Tag Archives: ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008

6 Δεκέμβρη 2008.

Μία σφαίρα σκοτώνει ένα απείθαρχο παιδί. Μία σφαίρα από έναν μισθοφόρο της τάξης, της ασφάλειας, του εφησυχασμού προς όποιον αρνείται να μπει στο κοπάδι. Μία σφαίρα από έναν μπράβο των εκμεταλλευτών και των αρχόντων προς τον ανήλικο που φλέρταρε στους «κακόφημους» δρόμους της ανυπακοής και της εξέγερσης σε αυτόν τον κόσμος της αδικίας, του τρόμου και της παρακμής. Μέσα σε λίγα λεπτά η φλόγα της οργής αρχίζει να εξαπλώνεται στους γύρω δρόμους και σταδιακά αγκαλιάζει όλη την χώρα. Από την Κρήτη ως τα Γιάννενα και την Αλεξανδρούπολη, από την ενδοχώρα ως τα νησιά, αλλά και σε πολλές γειτονιές – δήμους στα αστικά κέντρα.

Μέσα σε λίγες μέρες ο απόηχος της Εξέγερσης έφτασε από τις μητροπόλεις της Δύσης ως τα βουνά του Μεξικού. Με πορείες, καταλήψεις, συγκρούσεις, κινήσεις αλληλεγγύης από την Τουρκία και την Γερμανία ως κάποιες πολιτείες των Η.Π.Α. Με τον Σαρκοζί να αποσύρει νομοσχέδιο για την παιδεία φοβούμενος αλυσιδωτή μετάδοση της Εξέγερσης, όπως άλλωστε και οι άλλοι ευρωπαίοι άρχοντες και τον κομ. Μάρκος από τα βουνά του Μεξικού να λέει «ευχαριστούμε ελληνικέ λαέ».

Δεν είναι μόνο οι αναρχικοί – αντιεξουσιαστές και κάποια κομμάτια της αριστεράς, αλλά ένα πλήθος από μαθητές ως ηλικιωμένους, από ντόπιους και μετανάστες, εργαζόμενους και φοιτητές από οποιονδήποτε που πείρε τους δρόμους.

Παντού ξεσπούνε συγκρούσεις, πυρπολούνται κυβερνητικά κτήρια και τράπεζες και τα περισσότερα αστυνομικά τμήματα δέχονται επιθέσεις. Ο Δεκέμβρης ήτανε βίαιος, όπως κάθε εξέγερση. Κάποιες στιγμές και με παρατράγουδα, όπως ήτανε φυσικό, όμως είχε σαφή στόχευση στην επίθεση στην κρατική εξουσία και τις τράπεζες – κεφάλαιο.

Τα εμπορεύματα από τα καταστήματα του κέντρου (των μεγάλων αστικών κέντρων) απαλλοτριώνονται και μοιράζονται. Δείχνοντας το μέγεθος της οικονομικής ανέχειας από τους νέους των επτακοσίων ευρώ ως τους ηλικιωμένους με τις πενιχρές συντάξεις – ψυχούλα.
Σχολεία, πανεπιστήμια και κυβερνητικά κτήρια καταλαμβάνονται και ελέγχονται από γενικές συνελεύσεις. Η οργή γίνεται εξέγερση και ανθίζουν δειλά τα πρώτα άνθη μίας μέλλουσας επανάστασης. Αναπτύσσετε η πραγματική δημο-κρατία, η αναρχία. αυτή των γενικών – λαϊκών συνελεύσεων και όχι του κοινοβουλίου και των υπουργείων. Την επόμενη φορά ας αναπτυχθεί και ας αγκαλιάσει και τους χώρους εργασίας, για να ολοκληρωθεί και ας είναι παντοτινή!!!

Οι κυβερνώντες σκέφτονται να κατεβάσουνε τα άρματα στους δρόμους, όμως μπρος στην πιθανότητα της περαιτέρω γενίκευσης της εξέγερσης, προτιμούν να αφήσουνε την κατάσταση να εκτονωθεί από μόνη της. Παράλληλα τα ΜΜΕ την συκοφαντούν, κάνοντας λόγο για «καλούς και κακούς διαδηλωτές» και υπερτονίζοντας τα όποια μελανά σημεία, αυτού του πολύ-διαστατού κοινωνικού φαινομένου.

Ο Δεκέμβρης ήτανε μία εικόνα από το μέλλον, για όσους τουλάχιστον αισθάνονται αυτό των κόσμο σαν μία ταφόπλακα που τους κρατά δέσμιους στην όλο και αυξανόμενη οικονομική εξαθλίωση – φτώχεια και σε ένα ζοφερό μέλλον ελέγχου και καταστολής. Αυτό που τρόμαξε τους ισχυρούς αυτού τους σάπιου κόσμου δεν ήτανε μόνο οι φωτιές στους δρόμους και οι σπασμένες τζαμαρίες των τραπεζών, αλλά η προοπτική που ξανοίχτηκε, αυτό που εν τέλει αποτελεί ελπίδα και λύση για όλους τους υπόλοιπους. Αυτή της απαλλοτρίωσης του κοινωνικού – οικονομικού πλούτου από τις άβουλες μάζες που αποκτούν συνείδηση, αυτή της γενικευμένης αυτό-οργάνωσης χωρίς αφέντες και δούλους, χωρίς golden boys και νέους των επτακοσίων ευρώ. Αυτή της επανάστασης για το ξεπέρασμα αυτού του γερασμένου κόσμου. Και η επανάσταση δεν έχει ημερομηνία, Νοέμβρη ή Δεκέμβρη, είναι πάντα και παντού!!!

Εκδήλωση (προβολή) στις 4/12

Την Παρασκευή 4/12, ώρα 21:30, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας (Φιλίππου 46) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με προβολή των ντοκυμαντέρ “Οι Λαχειοπώλες τ’ Ουρανού” και “Δεκέμβρης 2008 Θεσ/νίκη”, με αφορμή την επέτειο από την Εξέγερση του Δεκέμβρη 2008.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Liw-XeousyY]

Κείμενο για την Hip Hop συναυλία

6 Δεκέμβρη 2008.

Μία σφαίρα σκοτώνει ένα απείθαρχο παιδί. Μία σφαίρα από έναν μισθοφόρο της τάξης, της ασφάλειας, του εφησυχασμού προς όποιον αρνείται να μπει στο κοπάδι. Μία σφαίρα από έναν μπράβο των εκμεταλλευτών και των αρχόντων προς τον ανήλικο που φλέρταρε στους «κακόφημους» δρόμους της ανυπακοής και της εξέγερσης σε αυτόν τον κόσμος της αδικίας, του τρόμου και της παρακμής.
Μέσα σε λίγα λεπτά η φλόγα της οργής αρχίζει να εξαπλώνεται στους γύρω δρόμους και σταδιακά αγκαλιάζει όλη την χώρα, για να φτάσει από τις μητροπόλεις της Δύσης ως τα βουνά του Μεξικού. Ένα πλήθος από μαθητές ως ηλικιωμένους, από ντόπιους και μετανάστες παίρνει τους δρόμους. Παντού ξεσπούνε συγκρούσεις, πυρπολούνται κυβερνητικά κτήρια και τράπεζες και τα περισσότερα αστυνομικά τμήματα δέχονται επιθέσεις. Τα εμπορεύματα από τα καταστήματα του κέντρου (των μεγάλων αστικών κέντρων) απαλλοτριώνονται και μοιράζονται, ενώ σχολεία, πανεπιστήμια και κυβερνητικά κτήρια καταλαμβάνονται και ελέγχονται από γενικές συνελεύσεις. Η οργή γίνεται εξέγερση και ανθίζουν δειλά τα πρώτα άνθη μίας μέλλουσας επανάστασης.

Οι κυβερνώντες σκέφτονται να κατεβάσουνε τα άρματα στους δρόμους, όμως μπρος στην πιθανότητα της περαιτέρω γενίκευσης της εξέγερσης, προτιμούν να αφήσουνε την κατάσταση να εκτονωθεί από μόνη της.
Ο Δεκέμβρης ήτανε μία εικόνα από το μέλλον, για όσους τουλάχιστον αισθάνονται αυτό των κόσμο σαν μία ταφόπλακα που τους κρατά δέσμιους στην όλο και αυξανόμενη οικονομική εξαθλίωση – φτώχεια και σε ένα ζοφερό μέλλον ελέγχου και καταστολής.
Αυτό που τρόμαξε τους ισχυρούς αυτού τους σάπιου κόσμου δεν ήτανε μόνο οι φωτιές στους δρόμους και οι σπασμένες τζαμαρίες των τραπεζών, αλλά η προοπτική που ξανοίχτηκε. Αυτή της απαλλοτρίωσης του κοινωνικού – οικονομικού πλούτου από τις άβουλες μάζες που αποκτούν συνείδηση, αυτή της γενικευμένης αυτό-οργάνωσης χωρίς αφέντες και δούλους, χωρίς golden boys και νέους των επτακοσίων ευρώ. Αυτή της επανάστασης για το ξεπέρασμα αυτού του γερασμένου κόσμου. Και η επανάσταση δεν έχει ημερομηνία, Νοέμβρη ή Δεκέμβρη, είναι πάντα και παντού!!!

Αναβολή…

πείρε η δίκη, 3 συλληφθέντων (ένας εργαζόμενος και δύο φοιτητές) στην Καβάλα για τα γεγονότα κατά την Εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, η οποία είτανε να πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου.

Κείμενο αλληλεγγύης στον Θ. Ηλιόπουλο

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ

Άμεση και χωρίς ώρους απελευθέρωση του απεργού πείνας Θ. Ηλιόπουλου

«Κάποιοι, άδηλων συμφερόντων, διαβάζουν τα γεγονότα σαν τις κλαίουσες ιτιές, κλαυθμηρίζουν για τον όλεθρο και την καταστροφή. Όμως ο Δεκέμβρης γέννησε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και, κυρίως, ξεκόλλησε τα παιδιά από τα playstations και τα internet cafe. Είναι αφελές κι άδικο να λες πως τα παιδιά βγήκαν στο δρόμο μόνο για να εκτονώσουν την οργή τους. Τα ιδανικά και τα όνειρά τους διεκδίκησαν».

Τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008, είναι λίγο – πολύ γνωστά. Στο λεγόμενο «άβατο» των Εξαρχείων, ο ειδικός φρουρός Κορκονέας πυροβολεί και εκτελεί τον 15χρονο μαθητή Αλ. Γρηγορόπουλο. Αυτή η σφαίρα που δεν ρίχθηκε σε έναν τυχαίο γεωγραφικό χώρο και ούτε από κάποιον «ψυχοπαθή», αλλά από έναν μισθοφόρο της υποταγής, προορισμένη για την ανήσυχη – απείθαρχη νεολαία και τους παντός ηλικίας εξεγερμένους της μητρόπολης, αποτέλεσε την σπίθα για την Εξέγερση του Δεκέμβρη. Μέσα σε λίγες ώρες η Εξέγερση απλώθηκε σε όλη την χώρα και ο απόηχος της πέρασε από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έως τα βουνά του Μεξικού. Όπως έχουμε ξαναγράψει αυτό που τρόμαξε τους κοσμοκράτορες του πλανήτη, φοβούμενοι για αλυσιδωτές εκρήξεις (π.χ. Σαρκοζί στην Γαλλία) δεν ήταν απλώς οι σπασμένες βιτρίνες των τραπεζών, οι απαλλοτριώσεις και τα οδοφράγματα. Αλλά και τα πρώτα σπέρματα αυτό-οργάνωσης των εξεγερμένων, όπως και η προοπτική μετουσίωσης της οργής σε συνειδητή κοινωνική επανάσταση, η οποία θα θέσει το τέλος της κυριαρχίας τους. Ανοίγοντας τον δρόμο για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και έλεγχο στην ζωή των υπηκόων. Έναν κόσμο αυτό-οργάνωσης, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

«Από τότε δεν με αποφυλακίζουν γιατί στην πραγματικότητα με χρειάζονται ως όμηρο. Είμαι οραματιστής της άμεσης δημοκρατίας, του συν-αποφασίζειν και συν-πράττειν. Το θέμα για το κράτος είναι ότι επιμένω να σκέφτομαι. Και να σκέφτομαι διαφορετικά. Υπό αυτή την έννοια, αύριο το πρωί μπορείς να βρεθείς στη θέση μου, εσύ κι ο οποιοσδήποτε».

Ο Δεκέμβρης δεν πέρασε χωρίς αιχμάλωτους. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις 62 άνθρωποι προφυλακίστηκαν, ενώ πολλοί άλλοι διώχθηκαν ποινικά. Ανάμεσα τους και ο Θοδωρής Ηλιόπουλός. Ο Θοδωρής έχει το χαρακτηριστικό ότι, ενώ οι μόνες «αξιόπιστες» μαρτυρίες που τον βαραίνουν είναι αυτές των δύο ΜΑΤατζίδων που τον συνέλαβαν, είναι ο μοναδικός που δήλωσε τις αντι-εξουσιαστικές – ελευθεριακές απόψεις του από την πρώτη στιγμή. Τίμημα που πληρώνει με το να παραμένει ο τελευταίος προφυλακισμένος της Εξέγερσης του Δεκέμβρη. Καθώς σύμφωνα με το βούλευμα τις εισαγγελίας «είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την δημόσια τάξη». Χαρακτηρισμός που εν τέλει, ίσως και να είναι κολακευτικός σε αυτόν τον σάπιο κόσμο της υποταγής, της παραίτησης και του τηλεκοντρόλ.

«Κάθε τι φλερτάρει με το θάνατο. Αν είσαι μετανάστης, μια επίσκεψη στην παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα μπορεί αυτομάτως να σημάνει και το θάνατό σου. Ή αν είσαι εργάτης σε κάποιο εργοστάσιο. Ή αν είσαι ποδηλάτης στους δρόμους της Αθήνας. Η απεργία πείνας σε φέρνει μερικά βήματα πριν το θάνατο, αλλά και πιο κοντά στην ελευθερία. Ως ξένος που είμαι στον κόσμο των αφεντικών, ως εργάτης, ως ποδηλάτης δεν φοβήθηκα το θάνατο. Ως απεργός πείνας ζω με την ελπίδα της απελευθέρωσης κι όχι με το φόβο του θανάτου».

Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος από τις 10 Ιουλίου, ξεκίνησε απεργία πείνας διεκδικώντας την απελευθέρωση του. Η αλληλεγγύη ήταν και θα είναι το μεγαλύτερο όπλο μας. Όμως δεν είναι εργολαβία μας… η υπόθεση του Θοδωρή αφορά όλους. Τουλάχιστον όσους δεν θέλουν να είναι αξιοπρεπείς και όχι με σκυμμένο το κεφάλι. Όσους θέλουν να βλέπουν το μέλλον τους με χαμόγελο και
όχι με τρόμο!

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΧΩΡΟΙ

Η Εξέγερση του Δεκέμβρη, αναμφισβήτητα αποτέλεσε σταθμό στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία. Μία εξέγερση, που τα αποτελέσματα και η επίδραςή της θα αρχίσουνε να εμφανίζονται σταδιακά. Ο σάπιος κρατικός μηχανισμός φάνηκε αδύναμος μπρος στο αυθόρμητο ξέσπασμα χιλιάδων εξεγερμένων απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την ελληνική επικράτεια. Οι κυβερνώντες, δέσμιοι της υπεροψίας που διακατέχει κάθε άρχοντα, όχι μόνο δεν αναλογίστηκαν τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν στο σφοδρό ξέσπασμα, αλλά μέλημά τους είναι να δείξουνε την «πυγμή» τους και να ανασυγκροτήσουνε το κράτος – δηλαδή την οργανωμένη έννομη βία.

Όμως, προκειμένου να δικαιολογηθεί αυτή η ανασυγκρότηση της έννομης βίας, χρειάζεται και το ανάλογο κλίμα. Έτσι με τη συνεργασία των media, ευθύς μετά τον Δεκέμβρη, άρχισε να κατασκευάζεται ένα φοβικό κλίμα. Στις οθόνες των τηλεοράσεων άρχισαν να εμφανίζονται ρεπορτάζ για την αύξηση της εγκληματικότητας σε συνδυασμό με την «ανεξέλεγκτη δράση των κουκουλοφόρων». Φυσικά το μόνο που προβλήθηκε ήταν εικόνες και ποτέ δεν έγιναν αναφορές στις αιτίες της εγκληματικότητας – παραβατικότητας. Όλως τυχαίως ποτέ δεν αναφέρθηκε ότι η εγκληματικότητα – παραβατικότητα, αυξάνεται σε συνθήκες οικονομικής ανέχειας και ανασφάλειας. Λογικό, αφού κάτι τέτοιο θα υποδείκνυε και τις ευθύνες που υπάρχουνε …

Στην αντίπερα όχθη οι «κουκουλοφόροι». Ιδιαίτερα ενοχλημένος ο πολιτικός κόσμος και οι αρχι-δημοσιογράφοι μετά την επίθεση μίας ομάδας 40 αντιεξουσιαστών στο Κολωνάκι, δηλαδή στο λημέρι τους, άρχισαν τα εκτενή ρεπορτάζ και τα τηλεοπτικά παράθυρα. Με διάφορα ρεπορτάζ και αναλύσεις σε παράθυρα, προσπάθησαν να περάσουν την εικόνα των «χωρίς αιτία επαναστατών» κουκουλοφόρων, η δράση των οποίων στρέφεται ενάντια στους πολίτες!!! Ταυτόχρονα ταύτισαν και παραλλήλισαν τις όποιες δράσεις (ειρηνικές ή επιθετικές) με το οργανωμένο έγκλημα. Πίσω από τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό «κουκουλοφόροι», ο οποίος έχει αρχίσει να γίνεται τίτλος τιμής, επιχειρούν να κρύψουν τα προτάγματα και τις προτάσεις του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου και να τον παρουσιάσουν ως έναν συρφετό από βάνδαλους.

Ο κρατικός μηχανισμός τρομαγμένος μπροστά στην εξέγερση του Δεκέμβρη και βλέποντας την κοινωνικοποίηση των αντιεξουσιαστικών ιδεών, την υιοθέτηση της άμεσης δράσης από κοινωνικά κομμάτια και το φτύσιμο της νεολαίας για τον πολιτικό κόσμο, αποφάσισε να πάρει μέτρα. Μέτρα που να στραφούν απέναντι στους «πρωταίτιους», κουκουλώνοντας έτσι ότι η Εξουσία είναι αυτή που έχει φέρει τον κόσμο σε απόγνωση. Τους φοβίζει η προοπτική της υιοθέτησης της αυτο-οργάνωσης από περισσότερα κοινωνικά κομμάτια, διότι τότε θα καταργηθεί ο παρασιτικός τους ρόλος.

Έτσι κατασκευάστηκε ο κουκουλο-νόμος(!!!), η ομάδα «Δ» και πάρθηκαν αποφάσεις για την επαναλειτουργία των καμερών παρακολούθησης, όπως και για τον καλύτερο εξοπλισμό της αστυνομίας. Όπως άλλωστε δήλωσε και ο υπουργός δημόσια τάξης Χ. Μαρκογιαννάκης «το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι; Θα σας πω εγώ ποιο είναι: Οι υπερευαισθησίες μας στα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών και τα κεκτημένα της κοινωνίας»!!!

Σε αυτό το πλαίσιο ο γενικός εισαγγελέας του Αρείου πάγου, «κύριος» Σανιδάς εξέδωσε μία εγκύκλιο για τις καταλήψεις άδειων οικημάτων δημοσίου και πανεπιστημιακής περιουσίας κτηρίων από άτομα του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου. Με πρόφαση την «πιθανή διακίνηση ναρκωτικών» και την «κατασκευή μολότοφ» ζήτησε την διεξαγωγή αστυνομικών ερευνών και ζήτησε ευθύνες από τους υπεύθυνους για την μη έξωση των καταληψιών. Βέβαια ο ίδιος εισαγγελέας «αποφάσισε» να κουκουλώσει τις όποιες πολιτικές ευθύνες για το «ιερό» σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Σύμπτωση, ε ?

Για προφανείς λόγους, ποτέ δεν θα αναφερθούν στο τι είναι αυτές οι καταλήψεις και τι αντιπροσωπεύουν. Ότι ήταν εγκαταλελειμμένα κτήρια, παρατημένα από τους αρμόδιους, τα οποία επισκευάστηκαν από ομάδες αντιεξουσιαστών, με δικά τους έξοδα χωρίς επιχορηγήσεις. Ότι λειτουργούν ως χώροι συνεύρεσης, στέγασης και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ότι αποτελούν μία πρώτη πραγμάτωση του προτάγματος: να πάρουμε πίσω ότι μας στερούνε. Την επανοικειοποίηση του κοινωνικού – οικονομικού πλούτου, που σφετερίζεται μία μειοψηφία εξουσιαστών, αφήνοντας ψίχουλα για όλους τους υπόλοιπους και καταδικάζοντάς μας, σε όλο και πιο σκληρές συνθήκες (ανεργία, μαύρα μεροκάματα, ακρίβεια, μείωση μισθών, ελαστικά ωράρια κτλ).
Η αλληλεγγύη ήταν και θα είναι το μεγαλύτερο όπλο μας. Ένα όπλο που ακυρώνει τα όποια μέτρα και να πάρουνε. Ένα όπλο που η

Συγκέντρωση αλληλεγγύης και πορεία στην Ξάνθη.

Την Πέμπτη 21/5, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία στην Ξάνθη από περίπου 100 αλληλέγγυους/ες στον σύντροφο Γ.Κ., ο οποίος συνελήφθη το βράδυ της Δευτέρας με την κατηγορία της “κατοχής εκρηκτικού μηχανισμού”. Ο σύντροφος πέρασε από εισαγγελέα και ανακριτή, μετά την 48ωρη προθεσμία που πείρε. Η κατηγορία είναι σε βαθμό κακουργήματος και αφορά την κατοχή 4 φιαλών προπανίου (γκαζάκια) και προσαναμμάτων, τα οποία βρέθηκαν μέσα στο ι.χ. αυτοκίνητο του. Αξίζει να σημειωθεί, ότι δεν υπήρχε κάποιος κατασκευασμένος μηχανισμός και αυτά τα οικιακά υλικά ήτανε σε ξεχωριστά σημεία. Ο ανακριτής πρότεινε 3000 ευρώ και περιοριστικούς όρους ενω ο εισαγγελέας προφυλάκιση. Μετά από αυτήν την διχογνωμία αφέθηκε ελεύθερος και η απόφαση θα βγει μετά από 10 μέρες έως 1 μήνα.

Επίσης την ίδια μέρα είχανε καλέσει 2 συντρόφους, μέλη της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Ξάνθης, σε προανακριτική εξέταση για ενδεχόμενη συμμετοχή τους σε συμπλοκές στις 10 Δεκέμβρη, κατά την διάρκεια της πανεργατικής πορείας της Γ.Σ.Ε.Ε. για την δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Οι σύντροφοι πήρανε αναβολή. Ουσιαστικά είναι η πρώτη κλήση πανελλαδικά μετά από 6 μήνες για την Εξέγερση του Δεκέμβρη 2008. Ο χαρακτήρας είναι προφανές ότι είναι εκδικητικός.

Σε απεργία πείνας, στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού, παραμένει ο ξανθιώτης σύντροφος Νίκος Κουνταρδάς, μετά την προφυλάκιση του με πρόσχημα την αθέτηση περιοριστικών όρων που του είχαν επιβληθεί για υπόθεση απόπειρας εμπρησμού τράπεζας πριν 2 χρόνια. Υπόθεση που ανοίχθηκε όλως τυχαίως μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, με μόνη μαρτυρία αυτήν ενός αστυνομικού!!!

Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Ελευθερίας και κατέληξε στα δικαστήρια. Από την Παρασκευή ξεκινάει τριήμερο εκδηλώσεων της Α.Κ. για την καταστολή και την Κυριακή έχει καλεστεί πορεία.

Διώξεις στην Ξάνθη για τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008

Θέατρο του παραλόγου στην Ξάνθη και ξεκάθαρη προσπάθεια φυσικής και ηθικής εξόντωσης του Νίκου Κουνταρδά.Το Σάββατο 16 Μάϊου ο Νίκος Κουνταρδάς παρουσιάζεται στο ΑΤ Ξάνθης για να υπογράψει το “παρών” του. Εκεί του ανακοινώνεται ότι με βούλευμα πλημ/ικών Ξάνθης έχει βγει ένταλμα σύλληψης με την αιτιολογία ότι δεν πήγε την πρώτη του Μάη στο ΑΤ για υπογραφή.Αυτό είναι ξεκάθαρο ψέμα αφού ο Ν. Κουνταρδάς πήγε την πρωτομαγιά μαζί με άτομο από την ΑΚ Ξάνθης για παρουσία. Εκεί ενημερώθηκε από τον ασφαλίτη σε υπηρεσία ότι ο φάκελος του δεν έχει έρθει οπότε και δεν μπορεί να υπογράψει. Η αμέσως επόμενη ημερομηνία για παρουσία είναι η 16 Μάη όπου και παρουσιάζεται και συλλαμβάνεται.

Τονίζουμε ότι η εγγύηση που του έχει επιβληθεί (για μια ξεχασμένη υπόθεση που ανακίνησε η ασφάλεια και ο εισαγγελέας) έχει πληρωθεί εμπρόθεσμα και δεν υπήρχε καμία από μεριάς του αποφυγή της παρουσίας του κανονικά στο ΑΤ.

Σήμερα Κυριακή 17 Μάη πέρασε από εισαγγελέα ο οποίος διέταξε την προσωρινή του κράτηση σε μια διαδικασία αστραπή (ούτε ο δικηγόρος δεν πρόλαβε να τον βρει στο δικαστικό μέγαρο).

Είναι ξεκάθαρο ότι στην Ξάνθη στοχοποιείται ο ευρύτερος αναρχικός – αντιεξουσιασιαστικός χώρος και αυτό δεν θα μείνει αναπάντητο.Ο κόσμος της Ξάνθης αναγνωρίζει τη δράση των διωκόμενων και θα σταθεί πλάι σε κάθε άνθρωπο που αντιστέκεται και εκτίθεται απέναντι στην κρατική καταστολή, πληρώνοντας για την στάση του και την ιδεολογική του τοποθέτηση ακόμα και με την ελευθερία του.Τόσο οι τρομονόμοι και κουκουλονόμοι, τα κάθε λογής ιδιώνυμα που θέλουν να επιβάλλουν, οι ξεχειλωμένες προφυλακίσεις διαδηλωτών, η στοχοποίηση ατόμων και πρακτικών είναι επίθεση απέναντι σε όλη την κοινωνία που βάλλεται σε όλα τα μέτωπα.

Ο Νίκος Κουνταρδάς δήλωσε ότι από εχθές το απόγευμα έχει ξεκινήσει απεργία πείνας – δίψας για να πιέσει προς την κατεύθυνση ανάδειξης της σκευωρίας και της στημένης προφυλάκισης.

Την Δευτέρα 20.30 στο αμφιθέατρο προκάτ υπάρχει κάλεσμα για συζήτηση από την ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στους διωκόμενους του Δεκέμβρη, και εκεί θα αναπτυχθουν τα ζητήματα όλων των διώξεων.

Καλούμε κάθε ξανθιώτη/ισσα να παρεβρεθεί και να συμβάλλει στον αγώνα ενάντια στην κρατική τρομοκρατία.

ΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΝΤΑΡΔΑ!ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!

Στον απόηχο μιας Εξέγερσης.

Δεκέμβρης 2008. Ένας μήνας που θα μείνει στην παγκόσμια ιστορία, ως η ελληνική εξέγερση του Δεκέμβρη. Τα γεγονότα πρόσφατα και λίγο πολύ γνωστά. Στον πεζόδρομο της οδού Μεσολογγίου, στην περιοχή των Εξαρχείων, η οποία έχει χαρακτηριστεί από τα media ως το «Άβατο», πέφτει νεκρός ο δεκαπεντάχρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος από το πιστόλι του ειδικού φρουρού Κορκονέα ή αλλιώς «Ράμπο». Ο λόγος είναι φραστικό επεισόδιο, το οποίο δεν σήκωσε η περίσσια «μαγκιά» του φρουρού της τάξης και της νομιμότητας. Η είδηση ταξιδεύει από άκρη σε άκρη και μέσα σε λίγες ώρες ξεκινά η εξέγερση του Δεκέμβρη. Χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως από τον αντιεξουσιαστικό χώρο – αλλά όχι αποκλειστικά, βγαίνουν το ίδιο βράδυ στους δρόμους όλης της ελληνικής επικράτειας και εξεγείρονται. Η είδηση της δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Τις επόμενες μέρες η εξέγερση εξαπλώνεται γεωγραφικά (Από την Πελοπόννησο ως τη Θράκη και από την Κέρκυρα ως τα νησιά του Αιγαίου) και γενικεύεται με την συμμετοχή ευρύτερων κοινωνικών κομματιών (μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, μετανάστες, αριστεροί πλην του κατάπτυστου ΚΚΕ και γενικότερα απλοί άνθρωποι, με ελεύθερο φρόνημα, χωρίς να έχουν κάποιον συγκεκριμένο πολιτικό προσδιορισμό – ταμπέλα).

Παράλληλα με τα πύρινα οδοφράγματα, τις επιθέσεις στα αστυνομικά τμήματα, σε τράπεζες και καταστήματα πολυεθνικών και μεγαλο-καρχαριών στους κεντρικούς δρόμους των περισσοτέρων μεγάλων ή μικρών πόλεων της χώρας, αναπτύχθηκε και μία άλλη διάσταση της εξέγερσης. Γίνονται δεκάδες καταλήψεις σε κυβερνητικά κυρίως κτήρια αλλά και πολλές λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές και δρόμους. Αναπτύχθηκε εμβρυακά η κοινωνική αυτο-οργάνωση και ξεπρόβαλε η προοπτική για μία ευρύτερης κλίμακας και διάστασης αυτο-διαχείριση των αναγκών μας, απαλλαγμένη από το κράτος (συγκεντρωτική εξουσία) και τις όποιες «επαναστατικές» ηγεσίες και πρωτοπορίες. Έγιναν απαλλοτριώσεις προϊόντων σε σούπερ-μάρκετ και μεγάλα καταστήματα και μοίρασμα τους σε λαϊκές αγορές και πολίτες, δείχνοντας τον δρόμο της αναδιανομής του πλούτου που οι προνομιούχοι κρατάνε στα χέρια τους εκβιάζοντας όλους τους υπόλοιπους. Μέσα στον αναβρασμό του Δεκέμβρη ξεπρόβαλαν τα πρώτα σπέρματα μίας επανάστασης που γίνεται όλο και πιο αναγκαία, πέρα από επιθυμητή.

Βλέποντας η Εξουσία ότι «χάνει τη μπάλα», πέρα από το να εξετάσει την περίπτωση να κηρύξει την χώρα σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και να κατεβάσει στρατό στους δρόμους, στόχευσε στο να διαβρώσει και να διαβάλλει το μήνυμα της εξέγερσης. Μετά τις πρώτες μέρες αναπτύχθηκε μία φημολογία για «λεωφορεία με αναρχικούς που ταξίδευαν από πόλη σε πόλη με σκοπό να ισοπεδώσουν όλα τα καταστήματα»!!! Φημολογία που αναπτύχθηκε πανελλαδικά και η Καβάλα δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Παράλληλα τα ΜΜΕ υπερτόνιζαν μεμονωμένες περιπτώσεις καταστροφών σε μικρότερα καταστήματα, όπως και περιπτώσεις όχι απαλλοτριώσεων με επαναστατικό χαρακτήρα. Σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν έχουμε ένα τέτοιο μαζικό φαινόμενο είναι φυσικό να συμμετέχει και κόσμος άπειρος χωρίς επαναστατική συνείδηση ο οποίος ξεσπάει «κατά δικαίων και αδίκων» αλλά και ότι είναι αναμενόμενο να εμφανίζονται άτομα τα οποία επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την χαώδη κατάσταση για να κάνουν την «αρπαχτή» τους (και δεν ήταν μόνο άτομα του υποκόσμου και απόκληροι μετανάστες αλλά και πολλοί «γραβατοφορεμένοι ευυπόληπτοι πολίτες» και «απλοί άνθρωποι» όλων την ηλικιών). Στο μέτρο των δυνατοτήτων αποκρούστηκαν τέτοιες συμπεριφορές, αλλά δεν είναι πάντα και παντού εφικτό. Έτσι λοιπόν η Εξουσία επεχείρησε να δείξει τα «μελανά» σημεία της εξέγερσης για να αποκρύψει το ουσιαστικό μήνυμά της. Αυτό του ενεργού πλήθους που παίρνει στα χέρια του την κατάσταση καταργώντας το κατεστημένο και ανοίγοντας τον δρόμο για την αυτο-οργάνωση, την οικονομική δικαιοσύνη και την απελευθέρωση. Επιπλέον στόχος της ήταν να φέρει σε σύγκρουση τους πιο συντηρητικούς πολίτες με τους διαδηλωτές. Πέρα από τα ψέματα, επιστράτευσαν και παρακρατικούς τραμπούκους (χρυσαυγίτες, μπράβους και κομματόσκυλα) στη Λάρισα, στην Κομοτηνή και στην Πάτρα, για να δημιουργήσουν την εικόνα που ήθελαν. Παρόλα αυτά η Εξέγερση εξαπλώθηκε και έκλεισε τον κύκλο της.
Το μήνυμα της έφτασε σε όλη την υφήλιο… Από την Γαλλία, με τον Σαρκοζί να φοβάται για αλυσιδωτή εξ