Category Archives: Αντίσταση

Παρέμβαση σε θεατρική παράσταση υπέρ του απεργού πείνας Σπύρου Στρατούλη

35 περίπου αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου λίγο πριν την έναρξη της θεατρικής παράστασης του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας όπου διαβάστηκε το παρακάτω κείμενο:

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΣΠΥΡΟ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ
Ο σύντροφος Σπύρος Στρατούλης βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές από 17 χρονών. Έχει ήδη εκτίσει 22 ολόκληρα χρόνια στα ” κολαστήρια ” του κράτους. Αποφασίζει να κρατήσει αγωνιστική στάση, συμμετέχοντας σε κινητοποιήσεις, απεργίες πείνας και εξεγέρσεις, πληρώνοντας την αξιοπρεπή πορεία του με πλήθος πειθαρχικών ποινών. Με το πέρασμα των χρόνων στη φυλακή συνδέεται με αναρχικούς αγωνιστές και πολιτικούς αγώνες εντός των τειχών. Το 2008 προφυλακίζεται εκ νέου με αφορμή το κύμα των εξεγέρσεων στις φυλακές, μετά την επίθεση που δέχτηκε από τους δεσμοφύλακες ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης.
Όπως φαίνεται όλα αυτά δεν ήταν αρκετά και έτσι τώρα του προσάπτουν νέες κατηγορίες για συμμετοχή του, σε μία δήθεν εγκληματική οργάνωση και σωματική βλάβη τρίτων, στη Θεσσαλονίκη, το έτος 2012. Μετά από τηλεφωνικές υποκλοπές, στοχοποιήθηκαν συλλογικότητες του αναρχικού χώρου και μεταξύ άλλων αξιοποιήθηκε «ποινικά» προς δημιουργία εντυπώσεων, η επικοινωνία του με συντρόφους και πρόσωπα που έχουν εκφράσει την αλληλεγγύη τους στους αγώνες των φυλακισμένων.
Το κράτος χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη δίωξη ως αφορμή για να παγώσει τις άδειες εξόδου από τη φυλακή που έπαιρνε κανονικά τα τελευταία δύο χρόνια, παρόλο που ο εισαγγελέας δε ζήτησε καν την προφυλάκισή του. Επίσης, η συνθήκη αυτή επηρεάζει την επικείμενη κατά τα άλλα αποφυλάκισή του, παρατείνοντας την ομηρία του για 3,5 επιπλέον χρόνια.

Η αδιαφορία και η ασυδοσία της εξουσίας απέναντι στο Σπύρο Στρατούλη, όπως και σε πολλούς άλλους εξεγερμένους ανθρώπους, αποδεικνύει περίτρανα για άλλη μια φορά την εκδικητικότητά της απέναντι σε όποιον αγωνίζεται και προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπρέπεια του ζωντανή μέσα και έξω από τις φυλακές.

Ως απάντηση σε αυτές τις κατασταλτικές κινήσεις, ο σύντροφος ξεκίνησε απεργία πείνας από τις 11/11/13, απαιτώντας την άρση των κατηγοριών που τον εμπλέκουν στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Ο Σπύρος Στρατούλης, διανύει σήμερα, Πέμπτη 9/1/14, την 60η μέρα απεργία πείνας. Σύμφωνα με την τελευταία ιατρική γνωμάτευση, η συνέχιση της απεργίας πείνας από το Σπύρο Στρατούλη λόγω της εξαιρετικά μεγάλης διάρκειας και της ακραίας απώλειας βάρους ( 17 κιλά ), εγκυμονεί πλέον πολύ μεγάλο κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών και μη αναστρέψιμων βλαβών στην υγεία του ή αιφνιδίου θανάτου.

ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

αλληλέγγυες/αλληλέγγυοι

stratstrat2

https://anarxikoikavalas.squat.gr/?p=2117

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=bhNsC5jWIXY[/youtube]

αντιφασιστική συγκέντρωση στο πάρκο Φαλήρου στις 26/01/2014 στις 11:30 π.μ.

Γενάρης 1996: δυο βραχονησίδες, χώρος βοσκής για λίγες κατσίκες, θα αποτελέσουν το σκηνικό όπου κάθε λογής πολιτικοί, δημοσιογράφοι, στρατόκαυλοι, επιχειρηματίες και βιομηχανίες όπλων θα ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους, προσφέροντας θέαμα για τον κοσμάκη και εξασφαλίζοντας “άρτο” για τους εαυτούς τους.
Η Τουρκία εκείνη την περίοδο βίωνε βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση. Στο πολιτικό επίπεδο, η κυβέρνηση συνεργασίας παρέπαιε και η τότε πρωθυπουργός Τσιλέρ είχε ανάγκη να δείξει πυγμή μέσω της εξωτερικής πολιτικής. Παράλληλα, η οικονομία της χώρας κόντευε να καταρρεύσει.
Στην Ελλάδα από την άλλη πλευρά έρχεται ο “εκσυγχρονιστής” Σημίτης, που στην πολιτική του ατζέντα είχε ως στόχο μια σειρά αντιεργατικών μέτρων (βλ. ασφαλιστικό, ευέλικτη εργασία, πριμοδότηση εργοδοτών), ιδιωτικοποιήσεις, οικονομική λιτότητα, με απώτερο “εθνικό” στόχο την είσοδο στην ΟΝΕ-ευρώ και την Ολυμπιάδα της χρεοκοπίας. Αλλά το “εκσυγχρονιστικό” πρόγραμμα δεν περιελάμβανε μόνο αυτά, αλλά και μια νέου τύπου αποικιοκρατική αντίληψη. Και κάπως έτσι φτάνουμε στο δήθεν ξαφνικό “θερμό επεισόδιο” των Ιμίων. Ήδη από το 1995 το ελληνικό κράτος είχε ανακοινώσει πρόγραμμα εποικισμού των βραχονησίδων για καθαρά οικονομικούς λόγους. Για να γίνουμε πιο κατανοητοί, κατοικημένες βραχονησίδες με τη σημαία να κυματίζει έχουν χωρικά ύδατα και υφαλοκρηπίδα. Με δυο λόγια, επεκτείνοντας τα χωρικά ύδατα που έχει υπό την κυριαρχία της μια χώρα, δημιουργείται ένα πρόσφορο πεδίο εκμετάλλευσης για ντόπιους και ξένους επιχειρηματίες (βλ. ΑΟΖ).
Και ας μη γελιόμαστε… Ελλάδα και Τουρκία είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ (π.χ. συμμετοχή στις στρατιωτικές επεμβάσεις στο Ιράκ και Αφγανιστάν) και αλληλοβοηθούνται στην αντιμετώπιση των “εσωτερικών εχθρών” τους (δύο ενδεικτικές περιπτώσεις είναι η παράδοση του Κούρδου ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν και η απαγωγή και παράδοση του Τούρκου πολιτικού πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαϊλά).
Άρα, διόλου τυχαία, φτάνουμε στην κρίση των Ιμίων του 1996, με απολογισμό Έλληνες και Τούρκους νεκρούς στρατιώτες. Όμως για την πολιτική και οικονομική εξουσία αυτό ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει το μεγάλο φαγοπότι των εξοπλισμών. Η εθνικιστική υστερία που καλλιεργήθηκε με τη βοήθεια των πληρωμένων δημοσιογραφικών υπαλληλίσκων δικαιολόγησε τα κολοσσιαία ποσά που δαπανήθηκαν για εξοπλισμούς και μισθούς στρατιωτικών. Σε τελευταία ανάλυση, μόνοι κερδισμένοι είναι οι κάθε λογής μιζαδόροι των εξοπλισμών και οι στρατιωτικοί, ενώ οι χρήσιμοι ηλίθιοι τρώνε μόνο έθνος και φυλή.
Ένα τέτοιο σύστημα, κυρίως εν μέσω κρίσης, χρησιμοποιεί και αξιοποιεί τα φασιστικά τσιράκια του για να διατηρηθεί στην εξουσία. Στα πλαίσια αυτά, το φασιστικό παρακράτος είναι το μόνο που εκμεταλλεύεται την κρίση των Ιμίων στήνοντας γιορτές μίσους. Στον ελλαδικό χώρο πραγματοποιούνται δύο πανελλαδικά καλέσματα φασιστών με αφορμή τα Ίμια. Το ένα είναι της Χρυσής Αυγής (ΧΑ) στην Αθήνα και το άλλο της Πατριωτικής Κίνησης Πολιτών Καβάλας (ΠΚ) στην Καβάλα (τα τελευταία 3 χρόνια το θυμήθηκαν).
Οι ομοιότητες μεταξύ ΧΑ και ΠΚ όμως δε σταματούν εδώ. Ας δούμε εντέλει πόσο “διαφορετικοί” είναι. Και οι δυο έχουν το ίδιο μιλιταριστικό στήσιμο σε συγκεντρώσεις και πορείες, με ομοιόμορφη ενδυμασία με τα διακριτικά τους (μαίανδρο οι μεν, περικεφαλαία οι δε) και αυτοεπιβεβαιώνονται επιδεικνύοντας τα όπλα τους. ΧΑ και ΠΚ έχουν αυστηρά ιεραρχική οργάνωση (ΧΑ – Γενικός Γραμματέας, ΠΚ – Πρόεδρος, αντιπρόεδρος) και πραγματοποιούν με τάγματα εφόδου πογκρόμ σε μετανάστες και σε ό,τι θεωρουν “διαφορετικό” (αριστερούς, αναρχικούς, ομοφυλόφιλους, τσιγγάνους). Να θυμίσουμε εδώ ότι ο ξυλοδαρμός γκραφιτά πριν 3 χρόνια στον Αγ. Σύλα από μέλη της ΠΚ και σε απόλυτη συνεργασία με την αστυνομία θα μπορούσε να έχει προκαλέσει έναν νεκρό “Παύλο Φύσσα” στην πόλη της Καβάλας. Μία ακόμη συνήθης πρακτική και των δύο είναι οι επιθέσεις σε αυτο-οργανωμένα στέκια και καταλήψεις και τα συσσίτια μίσους/διανομή τροφίμων μόνο για Έλληνες. Και η ΧΑ και η ΠΚ εκφράζουν έντονα τον αντιμουσουλμανισμό τους (αντίδραση ΧΑ στο μουσουλμανικό τέμενος – σφάξιμο γουρουνιού, αντίδραση στο Μεντρεσέ από ΠΚ). Πραγματοποιούν μνημόσυνα για τους δύο νεκρούς φασίστες της ΧΑ και αλληλοστηρίζονται στις εκδηλώσεις τους (π.χ. ΧΑτες σε Ίμια Καβάλας). Οι μεν “αντισυστημικοί”, οι δε “υπερκομματικοί”, έχουν αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους καθώς και με τα ΜΜΕ (ΧΑ με Πρώτο Θέμα και Ζούγκλα – ΠΚ με Center, Νεάπολις και Studio 7). Αρέσκονται να χρησιμοποιούν εθνικιστικά σύμβολα και ως γνήσιοι απόγονοι του Βουκεφάλα παραποιούν συστηματικά την ιστορία. Η νεοεμφανιζόμενη Γενιά της Ταυτότητας (που ασχολείται με την “προστασία των κορασίδων και της οικογένειας”), παρακλάδι της ΠΚ, συνειρμικά παραπέμπει στον προσηλυτισμό και την κατήχηση σε μικρά παιδιά από τη ΧΑ. Και να μην ξεχνάμε ότι και οι δύο έχουν “Μέτωπα Νεολαίας”. Και τέλος, επειδή δε ζούμε σε μητρόπολη, αλλά στην Καβάλα, όλοι γνωρίζουμε πως τις “πολιτικές τους διαφορές”, που μόνο αυτοί βλέπουν, τις “λύνουν” πίνοντας καφέ σε κοινά παρεάκια.
Οι μάσκες λοιπόν έπεσαν. Ο φασισμός έχει ένα πρόσωπο και πρέπει, όπως και να αυτοαποκαλείται, να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο: ανοιχτά και μαχητικά.

Γι’ αυτό καλούμε όσους είναι αντιφασίστες/αντιφασίστριες να πάρουν θέση και να συμμετάσχουν στην αντιφασιστική συγκέντρωση στο πάρκο Φαλήρου στις 26/01/2014 στις 11:30πμ.

ΟΣΟ ΣΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤOΣΟ ΣΕ ΤΑΪΖΟΥΝ ΜΕ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΗ

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας / Κατάληψη Βύρωνος 3 / Αντιφασίστριες-Αντιφασίστες

https://anarxikoikavalas.squat.gr/?p=2104 

Παρέμβαση σε τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς σε ένδειξη αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη

Σήμερα το πρωί, Παρασκευή 20/12, ομάδα συντρόφων-αλληλέγγυων στον απεργό πείνας & κρατούμενο Σπύρο Στρατούλη  επισκεπτήκαμε απροειδοποίητα 3 ραδιοφωνικούς σταθμούς της πόλης παρεμβαίνοντας στη ζωντανή ροή του πρόγραμματος προκειμένου να διαβαστεί κείμενο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης για τον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη. Η κίνηση μας αυτή είναι το ελάχιστο που θα μπορούσαμε να κάνουμε για έναν σύντροφο που μέσα στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης της φυλακής, βρίσκει το θάρρος, την υπομονή και το κουράγιο να μάχεται για τα αυτονόητα με περισσή αξιοπεπεια…

Μαζί του σε ένδειξη αλληλεγγύης βρίσκονται και οι απεργοί πείνας Ράμι Συριανός, Εργιόν Μουσταφά και Μιχάλης Ραμαδάνογλου.

Ακολουθεί το κείμενο που διαβάστηκε:

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη

Ο σύντροφος Σπύρος Στρατούλης βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές από 17 χρονών. Εδώ και 21 χρόνια κρατάει αγωνιστική στάση, συμμετέχοντας σε κινητοποιήσεις, απεργίες πείνας και εξεγέρσεις, πληρώνοντας την αξιοπρεπή πορεία του με πλήθος πειθαρχικών ποινών. Με το πέρασμα των χρόνων στη φυλακή συνδέεται με αναρχικούς αγωνιστές και πολιτικούς αγώνες εντός των τειχών. Το 2008 προφυλακίζεται εκ νέου με αφορμή το κύμα των εξεγέρσεων στις φυλακές, μετά την επίθεση που δέχτηκε από τους δεσμοφύλακες ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης. Σήμερα ο κατασταλτικός μηχανισμός, αξιοποιώντας τηλεφωνικές συνομιλίες τρίτων, βρίσκει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει την εκδικητική του μανία, εντάσσοντάς τον στην υποτιθέμενη εγκληματική οργάνωση “Στέκια Θεσσαλονίκης”. Ο Σ. Στρατούλης στερείται τις άδειες του, τις οποίες κατέκτησε με χρόνια αγώνες ενώ κινδυνεύει με παράταση του χρόνου κράτησής του για άλλα 4 χρόνια.

Με αυτή την προοπτική ο Σπύρος αποφάσισε να παλέψει ενάντια σε αυτούς που εκδικούνται όποιον αγωνίζεται με μοναδικό μέσο το σώμα του. Ξεκίνησε απεργία πείνας στις 11 Νοεμβρίου και σήμερα (19/12) βρίσκεται στην 38η μέρα απεργίας.

Στις 2 Δεκέμβρη (21η μέρα απεργίας πείνας), ο σύντροφος μεταφέρθηκε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Λάρισας μετά από κατάποση δύο μεταλλικών αντικειμένων. Παρά το γεγονός ότι τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο σύντροφος και απεργός πείνας είχε υποστεί σημαντική απώλεια βάρους (13kg), είχε δυσκολίες στη συγκέντρωση και προφανώς ήταν εξαντλημένος σωματικά, μεταφέρεται με μια επιχείρηση άκρας μυστικότητας σε ένα νοσοκομείο που δεν εφημέρευε εκείνη τη μέρα, δεμένος πισθάγκωνα και σε κλούβα. Στο νοσοκομείο οι γιατροί, σε αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους δεν προσπάθησαν στιγμή να αποτρέψουν την παρουσία τουλάχιστον 30 αστυνομικών την ώρα που γίνονταν οι κλινικές εξετάσεις. Μετά από πιέσεις των μπάτσων και των γιατρών και εν μέσω απειλών ο Σ. Στρατούλης αναγκάζεται να υπογράψει για να εξέλθει από το νοσοκομείο “με τη θέλησή του”.

Την Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου (35η μέρα), ο σύντροφος μεταφέρεται εκ νέου στο ίδιο νοσοκομείο με εντολή του γιατρού των φυλακών Λάρισας καθώς διαγνώστηκε, μεταξύ άλλων συμπτωμάτων, οξεία αφυδάτωση. Εκεί γίνεται απόπειρα χορήγησης ορών τους οποίους ο σύντροφος δεν δέχεται. Μετά από αυτή του την άρνηση, οι γιατροί σε αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους, επικαλούνται σχετική εισαγγελική εντολή με την οποία διατάσσεται η αναγκαστική νοσηλεία-θεραπεία του. Στη συνέχεια ο Σπύρος λαμβάνει τους ορούς που του επιβάλλονται διά μέσου απειλών (συγκεκριμένα τον απείλησαν πως θα του βάλουν χειροπέδες και πως θα του κάνουν αναισθησία) και την επόμενη μέρα μετά τις αιματολογικές εξετάσεις που του κάνουν, αποφασίζεται το εξιτήριο του από το νοσοκομείο και η μεταφορά του πίσω στη φυλακή, καθώς τα αποτελέσματα κρίνονται πλέον “μη ανησυχητικά”. Προφανώς και το εξιτήριο βασίστηκε στη βελτίωση των εργαστηριακών του εξετάσεων αμέσως μετά την χορήγηση των ορών, χωρίς να ληφθεί υπ όψιν η περαιτέρω κλινική εικόνα του απεργού (έντονη καταβολή, αίσθημα ζάλης, παροδική απώλεια όρασης, πτώση επιπέδου συνείδησης). ‘Έτσι την Τρίτη 17/12 ο Σπύρος μεταφέρεται ξανά στις φυλακές Λάρισας, χωρίς να γνωρίζει τίποτα ακόμα και ο γιατρός της φυλακής.

Οι γιατροί στο νοσοκομείο της Λάρισας πέρα από κάθε δεοντολογία, συμπεριφέρθηκαν στον απεργό πείνας σαν να είχαν να κάνουν με άνθρωπο δεύτερης κατηγορίας και όχι σαν έναν κρατούμενο που διεξάγει έναν αξιοπρεπή αγώνα ή σαν ασθενή. Επέτρεψαν σε κάθε λογής σκυλιά να βρίσκονται στο χώρο των εξετάσεων ενώ προσπάθησαν να ξεμπερδέψουν μαζί του όσο το δυνατόν γρηγορότερα, χρησιμοποιώντας και απειλές μεταξύ άλλων. Η συνεργασία τους με την εισαγγελική-δικαστική-αστυνομική αρχή είναι ολοφάνερη.

Από την πλευρά μας γνωστοποιούμε πως ότι συμβεί από εδώ και στο εξής στην υγεία του συντρόφου μας θεωρούμε εξίσου υπεύθυνους τους γιατρούς του νοσοκομείου Λάρισας με την εισαγγελική-δικαστική-αστυνομική-σωφρονιστική εξουσία. Θα μας βρουν μπροστά τους.

Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Σπύρο Στρατούλη

https://anarxikoikavalas.squat.gr/?p=2077

Αυτοοργανωμένο Μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για το Ταμείο Διωκόμενων και Φυλακισμένων Αγωνιστών 15/11 στην Κατάληψη Βύρωνος 3

1404435_653244461362980_1199856569_o

Για τη δολοφονία του Killah P

Εχτές, Τετάρτη 18/9, καλέστηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του αντιφασίστα Killah P από φασίστα στην Αμφιάλη Αττικής. Κατα τη διάρκεια της συγκέντρωσης μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο. Μετά από λίγο ακολούθησε πορεία από 400 περίπου αντιφασίστες και αντιφασίστριες σε κεντρικούς δρόμους της πόλης.

Την Τετάρτη 18/9 τα ξημερώματα, στην περιοχή της Αμφιάλης στην οδό Τσαλδάρη, φασίστες μαχαίρωσαν τον Παύλο Φύσσα ή αλλιώς (Killah P), 34 χρονών, γνωστός για την αντιφασιστική του δράση, ο οποίος μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Η δολοφονία αυτή λαμβάνει χώρα υπό το βλέμμα αστυνομικής παρουσίας. Αυτόπτης μάρτυρας καταγγέλλει πως πριν το σκηνικό του μαχαιρώματος βρίσκονταν 6 μηχανές ΔΙΑΣ. Για την ακρίβεια δύο λεπτά αφού εμφανίστηκαν οι ΔΙΑΣ πήγαν οι φασίστες και προκαλούσαν τον νεαρό και την παρέα του, φωνάζοντας τους “ελάτε μωρή κότες”, ενώ ένας χρυσαυγίτης φώναζε “τραβάτε με την κάμερα”. Μόλις οι χρυσαυγίτες πήγαν κοντά στην παρέα και τους επιτέθηκαν ο μάρτυρας ανέβηκε λίγο πιο πάνω που ήταν ΣΤΑΜΑΤΗΜΕΝΕΣ οι μηχανές και απλά κοίταζαν το σκηνικό, παρά τις φωνές και τις εκκλήσεις από πολύ κόσμο που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο σημείο. Αφού άφησαν τους χρυσαυγίτες να φύγουν ανενόχλητοι, παρά το μαχαίρωμα, μετά έκαναν πως τους κυνηγούσαν.

Φυσικά αυτόπτες μάρτυρες για την παρουσία 6 μηχανών ΔΙΑΣ υπάρχουν πολλοί, όσο και να το αρνηθούν τα καθεστωτικά.

Τετάρτη 18/9 ο δολοφόνος Ρουπάκιας Γιώργος ομολογεί τη δολοφονία καθώς και ότι αποτελεί μέλος της ναζιστικής οργάνωσης Χ.Α. Η ομολογία αυτή έρχεται μετά την προσπάθεια των ΜΜΕ να κρύψουν τα πολιτικά κίνητρα της δολοφονίας και τη Χρυσή Αυγή να προσπαθεί να με νύχια και με δόντια να απαλλαχτεί από τη θέση του δολοφόνου.

Επειδή δε γεννηθήκαμε χθες, αλλά έχουμε μνήμη, επειδή φτύνουμε κατάμουτρα την προπαγάνδα των καθεστωτικών media.

Επειδή κι  εμείς, είτε γεννηθήκαμε εδώ είτε όχι, ζούμε και περπατάμε σ’ αυτούς εδώ τους δρόμους, γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πως:

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΊΝΑΙ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΕΣ

Είναι αυτοί που τα τελευταία χρόνια επανειλημμένα μαχαιρώνουν συντρόφους, πρόσφυγες και Έλληνες, υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και το έθνος. Είναι αυτοί που φαντασιώνονται ένα νέο Ολοκαύτωμα που θα ξεπλύνει με αίμα κάθε τι το ξένο και διαφορετικό.

Το κράτος έτσι και αλλιώς διαχρονικά είχε τις καλύτερες αν και συγκαλυμμένες των σχέσεων με τους χρυσαυγίτες αφού πάντα τους χρησιμοποιούσαν για να κάνουν την βρομοδουλειά του και αυτό πρέπει να τηρεί τα δημοκρατικά προσχήματα.

Το οποίο νόμιμο προσωπείο τους δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να επικαλύψει την παρακρατική τους δράση και να αποκρύψει, αυτό που πραγματικά είναι , αφού σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται δεν διστάζουν να ξεράσουν τι ρατσιστικό τους δηλητήριο κ να διαχωρίσουν τους ανθρώπους με βάση το χρώμα τη φυλή ή το φύλλο.

Οι νοσταλγοί του Χίτλερ οργανώνουν καθημερινά δολοφονικές επιθέσεις σε αγωνιστές μετανάστες και σε όσους δεν γουστάρουν την κανιβαλική και μισάνθρωπη λογική του φασισμού, είμαστε πολλοί αυτοί που δεν έχουν σκοπό να τους αφήσουν να το κάνουν.

Η σύγκρουση με τον φασισμό κ τους εκφραστές του δεν αφορά τη σύγκρουση μεταξύ δυο άκρων. Είναι κομμάτι του καθημερινού συνολικού αγώνα απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τους μπράβους τους μεταξύ των οποίων και οι φασίστες, κομμάτι της πάλης μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων. Είναι στο χέρι όλων μας να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας στις τάξεις των εκμεταλλευομένων μακρυά από την εθνική ενότητα που προωθούν το κράτος και τα αφεντικά. Ας καταλάβουν οι φασίστες ότι δεν θα είναι ασφαλείς ούτε στα γραφεία τους ούτε πουθενά. Να αναγνωρίσουμε όλοι οι από κάτω αυτού του κόσμου ότι είναι δικιά μας ευθύνη να απομονώνονται τα νεοναζιστικά καθάρματα και να μην τολμούν καν να ανοίξουν γραφεία και να αναπαράγουν τα σιχαμερά ρατσιστικά τους ιδεολογήματα στις γειτονιές μας.

αντιφασίστες/αντιφασίστριες