πρόσφυγες | ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

Το περασμένο Σάββατο, 18 Δεκεμβρίου 2010, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Κέντρο-κολαστήριο Κράτησης Μεταναστών στο Φυλάκιο Έβρου λίγο έξω από την Ορεστιάδα που διοργανώθηκε από αντιρατσιστικές οργανώσεις με τη συμμετοχή ατόμων και συλλογικοτήτων από τη βόρεια Ελλάδα καθώς και πολίτες της Ορεστιάδας, ανάμεσά τους και Αναρχικοί – Αντιεξουσιαστες από την Καβάλα.

Σκοπός της κινητοποίησης ήταν διαμαρτυρία για την παρουσία και τη δράση της FRONTEX στα σύνορα του Έβρου, αλλά και ενάντια στη συνολικότερη μεταναστευτική και (αντι-προσφυγική) πολιτική, τη στρατιωτικοποίηση των συνόρων, τη συμφωνία Δουβλίνο-ΙΙ, την γκετοποίηση των γειτονιών στις πόλεις και στα λιμάνια εξόδου από την Ελλάδα, την ισοπέδωση κάθε κοινωνικής πρόνοιας και παροχής για ντόπιους και μετανάστες.

Πέρα από τη διαμαρτυρία και την έκφραση αλληλεγγύης απέναντι στους κρατούμενους στο Κέντρο αντιπροσωπεία δικηγόρων, γιατρών και μεταφραστών εισήλθε στο Κέντρο για να μοιράσει ρούχα κτλ αλλά και να εξετάσει τις συνθήκες από το χώρο κράτησης.

Από την ενημέρωση που έγινε μετά την επίσκεψη προέκυψαν τα εξής ενδιαφέροντα για τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι…

Τις προηγούμενες μέρες λόγω του παγετού δεν υπήρχε νερό στο Κέντρο κράτησης με τη διαφορά ότι σε αντίθεση με τους εργαζόμενους εκεί, οι κρατούμενοι δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν εμφιαλωμένα νερά. Τον υπόλοιπο καιρό που το νερό δεν είναι παγωμένο, αναγκάζονται να πίνουν νερό από μια βρύση μέσα στα κλουβιά-κελιά που είναι στοιβαγμένοι χρησιμοποιώντας τα χέρια τους. Κάποιες από τις γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση σε χαρτί υγείας ούτε σερβιέτες. Ανάμεσα στους κρατούμενους υπάρχουν και 80 παιδιά. Όλοι τρέφονται με ξηρά τροφή αποκλειστικά.

Ο μόνος ιατρικός έλεγχος που γίνεται είναι για μεταδιδόμενα νοσήματα καθαρά για προληπτικούς λόγους. Ένας από τους κρατούμενους μάλιστα έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη χωρίς να έχει πρόσβαση σε φάρμακα και περίθαλψη.

Αυτό το οποίο δεν μπορούσαν να καταλάβουν οι κρατούμενοι ήταν γιατί όσοι ζητούσαν πολιτικό άσυλο παρέμεναν στο Κέντρο για 3 μήνες ενώ όσοι δεν έκαναν αίτηση ασύλου, έφευγαν σε λίγες μέρες μέσα. Προφανώς δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι αυτός είναι ένας εύσχημος τρόπος του ελληνικού κράτους να αποτρέπει τους πρόσφυγες να αιτούνται ασύλου. Πρόκειται για καθαρά τιμωρητική λογική και λειτουργία.

Σε αυτά τα πλαίσια της αποτροπής και της τιμωρίας κινούνται και οι άθλιες συνθήκες κράτησης. Πέρα από αυτό όμως κάποιοι κρατούμενοι κατήγγειλαν ότι μια μέρα τους έβγαλαν έξω στο κρύο και κάποιους από αυτούς τους ξυλοκόπησαν χωρίς να τους πουν το λόγο. Όλες αυτές οι πρακτικές έχουν μοναδικό σκοπό να τρομοκρατήσουν όχι μόνο αυτούς που είναι κρατούμενοι και θα απελαθούν ώστε να μην επιχειρήσουν να εισέλθουν ξανά στην Ελλάδα αλλά και όσους σκοπεύουν για πρώτη φορά να επιχειρήσουν να περάσουν τα σύνορα και θα έχουν ενημερωθεί για τις συνθήκες κράτησης από τους συμπατριώτες του που έχουν υποστεί όλα αυτά τα δεινά.

Επίσης υπήρξαν κι άλλες καταγγελίες σχετικά με την ανεύρεση δικηγόρων, η οποία κοστίζει περί τα 800 ευρώ στον κάθε κρατούμενο.

Ορισμένοι κρατούμενοι δήλωσαν ότι παίζονται διάφορα παιχνίδια, ότι οι αρχές τούς δηλώνουν ως διαφορετικής καταγωγής-υπηκοότητας από ό,τι πραγματικά είναι προκειμένου να διευκολυνθεί η απέλασή τους αλλά και για να γίνει δυσχερέστερη η ευόδωση της αίτησης ασύλου σε άλλες περιπτώσεις.

Δυνατότητες καθαριότητας μέσα στα κελιά δεν υπάρχουν καθότι οι κρατούμενοι είναι σχεδόν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της αντιπροσωπείας εντός του χώρου κράτησης, οταν μία εκ των ιατρών προέτρεπε τους κρατούμενους να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, ενας εκ των ανθρωποφυλάκων-αστυνομικών την απείλησε ότι αν συνεχίσει να λέει αυτά που λέει θα τη βγάλει έξω.

Να σημειωθεί ότι έξω από το Φυλάκιο υπήρχαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις παρατεταγμένοι έξω από το χώρο κράτησης που μοιάζει περισσότερο με στρατόπεδο συγκέντρωσης παρά με χώρο κράτησης ευρωπαϊκού κράτους.

Όσο βρίσκονταν μέσα τα μέλη της αντιπροσωπείας, απ’ έξω οι υπόλοιποι διαδηλωτές σηκώσαμε πανό και φωνάζαμε συνθήματα αλληλεγγύης προς τους κρατούμενους, οι οποίοι ανταποκρίνονταν με θέρμη, κουνώντας τα χέρια τους μέσα από τα κάγκελα και φωνάζοντας και αυτοί συνθήματα.

Μερικά από τα συνθήματα που δονούσαν την παγωμένη από τις καιρικές συνθήκες ατμόσφαιρα ήταν τα ακόλουθα: “τη frontex κλειστε, τα συνορα ανοιξτε”, “no border no nation stop deportation“, “no border no nation stop descrimination”, “frontex kills”, “freedom of movement is everybody’s right, we are here and we ‘re gonna fight”, “Δυο μετανάστες χτες πεθάνανε στο χιόνι, Frontex-Φασίστες-Δολοφόνοι” “το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά” κ.α.

Η θερμοκρασία ήταν στους -2 με -3 βαθμούς, όμως η ζωτικότητα και η ενεργητικότητα των διαδηλωτών περίσσευε, λες και ήταν γιορτή. Η όλη διαμαρτυρία διήρκεσε 2 ώρες περίπου και στη συνέχεια, τα 3 λεωφορεία με τους διαδηλωτές κατευθύνθηκαν στην πόλη της Ορεστιάδας όπου και πραγματοποιήθηκε πορεία που κατέληξε στο πανεπιστήμιο.

ΟΣΟ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΧΤΙΖΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ.

ΣΤΑ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΧΤΙΖΕΤΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ.