https://athens.indymedia.org/post/1624403/

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ ALFREDO COSPITO. 100 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ

ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3

ΤΡΙΤΗ 03/01, ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΕ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΠΡΩΙΝΗ ΚΑΙ KAVALA NEWS. ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ TERRA INCOGNITA

Νίκη στην απεργία πείνας και δίψας (από 19/12) του συντρόφου Θ. Χατζηαγγέλου

Ξημερώματα Δευτέρας 19/12 σωφρονιστικοί χαφιέδες γνωστοποιούν στον σύντροφο Θ. Χατζηαγγέλου τη μεταγωγή του από το κελί του στην Δ’ πτέρυγα του κολαστηρίου που ονομάζεται “σωφρονιστικό κατάστημα κράτησης” Κορυδαλλού. Μετά την άρνηση του συντρόφου μας να συνεργαστεί μαζί τους, ανέλαβαν οι γνωστοί κουκουλοφόροι των φυλακών και δένοντας τον ξεκίνησε η μεταγωγή του για τις φυλακές της Νιγρίτας, έπειτα από τη δήλωσή του πως από εκείνη την στιγμή ξεκινά απεργία πείνας και δίψας μέχρι να του γνωστοποιηθεί ο λόγος της μεταγωγής του και να επιστρέψει άμεσα στον Κορυδαλλό. Ο σύντροφος μας για ώρες δεν είχε τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με κανέναν, ούτε καν με τον δικηγόρο του. Το βράδυ της ίδιας ημέρας παραμένει στην Υποδιεύθυνση Μεταγωγών στην Θεσσαλονίκη και πλέον βρίσκεται στα κολαστήρια της Νιγρίτας Σερρών. Στις 25/12 ο σύντροφος Θάνος εισήχθη στο νοσοκομείο Σερρών όπου και κρατείται υπό την ασφυκτική παρουσία μπάτσων μέσα σε ένα δωμάτιο-κελί, καταπατώντας κάθε ανθρώπινο δικαίωμα.

Με τον ίδιο τρόπο στις 22/12 μετήχθη και ο αναρχικός Κώστας Δημαλέξης, από την Ε’ Πτέρυγα Κορυδαλλού στις Φυλακές Τρικάλων.

Η ιστορία γνωστή και ο σκηνοθέτης διάσημο σκουπίδι. Προφανώς σε μια περίοδο που δύο μήνες τώρα πραγματοποιείται ένας αγώνας ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα, η μεταγωγή του Θ. Χατζηαγγέλου είναι ξεκάθαρα μία εκδικητική απάντηση όλων αυτών που στο πρόσωπο του βλέπουν την αμετανόητη λύσσα για ελευθερία, καθώς ήταν από τους κρατούμενους που συμμετείχε ενεργά στις κινητοποιήσεις για την ανατροπή αυτού του εκτρώματος-ψηφίσματος. Σε μία περίοδο που οι κινητοποίησεις στις φυλακές αποσιωπήθηκαν από τα ΜΜΕ, όπου κρατούμενοι υπομένουν ακόμα άτυπα καθεστώτα απομόνωσης με τα επισκεπτήρια να παραμένουν μειωμένα, ακόμα κι αν η πανδημία έχει περάσει για τον έξω κόσμο, που οι πολιτικοί κρατούμενοι δικάζονται και καταδικάζονται σε δεκάδες χρόνια φυλάκισης, ο δολοφόνος μπάτσος του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη και παιδοβιαστές αφήνονται ελεύθεροι.

Ο σύντροφός μας συνεχίζει να μιλά για την αδιαλλαξία της εχθροπραξίας ενάντια στον σάπιο κόσμο της εξουσίας και της υποταγής κι ενώ κατάφεραν να τον ρίξουν στα κελιά της δημοκρατίας τους, συνεχίζει να μιλάει για την πιο μεγάλη μας ιδέα, την Αναρχία. Σε αυτόν τον αγώνα μας βρίσκει δίπλα του, ενάντια σε κάθε καθεστώς εξαίρεσης, ενάντια σε κάθε ανάσα οποιουδήποτε καταπιεστή, ενάντια στη βία που ασκείται από την ύπαρξη του μουχλιασμένου συστήματός τους. Μέχρι την τελευταία ανάσα, είμαστε μαζί και αυτό δεν μπορεί να το νικήσει κανένας τους.

Ο σύντροφος Θ. Χατζηαγγέλου διανύει την 15η ημέρα απεργίας πείνας και δίψας και το κράτος πιέζει καθημερινά για υποχρεωτική σίτιση. Στις 31/12, έξω από το κελί νοσηλείας του νοσοκομείου Σερρών, στο οποίο βρίσκεται ο σύντροφος, βρέθηκαν εξωτερικοί γιατροί με σκοπό να προβούν σε αναγκαστική σίτιση.

Η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο.

Δύναμη και αλληλεγγύη σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους που έχουν προχωρήσει σε απεργία πείνας, απαιτώντας την επιστροφή του απεργού Θ.Χατζηαγγέλου στις Φυλακές Κορυδαλλού.

Αλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας από 20/10 Alfredo Cospito καθώς και στους 11 Τούρκους αγωνιστές/ιες που βρίσκονται σε απεργία πείνας από τις 7/10.

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του συντρόφου απεργού Θάνου Χατζηαγγέλου

Ακούστε το καλά ανθρωποφύλακες, κάτω τα χέρια απ’ τους αγωνιστές

Αλληλεγγύη στους αγώνες των κρατουμένων ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα

κατάληψη Terra Incognita

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ Θ.ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ & ΔΙΨΑΣ ΑΠΟ 19/12 σπρευ στην Εθνική τράπεζα, Καβάλα 28/12/2022

#Θανος_Χατζηαγγελου #antireport

Θ. Χατζηαγγέλου

Η αδιαλλαξία είναι ένα συμβόλαιο ζωής και θανάτου

Αυτές τις στιγμές υπάρχει μία και μόνο σκέψη – η βαρύτητα του λόγου. Για κάποιους οι λέξεις είναι ένα σύμπλεγμα γραμμάτων χωρίς ουσία. Σκόρπια λόγια που από την στιγμή που γεννιούνται σε βρώμικα στόματα είναι καταδικασμένα να ξεπουληθούν όσο πιο φθηνά γίνεται. Σαν τα άστρα που σβήνουν όταν πέφτουν, δίχως τη λάμψη. Μόνο σκοτάδι. Για άλλους πάλι τα λόγια είναι η αποτύπωση των έργων. Συνέπεια, υπευθυνότητα, προσήλωση, πίστη, λόγια σταράτα που αποτελούν δεσμεύσεις ζωής. Μιας ζωής που οφείλει να είναι ένα σύνολο στιγμών ανταρσίας και πολέμου. Μιας ζωής που αν δεν τη δίνεις για όσα πιστεύεις, είσαι ήδη νεκρός.

Η μεγαλύτερη αναμέτρηση είναι η μάχη ενός υποκειμένου με την ίδια του τη συνείδηση. Ένας αέναος σιωπηλός διάλογος, όπου η ανθρώπινη αδυναμία στέκεται μπροστά στα επαναστατικά καθήκοντα και τις υποχρεώσεις. Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος, πρέπει να μάθεις να περπατάς με ψηλά το κεφάλι χωρίς να κοιτάς πίσω. Να μετράς τα βήματά σου, σαν να καρφώνουν τα λόγια σου βαθιά στο έδαφος. Κάθε βήμα και μία δέσμευση. Να πάμε μπροστά, μόνο μπροστά. Να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω.

Η εκδικητική μεταγωγή μου στο κάτεργο της Νιγρίτας, δεν στόχευε αποκλειστικά και μόνο εμένα αλλά την κοινότητα αγώνα εντός των τειχών που προσπαθεί εδώ και δύο μήνες να σπάσει το φράγμα της σιωπής. Η φασιστική κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να θάψει τους κρατούμενους στο μπετό και όσοι κραυγάζουν ακόμα, έρχονται αντιμέτωποι με το θάνατο. Όμως ο θάνατος δεν είναι ίδιοι για όλους μας.

Άλλοι κρύβουν το θάνατο στα λόγια τους. Άλλοι πάλι στα έργα. Κάποιοι περιφέρονται σαν νεκροζώντανοι στις μητροπόλεις απαξιώνοντας την ελευθερία κάθε στιγμή. Κάποιοι μυρίζουν θάνατο, ένα θάνατο που αναβλύζει σαν τα δάκρυα από τα μάτια. Εγώ προσωπικά έμαθα να τιμώ τη ζωή κοιτώντας μέχρι και σήμερα το θάνατο κατάματα. Χωρίς μισόλογα, μα μόνο με μία δέσμευση: να βηματίζουμε μέχρι το τέλος κοιτώντας ουρανό, ποτέ το χώμα.

Έμαθα στη ζωή μου να επιλέγω συνειδητά την οξεία αντιπαράθεση. Να υπερασπίζομαι την αιχμή του δόρατος, στα προτάγματα του αναρχικού αγώνα. Να κοιτώ το χρόνο να περνάει, από ένα κατειλημμένο μπαλκόνι. Να βηματίζω στη μητρόπολη με το πιστόλι στην τσέπη. Να στρατεύω τις αρνήσεις μου. Να μην συμβιβάζομαι με τα ασυμβίβαστα. Η αιχμαλωσία μου δεν θα σταθεί εμπόδιο σε αυτό. Θα στέκομαι πάντα μπροστά για το συλλογικό συμφέρον, με την πρωτοπορία στη σκέψη και την καρδιά, γιατί αυτός ο κόσμος θα αλλάξει αν το πιστέψουμε όλοι μας. Γιατί αυτή η ζωή δεν εξαργυρώνεται στην υποταγή.

Από τον τσιμεντένιο τύμβο της Νιγρίτας ανασαίνω με τη ζωντάνια της αδιαλλαξίας. Γιατί η πολιτική ευθύνη της στράτευσης στην Αναρχική Δράση αποτυπώνεται στην πίστη και την στοχοπροσήλωση στην πρώτη γραμμή χωρίς δεύτερες σκέψεις και επιπόλαια μισόλογα. Αν διψάω; Ναι διψάω για ελευθερία, για τις στιγμές που θα έρθουν ορίζοντας τα μέτωπα των μαχών που έπονται. Αυτός ο αγώνας έχει ήδη κερδηθεί, γιατί στα μάτια σας βλέπω, πως θυμάστε ποιοι πραγματικά είμαστε. Γι’ αυτό φοβάστε. Γιατί ακούτε το θυμό μας στη λάμψη κάθε καταιγίδας.

Με την καρδιά στο πλάι των 11 Τούρκων επαναστατών, του αδερφού μου Alfredo, του συντρόφου Γιάννη που συνεχίζει αμετάκλητα να συνοδοιπορεί σε κάθε συνένοχη σκέψη μου και καθενός που μπροστά στο νόμο της αντίστασης λέει μόνο αλήθειες.

Ψυχή και σώμα, όλα στον αγώνα.

Μία και μόνο δήλωση μέχρι τέλους: Αμετανόητος!

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση

Φυλακές Νιγρίτας, 23/12/2022