Category Archives: Κινήματα

Ο Ελληνικός Ισπανικός Εμφύλιος το Φθινόπωρο του 2011

Leave a reply

classwar.espiv.net

Σημειώσεις σχετικά με την μάχη των εξεγερσιακών διαδηλωτών με το ΠΑΜΕ

Μετά από δύο μέρες και αφού πλέον έχουν τοποθετηθεί αρκετά κομμάτια του κινήματος σχετικά με το ζήτημα , μπορούμε να αρχίσουμε να βγάζουμε τα πρώτα συμπεράσματα και να σημειώσουμε τα κυριότερα  θέματα  που έχουν ανοίξει σχετικά με το σημαντικότατο αυτό ιστορικό γεγονός. Το ζήτημα της σύγκρουσης ΚΝΑΤ – διαδηλωτών αποτελεί ιστορικό γεγονός, ακριβώς γιατί είναι η πρώτη φορά που ένα μαζικό κόμμα αποφασίζει να υπερασπιστεί το καθεστώς  και να ρισκάρει να έχει ακόμα και νεκρούς  και αναγκαστικά δημιουργεί συνθήκες  ξεκάθαρης κοινωνικής πόλωσης  στις οποίες όλοι πλέον καλούνται να πάρουν θέση. Το ερώτημα για το ποιός πλέον είναι με την επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση, ποιός  είναι εναντίον της  και ποιος είναι στους δρόμους  για κομματικές σκοπιμότητες αποκτά δραματικές διαστάσεις.  Αυτό που ζούμε είναι  αυτό που κάποια στιγμή θα γίνονταν , είναι η κάθοδος των  αριστερών εφεδρειών του καθεστώτος στην προσπάθεια του κρατηθεί στη ζωή και μπορεί να ονομαστεί σαν  ο αποκρυσταλλομένος  ταξικός πόλεμος  στα καλυτερά του .

Κατ’ αρχήν κάποια βασικά πράγματα.

  • Το ΚΚΕ ήταν σε συνεργασία με το κράτος και τους μπάτσους.
  • Το ΚΚΕ δεν διαδήλωνε αλλά  περιφρουρούσε την βουλή.
  • Το ΚΚΕ ήταν πανέτοιμο για μάχη και την επιζητούσε.

1.Το καθεστώς και η στρατηγική του . Εάν πάρουμε σαν βάση αυτά τα τρία πράγματα μπορούμε μετά να αναλύσουμε την κατάσταση. ¨Οπως σε κάθε πανεργατική την οποία το ίδιο το κράτος  έχει κηρύξει, μέσω της ΓΣΕΕ, έτσι και σε αυτή  ο μηχανισμός καταστολής και αποκατάστασης της Τάξης  ήταν  πανέτοιμος. Οι πανεργατικές είναι τρόπος εκτόνωσης της κοινωνικής οργής και τα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής είναι προσαρμοσμένα  για να απορροφούν  την έκρηξη  ,έτσι ώστε αμέσως  μετά  αυτή να επανατίθεται σε λειτουργεία.  Για κάποιους λόγους σε αυτή την  απεργία ο μηχανισμός καταστολής δεν ήταν οι μπάτσοι αλλά το ΠΑΜΕ.  Οι λόγοι μπορεί να είναι είτε να ξαναπάρει βίαια  το ΚΚΕ τα ηνία του κινήματος (σχεικά απίθανο )  , είτε να πριμοδοτηθεί ο εμφύλιος εντός των διαδηλωτών ( που κρίνοντας εκ του αποτελέσματος μοιάζει το πιθανότερο ) ,  είτε η απομόνωση των βίαιων εξεγερτικών πρακτικών ( που συνδυάζεται με το προηγούμενο ),  είτε το λιγότερο πιθανό,  ότι το καθεστώς  δεν νοιώθει συνολικά καθόλου σίγουρο για τον ευατό του και αποφάσισε να κατεβάσει τις αριστερές του εφεδρείες. Όλες οι εκτιμήσεις  όμως συγκλίνουν σε κάτι. Το ΚΚΕ  την απόφαση δεν την πήρε μόνο του , την πήρε απο κοινού με το καθεστώς και εναντίον των απεργών και των  διαδηλωτών.

 

2.Η σταλινικοί. Το ΠΑΜΕ δεν ήταν εχθρικό  και ξεκάθαρα επιθετικό απέναντι μόνο στους αναρχικούς, αλλά απέναντι σε όλους τους απεργούς και τους διαδηλωτές , δηλαδή απέναντι σε όλους όσους έχουν στοχοποιήσει την βουλή και είτε την βρίζουν , είτε την μουτζώνουν , είτε συγκρούονται με τους μπάτσους μπροστά από αυτήν.  Αν οι αντεγκλύσεις των ΚΝΑΤ με την ΠΟΕ – ΟΤΑ κατέληγαν σε μάχη θα είχαμε μια εντελώς αλλή κατάσταση τώρα.

 

3.Οι εξεγερσιακοί. Η μερίδα του κόσμου που επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ δεν ήταν καθόλου μα καθόλου μικρή. Όλος ο δρόμος μπροστά από την Μεγάλη Βρετανία, μέχρι και πολύ μετά την Σταδίου  ήταν γεμάτος από κόσμο που είτε συγκρούονταν με το ΠΑΜΕ είτε υποστήριζε αυτή την σύγκρουση. Από μόνο του αυτό το πλήθος , υπό άλλες συνθήκες για την αριστερά θα αποτελούσε μεγαλειώδη μαχητική διαδήλωση.  Μπορεί οι αναρχικοί να είναι μεγάλο κομμάτι  του , αλλά σίγουρα το πλήθος  αυτό  ήταν και τώρα  ετερόκλητο, όπως  είναι  σε κάθε σύγκρουση που γίνεται  τον τελευταίο χρόνο. Είναι το πλήθος που δρα και θα συνεχίσει να δρα εξεγερσιακά, που αυτή τη στιγμή αποτελεί  τον κυριότερο εσωτερικό εχθρό για το καθεστώς και που αν οργανωθεί σε πρακτικό επίπεδο έστω και ελάχιστα μπορεί κάνει τα πάντα.

4.Ο νεκρός. Δεν θα σταθούμε στο εάν αυτός ο άνθρωπος πέθανε από χημικά ή από καρδιά. Θα σταθούμε στον χορό που έστησαν  οι λύκοι γύρω  από το πτώμα του. Το ότι το ΚΚΕ  και το καθεστώς είχε προβλέψει το ενδεχόμενο να πεθάνει κάποιος από το μπλοκ του ή κάποιος γενικά που δεν άνηκε στο εξεγερσιακό κομμάτι,  φάνηκε από την αστραπιαία αντίδραση  των καναλιών και των αστικών κομμάτων. Πριν βγουν τα ιατρικά ανακοινωθέντα ο νεκρός είχε πεθάνει από πέτρα κουκουλοφόρου και ζούσαμε μια νέα Μαρφίν. Μετά η σούπα χάλασε αφού οι γιατροί είπαν ότι μάλλον από χημικά πέθανε και επικράτησε αρχικά αμηχανία και μετά  γελοιότητες για τα αδιέξοδα της βίας, που προκαλούν νεκρούς , τους οποίους σκοτώνουν οι μπάτσοι στην προκειμένη περίπτωση αλλά αυτό δεν το λέμε.  Τελικά το ΚΚΕ βρήκε καινούργιο σενάριο. Ότι πέθανε από χημικά που πετούσαν προβοκάτορες. Αριστούργημα. Το ΝΑΡ συμφώνησε με επίσημη ανακοίνωση του.

 

5.Οι αντικαπιταλιστική αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ . Είτε για λόγους πολιτικού κόστους, είτε για να επιτεθεί στις βίαιες τακτικές, είτε για λόγους  γλειψίματος του ΚΚΕ μπροστά στο ενδεχόμενο πολιτικής συνεργασίας,  η υπόλοιπη αριστερά εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων  τάχτηκε με την πλευρά του ΠΑΜΕ και υιοθέτησε τα επειχειρήματα του. Αν και σε κάποιες περιπτώσεις του έκανε και κάποια κριτική, στο σύνολο της εντάχτηκε και αποτελεί μέρος της καθεστωτικής επίθεσης απέναντι στο συγκρουσιακό κομμάτι των πορειών  . Είναι αυτοί οι καραγκιόζηδες που χρόνια μιλάνε για επανάσταση , ανατροπή και ρήξη  και τώρα σκύβουν το κεφάλι  και βγάζουν δηλώσεις νομιμοφροσύνης. Ταυτόχρονα δείχνουν με δυο χέρια το αναρχικό κίνημα, σαν υπεύθυνο για τα πάντα. Το αίσχος τους , να βαφτίζουν παρακρατικούς ένα πολύμορφο κομμάτι κόσμου που είναι πολλαπλάσιο όλων των μικροκομματικών μπλοκ, ένα κομμάτι κόσμου πάνω στο οποίο πατούσαν τόσα χρόνια για να βγάζουν  επαναστικές αφίσες, βαρύγδουπες ανακοινώσεις και να λένε  αγωνιστικές παπαριές θα το πληρώσουν. Χωρίς το κόσμο που μάχεται και που συγκρούεται για να τους δίνει πολιτική υπόσταση με το να λένε ότι ήταν και αυτοί εκεί, δεν μένει τίποτα από αυτούς που να αξίζει τον κόπο. Μπορούνε πλέον άνετα να επανενταχθούν στο ΚΚΕ.  Όταν οι σταλινικοί θα τους σφάζουν και θα τους βγάζουν τα μάτια θα μπορούν πλέον να κάνουν την αυτοκριτική τους.

 

6.Οι εκλογές. Ενώ είναι σίγουρο ότι οι εκλογές πλέον δεν αργούν  η αριστερά στο συνολό της προσπαθεί να δείξει σοβαροφάνεια και υπευθυνότητα. Το ΚΚΕ ψαρεύοντας στην τεράστια δεξαμενή με τους εκπεσόντες μικροαστούς προσπαθεί να αναδειχθεί σαν το κόμμα προστάτης της Τάξης και της κοινωνικής ηρεμίας. Στοχεύει να πάρει αυτούς τους ψήφους από το ΛΑΟΣ που ανεβαίνει ακριβώς για αυτόν του τον ρόλο.   Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ η καταδίκη των εξεγερσιακών πρακτικών είναι απαραίτητη όσο ελπίζουν  και στις ψήφους των μικροαστών που επιζητούν ησυχία τάξη και ασφάλεια.

 

7.Η σύγκρουση στην βουλή.  Δεν έχει κάποιο νόημα ένας  διάλογος για το εάν ο λαός ήθελε να συγκρουστεί στην βουλή ή όχι , έτσι κι αλλιώς οι απόψεις για αυτό το ζήτημα  μόνο υποκειμενικές μπορούν να είναι. Το ζήτημα είναι ότι το ΠΑΜΕ απαφάσισε να απαγορεύσει αυτή την επιλογή. Από εκεί και πέρα ο  τσαμπουκάς  του έπρεπε να σπάσει και όντως έσπασε. Το μοναδικό που χρειάζονταν ήταν μια αφορμή. Αυτή δώθηκε με την επίθεση στο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.  Το εάν ήταν στρατηγικά λάθος περνάει σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας τεράστιας ψυχολογικής ήττας , που θα είχε επιφέρει η επικράτηση του ΠΑΜΕ σαν εγγυήτριας δύναμης της Τάξης, πάνω σε πολύ μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια από τους αναρχικούς.

 

8.Ο δημόσιος χώρος. Το ποιός κάνει κουμάντο στο δημόσιο χώρο, ειδικά σε αυτόν ακριβώς μπροστά από τη βουλή σίγουρα αποτελεί ένα πεδίο μάχης. Αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην αριστερή και την πατριωτική πλατεία την εποχή των αγανακτισμένων, αποτέλεσε σημείο όπου το κράτος έχει επιβάλλει απαγόρευση συγκεντρώσεων, αποτελεί τόπο όπου καταλήγουν όλες οι εργατικές και μη κινητοποιήσεις  και σε κάποιες περιπτώσεις χώρο ριζοσπαστικοποίησης και ζύμωσης κοινωνικών ομάδων με εντελώς διαφορετικές αφετηρίες. Αποτελεί το χώρο όπου κορυφώνονται όλες οι συγκρούσεις ανάμεσα στο καθεστώς  και την κοινωνία από ύπαρξης του ελληνικού κράτους.  Το ΚΚΕ  εν μέσω τεράστιου κοινωνικού αναβρασμού  αποφάσισε ότι όλα αυτά είμαι ψιλοπράγματα και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι μια καλή περιφρούρηση.

 

9.Οι αναρχικοί. Ο χώρος και σε αυτή την πορεία δεν κατέβηκε συγκροτημένα, και δεν είχε κανένα απολύτως σχέδιο. Αν είχε σχεδιασμό, θα έπρεπε να είχε κάνει  άλλα πράγματα από την πρώτη μέρα της απεργίας ή και πιο πριν από αυτή.  Κατέβηκε σαν κομμάτι του κόσμου που συγκρούεται και έπραξε ανάλογα. Το ζήτημα εάν οι μολότοφ ήταν φονικές ή όχι  δεν μπορεί να απαντηθεί σαν προσωπική επιλογή. Οι Παμίτες , έδρασαν δολοφονικά, είχαν ρόπαλα, κράνη και μάρμαρα και την βοήθεια των Ματατζήδων που πέταγαν δακρυγόνα από πάνω τους (ελάχιστα πάντως) και η  άλλη πλευρά είχε εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει τους Ματατζήδες, δηλαδή πέτρες ,μάσκες και ελάχιστες μολότοφ. Το ότι αντί  για τα ΜΑΤ ήρθαν τα ΚΝΑΤ είναι θέμα του ΚΚΕ και των επιλογών του. Εάν θέλουν να παίξουν ξανά αυτό  τον ρόλο πρέπει να εξοπλιστούν κατάλληλα.  Όταν οι μέρες αγριεύουν τόσο πολύ, το ότι ο αναρχικός χώρος δεν μπορεί να σηκώσει πολιτικά καταστάσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί είναι σοβαρότατο εσωτερικό ζήτημα. Πάντως είναι σίγουρα περίεργο να φοβάσαι περισσότερο μηπώς  σκοτωθεί κάποιος από τους αντιπάλους σου, από το ενδεχόμενο να σκοτωθεί κάποιος δικός  σου.

 

10.Το ρήγμα στο κίνημα. Εδώ δεν ενοούμε το ρήγμα ανάμεσα στο  ΚΚΕ  και στους εξεγερσιακούς αλλά ανάμεσα σε κομμάτια του κινήματος που φαινομενικά μέχρι τώρα είχαν παρεμφερή προσανατολισμό. Εδώ υπάρχουν τεράστιες ευθύνες από το παρελθόν. Με δεδομένο ότι εδώ και  δεκαετίες το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρα με την πλευρά του καθεστώτος, είναι τεράστια ευθύνη αυτών που έτρεφαν αυταπάτες και κάθε φορά έπεφταν από τα σύννεφα. Κάθε φορά που το ΚΚΕ υπερασπίζονταν την Τάξη και την Νομιμότητα σε εργασιακούς  χώρους, σχολεία και πανεπιστήμια , πάντα υπήρχαν φωνές για την ηγεσία που είναι αντιδραστική αλλά η βάση είναι εργάτες και άλλα τέτοια . Οι σταλινικοί μπράβοι ποτέ δεν αντιμετωπίστηκαν σε τέτοιοι αλλά σαν παραστρατημένοι αριστεροί, που μπορεί δυνητικά να είναι μαζί μας.  Τώρα απλά έπεσαν οι μάσκες. Τώρα πρέπει να επιλέξει ο καθένας με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει.

 

ΒΑΓΙΑΝ

 

ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Ο Ελληνικός Ισπανικός Εμφύλιος το Φθινόπωρο του 2011

Leave a reply

 


Το ΚΚΕ πιστό στη σταλινική φιλοσοφία που το διακατέχει, αλλά και ως συνεπής μηχανισμός καταστολής της εξεγερσιακής οργής, έδρασε για άλλη μια φορά ως συνεργάτης του αστισμού. Δεν ξέρουμε ποια είναι τα ανταλλάγματα –που θα φανούν αργά ή γρήγορα, γιατί καλά δασκαλεμένοι και εθισμένοι για δεκαετίες στις κρατιστικές ραδιουργίες-υπαρκτός σοσιαλισμός γαρ, δεν δίνουν χωρίς να πάρουν, αλλά είτε έτσι, είτε αλλιώς τα πράγματα δεν αλλάζουν.

 

Στη μεγάλη κινητοποίηση της Πέμπτης το ΚΚΕ αντικατέστησε τους αστικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς. Ήθελαν, λέει, «να περιφρουρήσουν το ταξικό κίνημα από τους προβοκάτορες». Αυτό, όμως, πείθει μόνο τους πιο εύπιστους από τα μέλη τους, που, δυστυχώς, δεν είναι και λίγα. Στην πραγματικότητα ήθελαν να περιφρουρήσουν τη βουλή από όσους διαδηλωτές ήθελαν να εκφράσουν τη δίκαιη οργή τους απέναντι στους βουλευτές, που στην κυριολεξία ξεσκίζουν τα δικαιώματα και τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Το έχουν πράξει στο παρελθόν πολλάκις. Στέκονται εμπόδιο στην ανάπτυξη συγκρουσιακών πρακτικών, για να κερδίζουν τα εύσημα του αστισμού, αλλά και την ψήφο όσων διαφωνούν με την εξεγερσιακή βία και ταυτόχρονα εναντιώνονται στις κυβερνητικές πολιτικές, που από πολιτική αφέλεια πείθονται για την αγωνιστικότητα του κόμματος. Που παραμένει πάντα μέσα στα περιθώρια του αστισμού και ξεβράζει καθοδήγηση, ιεραρχία, προβατοποίηση, εξουσιαστικολαγνεία, ομοφοβία, ψέματα, ωμή βία και όλα όσα χαρακτηρίζουν έναν εξουσιαστικό μηχανισμό, με κόκκινη προβιά. Εκεί ποντάρουν, σε αυτές τις ψήφους,για αυτό αναλαμβάνουν το γνώριμο ρόλο τους εδώ και δεκαετίες. Τάζουν τη λα΄ι΄κή εξουσία, για να επιβάλλουν κόκκινη δικτατορία, Δικτατορία επί του Προλεταριάτου, όπως οι όμοιοι τους σε πλείστες περιπτώσεις κατά τον 20ο αιώνα, όταν και ξεσκεπάστηκε οριστικά ο ολοκληρωτικός χαρακτήρας της ιδεολογίας τους, αλλά και η εξουσιαστική μανία των ηγητόρων τους.

Αυτή την φορά, όμως, το παραέκαναν. Μπήκαν ανάμεσα στο λαό, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν και τη βουλή, ως ασπίδα προστασίας της βουλής, ενάντια σε όσους ήθελαν να εκφράσουν την αγανάκτηση τους για τα εξουσιαστικά εγκλήματα της περιόδου αυτής, που είναι από τις κρισιμότερες.

Η μεγαλύτερη προδοσία του ΚΚΕ μετά το 1989 ήταν η στάση του αυτή, άλλη μια στις τόσες που έχουν πραγματοποιήσει κατά καιρούς οι σταλινικοί του Περισσού. Και αν μέχρι το 1991 έδιναν λόγο στο ΚΚΣΕ, σήμερα σε ποιους και με τι ανταλλάγματα; Βάρκιζα, Βελουχιώτης, Πλουμπίδης, ουσιαστική αδράνεια στη χούντα, ΚΝΑΤ στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, συνεργασία με τη δεξιά στο βρώμικο 1989, συλλήψεις συντρόφων το 1998 και παράδοση τους στα ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου, άφιξη Κλίντον, Δεκέμβρης 2008, μερικές από τις πιο κραυγαλέες και φανερές συνεργασίες του ΚΚΕ με τον αστισμό. Για να μην αναφερθούμε στα γνωστά στην ιστορία εγκλήματα του σταλινισμού, στην Κροστάνδη, στον ισπανικό εμφύλιο, τα γκούλαγκ, τα σοσιαλιστικά ψυχιατρεία, την ντόπια ΟΠΛΑ που έτρωγε αβέρτα τροτσκιστές, τους εκβιασμούς και τις συκοφαντήσεις αγωνιστών κλπ

Τελικά, τι είναι το ΚΚΕ; Ποιους εξυπηρετεί; Με ποιους συνεργάζεται; Τι θέλει, ποια η στρατηγική του, ποια η τακτική του και ποιος ο εν γένει ρόλος του στα πλαίσια του αστικού συστήματος κυριαρχίας;

Καλούμε κάθε απλό ψηψοφόρο και μέλος του κόμματος να εγκαταλείψει τους συνεργάτες της αστικής εξουσίας, την ηγεσία του ΚΚΕ, και να αγωνιστεί με τους ανεξάρτητους αντικαπιταλιστές αγωνιστές κάθε απόχρωσης για την ελευθερία, για την κατάργηση του κράτους και της καπιταλιστικής δικτατορίας. Μη γίνεστε άθελα σας τα άβουλα πιόνια των αντεπαναστατικών και περίεργων σκοπεύσεων των ηγετών του Περισσού. Ήρθε η ώρα να μπει οριστικά και αμετάκλητα το ΚΚΕ στο χρονοντούλαπτο της πλούσιας αγωνιστικής παράδοσης των ανθρώπων, και να αναδειχθεί ως αυτό που πραγματικά είναι.

Συνεργάτης του αστισμού, που στην πιο δύσκολη στιγμή του, μπροστά στον κίνδυνο της εισβολής στη Βουλή, λειτούργησε ως Δύναμη Καταστολής. Μια δύναμη ανελευθερίας και κατάπνιξης των απελευθερωτικών ζυμώσεων και πρακτικών των γνήσιων αγωνιστών, που δίνει συνεχώς διαπιστευτήρια δουλοφροσύνης στον καπιταλισμό και τα τσιράκια του, κτυπώντας την κοινωνική οργή.

Απευθύνουμε στους πολιτικούς προδότες του ΚΚΕ το ερώτημα, που είναι το μόνο ουσιαστικό και εφαπτόμενο με την αλήθεια των γεγονότων: ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΤΕ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΝΑΤ ΩΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ;

Κλείνουμε, ευχόμενοι τα καλύτερα. Άντε και σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας το υπουργείο καταστολής σε «κομμουνιστή». Ισως, είναι και πιο αποτελεσματικοί από την ίδια την αστική αστυνομία. Δεν είναι λίγοι που το λένε πια, ακόμα και στα δελτία ειδήσεων των αστικών ΜΜΕ. Ο κόσμος το έχει τούμπανο και αυτοί… φανερό…καμάρι…

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ-πολύ καλοί γνώστες του κόκκινου φασισμού του ΚΚΕ και όλων των εγκλημάτων αυτού του ιδεολογικού ολοκληρωτισμού στην ανθρώπινη ιστορία