εξουσία. Παράλληλα, η ήδη παραπαίουσα αλλά και χορτασμένη από τις μίζες κυβέρνηση Καραμανλή επιστρατεύει όλο της το οπλοστάσιο (βλέπε ιδιωτικά και κρατικά κανάλια που παραπληροφορούν, θολώνουν την αλήθεια αν δεν την διαστρεβλώνουν, χυδαιολογούν εις βάρος του δολοφονημένου παιδιού, καθώς και προβεβλημένους εκπροσώπους της εγχώριας βιομηχανίας δικαιοσύνης, με επιφανέστερο όλων τον δικηγόρο Κούγια (ποιός θα ξεχάσει τις προσβολές του προς τη μνήμη του Αλέξη και τις γελοιότητες που εκστόμιζε περί «εποστρακισμού « της σφαίρας;) .

Η τότε κυβέρνηση φοβούμενη τον οποιονδήποτε εκτροχιασμό της κατάστασης, αλλά και κορεσμένη από το ανεπανάληπτο φαγοπότι των ολυμπιακών αγώνων του 2004, απλώς επιθυμούσε να προλειάνει το έδαφος για την διάδοχη κατάσταση στον κυβερνητικό θώκο και να αποχωρήσει χωρίς ακόμη περισσότερες φασαρίες. Πριν το κάνει αυτό όμως, έπρεπε να δολοφονήσει για να στείλει ένα σαφές μήνυμα προς άπαντες. Το μήνυμα αυτό ήταν ρητό και ανέγραφε : η χώρα είναι έτοιμη να παραδοθεί άνευ όρων στη διεθνή μαφία του Δ.Ν.Τ. και να υποδουλωθεί στις απαιτήσεις του καθενός αλήτη εκπροσώπου του διεθνούς τραπεζικού συστήματος και κάθε λογής μηχανισμών που συναποτελούν τη μεγαμηχανή του τέρατος του παγκοσμίου κεφαλαίου· συνεπώς, όποιος τολμήσει να σταθεί εμπόδιο στην εγκαθίδρυση της νέας τάξης πραγμάτων, μπορεί να τον βρει και καμία σφαίρα που «εποστρακίστηκε», όπως θα’ λεγε και ο λαμπρός θεράπων του δικαίου.

Οι κρατικές δολοφονίες είναι σχεδόν πάντα σκόπιμες, στοχευμένες και ενταγμένες σε ένα ευρύτερο σχέδιο δράσης, προκειμένου να διαποτιστεί το κοινωνικό σώμα με το δηλητήριο του φόβου και να ενσταλαχθεί στις συνειδήσεις των ανυπάκουων η παραδοχή της παντελούς αδυναμίας αντίδρασής τους. Οι κρατικές δολοφονίες αποτελούν την κορύφωση της συστημικής καταπίεσης και ο κατάλογος που τις απαριθμεί είναι ατελείωτος. Ονόματα δολοφονημένων από τον εσωτερικό στρατό του κράτους όπως τα παρακάτω, μας θυμίζουν ότι η εκάστοτε άρχουσα τάξη δολοφονεί συνειδητά και με κάθε φόνο που διαπράττει, θέλει να πλήξει την κοινωνία πολυμέτωπα και σε βάθος : Ιάκωβος Κουμής, Σταματίνα Κανελλοπούλου, Μιχάλης Καλτεζάς από το απώτερο παρελθόν, Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, Παύλος Φύσσας, Ζακ Κωστόπουλος, Σαχζάτ Λουκμάν, Εμπούκα Μαμασουμπέκ. Πετρίτ Ζιλφέ, Βασίλης Μάγγος και τόσοι /- ες άλλοι/ -ες που δεν μάθαμε ποτέ τα ονόματά τους. Όλες αυτές οι δολοφονίες έχουν έναν κοινό παρονομαστή : τον παραδειγματισμό, τον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση όλων σε περιόδους και ιστορικές συγκυρίες κατά τις οποίες οι τεκτονικές πλάκες του καπιταλιστικού στερεώματος μετακινούνταν, και συνεχίζουν να μετακινούνται, προς τη δημιουργία ενός ιδεολογικά συμπαγούς νέου κόσμου, απαλλαγμένου από εναλλακτικές κατευθύνσεις, διαφορετικές φωνές, ανθρωποκεντρικές προσεγγίσεις, εκφράσεις ανησυχιών για το έμβιο και άβιο περιβάλλον και από οποιαδήποτε άλλη υπόσταση που αντιστέκεται στην ισοπεδωτική μπουλντόζα του φασισμού και του αδερφού του, του νεοφιλελευθερισμού.

Με αυτόν τον τρόπο τα δύο άθλια υποκείμενα μπάτσοι δολοφόνησαν το δεκαπεντάχρονο παιδί, τον αναρχικό μαθητή, τον άγουρο ακόμη εραστή της ελευθερίας και μελλούμενο επαναστατημένο άνθρωπο, γιατί το κράτος θέλει ανθρωποθυσίες είτε σε καιρό πολέμου, είτε σε καιρό «ειρήνης».

Οι σφαίρες που δέχτηκε ο Αλέξης, πέτυχαν κι εμάς. Δεν μας σκότωσαν, όμως είναι φυτεμένες στα σώματά μας και, ως ανοιχτές πληγές, ξυπνούν με τον πόνο που μας προκαλούν την ενστικτώδη επιθυμία για οργισμένη εκδίκηση. Γνωρίζουμε ότι η ζοφερή πραγματικότητα που θέλουν οι άρχοντες να επιβάλουν στη ζωή μας, όπως σήμερα με αφορμή την πανδημία, δεν αρχίζει και τελειώνει με τους μπάτσους. Ωστόσο, από κάπου πρέπει να αρχίσουμε.

…………………….

Φυλή του Άβελ, να ποιά είναι η ντροπή σου:

το σίδερο έχει απ’ το κοντάρι νικηθεί.

Φυλή του Κάιν, ως τα ουράνια ας φτάσει η οργή σου

κι ας ρίξει το Θεό κάτω στη γη!

(Σαρλ Μπωντλαίρ, Άβελ και Κάιν, ποιητ. συλλογή Τα άνθη του κακού)

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Περίπου 40 άτομα αγνόησαν τις απειλές της κυβέρνησης για τις συγκεντρώσεις του Πολυτεχνείου και πραγματοποίησαν την προγραμματισμένη συγκέντρωση που είχε ανακοινωθεί για τις 17:00 στην Πλ. Καπνεργάτη στο κέντρο της Καβάλας, τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας κατά τη διάρκεια της. Η πόλη ήταν αστυνομοκρατούμενη από το πρωί. Οι δυνάμεις καταστολής έφτασαν να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τους συγκεντρωμένους/νες, ενώ επιτηρούσαν κάθε πρόσβαση προς αυτήν. Μάλιστα η προσέγγιση των ατόμων από τα σώματα ασφαλείας προς την πλατεία ήταν επιλεκτική, δημιουργώντας ένα απομονωμένο και αποστειρωμένο κλίμα. Παρόλα αυτά, φωνάχτηκαν συνθήματα και μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο.

Η σημερινή παρουσία μας στο δρόμο ήταν αγωνιστικό καθήκον μπροστά στα τραγελαφικά γεγονότα που διαδραματίζονται στη χώρα. Και ενώ ο κόσμος συνεχίζει να τρομοκρατείται και να παραιτείται από τις καθημερινές του διεκδικήσεις, η κυβέρνηση επιβάλλει την απομόνωση πριν τη χριστουγεννιάτικη έξοδο στην κατανάλωση και το συνωστισμό. Παράλληλα αφήνουν το σύστημα υγείας αβοήθητο και τους εργαζόμενους της πρώτης γραμμής εκτεθειμένους στην μάχη με την πανδημία, μεταφέροντας την κυβερνητική ευθύνη στις πορείες και τις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν, ενώ ήταν ξεκάθαρο ποιοι τήρησαν τα υγειονομικά μέτρα και ποιοι όχι.

Όσες απαγορεύσεις και να επιβάλλετε, όσες φορές και να μας χτυπήσετε, όσα πρόστιμα και να μας ρίξετε, η επαναστατική μας συνείδηση θα μας κρατάει ζωντανούς στους δρόμους , στις διεκδικήσεις, στους αγώνες για μια αταξική κοινωνία.

Αλληλεγγύη στους συντρόφους/ φισσες που χτυπήθηκαν και συνελήφθησαν!

Στο δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο!

 Όλοι για όλους , γάντια και μάσκες απαραίτητα !

ΠΑΝΔΗΜΙΑ : Ο «ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΙΚΟΣ ΚΡΙΟΣ» ΚΡΑΤΟΥΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Ή

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ;

Από καταβολής του το καπιταλιστικό σύστημα οργάνωσης της οικονομίας – κοινωνίας εφεύρισκε ύπουλους τρόπους εκμετάλλευσης για οτιδήποτε παρουσιαζόταν στο διάβα της καταστροφικής επέλασής του και το αναδείκνυε ως πεδίο δράσης για παραγωγή κέρδους προς όφελος των εκμεταλλευτών – εξουσιαστών. Αυτό που ανέκαθεν υπερείχε και πάντοτε θα υπερέχει στο νου και τις αποφάσεις όσων υπηρετούν τον καπιταλισμό και τη νεοφιλελεύθερη εκδοχή του (βλέπε αστικά κόμματα που νέμονται την εξουσία και διαδέχονται σ’ αυτήν το ένα το άλλο) είναι το ισοζύγιο κέρδους – ζημίας. Σε αυτούς τους δύο όρους και τον υπολογισμό τους ο παράγοντας – εργαζόμενοι όχι μόνο υποβαθμίζεται, αλλά και δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη, όπως το αποδεικνύει ξεκάθαρα η κοινωνικά ανάλγητη διαχείριση της τρέχουσας πανδημίας από τη Νέα Δημοκρατία. Ασφαλώς, το παζλ της κυβερνητικής αδιαφορίας επεκτείνεται σε όλο το κοινωνικό σύνολο, περιλαμβάνοντας ανέργους /ες, μαθητές /ριες, συνταξιούχους, κοινωνικά περιθωριοποιημένους / ες, και τους κοινωνικά αδύναμους εν συνόλω.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. μας καλεί να μην συμμετάσχουμε στις διαδηλώσεις και τις πορείες για την επέτειο του Πολυτεχνείου, προκειμένου να διαφυλαχθεί η δημόσια υγεία (όπως υποστηρίζει), την ίδια ακριβώς στιγμή που πράττει τα ελάχιστα για να την προστατεύσει. Δεν θα περίμενε κάτι άλλο κανείς από τον εκπρόσωπο του «μητσοτακισμού» στην ελληνική κοινωνία, έτσι όπως εμφανίστηκε και διαμορφώθηκε ήδη από την αρχή της δεκαετίας του 1990 από τον πρόγονο του σημερινού πρωθυπουργού. Το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής από την πρώτη μέρα της πανδημίας μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «ο σώζων εαυτόν, σωθήτω», κάτι που είναι απόλυτα συμβατό με το ιδεολογικό σύμπαν του Μητσοτάκη και των ομοίων του που έχουν κάνει παντιέρα τους την «ατομική ευθύνη».

Σαν φυσική συνέχεια των παραπάνω, ο ανεκδιήγητος υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Χρυσοχοϊδης έρχεται πριν από μερικές μέρες να εξισώσει τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου με τις εθνικιστικές – μιλιταριστικές παρελάσεις της 28^ης Οκτωβρίου ή με τα νεοελληνικά γλέντια του Πάσχα. Χρησιμοποιεί δηλαδή ως πρόφαση τη δημόσια υγεία για να φιμώσει το αντιεξουσιαστικό κίνημα και όλους όσοι αντιδρούν στο ξεδίπλωμα της κοινωνικής αναλγησίας από τη κυβέρνηση της Ν.Δ. .

Ολοφάνερη επιθυμία των κυβερνώντων είναι να καταστείλουν,να ξυλοκοπήσουν, να τσακίσουν και να αλυσοδέσουν κάθε αντιστασιακό νευρώνα της κοινωνίας μας ενάντια στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που προελαύνει στη χώρα με μπροστάρη τον Μητσοτάκη. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι όλα αυτά και πολλά άλλα συμβαίνουν σε απόλυτη συμπαιγνία με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τα υπόλοιπα θαυμαστά κόμματα του «δημοκρατικού τόξου», των οποίων ο αντιπολιτευτικός λόγος μοιάζει με ψιθύρους και σχεδόν ακούμε την ανάσα της ανακούφισής τους που η πανδημία του COVID – 19 δε συνέπεσε με τη διακυβέρνησή τους γιατί θα αναγκαστούν να αποκαλύψουν ποιούς εξυπηρετούν και ποιά ιδιωτικά επιχειρηματικά «τραστ» ή λόμπυ τους ανεβάζουν στην εξουσία.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες υγειονομικής κρίσης η κυβέρνηση βάζει ταξικό πρόσημο στις συνέπειες της πανδημίας, καθώς ο εργασιακός κόσμος πλήττεται διπλά : από τη μία στοιβάζεται στα ανεπαρκή μέσα μαζικής μεταφοράς θέτοντας σε εμφανή κίνδυνο τη δημόσια υγεία και, από την άλλη, ισοπεδώνονται θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα, όπως αυτό της απεργίας, των πληρωμένων υπερωριών και της απαγόρευσης των απολύσεων. Η Ν.Δ. αδυνατεί να κρύψει ότι ο μοναδικός της στόχος είναι η διάσωση των κερδών του κεφαλαίου. Η κοινή λογική υπαγορεύει ότι αν η κυβέρνηση νοιαζόταν, θα προετοίμαζε τη χώρα μέσα στους 8 μήνες που προηγήθηκαν.

Αντιθέτως, ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του:

• αδιαφόρησαν επιδεικτικά για την επιπλέον πρόσληψη και στελέχωση του ανθρώπινου δυναμικού στον χώρο της Υγείας όλο το προηγούμενο διάστημα,
• δεν θωράκισαν το Ε.Σ.Υ. με τη δημιουργία κλινών εντατικής θεραπείας στα νοσοκομεία της χώρας σε τέτοιο βαθμό που θα κάλυπταν επαρκώς τις ανάγκες διασωλήνωσης της ασθενών με COVID – 19 και, αφετέρου, δεν θα αναβάλλονταν προγραμματισμένες χειρουργικές επεμβάσεις βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων,
• επιτέθηκαν ανελέητα στο πεδίο των εργασιακών δικαιωμάτων για να υλοποιήσουν ακόμη γρηγορότερα – εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες – το όραμα τους για την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και τη δημιουργία ενός τόπου εργασιακής ζούγκλας την οποία θα λυμαίνονται τα θηρία του κέρδους και της απανθρωπιάς και οι πιο αδύναμοι οικονομικά απλώς θα υποτάσσονται στη μοίρα της εξόντωσής τους,
• φόρτωσαν τις σχολικές αίθουσες έως και 30 μαθητές / ιες, χωρίς να λάβουν κανένα μέτρο αποσυμφόρησής τους και χωρίς να σκεφτούν την πρόσληψη του απαιτούμενου αριθμού εκπαιδευτικών, ώστε να συνεχιστεί ανεμπόδιστα η άκρως σημαντική, για τη γνωστική και κοινωνική εξέλιξη των παιδιών και εφήβων, σχολική και εκπαιδευτική διαδικασία,
• γύρισαν την πλάτη στο συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας που χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς και άφησαν τους ανθρώπους να συνωστίζονται μέσα σε λεωφορεία και βαγόνια παίζοντας κορώνα – γράμματα την υγεία τους και επιπλέον αποψίλωσαν το εργατικό δυναμικό των φορέων που είναι επιφορτισμένοι με τις μεταφορές, είτε μετακινώντας ενεργούς εργαζόμενους σε βουλευτικά γραφεία της Ν.Δ., είτε μη ενισχύοντας τον στόλο των λεωφορείων,
• επέδειξαν τη μέγιστη δυνατή επιείκεια σε παπάδες και φορείς της Εκκλησίας, οι οποίοι περιφρονούσαν από την αρχή του ξεσπάσματος της επιδημίας, έως και τώρα που βρίσκεται σε έξαρση, τις υποδείξεις των επιστημόνων για αποφυγή συνωστισμού σε κλειστούς χώρους όπως είναι οι εκκλησίες, απεναντίας όμως ξυλοφόρτωσαν τους νέους που μαζεύονταν σε πλατείες βάζοντας τους μπάτσους να ολοκληρώσουν με τα γκλοπ τους τα ενδεχόμενα κενά που άφησαν τα ψέματα των μπουκωμένων με ευρώ δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων για χάρη τους.

Κορύφωση – προς το παρόν – των παραπάνω «επιτευγμάτων» της κυβέρνησης της Ν.Δ. αποτελεί η απαγόρευση των επετειακών εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο (μη φαντάζεται κανείς ότι δεν θα συμβεί το ίδιο και με τις αντικρατικές – αντιμπατσικές πορείες της 6^ης Δεκέμβρη στη μνήμη του δολοφονημένου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους Κορκονέα – Σαραλιώτη) στοχεύοντας στη κοινωνική αποχαύνωση και τη διαπραγμάτευση ανάμεσα σ’ εμάς και τον κρατικό μηχανισμό επιβολής εξουσίας ακόμη και των πιο βασικών ατομικών και κοινωνικών αυτονόητων ελευθεριών μας.

Όλοι εμείς που αντιτασσόμαστε στο τσαλαπάτημα της αξιοπρέπειας, της ανθρώπινης υπόστασης και των ελευθεριών που αυτή συνεπάγεται, οφείλουμε να είμαστε παρόντες και παρούσες την Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020 στην πλατεία Καπνεργάτη στις 17 : 00. Το οφείλουμε ως συνεχιστές του ιστορικού νήματος αντίστασης κατά της εξουσίας είτε αυτή ενδύεται τον μανδύα της Χούντας, είτε της Δημοκρατίας. Το οφείλουμε στους νεκρούς του Πολυτεχνείου, που με τη θυσία τους φώτισαν στη συνείδηση μας τη μέγιστη δυνατή αξία ενός καταπιεζόμενου λαού και ενός αντιστεκόμενου ανθρώπου στην ηθική χρεοκοπία : ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ.