Ήδη από το «Star Maps» και το «Chuck and Buck», ο Μιγκέλ Αρτέτα έκανε, -συχνά μαζί με τον Μάικ Γουάιτ που υπογράφει κι εδώ το σενάριο- ένα ενιδαφέρον αιχμηρό κι ανεξάρτητο στην καρδιά του, σινεμά.

Το «Beatriz at Dinner» μοιάζει να είναι κάτι σαν την επιστροφή του σε φόρμα μετά από το ατυχές «Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day» καθώς και αρκετά επεισόδια τηλεοπτικών σειρών.

Η καινούρια του ταινία που έκανε την πρεμιέρα της στο Sundance είναι μια ξεκάθαρα πολιτική ταινία για το χάσμα των τάξεων στην Αμερική του σήμερα, όπου με τον Τραμπ στην εξουσία αυτός ο διαχωρισμός είναι ακόμη πιο εμφανής.

Η Σάλμα Χάγιεκ υποδύεται μια μασέζ και θεραπεύτρια που θα βρεθεί απροσδόκητα καλεσμένη στο dinner party ενός ζευγαριού πελατών της όταν το αμάξι της χαλάσει. Ενας από τους καλεσμένους στο τραπέζι είναι ένας ζάμπλουτος και διάσημος μεγιστάνας των κτηματομεσιτικών που μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται ή να μην νοιάζεται για τους ρατσιστικούς του, τρόπους και συμπεριφορές. Οπως καταλαβαίνετε, η βραδιά θα είναι ταραχώδης.

Ο Μιγκέλ Αρτέτα κι ο Μάικλ Γουάιτ, λένε ότι μπορεί να μην είχαν τον ίδιο τον Τραμπ στο μυαλό τους γράφοντας το σενάριο, περισσότερο ίσως τον οδοντίατρο που σκότωσε το λιοντάρι Σέσιλ στην Ζιμπάμπουε τον Ιούλιο του 2015, αλλά ήθελαν ασφαλώς να μιλήσουν για μια συγκεκριμένη κάστα ανθρώπων και της νοοτροπίας τους που μοιάζει να είναι η κυρίαρχη αυτή τη στιγμή στην Αμερική κι όχι μόνο.

Επικηρυγμένοι από τον ISIS και με τις ζωές των συγγενών τους σε θανάσιμο κίνδυνο, μια ομάδα Σύρων δημοσιογράφων αντιστέκεται στο Ισλαμικό κράτος, διοχετεύοντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ντοκουμέντα φρίκης που καταγράφουν τις αποτρόπαιες πρακτικές των τζιχαντιστών. Ήδη πολυβραβευμένο, το θαρραλέο φιλμ του Μάθιου Χάινεμαν ξετυλίγεται με τη λογική ενός κατασκοπικού θρίλερ και αποτελεί ένα από τα φαβορί για το επόμενο Όσκαρ Ντοκιμαντέρ.

https://youtu.be/i95DcBl7r8w

Βερολίνο, αρχές Νοεμβρίου 1989. Λίγες μέρες πριν την πτώση του Τείχους κι ενώ όλος ο πλανήτης βρίσκεται σε πολιτικό και διπλωματικό πυρετό, η Βρετανίδα Λορέν Μπρότον, μία αδίστακτη, τολμηρή και σέξι πράκτορας της MI6 προσγειώνεται στο επίκεντρο των κοσμοϊστορικών γεγονότων με μία μυστική αποστολή: να εξιχνιάσει τον φόνο ενός συναδέλφου της (με τον οποίο τη συνέδεε ένα ρομαντικό παρελθόν) και να εντοπίσει μία χαμένη λίστα με τα ονόματα όλων των διπλών πρακτόρων, για την οποία όλες οι μυστικές υπηρεσίες των εμπλεκόμενων πλευρών κυριολεκτικά και μεταφορικά θα σκότωναν. Θα καταφέρει να φέρει εις πέρας την αποστολή της, όταν όλος ο κόσμος δείχνει να καταρρέει; Με πρωταγωνίστρια τη Σαρλίζ Θερόν, η απάντηση είναι μάλλον δεδομένη.

Το «Atomic Blonde» δεν βασίζεται (φυσικά) σε πραγματικά γεγονότα, αλλά είναι η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του graphic novel «The Coldest City» των Αντονι Τζόνστον και Σαμ Χαρτ από τον Ντέιβιντ Λιτς, πρώην κασκαντέρ κι έναν από τους δύο σκηνοθέτες του «John Wick», επομένως κανείς δε θα έπρεπε να περιμένει την αληθοφάνεια και το ρεαλισμό ενός κατασκοπικού θρίλερ, βγαλμένου από τις σελίδες του Τζον Λε Καρέ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ… Μέρος Δεύτερο

Τα ξημερώματα της 30ης Μαρτίου 2017 “άγνωστοι” βεβήλωσαν το μνημείο που ήταν αφιερωμένο στη μνήμη 1484 Εβραίων Καβαλιωτών που εκτοπίστηκαν και εξοντώθηκαν από τις κακουχίες και από τις θηριωδίες των Ναζί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Τρεμπλίνκα.

Πριν από λίγες ημέρες η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης εξέδωσε δελτίο τύπου προκειμένου να ανακοινώσει τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Η συγκεκριμένη όμως ανακοίνωση της αστυνομίας γεννά τα εξής ερωτήματα: ποιο μνημείο; και ποια τα κίνητρα των δραστών;

Με εύστοχο τρόπο και εσκεμμένα λοιπόν το δελτίο τύπου αποκρύπτει ότι το μνημείο που καταστράφηκε ήταν αφιερωμένο στη μνήμη των Εβραίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος, σε μια συντονισμένη προσπάθεια να μην αποκαλυφτούν τα πραγματικά κίνητρα των δραστών, δηλαδή το αντισημιτικό μίσος που τρέφουν. Επιπλέον, το δελτίο τύπου είναι έτσι γραμμένο ώστε να υποθέτει κάποιος ότι οι δράστες ήταν μια τυχαία φιλική παρέα που έκανε ένα λάθος και τώρα θα κληθεί να απολογηθεί. Μάλιστα ο τοπικός τύπος έσπευσε να μας πληροφορήσει ότι κάποιοι από αυτούς έχουν “μετανιώσει” και έχουν ήδη έρθει σε συμφωνία για να πληρώσουν το κόστος των φθορών. Φυσικά, η πραγματικότητα απέχει πολύ από τα παραπάνω.

Το φασιστικό ελληνικό κράτος, (το οποίο πριν καν δημιουργηθεί επίσημα είχε εκφράσει τον αντισημιτισμό του με αντιεβραϊκά πογκρόμ) έχει χρησιμοποιήσει πάμπολλες φορές στο παρελθόν τους παρακρατικούς τόσο ενάντια στους Εβραίους όσο και ενάντια σε όποιον αντιστεκόταν.

Αυτή η εξουσιαστική και φασίζουσα κρατική μηχανή σε τοπικό επίπεδο εκπροσωπείται από το δήμο και την αστυνομία, δυο αρχές που ξεκάθαρα συντάσσονται και πολλές φορές συνεργάζονται με τις οργανωμένες ομάδες φασιστών είτε εκφράζοντας τις ίδιες πεποιθήσεις με αυτούς, είτε συγκαλύπτοντας τις εγκληματικές τους ενέργειες, είτε στοχοποιώντας αντιφασίστες.

Τα εν λόγω λοιπόν άτομα είναι πολύ γνωστά και οικεία τόσο στις αστυνομικές όσο και στις δημοτικές αρχές, απλώς ανά διαστήματα αλλάζουν τα ονόματά των φασιστικών οργανώσεων τους: Πατριωτική Κίνηση Πολιτών Καβάλας, ΛΕΠΕΝ, Λαϊκή Κίνηση Πολιτών Φοίνιξ και πρόσφατα Κίνημα Μακεδόνων Εθνικιστών. Είναι οι ίδιοι που συμμετείχαν σε δημοτικό συμβούλιο με θέμα το εβραϊκό μνημείο, όπου τους δόθηκε η δυνατότητα, από τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου κ. Γραμμένο και παλιό συνεργάτη τους, να εκφράσουν ρητορική αντισημιτικού μίσους. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι ο μόνος που αντέδρασε από τους παρευρισκόμενους ήταν ο δημ σύμβουλος που πρόσκειται στο ΚΚΕ, κ. Ποτόλιας. Είναι οι ίδιοι που πριν λίγα χρόνια είχαν βεβηλώσει και άλλα ιστορικά μνημεία, όπως την Παλιά Μουσική -Χαλιλ Μπέη Τζαμί- και το Παλαιό Μεντρεσέ, καρφώνοντας και πετώντας κεφάλια γουρουνιών. Είναι οι ίδιοι που αντιδρούσαν στην μεταφορά προσφύγων στο πρώην στρατόπεδο Ασημακοπούλου, οργανώνοντας δήθεν αγανακτισμένες επιτροπές κατοίκων στο Περιγιάλι, υπό τις ευλογίες και την στήριξη της Δημάρχου. Είναι οι ίδιοι που με άτυπη άδεια του δήμου επιχειρούν να επιβάλουν τις εθνικιστικές τους ιδέες (βλέπε σημαία που έχουν φτιάξει στον Άγιο Σίλα και το τεράστιο πανό που αναρτούν στα τείχη του Κάστρου στα πλαίσια του Air Sea Show. Μάλιστα φέτος είπε και ο Δήμος να τους αντιγράψει βάζοντας άλλη μια τεράστια σημαία δίπλα από τη δικιά τους).

Είναι οι ίδιοι που στο παρελθόν έχουν πραγματοποιήσει πογκρόμ ενάντια στους Ρομά , διώχνοντας τους από την κεντρική πλατεία. Ένα γεγονός που προετοιμάζεται να επαναληφθεί από το δήμο αυτή τη φορά, έπειτα από πρόταση του ρατσιστή και ομοφοβικού, δημ. συμβούλου Βαγγέλη Παππά, όπου δεν αποκλείεται να συμμετέχουν και οι φίλοι τους οι παρακρατικοί φασίστες που έχουν προϋπηρεσία σε τέτοια γεγονότα. Άλλωστε οι σχέσεις του προαναφερόμενου δημ. συμβούλου με τους φασίστες της Καβάλας έχουν παρελθόν, αφού είχαν συνεργαστεί πολλές φορές και σε εκλογικό επίπεδο. Χαρακτηριστικό είναι ότι ένας εκ των τεσσάρων δραστών που βεβήλωσαν το μνημείο, υπήρξε και επίσημα υποψήφιος με τον κομματικό συνδυασμό του Παππά.

Είναι οι ίδιοι που έχουν επιτεθεί αρκετές φορές σε ανήλικους μαθητές, λόγω διαφορετικής καταγωγής και πεποιθήσεων. Είναι οι ίδιοι που κατέστρεψαν τον εργασιακό χώρο ανθρώπου που έχει στοχοποιηθεί για την αντιφασιστική του δράση. Είναι οι ίδιοι που χτυπούν ντελιβεράδες εν ώρα εργασίας, που επιτίθενται σε απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΒΦΛ, που γρονθοκοπούν τοπικούς επιχειρηματίες σε καφετέριες τις Καβάλας, γιατί δε βρίσκουν καρέκλα να κάτσουν. Γεγονότα για τα οποία δεν έχουν κατηγορηθεί ή προσαχθεί ουδέποτε. Γιατί τώρα λοιπόν; Γιατί δυστυχώς γι’ αυτούς και για τους φίλους τους στην αστυνομία, το γεγονός ξέφυγε από τα όρια της τοπικής κοινωνίας, ξεφτιλίζοντας το δήμο Καβάλας για άλλη μια φορά τόσο πανελλαδικά όσο και εκτός συνόρων (ας θυμηθούμε την αναβολή των αποκαλυπτηρίων του μνημείου των Εβραίων Καβαλιωτών το Μάιο του 2015 για λόγους “αισθητικής).

Είναι εμφανές πλέον ότι οι φασίστες τις Καβάλας, όπως και να ονομάζονται κάθε φορά, εκφράζουν έμπρακτα τις ακροδεξιές πεποιθήσεις της ίδιας της δημάρχου άλλα και μελών του δημοτικού συμβουλίου. Οι περισσότερες πράξεις των παρακρατικών έχουν πραγματοποιηθεί με την άμεση ηθική στήριξη της Δημοτικής αρχής, αλλά και τη συγκάλυψη από τις τοπικές αστυνομικές αρχές. Το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση της βεβήλωσης του εβραϊκού μνημείου, γιατί όπως όλοι ξέρουμε όπου δεν φτάνει το χέρι του κράτους, φτάνει το χέρι του παρακράτους.

Για όλους εμάς που δεν είμαστε λωτοφάγοι και δε ξεχνάμε όσα έκαναν στο παρελθόν οι φασίστες και όσα θα μπορούσαν να κάνουν, αν τους αφήναμε ανενόχλητους, η απάντηση είναι μόνο μια. Συνεχής αντιφασιστικός αγώνας στους δρόμους, στις πλατείες, στο εργασιακό μας περιβάλλον, στα σχολεία και στις γειτονιές μας για να μην αφήσουμε ούτε σπιθαμή γης σε κρατικούς και παρακρατικούς φασίστες.

Υ.Γ.: Στις 17/7/2017 δυο νέοι άνθρωποι, οι Ηριάννα και ο Περικλής, στερήθηκαν το δικαίωμα της αναστολής και θα πρέπει να παραμείνουν στη φυλακή έως ότου εκδικαστεί η έφεση τους. Η απόφαση του δικαστηρίου δε στηρίχτηκε σε κανένα αποδεικτικό στοιχείο, εκτός των κοινωνικών τους σχέσεων με άνθρωπο που σχετίζεται με τον αναρχικό χώρο.

Μπορεί σε κάποιους η υποσημείωση αυτή να μη συνδέεται άμεσα με το παραπάνω κείμενο, αλλά για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι είναι κομμάτι του φασισμού που ζούμε. Γιατί από τη μια οι χρυσαυγίτες δολοφόνοι, οι κάθε λογής φασίστες, οι ναρκέμποροι, οι πολιτικοί, οι εφοπλιστές, οι τοκογλύφοι, οι μιζαδόροι πάντα θα έχουν ελαφρυντικά και θα βρίσκουν τρόπο να είναι έξω, ενώ άλλοι θα πληρώνουν πολύ βαριά το τίμημα των ιδεών και των φιλικών και συντροφικών τους σχέσεων.

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας