Category Archives: Καταστολή

Κείμενο που μοιράστηκε στη Βέροια για τα γεγονότα της 25ης Μαρτίου

Στις 25 Μαρτίου το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που επέβαλλαν στο πλήθος των καταπιεσμένων – Τράπεζες, Κράτος, Πολιτική ελίτ, ΜΜΕ και τα υπόλοιπα σκουλήκια της κυριαρχίας – έδειξε τα δόντια του. Με στρατηγικό στόχο να κατασταλεί και να τρομοκρατηθεί κάθε πηγή αντίστασης στο καθεστώς, το υπουργείο προστασίας των αφεντικών οργάνωσε με ακρίβεια την επιβολή στρατιωτικού νόμου για μία μέρα σε ολόκληρο το ελλαδικό χώρο. Απαγόρευση κυκλοφορίας γύρω από τους χώρους των φασιστικών παρελάσεων, ζώνες ελεγχόμενης κυκλοφορίας, ελεύθεροι σκοπευτές, απαγόρευση των συναθροίσεων διαδηλωτών, προσαγωγές και συλλήψεις, προπαγάνδα από τα μ.μ.ε συνέθεσαν το σκηνικό της δικτατορίας τους.

Όμως για άλλη μια φορά λογάριασαν χωρίς να πάρουν υπόψη τους ότι οι αξίες και τα όνειρα των εξεγερμένων, για ζωή, ελευθερία, ισότητα, άμεση δημοκρατία, δεν μπορούν να πειθαρχήσουν στα προσωρινά στρατιωτικά τους διατάγματα, να καλουπωθούν στα όρια, που θέτει η υπερεθνική μηχανή της καπιταλιστικής και κρατικής κυριαρχίας.

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση το πρωί της 25ης Μαρτίου συγκεντρωθήκαμε στο κέντρο της Βέροιας σύντροφοι και αλληλέγγυοι για να αντισταθούμε στην προσπάθεια επιβολής ενός απολυταρχικού, δικτατορικού καθεστώτος, να αμαυρώσουμε την εικόνα μιας, από άκρη σ’ άκρη αστυνομοκρατούμενης και στρατοκρατούμενης πόλης και να αποτρέψουμε την πιθανή παρουσία οργανωμένων εισαγόμενων φασιστών και νεοναζιστών οι οποίοι τον ίδιο καιρό, έναν χρόνο πριν, στην ίδια επέτειο έδρασαν ανενόχλητοι δίπλα από την εξέδρα των επισήμων ενώ το κράτος επιδιδόταν σε απαγωγές πολιτών με τις αστυνομικές δυνάμεις να περιμένουν τους «υπόπτους» κάτω από τα σπίτια τους. Την ίδια τακτική ακολούθησαν και φέτος αλλά εις μάτην.

Οι περίπου 30 συγκεντρωμένοι περικυκλωθήκαμε ξαφνικά από διπλάσιες στον αριθμό αστυνομικές δυνάμεις (συγκεκριμένα συστρατεύθηκαν όλες οι δυνάμεις του νομού Ημαθίας γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο) όλων των ειδών και εξοπλισμών (μέχρι και ασφαλίτη με ξύλινο ρόπαλο είδαμε), για να μας αναγγείλουν την αναίτια προσαγωγή μας. Όταν αρνηθήκαμε να ακολουθήσουμε και απαιτήσαμε την παρουσία δικηγόρου άρχισαν να μας σπρώχνουν. Με λεωφορείο μας μετέφεραν στο τμήμα όπου μας πήραν τα στοιχεία και μας άφησαν να περιμένουμε αρκετές ώρες στον μπλοκαρισμένο από αστυνομικές δυνάμεις διάδρομο του τμήματος χωρίς να μας εξηγήσουν το λόγο της συνέχισης της κράτησής μας παρά τις επίμονες ερωτήσεις μας.

Μετά το τέλος της παρέλασης συγκροτήθηκε αυθόρμητα πορεία η οποία έφτασε στο τμήμα σε ένδειξη αλληλεγγύης. Μετά από αρκετές ώρες περάσαμε από προανάκριση όπου εκεί πληροφορηθήκαμε την σύλληψη μας με την κατηγορία της αντίστασης. Συγκεκριμένα γίνανε 32 προσαγωγές, 27 από τις οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις (ο ένας συλληφθείς ήταν ανήλικος και αφέθηκε). Πέρα από την κατηγορία της αντίστασης η οποία απαγγέλθηκε σε όλους, ένας αντιμετωπίζει κατηγορία για εξύβριση, ένας για απειλή και ένας για οπλοκατοχή. Την ίδια ώρα αστυνομικοί και άντρες της αντιτρομοκρατικής με την παρουσία εισαγγελέα και ενός από τους συλληφθέντες συντρόφους εισέβαλαν στο αυτόνομο στέκι Μπαρούτι παραβιάζοντας την πόρτα χωρίς να βρεθεί οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο.

Μετά την προανάκριση αργά το απόγευμα οδηγηθήκαμε στα κρατητήρια του τμήματος μέσα από τα οποία δεν σταματήσαμε ούτε στιγμή να φωνάζουμε συνθήματα (μας εμψύχωναν και σύντροφοι από άλλες πόλεις οι οποίοι κατέφθασαν εκείνη την ώρα έξω από το τμήμα) και να ενοχλούμε τους φρουρούς μας. Αργά το βράδυ μας μετέφεραν τελικά με χειροπέδες στο κτήριο της εισαγγελίας, έξω από το οποίο είχε συγκεντρωθεί αρκετός αλληλέγγυος κόσμος και φώναζε συνθήματα απέναντι από παραταγμένη διμοιρία. Η δίκη μας ορίστηκε για τις 29 Μαϊου. Αφού αφεθήκαμε και οι 26, ενωθήκαμε με τον κόσμο και ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης.

Ο στρατιωτικός νόμος και το υπερθέαμα που στήσανε στην Βέροια και σε ολόκληρη τη χώρα, δεν φόβισε κανέναν αλλά αντίθετα εξόργισε και συσπείρωσε τον κόσμο. Τέτοιες προσπάθειες εκφοβισμού δεν μας λυγίζουν αλλά μας πεισμώνουν. Η αντίσταση στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει τράπεζες, κράτος μμε και οι γλύφτες τους είναι η επιλογή ανθρώπων, που πραγματώνουν στο δρόμο, στους χώρους εργασίας, του πολιτισμού, και της μάθησης, το υπέρτατο όνειρο της ελευθερίας.

Δηλώνουμε ότι αυτή την επιλογή μας θα την υπερασπιστούμε μέχρι την τελευταία αναπνοή μας. Κάθε ανθρωποφύλακας, κάθε αφεντικό, κάθε παρακρατικός και ρουφιάνος είναι απλά ένα εμπόδιο, που η επαναστατική μας οργή θα περάσει από πάνω του.

Διαρκής αγώνας για ζωή, ελευθερία, ισότητα και άμεση δημοκρατία.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Συλληφθέντες/σες της 25ης Μαρτίου

Αλληλέγγυοι/ες

Κείμενο που μοιράστηκε στη Βέροια για τα γεγονότα της 25ης Μαρτίου

Κείμενο των «Ανυπάκουων Μαθητών» Χαϊδαρίου για την κρατική βία και την καταστολή

από http://papoutsadiko.espivblogs.net/archives/1018

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Η συγκυβέρνηση εθνικής «σωτηρίας», που στηρίζεται από τα κόμματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑ.Ο.Σ., προχώρησε για μια ακόμη φορά σε εκτεταμένη επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού. Την Κυριακή 12 Φλεβάρη, πραγματοποιήθηκε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στην Αθήνα, έξω από την Βουλή, την ώρα της συζήτησης του Μνημονίου (ΙΙ) .

Αυτές τις ημέρες βιώνουμε μια πρωτοφανή βάρβαρη επίθεση ενάντια στα δικαιώματά μας, που είχαν κατακτηθεί με αίμα από τους προγόνους μας. Την επίθεση αυτή την δεχόμαστε από το κράτος, το κεφάλαιο, το Δ.Ν.Τ. , την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την κυβέρνηση είναι εμφανής ο φόβος τους προς το λαϊκό κίνημα,το οποίο ολοένα και αυξάνεται, απεργεί, διαδηλώνει και οργανώνεται στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές. Είναι αγχωμένοι από την οργή που νιώθει ο κόσμος εναντίον τους.

Αυτό βέβαια,δεν είναι δύσκολο να φανεί. Είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο, σε κάθε μεγάλη κινητοποίηση του λαού, να επιστρατεύονται εκατοντάδες αστυνομικοί, οι οποίοι μόλις λάβουν την εντολή, είναι έτοιμοι να πνίξουν τον κόσμο στα χημικά!! Με αυτόν τον τρόπο δείχνουν πως δεν παλεύουν ενάντια στους δανειστές, όπως μας λένε, αλλά έχουν άλλον αντίπαλο. Εχθρός τους είναι ο λαός.

Την Κυριακή, ενώ είχε συγκεντρωθεί πλήθος κόσμου έξω απο το Κοινοβούλιο, δείχνοντας την αντίθεσή του στα νέα μέτρα που επιβάλλονται εις βάρος του, οι εξουσιαστές μας, φοβόντουσαν τον κόσμο ο οποίος παρέμενε στους δρόμους αλλά και όσους συνέρρεαν στη συγκέντρωση κατά δεκάδες. Έτσι,ήρθε η ώρα να αναλάβουν δράση οι προστάτες του πολίτη,οι αστυνομικοί!!

Αρχικά όλη η περιοχή γύρω από τη Βουλή γέμισε με καπνούς από τα δακρυγόνα και τα χημικά, αναγκάζοντας τον κόσμο να καταφεύγει στα γύρω στενά. Τότε επιστρατεύτηκε η επίλεκτη (!) ομάδα ΔΕΛΤΑ, η οποία εφορμούσε στα στενά με τα μηχανάκια και έπεφταν πάνω στον κόσμο. Το αποτέλεσμα που ήθελαν, το πέτυχαν, αφού το Μνημόνιο (ΙΙ) ψηφίστηκε. Το περίεργο(?) της υπόθεσης ήταν η σιγή των ΜΜΕ για την μεγαλειώδη αυτή συγκέντρωση.. Κάποιοι έκαναν λόγο μέχρι και για 1 εκατομμύριο κόσμο στους δρόμους, ενώ η τηλεόραση και τα φερέφωνα του κράτους, οι δημοσιογράφοι μιλούσαν για 30 χιλιάδες. Επικεντρώθηκαν για άλλη μια φορά στους 30(!!) κουκουλοφόρους που «έσπαγαν » και «λεηλατούσαν» , σαν να είχαμε επέλαση των βαρβάρων! Και πάλι όμως έπεσαν έξω! Και πάλι έκρυψαν την αλήθεια! Κανείς από αυτούς δεν ανέφερε τον πραγματικό αριθμό των ανθρώπων που διαμαρτύρονταν με τον τρόπο τους! Στους δρόμους της Αθήνας, βρίσκονταν εκατοντάδες διαδηλωτές, πνιγμένοι από θυμό και οργή, καίγοντας οτιδήποτε θυμίζει πως ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία όπου κυριαρχεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Τελικά το σχέδιο του κράτους πέτυχε.Το λαϊκό κίνημα υποτιμήθηκε στα μάτια όσων δεν κατέβηκαν στο δρόμο και παρακολούθησαν τα γεγονότα πίσω από μια οθόνη.
Η συμβολή της Αστυνομίας ήταν ολοφάνερη και αν μη τι άλλο αναμενόμενη..
Οι «προστάτες » μας,έχουν αναλάβει το έργο της κατάπτωσης του ηθικού της κοινωνίας..Φορώντας τη στολή,νομίζουν πως μπορούν να επηρεάσουν τις ζωές μας..Είναι καθημερινά τα φαινόμενα,όπου κάνουν κατάχρηση της εξουσίας,ασκώντας βία εναντίον συνανθρώπων μας που ανήκουν σε μειονότητες,συνήθως μετανάστες ή άτομα που η κοινωνία έχει θέσει στο περιθώριο λόγω των συνηθειών τους.

Ας καταλάβουν οι «κύριοι» πως το κίνημα δεν πεθαίνει..
Μπορεί για κάποιο διάστημα να θάβεται, αλλά αυτό ριζώνει βαθιά και ανεβαίνει πιο δυνατό, πιο μαχητικό, πιο αποφασισμένο να επιτύχει!
Όσα δακρυγόνα και να μας πετάνε, μας πεισμώνουν περισσότερο, μας εξοργίζουν, μας αγριεύουν!!
Είμαστε καταδικασμένοι και ταυτόχρονα αποφασισμένοι να νικήσουμε!
Οργανωνόμαστε σε όλες τις γειτονιές, δημιουργούμε δυνατούς πυρήνες δράσης, αντίστασης και αλληλεγγύης!!

.Η ΒΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!
 .ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ!
 .ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΣΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ!
 .ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ  ΟΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ,ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ,ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ!
 .ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
 .ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ
 .ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ!
 . ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ,ΠΟΤΕ??
 ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ,ΠΟΙΟΙ??
 .ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ,ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ,ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!
 .ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ!!

Ανυπάκουοι Μαθητές Χαϊδαρίου

Κείμενο των «Ανυπάκουων Μαθητών» Χαϊδαρίου για την κρατική βία και την καταστολή

Καβάλα Ώρα Μηδέν!

 

Καβάλα Ώρα Μηδέν!

«Έπρεπε να μας σταματήσουν όσο ήμασταν μικροί, όταν μεγαλώσαμε ήταν πια αργά» Α. Χίτλερ – Ο αγών μου

Όταν επιτέθηκαν στους αντι-εξουσιαστές αδιαφόρησες, γιατί δεν ήσουν αντι-εξουσιαστής. Όταν χτύπησαν τους αριστερούς, δεν είπες τίποτα, γιατί δεν ήσουν αριστερός. Όταν χτύπησαν τους απεργούς και τους «αγανακτισμένους», δε φώναξες, γιατί κοίταζες μόνο την δουλειά σου… και όταν χτύπησαν εσένα, γιατί πλέον ήσουν φτωχός και φώναζες για το ψωμί και την αξιοπρέπειά σου, δεν είχε μείνει κανείς να σε στηρίξει…

Όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών προτιμήσεων, καταλαβαίνουμε ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε μπει σε μία τροχιά δυσμενών εξελίξεων για όλους μας. Αρχικά με την υποδούλωση της χώρας στον οργανισμό των διεθνών τοκογλύφων (ΔΝΤ), η οποία συνοδεύτηκε από έναν, δίχως προηγούμενο, οικονομικό πόλεμο απέναντι σε όλους μας. Κάθε μέρα βλέπουμε βασικά αγαθά να γίνονται όλο και πιο ακριβά (ρεύμα, τρόφιμα,) την ανεργία να αυξάνεται, τους μισθούς να μειώνονται και μικρά καταστήματα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Απέναντι σε αυτές τις συνθήκες είναι που αποφασίσαμε να ορθώσουμε το ανάστημα μας και να απαιτήσουμε ένα αύριο που δεν θα είναι εφιαλτικό αλλά θα ζούμε με αξιοπρέπεια.

Την Παρασκευή, 9/12, διοργανώθηκε πορεία ενάντια στην φτώχεια και τον φασισμό. Εκεί είδαμε την πόλη μας να έχει καταληφθεί από ένα στρατό ΜΑΤ λες και είχε ξεκινήσει ο «τρίτος παγκόσμιος πόλεμος». Από την αρχή φάνηκαν οι διαθέσεις τους, που ήταν να διαλύσουν μία πορεία που ζητούσε τα αυτονόητα. Αυτή λοιπόν η επίθεση από το επίσημο κατοχικό κράτος του ΔΝΤ, που έχει ως πρωθυπουργό έναν διορισμένο τραπεζίτη, συνεχίστηκε το βράδυ του Σαββάτου στο Δημοτικό Κήπο, όπου η συμμορία της «πατριωτικής κίνησης» επιτέθηκε σε μια παρέα νέων, επειδή δεν της άρεσε η κόμμωση της, κάτω από τα βλέμματα «ανδρών» της ομάδας ΔΙΑΣ, φωνάζοντας, μάλιστα, «αν δεν τους μαζέψετε εσείς, θα το κάνουμε εμείς»… με επίδειξη αλυσίδας και μαχαιριού έδειξαν ποιες είναι οι «πατριωτικές» αξίες τους: Ο τσαμπουκάς της συμμορίας σε νέους που συχνάζουν σε πλατείες, είτε επειδή δεν έχουν λεφτά είτε επειδή το έχουν επιλέξει.

Τα παραπάνω περιστατικά, που κάθε άλλο παρά μεμονωμένα είναι, έρχονται να συμπληρώσουν ένα παζλ από «αγαθοεργίες» όπως ο σφαγιασμός γουρουνιού στην Παλιά Μουσική, επειδή ήταν παλιά τζαμί, και ο ξυλοδαρμός μαθητών – γκραφιτάδων το καλοκαίρι. Και τότε είχαν βγάλει πτυσσόμενο γκλοπ και μαχαίρι, ενώ οι αστυνομικοί είχαν φορέσει χειροπέδες στους αιμόφυρτους μαθητές, τους οποίους οδήγησαν στο τμήμα, όπου με σκανδαλώδη τρόπο δέχθηκαν «συστάσεις» από τα φασιστοειδή ενώ η οπλοφορία και οπλοχρησία των “πατριωτών έκαναν φτερά από τη δικογραφία… Προφανώς θα πήγαν όπου και ο φάκελος της υπόθεσης «Βατοπεδίου» και «Siemens». Μία γεύση του «πατριωτισμού» αυτών που στο μέλλον θα επιτίθενται σε απεργίες και σε όποιον αμφισβητεί τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, πήραμε στις 17 Μαρτίου. Τότε οργάνωσαν αντι-συγκέντρωση σε πορεία διαμαρτυρίας για τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του απεργού Γ. Καυκά από τα ΜΑΤ, φορώντας μάλιστα κράνη και κουκούλες: μάλλον άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι έχουν την χάρη… Η τελευταία «αγαθοεργία» ήταν η παρεμπόδιση συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στις 6/12 για τα χαράτσια της ΔΕΗ, επιστρατεύοντας σκυλιά μάχης (pitbull), δείχνοντας ότι το πεδίο δράσης τους έχει επεκταθεί και σε άλλα κοινωνικά κομμάτια και έπεται συνέχεια…

Το σύνθημα και το θεωρητικό υπόβαθρο για αυτές τις επιθέσεις αναπτύχθηκε το Σάββατο 17/12, σε εκδήλωση με τον απόστρατο στρατιωτικό – εθνικιστή Α. Πετρόπουλο, στο ξενοδοχείο Galaxy της αλυσίδας Airotel. Εκεί «μάθαμε» ότι ο Σ. Πέτρουλας ήταν αλήτης, το Πολυτεχνείο οργανώθηκε από τους Εβραίους και την παιδεία την ελέγχουν οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί… Μάλιστα κάλεσε τους «πραγματικούς Έλληνες» να προβούν σε δράση… Αυτό που είναι άξιο απορίας είναι ότι οι δήθεν πατριώτες όχι μόνο δεν έχουν κάνει κάποια πραγματική κίνηση ενάντια στην κατοχή από το ΔΝΤ, αλλά στο στόχαστρο τους είναι οι συνεπείς αντι-μνημονιακοί χώροι, ακόμη και οι «Αγανακτισμένοι»… Τόσο «πατριωτισμό» από την εποχή των γερμανο-τσολιάδων, των ταγματασφαλητών και των μαυραγοριτών είχαμε να δούμε… Παρόμοια σιγή ιχθύος επέδειξαν και όταν την Καβάλα επισκέφθηκε ο υποτιθέμενος μεγαλύτερος εχθρός τους, ο Τούρκος υπ. Εξωτερικών. Ο «πατριωτισμός» τους έκανε φτερά, χάριν προφανώς των υποδείξεων της αστυνομίας, χωρίς τις πλάτες της οποίας δεν βγαίνουν στον δρόμο. Στην εποχή της κρίσης το χρηματο-πιστωτικό σύστημα ξεθάβει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τον φασισμό για να καθυποτάξει την κοινωνία, τους εργαζόμενους και τους νεό-πτωχους. Τόσο σε κεντρικό πολιτικό σκηνικό με την συγκυβέρνηση του ΛΑΟΣ, όσο και στο παρασκήνιο με τις νέο-φασιστικές συμμορίες.

Όσα παραμυθάκια και να μοιράσουν σε μικρά ή μεγάλα παιδιά και όσες ρατσιστικές «φιλανθρωπίες κάνουν από Έλληνες για Έλληνες», δεν μπορούν να κρύψουν τον πραγματικό τους εαυτό: Αυτόν των τραμπούκων της νέας κατοχής, που αναπαράγει όλες εκείνες της σάπιες αξίες του παλιού κόσμου που καταρρέει: Της μισαλλοδοξίας, της μικροψυχίας, της πνευματικής νωθρότητας και της υποταγής. Η εποχή μας βρωμάει από ολοκληρωτισμό, θυμίζοντας την εποχή του μεσοπολέμου (1919-38), τότε που ο καπιταλισμός έβγαλε στο προσκήνιο τον ναζισμό για να σταθεροποιήσει την οικονομία του με το γνωστό αποτέλεσμα: την καταστροφή της Ευρώπης. Ελπίζουμε ότι οι κοινωνίες δεν θα πέσουν για δεύτερη φορά στην ίδια παγίδα, θα κοιτάξουν ψηλά και θα ορθώσουν το ανάστημα τους για μία κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Κάτι που δεν εξαρτάται μόνο από εμάς, αλλά απαιτεί και την ενεργό συμμετοχή ακόμη μεγαλύτερων κοινωνικών κομματιών, στον κοινό αγώνα για την απελευθέρωση.

 

Πολίτες ενάντια στη Φτώχεια και το Φασισμό

 

https://anarxikoikavalas.squat.gr/?p=1133

 

Ο Ελληνικός Ισπανικός Εμφύλιος το Φθινόπωρο του 2011

classwar.espiv.net

Σημειώσεις σχετικά με την μάχη των εξεγερσιακών διαδηλωτών με το ΠΑΜΕ

Μετά από δύο μέρες και αφού πλέον έχουν τοποθετηθεί αρκετά κομμάτια του κινήματος σχετικά με το ζήτημα , μπορούμε να αρχίσουμε να βγάζουμε τα πρώτα συμπεράσματα και να σημειώσουμε τα κυριότερα  θέματα  που έχουν ανοίξει σχετικά με το σημαντικότατο αυτό ιστορικό γεγονός. Το ζήτημα της σύγκρουσης ΚΝΑΤ – διαδηλωτών αποτελεί ιστορικό γεγονός, ακριβώς γιατί είναι η πρώτη φορά που ένα μαζικό κόμμα αποφασίζει να υπερασπιστεί το καθεστώς  και να ρισκάρει να έχει ακόμα και νεκρούς  και αναγκαστικά δημιουργεί συνθήκες  ξεκάθαρης κοινωνικής πόλωσης  στις οποίες όλοι πλέον καλούνται να πάρουν θέση. Το ερώτημα για το ποιός πλέον είναι με την επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση, ποιός  είναι εναντίον της  και ποιος είναι στους δρόμους  για κομματικές σκοπιμότητες αποκτά δραματικές διαστάσεις.  Αυτό που ζούμε είναι  αυτό που κάποια στιγμή θα γίνονταν , είναι η κάθοδος των  αριστερών εφεδρειών του καθεστώτος στην προσπάθεια του κρατηθεί στη ζωή και μπορεί να ονομαστεί σαν  ο αποκρυσταλλομένος  ταξικός πόλεμος  στα καλυτερά του .

Κατ’ αρχήν κάποια βασικά πράγματα.

  • Το ΚΚΕ ήταν σε συνεργασία με το κράτος και τους μπάτσους.
  • Το ΚΚΕ δεν διαδήλωνε αλλά  περιφρουρούσε την βουλή.
  • Το ΚΚΕ ήταν πανέτοιμο για μάχη και την επιζητούσε.

1.Το καθεστώς και η στρατηγική του . Εάν πάρουμε σαν βάση αυτά τα τρία πράγματα μπορούμε μετά να αναλύσουμε την κατάσταση. ¨Οπως σε κάθε πανεργατική την οποία το ίδιο το κράτος  έχει κηρύξει, μέσω της ΓΣΕΕ, έτσι και σε αυτή  ο μηχανισμός καταστολής και αποκατάστασης της Τάξης  ήταν  πανέτοιμος. Οι πανεργατικές είναι τρόπος εκτόνωσης της κοινωνικής οργής και τα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής είναι προσαρμοσμένα  για να απορροφούν  την έκρηξη  ,έτσι ώστε αμέσως  μετά  αυτή να επανατίθεται σε λειτουργεία.  Για κάποιους λόγους σε αυτή την  απεργία ο μηχανισμός καταστολής δεν ήταν οι μπάτσοι αλλά το ΠΑΜΕ.  Οι λόγοι μπορεί να είναι είτε να ξαναπάρει βίαια  το ΚΚΕ τα ηνία του κινήματος (σχεικά απίθανο )  , είτε να πριμοδοτηθεί ο εμφύλιος εντός των διαδηλωτών ( που κρίνοντας εκ του αποτελέσματος μοιάζει το πιθανότερο ) ,  είτε η απομόνωση των βίαιων εξεγερτικών πρακτικών ( που συνδυάζεται με το προηγούμενο ),  είτε το λιγότερο πιθανό,  ότι το καθεστώς  δεν νοιώθει συνολικά καθόλου σίγουρο για τον ευατό του και αποφάσισε να κατεβάσει τις αριστερές του εφεδρείες. Όλες οι εκτιμήσεις  όμως συγκλίνουν σε κάτι. Το ΚΚΕ  την απόφαση δεν την πήρε μόνο του , την πήρε απο κοινού με το καθεστώς και εναντίον των απεργών και των  διαδηλωτών.

 

2.Η σταλινικοί. Το ΠΑΜΕ δεν ήταν εχθρικό  και ξεκάθαρα επιθετικό απέναντι μόνο στους αναρχικούς, αλλά απέναντι σε όλους τους απεργούς και τους διαδηλωτές , δηλαδή απέναντι σε όλους όσους έχουν στοχοποιήσει την βουλή και είτε την βρίζουν , είτε την μουτζώνουν , είτε συγκρούονται με τους μπάτσους μπροστά από αυτήν.  Αν οι αντεγκλύσεις των ΚΝΑΤ με την ΠΟΕ – ΟΤΑ κατέληγαν σε μάχη θα είχαμε μια εντελώς αλλή κατάσταση τώρα.

 

3.Οι εξεγερσιακοί. Η μερίδα του κόσμου που επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ δεν ήταν καθόλου μα καθόλου μικρή. Όλος ο δρόμος μπροστά από την Μεγάλη Βρετανία, μέχρι και πολύ μετά την Σταδίου  ήταν γεμάτος από κόσμο που είτε συγκρούονταν με το ΠΑΜΕ είτε υποστήριζε αυτή την σύγκρουση. Από μόνο του αυτό το πλήθος , υπό άλλες συνθήκες για την αριστερά θα αποτελούσε μεγαλειώδη μαχητική διαδήλωση.  Μπορεί οι αναρχικοί να είναι μεγάλο κομμάτι  του , αλλά σίγουρα το πλήθος  αυτό  ήταν και τώρα  ετερόκλητο, όπως  είναι  σε κάθε σύγκρουση που γίνεται  τον τελευταίο χρόνο. Είναι το πλήθος που δρα και θα συνεχίσει να δρα εξεγερσιακά, που αυτή τη στιγμή αποτελεί  τον κυριότερο εσωτερικό εχθρό για το καθεστώς και που αν οργανωθεί σε πρακτικό επίπεδο έστω και ελάχιστα μπορεί κάνει τα πάντα.

4.Ο νεκρός. Δεν θα σταθούμε στο εάν αυτός ο άνθρωπος πέθανε από χημικά ή από καρδιά. Θα σταθούμε στον χορό που έστησαν  οι λύκοι γύρω  από το πτώμα του. Το ότι το ΚΚΕ  και το καθεστώς είχε προβλέψει το ενδεχόμενο να πεθάνει κάποιος από το μπλοκ του ή κάποιος γενικά που δεν άνηκε στο εξεγερσιακό κομμάτι,  φάνηκε από την αστραπιαία αντίδραση  των καναλιών και των αστικών κομμάτων. Πριν βγουν τα ιατρικά ανακοινωθέντα ο νεκρός είχε πεθάνει από πέτρα κουκουλοφόρου και ζούσαμε μια νέα Μαρφίν. Μετά η σούπα χάλασε αφού οι γιατροί είπαν ότι μάλλον από χημικά πέθανε και επικράτησε αρχικά αμηχανία και μετά  γελοιότητες για τα αδιέξοδα της βίας, που προκαλούν νεκρούς , τους οποίους σκοτώνουν οι μπάτσοι στην προκειμένη περίπτωση αλλά αυτό δεν το λέμε.  Τελικά το ΚΚΕ βρήκε καινούργιο σενάριο. Ότι πέθανε από χημικά που πετούσαν προβοκάτορες. Αριστούργημα. Το ΝΑΡ συμφώνησε με επίσημη ανακοίνωση του.

 

5.Οι αντικαπιταλιστική αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ . Είτε για λόγους πολιτικού κόστους, είτε για να επιτεθεί στις βίαιες τακτικές, είτε για λόγους  γλειψίματος του ΚΚΕ μπροστά στο ενδεχόμενο πολιτικής συνεργασίας,  η υπόλοιπη αριστερά εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων  τάχτηκε με την πλευρά του ΠΑΜΕ και υιοθέτησε τα επειχειρήματα του. Αν και σε κάποιες περιπτώσεις του έκανε και κάποια κριτική, στο σύνολο της εντάχτηκε και αποτελεί μέρος της καθεστωτικής επίθεσης απέναντι στο συγκρουσιακό κομμάτι των πορειών  . Είναι αυτοί οι καραγκιόζηδες που χρόνια μιλάνε για επανάσταση , ανατροπή και ρήξη  και τώρα σκύβουν το κεφάλι  και βγάζουν δηλώσεις νομιμοφροσύνης. Ταυτόχρονα δείχνουν με δυο χέρια το αναρχικό κίνημα, σαν υπεύθυνο για τα πάντα. Το αίσχος τους , να βαφτίζουν παρακρατικούς ένα πολύμορφο κομμάτι κόσμου που είναι πολλαπλάσιο όλων των μικροκομματικών μπλοκ, ένα κομμάτι κόσμου πάνω στο οποίο πατούσαν τόσα χρόνια για να βγάζουν  επαναστικές αφίσες, βαρύγδουπες ανακοινώσεις και να λένε  αγωνιστικές παπαριές θα το πληρώσουν. Χωρίς το κόσμο που μάχεται και που συγκρούεται για να τους δίνει πολιτική υπόσταση με το να λένε ότι ήταν και αυτοί εκεί, δεν μένει τίποτα από αυτούς που να αξίζει τον κόπο. Μπορούνε πλέον άνετα να επανενταχθούν στο ΚΚΕ.  Όταν οι σταλινικοί θα τους σφάζουν και θα τους βγάζουν τα μάτια θα μπορούν πλέον να κάνουν την αυτοκριτική τους.

 

6.Οι εκλογές. Ενώ είναι σίγουρο ότι οι εκλογές πλέον δεν αργούν  η αριστερά στο συνολό της προσπαθεί να δείξει σοβαροφάνεια και υπευθυνότητα. Το ΚΚΕ ψαρεύοντας στην τεράστια δεξαμενή με τους εκπεσόντες μικροαστούς προσπαθεί να αναδειχθεί σαν το κόμμα προστάτης της Τάξης και της κοινωνικής ηρεμίας. Στοχεύει να πάρει αυτούς τους ψήφους από το ΛΑΟΣ που ανεβαίνει ακριβώς για αυτόν του τον ρόλο.   Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ η καταδίκη των εξεγερσιακών πρακτικών είναι απαραίτητη όσο ελπίζουν  και στις ψήφους των μικροαστών που επιζητούν ησυχία τάξη και ασφάλεια.

 

7.Η σύγκρουση στην βουλή.  Δεν έχει κάποιο νόημα ένας  διάλογος για το εάν ο λαός ήθελε να συγκρουστεί στην βουλή ή όχι , έτσι κι αλλιώς οι απόψεις για αυτό το ζήτημα  μόνο υποκειμενικές μπορούν να είναι. Το ζήτημα είναι ότι το ΠΑΜΕ απαφάσισε να απαγορεύσει αυτή την επιλογή. Από εκεί και πέρα ο  τσαμπουκάς  του έπρεπε να σπάσει και όντως έσπασε. Το μοναδικό που χρειάζονταν ήταν μια αφορμή. Αυτή δώθηκε με την επίθεση στο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.  Το εάν ήταν στρατηγικά λάθος περνάει σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας τεράστιας ψυχολογικής ήττας , που θα είχε επιφέρει η επικράτηση του ΠΑΜΕ σαν εγγυήτριας δύναμης της Τάξης, πάνω σε πολύ μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια από τους αναρχικούς.

 

8.Ο δημόσιος χώρος. Το ποιός κάνει κουμάντο στο δημόσιο χώρο, ειδικά σε αυτόν ακριβώς μπροστά από τη βουλή σίγουρα αποτελεί ένα πεδίο μάχης. Αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην αριστερή και την πατριωτική πλατεία την εποχή των αγανακτισμένων, αποτέλεσε σημείο όπου το κράτος έχει επιβάλλει απαγόρευση συγκεντρώσεων, αποτελεί τόπο όπου καταλήγουν όλες οι εργατικές και μη κινητοποιήσεις  και σε κάποιες περιπτώσεις χώρο ριζοσπαστικοποίησης και ζύμωσης κοινωνικών ομάδων με εντελώς διαφορετικές αφετηρίες. Αποτελεί το χώρο όπου κορυφώνονται όλες οι συγκρούσεις ανάμεσα στο καθεστώς  και την κοινωνία από ύπαρξης του ελληνικού κράτους.  Το ΚΚΕ  εν μέσω τεράστιου κοινωνικού αναβρασμού  αποφάσισε ότι όλα αυτά είμαι ψιλοπράγματα και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι μια καλή περιφρούρηση.

 

9.Οι αναρχικοί. Ο χώρος και σε αυτή την πορεία δεν κατέβηκε συγκροτημένα, και δεν είχε κανένα απολύτως σχέδιο. Αν είχε σχεδιασμό, θα έπρεπε να είχε κάνει  άλλα πράγματα από την πρώτη μέρα της απεργίας ή και πιο πριν από αυτή.  Κατέβηκε σαν κομμάτι του κόσμου που συγκρούεται και έπραξε ανάλογα. Το ζήτημα εάν οι μολότοφ ήταν φονικές ή όχι  δεν μπορεί να απαντηθεί σαν προσωπική επιλογή. Οι Παμίτες , έδρασαν δολοφονικά, είχαν ρόπαλα, κράνη και μάρμαρα και την βοήθεια των Ματατζήδων που πέταγαν δακρυγόνα από πάνω τους (ελάχιστα πάντως) και η  άλλη πλευρά είχε εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει τους Ματατζήδες, δηλαδή πέτρες ,μάσκες και ελάχιστες μολότοφ. Το ότι αντί  για τα ΜΑΤ ήρθαν τα ΚΝΑΤ είναι θέμα του ΚΚΕ και των επιλογών του. Εάν θέλουν να παίξουν ξανά αυτό  τον ρόλο πρέπει να εξοπλιστούν κατάλληλα.  Όταν οι μέρες αγριεύουν τόσο πολύ, το ότι ο αναρχικός χώρος δεν μπορεί να σηκώσει πολιτικά καταστάσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί είναι σοβαρότατο εσωτερικό ζήτημα. Πάντως είναι σίγουρα περίεργο να φοβάσαι περισσότερο μηπώς  σκοτωθεί κάποιος από τους αντιπάλους σου, από το ενδεχόμενο να σκοτωθεί κάποιος δικός  σου.

 

10.Το ρήγμα στο κίνημα. Εδώ δεν ενοούμε το ρήγμα ανάμεσα στο  ΚΚΕ  και στους εξεγερσιακούς αλλά ανάμεσα σε κομμάτια του κινήματος που φαινομενικά μέχρι τώρα είχαν παρεμφερή προσανατολισμό. Εδώ υπάρχουν τεράστιες ευθύνες από το παρελθόν. Με δεδομένο ότι εδώ και  δεκαετίες το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρα με την πλευρά του καθεστώτος, είναι τεράστια ευθύνη αυτών που έτρεφαν αυταπάτες και κάθε φορά έπεφταν από τα σύννεφα. Κάθε φορά που το ΚΚΕ υπερασπίζονταν την Τάξη και την Νομιμότητα σε εργασιακούς  χώρους, σχολεία και πανεπιστήμια , πάντα υπήρχαν φωνές για την ηγεσία που είναι αντιδραστική αλλά η βάση είναι εργάτες και άλλα τέτοια . Οι σταλινικοί μπράβοι ποτέ δεν αντιμετωπίστηκαν σε τέτοιοι αλλά σαν παραστρατημένοι αριστεροί, που μπορεί δυνητικά να είναι μαζί μας.  Τώρα απλά έπεσαν οι μάσκες. Τώρα πρέπει να επιλέξει ο καθένας με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει.

 

ΒΑΓΙΑΝ

 

ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Ο Ελληνικός Ισπανικός Εμφύλιος το Φθινόπωρο του 2011

 


Το ΚΚΕ πιστό στη σταλινική φιλοσοφία που το διακατέχει, αλλά και ως συνεπής μηχανισμός καταστολής της εξεγερσιακής οργής, έδρασε για άλλη μια φορά ως συνεργάτης του αστισμού. Δεν ξέρουμε ποια είναι τα ανταλλάγματα –που θα φανούν αργά ή γρήγορα, γιατί καλά δασκαλεμένοι και εθισμένοι για δεκαετίες στις κρατιστικές ραδιουργίες-υπαρκτός σοσιαλισμός γαρ, δεν δίνουν χωρίς να πάρουν, αλλά είτε έτσι, είτε αλλιώς τα πράγματα δεν αλλάζουν.

 

Στη μεγάλη κινητοποίηση της Πέμπτης το ΚΚΕ αντικατέστησε τους αστικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς. Ήθελαν, λέει, «να περιφρουρήσουν το ταξικό κίνημα από τους προβοκάτορες». Αυτό, όμως, πείθει μόνο τους πιο εύπιστους από τα μέλη τους, που, δυστυχώς, δεν είναι και λίγα. Στην πραγματικότητα ήθελαν να περιφρουρήσουν τη βουλή από όσους διαδηλωτές ήθελαν να εκφράσουν τη δίκαιη οργή τους απέναντι στους βουλευτές, που στην κυριολεξία ξεσκίζουν τα δικαιώματα και τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Το έχουν πράξει στο παρελθόν πολλάκις. Στέκονται εμπόδιο στην ανάπτυξη συγκρουσιακών πρακτικών, για να κερδίζουν τα εύσημα του αστισμού, αλλά και την ψήφο όσων διαφωνούν με την εξεγερσιακή βία και ταυτόχρονα εναντιώνονται στις κυβερνητικές πολιτικές, που από πολιτική αφέλεια πείθονται για την αγωνιστικότητα του κόμματος. Που παραμένει πάντα μέσα στα περιθώρια του αστισμού και ξεβράζει καθοδήγηση, ιεραρχία, προβατοποίηση, εξουσιαστικολαγνεία, ομοφοβία, ψέματα, ωμή βία και όλα όσα χαρακτηρίζουν έναν εξουσιαστικό μηχανισμό, με κόκκινη προβιά. Εκεί ποντάρουν, σε αυτές τις ψήφους,για αυτό αναλαμβάνουν το γνώριμο ρόλο τους εδώ και δεκαετίες. Τάζουν τη λα΄ι΄κή εξουσία, για να επιβάλλουν κόκκινη δικτατορία, Δικτατορία επί του Προλεταριάτου, όπως οι όμοιοι τους σε πλείστες περιπτώσεις κατά τον 20ο αιώνα, όταν και ξεσκεπάστηκε οριστικά ο ολοκληρωτικός χαρακτήρας της ιδεολογίας τους, αλλά και η εξουσιαστική μανία των ηγητόρων τους.

Αυτή την φορά, όμως, το παραέκαναν. Μπήκαν ανάμεσα στο λαό, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν και τη βουλή, ως ασπίδα προστασίας της βουλής, ενάντια σε όσους ήθελαν να εκφράσουν την αγανάκτηση τους για τα εξουσιαστικά εγκλήματα της περιόδου αυτής, που είναι από τις κρισιμότερες.

Η μεγαλύτερη προδοσία του ΚΚΕ μετά το 1989 ήταν η στάση του αυτή, άλλη μια στις τόσες που έχουν πραγματοποιήσει κατά καιρούς οι σταλινικοί του Περισσού. Και αν μέχρι το 1991 έδιναν λόγο στο ΚΚΣΕ, σήμερα σε ποιους και με τι ανταλλάγματα; Βάρκιζα, Βελουχιώτης, Πλουμπίδης, ουσιαστική αδράνεια στη χούντα, ΚΝΑΤ στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, συνεργασία με τη δεξιά στο βρώμικο 1989, συλλήψεις συντρόφων το 1998 και παράδοση τους στα ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου, άφιξη Κλίντον, Δεκέμβρης 2008, μερικές από τις πιο κραυγαλέες και φανερές συνεργασίες του ΚΚΕ με τον αστισμό. Για να μην αναφερθούμε στα γνωστά στην ιστορία εγκλήματα του σταλινισμού, στην Κροστάνδη, στον ισπανικό εμφύλιο, τα γκούλαγκ, τα σοσιαλιστικά ψυχιατρεία, την ντόπια ΟΠΛΑ που έτρωγε αβέρτα τροτσκιστές, τους εκβιασμούς και τις συκοφαντήσεις αγωνιστών κλπ

Τελικά, τι είναι το ΚΚΕ; Ποιους εξυπηρετεί; Με ποιους συνεργάζεται; Τι θέλει, ποια η στρατηγική του, ποια η τακτική του και ποιος ο εν γένει ρόλος του στα πλαίσια του αστικού συστήματος κυριαρχίας;

Καλούμε κάθε απλό ψηψοφόρο και μέλος του κόμματος να εγκαταλείψει τους συνεργάτες της αστικής εξουσίας, την ηγεσία του ΚΚΕ, και να αγωνιστεί με τους ανεξάρτητους αντικαπιταλιστές αγωνιστές κάθε απόχρωσης για την ελευθερία, για την κατάργηση του κράτους και της καπιταλιστικής δικτατορίας. Μη γίνεστε άθελα σας τα άβουλα πιόνια των αντεπαναστατικών και περίεργων σκοπεύσεων των ηγετών του Περισσού. Ήρθε η ώρα να μπει οριστικά και αμετάκλητα το ΚΚΕ στο χρονοντούλαπτο της πλούσιας αγωνιστικής παράδοσης των ανθρώπων, και να αναδειχθεί ως αυτό που πραγματικά είναι.

Συνεργάτης του αστισμού, που στην πιο δύσκολη στιγμή του, μπροστά στον κίνδυνο της εισβολής στη Βουλή, λειτούργησε ως Δύναμη Καταστολής. Μια δύναμη ανελευθερίας και κατάπνιξης των απελευθερωτικών ζυμώσεων και πρακτικών των γνήσιων αγωνιστών, που δίνει συνεχώς διαπιστευτήρια δουλοφροσύνης στον καπιταλισμό και τα τσιράκια του, κτυπώντας την κοινωνική οργή.

Απευθύνουμε στους πολιτικούς προδότες του ΚΚΕ το ερώτημα, που είναι το μόνο ουσιαστικό και εφαπτόμενο με την αλήθεια των γεγονότων: ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΤΕ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΝΑΤ ΩΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ;

Κλείνουμε, ευχόμενοι τα καλύτερα. Άντε και σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας το υπουργείο καταστολής σε «κομμουνιστή». Ισως, είναι και πιο αποτελεσματικοί από την ίδια την αστική αστυνομία. Δεν είναι λίγοι που το λένε πια, ακόμα και στα δελτία ειδήσεων των αστικών ΜΜΕ. Ο κόσμος το έχει τούμπανο και αυτοί… φανερό…καμάρι…

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ-πολύ καλοί γνώστες του κόκκινου φασισμού του ΚΚΕ και όλων των εγκλημάτων αυτού του ιδεολογικού ολοκληρωτισμού στην ανθρώπινη ιστορία

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Την Παρασκευή 29 Ιουλίου ένας συρφετός ασφαλιτών, ματατζήδων και μηχανοκίνητων μπάτσων εισέβαλαν με οργανωμένη επιχείρηση παρουσία εισαγγελέα στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Τα ανδρείκελα του κράτους, που επικαλέστηκαν για την εισβολή εισαγγελική παραγγελία μετά από μήνυση του ιδιοκτήτη το 2009, διέλυσαν το εργαστήρι πληροφορικής της κατάληψης υφαρπάζοντας 15 υπολογιστές και ό,τι άλλο υλικό είχε να κάνει με τεχνολογική υποδομή. Την ίδια στιγμή, περιμάζεψαν τις μαύρες και κόκκινες σημαίες που βρήκαν στο κτήριο, ενώ έγραψαν εμετικά φασιστικά και σεξιστικά συνθήματα.

Η αστυνομική επιχείρηση διήρκησε περισσότερο από 3 ώρες και στη διάρκειά της συνελήφθη ένας από τους συντρόφους μας, ο οποίος απαίτησε να είναι παρών κατά την έρευνα. Στον σύντροφό μας αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης της οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής για τις σημαίες και –το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών.   

Από την πρώτη στιγμή της εισβολής, σύντροφοι/ισσες της κατάληψης και αλληλέγγυοι/ες έσπευσαν μπροστά από το κτήριο. Η απάντηση των ένστολων δεκανικιών ήταν να απωθήσουν με τη βία τους συγκεντρωμένους, οι οποίοι κατόπιν ανασυγκροτήθηκαν στο Μουσείο και με την αρωγή και άλλων αλληλέγγυων απέκλεισαν τον δρόμο της Πατησίων στο ύψος της Τοσίτσα. Μετά από λίγο έκαναν την εμφάνισή τους από 4 διαφορετικά σημεία διμοιρίες των ΜΑΤ, δημιουργώντας κλοιό έξω από το Πολυτεχνείο, όπου είχαμε εισέλθει.  Ωστόσο, η επιχείρηση της αστυνομίας δεν κατάφερε να μας κρατήσει για πολύ μακριά,  καθώς ανακαταλάβαμε την ίδια μέρα το κτήριο της Σκαραμαγκά, καλώντας μάλιστα σε συνέλευση το απόγευμα για την οργάνωση της αντίδρασης στο κατασταλτικό σχέδιο.

Η εισβολή στην κατάληψη εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης, κεντρικής πολιτικής επιλογής της εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι  χώροι/στέκια βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής,  με τα παραδείγματα του Μαραγκοπούλειου στην Πάτρα, του Πίκπα και των αυτοδιαχειριζόμενων εστιών στο Ηράκλειο, του Ορφανοτροφείου και του Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη να είναι τα πιο πρόσφατα.

Σε μια περίοδο κοινωνικών και ταξικών αναταράξεων λόγω της συστημικής-οικονομικής κρίσης και της αποδυνάμωσης των παραδοσιακών εργαλείων εκμαίευσης της συναίνεσης, οι απελευθερωμένοι κοινωνικοί χώροι αγώνα και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αποτελούν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για την κυριαρχία. Η έμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας και των καπιταλιστικών σχέσεων, η οργάνωση της καθημερινότητας και των ζωών μας με βάση την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και τη συντροφικότητα, απειλούν να οξύνουν και να διαρρήξουν  περαιτέρω το κοινωνικό ρήγμα από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.   

Τη στιγμή λοιπόν που η μόνη υπόσχεση των κυρίαρχων είναι περισσότερη φτώχεια, υλική και πνευματική, η βάρβαρη καταστολή ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι και η διάχυση του φόβου, συνιστούν βασικό πυλώνα για τη διάσωση του συστήματος.

Αυτή ακριβώς η κρατική επιλογή διαθλάται και μέσα από την εισβολή στην κατάληψη της Σκαραμαγκά, στέλνοντας το μήνυμα τόσο στον αναρχικό/αντεξουσιαστικό χώρο όσο και σε κάθε υποκείμενο αγώνα, είτε βρίσκεται σε κατειλημμένα κτήρια, κοινωνικά και φοιτητικά στέκια, πλατείες και γειτονιές ή εργασιακούς χώρους, πως το κατασταλτικό χέρι του κράτους μπορεί να αγγίζει, όποτε αποφασίζει, ό,τι θέλει σε ένα διαρκώς διογκούμενο πλαίσιο έκτακτης ανάγκης.  Μόνο συμπτωματικό, εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως την ίδια μέρα, τα ξημερώματα, ακολούθησε η βίαιη εκκένωση της πλατείας Συντάγματος, με ισοπεδωτική εκκαθάριση των υποδομών της, από τις σκηνές ως το ιατρείο, και 8 συλλήψεις για..υποβάθμιση του περιβάλλοντος! 

Στην περίπτωση της Σκαραμαγκά, το κράτος δοκίμασε μια καινοφανή τεχνολογία ποινικοποίησης και εγκληματοποίησης με την κατηγορία για την  κλεπταποδοχή. Σε μια αντιστροφή ακόμη και για το αστικοδικαιϊκό σύστημα, η κατασταλτική μηχανή-κατήγορος μεταθέτει το βάρος της απόδειξης στον «κατηγορούμενο», ο οποίος ανάλογα με τις ορέξεις της ΕΛ.ΑΣ μπορεί να κληθεί να αποδείξει πού βρήκε ένα κρεβάτι, ένα στρώμα, μια καρέκλα, έναν υπολογιστή και αν όλα αυτά αποτελούν προϊόντα κλοπής.  Προφανής στόχος, πέρα από τη μεθοδευμένη ποινική επιβάρυνση, είναι η απαξίωση των ανοιχτών αυτόνομων δομών και μέσων παραγωγής/αναπαραγωγής και επιβίωσης, είτε πρόκειται για ένα εργαστήρι πληροφορικής ή έναν διαδικτυακό κόμβο αντιπληροφόρησης,  είτε πρόκειται για ένα ξυλουργείο, που μπορεί να προσφέρει «απτές» λύσεις ιδιαίτερα εντός ενός ασθμαίνοντος καπιταλισμού. Την τεχνολογία της «κλεπταποδοχής» πάντως είχε εφαρμόσει η αστυνομία πρόσφατα και στην υπόθεση της σύλληψης των 4 από τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας της Υπατίας, μεθόδευση που όπως φάνηκε επεκτάθηκε και μάλλον θα επεκταθεί και σε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον. 

Αναγνωρίζουμε ότι το κτήριο της Σκαραμαγκά βρίσκεται χωροταξικά στο στόχαστρο και του κεφαλαίου, το οποίο την ίδια στιγμή που καταστρέφει μη παραγωγικούς πόρους, ανθρώπινους και υλικούς, και υποτιμά την εργατική μας δύναμη, αναζητά νέες διεξόδους. Το οικοδομικό τετράγωνο στο οποίο βρίσκεται η Σκαραμαγκά υπόκειται σε «ανάπλαση» με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια, με ένα φαραωνικό εμπορικό κέντρο να έχει φυτευθεί στην 3η Σεπτεμβρίου και μία ακόμη αλυσίδα καταστημάτων ρούχων να σχεδιάζεται ακριβώς δίπλα στην κατάληψη. Στο πλαίσιο, εξάλλου, των εξαγγελιών για «ανάπλαση» των πλατειών του «υποβαθμισμένου κέντρου», έχουν ήδη δρομολογηθεί ευνοϊκοί εμπορικοί και καταναλωτικοί όροι, ενώ στο ίδιο τετράγωνο, στον δρόμο της Ηπείρου, προβλέπεται η κατασκευή σχολικού συγκροτήματος,  με τους μαθητές και τις οικογένειές τους να συνιστούν δυνητικά νέα πελατεία.

Το κτήριο στο οποίο αποφασίσαμε να εδαφικοποιήσουμε τις επιθυμίες μας και το όραμα για μια διαφορετική κοινωνία, ανήκει στον Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ), το οποίο το είχε αφήσει χρόνια στην εγκατάλειψη. Η αφαίμαξη κοινωνικών στρωμάτων, που βρίσκεται σε εξέλιξη, περνά μέσα και από το πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων υπό τις οδηγίες του Μνημονίου και της τρόϊκας. Η περιούσια των δημόσιων οργανισμών έχει βγει στο σφυρί και τα τσιράκια του υπουργείου «ανάπτυξης, ανταγωνιστικότητας και ναυτιλίας» έχουν βγει ήδη προς άγρα επενδυτών για την αξιοποίηση των «φιλέτων». Για να μην υπάρξουν λοιπόν συγχύσεις, προειδοποιούμε ότι έχουν γνώσιν οι φύλακες για όλες τις πηγές προέλευσης των πιέσεων.        

Η απάντησή μας μετά την αστυνομική εισβολή δεν είναι άλλη από τη συνέχιση του αγώνα. Η εμβάθυνση του κοινωνικού ριζώματος και η όσμωση με ολοένα μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια μέσα από τις λειτουργίες και δράσεις της κατάληψης. Μέσα από την κεντρική μας συνέλευση, τα μαθήματα πληροφορικής, χορού, τη συλλογική κουζίνα, το ξυλουργείο, το εργαστήριο ρούχων, την πίστα αναρρίχησης, τις προβολές, τις εκδηλώσεις για την κρίση, τις φυλακές, την κρατική καταστολή, το μεταναστευτικό, τον αντιφασισμό, το φύλο, τον αντισπισισμό, την αντιπληροφόρηση, τη διεθνή αλληλεγγύη. Μέσα από τη συντροφική σύνδεσή μας με το δίκτυο αντιστάσεων που συνομολογούν καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιάς, στέκια, πολιτικές συλλογικότητες, εργατικές ομάδες και ταξικά σωματεία βάσης. Μα πάνω απ’ όλα, μέσα από την ενεργή συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες, τις διαδηλώσεις, τα απεργιακά μπλόκα, τα οδοφράγματα, τις δράσεις των θυλάκων αντίστασης στο κέντρο και τις γειτονιές, που διεκδικούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Μέχρι να τυλίξουμε τον καπιταλισμό στο σάβανο της ιστορίας.

 

Κάθε φορά που μας χτυπάτε, δυναμώνουμε! 

Η απάντησή μας θα δοθεί στους δρόμους και τους αγώνες.

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Οι διώξεις των καταλήψεων, κομμάτι της καταστολής των κοινωνικών αγώνων

Στις 13 Ιουλίου, κάτοικοι της Αυτοδιαχειριζόμενης Εστίας (στις παλιές εστίες του Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου) κατευθυνόμενοι προς την κατάληψη βρίσκουν τις πύλες που «προστατεύουν» το ίδρυμα κλειστές, απαγορεύοντάς τους την προσέλευση στο κτίριο. Την επομένη, μετά από σύντομη συνομιλία με τον πρόεδρο του Τ.Ε.Ι. μαθαίνουν ότι υπάρχει σχέδιο για εκκένωση του κτιρίου μέσα στον Αύγουστο, μετά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου σχετικά με το πανεπιστη-μιακό άσυλο. Σε διαφορετικό τόπο και χρόνο αλλά για τους ίδιους λόγους, απειλείται και η κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, όπου η διοίκηση του ΤΕΙ Θεσ/κης επιδιώκει την εκμίσθωση του κτηρίου. Να θυμίσουμε επίσης ότι πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν εισβολές από αστυνομικούς για «έρευνα» στην κατάληψη Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη (στις 16 Ιουνίου) και στην κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά στην Αθήνα (στις 29 Ιουλίου). Στη 2η περίπτωση συνελήφθη ένας σύντροφος, ο οποίος απαίτησε να είναι παρών κατά την έρευνα. Στον σύντροφο αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής για κάποιες σημαίες και –το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών που βρέθηκαν στο κτήριο.

Πέρα από την κάλυψη στεγαστικών αναγκών, οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν μια ξεκάθαρη πολιτική πράξη, ένα σημείο αντίστασης στο κυρίαρχο πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Είναι κομμάτι μιας μορφής οργάνωσης της κοινωνίας που τάσσεται ενάντια σε λογικές κέρδους και ιδιοκτησίας, ενάντια στην εξατομίκευση και την εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της ζωής, μια διαρκής πρόταση προς όλους όσους επιλέγουν να αντιταχθούν στον κτηνώδη ανταγωνισμό που επιβάλλεται σαν αξία ζωής. Είναι η συλλογική απάντηση ανθρώπων που δεν δέχονται να σφαχτούν μεταξύ τους για το ποιος θα επιβιώσει αλλά επιλέγουν την συλλογικοποίηση και την αυτοοργάνωση σαν πρόταση και πράξη. Σαν τέτοιες λοιπόν, οι καταλήψεις δεν είναι απλά τα ντουβάρια και τα κτήρια, αλλά οι αξίες των ανθρώπων που μένουν και δραστηριοποιούνται σε αυτές, απέναντι στη βαρβαρότητα και τον κανιβαλισμό.

Από τη άλλη πλευρά, η κυρίαρχη εξουσία πολεμάει οποιονδήποτε αρνείται τους θεσμοθετημένους εκβιασμούς που αποτελεί η μετατροπή της στέγης σε ακριβό εμπόρευμα, το ενοίκιο, τα στεγαστικά δάνεια των τραπεζών, η ίδια η ιδιοκτησία σαν θεσμός. Οι εξουσιαστές γνωρίζουν πως όσο θα βαθαίνει η κρίση του καπιταλιστικού οικοδομήματος, τόσο τα εγχειρήματα κατάληψης στέγης και απελευθέρωσης χώρων μπορούν να μετατραπούν, από πρακτική κάποιων ατόμων, σε οργανωμένη ταξική απάντηση. Και αυτό ακριβώς προσπαθούν να προλάβουν. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι μεγάλες μάζες των νεόπτωχων και των νεολαίων χωρίς αύριο, όταν αναζητήσουν συλλογικές απαντήσεις στο ερώτημα της επιβίωσης θα πρέπει να βρουν ένα έρημο τοπίο. Το κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει το κατάλληλο κοινωνικό έδαφος για την υποδοχή των νεόπτωχων στα κατώτερα και κατώτατα κοινωνικά στρώματα και το έδαφος αυτό πρέπει να είναι αποστειρωμένο για να αποφευχθούν πολιτικές, ταξικές και συλλογικές μολύνσεις.

Κάθε απόπειρα καταστολής ελεύθερων χώρων αποτελεί μια ακόμα μορφή επίθεσης της κρατικής εξουσίας απέναντι σε όποιον αντιστέκεται και παράλληλα ένα μήνυμα εκφοβισμού προς όσους εμφανίζουν προβλήματα προσαρμογής στα ασφυκτικά σχέδιά της. Όμως η εποχή που οι επιταγές των εξουσιαστών επιβάλλονταν πρέπει να τελειώσει. Θεωρούμε την αυτοοργάνωση σε κτήρια και γειτονιές ως κομμάτι ενός πολύμορφου κινήματος αντίστασης, ως ένα ακόμα ανάχωμα στην καπιταλιστική λεηλασία, ως μια ακόμα προσπάθεια για την ανατροπή μιας κοινωνίας στείρας και καταναλωτικής. Από την κατάληψη Ευαγγελισμού, θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στις Αυτοδιαχειριζόμενες Εστίες, στην κατάληψη Πατησίων & Σκαραμαγκά, στην κατάληψη Δέλτα, στην κατάληψη Ορφανοτροφείου και σε κάθε εγχείρημα έμπρακτης απαξίωσης των επιταγών της πολιτικής εξουσίας.

Να μπούμε στα άδεια σπίτια και να προτάξουμε την αυτοοργάνωση.

Αλληλεγγύη σε όλες τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους.

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ