Ο αναρχικός οικοδόμος Νίκος Μαζιώτης δεν είναι μόνος
Η παραδοχή εκ μέρους του Νίκου των κατηγοριών της ανακριτικής αρχής για την απόπειρα έκρηξης, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επαπειλούμενη περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική από την εγκατάσταση της TVX GOLD, και η δημόσια υπεράσπιση της ενέργειάς του, έθεσε, για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση, ένα ερώτημα:
Είναι θεμιτή η χρησιμοποίηση μορφών πάλης που ξεφεύγουν από τα όρια με τα οποία είναι νομικά θωρακισμένο το υπάρχον κοινωνικό-πολιτικό σύστημα;
Το γεγονός ότι ανέλαβε πλήρως τις ευθύνες των ενεργειών του, έχοντας πλήρη γνώση των βαριών συνεπειών για τον ίδιο, χωρίς να καταφεύγει σε υπερασπιστικά τρικ, δείχνει την ηθική και την ποιότητά του. Δίνει ταυτόχρονα και ένα τέλος στην αντίληψη της Αριστεράς ως απλού “θύματος” των κατασταλτικών μηχανισμών.
Τα media τον παρουσίασαν σαν έναν σκοτεινό τρομοκράτη. Αυτό είναι ιδιαιτέρως βολικό, γιατί έτσι ξεμπερδεύουν εύκολα με τις γενεσιουργές αιτίες αυτών των μορφών πάλης.
Ενα σημαντικό κομμάτι της Αριστεράς και των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων τον παρουσιάζει ως “βαρεμένο” που “την είδε κάπως” και το παίζει “μούρη”. Επιχείρημα εξίσου βολικό, για να μη φανεί στα μάτια της κοινωνίας ο παρακάτω τραγικός διχασμός: Στα λόγια, ανατροπή του καπιταλισμού (έλεος!) και στην πράξη, οπαδός της …ομαλότητας. Δηλαδή, αυτοί οι σύντροφοι αρνούνται να πουν το αυτονόητο. Οτι ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με την αποτελεσματικότητα αυτών των μορφών πάλης, δεν παύει οι ενέργειες του Μαζιώτη να είναι σαφώς πολιτικού χαρακτήρα και ο ίδιος ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ.
Η αυτοδιάλυση της RAF έριξε την αυλαία στο μητροπολιτικό αντάρτικο. Αλλωστε κι ο Νίκος, σε πρόσφατη επιστολή του, διαχωρίζει τη θέση του από αυτό και εκφράζει τη διαφωνία του με τη δομή και τη συγκρότηση των οργανώσεων αυτού του τύπου. Εκφράζει την πίστη του στον ακτιβισμό των μαζικών κοινωνικών κινημάτων και σ’ αυτό μας βρίσκει σύμφωνους. Θα προσθέταμε δε ότι όσο εντείνεται ο κοινωνικός πόλεμος του κεφαλαίου, τόσο θα εντείνεται η καταστολή και, ολοένα και πιο συχνά, όσοι αντιστέκονται θα σέρνονται στις φυλακές σαν τρομοκράτες (βλέπε απεργούς της ΕΑΣ το ’93, ή τους εργαζόμενους στην Ολυμπιακή).
Δεν συμφωνούμε, όμως, μαζί του -ακριβώς λόγω της πίστης μας στα μαζικά κινήματα- με πολλές από τις επιλογές του, που δεν παύουν να είναι συζητήσιμες.
Εμείς που ήμασταν και είμαστε φίλοι του, που διασκεδάσαμε, εργαστήκαμε και αγωνιστήκαμε μαζί του, έχουμε να πούμε ότι ο Μαζιώτης είναι ένας επαναστάτης, με αναπτυγμένο αίσθημα δικαίου, ένα σεμνό και απλό παιδί με πίστη και συμμετοχή στους μαζικούς αγώνες, ένα δικό μας παιδί.
Ημασταν μαζί, στις Αυτόνομες Εργατικές Συσπειρώσεις, όταν δίναμε αγώνες στο Μετρό, τον αισθανθήκαμε ακόμα πιο κοντά μας στη Σητεία, όταν πρωτοπόρος επί ποινή απόλυσης αγωνιζόταν να αποτρέψει απολύσεις συναδέλφων σιδεράδων, στον Ερυθρό Σταυρό, όταν έδινε μάχες για την κοινωνική ασφάλιση των μεταναστών, ξανά επί ποινή απόλυσης.
Ενα από τα πολυτιμότερα εφόδιά του είναι η ειλικρινής αγωνία δεκάδων Αλβανών οικοδόμων στο αεροδρόμιο των Σπάτων σχετικά με την τύχη του. Γιατί ο Νίκος είναι από καλή πάστα. Είναι ειλικρινής οπαδός της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Κάνουμε θερμή έκκληση στους οραματιστές της θετικής ουτοπίας του “βασιλείου της ελευθερίας”, σ’ αυτούς που δε βολεύονται με την κατάσταση και θέλουν να την αλλάξουν, στη νεολαία που δε βολεύεται με πλαστικά οράματα- σκουπίδια, σ’ εκείνο το κομμάτι της διανόησης που ασφυκτιά στην πλημμυρισμένη από ψέμα και διαφθορά “εικονική πραγματικότητα”, να βάλουν το δικό τους λιθαράκι σε μια καμπάνια που να απαιτεί να χαρακτηριστεί ο Μαζιώτης πολιτικός κρατούμενος και να δικαστεί ως τέτοιος. Γιατί ο Μαζιώτης είναι άξιος μιας τέτοιας αλληλεγγύης.
Ο πολιτικός κρατούμενος Νίκος Μαζιώτης δεν είναι μόνος.
Υστερόγραφο προς τους οπαδούς του Νόμου και της Τάξης:
Αν ο Μαζιώτης είναι τρομοκράτης, το Δ.Ν.Τ. κατ’ εντολήν του οποίου ο Σουχάρτο σφάζει εκατοντάδες διαδηλωτές, τι είναι; Αν ο Μαζιώτης είναι τρομοκράτης, η G-8 που οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπους, στον Τρίτο Κόσμο και στις δυτικές μητροπόλεις, στο θάνατο από πείνα τι είναι; Αν ο Μαζιώτης είναι τρομοκράτης, τότε ο “μονόδρομος” της ΟΝΕ, που οδηγεί στη χώρα μας χιλιάδες εργαζόμενους στον κοινωνικό αποκλεισμό και στην εξαθλίωση τί είναι;
Αλλωστε είναι γνωστό ότι οι πραγματικοί τρομοκράτες στεγάζονται σε μέγαρα, πίνουν τσάι στις 5, φοράνε γραβάτες και σφάζουν με μετοχές, διατηρώντας τα χέρια τους άσπιλα.
Θεόδωρος Για
Η αντιεξουσιαστική αντίσταση κατά των τρομοκρατών Σουχάρτο Δ.Ν.Τ. κτλ που λένε, όχι με τα λόγια όπως οι άλλοι, αλλά αντιτρομοκρατικές πρακτικές άλλου είδους εφαρμογής χρίζουν ανάγκης,http://diaploki-diafthora.blogspot.com/2007/08/blogger-gr.htmlεκεί θα συναντηθεί η αντιεξουσιατική αντίσταση με το παλαικό κίνημα, κι αυτό είναι το στήχημα, τα άλλα είναι η αυτοπεπείθηση του μονόδρομου, της εσωστρέφειας και της μοναξιάς, προς την απογοήτευση και την αυτοκαταστροφή.