Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Γεράσιμο Κορωναίο…

Κάλεσμα – πρόταση για ειρηνική, δυναμική και αυτό-περιφρουρούμενη πορεία ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, την φτώχεια και τον εκφασισμό. Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου, ώρα 18:00, Πλατεία Καπνεργάτη.

Ενάντια στον σύγχρονο – νέο ολοκληρωτισμό

Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από μία γενική μετατροπή των συνθηκών διαβίωσης γύρω μας. Τα ΜΜΕ βομβαρδίζουν συνεχώς τους υπηκόους με συγκεχυμένες και αντιφατικές ειδήσεις για την «κρίση» που αντιμετωπίζει η οικονομία. Μέσα σε αυτό το κατασκευασμένο κλίμα πανικού και απόγνωσης, καλούν τους υπηκόους να προβούν σε ακόμη μεγαλύτερες θυσίες για να «διασωθεί η χώρα, η οικονομία, η Ευρώπη.». Η λεγόμενη «κρίση» που διανύουμε μπορεί να ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους. Όμως, είτε είναι κατασκευασμένη είτε αποτελεί δομικό στοιχείο του καπιταλισμού, αποτελεί το πλέον αισχρό πρόσχημα για να εξαπολύσουν, σε διεθνές επίπεδο, τα κράτη και τα κοράκια του χρηματοπιστωτικού συστήματος μία άνευ προηγουμένου επίθεση στα όποια «κεκτημένα των εργαζομένων-κοινωνιών». Ο πάλαι ποτέ κόσμος της επίπλαστης καταναλωτικής ευημερίας και της «κοινωνικής πρόνοιας», ως πρόσκαιρη συνθήκη κοινωνικής ειρήνευσης, αντικαθίσταται με μία συνεχή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Μέσα σε αυτή την κατάσταση, το κεφάλαιο μπορεί να ληστεύει ευκολότερα την κοινωνία και τους εργαζόμενους (μειώσεις μισθών, χαράτσια, ευέλικτες σχέσεις εργασίας) και το κράτος να δείχνει απροκάλυπτα το πραγματικό του πρόσωπο, αυτό του αυταρχισμού και του ρυθμιστή-επιβολέα, με στρατιωτικούς όρους, των πλέων απάνθρωπων όρων διαβίωσης. Αποκορύφωμα των όλο και πιο ασφυκτικών μέτρων αποτελεί η κατάλυση της αντιπροσωπευτικής – αστικής δημοκρατίας, από κόμματα του ίδιου κοινοβουλίου, και ο διορισμός κυβέρνησης με επικεφαλή άνθρωπο του τραπεζικού συστήματος και υπουργούς με νέο-φασιστική δράση και αντιλήψεις. Αυτή η συμμαχία τραπεζών – μεγάλου κεφαλαίου και νέο-φασισμού, με τις ευλογίες των αστικών κομμάτων σε συνθήκες «κρίσης», θυμίζει εικόνες από την Ευρώπη του μεσοπολέμου (1918-39), και μπορεί να χαρακτηριστεί φασιστικοπόιηση – μετασχηματισμός προς τον νεο ολοκληρωτισμό.

Οι συνθήκες διαβίωσης γίνονται όλο και πιο ασφυκτικές, με μισθούς πείνας, μεγάλες περικοπές σε βασικά αγαθά, που ως τώρα ήταν αυτονόητα, όπως η παιδεία και η υγεία. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ξεπροβάλλουν και οι αντιστάσεις των κοινωνικών στρωμάτων που συνεχώς φτωχοποιούνται. Από την Εξέγερση του Δεκέμβρη ΄08 ως το Κίνημα των Πλατειών, από τα κινήματα αυτό-μείωσης έως τους αγώνες των απεργών εργαζομένων. Αντιστάσεις που λαμβάνουν χώρα όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε όλο τον κόσμο πλέων και αρχίζουν να αποκτούν χαρακτηριστικά διεθνούς σύνδεσης, μίας και τα προβλήματα είναι κοινά παντού. Δίπλα στην καταστολή από τα επίσημα κράτη θα υπάρχει και το παρακράτος και όσοι επιδιώκουν συγκρούσεις με εθνωτικά χαρακτηριστικά. Από τους τραμπούκους του Μουμπάρακ ως τον μακελάρη της Νορβηγίας, από τα ΜΑΤ ως τους Χρυσαυγίτες.

Σε τοπικό επίπεδο την εικόνα των κλειστών καταστημάτων, την αυξημένη ανεργία και το κλίμα παγωμάρας και απόγνωσης, συμπλήρωσε η σφαγή χοίρου στην Παλιά Μουσική, ο ξυλοδαρμός γκραφιτάδων – μαθητών και η αντι-συγκέντρωση σε πορεία διαμαρτυρίας για τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του απεργού Γιάννη Καυκά.

Απέναντι σε αυτές τις συνθήκες οικονομικής και πολιτιστικής αθλιότητας, οφείλουμε να ορθώσουμε το ανάστημα μας. Απέναντι στις συνθήκες φτωχοποίησης, υποβάθμισης και κοινωνικού κανιβαλισμού να οικοδομήσουμε το μέτωπο που θα βάλει ξανά στο τραπέζι το όραμα για μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο, το ζήτημα της ελευθερίας και της αλληλεγγύης.

Πολίτες ενάντια στην φτώχεια και τον φασισμό

Απέναντι στον σύγχρονο εφιάλτη ενός κόσμου φτώχειας, εξαθλίωσης και εκφασισμού, ορθώνουμε το ανάστημα μας…

Πορεία ενάντια στον νέο ολοκληρωτισμό

Πολίτες ενάντια στην φτώχεια και τον φασισμό

https://anarxikoikavalas.squat.gr/?p=1074

17N…

http://candiaalternativa.info

Αυτά τα σκουπίδια ποιος θα τα μαζέψει;

classwar.espiv.net

Σημειώσεις σχετικά με την μάχη των εξεγερσιακών διαδηλωτών με το ΠΑΜΕ

Μετά από δύο μέρες και αφού πλέον έχουν τοποθετηθεί αρκετά κομμάτια του κινήματος σχετικά με το ζήτημα , μπορούμε να αρχίσουμε να βγάζουμε τα πρώτα συμπεράσματα και να σημειώσουμε τα κυριότερα  θέματα  που έχουν ανοίξει σχετικά με το σημαντικότατο αυτό ιστορικό γεγονός. Το ζήτημα της σύγκρουσης ΚΝΑΤ – διαδηλωτών αποτελεί ιστορικό γεγονός, ακριβώς γιατί είναι η πρώτη φορά που ένα μαζικό κόμμα αποφασίζει να υπερασπιστεί το καθεστώς  και να ρισκάρει να έχει ακόμα και νεκρούς  και αναγκαστικά δημιουργεί συνθήκες  ξεκάθαρης κοινωνικής πόλωσης  στις οποίες όλοι πλέον καλούνται να πάρουν θέση. Το ερώτημα για το ποιός πλέον είναι με την επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση, ποιός  είναι εναντίον της  και ποιος είναι στους δρόμους  για κομματικές σκοπιμότητες αποκτά δραματικές διαστάσεις.  Αυτό που ζούμε είναι  αυτό που κάποια στιγμή θα γίνονταν , είναι η κάθοδος των  αριστερών εφεδρειών του καθεστώτος στην προσπάθεια του κρατηθεί στη ζωή και μπορεί να ονομαστεί σαν  ο αποκρυσταλλομένος  ταξικός πόλεμος  στα καλυτερά του .

Κατ’ αρχήν κάποια βασικά πράγματα.

• Το ΚΚΕ ήταν σε συνεργασία με το κράτος και τους μπάτσους.
• Το ΚΚΕ δεν διαδήλωνε αλλά  περιφρουρούσε την βουλή.
• Το ΚΚΕ ήταν πανέτοιμο για μάχη και την επιζητούσε.

1.Το καθεστώς και η στρατηγική του . Εάν πάρουμε σαν βάση αυτά τα τρία πράγματα μπορούμε μετά να αναλύσουμε την κατάσταση. ¨Οπως σε κάθε πανεργατική την οποία το ίδιο το κράτος  έχει κηρύξει, μέσω της ΓΣΕΕ, έτσι και σε αυτή  ο μηχανισμός καταστολής και αποκατάστασης της Τάξης  ήταν  πανέτοιμος. Οι πανεργατικές είναι τρόπος εκτόνωσης της κοινωνικής οργής και τα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής είναι προσαρμοσμένα  για να απορροφούν  την έκρηξη  ,έτσι ώστε αμέσως  μετά  αυτή να επανατίθεται σε λειτουργεία.  Για κάποιους λόγους σε αυτή την  απεργία ο μηχανισμός καταστολής δεν ήταν οι μπάτσοι αλλά το ΠΑΜΕ.  Οι λόγοι μπορεί να είναι είτε να ξαναπάρει βίαια  το ΚΚΕ τα ηνία του κινήματος (σχεικά απίθανο )  , είτε να πριμοδοτηθεί ο εμφύλιος εντός των διαδηλωτών ( που κρίνοντας εκ του αποτελέσματος μοιάζει το πιθανότερο ) ,  είτε η απομόνωση των βίαιων εξεγερτικών πρακτικών ( που συνδυάζεται με το προηγούμενο ),  είτε το λιγότερο πιθανό,  ότι το καθεστώς  δεν νοιώθει συνολικά καθόλου σίγουρο για τον ευατό του και αποφάσισε να κατεβάσει τις αριστερές του εφεδρείες. Όλες οι εκτιμήσεις  όμως συγκλίνουν σε κάτι. Το ΚΚΕ  την απόφαση δεν την πήρε μόνο του , την πήρε απο κοινού με το καθεστώς και εναντίον των απεργών και των  διαδηλωτών.

2.Η σταλινικοί. Το ΠΑΜΕ δεν ήταν εχθρικό  και ξεκάθαρα επιθετικό απέναντι μόνο στους αναρχικούς, αλλά απέναντι σε όλους τους απεργούς και τους διαδηλωτές , δηλαδή απέναντι σε όλους όσους έχουν στοχοποιήσει την βουλή και είτε την βρίζουν , είτε την μουτζώνουν , είτε συγκρούονται με τους μπάτσους μπροστά από αυτήν.  Αν οι αντεγκλύσεις των ΚΝΑΤ με την ΠΟΕ – ΟΤΑ κατέληγαν σε μάχη θα είχαμε μια εντελώς αλλή κατάσταση τώρα.

3.Οι εξεγερσιακοί. Η μερίδα του κόσμου που επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ δεν ήταν καθόλου μα καθόλου μικρή. Όλος ο δρόμος μπροστά από την Μεγάλη Βρετανία, μέχρι και πολύ μετά την Σταδίου  ήταν γεμάτος από κόσμο που είτε συγκρούονταν με το ΠΑΜΕ είτε υποστήριζε αυτή την σύγκρουση. Από μόνο του αυτό το πλήθος , υπό άλλες συνθήκες για την αριστερά θα αποτελούσε μεγαλειώδη μαχητική διαδήλωση.  Μπορεί οι αναρχικοί να είναι μεγάλο κομμάτι  του , αλλά σίγουρα το πλήθος  αυτό  ήταν και τώρα  ετερόκλητο, όπως  είναι  σε κάθε σύγκρουση που γίνεται  τον τελευταίο χρόνο. Είναι το πλήθος που δρα και θα συνεχίσει να δρα εξεγερσιακά, που αυτή τη στιγμή αποτελεί  τον κυριότερο εσωτερικό εχθρό για το καθεστώς και που αν οργανωθεί σε πρακτικό επίπεδο έστω και ελάχιστα μπορεί κάνει τα πάντα.

4.Ο νεκρός. Δεν θα σταθούμε στο εάν αυτός ο άνθρωπος πέθανε από χημικά ή από καρδιά. Θα σταθούμε στον χορό που έστησαν  οι λύκοι γύρω  από το πτώμα του. Το ότι το ΚΚΕ  και το καθεστώς είχε προβλέψει το ενδεχόμενο να πεθάνει κάποιος από το μπλοκ του ή κάποιος γενικά που δεν άνηκε στο εξεγερσιακό κομμάτι,  φάνηκε από την αστραπιαία αντίδραση  των καναλιών και των αστικών κομμάτων. Πριν βγουν τα ιατρικά ανακοινωθέντα ο νεκρός είχε πεθάνει από πέτρα κουκουλοφόρου και ζούσαμε μια νέα Μαρφίν. Μετά η σούπα χάλασε αφού οι γιατροί είπαν ότι μάλλον από χημικά πέθανε και επικράτησε αρχικά αμηχανία και μετά  γελοιότητες για τα αδιέξοδα της βίας, που προκαλούν νεκρούς , τους οποίους σκοτώνουν οι μπάτσοι στην προκειμένη περίπτωση αλλά αυτό δεν το λέμε.  Τελικά το ΚΚΕ βρήκε καινούργιο σενάριο. Ότι πέθανε από χημικά που πετούσαν προβοκάτορες. Αριστούργημα. Το ΝΑΡ συμφώνησε με επίσημη ανακοίνωση του.

5.Οι αντικαπιταλιστική αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ . Είτε για λόγους πολιτικού κόστους, είτε για να επιτεθεί στις βίαιες τακτικές, είτε για λόγους  γλειψίματος του ΚΚΕ μπροστά στο ενδεχόμενο πολιτικής συνεργασίας,  η υπόλοιπη αριστερά εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων  τάχτηκε με την πλευρά του ΠΑΜΕ και υιοθέτησε τα επειχειρήματα του. Αν και σε κάποιες περιπτώσεις του έκανε και κάποια κριτική, στο σύνολο της εντάχτηκε και αποτελεί μέρος της καθεστωτικής επίθεσης απέναντι στο συγκρουσιακό κομμάτι των πορειών  . Είναι αυτοί οι καραγκιόζηδες που χρόνια μιλάνε για επανάσταση , ανατροπή και ρήξη  και τώρα σκύβουν το κεφάλι  και βγάζουν δηλώσεις νομιμοφροσύνης. Ταυτόχρονα δείχνουν με δυο χέρια το αναρχικό κίνημα, σαν υπεύθυνο για τα πάντα. Το αίσχος τους , να βαφτίζουν παρακρατικούς ένα πολύμορφο κομμάτι κόσμου που είναι πολλαπλάσιο όλων των μικροκομματικών μπλοκ, ένα κομμάτι κόσμου πάνω στο οποίο πατούσαν τόσα χρόνια για να βγάζουν  επαναστικές αφίσες, βαρύγδουπες ανακοινώσεις και να λένε  αγωνιστικές παπαριές θα το πληρώσουν. Χωρίς το κόσμο που μάχεται και που συγκρούεται για να τους δίνει πολιτική υπόσταση με το να λένε ότι ήταν και αυτοί εκεί, δεν μένει τίποτα από αυτούς που να αξίζει τον κόπο. Μπορούνε πλέον άνετα να επανενταχθούν στο ΚΚΕ.  Όταν οι σταλινικοί θα τους σφάζουν και θα τους βγάζουν τα μάτια θα μπορούν πλέον να κάνουν την αυτοκριτική τους.

6.Οι εκλογές. Ενώ είναι σίγουρο ότι οι εκλογές πλέον δεν αργούν  η αριστερά στο συνολό της προσπαθεί να δείξει σοβαροφάνεια και υπευθυνότητα. Το ΚΚΕ ψαρεύοντας στην τεράστια δεξαμενή με τους εκπεσόντες μικροαστούς προσπαθεί να αναδειχθεί σαν το κόμμα προστάτης της Τάξης και της κοινωνικής ηρεμίας. Στοχεύει να πάρει αυτούς τους ψήφους από το ΛΑΟΣ που ανεβαίνει ακριβώς για αυτόν του τον ρόλο.   Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ η καταδίκη των εξεγερσιακών πρακτικών είναι απαραίτητη όσο ελπίζουν  και στις ψήφους των μικροαστών που επιζητούν ησυχία τάξη και ασφάλεια.

7.Η σύγκρουση στην βουλή.  Δεν έχει κάποιο νόημα ένας  διάλογος για το εάν ο λαός ήθελε να συγκρουστεί στην βουλή ή όχι , έτσι κι αλλιώς οι απόψεις για αυτό το ζήτημα  μόνο υποκειμενικές μπορούν να είναι. Το ζήτημα είναι ότι το ΠΑΜΕ απαφάσισε να απαγορεύσει αυτή την επιλογή. Από εκεί και πέρα ο  τσαμπουκάς  του έπρεπε να σπάσει και όντως έσπασε. Το μοναδικό που χρειάζονταν ήταν μια αφορμή. Αυτή δώθηκε με την επίθεση στο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.  Το εάν ήταν στρατηγικά λάθος περνάει σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας τεράστιας ψυχολογικής ήττας , που θα είχε επιφέρει η επικράτηση του ΠΑΜΕ σαν εγγυήτριας δύναμης της Τάξης, πάνω σε πολύ μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια από τους αναρχικούς.

8.Ο δημόσιος χώρος. Το ποιός κάνει κουμάντο στο δημόσιο χώρο, ειδικά σε αυτόν ακριβώς μπροστά από τη βουλή σίγουρα αποτελεί ένα πεδίο μάχης. Αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην αριστερή και την πατριωτική πλατεία την εποχή των αγανακτισμένων, αποτέλεσε σημείο όπου το κράτος έχει επιβάλλει απαγόρευση συγκεντρώσεων, αποτελεί τόπο όπου καταλήγουν όλες οι εργατικές και μη κινητοποιήσεις  και σε κάποιες περιπτώσεις χώρο ριζοσπαστικοποίησης και ζύμωσης κοινωνικών ομάδων με εντελώς διαφορετικές αφετηρίες. Αποτελεί το χώρο όπου κορυφώνονται όλες οι συγκρούσεις ανάμεσα στο καθεστώς  και την κοινωνία από ύπαρξης του ελληνικού κράτους.  Το ΚΚΕ  εν μέσω τεράστιου κοινωνικού αναβρασμού  αποφάσισε ότι όλα αυτά είμαι ψιλοπράγματα και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι μια καλή περιφρούρηση.

9.Οι αναρχικοί. Ο χώρος και σε αυτή την πορεία δεν κατέβηκε συγκροτημένα, και δεν είχε κανένα απολύτως σχέδιο. Αν είχε σχεδιασμό, θα έπρεπε να είχε κάνει  άλλα πράγματα από την πρώτη μέρα της απεργίας ή και πιο πριν από αυτή.  Κατέβηκε σαν κομμάτι του κόσμου που συγκρούεται και έπραξε ανάλογα. Το ζήτημα εάν οι μολότοφ ήταν φονικές ή όχι  δεν μπορεί να απαντηθεί σαν προσωπική επιλογή. Οι Παμίτες , έδρασαν δολοφονικά, είχαν ρόπαλα, κράνη και μάρμαρα και την βοήθεια των Ματατζήδων που πέταγαν δακρυγόνα από πάνω τους (ελάχιστα πάντως) και η  άλλη πλευρά είχε εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει τους Ματατζήδες, δηλαδή πέτρες ,μάσκες και ελάχιστες μολότοφ. Το ότι αντί  για τα ΜΑΤ ήρθαν τα ΚΝΑΤ είναι θέμα του ΚΚΕ και των επιλογών του. Εάν θέλουν να παίξουν ξανά αυτό  τον ρόλο πρέπει να εξοπλιστούν κατάλληλα.  Όταν οι μέρες αγριεύουν τόσο πολύ, το ότι ο αναρχικός χώρος δεν μπορεί να σηκώσει πολιτικά καταστάσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί είναι σοβαρότατο εσωτερικό ζήτημα. Πάντως είναι σίγουρα περίεργο να φοβάσαι περισσότερο μηπώς  σκοτωθεί κάποιος από τους αντιπάλους σου, από το ενδεχόμενο να σκοτωθεί κάποιος δικός  σου.

10.Το ρήγμα στο κίνημα. Εδώ δεν ενοούμε το ρήγμα ανάμεσα στο  ΚΚΕ  και στους εξεγερσιακούς αλλά ανάμεσα σε κομμάτια του κινήματος που φαινομενικά μέχρι τώρα είχαν παρεμφερή προσανατολισμό. Εδώ υπάρχουν τεράστιες ευθύνες από το παρελθόν. Με δεδομένο ότι εδώ και  δεκαετίες το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρα με την πλευρά του καθεστώτος, είναι τεράστια ευθύνη αυτών που έτρεφαν αυταπάτες και κάθε φορά έπεφταν από τα σύννεφα. Κάθε φορά που το ΚΚΕ υπερασπίζονταν την Τάξη και την Νομιμότητα σε εργασιακούς  χώρους, σχολεία και πανεπιστήμια , πάντα υπήρχαν φωνές για την ηγεσία που είναι αντιδραστική αλλά η βάση είναι εργάτες και άλλα τέτοια . Οι σταλινικοί μπράβοι ποτέ δεν αντιμετωπίστηκαν σε τέτοιοι αλλά σαν παραστρατημένοι αριστεροί, που μπορεί δυνητικά να είναι μαζί μας.  Τώρα απλά έπεσαν οι μάσκες. Τώρα πρέπει να επιλέξει ο καθένας με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει.

ΒΑΓΙΑΝ

ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ο Ελληνικός Ισπανικός Εμφύλιος το Φθινόπωρο του 2011

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=CKyiYIo-FWM&feature=player_embedded]