Category Archives: Αυτο-οργανωμένοι χώροι

Προβολή της ταινίας ΄΄Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα΄΄, Τρίτη 13/12/2022, στις 21:00, στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Παρίσι, 13ο Διαμέρισμα

Paris, 13th District

του Ζακ Οντιάρ

Ο Ζακ Οντιάρ καταθέτει μία ασπρόμαυρη ωδή στον έρωτα, την ευτυχία κι όλα όσα όλοι οι άνθρωποι ονειρευόμαστε – σε όποιο διαμέρισμα του Παρισιού, ή της Αθήνας κι αν κατοικούμε. Όχι απόλυτα άρτια ταινία, αλλά τόσο σαγηνευτικά όμορφη, τόσο περίεργα οικεία, τόσο σέξι.

Παρίσι, 13ο διαμέρισμα. Η Εμιλί, μία 25χρονη Κινέζα δεύτερης γενιάς, δεν έχει χρόνο για την άρρωστη με αλτσχάιμερ γιαγιά της – ζει τα νιάτα της έντονα. Πεισματάρα, αυθάδης, διεκδικητική, ασχολείται με περιστασιακές δουλειές κι ακόμα πιο περιστασιακούς έρωτες. Μέχρι που μπαίνει στο διαμέρισμά της ο νέος της συγκάτοικος, ο Καμίλ – ένας νεαρός καθηγητής που εκείνη ερωτεύεται, εκείνος όχι. Δε θέλει σχέση, μόνο one night stands. Μέχρι που στο γραφείο του μπαίνει η Νορά, μία 30χρονη φοιτήτρια που παράτησε τις σπουδές της εξαιτίας της ομοιότητάς της με την porn star Αμπερ – και η παρεξήγηση μετατράπηκε σε viral bullying.

Νέοι άνθρωποι, με ιστορίες που μπλέκονται, με ζωές που διασταυρώνονται, με κορμιά που αγγίζονται. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι εδώ ο Ζακ Οντιάρ («Ο Προφήτης», «Οι Αδελφοί Σίστερς»«Σώμα με Σώμα») δεν έχει πολιτική ατζέντα. Αλλά μήπως ο έρωτας, οι διαπροσωπικές σχέσεις, η αναζήτηση της χαράς και το δικαίωμα στην ευτυχία είναι η πιο σημαντική επαναστατική πράξη τελικά;

Παρίσι, ερωτική πόλη. Ο Οντιάρ όμως δεν φωτίζει το τουριστικό, ρομαντικό Παρίσι. Η κάμερά του πλανιέται ανάμεσα στα κτίρια «Olympiades» (ο οποίος είναι και ο γαλλικός τίτλος της ταινίας), το συγκρότημα εργατικών κατοικιών στο 13ο διαμέρισμα, μία συνοικία που δεν καταγράφουν οι ταξιδιωτικοί κατάλογοι. Κι όμως. Με διευθυντή φωτογραφίας τον Πολ Γκιλόμ, ο φακός βουτά από τον νυχτερινό ουρανό, περνάει από ταράτσα σε ταράτσα, γλιστρά ανάμεσα σε μεσοτοιχίες και εκατοντάδες φωτισμένα παράθυρα – ήδη ερωτευμένος. Από την πρώτη σεκάνς. Ο Οντιάρ αποτυπώνει σε λαμπερό, λάγνο ασπρόμαυρο την ομορφιά της νύχτας, της νιότης, μιας ολόκληρης ζωής που έχουν οι ήρωες μπροστά τους.

Ιδιαίτερα αισθησιακός, σαρκικός, καλαίσθητα φιλήδονος, χαϊδεύει τα κορμιά των ηρώων του, καδράρει τα χείλη και τα πρόσωπά τους, φωτίζει το βλέμμα τους. Η πρόθεσή του είναι ξεκάθαρη: το επίκεντρο των κάδρων του δε θα έχει η ανέχεια, η ταξική πάλη, η δυσκολία της καθημερινότητας (αν και όλα βρίσκονται εκεί, μπροστά μας), αλλά το πόσο ίσοι είμαστε όλοι απέναντι στην ευαλωτότητα του έρωτα, στην ανασφάλεια της απόρριψης, στην περιέργεια της σεξουαλικότητας, στον τρόμο μην μείνουμε τελικά μόνοι.

Ο Οντιάρ αγαπά τους ήρωες, ακόμα κι αν τους παρουσιάζει τρωτούς, αφελείς ή και κακομαθημένους. Τους κοιτά ζεστά, δεν τους τιμωρεί, πρώτη φορά επιλέγει να χαρίσει μια κάθαρση γεμάτη φως, κι όχι σκοτάδι.

Ταυτόχρονα όμως, δεν καταφέρνει να δέσει όλες τις άκρες της ιστορίας σε μία γερή σεναριακή βάση. Να υπάρχει -έστω συναισθηματική- λογική στην εξέλιξη των ηρώων. Δεν πιστεύεις απόλυτα την κορύφωση της πλοκής, η ταινία ξεφεύγει από τον άξονά της. Όμως έχεις δει κάτι σαγηνευτικά όμορφο, περίεργα οικείο, αποπλανητικά σέξι.

Σαν έναν έρωτα που δεν είχε το τέλος που θα ήθελες, αλλά θα θυμάσαι για πάντα στιγμές του.

 

Μικροφωνική Καβάλα πλατεία Καπνεργάτη 9/12/2022 για Καταλήψεις , 1η Κατοικία και αστυνομική Βία

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ «ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

ή το χρονικό μίας προαναγγελθείσας εκκένωσης

Οι καταλήψεις  αποτελούν πολύ μεγάλο πολιτικό πρόβλημα για κάθε κυβέρνηση, μια ανοιχτή πληγή στον θεσμό της ιδιοκτησίας, πάνω στον οποίο βασίζεται το κράτος και ο σύγχρονος καπιταλιστικός κόσμος.

Εξαρχής, βασική προτεραιότητα της σημερινής κυβέρνησης των παιδεραστών ήταν η ολομέτωπη επίθεση στις δομές αγώνα και στις καταλήψεις, ώστε να κάμψουν κάθε μορφή υγιούς αντίδρασης απέναντι στον ασφυκτικό τρόπο ζωής που μας επιβάλουν. Επόμενο είναι λοιπόν να έχουν στρέψει οι γαλάζιοι κοτζαμπάσηδες όλη την κατασταλτική τους μανία ενάντια στο ανταγωνιστικό κίνημα Αντιεξουσιαστών και Αναρχικών. Η στόχευσή τους αυτή οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους : εργαλειοποιούν επικοινωνιακά τις επιχειρήσεις εκκένωσης κάθε φορά που θέλουν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από κάποιο οξύ κοινωνικό ή πολιτικό πρόβλημα, επιδεικνύοντας δήθεν πυγμή τύπου «τάξη και ασφάλεια», ιδίως όμως τρομάζουν όταν το πρόταγμα της ελεύθερης οικειοποίησης χώρων φαντάζει η μοναδική αξιόπιστη λύση απέναντι στον βούρκο των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.

Ας θυμηθούμε, λοιπόν, τις πρόσφατες «επιτυχίες» κυβερνητικών και μπάτσων:

16 Αυγούστου αστυνομικοί εκκενώνουν την Κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη, η οποία βρίσκεται εντός του συγκροτήματος του Παλιού Νοσοκομείου. Η εκκένωση έλαβε χώρα σε μία περίοδο που το συγκρότημα του Παλιού Νοσοκομείου παραμένει εγκαταλειμμένο από τον ιδιοκτήτη, δηλαδή την Περιφέρεια, η οποία δεν έχει προβεί σε καμία ουσιαστική κίνηση ώστε να γίνει το συγκρότημα φιλόξενο για την γειτονιά και την τοπική κοινωνία.

22 Ιούλιου πραγματοποιήθηκε με θεαματικό τρόπο αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης της Κατάληψης 111 στη Θεσσαλονίκη , με τους δημοσιογράφους- ρουφιάνους να παίζουν την κασέτα της κυβέρνησης περί «εστία ανομίας» .

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022 εκκενώνεται κτίριο που τελούσε υπό κατάληψη επί της οδού Τζαβέλλα 52 στη Λάρισα, ιδιοκτησίας του Δημοτικού Γηροκομείου Λάρισας. Ο υπουργός προστασίας του πολίτη έγραψε για την εκκένωση της κατάληψης : «άβατα και ανομία δεν μπορούν να έχουν σχέση με τη Δημοκρατία μας». Σύντομα, όμως,“άβατα και η ανομία” θα είναι η αδυναμία των φτωχών και μικρομεσαίων στρωμάτων  να διατηρήσουν, τα μαγαζιά τους , τα σπίτια τους και τέλος την ίδια την υγεία τους (κατάργηση του Ε.Σ.Υ.).

Στις 22 Νοεμβρίου ορδές μπάτσων επιτίθενται στα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και συλλαμβάνουν, δέρνοντας ανελέητα εγκύους, παιδιά, δικηγόρους, φωτορεπόρτερ, 78 άτομα, σε μία επιχείρηση δήθεν έρευνας κατοικίας υπόπτου.

Το πρωί της Δευτέρας 28 Νοέμβρη αστυνομικές δυνάμεις όλων των ειδών προβαίνουν στην εκκένωση της κατάληψης Mundo Nuevo στην περιοχή της ρωμαϊκής αγοράς στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, συλλαμβάνοντας 4 συντρόφους / συντρόφισσες. Τοποθετήθηκαν τόνοι λαμαρίνας στο κτίριο, με σκοπό να το καταστήσουν άχρηστο για οποιαδήποτε χρήση. Από τότε και επί 24ωρου βάσης η περιοχή έχει καταστεί αστυνομοκρατούμενη ζώνη με παρακολουθήσεις αγωνιστών, συνεχείς προκλήσεις, εκφοβισμούς και τρομοκράτηση των κατοίκων, των εργαζόμενων και των ανθρώπων που κινούνται στην περιοχή και έχουν σταθεί αλληλέγγυοι και φιλικοί προς την κατάληψη.

Συγχρόνως με τις επιθέσεις κατά καταλήψεων, το κράτος προωθεί τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα και άλλες πόλεις της Ελλάδας. Θυμηθείτε τις πρόσφατες εικόνες που μπάτσοι και δικαστικοί επιμελητές, πιστοί Υπηρέτες των funds και των Τραπεζών, επιχείρησαν να πετάξουν έξω από το σπίτι της συνταξιούχο 5: 30 το πρωί, σπάζοντας την πόρτα του σπιτιού της και απαγορεύοντας σ’ αυτήν να πάρει μαζί της οτιδήποτε, από τα προσωπικά της πράγματα μέχρι και τις γάτες που ζούσαν μαζί της. Η αλληλεγγύη της γειτονιάς απέτρεψε τα χειρότερα.

Μετά, λοιπόν, τις εκκενώσεις καταλήψεων, ακολουθούν οι «εκκενώσεις» πρώτης κατοικίας. Αυτό βιώνουν σήμερα και οι«φιλήσυχοι» πολίτες, πολλοί από τους οποίους ψήφισαν την ίδια τους την καταδίκη.

Τραγωδία , κακή συγκυρία ή ολοκληρωτικό καθεστώς ;

Έχουμε μια γκροτέσκα, εξαθλιωμένη κοινωνία που ανέχεται μια δολοφονική εξουσία : δολοφονία Μάγγου , δολοφονία Σαμπάνη , εγκλεισμός και βασανισμός του Χάρη Μ. , 19 χρόνια κάθειρξη στον σύντροφο Σταθόπουλο για την αλληλεγγύη του , ξυλοδαρμός και συλλήψεις απολυμένων εργατών, άγρια καταστολή οποιασδήποτε πορείας ή διαμαρτυρίας και άλλα πολλά ζοφερά γεγονότα. Σ’ αυτά ήρθε να προστεθεί και η δολοφονική απόπειρα μπάτσου κατά του 16χρονουΡομά στη Θεσ/νίκη , μία ημέρα πριν από την επέτειο για την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου  Γρηγορόπουλου. Ο Μητσοτάκης την ίδια ώρα απονέμει επίδομα 600 ευρώ στους μπάτσους, ο Θεοδωρικάκος, ως αρχηγός των ένστολων δολοφόνων,  θέτει την καινούργια γραμμή θανάτου για 20 ευρώ. Η αλόγιστη βία της «απελευθερωμένης» αστυνομίας σύντομα θα σπείρει το θάνατο και σε άλλα μέλη της κοινωνίας , που δεν θα είναι , τρανς , αναρχικοί , μετανάστες ή Ρομά, αλλά κάποιο παιδί μεσοαστικής οικογένειας, που θα έχει υιοθετήσει ενδεχομένως το παραβατικό στυλάκι του τράπερ Τρανού με τα όπλα και τις ανόητες λούμπεν μαγκιές νταβατζήδων.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι ένα δυστοπικό σήριαλ στο Netflix , είναι η ζοφερή πραγματικότητα που πλάθουν οι φασίστες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σε συνεργασία με τους Έλληνες ολιγάρχες . Μπορεί να τα χαλάνε για λίγο μεταξύ τους για ένα γκολ ή για ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (βλέπε υποκλοπές, Μαρινάκης κτλ. ), αλλά ο εχθρός τους συνεχίζει να είναι αποκλειστικά ο απλός πολίτης, ο φοιτητής, ο Ρομά, ο καταληψίας, η ανύπαντρη μητέρα, ο μη προσκυνημένος εργάτης. Οι καταλήψεις είναι το τελευταίο ανάχωμα αντίστασης στην ιδιοκτησία του κεφαλαίου και το πτωχευμένο μέλλον του λαού. Ένας υπουργός (βλ. Παναγιωτόπουλο) ή βουλευτής (βλέπε Πάτση) μπορεί να υπεξαιρεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ή να κάνει τον χρήσιμο ηλίθιο του Κεφαλαίου, εγχώριου και ξένου, ο φτωχός πολίτης όμως θα φάει μια σφαίρα στο κεφάλι .

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”ΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ”, ΤΡΙΤΗ 29/11/2022, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Μαγνητικά Πεδία

του Γιώργου Γούση

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιώργου Γούση είναι ένα road movie με προορισμό την καρδιά. 7 υποψηφιότητες για Βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Μια γυναίκα οδηγεί ταραγμένα στην κίνηση της Αθήνας. Στρίβει τελευταία στιγμή προς Κόρινθο, παίρνει αποφασιστικά το δρόμο προς την Πάτρα, μπαίνει σ’ ένα φέρι σιγοτραγουδώντας μελαγχολικά. Ενδιάμεσα, αμήχανα τηλέφωνα – στο παιδί της, στον άντρα της. Ερωτήσεις, δικαιολογίες, ενοχές. Αυτή είναι η Έλενα κι όπως εξηγεί στον Αντώνη, τον άγνωστο άντρα που διασώζει όταν το αυτοκίνητο του μένει στην έξοδο από το φέρι, δεν πάει κάπου συγκεκριμένα. Απλώς, έφυγε. Για πολύ, για λίγο, θα δει. Πήρε το σαραβαλάκι της, τον «Ζορζ», και ξέφυγε – από την Αθήνα, από τη δουλειά, από τη γερασμένη της αντανάκλαση.

Εκείνος, που πάει; Και τι είναι αυτό το μεταλλικό κουτί που κουβαλά; Όχι, δεν σοκάρεται που ο Αντώνης της εξομολογείται ότι αυτή είναι η θεία του, ή μάλλον τα λείψανα της που υποσχέθηκε ότι θα τα συνοδεύσει για την ταφή τους στο αγαπημένο της μέρος. Αντιθέτως, η Έλενα βρίσκει βάλσαμο σε αυτή την αποστολή. Ένα συγκινητικό προορισμό και μια περιπέτεια που θα τη βγάλει επιτέλους από το μυαλό της. Έτσι, οι τέσσερις τους, η Έλενα, ο Αντώνης, η θεία κι ο Ζορζ θα ξεκινήσουν μια διαδρομή, ένα ταξίδι δρόμου που οι άγνωστοι νιώθουν ασφαλείς να ανταλλάξουν τις πιο μύχιες σκέψεις τους, να εξομολογηθούν ανασφάλειες, να τολμήσουν μια τρέλα που βγάζει περισσότερο νόημα από την λογική πραγματικότητα που τους περιμένει στην επιστροφή.

Ο Γιώργος Γούσης, μετά τον πολυβραβευμένο «Χειροπαλαιστή» του, κάνει το ντεμπούτο του στην μεγάλου μήκους, με μία ταινία-έκπληξη. Εργαλειοποιεί το low-budget πλαίσιο της παραγωγής του, βρίσκει την ιδέα να το κάνει στιλ, φόρμα. Με τετράγωνο κάδρο και analog 80ς αισθητική, το ταξίδι της Έλενας και του Αντώνη βιώνεται ως γλυκιά ανάμνηση μουτζουρωμένη με κόκκο. Ένα home video διακοπών, ξεχασμένη βιντεοκασέτα στο πίσω ράφι της βιβλιοθήκης. Ένα καλά κρυμμένο μυστικό που η καρδιά δε χρειάζεται φτιασίδια για να το νιώσει δικό της. Και να το κουβαλάει για πάντα στο μεταλλικό κουτί της.

Ο Γούσης μπαίνει κι αυτός στον Ζορζ, χωρίς να τον ενδιαφέρει πραγματικά ο προορισμός. Αλλά με αυτοπεποίθηση οδηγού, που αν τον εμπιστευτείς, θα σε πάει μια αξέχαστη βόλτα – έξω από τις γραμμές του χάρτη. Άλλοτε επιτρέπει στα χειμερινά, υγρά, άγρια τοπία να τρέχουν κι άλλοτε σταματά καδράροντας από διακριτική απόσταση τους ήρωες του, κινηματογραφώντας τη μη-δράση, τις κλεμμένες στιγμές, τις αμηχανίες, τους αληθινούς διαλόγους ανθρώπων που αποφασίζουν να είναι αληθινοί.

Είναι σημαντικό ότι συνυπογράφει το σενάριο με τους δύο ηθοποιούς του, επιτρέποντας τους να σμιλεύουν τους χαρακτήρες τους μέσα από αυτοσχεδιασμούς, αυθορμητισμό, τόλμη. Η Έλενα Τοπαλίδου αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά ένα εξωγήινο δώρο. Εκφραστική, χειμαρρώδης, τυπάρα. Μια καλλιτέχνης που φορά τα μαύρα γυαλιά της, αλλά δεν κρύβει την μονίμως τεντωμένη ευαισθησία της. Ατρόμητη, βουτά στο παιχνίδι του αυτοσχεδιασμού, αλλά το πιο μαγικό της ταλέντο είναι ότι η τρέλα της είναι αναγνωρίσιμη, οικεία, δική σου. Αν ποτέ τολμούσες κι εσύ να βουτήξεις στην αλήθεια σου χωρίς δίχτυ προστασίας. Η Τοπαλίδου είναι γυναικάρα και ταυτόχρονα το παιδί που ξέχασες να είσαι – σιγοτραγουδά μέσα στον Ζορζ τραγούδια που σε πάνε πίσω και στο θυμίζουν, ξεστομίζει ειλικρίνειες που ένας ενήλικας πια δεν μπορεί. Κι έτσι η «Έλενα» της θα μείνει άγνωστη, αλλά όχι σχήμα. Της έχει δώσει ψυχή, ταυτότητα κι έναν τηλεφωνικό μονόλογο που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

Αλλά έχει και άξιο συνοδηγό. Ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος παίζει με τις αντιθέσεις – ημιάγριο παρουσιαστικό, στιβαρή αρσενική φιγούρα, γλυκό βλέμμα, νατουραλιστική ευγένεια, συνεσταλμένη τρυφερότητα. Ένας άντρας που χαλαρώνει σταδιακά, επιφυλακτικά στην φλύαρη οικειότητα μιας γυναίκας, αλλά την κοιτά μαγεμένος, με κλεφτά λαμπερά βλέμματα έκπληξης και παραδοχής. Κι όταν χαλαρώνει, θα χορέψει κι εκείνος – σαν να μην υπάρχει κόσμος γύρω του. Ούτε ο «Αντώνης» θα μας ανοίξει ποτέ όλα τα χαρτιά του. Δε χρειάζεται. Η μοναξιά του πάλλεται.

Ο Γούσης έχει φτιάξει μια «μικρή» ταινία, ναι. Όμως το road movie δυο ανθρώπων που θα κουβαλήσουν με χαρά ένα μεταλλικό φορτίο για να αποτινάξουν το πραγματικό φορτίο από τις μεσήλικες πλάτες τους, μεγαλώνει, μεγαλώνει, μεγαλώνει μέσα σου. Χαμογελάς, δεν νιώθεις μόνος. Οι άνθρωποι είμαστε μαγνητικά πεδία και κολλάμε ο ένας στον άλλον – με προσμονή ή εντελώς τυχαία, αταίριαστα ή ταιριαστά, για λίγο ή για πάντα.

https://youtu.be/g3-V-i9dWcA

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΒΑΛΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ , ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ, ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ & ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ Καβάλα 25/11/2022 ανάρτηση πανό στο ΙΚΑ στο κέντρο της πόλης
#antireport #prosfygika

Ανάρτηση πανό στο πάρκο Φαλήρου Καβάλας ως ένδειξη αλληλεγγύης 8/11 ,στην κατάληψη Ντουγρου, που βιώνει την καταστολή στη Λάρισα

Αλληλεγγύη ,στους συλληφθέντες της κατάληψης που μετέτρεψαν την εκκένωση του κτιρίου σε δύσκολη υπόθεση και υπερασπίστηκαν το εγχείρημα τους.

Accion Mutante Collective Presents THE OPPRESSED -from Cardiff Wales ANTI-FASCIST Oi! band (Active) playing music for Hooligans, 8th of October 2022, Kavala, Greece

Accion Mutante Collective presents 8th of October Kavala Greece 
THE OPPRESSED -from Cardiff Wales ANTI-FASCIST Oi! band (Active) playing music for Hooligans.
S-H-A-R-P Skinheads who support:
Anti Fascist Action (AFA).
Red & Anarchist Skinheads (RASH).
Rock Against Fascism (RAF)
Πέμπτη Κάστα Street Punk Oi! from Thessaloniki
Στίγμα punk band from Thessaloniki
Битов Терор – Bitov Terror Punk/Oi band from Sofia/Bulgaria
Marionnetes Punk/Rock from Trikala
KAOTISK KNULL Punk Apo selanic 
artwork by Lakis Chaotic

https://youtu.be/_x3rq_Q6vJE