2008, 6 Δεκέμβρη….

Και ενώ η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού, η στυγνή δολοφονία του ανήλικου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τους ειδικούς φρουρούς Κορκονέα και Σαραλιώτη πυροδοτεί μια αλυσιδωτή αντίδραση σε ολόκληρη τη χώρα.

Εκείνη την εποχή η αστυνομική βία και η καταστολή, η κλιμάκωση της ανεργίας, η εκμετάλλευση των εργαζομένων, που ήδη είχε ξεπεράσει κάθε γνωστό όριο (επίθεση στη μετανάστρια-εργάτρια Κωνσταντίνα Κούνεβα λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης) και γενικότερα τα πρώτα σημάδια της οικονομικής-κοινωνικής κρίσης αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους. Σιγά-σιγά οι μάσκες πέφτουν και οι λεγόμενοι θεσμοί του κράτους αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο (παραδικαστικό κύκλωμα, εκκλησία-Βατοπέδι, Ζαχόπουλος, Siemens).
Τότε είναι που βιώνουμε στο πετσί μας τη σταδιακή μετάβαση από το «κοινωνικό» κράτος που είχαν στήσει τα προηγούμενα χρόνια για δικό τους όφελος οι σοσιαληστρικές κυβερνήσεις προς το ποινικό-ολοκληρωτικό κράτος.

Τις πρώτες ώρες μετά την εκτέλεση του 15χρονου, το σοκ και η λύπη είχαν ως αποτέλεσμα την αυθόρμητη παρουσία κόσμου ανεξαρτήτου ηλικίας και ιδεολογίας στους δρόμους. Στην αντίπερα όχθη τα καθεστωτικά ΜΜΕ προσπαθούν απεγνωσμένα να λασπολογήσουν το θύμα και να υποβαθμίσουν-αναστείλουν την αυξανόμενη οργή παρουσιάζοντας τον κόσμο ως απλούς ταραξίες.

Γρήγορα όμως ο θυμός μετατρέπεται σε μια εξέγερση που καίει συθέμελα την ετοιμόρροπη αστική δημοκρατία. Συνελεύσεις, πορείες, συζητήσεις, επεισόδια, καταλήξεις, καταστροφές συμβόλων εξουσίας συνθέτουν ένα εύφλεκτο σκηνικό.

Δεκέμβριος 2012…

Έπειτα από τέσσερα χρόνια η οργή έχει μετατραπεί σε άκρα του τάφου σιωπή. Η αποχαύνωση και η κραιπάλη, που βίωνε τόσα χρόνια ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας κλεισμένο στο χρυσό κλουβί του καταναλωτισμού και των ψεύτικων αναγκών διακόπηκε απότομα στο όνομα μιας ακόμα κρίσης του καπιταλισμού.

Ένα σκηνικό απόλυτου τρόμου καλλιεργήθηκε, στηριζόμενο στο συνεχιζόμενο φόβο και τους εκβιασμούς μιας τυχόν χρεοκοπίας και καταστροφής με άμεσο στόχο τη βίαιη φτωχοποίηση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Η επίθεση στόχευε σε όλα τα κοινωνικά δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί με αγώνες, υγεία-περίθαλψη, παιδεία, κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου, ελευθερία λόγου-πράξης, στέγαση, αξιοπρέπεια, βασικές καθημερινές ανάγκες (ρεύμα, ύδρευση), εργασιακά δικαιώματα πολτοποιήθηκαν μέσω της επιβολής έκτακτων μέτρων λόγω της «κρίσης».

Ένας λαός υποδουλώθηκε στις αχόρταγες ορέξεις των τραπεζών, του ΣΕΒ, των εφοπλιστών, των μεγαλοκαναλαρχών, των μεγαλοκατασκευαστικών εταιρειών και των λεγόμενων εκπροσώπων της αστικής μας δημοκρατίας. Η κατάλυση του κοινωνικού ιστού πραγματοποιήθηκε και το πάρτι ολοκληρώθηκε μέσα σε ένα πνεύμα απελπισίας, ανέχειας, αβεβαιότητας, ανασφάλειας και πείνας. Η λύση που παρουσιάζεται ως πολυπόθητη ανάπτυξη θα έρθει μόνο μέσα από την καταλήστευση και υποτίμηση της εργατικής δύναμης.

Το διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης «δικαιολογεί» και χρησιμοποιεί τις εθνοσωτήριες συγκυβερνήσεις, τις νεο-ναζιστικές συμμορίες, το σύγχρονο αστυνομικό-ολοκληρωτικό κράτος (νέα σώματα ασφαλείας-ομάδες ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ) που θα αντιμετωπίσουν την προοπτική μιας γενικευμένης κοινωνικής εξέγερσης. Ο κατακερματισμένος κοινωνικός ιστός βοηθά στην πειθάρχηση και εύκολα πλέον κτίζονται νέοι διαχωρισμοί εντός των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων στο όνομα της εθνικής ενότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή την περίοδο εμφανίστηκαν τα δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες. Ο παρανομοποιημένος εργάτης γίνεται εύκολα ο αποδιοπομπαίος τράγος από τα φασιστικά τάγματα ασφαλείας, νομιμοποιώντας τη σταδιακή εξόντωση του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού και στρέφοντας σε λανθασμένους στόχους την κοινωνική οργή. Οι φασίστες ξεκάθαρα ως συστημικό εργαλείο του κράτους και των αφεντικών βοηθούν την εγκατάσταση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού ενάντια στην κοινωνική δυσαρέσκεια.
Ποια πρέπει να είναι όμως η απάντηση σε όλα αυτά;

Δε ξεχνάμε, δε συγχωρούμε, δε σκύβουμε το κεφάλι, αλλά πολεμάμε για την αξιοπρέπεια μας. Μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες να αποτινάξουμε το φόβο και να οργανωθούμε συλλογικά, ξεπερνώντας εθνικούς-φυλετικούς διαχωρισμούς που διασπούν την ενότητά μας. Οι κοινοί αγώνες –ντόπιων και μεταναστών- θα έχουν ως εχθρό τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους πολιτικούς, τα αφεντικά, την αστυνομία, τους φασίστες.

Αντιστεκόμαστε σε κάθε μορφή χειραγώγησης και σε ό,τι μας δυναστεύει. Με αξίες μας την αλληλεγγύη, την ισότητα και την αυτοοργάνωση, αντιπαλεύουμε. Περνάμε στην αντεπίθεση. Με αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, απεργίες διαρκείας, αντιφασιστικές-αντιρατσιστικές δράσεις. Πάνω σε αυτές τις βάσεις θα βρούμε τους ταξικούς μας συμμάχους, για να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα παντού: στους δρόμους, τους χώρους εργασίας, τα σχολεία, τις σχολές, τις γειτονιές και τα χωριά.

Η 6η Δεκέμβρη ήταν μόνο η αρχή….
«ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ»
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Παρ΄όλο που έχουν περάσει ήδη τρείς μέρες απ’ τη σύλληψή μας κατά τη διάρκεια της αντιφασιστικής μοτοπορείας-αφισοκόλλησης την Κυριακή 30/9 θεωρούμε πως καλώς είναι να ξεκαθαριστούν μερικά πράγματα.

Την Κυριακή 30/9 μετά από ανοιχτό κάλεσμα πραγματοποιείται μηχανοκίνητη αντιφασιστική πορεία-αφισοκόλληση στο κέντρο της Αθήνας, η οποία ξεκινά από τα Εξάρχεια.Η πορεία αυτή ήρθε σαν απάντηση στα φασιστικά πογκρόμ και επιθέσεις εναντίον μεταναστών, που πραγματοποιούνται σε διάφορες περιοχές στο κέντρο της Αθήνας από φασιστικές συμμορίες μεταμφιεζόμενες σε ”επιτροπές κατοίκων ή καταστηματαρχών”, συνεπικουρούμενες από τις επίσημες κρατικές συμμορίες.

Η δεδομένη σχέση Χ.Α.-ΕΛ.ΑΣ. είναι χιλιοειπωμένη και δεν μας ενδιαφέρει να την αναλύσουμε ή να την εξηγήσουμε αυτήν εδώ τη στιγμή.

Μετά την επίθεση χρυσαυγιτών(πολιτών) ενάντια της πορείας. πραγματοποιείται επέλαση της ομάδας Δ που ακολουθούσε τόσο από πίσω όσο και από παράλληλα στενά.

Συλλαμβάνονται τελικά 15 αντιφασίστριες-στες αγωνιστές οι οποίες-οι χτυπιούνται σε διάφορα σημεία του σώματος, όπως κεφάλι, χέρια,πόδια, ενώ χρησιμοποιούνται και όπλα taser(ηλεκτροσόκ).

Οδηγούμαστε στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ έξω από το τμήμα προστασίας πολιτεύματος του κράτους όπου η νύχτα συνοδεύεται από χτυπήματα, απειλές, τραβήγματα μαλλιών, καψίματα, τράβηγμα φωτογραφιών για προσωπικά άλμπουμ των ομάδων Δ που μας επιτηρούν.

Οι απελές του στύλ ”τώρα που μάθαμε ποιοί είστε θα σας θάψουμε όπως τους παππούδες σας στον εμφύλιο” είναι ενδεικτικές του κλίματος τρομοκρατίας που προσπάθησαν να επιβάλλουν οι κρετίνοι πραίτωρες των ομάδων Δ, ενώ δεν επιτρέπεται η επικοινωνία με δικηγόρους ή γιατρούς για 19 ώρες. Την επομένη,μετά τη μεταφορά-σόου για φωτογράφηση οδηγούμαστε τελικά στα δικαστήρια της σχολής ευελπίδων.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί, οι δυνάμεις των ματ επιτίθενται στους συγκεντρωμένους αλληλέγγυουςξυλοκοπώντας άγρια πολλούς από αυτούς, ενώ πρασάγουν 25 και τελικά συλλαμβάνουν 4. Από τη στιγμή της σύλληψής τους οδηγούνται στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ και ακολουθεί παρόμοιο κλίμα εκφοβισμού με εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους, σε μία πρωτοφανή εκδικητική απόφαση, παρατείνεται η κράτησή τους για τρείς ακόμη μέρες, ενώ των 15 μέχρι την Πέμπτη.

Οδηγούμαστε στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ στον 7ο όροφο σε υπερφοτωμένη πτέρυγα (προορισμένη για 30 άτομα, ενώ αυτή τη στιγμή ”ζούνε” 80 σε απίστευτα άθλιες συνθήκες) για να μας ”τη σπάσουνε” όταν εκεί συναντάμε ένα πρωτόγνωρο αίσθημα αλληλεγγύης απο ανθρώπους που βρίσκονται εκεί ”ξεχασμένοι” έως και τρείς μήνες.

Μέσα στην περίοδο της ”οικονομικής κρίσης” όπου ολοένα και περισσότεροι οδηγούνται στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, ο κοινωνικός καννιβαλισμός επιβραβεύεται σαν αρετή, ο φασισμός σηκώνει κεφάλι στους τόπους και στις γειτονιές μας, η κρατική επίθεση εντείνεται σε όλα τα επίπεδα, οι επιλογές που προωθούν την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα και την άμεση δράση είναι αυτές που μπορούν να σταθούν όχι μόνο ανάχωμα στον φόβο που προσπαθούν να μας επιβάλλουν, αλλά ως προοπτική μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης.

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ

ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ

ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ 30/9 ΚΑΙ 1/10

(Κάποιοι από αυτούς περήφανοι απόγονοι αναρχοκομμουνιστών συμμοριτών.)

Κείμενο κρατουμένων στη ΓΑΔΑ

Τα τελευταία χρόνια έχουμε αρχίσει να ξεχνάμε ότι τα αστικά κέντρα πέρα από κτισμένους και ιδιωτικούς χώρους περιλαμβάνουν και κοινόχρηστες περιοχές, όπου θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που διαβιούν και κινούνται σε αυτούς.

Μέσα σε αυτό το διαρκώς μεταβαλλόμενο και ρευστό αστικό τοπίο πρέπει να θέσουμε ως πρωταρχικό μας στόχο την κατάκτηση και οικειοποίηση των κοινόχρηστων αυτών χώρων, καθώς αυτοί μπορούν να αποτελέσουν μια «ανοιχτή» αντιδομή, όπου οι άνθρωποι θα ξαναγνωριστούν, θα συνυπάρξουν και θα συνδιαμορφώσουν.

Στο σημείο αυτό όμως δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι υπάρχουν στοιχεία ανατροφοδότησης της σχέσης του κοινόχρηστου χώρου με την κοινωνία. Όσο περνάει ο καιρός παρατηρούμε ότι παράλληλα με τη φτωχοποίηση και τον εκφασισμό της κοινωνίας, αυξάνεται και η κρατική καταστολή και αυθαιρεσία, που στοχεύουν από τη μια στην καλλιέργεια της παθητικότητας και της αδιαφορίας για το κοινοτικό και από την άλλη στη δημιουργία ενός κλίματος φόβου και αποξένωσης.

Θα ήταν καταστροφικό για το «σύστημα» να έρθουν πιο κοντά τα άτομα, να συζητήσουν, να οργανωθούν, να οικειοποιηθούν τους κοινόχρηστους χώρους και τις πλατείες. Κάπως έτσι, με καλά οργανωμένο σχέδιο μπαίνουν σε εφαρμογή οι μηχανισμοί που θα μετατρέψουν τις πλατείες σε υποβαθμισμένες περιοχές ή σε άντρο των φασιστοειδών.

Ένας από αυτούς τους μηχανισμούς, ίσως ο πιο αποτελεσματικός ως τώρα, είναι η μεταφορά του εμπορίου ναρκωτικών στα πιο πολυσύχναστα μέρη, δημιουργώντας τις ιδανικές συνθήκες που αφ’ ενός καθιστούν «αναγκαία» στις συνειδήσεις του κόσμου, την αύξηση της αστυνόμευσης και αφ’ ετέρου δίνουν πάτημα σε εθνικιστικές και παρακρατικές οργανώσεις να πραγματοποιούν τις ρατσιστικές επιθέσεις τους. Τα παραδείγματα άλλων πόλεων, ιδιαίτερα της Αθήνας και Θεσσαλονίκης, επιβεβαιώνουν την προσπάθεια της εξουσίας να γκετοποιήσει κεντρικούς κοινόχρηστους χώρους, ώστε να παγιωθεί η αυξανόμενη αστυνομοκρατία και να κλειστεί ο καθένας στο καβούκι του.

Ως αναρχικοί και αναρχικές, και ως κομμάτι της κοινωνίας της Καβάλας διεκδικούμε απελευθερωμένους κοινωνικούς χώρους, για να τους αυτοδιαχειριστούμε και να αυτοργανωθούμε, μέσα σε ένα πλαίσιο, όπου η εκμετάλλευση δεν θα έχει χώρο και ιδέες φασιστικές και ρατσιστικές δεν έχουν θέση. 

Στους καιρούς του ατομικισμού και της αποξένωσης, μέσω της συνεχούς παρουσίας μας, οι κοινόχρηστοι χώροι θα πρέπει να αποτελέσουν τα πεδία, όπου η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα, η αξιοπρέπεια και η αντίσταση θα αναμετρηθούν με τη βαρβαρότητα, την παρακμή, το φόβο και την απάθεια.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ

Αναρχικές/Αναρχικοί Καβάλας

ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ, ΟΧΙ ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΜΕΝΕΣ

Στις 25 Μαρτίου το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που επέβαλλαν στο πλήθος των καταπιεσμένων – Τράπεζες, Κράτος, Πολιτική ελίτ, ΜΜΕ και τα υπόλοιπα σκουλήκια της κυριαρχίας – έδειξε τα δόντια του. Με στρατηγικό στόχο να κατασταλεί και να τρομοκρατηθεί κάθε πηγή αντίστασης στο καθεστώς, το υπουργείο προστασίας των αφεντικών οργάνωσε με ακρίβεια την επιβολή στρατιωτικού νόμου για μία μέρα σε ολόκληρο το ελλαδικό χώρο. Απαγόρευση κυκλοφορίας γύρω από τους χώρους των φασιστικών παρελάσεων, ζώνες ελεγχόμενης κυκλοφορίας, ελεύθεροι σκοπευτές, απαγόρευση των συναθροίσεων διαδηλωτών, προσαγωγές και συλλήψεις, προπαγάνδα από τα μ.μ.ε συνέθεσαν το σκηνικό της δικτατορίας τους.

Όμως για άλλη μια φορά λογάριασαν χωρίς να πάρουν υπόψη τους ότι οι αξίες και τα όνειρα των εξεγερμένων, για ζωή, ελευθερία, ισότητα, άμεση δημοκρατία, δεν μπορούν να πειθαρχήσουν στα προσωρινά στρατιωτικά τους διατάγματα, να καλουπωθούν στα όρια, που θέτει η υπερεθνική μηχανή της καπιταλιστικής και κρατικής κυριαρχίας.

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση το πρωί της 25ης Μαρτίου συγκεντρωθήκαμε στο κέντρο της Βέροιας σύντροφοι και αλληλέγγυοι για να αντισταθούμε στην προσπάθεια επιβολής ενός απολυταρχικού, δικτατορικού καθεστώτος, να αμαυρώσουμε την εικόνα μιας, από άκρη σ’ άκρη αστυνομοκρατούμενης και στρατοκρατούμενης πόλης και να αποτρέψουμε την πιθανή παρουσία οργανωμένων εισαγόμενων φασιστών και νεοναζιστών οι οποίοι τον ίδιο καιρό, έναν χρόνο πριν, στην ίδια επέτειο έδρασαν ανενόχλητοι δίπλα από την εξέδρα των επισήμων ενώ το κράτος επιδιδόταν σε απαγωγές πολιτών με τις αστυνομικές δυνάμεις να περιμένουν τους «υπόπτους» κάτω από τα σπίτια τους. Την ίδια τακτική ακολούθησαν και φέτος αλλά εις μάτην.

Οι περίπου 30 συγκεντρωμένοι περικυκλωθήκαμε ξαφνικά από διπλάσιες στον αριθμό αστυνομικές δυνάμεις (συγκεκριμένα συστρατεύθηκαν όλες οι δυνάμεις του νομού Ημαθίας γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο) όλων των ειδών και εξοπλισμών (μέχρι και ασφαλίτη με ξύλινο ρόπαλο είδαμε), για να μας αναγγείλουν την αναίτια προσαγωγή μας. Όταν αρνηθήκαμε να ακολουθήσουμε και απαιτήσαμε την παρουσία δικηγόρου άρχισαν να μας σπρώχνουν. Με λεωφορείο μας μετέφεραν στο τμήμα όπου μας πήραν τα στοιχεία και μας άφησαν να περιμένουμε αρκετές ώρες στον μπλοκαρισμένο από αστυνομικές δυνάμεις διάδρομο του τμήματος χωρίς να μας εξηγήσουν το λόγο της συνέχισης της κράτησής μας παρά τις επίμονες ερωτήσεις μας.

Μετά το τέλος της παρέλασης συγκροτήθηκε αυθόρμητα πορεία η οποία έφτασε στο τμήμα σε ένδειξη αλληλεγγύης. Μετά από αρκετές ώρες περάσαμε από προανάκριση όπου εκεί πληροφορηθήκαμε την σύλληψη μας με την κατηγορία της αντίστασης. Συγκεκριμένα γίνανε 32 προσαγωγές, 27 από τις οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις (ο ένας συλληφθείς ήταν ανήλικος και αφέθηκε). Πέρα από την κατηγορία της αντίστασης η οποία απαγγέλθηκε σε όλους, ένας αντιμετωπίζει κατηγορία για εξύβριση, ένας για απειλή και ένας για οπλοκατοχή. Την ίδια ώρα αστυνομικοί και άντρες της αντιτρομοκρατικής με την παρουσία εισαγγελέα και ενός από τους συλληφθέντες συντρόφους εισέβαλαν στο αυτόνομο στέκι Μπαρούτι παραβιάζοντας την πόρτα χωρίς να βρεθεί οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο.

Μετά την προανάκριση αργά το απόγευμα οδηγηθήκαμε στα κρατητήρια του τμήματος μέσα από τα οποία δεν σταματήσαμε ούτε στιγμή να φωνάζουμε συνθήματα (μας εμψύχωναν και σύντροφοι από άλλες πόλεις οι οποίοι κατέφθασαν εκείνη την ώρα έξω από το τμήμα) και να ενοχλούμε τους φρουρούς μας. Αργά το βράδυ μας μετέφεραν τελικά με χειροπέδες στο κτήριο της εισαγγελίας, έξω από το οποίο είχε συγκεντρωθεί αρκετός αλληλέγγυος κόσμος και φώναζε συνθήματα απέναντι από παραταγμένη διμοιρία. Η δίκη μας ορίστηκε για τις 29 Μαϊου. Αφού αφεθήκαμε και οι 26, ενωθήκαμε με τον κόσμο και ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης.

Ο στρατιωτικός νόμος και το υπερθέαμα που στήσανε στην Βέροια και σε ολόκληρη τη χώρα, δεν φόβισε κανέναν αλλά αντίθετα εξόργισε και συσπείρωσε τον κόσμο. Τέτοιες προσπάθειες εκφοβισμού δεν μας λυγίζουν αλλά μας πεισμώνουν. Η αντίσταση στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει τράπεζες, κράτος μμε και οι γλύφτες τους είναι η επιλογή ανθρώπων, που πραγματώνουν στο δρόμο, στους χώρους εργασίας, του πολιτισμού, και της μάθησης, το υπέρτατο όνειρο της ελευθερίας.

Δηλώνουμε ότι αυτή την επιλογή μας θα την υπερασπιστούμε μέχρι την τελευταία αναπνοή μας. Κάθε ανθρωποφύλακας, κάθε αφεντικό, κάθε παρακρατικός και ρουφιάνος είναι απλά ένα εμπόδιο, που η επαναστατική μας οργή θα περάσει από πάνω του.

Διαρκής αγώνας για ζωή, ελευθερία, ισότητα και άμεση δημοκρατία.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Συλληφθέντες/σες της 25ης Μαρτίου

Αλληλέγγυοι/ες

Κείμενο που μοιράστηκε στη Βέροια για τα γεγονότα της 25ης Μαρτίου

από http://papoutsadiko.espivblogs.net/archives/1018

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Η συγκυβέρνηση εθνικής «σωτηρίας», που στηρίζεται από τα κόμματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑ.Ο.Σ., προχώρησε για μια ακόμη φορά σε εκτεταμένη επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού. Την Κυριακή 12 Φλεβάρη, πραγματοποιήθηκε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στην Αθήνα, έξω από την Βουλή, την ώρα της συζήτησης του Μνημονίου (ΙΙ) .

Αυτές τις ημέρες βιώνουμε μια πρωτοφανή βάρβαρη επίθεση ενάντια στα δικαιώματά μας, που είχαν κατακτηθεί με αίμα από τους προγόνους μας. Την επίθεση αυτή την δεχόμαστε από το κράτος, το κεφάλαιο, το Δ.Ν.Τ. , την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την κυβέρνηση είναι εμφανής ο φόβος τους προς το λαϊκό κίνημα,το οποίο ολοένα και αυξάνεται, απεργεί, διαδηλώνει και οργανώνεται στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές. Είναι αγχωμένοι από την οργή που νιώθει ο κόσμος εναντίον τους.

Αυτό βέβαια,δεν είναι δύσκολο να φανεί. Είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο, σε κάθε μεγάλη κινητοποίηση του λαού, να επιστρατεύονται εκατοντάδες αστυνομικοί, οι οποίοι μόλις λάβουν την εντολή, είναι έτοιμοι να πνίξουν τον κόσμο στα χημικά!! Με αυτόν τον τρόπο δείχνουν πως δεν παλεύουν ενάντια στους δανειστές, όπως μας λένε, αλλά έχουν άλλον αντίπαλο. Εχθρός τους είναι ο λαός.

Την Κυριακή, ενώ είχε συγκεντρωθεί πλήθος κόσμου έξω απο το Κοινοβούλιο, δείχνοντας την αντίθεσή του στα νέα μέτρα που επιβάλλονται εις βάρος του, οι εξουσιαστές μας, φοβόντουσαν τον κόσμο ο οποίος παρέμενε στους δρόμους αλλά και όσους συνέρρεαν στη συγκέντρωση κατά δεκάδες. Έτσι,ήρθε η ώρα να αναλάβουν δράση οι προστάτες του πολίτη,οι αστυνομικοί!!

Αρχικά όλη η περιοχή γύρω από τη Βουλή γέμισε με καπνούς από τα δακρυγόνα και τα χημικά, αναγκάζοντας τον κόσμο να καταφεύγει στα γύρω στενά. Τότε επιστρατεύτηκε η επίλεκτη (!) ομάδα ΔΕΛΤΑ, η οποία εφορμούσε στα στενά με τα μηχανάκια και έπεφταν πάνω στον κόσμο. Το αποτέλεσμα που ήθελαν, το πέτυχαν, αφού το Μνημόνιο (ΙΙ) ψηφίστηκε. Το περίεργο(?) της υπόθεσης ήταν η σιγή των ΜΜΕ για την μεγαλειώδη αυτή συγκέντρωση.. Κάποιοι έκαναν λόγο μέχρι και για 1 εκατομμύριο κόσμο στους δρόμους, ενώ η τηλεόραση και τα φερέφωνα του κράτους, οι δημοσιογράφοι μιλούσαν για 30 χιλιάδες. Επικεντρώθηκαν για άλλη μια φορά στους 30(!!) κουκουλοφόρους που «έσπαγαν » και «λεηλατούσαν» , σαν να είχαμε επέλαση των βαρβάρων! Και πάλι όμως έπεσαν έξω! Και πάλι έκρυψαν την αλήθεια! Κανείς από αυτούς δεν ανέφερε τον πραγματικό αριθμό των ανθρώπων που διαμαρτύρονταν με τον τρόπο τους! Στους δρόμους της Αθήνας, βρίσκονταν εκατοντάδες διαδηλωτές, πνιγμένοι από θυμό και οργή, καίγοντας οτιδήποτε θυμίζει πως ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία όπου κυριαρχεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Τελικά το σχέδιο του κράτους πέτυχε.Το λαϊκό κίνημα υποτιμήθηκε στα μάτια όσων δεν κατέβηκαν στο δρόμο και παρακολούθησαν τα γεγονότα πίσω από μια οθόνη.
Η συμβολή της Αστυνομίας ήταν ολοφάνερη και αν μη τι άλλο αναμενόμενη..
Οι «προστάτες » μας,έχουν αναλάβει το έργο της κατάπτωσης του ηθικού της κοινωνίας..Φορώντας τη στολή,νομίζουν πως μπορούν να επηρεάσουν τις ζωές μας..Είναι καθημερινά τα φαινόμενα,όπου κάνουν κατάχρηση της εξουσίας,ασκώντας βία εναντίον συνανθρώπων μας που ανήκουν σε μειονότητες,συνήθως μετανάστες ή άτομα που η κοινωνία έχει θέσει στο περιθώριο λόγω των συνηθειών τους.

Ας καταλάβουν οι «κύριοι» πως το κίνημα δεν πεθαίνει..
Μπορεί για κάποιο διάστημα να θάβεται, αλλά αυτό ριζώνει βαθιά και ανεβαίνει πιο δυνατό, πιο μαχητικό, πιο αποφασισμένο να επιτύχει!
Όσα δακρυγόνα και να μας πετάνε, μας πεισμώνουν περισσότερο, μας εξοργίζουν, μας αγριεύουν!!
Είμαστε καταδικασμένοι και ταυτόχρονα αποφασισμένοι να νικήσουμε!
Οργανωνόμαστε σε όλες τις γειτονιές, δημιουργούμε δυνατούς πυρήνες δράσης, αντίστασης και αλληλεγγύης!!

.Η ΒΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!
 .ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ!
 .ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΣΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ!
 .ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ  ΟΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ,ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ,ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ!
 .ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
 .ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ
 .ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ!
 . ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ,ΠΟΤΕ??
 ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ,ΠΟΙΟΙ??
 .ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ,ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ,ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!
 .ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ!!

Ανυπάκουοι Μαθητές Χαϊδαρίου

Κείμενο των «Ανυπάκουων Μαθητών» Χαϊδαρίου για την κρατική βία και την καταστολή

Παρασκευή 9 Δεκέμβρη: Στο κάλεσμα για ειρηνική πορεία ενάντια στην φτώχεια και τον φασισμό ανταποκρίνονται περίπου 200-250 πολίτες, ανάμεσα τους και πολλοί μαθητές και νέοι. Η πορεία σε φυσιολογικές συνθήκες θα έκανε τον καθιερωμένο γύρo του κέντρου, θα εξέφραζε το λόγo της και θα τερμάτιζε. Αντί αυτού είδαμε την πόλη να έχει καταληφθεί από ένα στρατό ένστολων τραμπούκων μεταφερόμενων από άλλες πόλεις… Με το που κατέβηκε η πορεία στον δρόμο, έδειξαν τις προθέσεις τους, που ήταν να κυκλώσουν την πορεία και με αυτό τον τρόπο να προκαλέσουν τρομοκρατία στους διαδηλωτές. Προς αποφυγή αυτής της κατάστασης, η πορεία έστριψε προς τον παραλιακό δρόμο και συνέχισε προς την Κουντουριώτου. Εκεί οι ένστολοι τραμπούκοι άρχισαν να πιέζουν την περιφρούρηση της πορείας, πίεση που έγινε ακόμη πιο έντονη έξω από το Α.Τ. όπου και επιτέθηκαν. Ακολούθησαν σκηνές άπειρου κάλλους με τους τραμπούκους να χτυπάν ακόμη και ανήλικες κοπέλες και με ασφαλίτες, που βρισκόντουσαν στον Κήπο, να φωνάζουν «Έρχεται η χούντα ρε μουνιά», ενώ πολύ πιο πριν στο ύψος της πλατείας Ελευθερίας να απευθύνονται προς την περιφρούρηση της πορείας και να λένε ότι θα πέσει ξύλο μετά μουσικής…

Το σκεπτικό ήταν να πραγματοποιηθεί μία πορεία, σε συνέχεια της πετυχημένης αντι-ρατσιστικής πορεία που είχε πραγματοποιηθεί το Φλεβάρη. Σε αντίθεση με την πρώτη, δεν θα επικέντρωνε στο ζήτημα των μεταναστών και των νέο-φασιστικών συμμοριών, αλλά θα άρθρωνε πολιτικό λόγo για αυτά που ζούμε στις μέρες μας: Την επιβολή συνθηκών φτώχειας και απόγνωσης στο μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού, η οποία συνοδεύεται από τον αυταρχισμό του κρατικού μηχανισμού απέναντι σε όποιον διαφωνεί και αντιστέκεται (π.χ. το όργιο βίας απέναντι στους Αγανακτισμένους του Συντάγματος). Όπως και το πώς αυτό μεταφράζεται στην κοινωνία της Καβάλας με την εικόνα των κλειστών καταστημάτων, της αυξημένη ανεργία και το κλίμα παγωμάρας και απόγνωσης, να συμπληρώνεται από την σφαγή χοίρου στην Παλιά Μουσική, τον ξυλοδαρμό γκραφιτάδων – μαθητών και την αντι-συγκέντρωση σε πορεία διαμαρτυρίας για τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του απεργού Γιάννη Καυκά. Κατάσταση που σφραγίστηκε με την κατάλυση όποιου προσχήματος αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, από τα ίδια τα κόμματα του κοινοβουλίου και ο διορισμός κυβέρνησης με επικεφαλής άνθρωπο του τραπεζικού συστήματος και υπουργών με φιλο-χουντική δράση.

Αυτά που γράφτηκαν στα κείμενα και τις αφίσες, επιβεβαίωσαν με το πλέον κατηγορηματικό τρόπο η απόφαση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καβάλας να διαλύσει την πορεία, με προεξάρχοντες τον διοικητή ασφάλειας Σιμούδη και τον αναπληρωτή αστυνομικό διευθυντή Καβάλας ΑΒΡΑΑΜ ΚΟΣΚΕΡΙΔΗ(ο οποίος έδινε τις εντολές να ξυλοκοπούν τον κόσμο, καθως και έναν νεαρό με νοητική υστέρηση)… Είδαμε στα πρόσωπα τους την εκδικητικότητα για μία σειρά δραστηριοτήτων, όπως η προηγούμενη πορεία και η πρόσφατη αθώωση συντρόφου με την κατηγορία της «απείθειας». Η παρουσία μας στην Λαϊκή Συνέλευση στην Πλατεία Καπνεργάτη και σε δράσεις, μαζί με άλλους συμπολίτες μας, ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ και την κατάληψη του Εργατικού Κέντρου – κάλεσμα για ένα ενιαίο & αυτόνομο εργατικό κίνημα. Νομίζουν ότι με το να κουβαλούν διμοιρίες από την Θεσσαλονικη & την Θράκη και χρησιμοποιώντας τους «πατριώτες» ως υποστηρικτικές δυνάμεις, θα καταφέρουν να φοβίσουν τους νεολαίους που κατέβηκαν στις 6 Δεκέμβρη και όσους αντιστέκονται. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν την θέση τους όλο και πιο δύσκολη, καθώς οι συνθήκες που γεννούν την δίκαιη οργή όλο και μεγαλύτερων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας, επιδεινώνονται όλο και πιο πολύ…

Η χούντα των τραπεζών κυβερνά πλέον μόνο με το μαστίγιο, ροκανίζοντας τον θρόνο της σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο αυταρχισμός της είναι η απόδειξη ότι έχει αρχίσει να χάνει τον έλεγχο και βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Απέναντι της θα βρει το μέτωπο που θα βάλει ξανά στο τραπέζι το όραμα για μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο, το ζήτημα της ελευθερίας και της αλληλεγγύης.

Ευχαριστούμε τον τραπεζίτη – πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο, τους τραμπούκους των ΜΑΤ που ήρθαν από την Θεσσαλονίκη και όλους τους συνεργάτες τους

Αυτά τα σκουπίδια ποιος θα τα μαζέψει;

ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΥΝΤΑ;;;

Στις 28-29 Ιουνίου οι εργατοπατέρες κάλεσαν σε 48 απεργία. Πλήθος κόσμου σε όλες τις πόλεις της χώρας βρέθηκε στο δρόμο. Κόσμος που είχε ξανακατέβει και που δεν είχε ξανακατέβει ποτέ σε πορεία. Κόσμος μικρός και μεγάλος, από μωρά μέχρι ηλικιωμένους και ανάπηρους. Όλοι με έναν κοινό στόχο…την πλήρη ανατροπή των πραγμάτων γιατί πολύ απλά δεν πάει άλλο.

Στις περισσότερες πόλεις όλα κύλησαν σχετικά ήρεμα. Στην Αθήνα όμως από την πρώτη μέρα φάνηκε πως οι μπάτσοι θέλουν κάτι, θέλουν να διαλύσουν τον κόσμο, να διαλύσουν το όλο θέμα στο Σύνταγμα. Φαίνεται πως οι αγανακτισμένοι τους ενοχλούν πολύ γιατί κάθε βράδυ αναγκάζονται να δουλεύουν για τα αφεντικά τους. Ήδη λοιπόν από την πρώτη μέρα φάνηκε μία αγριότητα στους μπάτσους, όχι πως στις άλλες απεργίες ήταν ήρεμοι απλά αυτήν την φορά χτυπούσαν τους πάντες και βρέθηκαν βιντεάκια. Γιατί αν δεν έχεις βίντεο δυστυχώς στις μέρες μας είσαι ένα τίποτα, ακόμα και ανοιγμένο κεφάλι να έχεις άμα το σκηνικό δεν είναι τραβηγμένο σε βίντεο τότε θα σου πουν πως έπεσες και χτύπησες μόνος σου ή σε πέτυχε καμιά πέτρα. Και το δεύτερο φυσικά είναι αλήθεια αφού οι μπάτσοι εκτός από τα δακρυγόνα, τις κρότου-λάμψεις, τα γκλοπ, το ξύλο πετούσαν και πέτρες προς τους διαδηλωτές ακόμα και πυροσβεστήρες (!).

Την δεύτερη μέρα της απεργίας, την Τετάρτη, η αγριότητα των μπάτσων μεγάλωσε. Μόλις ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο (το οποίο αφορά και αυτούς) ξεκίνησαν την επίθεση. Και όχι μια απλά επίθεση αλλά ίσως την πιο άγρια επίθεση-καταστολή που έχουν κάνει ποτέ μετά την χούντα. Έτσι οργανωμένα (και όχι μεμονωμένα περιστατικά όπως έλεγαν μέχρι τώρα) κατέστειλαν το πλήθος με δακρυγόνα, κρότου-λάμψεις, όπλα(που πετούσαν δακρυγόνα-ίσως και πλαστικές σφαίρες-), πέτρες και απίστευτη και πρωτόγνωρη βία. Οι μπάτσοι έτρεχαν προς κάθε στενάκι της Αθήνας και κυνηγούσαν και χτυπούσαν με μίσος όποιον διαδηλωτή έβλεπαν. Ξαφνικά έτρεχαν και άνοιγαν κεφάλια επί τόπου.

Αποτέλεσμα όλων αυτών 500+ τραυματίες. Οι μπάτσοι φυσικά δεν έμεινα εκεί. Πήγαν και στο μετρό και χτύπησαν κόσμο και πετούσαν μέσα στο ιατρείο δακρυγόνα. Έβλεπες μπάτσους να κάνουν κωλοδάχτυλα, το σήμα της νίκης και να βρίζουν τα πάντα (θα σας γαμήσουμε, σήμερα παίρνουμε εκδίκηση, σήμερα θα έχετε νεκρό, ο νέος Αλέξης έρχεται κ.τ.λ.). Και δεν φτάνουν όλα αυτά είχαμε και συλλήψεις. Με αποκορύφωμα τον σύντροφο Μανώλη που του έβαλαν εγγύηση 70.000 ενώ την ίδια στιγμή μπάτσοι που χτυπούσαν και άνοιγαν κεφάλια είναι ελεύθεροι και συνεχίζουν το απάνθρωπο έργο τους. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουν τα μούτρα και βγαίνουν στα κανάλια και κλαίγονται πως οι μπάτσοι είναι και αυτοί άνθρωποι, πως όλοι τους βρίζουν και ένας μπατσάκος έστειλε σήμερα επιστολή που λέει πως οι άνθρωποι των πλατειών είναι χουλιγκάνια, πρεζάκια κ.α.

Στην αρχή βέβαια όταν ξεκίνησε το κίνημα των αγανακτισμένων όλα τα κανάλια το στήριζαν αλλά όταν είδαν ότι δεν το ελέγχουν (όπως θα ήθελαν) αυτό το κίνημα το βομβαρδίζουν από παντού. Επιπλέον όλοι κατάλαβαν πως οι μόνοι δολοφόνοι είναι οι μπάτσοι και πως μόνο από αυτούς κινδυνεύουμε. Γιατί όσους έχουμε ρωτήσει κανείς δεν κράζει πλέον τους κουκουλοφόρους γιατί η δημοκρατία σας θα μας κάνει όλους κουκουλοφόρους στο τέλος. Επίσης ποτέ δεν αρνηθήκαμε κ. Ντούμα (ή όπως σκατά και αν λέγεσαι δεν μας νοιάζει) ότι μέσα στο κίνημα υπάρχουν πρεζάκια ή και πρόστυχες γυναίκες. Γιατί εμείς εκεί στην πλατεία τους δεχόμαστε όλους, δεν κοιτάμε την εμφάνιση αλλά την καρδιά και πιστέψτε μας πως τα πρεζάκια έχουν περισσότερη καρδιά και μυαλό από εσάς και από τον γιωργάκη.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν πως ζούμε μια νέα χούντα που απλά έχει την ονομασία δημοκρατία. Έτσι επιβάλλετε στον καθένα από εμάς να διαλέξει στρατόπεδο. Ή με τους δημοκράτες (που μας κυβερνούν) ή με τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που παλεύουν για μια δίκαιη κοινωνία. Ακόμη κ.Πάγκαλε (κύριε…που λέει ο λόγος) φέρτε αν θέλετε και τανκς και όπλα. Όμως ξεχνάτε κάτι…την οργή του κόσμου που θα σας πνίξει και εσάς και όλα τα όπλα σας. Τέλος για τους μπάτσους που λένε πως πάνε στην αστυνομία για τα λεφτά τα ψέματα τελείωσαν, οι μάσκες έπεσαν. Αν έστω και τώρα κάποιοι από εσάς έχετε παραμείνει άνθρωποι ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΠΑΤΣΟΥΣ

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ

Μαθητές με μνήμη

Αντιφασίστες μαθητές

Αναρχικό αλφάδι