Γράμμα από τις φυλακές Νιγρίτας Σερρών με φόντο τη δολοφονία του υπαρχιφύλακα Γιώργου Τσιρώνη και του συγκρατουμενου μας Ιλιρ Καρέλι
Στο προηγούμενο γράμμα μας αναφέραμε τα αληθή γεγονότα που συνέβησαν στο συγκρατούμενό μας Ιλίρ Καρέλι και χαρακτηρίσαμε τον Γιώργο Τσιρώνη βασανιστή. Η οικογένεια του υπαρχιφύλακα, οι σωφρονιστικοί του Μαλανδρίνου και τα ΜΜΕ τον ηρωοποίησαν και μίλησαν για ένα φιλήσυχο σωφρονιστικό. Τα αληθή γεγονότα στα χρόνια υπηρεσίας του τα ξέρουμε όσοι ζήσαμε καταστάσεις στις φυλακές Μαλανδρίνου για το ποιος ήταν. Ένας λιγότερος βασανιστής. Υπάρχουν αρκετοί κρατούμενοι που ξυλοκοπήθηκαν απ’ τον ίδιο και άλλους συναδέλφους του. Αλλά πέρα απ’ αυτό ποιος μας πιστεύει; Λέτε να ήταν μόνο αυτός; Η αλήθεια έρχεται στο φως όπως και εδώ, στη φυλακή Νιγρίτας που ενώ στην αρχή όλοι οι σωφρονιστικοί αρνήθηκαν ότι βασάνισαν και σκότωσαν τον Ιλιρ Καρέλι τώρα διαψεύδονται και οδηγούνται στην κρατική μηχανή για τιμωρηθούν. Άραγε πόσοι θάνατοι στις ελληνικές φυλακές έχουν γίνει και δεν βγήκαν στο φως σε ένα κράτος δικαίου -και καλά-; Πόσες στημένες δολοφονίες έχουν γίνει και δεν γνωρίζει η κοινωνία από τι προήλθαν; Και πάντα το βάρος έπεφτε στη χρήση ναρκωτικών που βάζαν οι ίδιοι οι σωφρονιστικοί, και σε άλλους κρατούμενους. Άραγε ποιοι φταίνε για όλα αυτά;
Η εξουσία που δημιουργεί το κράτος και δίνει την ώθηση οι άνθρωποι να εξουσιάζονται από τους ίδιους τους ανθρώπους. Εδώ λοιπόν θα σας πούμε ότι η ίδια η εξουσία ψεύδεται, κρύβει, αποσιωπά την αλήθεια. Βάσει των παραδοσιακών σχημάτων αμφισβήτησης της εξουσίας, η σχέση της τελευταίας με την αλήθεια είναι κατ εξοχήν αρνητική. Η εξουσία πάντα κατανάγκη ψεύδεται, διαστρευλώνει και αποκρύπτει την αλήθεια. Τόσο την αλήθεια της ουσίας του (υποτιθέμενου πρωταρχικού και φυσικού) ανθρώπου, ο οποίος καταπιέζεται και καταστέλλεται, όσο και την αλήθεια της άσκησης εξουσίας επάνω του. Βασικό σχήμα αυτής της θεώρησης σχετικά με τη σχέση της εξουσίας με την αλήθεια αποτελεί η κριτική της ιδεολογίας. Έτσι κεντρικό ρόλο στο σχήμα ιδεολογίας έχει τόσο μια υποτιθέμενη σχέση υποδομής-υπερδομής όσο και μία σχέση υποκειμένου-αντικειμένου της γνώσης. Η σχέση υποδομής-υπερδομής υποθέτει πως τα “ψέματα της εξουσίας” αποσκοπούν στην εδραίωση και την αναπαραγωγή μιας οικονομικής υποδομής (σύστημα εκμετάλλευσης) και την απόκρυψη, δηλαδή στη ψευδή συνείδηση -των εμπλεκόμενων σε αυτό- υποκειμένων. Η εξουσία πασχίζει να αποκόψει τον άνθρωπο από αυτό που πραγματικά του συμβαίνει, μέσα από ένα πέπλο ψευδών αναπαραστάσεων και εικόνων. Συνεπώς, στόχος της αρνητικής σχέσης της εξουσίας με την αλήθεια είναι το υποκείμενο και το γνωσιακό του αντικείμενο. Το υποκείμενο αναγνωρίζεται ως μία θετικότητα, ως το καταγωγικό θεμέλιο της γνώσης, και ως σημείο εμφάνισης της αλήθειας στο οποίο οφείλουμε να επιστρέψουμε την ικανότητα να γνωρίζει αληθώς και αδιαμεσολάβητα την πραγματική πραγματικότητα: τόσο του εαυτού μας, όσο και του προϊόντος του “κοινωνικού κόσμου”.
Γι’ αυτό λοιπόν, ο κάθε κρατούμενος έχει να πει μια μικρή ιστορία που έζησε μες στη φυλακή βλέποντας να βασανίζονται συγκρατούμενοί του ή βασανιζόταν ο ίδιος από την εξουσία που επιβάλει το κράτος δικαίου, με τους ανθρωποφύλακες. Λοιπόν, σταματήστε τώρα να μας κατακρίνετε και να ηρωοποιείτε την εξουσία, ΜΜΕ. Είμαστε άνθρωποι και εμείς, έχουμε αξιοπρέπεια και τιμωρούμαστε με στέρηση της ελευθερίας μας. Δεν μπορείτε να σκοτώνετε τα όνειρά μας όσο και αν φυλακίζετε το σώμα μας.
Είμαστε ταγμένοι να ζήσουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο ή να πεθάνουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο, συναρτήσει των αληθηνών λόγων που επιφέρουν κάποιες ιδαιτερες συνέπειες της εξουσίας.
Ας ενωθούμε λοιπόν όλοι για να μπορέσουμε να ζήσουμε ελέυθερα μέσα και έξω από τα βασανιστήρια των φυλακών και όλων των κρατικών μηχανισμών.
Οι κρατούμενοι από τις πτέρυγες Β1, Β2,Γ1,Γ2 των φυλακών Νιγρίτας