Περίπου 80 άτομα συμμετείχαν στο μοναδικό αντιεξουσιαστικο μπλοκ, στην σημερινή πορεία μνήμης για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο στην Καβάλα. το κείμενο που μοιράστηκε και διαβάστηκε είναι το παρακάτω. επίσης διαβάστηκαν κείμενα αλληλεγγύης προς τον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη (από 11/11) του ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διοκώμενων αγωνιστών καθώς και τις συνέλευσης αλληλεγγύης προς τον απεργό πείνας.

…6 Δεκέμβρη 2008…
Ο αστυνόμος Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο Βασίλης Σαραλιώτης πυροβολούν τον τότε 16χρόνο, Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, παρόλο που ένας πατάει την σκανδάλη ο άλλος δεν προβαίνει σε καμία ενέργεια να σταματήσει τον συνάδελφό του. Αιτία ένα φραστικό επεισόδιο μεταξύ των εν λόγω δολοφόνων μπάτσων και της παρέας ανήλικων μαθητών. Οι μέρες που ακολουθούν μόνο σαν εξεγερσιακές μπορούν να περιγραφούν. Χιλιάδες κόσμου συγκρούονται σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Μικροί και μεγάλοι, άνεργοι και εργαζόμενοι, μαθητές και φοιτητές, Έλληνες και ξένοι γίνονται όλοι μια γροθιά. Η δολοφονία του Αλέξανδρου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο συνδυασμός των οικονομικών προβλημάτων τις πρώτες μέρες τις κρίσης, τα πολιτικά σκάνδαλα που ξεσπούν το ένα πίσω από το άλλο (Siemens, Βατοπαίδι, Ομόλογα, Off Shore εταιρίες, κλπ) και η ολοένα αυξανόμενη αστυνομική βία, ατιμωρησία και αυθαιρεσία, έρχονται να προσθέσουν συστατικά στο κοκτέιλ της οργής.

…5 χρόνια μετά και δεν έχει αλλάξει τίποτα…
5 χρόνια και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ένα πράγμα όμως έχει αλλάξει. Έπεσαν οι μάσκες των κυβερνώντων και των σκυλιών τους. Έπεσαν οι μάσκες των φασιστών και των εκμεταλλευτών τους.
Η κυβερνητική αυθαιρεσία σε συνδυασμό με την ακροδεξιά και την αστυνομική ατιμωρησία, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.
Ένα πράγμα έχει αλλάξει, συνηθίσαμε τον θάνατο, να χάνονται σπίτια και δουλειές. Αυτοκτονίες και δολοφονίες, τόσες ζωές άδικα, για μια δόση στην τράπεζα, στην εφορία, για έναν λογαριασμό, για λίγα δεδουλευμένα, για ένα εισιτήριο, για λίγο ζεστασιά.
Μας βαλσάμωσε η τηλεόραση. Τόσοι μετανάστες και μικροπωλητές, βασανισμένοι και εξευτελισμένοι στα κέντρα κράτησης, στα αστυνομικά τμήματα, στους δρόμους, στα χωράφια και στα μαγαζιά. Στα σύνορα και στις θάλασσες, κι όλα αυτά γιατί? Για ένα καλύτερο αύριο.
Ένα πράγμα έχει αλλάξει, συνηθίσαμε την καταστολή, στις πορείες, στους δρόμους, στα στέκια και στις καταλήψεις. Συντονισμένες επιχειρήσεις, βασανισμοί, φυλακές και καταστολή σε όσους αντιδρούν, σε όσους αντιστέκονται. Γι’ αυτούς που δε φοβούνται να περάσουν απέναντι, γι’ αυτούς που δεν ανέχονται το φασισμό, γι’ αυτούς που θέλουν να ζήσουν. Σε όσους επιλέγουν να συγκρουστούν για τον τόπο τους, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία και την υγεία τους.
Ένα πράγμα έχει αλλάξει, συνηθίσαμε τους φασίστες της Χ.Α. και των Πατριωτικών κινήσεων. Τους νοσταλγούς της επταετίας,τους ρουφιάνους και τους δοσίλογους της ιστορίας. Τα πογκρόμ των μεταναστών, τους βασανισμούς και τις δολοφονίες, τους ξυλοδαρμούς και τους εμπρησμούς στα σπίτια των αδύναμων. Τα νταηλίκια και τα μπραβιλίκια στις λαϊκές και στις φασιστο- επετείους.
Ένα πράγμα έχει αλλάξει, συνηθίσαμε το θάνατο και δεν αντιδρούμε όπως και τότε. Έτσι ώστε την επόμενη φορά που φασίστας ή μπάτσος , μπράβος ή εργοδότης σηκώσει το όπλο ή το χέρι του, να παραλύσει όλη η κοινωνία.

Για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο 16 ετών, νεκρός από σφαίρα Μπάτσου.
Για τον Παύλο Φύσσα 32 ετών, νεκρός από μαχαίρι Χρυσαυγίτη.
Για την Σάρα 13 ετών, νεκρή από τα χέρια της ΔΕΗ.
Για τον Θανάση Καναούτη 18 ετών, νεκρός από χέρια Ελεγκτή.
Για τον Γιάννη Δ, 28 ετών, νεκρός από χέρια Μπράβου και Ιδιοκτήτη εστιατορίου.
Για τον Σιέκ Ντιαέ 37 ετών, νεκρός από χέρια Δημοτόμπατσου.
Για τον Τόνι Ονουά, νεκρός από χέρια Μπάτσου
Για τον Σαχτζάτ Λουκάν 27 ετών, νεκρός από χέρι Χρυσαυγίτη.
Για τους 12 νεκρούς μετανάστες στην Λευκάδα από χέρι Λιμενικού.
Για τους χιλιάδες απαγχονισμένους και δολοφονημένους θύματα της Κρίσης.

Για να μην γίνει ο Θάνατος συνήθεια στις συνειδήσεις των ανθρώπων.

*ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ * ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3*