Η Εξέγερση του Δεκέμβρη, αναμφισβήτητα αποτέλεσε σταθμό στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Μία εξέγερση, που τα αποτελέσματα και η επίδραςή της θα αρχίσουνε να εμφανίζονται σταδιακά. Ο σάπιος κρατικός μηχανισμός φάνηκε αδύναμος μπρος στο αυθόρμητο ξέσπασμα χιλιάδων εξεγερμένων απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την ελληνική επικράτεια. Οι κυβερνώντες, δέσμιοι της υπεροψίας που διακατέχει κάθε άρχοντα, όχι μόνο δεν αναλογίστηκαν τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν στο σφοδρό ξέσπασμα, αλλά μέλημά τους είναι να δείξουνε την «πυγμή» τους και να ανασυγκροτήσουνε το κράτος – δηλαδή την οργανωμένη έννομη βία.

Όμως, προκειμένου να δικαιολογηθεί αυτή η ανασυγκρότηση της έννομης βίας, χρειάζεται και το ανάλογο κλίμα. Έτσι με τη συνεργασία των media, ευθύς μετά τον Δεκέμβρη, άρχισε να κατασκευάζεται ένα φοβικό κλίμα. Στις οθόνες των τηλεοράσεων άρχισαν να εμφανίζονται ρεπορτάζ για την αύξηση της εγκληματικότητας σε συνδυασμό με την «ανεξέλεγκτη δράση των κουκουλοφόρων». Φυσικά το μόνο που προβλήθηκε ήταν εικόνες και ποτέ δεν έγιναν αναφορές στις αιτίες της εγκληματικότητας – παραβατικότητας. Όλως τυχαίως ποτέ δεν αναφέρθηκε ότι η εγκληματικότητα – παραβατικότητα, αυξάνεται σε συνθήκες οικονομικής ανέχειας και ανασφάλειας. Λογικό, αφού κάτι τέτοιο θα υποδείκνυε και τις ευθύνες που υπάρχουνε …

Στην αντίπερα όχθη οι «κουκουλοφόροι». Ιδιαίτερα ενοχλημένος ο πολιτικός κόσμος και οι αρχι-δημοσιογράφοι μετά την επίθεση μίας ομάδας 40 αντιεξουσιαστών στο Κολωνάκι, δηλαδή στο λημέρι τους, άρχισαν τα εκτενή ρεπορτάζ και τα τηλεοπτικά παράθυρα. Με διάφορα ρεπορτάζ και αναλύσεις σε παράθυρα, προσπάθησαν να περάσουν την εικόνα των «χωρίς αιτία επαναστατών» κουκουλοφόρων, η δράση των οποίων στρέφεται ενάντια στους πολίτες!!! Ταυτόχρονα ταύτισαν και παραλλήλισαν τις όποιες δράσεις (ειρηνικές ή επιθετικές) με το οργανωμένο έγκλημα. Πίσω από τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό «κουκουλοφόροι», ο οποίος έχει αρχίσει να γίνεται τίτλος τιμής, επιχειρούν να κρύψουν τα προτάγματα και τις προτάσεις του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου και να τον παρουσιάσουν ως έναν συρφετό από βάνδαλους.

Ο κρατικός μηχανισμός τρομαγμένος μπροστά στην εξέγερση του Δεκέμβρη και βλέποντας την κοινωνικοποίηση των αντιεξουσιαστικών ιδεών, την υιοθέτηση της άμεσης δράσης από κοινωνικά κομμάτια και το φτύσιμο της νεολαίας για τον πολιτικό κόσμο, αποφάσισε να πάρει μέτρα. Μέτρα που να στραφούν απέναντι στους «πρωταίτιους», κουκουλώνοντας έτσι ότι η Εξουσία είναι αυτή που έχει φέρει τον κόσμο σε απόγνωση. Τους φοβίζει η προοπτική της υιοθέτησης της αυτο-οργάνωσης από περισσότερα κοινωνικά κομμάτια, διότι τότε θα καταργηθεί ο παρασιτικός τους ρόλος.

Έτσι κατασκευάστηκε ο κουκουλο-νόμος(!!!), η ομάδα «Δ» και πάρθηκαν αποφάσεις για την επαναλειτουργία των καμερών παρακολούθησης, όπως και για τον καλύτερο εξοπλισμό της αστυνομίας. Όπως άλλωστε δήλωσε και ο υπουργός δημόσια τάξης Χ. Μαρκογιαννάκης «το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Θα σας πω εγώ ποιο είναι: Οι υπερευαισθησίες μας στα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών και τα κεκτημένα της κοινωνίας»!!!

Σε αυτό το πλαίσιο ο γενικός εισαγγελέας του Αρείου πάγου, «κύριος» Σανιδάς εξέδωσε μία εγκύκλιο για τις καταλήψεις άδειων οικημάτων δημοσίου και πανεπιστημιακής περιουσίας κτηρίων από άτομα του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου. Με πρόφαση την «πιθανή διακίνηση ναρκωτικών» και την «κατασκευή μολότοφ» ζήτησε την διεξαγωγή αστυνομικών ερευνών και ζήτησε ευθύνες από τους υπεύθυνους για την μη έξωση των καταληψιών. Βέβαια ο ίδιος εισαγγελέας «αποφάσισε» να κουκουλώσει τις όποιες πολιτικές ευθύνες για το «ιερό» σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Σύμπτωση, ε ?

Για προφανείς λόγους, ποτέ δεν θα αναφερθούν στο τι είναι αυτές οι καταλήψεις και τι αντιπροσωπεύουν. Ότι ήταν εγκαταλελειμμένα κτήρια, παρατημένα από τους αρμόδιους, τα οποία επισκευάστηκαν από ομάδες αντιεξουσιαστών, με δικά τους έξοδα χωρίς επιχορηγήσεις. Ότι λειτουργούν ως χώροι συνεύρεσης, στέγασης και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ότι αποτελούν μία πρώτη πραγμάτωση του προτάγματος: να πάρουμε πίσω ότι μας στερούνε. Την επανοικειοποίηση του κοινωνικού – οικονομικού πλούτου, που σφετερίζεται μία μειοψηφία εξουσιαστών, αφήνοντας ψίχουλα για όλους τους υπόλοιπους και καταδικάζοντάς μας, σε όλο και πιο σκληρές συνθήκες (ανεργία, μαύρα μεροκάματα, ακρίβεια, μείωση μισθών, ελαστικά ωράρια κτλ).
Η αλληλεγγύη ήταν και θα είναι το μεγαλύτερο όπλο μας. Ένα όπλο που ακυρώνει τα όποια μέτρα και να πάρουνε. Ένα όπλο που η