Την Παρασκευή 14/6/2013 πραγματοποιήσαμε μικροφωνική αλληλεγγύης με break dance για τον απεργό πείνας Κ. Σακκά και τους τέσσερις συλληφθέντες της Φιλαδέλφειας Σαραφούδη, Ντάλιο, Χαρίση και Ναξάκη. Η μικροφωνική έγινε σε κεντρικό σημείο, στο λιμάνι της πόλης.

Αναρτήθηκαν πανό αλληλεγγύης, μοιράστηκαν και διαβάστηκαν τα κείμενα των Σακκά, Σαραφούδη και Ναξάκη και το κείμενο αλληλεγγύης (προς τον Σακκά) των 290 κρατουμένων. Πετάχθηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα.

Η μικροφωνική συγκέντρωσε αρκετό κόσμο και πολλούς περαστικούς (κυρίως μικρής ηλικίας και οικογένειες). Οι λίτες καθόντουσαν σε απόσταση παρακολουθώντας απλά, αδύνατον να πλησιάσουν λόγο της προσέλευσης του κόσμου.

Καλη δύναμη σ’όλους τους φυλακισμένους συντρόφους,

Άμεση απελευθέρωση του απεργού πείνας Κ. Σακκά.

ΠΕΜΠΤΗ 22/11 ΣΤΙΣ 21:00
ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ
ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ-ΛΕΥΚΑ ΚΕΛΙΑ
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ PRESOS DE LA DEMOCRACIA (ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)

ΣΑΒΒΑΤΟ 24/11 21:00
ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)

ΠΕΜΠΤΗ 29/11 21:00
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ
CEASAR MUST DIE (O ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ) [2012]
PAOLO & VITTORIO TAVIANI

Οι Κύκλοι Αυτομόρφωσης είναι κάτι που ξεκινήσαμε από πέρσι με σκοπό τη δική μας επιμόρφωση για διάφορα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα που μας απασχολούν και μας επηρεάζουν.

Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγιναν βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές, ομιλίες, για τους αγώνες ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, για τη ΒΙΟΜΕ, το φασισμό στο παρελθόν και στο παρόν, για το μεταναστευτικό και για πολλά άλλα.

Ο καινούργιος κύκλος που ξεκινάει στοχεύει να καταδείξει τον τρόπο που το εκάστοτε πολιτικο-οικονομικό σύστημα χρησιμοποιεί την καταστολή και την έννοια του “σωφρονισμού” για να πειθαρχήσει τις μάζες και να περιθωριοποιήσει τα λεγόμενα παραβατικά στοιχεία.
Από το υλικό που συλλέξαμε προκύπτει πώς η φυλάκιση χρησιμοποιείται κυρίως ως αποκλεισμός από το κοινωνικό σώμα αυτών που επιμένουν να μην υποτάσσονται στις αξίες του καπιταλιστικού συστήματος και φόβητρο, μέσω της τιμωρίας.

Επιπλέον θέλαμε να αναδείξουμε τα αποτελέσματα της στέρησης της ατομικής ελευθερίας, τις διαστάσεις που αυτή έχει στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου και να πληροφορηθούμε για τις κινητοποιήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό στα σωφρονιστικά ιδρύματα, τόσο από πολιτικούς όσο και από ποινικούς κρατουμένους, διεκδικώντας τα αυτονόητα και συμβάλλοντας και αυτοί με τις δυνάμεις τους στις προσπάθειες αποδόμησης αυτού του συστήματος.

Τέλος μέσα από αυτό τον κύκλο θα προσπαθήσουμε να καταρρίψουμε κάποιους μύθους σχετικά με το ρόλο της φυλακής η οποία λανθασμένα παρουσιάζεται ως χώρος αναμόρφωσης εγκληματιών, ενώ αντίθετα είναι ο θεσμός που διδάσκει στους φυλακισμένους το έγκλημα, που διαχωρίζει και διασπά το κοινωνικό σύνολο, που χρησιμοποιείται ως ανασταλτικός παράγοντας στην ανάπτυξη δικτύων και αγώνων ενάντια στο κράτος και ως τόπος εναπόθεσης αυτών που περισσεύουν.

Όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον , τότε  είμαστε ήδη νεκροί»

 Δεν είμαι ανθρωπιστής και  επομένως δε θα μιλήσω  σαν ανθρωπιστής. Τοποθετώ τον εαυτό μου από τη μεριά των αναρχικών της πράξης. Στη μάχη για μια ελεύθερη ζωή δίχως αρχηγούς και υποτακτικούς , συχνά το τίμημα είναι η φυλακή. Αυτό το τίμημα μου έχει επιβληθεί εδώ και ένα χρόνο, καθώς βρίσκομαι φυλακισμένος- ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ του κράτους. Αιχμάλωτος αλλά όχι ηττημένος, καθώς για μένα,  ως αναρχικό αντάρτη πόλης, η φυλακή είναι μια προσωρινή στάση αναμονής , αλλά ποτέ ο τερματικός σταθμός. Σε αυτόν τον ένα χρόνο δεν επέτρεψα στη φυλακή ούτε να με εξημερώσει, ούτε να με «σωφρονίσει» ,καθυποτάσσοντας το σώμα  και τη μνήμη μου μέσα από τη νεκρή επανάληψη του χρόνου-δεσμοφύλακα.

Από την πρώτη στιγμή όμως, ξεκίνησε εναντίον όλων των συντρόφων που συμμετέχουμε στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς ένας αδιάκοπος ψυχολογικός πόλεμος κι ένα ειδικό  καθεστώς κράτησης.

Προσωπικά οδηγήθηκα στις φυλακές Γρεβενών, «τοποθετήθηκα» αρχικά  σε πτέρυγα προστασίας  ( στην οποία αρνήθηκα  να παραμείνω και μεταφέρθηκα), ενώ έχω μεταχθεί πάνω από 20 φορές με έκτακτες μεταγωγές (αλεξίσφαιρη κλούβα, ΕΚΑΜ, αντιτρομοκρατική, ειδικό σώμα μεταγωγών) κατά τη διάρκεια των οποίων έχω μείνει στο πειθαρχείο των φυλακών Διαβατών και στο μεταγωγών Θεσσαλονίκης με εικοσαμελή ομάδα αστυνομικών για «προσωπική» φύλαξη.

Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από τον αντίπαλο. Από τη στιγμή που κηρύξαμε  πόλεμο ενάντια στο κράτος και την κοινωνία του, γνωρίζαμε το κόστος των πράξεων μας και παραμένουμε αμετανόητοι στις επιλογές μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα παραμείνουμε με σταυρωμένα τα  χέρια. Χρωστάμε στον εαυτό μας άλλη μια μάχη… μέχρι την επόμενη.

Αρνούμαι λοιπόν να βάλω τη ζωή σε παρένθεση. Εδώ μέσα στη φυλακή, στη χώρα των σκιών παραμένω στα μαχαίρια με το υπάρχον, τις στολές και τους υπακτικούς του. Σ’ αυτή τη μάχη αν δεν ρισκάρεις τη ζωή σου, τότε δεν είσαι ικανός να τη ζήσεις με πάθος.Στη σημερινή μαζική κοινωνία του κράτους ούτε ρίσκο υπάρχει, ούτε πάθος. Υπάρχει μόνο φόβος και ρουτίνα. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι φοβισμένοι και μόνοι. Αλλά ζωντανοί ποτέ.

Όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον, τότε είμαστε ήδη νεκροί. Γι’ αυτό σήμερα Κυριακή 8 Απριλίου ξεκινάω απεργία πείνας ως έμπρακτη αλληλεγγύη στους συντρόφους Παναγιώτη Αργυρού και Γεράσιμο Τσάκαλο που πραγματοποιούν απεργία πείνας απαιτώντας την μεταγωγή τους στις φυλακές Κορυδαλλού και την οριστική διακοπή των εκδικητικών μεταγωγών. Παραμένοντας συνεπείς στα λόγια και στις επιλογές μας ως Συνωμοσία, αυτή η κίνηση είναι παράλληλα μία πρώτη  χειρονομία προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας πολιτικής κολεκτίβας συμβίωσης στις φυλακές.

Τώρα λοιπόν που έρχονται οι γιορτές, τώρα που ο καθένας κάνει τα ψώνια του ή ξεγελάει τη φτώχεια του, στους στολισμένους δρόμους και στις βιτρίνες, εμείς «προσφέρουμε» την απεργία πείνας στο γιορτινό σας τραπέζι. Όπως καταλαβαίνει ο καθένας η απεργία πείνας αποτελεί έσχατο μέσο αγώνα .Είναι μια μάχη με το θάνατο σε αργή κίνηση. Είναι η θέληση για ζωή ενάντια στην παραίτηση και την υποταγή. Είναι όμως και κάτι άλλο. Είναι ο καθρέφτης των ενοχών της κοινωνίας. Είναι ο καθρέφτης που φανερώνει τις σιωπές της. Είναι ο καθρέφτης της αδιαφορίας, ο καθρέφτης των κενών αξιών, ο καθρέφτης της παραίτησης, ο καθρέφτης του φόβου, ο καθρέφτης του μοναχικού πλήθους… Πίσω από τον καθρέφτη υπάρχει ΖΩΗ. Αρκεί να σπάσουμε τον καθρέφτη.

Υ.Γ. Την ίδια περίοδο πραγματοποιείται απεργία πείνας για την απελευθέρωση της αναρχικής Στέλλας Αντωνίου και την παύση των διώξεων για τις 250 εμπρηστικές και εκρηκτικές επιθέσεις που έχει αναλάβει η Σ.Π.Φ., εναντίον ατόμων που δεν έχουν καμία σχέση με τη Συνωμοσία.

Η στήριξή μου στα παραπάνω αιτήματα είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητη

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΥΣΗ ΤΗΣ F.A.I./I.R.F.

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

                                                                   Τσάκαλος Χρήστος

  Μέλος του πυρήνα φυλακισμένων της Σ.Π.Φ./ F.A.I.

Το σημερινό καθεστώς έκτακτης ανάγκης με σταθερά βήματα καθημερινά σφίγγει όλο και περισσότερο τη μέγγενη σε τμήματα του πληθυσμού που είναι ευπαθή αλλά και σε αυτά που αντιστέκονται.

Πετάει ψίχουλα σε σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους, προσφέρει ασπιρίνες πεντάμηνης διάρκειας σε ανέργους, προσφέρει αφειδώς εργοδοτική τρομοκρατία και απολύσεις, ρίχνει ξύλο και δακρυγόνα σε όσους διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν, μοιράζει απλόχερα ποινές κάθειρξης σε όσους επιλέγουν το δύσκολο δρόμο της αντίστασης, ετοιμάζει σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους ξένους. Μαζί με όλα αυτά ξερνάει καθημερινά μέσα από τους επίσημους αλλά και ανεπίσημους εκπροσώπους του, τα καθεστωτικά μ.μ.ε και ορισμένους δημοσιογράφους-παπαγαλάκια τη ρατσιστική προπαγάνδα του…για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, για όλα φταίνε οι μετανάστες, για όλα φταίνε οι συνταξιούχοι, για όλα φταίνε οι ελεύθεροι επαγγελματίες…

Απόδειξη ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι απλά μια ψευδαίσθηση και μια αυταπάτη είναι τρία περιστατικά ξεχωριστά μεταξύ τους μεν, που συνδέονται όμως με εμφανή τρόπο δε.

Από τη μια η αυτοκτονία σε δημόσιο χώρο, στην πλατεία Συντάγματος, ενός συμπολίτη μας, συνταξιούχου, ο οποίος με το σημείωμα που άφησε, έδειξε ξεκάθαρα ότι η πράξη του δεν ήταν απλά μια πράξη απελπισίας ή απόγνωσης αλλά μια πράξη με πολιτικό νόημα και μήνυμα. Αργά αλλά σταθερά η Ελλάδα μετατράπηκε από τη χώρα με τα μικρότερα ποσοστά αυτοκτονιών στην Ευρώπη σε αυτήν με τα μεγαλύτερα. Μετατρέπεται σε χώρα αποθήκη ψυχών, καθώς άνεργοι, ηλικιωμένοι, άτομα με ψυχικές παθήσεις και νόσους, εξαρτημένοι χρήστες, φυλακισμένοι κτλ έχουν αφεθεί στη μοίρα τους. Η κυνική αδιαφορία του κράτους αποτελεί απλά μια ιδιότυπη επιλογή εκκαθάρισης κομματιών του πληθυσμού που δε θεωρούνται παραγωγικά βαδίζοντας πιστά στα χνάρια του ολοκληρωτισμού άλλων εποχών.

Παράλληλα, όσο η κρίση βαθαίνει, σφίγγει ο κλοιός του κράτους απέναντι σε όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται. Οι πολιτικές διώξεις και παρενοχλήσεις αγωνιστών του αντιεξουσιαστικού και όχι μόνο χώρου είναι στην ημερήσια διάταξη.

Η φυλακισμένη αναρχική αγωνίστρια Στέλλα Αντωνίου, ενώ έχει αρνηθεί τις κατηγορίες που της αποδίδονται, είναι προσωρινά κρατούμενη εδώ και 16 μήνες λόγω των συντροφικών και φιλικών της σχέσεων με κάποιους από τους συγκατηγορούμενούς της αλλά κυρίως λόγω των πολιτικών της φρονημάτων.

Ήδη από τη σύλληψή της, αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας το οποίο πρέπει να αντιμετωπίζεται από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό και να παρακολουθείται συχνά η εξέλιξή του. Ο εγκλεισμός της στα κρατικά κολαστήρια επιδεινώνει καθημερινά την κατάστασή της. Η παραμονή της στις φυλακές Κορυδαλλού, δεδομένης της κατάστασης της υγείας της συνιστά βασανισμό. Στις 8 Μαρτίου υπέβαλλε την πέμπτη κατά σειρά αίτηση αποφυλάκισης. Κάθε προηγούμενη αίτησή της απορρίφθηκε, αποδεικνύοντας την εκδικητικότητα της αστικής δικαιοσύνης απέναντι σε όσους αμφισβητούν την εξουσία του κράτους. Δε χωρά αμφιβολία πλέον ότι ο στόχος των δικαστών και των εισαγγελέων είναι η φυσική της εξόντωση.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη επιχείρηση φιάσκο στην πόλη της Καβάλας, όπου με πρόφαση ληστεία που έγινε στο νομό Ροδόπης το πρωί της Τρίτης 3/4/2012, το ασφαλητομάνι του Τ.Α. Καβάλας με επικεφαλής τον Ειρηνοδίκη Δοματζόγλου προέβη την ίδια μέρα το πρωί σε κατ’ οίκον έρευνα συντρόφου από την Καβάλα παραβιάζοντας πλήθος δικονομικών διατάξεων. Όπως αναμενόταν ο θησαυρός αποδείχτηκε άνθρακες. H επιχείρηση της αστυνομίας ήταν επιχείρηση εκφοβισμού λόγω της πολιτικής μας ιδεολογίας και όχι για την ανεύρεση κλοπιμαίων μιας και ήξεραν ούτως ή άλλως πού βρίσκονταν οι σύντροφοι εκείνο το πρωί και φυσικά αφού δεν είχαν καμιά σχέση με τη ληστεία ήταν αναμενόμενο να μην βρεθεί κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο.

Στο κράτος ασφάλειας που οικοδομούν οι απαντήσεις μας θα είναι συλλογικές και άμεσες

Για να μη συνηθίσουμε στο θάνατο, στη μιζέρια και στην ανέχεια που θέλουν να μας υποβάλουν

Για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και αυτονομίας

Άμεση απελευθέρωση στη Στέλλα Αντωνίου

Αλληλεγγύη σε όσους αγωνίζονται ενάντια στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης που έχουν στήσει τα κόμματα, οι τράπεζες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ

Αναρχικοί-Αντιεξουσιαστές από την Καβάλα

  Στις 4 του Απρίλη στην πλατεία Συντάγματος, στο μέρος όπου γινόταν μερικούς μήνες πριν η λαϊκή συνέλευση, έβαλε τέλος στη ζωή του ο αγωνιστής Δημήτρης Χριστούλας. Τα τελευταία λόγια του, γραμμένα σε ένα σύντομο σημείωμα, δείχνουν ξεκάθαρα πως η επιλογή του ήταν μια πολιτική πράξη. Το μήνυμά του είχε ένα σαφές πολιτικό περιεχόμενο.

 Ο Δημήτρης Χριστούλας δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένας απελπισμένος για οικονομικούς λόγους. Αυτή η ερμηνεία εξυπηρετεί τα καθεστωτικά κόμματα και την κυβέρνηση γιατί ξεγυμνώνει την πράξη του από το πολιτικό της περιεχόμενο. Η πράξη του δεν μπορεί να μεταφράζεται ως ένα προσωπικό δράμα. Ούτε να συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στα πάρα πολλά περιστατικά αυτοκτονιών για οικονομικούς λόγους που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Η οικονομική και πολιτική εξουσία δολοφονούν καθημερινά συνανθρώπους μας με τις πολιτικές τους. Οι καθεστωτικοί πολιτικοί είναι όλοι συνένοχοι σε αυτό το μεγάλο έγκλημα.

 Όμως ο Χριστούλας έλεγε κάτι διαφορετικό. Εκτός από την καταγγελία του για την κυβέρνηση, μίλησε για κάτι που θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει. Μίλησε για αυτό που οφείλουν να κάνουν οι νέοι της χώρας, γιατί οι υπερήλικες δεν είναι σε θέση να κάνουν. Μίλησε για το δρόμο που οφείλουμε να ακολουθήσουμε ώστε να καταφέρουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας την κυβέρνηση, την τρόικα και όλους τους εγκληματίες της εξουσίας. Μίλησε για τη διέξοδο που μπορούμε να ακολουθήσουμε όλοι οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι σήμερα προκειμένου να φύγουμε από το αδιέξοδο που έχουν οδηγήσει τον απελευθερωτικό κοινωνικό αγώνα οι μετριοπαθείς κινητοποιήσεις και οι διαμαρτυρίες. Ο Δημήτρης  Χριστούλας έκανε σκληρή κριτική με την πράξη και με τα λόγια του σε όλους όσους δεν κατεβαίνουν στους δρόμους να αγωνιστούν αλλά και όσους κατεβαίνουν και δεν συγκρούονται με την οργανωμένη εξουσία. Έκανε κριτική σε όλους μας γιατί δεν ανατρέπουμε το καθεστώς.

  Ο Δημήτρης Χριστούλας με την πολιτική πράξη και τα λόγια του μίλησε για την Επανάσταση. Μίλησε για την ένοπλη κοινωνική Επανάσταση που δεν έχουμε κάνει και που έχουμε χρέος να κάνουμε. Γιατί είναι ο μόνος δρόμος για να απελευθερωθεί η χώρα, για να ζήσουμε ελεύθερα. Για να ζήσουμε σε μια κοινωνία οικονομικής ισότητας και πολιτικής ελευθερίας για όλους τους ανθρώπους.

 Αυτό είναι το χρέος όλων μας απέναντι στον Δημήτρη Χριστούλα. Αυτό είναι το χρέος μας απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό.

               Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ

Από το πρόσφατο παρελθόν μέχρι σήμερα, τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε όχι απλά μάρτυρες αλλά και επηρεαζόμαστε άμεσα  από μια συνθήκη που επιχειρεί διαρκώς να επιβάλλει το σύγχρονο κρατικό οικοδόμημα διαμέσω μηχανισμών και θεσμών του, διαμέσω μπάτσων και δικαιοσύνης. Μια συνθήκη που θέτει στο στόχαστρο της κρατικής μηχανής κάθε τι επίφοβο για την ομαλότητα της ενδοσυστημικής ζωής, με τις επιχειρήσεις σκούπα εναντίον μεταναστών, τοξικομανών και διάφορων μικροπαραβατικών να είναι καθημερινό δεδομένο, με τις φωτογραφίες χουλιγκάνων που συγκρούονται στα γήπεδα να κοσμούν πρωτοσέλιδα και δελτία ειδήσεων, αλλά και με την επιθετική-προληπτική καταστολή εναντίον κινητοποιήσεων, συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων. Ταυτόχρονα όμως στοχεύει και στην εξόντωση φυλακισμένων αγωνιστών, αναρχικών, επαναστατών και στην αποδυνάμωση του ευρύτερου επαναστατικού στρατοπέδου (είτε άμεσα, υλικά, είτε εμφυσώντας  δόσεις φόβου σε υποκείμενα που ριζοσπαστικοποιούνται ) και βρίσκει αντίκρισμα στην επιβολή εξοντωτικών ποινών σε συντρόφους (όπως στη δίκη για την υπόθεση Χαλανδρίου),στην πεισματική άρνηση των δικαστικών αρχών στις αιτήσεις αποφυλάκισης της αναρχικής Στέλλας Αντωνίου, στις πολλαπλές νέες διώξεις που αντιμετωπίζουν ήδη προφυλακισμένοι είτε καταδικασμένοι αναρχικοί (οι οποίες βασίζονται ακόμη και στο ελάχιστο στοιχείο), αλλά και στις διογκωμένες κατηγορίες και φυλακίσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι όλο και περισσότεροι σύντροφοι, οι οποίοι συλλαμβάνονται ακόμα και σε πορείες ή διατηρούν απλώς σχέσεις συντροφικές, φιλικές, συγγενικές με άλλους συντρόφους, κατηγορούμενους για την επαναστατική τους δράση.

Βέβαια, η επιβολή αυτής της συνθήκης, που τώρα έρχεται να συνεχίσει την επέλαση της με τις κλήσεις για ανάκριση για νέες υποθέσεις που επιδόθηκαν στα φυλακισμένα μέλη της   Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς αλλά και στους αναρχικούς Κ.Σακκά, Α. Μητρούσια, Γ. Καραγιαννίδη, Σ. Αντωνίου, Π. Μασούρα, Κ. Καρακατσάνη και με τις νέες προφυλακίσεις κάποιων από αυτούς, δεν ήρθε από το πουθενά. Είναι η φυσική εξέλιξη της διαρκούς προσπάθειας της κυριαρχίας να θρυμματίσει την πιο βαριά πέτρα που χρόνια τώρα πάνω στο στήθος της, την αναγκάζει να ασθμαίνει. Αυτή η προσπάθεια, από πλευράς κράτους, εφορμεί με το πρόσωπο της καταστολής που αφού πρώτα στοχεύει στην επαναστατική και αντικυριαρχική δράση, οδηγώντας αγωνιστές, επαναστάτες, αναρχικούς ενώπιων της δικαιοσύνης και μέσα στα μπουντρούμια της δημοκρατίας, θεωρεί ότι με την στρατηγική εξόντωσης των φυλακισμένων συνειδητών εχθρών του θα ξεμπερδέψει μια και καλή από αυτούς.

Γελιέται όμως. Ήδη οι έγκλειστοι αναρχικοί επιβεβαιώνουν τους μεγαλύτερους φόβους των κυρίαρχων. Η δράση δεν σταματά πίσω απ τα κάγκελα, απλώς αλλάζει μορφή και μέσα πραγμάτωσης: πλάι σε τόσους άλλους αξιοπρεπείς φυλακισμένους, χτίζοντας κοινότητες αυτομόρφωσης και ζυμώσεων, συμμετέχοντας σε αγώνες και πυροδοτώντας διαρκώς νέες, όλο και περισσότερες εστίες άρνησης ,εκεί που, κατά το δοκούν των κρατικών σχεδιασμών, το άτομο θα παθητικοποιούταν και ίσως αποκοβόταν ακόμη και από την ίδια του τη συνείδηση.

Και οι εστίες μετατρέπονται σε λαίλαπα μέσα από τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ συντρόφων εντός κι εκτός των τειχών και ισχυροποιούνται διαρκώς. Λαίλαπα που θα κατακάψει κάθε κίνηση ενάντια έστω και σε έναν από εμάς.

Η αλληλεγγύη ως απαραίτητη προϋπόθεση για την όξυνση του αναρχικού αγώνα.

Πέρα από τις διαφορετικές αντιλήψεις και επιλογές που μπορεί να έχει αναπτύξει ο καθένας και η καθεμία που αγωνίζεται για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση, είναι σημαντικό -τόσο για τους «μέσα» όσο και τους «έξω»- να (ξανα)βρεθούμε μαζί, σε κοινούς αγώνες. Η δυναμική που εκφράζει ένας αγώνας αυξάνεται γεωμετρικά, ανάλογα με την ποιότητα και την ποσότητα των ανθρώπων που τον συνθέτουν και την κριτική συνύπαρξη διαφορετικών υποκειμένων που συμπορεύονται αλληλέγγυα, υπεύθυνα και με αλληλοσεβασμό πάνω στην υλοποίηση ενός κοινού σκοπού. Ο αναρχικός αγώνας λοιπόν (όποια αιχμή και αν θέσει ως προτεραιότητα), καθώς εκδηλώνεται αδιαμεσολάβητα και ανταγωνιστικά με την καπιταλιστική μηχανή, ΟΦΕΙΛΕΙ σε έναν χρόνο:

τόσο το να διαχωρίσει και να πολώσει το κοινωνικό σώμα σε αξιακά εμπόλεμες μεταξύ τους κοινότητες…

όσο το να ενώσει τις κατακερματισμένες/ καταπιεσμένες δυνάμεις της άρνησης πάνω σε ένα κοινό απελευθερωτικό πρόταγμα…

Πιστεύουμε εν ολίγοις πως ήρθε η ώρα-και πριν βρεθούμε παθητικοί θεατές μπροστά στη σφοδρότητα ενός πολέμου που οι ίδιοι έχουμε οραματιστεί και συμβάλλει στην όξυνση του- για να επεκταθεί και να ριζώσει η αντίληψη πως τα δακρυγόνα στους δρόμους πνίγουν τους πολιτικούς κρατούμενους, πως οι ποινές στους φυλακισμένους αναρχικούς αφορούν και προορίζονται για το σύνολο της επαναστατικής κοινότητας. Πως το βασανιστήριο του εγκλεισμού που επιβάλλεται σε χιλιάδες ανθρώπους, φυλακίζει κάθε απόπειρα απόδρασης από την μεγάλη φυλακή της κοινωνίας. Πως τα πογκρόμ που σήμερα γίνονται σε πρεζάκια, μετανάστες και χουλιγκάνους, αύριο μπορεί να γίνονται σε ομοφυλόφιλους, άστεγους και νεολαίους.

Πιστεύουμε εν ολίγοις πως ήρθε η ώρα να διαλύσουμε κάθε ισχύουσα κοινωνική ταυτότητα, ρόλο, σχέση και χαοτικά να συνδιαμορφώσουμε κοινότητες αγώνα και αντικρατικής δράσης. Είναι σίγουρο πως το πιο ωμό προσωπείο της κατασταλτικής επέλασης, ότι και αν ισχυρίζονται οι καταστολολάγνοι, δεν έχει ακόμα φανερωθεί. Αλλά είναι ακόμα πιο σίγουρος το ποιός είναι ο τρόπος για να το σταματήσουμε.

Και είναι στο χέρι μας με πείσμα και συνέπεια, με υπευθυνότητα και αλληλεγγύη, με αφοσίωση και με λύσσα, με λύσσα και πάλι με λύσσα, ατομικά και συλλογικά, να μην χαρίσουμε ούτε σπιθαμή των ζωτικών μας χώρων στους κοινούς μας δήμιους, να μην σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για την αναρχική επανάσταση, να στείλουμε κράτος και καπιταλισμό στα σκουπίδια της ιστορίας.

Προχωράμε, σε πρώτη φάση, σε αποχή συσσιτίου για να δηλώσουμε ότι:

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αναρχικούς απεργούς πείνας Κ. Σακκά, Α. Μητρούσια, Γ. Καραγιαννίδη που πραγματοποιούν απεργία πείνας για την παύση των νέων διώξεων αλλά και για την άμεση απελευθέρωση της αναρχικής κρατούμενης Σ. Αντωνίου.

Στεκόμαστε δίπλα στα μέλη της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς,  αλλά και σε όσους κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση χωρίς να έχουν αναλάβει την ευθύνη.

ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

ΥΓ. Και ενώ είχαμε ήδη ξεκινήσει αποχή συσσιτίου και το κείμενο αυτό ήταν έτοιμο να δημοσιευθεί, μάθαμε ότι τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων  της Φωτιάς Γεράσιμος Τσάκαλος και Παναγιώτης Αργυρού θα ξεκινήσουν από αύριο απεργία πείνας, για να γίνει δεκτή η οριστική μεταγωγή τους στον Κορυδαλλό. Απέναντι στην εκδικητική μανία του υπουργείου δικαιοσύνης και των οργάνων του που έχουν γεμίσει με πειθαρχικά ή έχουν βασανίσει εκατοντάδες κρατούμενους ανάμεσα σ’ αυτούς και αναρχικούς, κανένας αγωνιστής δεν είναι μόνος του.

 ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΤΖΙΦΚΑΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ

 Φυλακές Διαβατών

ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    Φυλακές Αυλώνα

                                                      ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ

ΔΗΜΤΣΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

 Φυλακές Κορυδαλλού

Κείμενο αποχής συσσιτίου των Τσιλιανίδη, Δημτσιάδη, Τζίφκα, Σκουλούδη

Πριν από λίγο πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλληλεγγύης στο ραδιοφωνικό σταθμό Πρωινή στην Καβάλα υπέρ των διωκόμενων συντρόφων που έκαναν στις 10 Γενάρη την παρέμβαση στο Ρ/Σ Flash στην Αθήνα για την υπόθεση του Ε.Α.

Στα πλαίσια της παρέμβασης έγινε σύντομη ενημέρωση για την υπόθεση και στη συνέχεια διαβάστηκε το κείμενο από τη Συνέλευση των αλληλέγγυων μέσα από το ραδιοφωνικό σταθμό Flash:

"Σήμερα 10 Γενάρη σύντροφοι και συντρόφισσες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στον Ρ/Σ  Flash στα πλαίσια αλληλεγγύης για την υπόθεση του Ε.Α. που δικάζεται από τις 5 Οκτωβρίου στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.

Προβήκαμε σε αυτή την ενέργεια στην προσπάθειά μας να σπάσουμε το τείχος σιωπής και την πολιτική εντολή για φίμωση της δίκης και του πολιτικού λόγου των κατηγορουμένων στην υπόθεση του Ε.Α.

Επιβεβαίωση αυτής της φίμωσης υπήρξε η άμεση αντίδραση αστυνομικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια αναμετάδοσης του ηχητικού μηνύματος – του λόγου των διωκόμενων για την υπόθεση. Η κινητοποίηση αυτή των εκτελεστικών και διωκτικών αρχών είναι ενδεικτική για όποιον αντιστέκεται, για όποιον προτάσσει την καθολική ανατροπή του συστήματος μέσω της κοινωνικής επανάστασης. Της κοινωνικής επανάστασης αυτής που αποτελεί μονόδρομο για το διέξοδο από τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό της Τρόικας και του εντολοδόχου του ελληνικού κράτους που έχουν υποβάλλει την κοινωνία στην ανέχεια και την εξαθλίωση.

Μιας κοινωνίας καταδικασμένης από την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, την κινεζοποίηση έναντι της απειλής ανέργων που στοιχίζονται σε ουρές, τις φοροληστρικές επελάσεις, τη διάλυση κοινοφελών οργανισμών, τις ιδιωτικοποιήσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη διαμόρφωση οικονομικών ζωνών με μισθούς πείνας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα σε αυτή τη συνθήκη, στην προσπάθειά τους να θωρακιστεί το σύστημα και ενώ όλα μειώνονται, το μόνο που αυξάνεται είναι οι στρατιές από τα μαντρόσκυλα της δημοκρατίας, των ένοπλων φρουρών, του καπιταλισμού και του κράτους του. Στη συνθήκη αυτή, λοιπόν,  την κοινώς ομολογούμενη ως Χούντα, είμαστε αλληλέγγυοι και  υπερήφανοι για τους συντρόφους μας και  τις επιλογές τους.

Οι επιλογές μας συστρατεύονται δίπλα σε όλα τα κοινωνικά κομμάτια που διαλέγουν τον δίκαιο δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΖΙΩΤΗ ΡΟΥΠΑ ΓΟΥΡΝΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ ΝΙΚΗΤΟΠΟΥΛΟ ΚΟΡΤΕΣΗ ΜΠΕΡΑΧΑ ΚΑΙ ΚΑΤΣΕΝΟ

 Συνέλευση αλληλέγγυων μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό Flash."

Στη συνέχεια διαβάστηκε απόσπασμα από κείμενο των Ρούπα, Μαζιώτη & Γουρνά:

"Τρομοκρατία είναι να μην έχεις τα βασικά για να επιβιώσεις, να σου παίρνουν το μισθό και τη σύνταξη, να σου κατάσχει η τράπεζα το σπίτι, να ζεις μέσα στη μόλυνση που σκοτώνει. Τρομοκρατία είναι να ζεις καθημερινά υπό το καθεστώς του φόβου για την επιβίωση...

...Εχθροί της κοινωνίας είναι αυτοί που, αφού έκλεβαν και πλούτιζαν για χρόνια εις βάρος της, εκμεταλλευόμενοι ένα βάρβαρο και κατάφωρα άδικο σύστημα, τώρα που αυτό διανύει τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία του, απαιτούν από αυτήν όλο και μεγαλύτερες θυσίες, απαιτούν από όλους μας να παραδώσουμε οικειοθελώς όλο το αίμα μας για να συντηρηθεί στη ζωή το σάπιο σώμα του καθεστώτος."

Αλληλεγγύη στους 20 διωκόμενους από την παρέμβαση στο Flash και σε όσους διώκονται για την υπόθεση του Ε.Α.

Αλληλέγγυοι από Καβάλα

https://anarxikoikavalas.squat.gr/?p=1164

Σήμερα 10 Γενάρη σύντροφοι και συντρόφισσες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στον Ρ/Σ  Flash στα πλαίσια αλληλεγγύης για την υπόθεση του Ε.Α. που δικάζεται από τις 5 Οκτωβρίου στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.

Προβήκαμε σε αυτή την ενέργεια στην προσπάθειά μας να σπάσουμε το τείχος σιωπής και την πολιτική εντολή για φίμωση της δίκης και του πολιτικού λόγου των κατηγορουμένων στην υπόθεση του Ε.Α.

Επιβεβαίωση αυτής της φίμωσης υπήρξε η άμεση αντίδραση αστυνομικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια αναμετάδοσης του ηχητικού μηνύματος – του λόγου των διωκόμενων για την υπόθεση. Η κινητοποίηση αυτή των εκτελεστικών και διωκτικών αρχών είναι ενδεικτική για όποιον αντιστέκεται, για όποιον προτάσσει την καθολική ανατροπή του συστήματος μέσω της κοινωνικής επανάστασης. Της κοινωνικής επανάστασης αυτής που αποτελεί μονόδρομο για το διέξοδο από τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό της Τρόικας και του εντολοδόχου του ελληνικού κράτους που έχουν υποβάλλει την κοινωνία στην ανέχεια και την εξαθλίωση.

Μιας κοινωνίας καταδικασμένης από την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, την κινεζοποίηση έναντι της απειλής ανέργων που στοιχίζονται σε ουρές, τις φοροληστρικές επελάσεις, τη διάλυση κοινοφελών οργανισμών, τις ιδιωτικοποιήσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη διαμόρφωση οικονομικών ζωνών με μισθούς πείνας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα σε αυτή τη συνθήκη, στην προσπάθειά τους να θωρακιστεί το σύστημα και ενώ όλα μειώνονται, το μόνο που αυξάνεται είναι οι στρατιές από τα μαντρόσκυλα της δημοκρατίας, των ένοπλων φρουρών, του καπιταλισμού και του κράτους του. Στη συνθήκη αυτή, λοιπόν,  την κοινώς ομολογούμενη ως Χούντα, είμαστε αλληλέγγυοι και  υπερήφανοι για τους συντρόφους μας και  τις επιλογές τους.

Οι επιλογές μας συστρατεύονται δίπλα σε όλα τα κοινωνικά κομμάτια που διαλέγουν τον δίκαιο δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΖΙΩΤΗ ΡΟΥΠΑ ΓΟΥΡΝΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ ΝΙΚΗΤΟΠΟΥΛΟ ΚΟΡΤΕΣΗ ΜΠΕΡΑΧΑ ΚΑΙ ΚΑΤΣΕΝΟ

Συνέλευση αλληλέγγυων μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό Flash.

https://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/xaritatos_10-01.mp3

Κείμενο αλληλέγγυων μέσα από την κατάληψη του Flash